ေထာက္လွမ္းေရး ကြန္ျခာေအာက္က ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးလႈပ္ရွားသူေတြ ရဲ့ ဘဝဒုကၡဘံုကို ဆရာတင္မိုးေရးထားတဲ့ ကဗ်ာေလးပါ။ ကိုရဲ (ခ) သစၥာနီ ရဲ့ တံခါးေခါက္သံကဗ်ာေလး ဟာလည္း ရင္ထဲဆို႕နစ္သြားေစပါတယ္။
တစ္ခ်ိဳ႕ ေထာင္ထဲမွာက်ဆုံး။ တစ္ခ်ိဳ႕ ႏွိပ္စက္ခမ္းမွာ က်ဆုံး။
တစ္ခ်ိဳ႕ေတြက ေရွာင္ပုန္း။ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြနယ္စပ္မွာခို။ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြ
ႏိုင္ငံတကာမွာခို။ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးရဲ့ ဗ်ဴဟာအရ စည္းလုံးမႈေတြ မရေအာင္
ဇယားခ်ျပီးျဖိဳခ်ဖ်က္ဆီး (လူထုအေမမာ စကားအရဆို ၾကက္မၾကီးေျမၾကီးကို
ယက္လိုက္သလိုမ်ိဳး) လိုက္ေတာ့ လူ႕အခြင့္အေရး နဲ႕ ဒီမိုကေရစီ အတြက္
ေပးဆပ္ရတဲ့အရင္းအႏွီးေတြ ေသြးစက္ေတြ ေသြးစေတြ ေသြးေတြကို ျမင္ေယာင္မိတယ္။
တန္ဖိုးထားေလးစားမိပါတယ္။ ျမန္မာျပည္လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ အသက္ေပး
စြန္႕စားၾကသူသူအေပါင္းကို ေျမဝသုန္တုန္ဟီးတဲ့အထိ
ဦးညြတ္အေလးျပဳလိုက္ပါရဲ့ဗ်ာ။
------------------------------ ------------------------------ --------------------
စိုး တထိတ္ထိတ္
တံခါးပိတ္လည္း
စိတ္ကမလုံ၊ ရင္တုန္တုန္။
လမ္းၾကိဳလမ္းၾကား ေလွ်ာက္၍သြားလည္း
ေနာက္နားကပ္လာ အရိပ္ပမာသို႔
ထိတ္စရာၾကဳံ လိပ္ျပာမလုံ။
တစ္ေမွးအိပ္လည္း
လူေျခသာတိတ္ ေျခသံမတိတ္
တိတ္တိတ္ ေစာင့္ၾကည့္ ေနသလို။
လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ ထိုင္ခုံတစ္လုံး
တိတ္တိတ္ပုန္း၍
စကားလုံးမ်ား ဖမ္း၍ထားကာ
နားစိုက္ ေထာင္ေန ေလေရာ့ထင့္။
ဘယ္သြားဘယ္လာ ဘယ္မွာအခ်ိန္
ဘယ္အိမ္ေရာက္ေရာက္
တခါးမေခါက္ ကိုယ္႐ုပ္ေဖ်ာက္၍
သူေရာက္ေနျမဲ ေစာင့္ေနျမဲ။
ေထာက္လွမ္းေရးႏွင့္ စစ္ေရးႏွင့္ ၾကဳံ
ဒုကၡဘုံ။ ။
တင္မိုး
၃ ဧျပီ ၁၉၉၉
စေနေန႕ညေနခင္း
------------------------------
စိုး တထိတ္ထိတ္
တံခါးပိတ္လည္း
စိတ္ကမလုံ၊ ရင္တုန္တုန္။
လမ္းၾကိဳလမ္းၾကား ေလွ်ာက္၍သြားလည္း
ေနာက္နားကပ္လာ အရိပ္ပမာသို႔
ထိတ္စရာၾကဳံ လိပ္ျပာမလုံ။
တစ္ေမွးအိပ္လည္း
လူေျခသာတိတ္ ေျခသံမတိတ္
တိတ္တိတ္ ေစာင့္ၾကည့္ ေနသလို။
လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ ထိုင္ခုံတစ္လုံး
တိတ္တိတ္ပုန္း၍
စကားလုံးမ်ား ဖမ္း၍ထားကာ
နားစိုက္ ေထာင္ေန ေလေရာ့ထင့္။
ဘယ္သြားဘယ္လာ ဘယ္မွာအခ်ိန္
ဘယ္အိမ္ေရာက္ေရာက္
တခါးမေခါက္ ကိုယ္႐ုပ္ေဖ်ာက္၍
သူေရာက္ေနျမဲ ေစာင့္ေနျမဲ။
ေထာက္လွမ္းေရးႏွင့္ စစ္ေရးႏွင့္ ၾကဳံ
ဒုကၡဘုံ။ ။
တင္မိုး
၃ ဧျပီ ၁၉၉၉
စေနေန႕ညေနခင္း
No comments:
Post a Comment