*ခင္မင္မွဳသံမွိဳမ်ား*

>
>
> ဟိုးေရွးေရွးတုန္းက အင္မတန္စိတ္တို၊ စိတ္ဆတ္တဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ရွိသတဲ့။
>
>
>
> တစ္ေန႔က်ေတာ့ သူ႕အေဖက ေကာင္ေလးကို အိမ္ရိုက္သံ တစ္ထုပ္ ေပးလိုက္ျပီး
> ေျပာပါေတာ့တယ္။ မင္း တစ္ခါ စိတ္တိုတိုင္း၊ တစ္ခါ စိတ္တိုတိုင္း သံတစ္ေခ်ာင္းကို
> ေနာက္ေဖးက ဝင္းထရံတိုင္မွာ သြားသြားရိုက္ေခ်ကြာတဲ့။ အေဖက အဲသလိုေျပာျပီး
>
>
>
> သံထုပ္ေပးလိုက္တဲ့ ပထမေန႔မွာေတာ့ ေကာင္ေလးဟာ ဝင္းထရံတိုင္မွာ သံေပါင္း
> ၃၇ေခ်ာင္းတိတိကို ရိုက္သြင္းျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။ အဲသလိုနဲ႔ သူစိတ္တိုတိုင္း၊
> ေဒါသျဖစ္တိုင္းမွာ သံေလးေတြကို ဝင္းထရံတိုင္မွာ ရိုက္ရင္း ရိုက္ရင္းနဲ႔
> ေကာင္ေလးဟာ သူ႔စိတ္သူ ထိန္းလာႏိုင္သတဲ့။ သံရိုက္ခ်က္ေတြကလည္း တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔
>
>
>
> က်ဲက်ဲလာေတာ့တာေပါ့ေလ။
>
> သည္လိုနဲ႔ ေကာင္ေလးဟာ ဝင္းထရံမွာ သံေျပးေျပးရိုက္ရတာထက္စာရင္
> ေဒါသျဖစ္ေနတဲ့စိတ္ကို ထိန္းသိမ္းရတာက ပိုျပီး လြယ္ကူေနမွန္း တျဖည္းျဖည္း
> သေဘာေပါက္လာပါေတာ့တယ္။ အဆံုးမွာေတာ့ ေကာင္ေလးဟာ လံုးလံုးကို စိတ္မတို၊
>
>
>
> ေဒါသမထြက္ေတာ့ဘဲ ေနႏိုင္တဲ့ေန႔ကို ေရာက္လာပါေတာ့တယ္။ သည္မွာတင္ ေကာင္ေလးလည္း
> ေျပးတဲ့ျပီး သူ႕အေဖကို သတင္းသြားပို႔ေတာ့တာေပါ့။ "အေဖေရ၊ သားေတာ့ စိတ္ကို
> ထိန္းႏိုင္သြားျပီးဗ်" ေပါ့။ အဲလိုက်ေတာ့ ဖေအလုပ္တဲ့သူက ေနာက္တစ္မ်ိဳး
>
>
>
> ထပ္ခိုင္းျပန္ပါတယ္။ "မင္းကိုမင္း ေဒါသမျဖစ္ေအာင္ တစ္ေနကုန္
> ထိန္းႏိုင္ျပီးဆိုတာနဲ႔ အဲဒီ မင္းရိုက္ထားတဲ့ သံတစ္ေခ်ာင္းကို
> ျပန္ႏွဳတ္စမ္းပါဦးကြာ။ တစ္ေန႔ထိန္းႏိုင္ရင္ ညအိပ္ခါနီးက် တစ္ေခ်ာင္းႏွဳန္းနဲ႔
> ျပန္ႏွဳတ္ေနာ္" လို႔ မွာလိုက္သတဲ့။
>
>
>
>
> အဲလိုနဲ႔ ရက္ေတြၾကာလာတဲ့အခါ ေကာင္ေလးက သူ႔အေဖကို ေျပါႏိုင္သြားတယ္။ "အေဖေရ၊
> သားရိုက္ခဲ့တဲ့ သံေတြ အားလံုးကို ႏွဳတ္ျပီးသြားျပီးဗ်။ တစ္ေခ်ာင္းမွ
> မက်န္ေတာ့ဘူး"ေပါ့။ သည္အခါ ဖေအလုပ္တဲ့သူက သားရဲ႕လက္ကို ဆြဲျပီး သား
>
>
>
> သံရိုက္ခဲ့တဲ့ ဝင္းထရံဆီကိုေခၚသြားတယ္။ "ေတာ္တယ္ ငါ့သား" လို႔လည္း ဆိုပါတယ္။
> "ဒါေပမယ့္ သား ေသခ်ာၾကည့္စမ္း။ ဝင္းထရံတိုင္မွာ အေပါက္ေတြ ျဖစ္က်န္ခဲ့တယ္ေနာ္။
> သည္ ဝင္းထရံတိုင္က အရင္တုန္းကလို ေခ်ာေခ်ာေမြ႔ေမြ႔ မဟုတ္ေတာ့ဘူးဆိုတာ သား
>
>
>
> ျမင္တယ္မဟုတ္လား။ ေအး... သားက စိတ္တိုတို၊ ေဒါသျဖစ္ျဖစ္နဲ႔ ပါးစပ္နဲ႔
> တစ္လံုးေျပာခ်လိုက္တဲ့အခါ တစ္ဖက္သားဆိုတဲ့ ဝင္းထရံတိုင္မွာ အခုလိုပဲ အမာရြတ္ေတြ
> ထင္က်န္ရစ္တတ္တယ္ သားေရ။ အဲသလိုပဲ လူတစ္ေယာက္ကို သားက ဓါးနဲ႔ထိုးလိုက္တယ္၊
>
>
>
> ျပီးရင္ ဓါးျပန္ႏွဳတ္ျပီး ရွိခိုးဦးတင္ ေတာင္းပန္တယ္ဆိုပါစို႔ကြယ္။ သား
> ဘယ္ႏွခါပဲ ရွိခိုးဦးတင္ ျပန္ေတာင္းပန္ ေတာင္းပန္၊ ဒဏ္ရာနဲ႔ အမာရြတ္ကေတာ့
> မလြဲမေသြ က်န္ကို က်န္ေနေတာ့မွာကြယ့္။ အဲသလိုပဲ ႏွဳတ္နဲ႔ တစ္ဖက္သားကို
> ထိုးႏွက္တဲ့အခါမွာလည္း ဓါးနဲ႔ ထိုးသလိုပဲ အနာတရ ျဖစ္တတ္၊
>
>
>
> အမာရြတ္က်န္ေနတတ္စျမဲပဲ ငါ့သား" တဲ့။
>
> တကယ္ေတာ့ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းဆိုတာေတြဟာ အဖိုးအနဂၢ ထိုက္တန္တဲ့ ရတနာေတြပါပဲ။
> မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြဟာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေတြကို ျပံဳးရႊင္ရယ္ေမာေစႏိုင္တယ္။
> ကြ်န္ေတာ္တို႔ဘဝမွာ ေအာင္ျမင္ခရီးေရာက္ေအာင္ အားေပးကူညီႏိုင္တယ္။
>
>
>
> ကြ်န္ေတာ္တို႔ေတြမွာ ရင္ဖြင့္စရာေလးေတြ ရွိလာရင္လည္း နားစိုက္ေပးတတ္တယ္။
> ခ်ီးက်ဴးစကား၊ ကဲ့ရဲ့စကား အလံုးစံုကိုလည္း မွ်ေဝခံစားေပးႏိုင္ပါတယ္။
> မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းဆိုတာဟာ ကြ်န္ေတာ္မ်ားအတြက္ သူတို႔ရဲ့ႏွလံုးသားေတြကို
> အျမဲလွစ္ဟ ၾကိဳဆိုေနတတ္သူမ်ားပါ။
>
>
>
>
> အခု ရက္သတၲပတ္ဟာဆိုရင္ျဖင့္ အမ်ိဳးသားရင္းႏွီးခင္မင္မွဳ အထိမ္းအမွတ္
> ရက္သတၲပတ္ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ့္မိတ္ေဆြေတြကို ကိုယ္က သူတို႔အေပၚ
> ဘယ္ေလာက္ဂရုစိုက္တဲ့ အေၾကာင္း ျပလိုက္ၾကစမ္းပါ။ ဒါတင္မကေသးဘူး၊
> "ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းေကာင္း၊ မိတ္ေဆြေကာင္း" လို႔ ကိုယ္ ကိုယ္တိုင္က
>
>
>
> မွတ္ယူထားတဲ့သူဆီကို သည္စာေလးကို ပြားျပီး ပို႔ေပးလိုက္စမ္းပါ။ ယုတ္စြအဆံုး
> သည္စာေလးကို ပို႔လိုက္တဲ့သူဆီကို သည္အတိုင္း ျပန္ပို႔လိုက္ႏိုင္ပါေသးတယ္။
> ကိုယ္ပို႔လိုက္တဲ့စာ ကိုယ့္ဆီျပန္ေရာက္လာရင္ကို ကိုယ့္မွာ
> မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းေတြ ရွိတာကို အလိုလို ခံစားႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။
>
>
>
>
> မဂၤလာရွိတဲ့ ရင္းႏွီးခင္မင္မွဳ ရက္သတၲပတ္ ျဖစ္ပါေစ။
>
> ခင္ဗ်ားဟာ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့ သူငယ္ခ်င္းပါပဲ။ ခင္ဗ်ားကို
> သူငယ္ခ်င္းေတာ္ခြင့္ရတဲ့အတြက္လည္း ကြ်န္ေတာ္ အင္မတန္ ဂုဏ္ယူပါတယ္။ ကိုင္း...
> အခုခ်က္ခ်င္းပဲ သည္စာေလးကို ကဴးျပီး ခင္ဗ်ားမွာ ရွိရွိသမွ် မိတ္ေဆြေတြဆီ
>
>
>
> ပို႔လိုက္ပါေတာ့။ ကိုယ့္သားခ်င္းေတြဆီကိုလည္း ပို႔လိုက္ပါဦးေနာ္။
>
> သည္စာေလးကို ကြ်န္ေတာ့္မိတ္ေဆြ တစ္ေယာက္က ကြ်န္ေတာ့္ဆီကို ပို႔လိုက္တာပါ။
> အခုေတာ့ အဲဒီစာကိုပဲ ခင္ဗ်ားဆီ ျပန္ပို႔လိဳက္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ တဆက္တည္းပဲ
> ေျပာပါရေစေနာ္...
>
>
>
>
> ခင္ဗ်ားရဲ့ ျခံစည္းရိုးမွာ ကြ်န္ေတာ့္ေၾကာင့္မ်ား သံႏွဳတ္ရာေတြ
> က်န္ရစ္ခဲ့တယ္ဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ့္ကို ခြင့္လြႊတ္ဖို႔လည္း အႏူးအညြတ္
> ေတာင္းပန္ခ်င္ပါတယ္၊ ခြင့္လႊတ္ပါေနာ္။