(၂၀၁၇ ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၂၅ ရက္ေန႕ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕မွ ထုတ္ေ၀ေသာ သံလြင္ တိုင္းမ္ ဂ်ာနယ္ပါ ေဆာင္းပါး။ ဤေဆာင္းပါးသည္ ထိုစဥ္က ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ သမုိင္းေနာက္ခံမ်ားကို ကိုယ္ေတြ႕ သက္ေသမ်ားက ေျပာျပထားသည့္ အတြက္ အနည္းငယ္ ရွည္ ေသာေၾကာင့္ ႏွစ္ပိုင္းခြဲကာ ေဖာ္ျပအပ္ပါသည္။ ေဖာ္ျပထားသည့္ ဓာတ္ပံုမ်ားမွာ။ ကိုကိုဦး၊ ကိုမင္းလြင္။ ကိုျမင့္ေ၀။ ကိုမ်ိဳးေအး။ ကိုေက်ာ္သက္ႏွင့္ ကိုေဇာ္၀င္းတုိ႕၏ ပံုမ်ားျဖစ္ၾက၏။ ပစၥဳပၸန္ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ သမိုင္းအတြက္ တစံုတရာ အေထာက္အကူ ျပဳႏိုင္ပါေစဟု ဆႏၵျပဳအပ္ပါသည္။ )
ယင္းရဲတိုက္ပြဲႏွင့္ သူ၏ သမိုင္းေကာက္ေၾကာင္းမ်ား (ပထမပိုင္း)
****** ******
ေဌး၀င္း
*********
´ကိုေဌး၀င္းေရ.. ခင္ဗ်ားနဲ႕ သံလြင္တိုင္းမ္ ကို ေက်းဇူးတင္တယ္ ဗ်ာ´
´က်ေနာ့ကိုေတာ့ ဘာမွ ေထြေထြထူးထူး ေက်းဇူးစကား ဆုိစရာ မလုိပါဘူး ကိုျမင့္ေ၀.. က်ေနာ္တုိ႕က ကိုယ္ ႏိုင္တဲ့ေနရာ က ကိုယ့္တိုင္းျပည္ ကိုယ့္လူမ်ိဳးအတြက္ လုပ္ႏုိင္သေလာက္ လုပ္ဖို႕ ဆံုးျဖတ္ထားၾကသူေတြဘဲဟာ။ ဒါနဲ႕ ထူးထူးဆန္း ဆန္း ေက်းဇူးတင္စကား အေလးအနက္ထား ေျပာရတာက ဘာေၾကာင့္မ်ားလဲ ဗ် ´
´ခင္ဗ်ားက မတင္နဲ႕ဆိုလည္း မတင္ေတာ့ပါဘူး။ ဒီလုိဗ် ေျပာခ်င္တာက ယင္းရတိုက္ပြဲမွာ က်ဆံုးသြားတဲ့ ကိုကိုဦးရဲ့ အ ေၾကာင္းေဆာင္းပါး သံလြင္တိုင္းမ္မွာ ပါလာၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ ျပည္ပကိုေရာက္ေနၾကတဲ့ တပ္ရင္းအသီးသီးက ရဲေဘာ္ ေတြဟာ သူတို႕ကိုယ္ သူတို႕ယံုၾကည္မႈ ျပန္ၿပီး ျမင့္တက္လာၾကလို ့က်ေနာ္ ထင္တယ္။ ေခါင္း ေဆာင္မဟုတ္တဲ့ လူငယ္ ေတြ။ တခ်ိဳ႕ေခါင္းေဆာင္ငယ္ေတြ။ ေအာက္ေျခရဲေဘာ္ေတြရဲ့ အေျခအေနေတြ သူတို႕ရဲ့ သေဘာထားေတြ ဆႏၵေတြ သူ တို႕ရဲ့ စြန္႕လႊတ္မႈေတြ သမိုင္းျဖစ္စဥ္ေတြကို ေဖာ္ထုတ္ရေတာ့မယ္လို႕ သူတို႕ ယူဆပံုရတယ္။ အခု သူတို႕အခ်င္းခ်င္း တ ေယာက္နဲ႕တေယာက္ ပိုမို ဆက္သြယ္လာၾကတယ္။ စုစည္းမႈေတြရတဲ့ လကၡဏာေတြ ေတြ႕လာရ တယ္။ တပ္ရင္း ၁၀၁ က လူေတြဆိုရင္ ေတာထဲမွာ က်န္ခဲ့တဲ့ သူတို႕ရဲ့ လူေတြကို ကာလတို ကာလရွည္ ေသေသခ်ာခ်ာ ေစာင့္ေရွာက္ကူညီဖို႕ ျပင္ဆင္ေနတာေတာင္ ရွိေနၿပီ´
´အို.. ဟုတ္ရဲ့လား ကိုျမင့္ေ၀.. ၀မ္းသာလိုက္တာဗ်ာ.. အခ်င္းခ်င္း ျပန္လည္ ၾကည့္ရႈ ေစာင့္ရွာက္တာဟာ မဂၤလာတရား ေတာ္နဲ႕ ညီတာေပါ့ဗ်ာ´
သံလြင္တိုင္းမ္တြင္ က်ေနာ္ေရးခဲ့သည့္ ´ေခါင္းေဆာင္ပီသသူ´ ေဆာင္းပါးပါလာၿပီးေနာက္ က်ေနာ္ႏွင့္ ကိုျမင့္ေ၀သည္ သူ႕ ရံုးအနီးရွိ ေခ်ာင္းနံေဘးက ထမင္းဆိုင္တြင္ထိုင္ရင္း ေျပာဆိုေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ဒီေဆာင္းပါးေရးၿပီးသည့္ေနာက္ ကိုကိုဦး ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ မွတ္သားဘြယ္ရာ စကားမ်ားကို သူႏွင့္ တရင္းတႏွီးေနခဲ့ဖူးသူမ်ားက ထပ္ဆင့္ေပးလာၾကသည္မ်ားကို က်ေနာ္သည္ ကုိျမင့္ေ၀ကို ဖတ္ေစခဲ့၏။
´ကိုျမင့္ေ၀ က်ေနာ့္မွာ ကိုကိုဦးနဲ႕ ရင္းႏွီးတဲ့လူေတြဆီက ရထားတဲ့ စာေတြ.. ခင္ဗ်ားကို ေပးဖတ္မယ္´
´ေကာင္းတာေပါ့။ ဖတ္ခ်င္တယ္။ ဒါေတြဟာ ခင္ဗ်ား ေနာက္ထပ္ ေဆာင္းပါးတပုဒ္ ထပ္ေရးဖို႕လည္း အေထာက္အကူျပဳ မွာေပါ့´
´ပထမဆံုး ကိုမင္းလြင္ရဲ့ စာကို အရင္ဖတ္ၾကည့္ဗ်ာ
ဟုဆိုကာ ကိုျမင့္ေ၀ကို ေပးလုိက္၏။ ကုိမင္းလြင္၏စာတြင္
.. ကိုကိုဦးက ၁၉၈၈ မွာ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ၾကည့္ျမင္တိုင္နယ္ေျမက ႐ူပေဗဒ ဒုတိယႏွစ္ေက်ာင္းသားပါ။ သူနဲ႕က်ေနာ္ ၁၉၈၈ မတ္ ၁၇ ရက္မွာ RASU ထဲ အတူတူ အဖမ္းခံရဖူးပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲ့တုန္းက မသိခဲ့ၾကပါဘူး။ ဘုရားသုံးဆူေရာက္ မွ သူနဲ႔က်ေနာ္ အဲ့ဒီအေၾကာင္းေျပာျဖစ္တယ္။ သူက သူ ေထာင္ကလြတ္တဲ့ေန႔မွာ အေမအိုတစ္ေယာက္ လြတ္တဲ့ထဲ သူ႕ သားပါလာမလားရယ္လို႔ လာ႐ွာတဲ့အေၾကာင္း ေျပာျပတယ္။ တကယ္ေတာ့ အဲ့ဒီအေမအိုရဲ႕သားကို ကိုကိုဦးကသိပါတယ္။ မတ္ ၁၆ တံတားနီအေရးအခင္းမွာ က်ဆုံးခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုကိုဦးက အေမအိုကို ေနာက္ထပ္ လြတ္လာမဲ့ ေက်ာင္းသား ေတြ က်န္ေသးၿပီး အေမ့သား အဲ့ဒီထဲမွာ ပါလာမွာပါလို႔ ႏွစ္သိမ့္ခဲ့တဲ့အေၾကာင္း က်ေနာ့ကို ေျပာျပပါတယ္။
က်ေနာ္ အေမတို႔ရဲ႕ သားေပါင္းမ်ားစြာရယ္လို႔ ABSDF စာေစာင္မွာ ဝတၳဳတို ေရးခဲ့တယ္။ ေဆး ၁ က ကိုေအးမင္း ေရး ခိုင္း လို႔ပါ။ ကိုကိုဦးက ကြၽန္ေတာ့္လိုမဟုတ္ဘဲ စကားေျပာ ယဥ္ေက်းမြန္ရည္ပါတယ္။ မ်က္လုံး မ်က္ဖန္ေကာင္းေကာင္း ႏွာတံ ေပၚေပၚ ဆံပင္ေကာက္ေကာက္ မင္းသား ေက်ာ္ဟိန္းနဲ႔တူေပမဲ့ သူက ေက်ာ္ဟိန္းထက္ ႐ုပ္ပိုေျဖာင့္တယ္လို႔ က်ေနာ္ ထင္ ပါတယ္။ ကိုကိုဦးနဲ႔ က်ေနာ္က ပဌာန္းဆက္႐ွိတယ္ ေျပာရမလားပဲ။ သူက က်ေနာ့ကို အေတာ့္ကို ခ်စ္ခင္ပါတယ္။ သူ AB SDF ၁၀၁ တပ္ရင္း စခန္းေရြးေကာက္ပြဲမွာ ႏိုင္ၿပီး စခန္းေကာ္မတီ ျပန္ၾကားေရး အတြင္းေရးမွဴးျဖစ္ေတာ့ က်ေနာ့ကို အ တင္း အတိုက္အခံလုပ္ၿပီး ျပန္ၾကားေရးတာဝန္ခံ ခန္႔ပါတယ္။ သူက စစ္တိုက္တာ ဝါသနာပါပုံ ရၿပီး က်ေနာ္က စစ္တိုက္တာ ဝါသနာမပါပါဘူး။
စခန္းမွာ မနက္အေစာႀကီး သူ က်ေနာ့ကို လာလာႏႈိးတတ္ပါတယ္။ သူနဲ႔က်ေနာ္ အေျပးၿပိဳင္ၾကတယ္။ အေျပးမွာေတာ့ သူ က်ေနာ့ကို မႏိုင္ပါဘူး။ က်ေနာ္တို႔ ေလ့က်င့္ေရးကြင္းကို သြားၾကတယ္။ ဟိုဘက္ဒီဘက္ စက္ဘီးတာယာေပၚမွာ တင္ထား တဲ့ သစ္လုံးေပၚ က်ေနာ္တို႕ ျဖတ္ေလွ်ာက္ၾကတယ္။ က်ေနာ္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ျပဳတ္က်တယ္။ ကိုကိုဦးက ေမ်ာက္တစ္ေကာင္ လို ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ေလွ်ာက္ျပတယ္။ တြဲေလာင္းက်ေနတဲ့ ႀကိဳးတစ္ႀကိဳးကေန အေပၚေရာက္ေအာင္ ဘယ္လိုခိုတက္ရမလဲ သူ က်ေနာ့ကို ျပေပးတယ္။ ပစ္ေထာက္ေမွာက္လွိမ့္ မိေက်ာင္းတြား ဘာညာ စနစ္က်ဖို႔ သူ က်ေနာ့ကို ျပေပးတယ္။
ေသနတ္ပစ္ရင္ ပခုံးကို ဖိကပ္ထား အသက္႐ွဴေအာင့္ထားရမယ္လို႔ သူ က်ေနာ့ကို ေျပာတယ္။ ၁၉၉၀ ဘုရားသုံးဆူ မက် ခင္ က်ေနာ္တို႔ ABSDF ၁၀၁ တပ္ရင္း ကြဲတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ၁၀၁ ကေန ခြဲထြက္တယ္။ ကိုကိုဦးက ၁၀၁ မွာ မေနခဲ့။ ခြဲ ထြက္အုပ္စုနဲ႔လည္း မလိုက္ဘဲ ၁၀၂ ကို လိုက္သြားတယ္။ သူ က်ေနာ့ကို ခ်စ္တယ္။ ၁၀၂ ကို လိုက္ဖို႔ က်ေနာ့ကို ေခၚ တယ္။ က်ေနာ့မွာ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ မ႐ွိဘူး။ က်ေနာ္တို႔ေဆး ၂ က အကိုၾကီးေတြျဖစ္တဲ့ ကိုေအာင္သူၿငိမ္း၊ ကိုဝင္းႏိုင္ဦးတို႔ ေနာက္ပဲ က်ေနာ္ လိုက္ရမွာေလ။
ဘုရားသုံးဆူ က်ၿပီးတဲ့ေနာက္ က်ေနာ္တို႕ ေအာက္ကို စစ္ေၾကာင္းဆင္းတယ္။ ေရးၿမိဳ႕ကို ဝင္တိုက္ၿပီး သိမ္းတယ္။ က်ေနာ္ တို႔ စစ္ေၾကာင္းက ေရးၿမိဳ႕ထဲ ဝင္တိုက္တဲ့ထဲ မပါဘူး။ ေရးၿမိဳ႕ကေန ျပန္အဆုတ္ က်ေနာ္တို႔ ABSDF တပ္စိတ္တစ္စိတ္ က်ည္ကုန္ၿပီး အ႐ွင္မိသြားတယ္။ အ႐ွင္မိသြားတဲ့သူေတြထဲ က်ေနာ့ေဆးတပ္သား သံျဖဴ ဇရပ္ကေန ေတာခိုလာတဲ့ ကိုး တန္းေက်ာင္းသား ခန္႔စိုး ပါသြားခဲ့တယ္။ သူတို႔ ေရး႐ုပ္႐ွင္႐ုံေ႐ွ႕ ႏွစ္တစ္လက္မေခ်ာင္းနဲ႔ အေသ႐ုိက္သတ္တာ ခံရတယ္လို႔ ၾကားတယ္။ က်ေနာ္တို႕စစ္ေၾကာင္း အေပၚျပန္တက္ေတာ့ က်ေနာ္ ျပန္မလိုက္ဘူး။ က်ေနာ္နဲ႔အတူ ႐ုပ္ၾကမ္း ေအာင္ႏိုင္ဦး၊ တ႐ုတ္ႀကီးတင္ေမာင္တို႔ ေနခဲ့ၿပီး KNU စစ္ ေၾကာင္းနဲ႔ လိုက္သြားတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ေအာင္ႏိုင္ဦးနဲ႔ တင္ေမာင္ ျပန္တက္ သြားေတာ့ KNU စစ္ေၾကာင္းမွာ က်ေနာ္ပဲ က်န္တယ္။ တစ္ေန႔ မွတ္မွတ္ရရ က်ေနာ္ KNU တပ္ရင္း ၁၆ ဒုရင္းမွဴး ဗိုလ္မွဴး ဂ်ဳိးနဲ႔အတူ က်ဳံခြန္ရြာ အစိုးရစစ္စခန္းကို ဝင္ ပစ္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ ဖားျပရြာကို ျပန္လာတယ္။ ကိုကိုဦးတို႔ ယင္းရဲတိုက္ပြဲ မွာ က်သြားတဲ့အေၾကာင္း သတင္းရတယ္။ က်ေနာ္ ဖားျပ ေတာင္ေပၚဘုရားမွာ သူငယ္ခ်င္း ကိုကိုဦးအားရည္စူး၍ ဆိုၿပီး က်ေနာ့မွာ႐ွိတဲ့ ပိုက္ဆံအားလုံး လွဴခဲ့တယ္…
ကိုျမင့္ေ၀သည္ ကိုမင္းလြင္၏စာကို ဖတ္ၿပီးေနာက္
´ဟုတ္တယ္.. ကိုမင္းလြင္ေလးတုိ႕ ဗသိန္းႏိုင္တို႕ ေအးခန္႕တို႕ေက်ာ္သက္ တုိ႕က သိပ္တြဲၾကတဲ့ လူေတြေပါ့ဗ်ာ။ သူတို႕ လူ ငယ္ေတြ အခ်င္းခ်င္း ကေတာ ့ရင္းႏွီးမႈရွိၾကတယ္`
´ကိုမင္းလြင္စကားအရဆိုရင္ ကိုကိုဦးက သူတဘက္သားအေပၚမွာလည္း အေတာ္ၾကင္နာတတ္တဲ့ စိတ္ရွိပံုဘဲ ေနာ္။ သား ေပ်ာက္ရွာေနတဲ့ အဖြားအိုကို အမွန္အတိုင္း ေျပာလိုက္ရင္ အဖြားအုိခမ်ာ ေထာင္ဗူး၀တြင္ ပံုလဲသြားမယ္ ထင္တာဘဲ။ ဒါနဲ႕ ဒီစာထဲမွာပါတဲ့အတုိင္းဆိုရင္ ေအဘီမွာလည္း ျပႆနာေတြရွိခဲ့ပံုဘဲေနာ္´
´ျပႆနာမရွိတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းရယ္လို႕ ဘယ္မွာရွိပါ့မလဲ ကိုေဌး၀င္းရယ္။ ဒီစကားေတြကို က်ေနာ္က သိပ္မေျပာခ်င္ပါဘူး. ဒါေပမဲ့ သူတုိ႕ ကိုယ္တိုင္ ေျပာၾကတာ ပိုေကာင္းပါတယ္´
ဟုဆိုကာ ကိုျမင့္ေ၀သည္ သူ႕အိပ္ကပ္ထဲမွ စီကရက္တလိပ္ကို ထုတ္ကာ မီးညွိၿပီး ဖြာရႈိက္ေနေလ၏။ ထို႕ေနာက္ လြန္ခဲ့ ေသာ အႏွစ္ သံုးဆယ္နီးပါးက သူကိုယ္တိုင္ပါ၀င္ဆင္ႏႊဲခဲ့ေသာ ေတာ္လွန္ေရးကာလမ်ားဆီသို႕ စိတ္ကလြင့္ေမ်ာသြားဟန္ တူကာ ေခ်ာင္းတဘက္ကမ္းသို႕ မ်က္လံုးမ်ားက စူးစိုက္ၾကည့္ေနေလ၏။ ခဏအၾကာ ဆိတ္ၿငိမ္ေနၿပီးေနာက္
´မေျပာခ်င္ေပမဲ့ ခင္ဗ်ားက ဒီသမိုင္းေတြကို တူးဆြေရးသားေနသူဆိုေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ ေျပာျပမယ္ေလ။ ေနာင္ခါ သူတုိ႕ရင္ဖြင့္လာၾကတဲ့အခါ ခင္ဗ်ားအမ်ားႀကီး သိလာရမွာပါ´
ကိုျမင့္ေ၀ကား ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုကာလက (၅၀၁) ေလတပ္စခန္းမွ မဆလ တပါတီအာဏာရွင္ အစိုးရကို ဆႏၵ ျပခဲ့သူ စစ္သားေဟာင္းျဖစ္သလို စစ္တပ္ကာ အာဏာသိမ္းၿပီးေနာက္ နယ္စပ္သို႕ တိမ္းေရွာင္လာခဲ့ၿပီး ABSDF တြင္ စစ္ သင္တန္းနည္းျပခဲ့ေသာ ဆရာလည္းျဖစ္သည္။
´သံုးဆူနယ္ေျမမွာ တပ္ရင္း ၁၀၁ ရွိျပီးေနာက္ တပ္ရင္း ၁၀၂ ပါ ေပၚလာပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ကလည္း တပ္ရင္း ၁၀၂ ကုိ ၀င္ တယ္ေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္က ကိုယ္ကုိယ္၌ကလည္း တပ္ရင္း ၁၀၁ မွာေနခဲ့တယ္။ ကိုကုိဦးက ေနာက္ တပ္ရင္း ၁၀၂ ကို ေျပာင္းတယ္။ သူမွ မဟုတ္ပါဘူး။ တျခားလူေတြလည္း ေျပာင္းၾကတယ္။ အဲဒီေတာ့ သူတို႕ ေရွ႕တန္းကို ထြက္သြားၿပီး ေတာ့ သူတို့ေရွ ့တန္းမွာတိုက္ပြဲ ျဖစ္ၾကခ်ိန္မွာေတာ့ သူက တပ္ရင္း ၁၀၂ က သြားတဲ့လူ ျဖစ္သြားတာေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ မို႕လို႕ တပ္ရင္း ၁၀၁ နဲ႕ ၁၀၂ က တပ္ေတြ ဟုိဘက္ဒီဘက္ ေျပာင္းေရႊ႕မႈ ကိစၥမွာ ဘယ္လိုေျပာရမလဲ ဗဟိုကေန ဘယ္သူ ဘယ္ သြားဆိုျပီး တာ၀န္ေပးခ်က္နဲ႕ မဟုတ္ဘဲ သြားတာမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ေနတယ္။ ဆိုလိုတာကေတာ့ဗ်ာ။ ဘယ္သူက ဘယ္တပ္ရင္း ကို သြား၊ ဘယ္မွာ ဘာတာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ေပါ့ဗ်ာ။ တပ္ရင္း၁၀၂ ေပၚ ေပါက္ လာတဲ့အခါမွာ တပ္ရင္း ၁၀၁ က စစ္ပညာ နည္းျပ ေလးေယာက္ ကိုထြန္းၾကည္။ ၀င္းႏိုင္။ လွမိုးနဲ ့ ေရးျမိဳ ့တုိက္ပြဲမွာက်သြားတဲ့ ေရႊဘတို ့ အဲဒီနည္းျပေလးဦးကို ကို ေအးမင္းလာေတာင္းဆိုေတာ့ တပ္ရင္း ၁၀၂ ကို လႊဲေပးတယ္။ အဲဒီေခတ္က က်ေနာ္တို႕ေခၚတာက ေက်ာင္းမျပီး ေသးေပ မ့ဲ ဆရာ၀န္ေလးေအးမင္းေပါ့။ ကို၀င္းမင္းဆုိရင္လည္း ေတာင္ပိုင္းမွာ ေဆးမွဴးလိုတဲ့အတြက္ တပ္ရင္း ၁၀၁ နဲ႕ ၁၀၂ က ေဆးအဖြဲ ့ေတြ ညွိနွုိင္းျပီး ကို၀င္းမင္းကို မင္းသမီးစခန္းေဆးမွူးအျဖစ္ ပို ့ေပးခဲ့ၾကတယ္။ တပ္စခန္း ၂ ခု က ေဆးအ ဖြဲ ့၀င္ ေတြက လိုအပ္ခ်က္ေတြကို အျပန္အလွန္ကူညီေဆာင္ရြက္ေနၾကတာျဖစ္တယ္ဗ်ာ။ ေဆးအဖြဲ ့ေတြက ဆံုးျဖတ္ေပးတာကို စခန္းေကာ္မီက လက္ခံေပးတယ္လို ့သိရပါတယ္။ က်ေနာ္က အဲသလို ျဖစ္ေစခ်င္တာေပါ့ဗ်ာ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ခုခ်ိန္ထိ ေက်ာင္းသားေတြေရာ ဘန္ေကာက္မွာရွိတဲ့ ေက်ာင္းသားေရာ က်ေနာ္တုိ႕က စနစ္တက် ျဖစ္မႈက ေတာ္ေတာ္ ေလး စကားေျပာေနၿပီ။ ဒါေပမဲ့ အဲလို လြတ္လပ္တဲ့ အေျခအေနနဲ ့ ဆံုးျဖတ္ၿပီးေတာ့ ဒီမွာ ဦးေဆာင္မႈ ကို မႀကိဳက္ဘူး။ ဒီစခန္းက တိုက္ပြဲမရွိဘူး၊ ဟုိဟာ မရွိဘူး စသည္ျဖင့္ အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ိဳးစံုနဲ႕တပ္ေျပာင္းေရႊ႕တာေတာ့ က်ေနာ့တို ့လို စနစ္တက်နဲ႕ တပ္တတပ္ျဖစ္ေအာင္ ပံုေဖာ္ခ်င္တဲ့သူ အတြက္ေတာ့ စိတ္ထဲကသိကေအာက္ေတာ့ ျဖစ္တာေပါ့ဗ်ာ´
ဟု သူက တလံုးခ်င္း ေျဖးေဆးစြာ ေျပာေလသည္။ က်ေနာ္သည္ သူေျပာျပေသာ သမိုင္းျဖစ္ရပ္စကားကို နားေထာင္ၿပီး ေနာက္
´ဟုတ္.. ကိုျမင့္ေ၀ .. ခင္ဗ်ားေျပာတဲ့အထဲပါတဲ့ ကိုေက်ာ္သက္ဆီကလည္း ကိုကိုဦးနဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ဟာကို ေရးေပးထား ေသးတယ္ဗ်.. ေဟာဒီမွာ ၾကည့္´
ဟုဆိုကာ က်ေနာ္က သူ႔ကို ေအာက္ပါ ကုိေက်ာ္သက္၏စာကို ေပးဖတ္ခဲ့သည္။
.က်ေနာ္နဲ႕ကိုကိုဦးနဲ႕ စေတြ႕တာ ဘုရားသံုးဆူမွာပါ။ အဲဒီမွာ နယ္ေပါင္းစံုက ေက်ာင္းသားေတြ လူတန္းစားေပါင္းစံု ေရာက္ ေနၾကတယ္။ ကိုကိုဦးက ေရးျမိဳ ့သားေပါ့။ သူလည္း ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ တေယာက္။ က်ေနာ္က 141 အဖြဲ႕နဲ႕ လာတာ။ ေနာက္ေတာ့ က်ေနာ္နဲ႕ ဒီေကာင္နဲ႕ ခင္သြားတယ္။ ABSDF ေပၚလာေတာ့ က်ေနာ္ ABSDF ထဲ၀င္လိုက္တယ္။ က်ေနာ္က ေညာင္းတုန္းသား။ ေနာက္ေညာင္တုန္းသား တေယာက္က ထိုင္းရဲေတြက သတ္လုိက္လို႕ က်သြားတဲ့ က်ေနာ့ သူငယ္ခ်င္း ဗသိန္းႏိုင္။ ေနာက္ေတာ့ ကိုကိုဦးရယ္ ဗသိန္းႏိုင္ရယ္ က်ေနာ္တို႕ဟာ ဘား ၂ မွာ အတူ ေနၾကတယ္။ သူနဲ႕ က်ေနာ္ ေဘးခ်င္းကပ္လွ်က္ေနေတာ့ ဒီေကာင့္အေၾကာင္း က်ေနာ္ အမ်ားႀကီး သိရတာေပါ့။
သူက တကယ္လည္း စိတ္ေကာင္း ရွိပါတယ္။ လူကလည္း အေတာ္ ဦးေဏွာက္ေကာင္းတဲ့ ေကာင္။ သူက ေရးသား ဆို ေတာ့ သူ႕အိမ္နဲ႕ အဆက္အသြယ္ ရွိပံုရတယ္။ ဘုရားသံုးဆူက စီးပြားေရးလမ္းေပါက္တာကိုး။ က်ေနာ္နဲ႕ ဒီေကာင္နဲ႕က ေျခာက္လေလာက္ ေဘးခ်င္းယွဥ္ၿပီး အိပ္ရခဲ့ရတာ။ သူလည္း စစ္သင္တန္းတက္ က်ေနာ္လည္း စစ္သင္တန္းတက္ေပါ့။ သူကလည္း တကယ္လည္း ထက္ျမက္တဲ့ သူျဖစ္သလို သိပ္ခ်စ္ဖို႕ေကာင္းတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတေယက္လည္း ျဖစ္တယ္။ သူက လူကလည္း လူေျဖာင့္ဗ်။ သူ႕မွာ ခ်စ္သူလည္း ရွိတယ္။ က်ေနာ္ေတာ့ သိတာေပါ့ေနာ္။ ဒါကေတာ့ ထားပါေတာ့ဗ်ာ။ အဲဒီေတာ့ သူ နဲ႕ က်ေနာ္နဲ႕ ဘယ္မွာကြဲသြားလည္း ဆိုေတာ့ က်ေနာ္ ေရွ႕တန္းထြက္သြားၿပီးေတာ့ က်ေနာ္ျပန္လာလည္း ခဏဘဲ ေတြ႕တယ္။ မာနယ္ပေလာ ၀မ္ခေပါ့ ေနာ္။ အဲဒီေတာက္ေလွ်ာက္ က်ေနာ္က တပ္စုမွဴးအေနနဲ႕ စစ္တုိက္ရတဲ့အခါ က်ေတာ့ ျပန္လာတဲ့အခါ တလခြဲေလာက္ဘဲ (၁၀၁) မွာ ေနရတယ္။ ၿပီးေတာ့ ရင္ဆိုင္တုိက္ပြဲ တပ္မဟာ (၆) မွာ ျပန္ဆင္း ရတယ္။ သူနဲ႕ က်ေနာ္ ကြဲ သြားေတာ့တယ္။
ဘန္ေကာက္ကို က်ေနာ္အရင္ေရာက္တယ္။ သူက က်ေနာ့္ေနာက္က ေရာက္လာတယ္။ ပစၥည္းေတြဘာေတြ အတူတူ ၀ယ္ၾကတယ္။ ဘန္ေကာက္မွာ တလေလာက္ေနၿပီး အတူ တူ ျပန္ဆင္းမယ္ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ တကယ္ျပန္မဲ့ေန႕က်ေတာ့ က် ေနာ့ကို ထားခဲ့ၿပီးေတာ့ ဒီေကာင္ ျပန္သြားတယ္ဗ် ေတာထဲကို။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္ကလည္း ငွက္ဖ်ားကလည္း မကုရေသး ေတာ့ သူကိုေတာ့ ၀ယ္စရာျခမ္းစရာရွိတာ အေစာႀကီးကတည္းက ၀ယ္၀က္ေပးၿပီးေတာ့ အတူျပန္မယ္ စဥ္းစားထားတာ။ ဒါေပမဲ့ ဒီေကာင္က က်ေနာ့ကို ထားသြားတာေပါ့ ေနာ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ က်ေနာ္က ငွက္ဖ်ားျဖစ္ေနတာရယ္။ ေတာထဲ ကို ျပန္တဲ့အခါ အခက္အခဲႀကံဳမွာ စိုးလို႕ရယ္ေၾကာင့္ ထင္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ေနာက္ ႏွစ္လေလာက္လည္း ၾကာေရာ ကို ေအးခန္႕ဆိုတာ က်ေနာ္ရယ္ ကိုေအးခန္႕ရယ္ ဘား ၂ မွာ အတူ အိပ္ၾကတာကိုး။ အတူေနၾကတဲ့ ေကာင္ေတြဆိုေတာ့ ကုိ ေအးခန္႕က မ်က္ရည္ေတြက်ၿပီး က်ေနာ့ကို လာေျပာ တယ္။ ကိုကိုဦး က်သြားၿပီ ေပါ့ေနာ္။ ယင္းရဲ တိုက္ပြဲမွာေပါ့။ က်ေနာ့သူငယ္ခ်င္းက တကယ္ သတၳိေကာင္းေကာင္းနဲ႕ အမ်ားအတြက္ စြန္႕လႊတ္ သြား တဲ့ သူရဲေကာင္း တေယာက္ ဆိုတာ က်ေနာ္တုိ႕ ဂုဏ္ျပဳတဲ့ အေနနဲ႕ ထာ၀စဥ္ ဂုဏ္ျပဳ ဦးညြတ္ေနပါတယ္ ဆိုတာ ေျပာခ်င္တယ္ဗ်ာ..
ကိုျမင့္ေ၀သည္ ကိုေက်ာ္သက္၏စာကို ဖတ္ၿပီးေနာက္ စကားမေျပာဘဲ သူႏွစ္ၿခိဳက္လွေသာ စီးကရက္က အားရပါးရ ရႈိက္ ဖြာေနျပန္သည္။ ထံုးစံအားျဖင့္ကား သူသည္ အလြန္စကားေျပာႏုိင္သူ ျဖစ္၏။ တခါတရံတြင္ ကိုယ္ကစကားျဖတ္ခ်င္သည့္ တိုင္ စကားမွ်င္မျပတ္ေအာင္ေျပာတတ္သူ ကိုျမင့္ေ၀ကား ဒီကေန႕အဖို႕ ႏႈတ္နည္းလွေခ်၏။ ေတာ္လွန္ေရးထဲက အျဖစ္အ ပ်က္မ်ားသည္ သူ႕ရင္ဘတ္ကိုလည္း ထိခိုက္ေစမည္မွာမလြဲ။ အထူးသျဖင့္ ကိုကိုဦးတုိ႕လို ထူးခၽြန္ထက္ျမက္ၿပီး လူခ်စ္လူ ခင္ မ်ားလွေသာ ရဲေဘာ္တေယာက္၏ အတိတ္ေၾကာင္းကို ျပန္ေျပာမိခ်ိန္ သူ႕ရင္၌လည္း ေၾကကြဲေနမည္သာ။ ထို႕ေၾကာင့္ က်ေနာ္သည္ ေနာက္ထပ္က်န္ေသးေသာ စာမ်ားေပးဖတ္လွ်င္ ေကာင္းမည္ဟု ေတြးမိၿပီး
´ေနာက္တေယာက္ကလည္း သူနဲ႕ အေတာ္ ရင္းပံုရတယ္ဗ် ကုိျမင့္ေ၀။ သူ႕နာမည္က ကိုမ်ိဳးေအးတဲ့. သူလည္း သူ႕သူ ငယ္ခ်င္းအတြက္ ေရးထားတာ ဖတ္ရတာ အေတာ္ စိတ္ထိခုိက္ပံုရတယ္။ ဖတ္ၾကည့္ပါဦး´
ဟုဆိုကာ ကိုမ်ိဳးေအး၏ စာကို ေပးဖတ္လိုက္ျပန္သည္။
(ဒုတိယပိုင္း ကို ဆက္လက္ တင္ေပးသြားပါမည္)