ကိုယ့္ေနရာႏွင့္ ကိုယ္၊ ကိုယ့္တာ၀န္ႏွင့္ ကိုယ္၊ လူမွန္ ေနရာမွန္ တာ၀န္သိသိ တုိက္ပြဲ၀င္ျခင္းျဖင့္ ကြၽႏ္ုပ္တုိ႔ ေအာင္ပြဲ ရကိုရမည္

၂၉ ေမ ၂၀၀၉
line


အာဏာရွင္ နအဖေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊ၊ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ ျပည္ပေရာက္ အစိုးရ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ေဒါက္တာစိန္၀င္း စသည္တို႔သည္ ျမန္မာျပည္ ဒီမိုကေရစီစနစ္သို႔ ေျပာင္းလဲေရးအတြက္ အျပန္အလွန္ ႏိုင္ငံေရးတိုက္ပြဲ ဆင္ႏႊဲေနၾကေသာ ေရွ႕တန္းမွ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ရန္သူစစ္အုပ္စုအား ျပည္တြင္းျပည္ပမွ ညႇပ္ပူးညႇပ္ပိတ္ တုိက္ပြဲ၀င္ရန္အတြက္ ျပည္တြင္းမွ မတုိက္ႏိုင္ေသာ ႏုိင္ငံေရးတုိက္ကြက္မ်ားကို ျပည္ပအတိုက္အခံအဖြဲ႔မ်ားမွ တိုက္ပြဲ၀င္ရန္ လိုအပ္ပါသည္။

အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္သည္ ရန္သူ၏ စစ္ဖိနပ္ေအာက္တြင္ ရွိေန၍ တိုက္ပြဲကို ထင္သလိုမတိုက္ႏုိင္ဘဲ ရန္သူအား အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး ေတာင္းဆိုမႈအဆင့္ကိုသာ လုပ္ႏိုင္ပါသည္။ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ကိုယ္စားလွယ္ေနရာေပါင္း (၈၂) ရာခိုင္ႏႈန္းျဖင့္ အႏိုင္ရရွိထားေသာ အဖြဲ႔ျဖစ္၍ အစိုးရတရပ္ ဖြဲ႔ႏိုင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးတြင္ စစ္တပ္က ဖယ္မေပးသျဖင့္ ဒီမုိကေရစီကူးေျပာင္းရာတြင္ အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးကသာ ႏုိင္ငံေတာ္ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္း သာယာမႈရွိမည္ဟု အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ယံုၾကည္လက္ခံထားပါသည္။

အေရွ႕ေတာင္အာရွ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံျဖစ္ေသာ ကေမာၻဒီးယားတြင္ ဟြန္ဆန္အုပ္စု၊ ပိုေပါ့အုပ္စု၊ သီဟာႏုအုပ္စုတို႔က အာဏာလုရာတြင္ ကေမာၻဒီးယာျပည္သူ ႏွစ္သန္းမွ် ေသဆံုးခဲ့သည့္အျပင္ တိုင္းျပည္လည္း မြဲျပာက်ခဲ့သည္ကို NLD က နမူနာယူသည္ဟု ထင္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္မွ ဒီမိုကေရစီကူးေျပာင္းရာတြင္ အမ်ဳိးသား ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးကသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာ နည္းလမ္းျဖစ္သည္ဟု ယံုၾကည္သည့္အတိုင္း ယေန႔အထိ နအဖအစိုးရကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးကို NLD ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ကမာၻ႔ေခါင္းေဆာင္ မ်ားတို႔က တစိုက္မတ္မတ္ ေတာင္းဆိုေနၾကသည္။

အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး စင္ျမင့္သို႔ နအဖတက္လာရန္ ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္ခုအထိ ေခၚေဆာင္ေနေသာ္လည္း မေအာင္ျမင္ဘဲ ရွိေနသည္မွာ နအဖကို ဖိအားေပးရာတြင္ အလြန္မွ အားေပ်ာ့ေန၍ ျဖစ္ပါသည္။ ႏိုင္ငံေရးတြင္ နအဖက ေနရာတိုင္းတြင္ အထက္စီးရေနပါသည္။ ဥပမာ ကုလသမဂၢတြင္ နအဖကသာ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရရွိ ထားျခင္း၊ အိမ္နီး နားခ်င္းျဖစ္ေသာ အင္အားႀကီး တ႐ုတ္၊ အိႏိၵယတို႔က စီးပြားေရးအရ ေထာက္ခံေနျခင္း၊ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ ကိုင္မ်ားႏွင့္လည္း အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကို ထိန္းသိမ္းထားႏုိင္ျခင္း စသည္တို႔ ပါ၀င္သည္။

အတိုက္အခံအင္အားစုျဖစ္သည့္ NCGUB အစိုးရမွာလည္း အင္အားခ်ည့္နဲ႔ေန၍ စစ္အစိုးရက အေလးမထား၊ ႏိုင္ငံတကာအစိုးရမ်ား၏ ေထာက္ခံမႈလည္း အျပည့္အ၀မရရွိဘဲ ရွိေနသည္။ သို႔ျဖစ္၍ NCGUB အင္အားေတာင့္တင္းရန္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ားျဖင့္ တိုးခ်ဲ႕ဖြဲ႔စည္းသြားမည္ဟု ၂၀၀၈၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလ (၉) ရက္ေန႔မွ (၁၂) ရက္ေန႔အထိ ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ တေနရာမွ MP မ်ား ကြန္ဖရင့္တြင္ မူအားျဖင့္ ခ်မွတ္ခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ အကယ္၍ NCGUB အစိုးရကို တိုင္းရင္းသားမ်ားႏွင့္ တိုးခ်ဲ႕ႏိုင္ခဲ့လွ်င္ အင္အားေကာင္းေသာ အစိုးရလည္းျဖစ္လာၿပီး ကမာၻ႔အလယ္တြင္ နအဖႏွင့္ နင္လားငါလား ေျပာဆိုခြင့္ရွိလာမည္။

အိုင္ယာလန္ႏိုင္ငံ၊ ဒဗၺလင္ၿမိဳ႕တြင္ MPU ကြန္ဖရင့္ကို ၂၀၀၉၊ ဇန္န၀ါရီလ (၂၀) ရက္ေန႔မွ (၂၇) ရက္ေန႔အထိ က်င္းပခဲ့ရာတြင္ NCGUB ႏွင့္ တိုင္းရင္းသားမ်ား၊ ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္မ်ားတို႔ႏွင့္ တိုးခ်ဲ႕ဖြဲ႔စည္းရန္ ထပ္မံအတည္ျပဳခဲ့ျပန္သည္။ NCGUB အစိုးရတိုးခ်ဲ႕ေရးအတြက္ လုပ္ငန္းေကာ္မတီအဖြဲ႔ ဖြဲ႔စည္းခဲ့ရာတြင္ အေနာက္ဘက္ေဒသအတြက္ MPU မွ ေဒါက္တာတင့္ေဆြ၊ ဦးထန္လ်န္းေပါင္တို႔ကို တာ၀န္ယူေစၿပီး အေရွ႕ဘက္ျခမ္းတြင္ ဦးခြန္ျမင့္ထြန္း၊ ဦးေမာင္ေမာင္ေအး၊ ဦးပီတာလင္းပင္တို႔ကို တာ၀န္ယူေစခဲ့သည္။ လုပ္ငန္းျမန္ဆန္ေရးအတြက္ MPU မွ တာ၀န္ခံ (၅) ဦးႏွင့္ NCUB အဖြဲ႔၀င္ (၅) ဦးတို႔ကို တာ၀န္ေပးအပ္ခဲ့သျဖင့္ လုပ္ငန္းေကာ္မတီတြင္ စုစုေပါင္း (၁၀) ဦးျဖစ္သည္။ ယေန႔တြင္ ယင္းလုပ္ငန္းေကာ္မတီသည္ NCGUB ႏွင့္ တိုင္းရင္းသားတိုးခ်ဲ႕ေရးအတြက္ အစြမ္းကုန္ ႀကိဳးပမ္းေနသည္ကို ေတြ႔ရသျဖင့္ ကြၽႏ္ုပ္တို႔ မ်ားစြာအားရမိပါသည္။

NCGUB အစိုးရကို တိုးခ်ဲ႕ရာတြင္ အခ်ဳိ႕တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔မ်ားကဆိုလွ်င္ NCGUB အစိုးရအမည္ကို ဖ်က္သိမ္းၿပီး အမည္အသစ္ျဖစ္ေသာ အစိုးရအဖြဲ႔ (ဖက္ဒရယ္အစိုးရဟု) ေျပာင္းလိုဟန္ရွိသည္။ တုိင္းရင္းသားအဖြဲ႔ဆိုသည္မွာ နယ္ေျမႏွင့္ လူထုေထာက္ခံမႈရွိေသာ အဖြဲ႔ကို ဆိုလိုသည္။ အစည္းအေ၀းတခုတြင္ ဦးဘိုလွတင့္ (၀န္ႀကီး) က နာမည္ေျပာင္းတာ ခက္ခဲသည့္ ကိစၥမဟုတ္၊ ဖက္ဒရယ္ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒလည္း ရွိေနၿပီးျဖစ္၍ အေျခအေနတခုခု ေရာက္သည္ႏွင့္ အဖြဲ႔၀င္မ်ား ဆံုးျဖတ္ခ်က္ျဖင့္ အမည္ေျပာင္းလုိက္႐ုံသာရိွသည္။

အမ်ဳိးသားၫြန္႔ေပါင္းအစိုးရသည္ MP ကြန္ဖရင့္မွ ေရြးခ်ယ္ထားေသာ ျပည္သူ႔ကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ ဖြဲ႔စည္းထားေသာ အဖြဲ႔ျဖစ္၍ ျပည္သူ႔ထံမွ (Mandate) ရရွိထားေသာ အစိုးရျဖစ္သည္။ နယ္ေျမရွိေသာ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုမ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္းၿပီးေနာက္ အင္အားေကာင္းေသာ အစိုးရတရပ္ျဖစ္လာၿပီးျဖစ္၍ ကမာၻ႔ေခါင္းေဆာင္မ်ားၾကားတြင္ ထည္ထည္၀ါ၀ါႏွင့္ ေနရာ၀င္ယူႏုိင္ပါသည္။ ႏိုင္ငံတကာအစိုးရမ်ားကို သြားေရာက္စည္း႐ံုးႏုိင္သည့္အျပင္ ကုလသမဂၢတြင္ စစ္အစိုးရသံအမတ္ကို ဖယ္ရွားၿပီး ယင္းေနရာတြင္ မိမိတို႔ တရား၀င္အစိုးရအျဖစ္ ေနရာရယူႏိုင္သည္။ ကုလသမဂၢထိုင္ခံုမွ ျမန္မာသံအမတ္ဖယ္ရွားေရး
(Credential Challenges) လိုမ်ဳိး NLD က လုပ္ႏိုင္မည္မဟုတ္၊ NCGUB ကသာ လုပ္ႏုိင္မည္ျဖစ္၍ CC ႏွင့္ တုိက္ပြဲ၀င္ရန္ NCGUB က မျဖစ္မေန ေဆာင္ရြက္သင့္သည္။

ကမာၻ႔ကုလသမဂၢထိုင္ခံုမွ ျမန္မာသံအမတ္ ဖယ္ရွားေရး (CC) တိုက္ပြဲမေအာင္ျမင္ႏုိင္ဟု စိုးရိမ္သူမ်ားရွိသကဲ့သို႔ ေအာင္ျမင္ရန္ရွိသည္ဟု ဆိုသူလည္းရွိသည္။ ႏိုင္ငံေရးတိုက္ကြက္တခုအျဖစ္ မႏိုင္ေသးတာဘဲရွိသည္။ ရံႈးသြားသည္ဟူ၍ေတာ့ မရွိႏိုင္။ မိမိတို႔တင္လိုက္ေသာ CC ေလွ်ာက္လႊာကို CC ေကာ္မတီက လက္ခံလုိက္သည္ႏွင့္ အေထြေထြညီလာခံ၌ ကမာၻ႔ေခါင္းေဆာင္မ်ားၾကားတြင္ ျမန္မာ့အေရး ပြက္ေလာ႐ိုက္ကုန္ၾကမည္ျဖစ္သည္။

ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးတြင္ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ား ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ျခင္းႏွင့္ နာဂစ္မုန္တိုင္းကာလတြင္ ျပည္သူတုိ႔ဒုကၡအေရးထက္ အာဏာတည္ၿမဲေရးအတြက္ ၎တို႔ေရးဆြဲထားေသာ အေျခခံဥပေဒ အတည္ျပဳေရးကိုသာ ဦးစားေပးေဆာင္ရြက္ေနျခင္းကို ေတြ႔ျမင္ရေသာ ႏိုင္ငံတကာအစိုးရ ေခါင္းေဆာင္မ်ားတို႔က စစ္အစိုးရကို စိတ္ကုန္ေနၾကသည္။ မည္သို႔လုပ္မွ စစ္အစိုးရ ေျပာင္းလဲလာမည္လဲ၊ အေမရိကန္ႏိုင္ငံက ကုန္သြယ္ေရးပိတ္ဆို႔မႈ (Sanction) လုပ္ခ့ဲေသာ္လည္း ထင္သေလာက္ ခရီးမေပါက္ခဲ့ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာ့အေရး ကမာၻ႔ေခါင္းေဆာင္မ်ား ၾကားတြင္ ျငင္းခုံမႈ ဆူညံေစၿပီး ပိုမိုထင္ေပၚလာေစရန္ CC အား တင္ကိုတင္ရမည္ဟု ယူဆသူက မ်ားသည္။

အေထြေထြညီလာခံတြင္ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ နအဖစစ္အစုိးရအား ကန္႔ကြက္သည့္ ႏုိင္ငံ ႏွစ္စဥ္တုိးလာ ေနသည္။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္တြင္ စစ္အစုိးရကုိ ေထာက္ခံမဲ (၂၈) မဲ၊ ၾကားေနမဲ (၆၃) မဲ၊ ကန္႔ကြက္မဲ (၈၉) မဲ ရွိေနသည္ကို ၾကည့္ျခင္းျဖင့္ CC တိုက္ပြဲသည္ မုခ်ေအာင္ျမင္မည္ဟု ယုံၾကည္ေနၾကသည္။ CC ကို ဆက္လက္တုိက္ပြဲ၀င္ရန္ ျပည္တြင္းရွိ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊ UNA အဖြဲ႔၊ ဥေရာပ-ဘားမား ဖိုရမ္အဖြဲ႔၊ MPU အဖြဲ႔၊ NCUB အဖြဲ႔၊ ျပည္ပေရာက္ ႏုိင္ငံေရးအဖြဲ႔ေပါင္းမ်ားစြာႏွင့္ လူပုဂၢိဳလ္မ်ားစြာတို႔က MPU သို႔ အီးေမးလ္ျဖင့္ ေပးပုိ႔ၾကေသာ ေထာက္ခံစာမ်ား မ်ားစြာရရွိပါသည္။

၂၀၀၉ ခုႏွစ္အတြင္းတြင္ စစ္အစိုးရအား CC ႏွင့္ တိုက္ပြဲ၀င္ရန္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ (၁) ရက္ေန႔မွ (၂) ရက္ေန႔အထိ ထုိင္း-ျမန္မာ နယ္စပ္တေနရာတြင္ က်င္းပေသာ SCC အစည္းအေ၀းတြင္လည္း ေခါင္းေဆာင္မ်ားတို႔က တင္ျပေဆြးေႏြးၾကပါသည္။ CC တိုက္ပြဲႏွင့္ပတ္သက္၍ တိုက္ပြဲ၀င္ႏိုင္ေရးအတြက္ NCUB မွ ကမကထျပဳၿပီး Campaign ျပဳလုပ္ေပးပါရန္ အားလံုးသေဘာတူၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ NCUB ဦးေဆာင္ၿပီး အဖြဲ႔ေပါင္းစံုပါ၀င္ေသာ CC Campaign ကို (၂၇၊ ၄၊ ၂၀၀၉) ရက္ေန႔တြင္ ျပဳလုပ္ႏိုင္ခဲ့သည္။ သို႔ျဖစ္၍ NCGUB အေနျဖင့္ CC သည္ အမ်ားဆႏၵျဖစ္၍ မွားသည္ျဖစ္ေစ၊ မွန္သည္ျဖစ္ေစ တာ၀န္မရွိပါ။ CC ကို မေဆာင္ရြက္ျခင္းသာလွ်င္ NCGUB တြင္ တာ၀န္ရွိသည္။

စစ္အစိုးရအား ေနာက္ထပ္တုိက္ကြက္တခုႏွင့္ ထပ္မံတုိက္ပြဲ၀င္ႏုိင္ရန္ ျမန္မာႏိုင္ငံေရွ႕ေနမ်ားေကာင္စီ (BLC) မွ ဥကၠ႒ ဦးသိန္းဦး၊ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး ဦးေအာင္ထူးတို႔က ဦးေဆာင္ၿပီး ႏိုင္ငံတကာရာဇ၀တ္မႈခံု႐ံုး (ICC) တြင္ စစ္အစိုးရေခါင္းေဆာင္မ်ားကို တရားစြဲဆိုႏိုင္ရန္ ေမလ (၄) ရက္ေန႔မွ (၆) ရက္ေန႔အထိ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ Winsaa Hotel တြင္ Camping ျပဳလုပ္ရာ၌ ႏိုင္ငံေရးအဖြဲ႔မ်ားမွ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာမွ ဥပေဒပညာရွင္မ်ား၊ NGO အဖြဲ႔၀င္မ်ား AIPMC မွ ဥကၠ႒ႏွင့္ အတြင္းေရးမႉးမ်ား၊ လူတရာနီးပါး တက္ေရာက္ပါသည္။

MPU အဖြဲ႔မွ ႏွစ္ေယာက္တက္ခြင့္ရသျဖင့္ ယင္း Camping တြင္ ကြၽႏ္ုပ္လည္း ပါ၀င္တက္ေရာက္ခဲ့ပါသည္။ ယင္း Camping တြင္ ႏုိင္ငံတကာေရွ႕ေနမ်ားတို႔က စစ္အုပ္စုမွ လူသားျဖစ္မႈကို ဆန္႔က်င္သည့္ ရာဇ၀တ္ျပစ္မႈ (Crimes Against Humanity) ကို က်ဴးလြန္ပါလ်က္ႏွင့္ ျပစ္ဒဏ္မွ ကင္းလြတ္ေနသည္မွာ တရားမွ်တမႈမရွိဟု တင္ျပၾကၿပီး စစ္အစိုးရ က်ဴးလြန္ခဲ့ေသာ ျပစ္မႈမ်ားကို စနစ္တက်စုစည္းၿပီး ICC ကို မျဖစ္မေနတင္ၾကရန္ တက္ေရာက္လာေသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ားအားလံုး သေဘာတူၾကသည္။

စစ္အာဏာရွင္ေခါင္းေဆာင္တိုင္းသည္ ICC တြင္ တရားစြဲဆိုခံရၿပီဆိုလွ်င္ ေရွ႕ေျပးနိမိတ္အျဖစ္ က်ဆံုးခ်ိန္တန္ၿပီဟု အခ်က္ျပလိုက္သည္ႏွင့္ တူေနသည္။ ကမာၻ႔အလယ္တြင္လည္း လူဆိုးစာရင္း၀င္ ပုဂၢိဳလ္တဦးအျဖစ္ နာမည္ႀကီး ေက်ာ္ၾကားလာေတာ့မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ICC သည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊကို ေၾကာက္ရြံ႕တုန္လႈပ္ေစေသာ လက္နက္ျဖစ္သည္။ ICC တြင္ စစ္အုပ္စုကို တရားစြဲရန္ ဦးေဆာင္ေနေသာ ဦးေအာင္ထူးကို ျမန္မာ့သံ႐ံုးမွ ၀ရမ္းထုတ္ၿပီး ဖမ္းရန္ အႀကံရွိခဲ့ေသာ္လည္း ထုိင္းအစိုးရက ခြင့္မျပဳသျဖင့္ စစ္အစိုးရ အႀကံပ်က္ရသည္။

စစ္အစိုးရ၏ အားနည္းခ်က္မ်ားကို ရွာေဖြၿပီး မီဒီယာျဖင့္ ေဖာ္ျပျခင္းသည္ ဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔မ်ားတို႔၏ တာ၀န္ျဖစ္သည္။ စင္ၿပိဳင္အစိုးရ NCGUB အားေကာင္းလာေစရန္၊ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအဖြဲ႔ MPU ၏ တာ၀န္ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံတကာအစိုးရမ်ားကို ခ်ဥ္းကပ္စည္း႐ံုးရန္ႏွင့္ ျမန္မာ့သံအမတ္ကို ကုလသမဂၢမွ ဖယ္ရွားရန္ CC ကို လုပ္ေဆာင္ေရးသည္ NCGUB အစိုးရ၏ တာ၀န္ျဖစ္သည္ (NCGUB သည္သာလွ်င္ CC ကို လုပ္ပိုင္ခြင့္ရွိေသာအဖြဲ႔ ျဖစ္သည္)။

စစ္အစိုးရေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ကမာၻ႔တရားခံု႐ံုးသို႔ပို႔ရန္ ျမန္မာႏုိင္ငံေရွ႕ေနမ်ားေကာင္စီ BLC ၏ တာ၀န္ျဖစ္သည္။ (ဥပမာ ။ ။ AIPMC ႏွင့္ MPU အဖြဲ႔တုိ႔ ထိေတြ႔ဆက္စပ္တာမ်ဳိး) အဖြဲ႔အားလံုး၏ လုပ္ငန္း လ်င္ျမန္ေခ်ာေမြ႔ေရးအတြက္ အမ်ဳိးသားေကာင္စီ NCUB က ကူညီပံ့ပိုးရန္ တာ၀န္ျဖစ္သည္။ နအဖ စစ္အစိုးရကို အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး စင္ျမင့္ေပၚသို႔တက္ရန္ ေခၚျခင္းသည္ ျပည္ပေရာက္ အတုိက္အခံအဖြဲ႔မ်ား၏ လုပ္ငန္းတာ၀န္ မဟုတ္ပါ။ CRPP အဖြဲ႔ႏွင့္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္တို႔၏ တာ၀န္သာျဖစ္သည္။ သို႔ျဖစ္၍ ကြၽႏ္ုပ္တို႔ဘက္က စစ္အစိုးရကို (Pressure) ဖိအားေပး တုိက္ပြဲ၀င္ရန္သာ လိုအပ္သည္။

ဒီမုိကေရစီဘက္ေတာ္သားအေပါင္းတုိ႔ ျပည္သူ႔ဒုကၡကိုသာ ၾကည့္၍ အတၱ၊ မာနကို ေနာက္မွာထားကာ ကိုယ့္ေနရာႏွင့္ ကိုယ္၊ ကိုယ့္တာ၀န္ႏွင့္ ကိုယ္၊ လူမွန္ ေနရာမွန္ တာ၀န္သိသိ တုိက္ပြဲ၀င္ျခင္းျဖင့္ ကြၽႏ္ုပ္တုိ႔ ေအာင္ပြဲ ရကိုရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပလုိက္ရပါသည္။ ။