ေတာင္အာဖရိက ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးေရး ျဖစ္စဥ္ (အပိုင္း -၄)
ေျပာင္းလဲမွဳအရွိန္အား ျမွင့္တင္ျခင္း
ေျပာင္းလဲမွဳသို႕ ဦးတည္တဲ့ ေျခလွမ္းေတြ စတင္ေနခ်ိန္မွာပဲ အျဖစ္အပ်က္ေတြက ျမန္ဆန္လြန္း တာေၾကာင့္ အျပန္အလွန္ မယံုၾကည္မွဳေတြ၊ မေသခ်ာ မေရရာမွဳေတြနဲ႕ စိတ္ရွဳပ္ေထြးမွဳေတြ ေပၚထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ စိတ္ခံစားမွဳေတြက အတက္အက်ျဖစ္လာၾကပါတယ္။ မူလက ႏိုင္ငံေရးအရ ေ၀ဖန္မွဳေတြ၊ တိုက္ခိုက္မွဳေတြကို လူျဖဴေတြနဲ႕ လူမည္းေတြအၾကား ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကရာက အသြင္ေျပာင္းျပီး၊ ဘက္တဘက္ထဲမွာ ပါ၀င္ေနၾကသူေတြ အခ်င္းခ်င္း တိုက္ခိုက္ေ၀ဖန္မွဳေတြ ျဖစ္ပြားလာပါတယ္။ အေျခအေနေတြက ရွဳပ္ေထြးေနတာေၾကာင့္ နားလည္မွဳေတြ လြဲလာၾကပါတယ္။ ဂိုဏ္းဂဏ ကြဲျပားမွဳေတြ ျဖစ္ပြားလာပါတယ္။ အေျပာင္းအလဲကာလရဲ႕ ထံုးစံနဲ႕အညီ ရာဇ၀တ္မွဳေတြ ထူေျပာလာပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးအရ လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္မွဳေတြ၊ အၾကမ္းဖက္မွဳေတြ ရွိလာပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ အေျခအေနကို ထိန္းေက်ာင္းဖို႕အတြက္ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ေတြ၊ ပညာရွင္ေတြ၊ လူထုလူတန္းစားအလႊာအသီးသီးက လူမွဳေရးေရခ်ိန္ ျမင့္မားသူေတြနဲ႕ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ ေပါင္းစည္းျပီး National Peace Accord (NPA) ကို တည္ေထာင္လာၾကပါတယ္။ NPA မွာ ႏိုင္ငံေတာ္ျငိမ္းခ်မ္းေရးေကာ္
တဘက္မွာလဲ ေအအင္စီနဲ႕ အန္ပီ (National Party- de Klerk အစိုးရကို ကိုယ္စားျပဳေသာ ပါတီ) ေခါင္းေဆာင္ေတြက သေဘာတူညီထားျပီးျဖစ္တဲ့ Pretoria Minute ကို ဆုပ္ကိုင္ျပီး ေစ့စပ္ ေဆြးေႏြးေရးျဖစ္စဥ္ကို အရွိန္ျမွင့္တင္ဖို႕ ၾကိဳးပမ္းခဲ့ၾကပါတယ္။ ေတာင္အာဖရိကမွာ ကာလရွည္ၾကာ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ပဋိပကၡေတြကို ေအအင္စီေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႕ အန္ပီေခါင္းေဆာင္ေတြပဲ ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးရံုနဲ႕ ေျဖရွင္းႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာကို ႏွစ္ဘက္ေခါင္းေဆာင္ေတြ အားလံုးက နားလည္ထားခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီအတြက္ လူျဖဴ၊ လူမည္း အဖြဲ႕အစည္းအသီးသီး၊ ပါတီအသီးသီးကို ကိုယ္စားျပဳေခါင္းေဆာင္မ်ား ပါ၀င္တဲ့ ပါတီစံုေစ့စပ္ေဆြးေႏြးေရးဖိုရမ္ (multi-party negotiation forum) တခု ေပၚေပါက္လာဖို႕ ထပ္ဆင့္ၾကိဳးပမ္းျပီး၊ သက္ဆိုင္ရာ အဖြဲ႕အစည္းအသီးသီးနဲ႕ ညွိႏွိဳင္းေဆြးေႏြးမွဳေတြ ျပဳလုပ္လာၾကပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႕ (၁၉၉၁)ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာလမွာေတာ့ ႏွစ္ဘက္ေခါင္းေဆာင္ အမ်ားအျပား ပါ၀င္တဲ့ Convention for a Democratic South Africa (CODESA) ကို စတင္က်င္းပႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီညီလာခံၾကီးကို က်င္းပရျခင္း ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒစည္းမ်ဥ္း
တျပိဳင္နက္တည္းမွာပဲ Convention for a Democratic South Africa (CODESA) နဲ႕ ပတ္သက္ျပီး ဆန္႕က်င္ကန္႕ကြက္မွဳေတြကလဲ ေပၚထြက္လာပါတယ္။ တဘက္နဲ႕တဘက္ အႏိုင္တိုက္ေရး လမ္းေၾကာင္းေတြေပၚမွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေလွ်ာက္လွမ္းလာခဲ့တဲ့ အေျခအေနတခုကို ေျပာင္းလဲဖို႕ ၾကိဳးပမ္းတဲ့အခါ ဒီလို ဆန္႕က်င္ကန္႕ကြက္မွဳေတြ ေပၚထြက္လာတတ္ေလ့ရွိတာ ျဖစ္ရိုးျဖစ္စဥ္ပါ။ ဒါနဲ႕ ပတ္သက္ျပီး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကို ေဆာင္ရြက္လိုတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႕ ပညာရွင္ေတြက စိတ္ရွည္ရွည္ထားျပီး ေျပာျပရွင္းလင္းေပးဖို႕ လိုအပ္ပါတယ္။ ဒီလို မဟုတ္ပဲ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကို မလိုလားသူမ်ားလို႕ ေျပာဆိုမွဳေတြ ရွိလာခဲ့ရင္ နာက်ည္းမွဳေတြ၊ မခံခ်င္စိတ္ေတြကေန အစြန္းေရာက္ အေတြးအေခၚေတြ ေပၚထြက္သြားေစတတ္ပါတယ္။
လူျဖဴေတြဘက္မွာဆိုရင္ de Klerk ဟာ ကိုယ့္ဘက္က လူျဖဴေတြကို ခ်နင္းေနတယ္၊ ေရာင္းစားေနတယ္လို႕ စြပ္စြဲမွဳေတြ ရွိလာခဲ့သလို၊ လူမည္းေတြဘက္မွာလဲ မင္ဒဲလားေခါင္းေဆာင္တဲ့ ေအအင္စီရဲ႕ သေဘာထားေတြ၊ ျပဳမူေဆာင္ရြက္ပံုေတြကို အယံုအၾကည္မရွိဘူးလို႕ အဆိုတင္သြင္းမွဳေတြ၊ ရန္သူျဖစ္ခဲ့တဲ့ လူျဖဴေတြနဲ႕ ေပါင္းသြားျပီလို႕ စြပ္စြဲမွဳေတြ ရွိလာခဲ့ပါတယ္။ ဒီအေပၚမွာ ေအအင္စီ ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႕ အန္ပီေခါင္းေဆာင္ေတြက စြပ္စြဲမွဳျပဳလုပ္တဲ့ အဖြဲ႕အစည္းေတြ၊ ပါတီေတြ၊ လူပုဂၢိဳလ္ေတြကို စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႕ ရွင္းလင္းေျပာၾကားမွဳေတြ၊ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးေရး ညီလာခံ လမ္းေၾကာင္းေပၚကို ေရာက္လာေအာင္ စည္းရံုးမွဳေတြ ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ အျပန္အလွန္အားျဖင့္ အခ်ိဳ႕အဖြဲ႕အစည္းမ်ားနဲ႕ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကလဲ ညီလာခံကို သပိတ္ေမွာက္ျပီး၊ ေအအင္စီပါတီနဲ႕ အန္ပီပါတီတို႕ကို ညီလာခံျပင္ပ တိုက္ပြဲ လမ္းေၾကာင္းေပၚ ျပန္ေရာက္လာေအာင္ စည္းရံုးမွဳေတြ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ဒီလို ညီလာခံျပင္ပတိုက္ပြဲေတြအတြက္ အားထုတ္ၾကိဳးပမ္းမွဳေတြ ရွိေနဆဲမွာပဲ ညီလာခံတြင္းတိုက္ပြဲေတြ ကလဲ တစတစ ျပင္းထန္ေနခဲ့ပါတယ္။ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးေရး (negotiation) ဆိုတာ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရး (collaboration)နဲ႕ မတူညီပါဘူး။ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးေရးဆိုတာ တဘက္နဲ႕ တဘက္ အျမင္မတူညီမွဳေတြကို ညွိႏွိဳင္းေဆြးေႏြးျပီး ရလဒ္တခု ေပၚထြက္လာေအာင္ ျပဳလုပ္ရတာျဖစ္ျပီး၊ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရး ဆိုတာကက်ေတာ့ မတူညီမွဳေတြကို ေဘးဖယ္ျပီး တူညီတဲ့အလုပ္ေတြကို ပူးတြဲအေကာင္အထည္ေဖာ္ေဆာင္ေရး ျဖစ္ပါတယ္။
ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးေရးျဖစ္စဥ္ကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေဆာင္ၾကရာမွာ issues ေတြ အမ်ားအျပား ပါ၀င္လာပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ issue ေတြကို ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ျခင္း ခ်ဥ္းကပ္နည္းလမ္း နဲ႕ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ႏိုင္ေပမယ့္ အခ်ိဳ႕ issue ေတြကို အျပန္အလွန္တြန္းအား (leverage) ေတြ အသံုးျပဳျပီး အေကာင္အထည္ေဖာ္ၾကရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရးဆိုတာ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးေရးျဖစ္စဥ္ရဲ႕ အစိတ္အပိုင္း အဆင့္ တခုသာ ျဖစ္ျပီး၊ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးေရးျဖစ္စဥ္ရဲ႕ အဆံုးသတ္ရလာဒ္ကို ေဆာင္က်ဥ္းေပး ႏိုင္မွာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ေစ့စပ္ ေဆြးေႏြးေရးျဖစ္စဥ္ကို အမွန္တကယ္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေဆာင္မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ မတူညီမွဳကို ညွိႏွိဳင္းေဆြးေႏြးျပီး ရလာဒ္တခု ေပၚထြက္လာေအာင္ လုပ္ေဆာင္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေတာင္အာဖရိကမွာ ေပၚထြက္ခဲ့တဲ့ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးေရးျဖစ္စဥ္ဟာ မတူညီမွဳေတြကို ေဘးဖယ္ျပီး တူညီတဲ့အလုပ္ေတြကိုပဲ အေကာင္အထည္ေဖာ္ၾကတဲ့ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရးအဆင့္မွာ
အေတြးအျမင္၊ အယူအဆပိုင္းဆိုင္ရာ မတူညီမွဳေတြ အမ်ားအျပားရွိတဲ့အနက္ အေရးၾကီးဆံုး ကိစၥရပ္ကေတာ့ ဒီမိုကေရစီအသြင္ကူးေျပာင္းေနဆဲ
တဘက္မွာကလဲ ေအအင္စီနဲ႕ မဟာမိတ္အဖြဲ႕ေတြက ဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳးကို ယံုၾကည္မွဳ မရွိပါဘူး။ အစိုးရအေနနဲ႕ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးေနတဲ့ ဘက္တဘက္ ေနရာသာမက ဒိုင္လူၾကီးေနရာမွာ ရယူထားတဲ့ အေျခအေနျဖစ္တာေၾကာင့္ ဘက္မလိုက္ပဲ စစ္မွန္တဲ့ ေဆြးေႏြးပြဲ ရလာဒ္ေတြ ေပၚထြက္လာဖို႕ ခဲယဥ္းတယ္လို႕ သူတို႕က ယူဆပါတယ္။ ေတာင္အာဖရိက အသံလႊင့္ဌာနဟာ အစိုးရ၀ါဒျဖန္႕ခ်ိေရး ယႏၱရားျဖစ္ေနျခင္း၊ စစ္တပ္မွ ၾကားေနမဟုတ္ျခင္း၊ အစိုးရဘက္မွာ စစ္တပ္နဲ႕ လံုျခံဳေရးတပ္မ်ား ရွိေနျခင္း၊ မီဒီယာလြပ္လပ္ခြင့္မရွိျခင္း စတာေတြဟာ အစိုးရဘက္ကို အသာစီးမွ ဆံုးျဖတ္ခြင့္ ပါ၀ါမ်ား ေပးအပ္ထားတယ္လို႕ အတိုက္အခံမ်ားက သံုးသပ္ၾကပါတယ္။ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးေရးျဖစ္စဥ္မွာ တဘက္က အသာစီးအေနအထားရွိေနခဲ့ရင္ တရားမွ်တတဲ့ ရလာဒ္ေပၚထြက္လာမွာ မဟုတ္တဲ့ အတြက္ အစိုးရရဲ႕ အဆိုျပဳခ်က္ကို အတိုက္အခံေတြက လက္မခံၾကပါဘူး။
ဒါေၾကာင့္ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒသစ္ကို ေရးဆြဲဖို႕အတြက္ ပါလီမန္အသစ္တခု ေပၚထြက္လာဖို႕ လိုအပ္တယ္လို႕ ႏွစ္ဘက္ေခါင္းေဆာင္မ်ားက သေဘာတူဆံုးျဖတ္ခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီမွာတင္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒသစ္ ေရးဆြဲအတည္ျပဳေရးနဲ႕ ပတ္သက္ျပီး procedural deadlock တခု ထပ္ျပီး ေပၚထြက္လာပါတယ္။ ပါလီမန္အသစ္ဖြဲ႕စည္းျပီး ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒမူၾကမ္းကိ
ဒါေၾကာင့္ ေအအင္စီနဲ႕ မဟာမိတ္အဖြဲ႕ေတြကလဲ အဆိုတခုကို ထပ္မံတင္သြင္းပါတယ္။ အကယ္၍ မူၾကမ္းအတည္ျပဳေရးမွာ consensus မက်လာခဲ့ရင္ popular vote နဲ႕ ဆံုးျဖတ္ရန္ျဖစ္ပါတယ္။ အစိုးရဘက္ကလဲ ဒါကို ႏိုင္ငံေရးေထာင္ေခ်ာက္ဆိုတာ ေတြ႕ျမင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီလို သတ္မွတ္ျခင္းအားျဖင့္ လူထုေထာက္ခံမွဳ ရထားတဲ့ အတိုက္အခံေတြအေနနဲ႕ ပါလီမန္မွာ deadlock ျဖစ္သြားတာနဲ႕ popular vote ကို သံုးျပီး အႏိုင္ယူႏိုင္ခြင့္ ရွိသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလိုတဘက္နဲ႕တဘက္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးေထာင္ေခ်ာက္ေတြကို ေတြ႕ျမင္ၾကတာေၾကာင့္ တဘက္နဲ႕တဘက္ အျပန္အလွန္ စြပ္စြဲမွဳေတြ ေပၚထြက္လာပါတယ္။ အစိုးရဘက္က အတိုက္အခံေတြဟာ ညွိႏွိဳင္းေဆြးေႏြးဖို႕ အလြန္ခက္ခဲျပီး၊ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ၄င္းတို႕အလိုက် ျဖစ္ခ်င္ေနေၾကာင္း စြပ္စြဲခဲ့ပါတယ္။ အတိုက္အခံ ေတြဘက္ကလဲ အစိုးရဟာ သေဘာထား မွန္ကန္မွဳမရွိပဲ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒသစ္ ေပၚထြက္ လာျခင္း မရွိေအာင္ ပိတ္ဆို႕ေနေၾကာင္း စြပ္စြဲခဲ့ပါတယ္။ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆိုတာ ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံရဲ႕ တိုးတက္ ေျပာင္းလဲေရးအတြက္ ကနဦးခ်ရမယ့္ အေျခခံအုတ္ျမစ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒနဲ႕ ပတ္သက္ျပီး မတူတာေတြကို ေဘးဖယ္ထားလို႕ မရႏိုင္ပါဘူး။ မတူတာေတြကို အေျဖမထြက္မခ်င္း ညွိႏွိဳင္းေဆြးေႏြးဖို႕ လိုအပ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ညွိႏွိဳင္းေဆြးေႏြးမွဳကေန ရလာဒ္တခု ထြက္လာဖို႕အတြက္ အျပန္အလွန္ Coercive Leverage ေတြ အသံုးျပဳလာၾကပါတယ္။
ေအအင္စီရဲ႕ Coercive Leverage ကေတာ့ လူထုလွဳပ္ရွားမွုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တိုင္းျပည္နဲ႕အ၀ွမ္းမွာ သပိတ္ေမွာက္မွဳေတြ၊ ဆႏၵျပပြဲေတြ ေပၚထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ ဒီလူထုလွဳပ္ရွားမွဳေတြဟာ အစိုးရရဲ႕ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးမွဳ အေပၚမွာ စစ္မွန္တဲ့ သေဘာထားရွိမရွိ၊ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံေတာ္သစ္ကို တည္ေထာင္လိုျခင္း ရွိမရွိဆိုတာကုိ အမ်ားျပည္သူေရွ႕မွာ သိသာထင္ရွားေစတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အစိုးရအေနနဲ႕ အတိတ္မွာ အသံုးျပဳခဲ့တဲ့ လူထုလွဳပ္ရွားမွဳ ျဖိဳခြဲေရးနည္းလမ္းေတြကို အသံုးျပဳလို႕ မရေတာ့ပါဘူး။ ဒီလိုျပန္ျပီး အသံုးျပဳမယ္ဆိုရင္ အစိုးရဟာ ေျပာင္းလဲမွဳ လိုလားျခင္း မရွိေၾကာင္း ႏိုင္ငံတကာနဲ႕ ျပည္သူလူထုအၾကားမွာ သက္ေသျပျပီးသား ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။ ဒီလို Coercive Leverage ကို အသံုးျပဳျပီး အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးေရးစားပြဲေပၚက အစိုးရရဲ႕ ရပ္တည္ခ်က္ကို အားေပ်ာ့လာေအာင္ ၾကိဳးပမ္းႏိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။
အစိုးရဘက္ကလဲ ေအအင္စီအေပၚ အသံုးျပဳလို႕ရႏိုင္မယ့္ coercive leverage နည္းလမ္းသစ္ကို ရွာေဖြ ေတြ႕ရွိသြားခဲ့ပါတယ္။ ေအအင္စီကေန ခြဲထြက္ျပီး Inkatha Freedom Party (IFP) ကို ဖြဲ႕စည္းတည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ ေအအင္စီအဖြဲ႕၀င္ေဟာင္း Mangosuthu Buthelezi ဟာ မင္ဒဲလားမလြတ္ေျမာက္လာမီခင္ကတည္
အစိုးရအဖြဲ႕တြင္းမွာရွိတဲ့ ေခါင္းမာသူေတြက ဒီလိုအေျခအေနေတြကို အခြင့္ေကာင္းယူျပီး coercive leverage အေနနဲ႕ အသံုးခ်ဖို႕ ၾကိဳးပမ္းခဲ့ပါတယ္။ ေအအင္စီ အဖြဲ႕၀င္ေတြနဲ႕ IFP အဖြဲ႕၀င္ေတြကို အခ်င္းခ်င္းတိုက္ခိုက္ေစျပီး “black-on-black violence” ရွိေနတာေၾကာင့္၊ လူျဖဴေတြအေနနဲ႕ ဆက္လက္အုပ္ခ်ဳပ္ဖို႕ လိုေသးေၾကာင္း သက္ေသျပႏိုင္ဖို႕အတြက္ IFP ရဲ႕ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးေရးညီလာခံ ဆန္႕က်င္ေရး လုပ္ငန္းစဥ္ေတြကို အားေပးကူညီ ခဲ့ၾကပါတယ္။ “Inkathagate” ဆိုတဲ့ scandal မွာ IFP ကို လက္နက္ပစၥည္း၊ ဘ႑ာေငြေၾကး ေထာက္ပံ့ျပီး၊ ေအအင္စီအဖြဲ႕၀င္မ်ားနဲ႕ တိုက္ခိုက္မွဳမ်ား ျဖစ္ပြားေစခဲ့တဲ့ အစိုးရအဖြဲ႕တြင္းက ေခါင္းမာဂိုဏ္း လွဳပ္ရွားမွဳမ်ား ေပၚထြက္သြားတာေၾကာင့္ အစိုးရဘက္က တာ၀န္ရွိသူ အၾကီးအကဲအခ်ိဳ႕ ႏွုတ္ထြက္ သြားခဲ့ရပါတယ္။
အစိုးရအဖြဲ႕တြင္းက လူျဖဴေခါင္းမာဂိုဏ္းသားေတြက "လူမည္း ႏိုင္ငံေရးသမား ေတြဟာ အခ်င္းခ်င္းကြဲေနတယ္၊ အခ်င္းခ်င္းလဲ တိုက္ခိုက္ေနတယ္၊ ဒီလို လူေတြလက္ထဲကိုသာ အာဏာေရာက္သြားရင္ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး အတြက္ ခဲယဥ္းလိမ့္မယ္" ဆိုတဲ့ ၀ါဒျဖန္႕ခ်ိမွဳေတြကို ျပည္သူလူထု အၾကားမွာ ျဖန္႕ခ်ိမွဳေတြ လုပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ထင္သာျမင္သာျဖစ္ေစမယ့္ အေျခအေနေတြကို ဖန္တီးလာ ၾကပါတယ္။ ေအအင္စီဘက္ကေရာ၊ အစိုးရဘက္ကပါ တိုက္ရိုက္ညႊန္ၾကားေစခိုင္းျခင္
ဒီလိုနဲ႕ (၁၉၉၂) ခုႏွစ္၊ ဇြန္လ (၁၆) ရက္ေန႕မွာေတာ့ Boipatong massacre ၾကီး ျဖစ္ပြားသြားခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေန႕မွာ သမိုင္း၀င္ ေတာင္အာဖရိက လူထုအေရးေတာ္ပံုၾကီးတခုျဖစ္တဲ့ Soweto uprising ႏွစ္ပတ္လည္ အခမ္းအနားကို ေအအင္စီက ဦးစီးျပီး က်င္းပခဲ့ပါတယ္။ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးေရး ျဖစ္စဥ္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ေဆာင္ျခင္းဆိုတာ ျပီးဆံုးသြားခဲ့တဲ့ အတိတ္ကို ျပည္ဖံုးကားခ်ျခင္း မဟုတ္ပါ။ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြအတြက္ အျပန္အလွန္ ခြင့္လႊတ္နားလည္မွဳယူျပီး၊ အနာဂတ္မွာ တိုင္းျပည္ေကာင္းက်ိဳး ရရွိေရးအတြက္ မတူညီေသာသေဘာထားအျမင္မ်ားကို ညွိႏွိဳင္းေဆြးေႏြး အေျဖရွာျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ေတာင္အာဖရိက ႏိုင္ငံေရးဦးေဆာင္ပါတီ (ေအအင္စီ) က ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးေရးျဖစ္စဥ္ကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေနဆဲမွာပဲ အတိတ္က ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ လူထုအေရးေတာ္ပံုမ်ားရဲ႕ ႏွစ္ပတ္လည္ အခမ္းအနားမ်ားကိုလဲ ဆက္လက္က်င္းပခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ သို႕ေပမယ့္ ဒီလိုအခမ္းအနားက်င္းပမွဳအေပၚမွာ အစိုးရဘက္က ေခါင္းမာသူအခ်ိဳ႕နဲ႕ IFP တို႕က အခြင့္ေကာင္းယူခဲ့ၾကပါတယ္။ Boipatong မွာရွိတဲ့ IFP တက္ၾကြ လွဳပ္ရွားသူေတြက ႏွစ္ပတ္လည္အခမ္းအနားက်င္းပေနတဲ့ ေအအင္စီအဖြဲ႕၀င္မ်ားကို တိုက္ခိုက္သတ္ျဖတ္မွဳမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့တာေၾကာင့္ အမ်ိဳးသမီးနဲ႕ ကေလးသူငယ္မ်ားအပါအ၀င္ ေအအင္စီအဖြဲ႕၀င္ (၃၉) ဦး ေသဆံုးသြားပါတယ္။ Boipatong massacre ျဖစ္ပြားျပီးခ်ိန္မွာ ဒီလိုတိုက္ခိုက္တဲ့ IFP ကို အစိုးရက လက္နက္နဲ႕ ေငြေၾကးေထာက္ပံ့ေနတယ္လို႕ သတင္းေတြ ေပၚထြက္လာျပန္တာေၾကာင့္ ေအအင္စီအဖြဲ႕၀င္မ်ားနဲ႕ IFP အဖြဲ႕၀င္မ်ားအၾကားမွာ တင္းမာမွဳေတြက ပိုျပီး ျပင္းထန္လာပါတယ္။
မင္ဒဲလားက အစိုးရတာ၀န္ရွိသူေတြကိုယ္တိုင္ ပါ၀င္ပတ္သက္ေနတဲ့ ဒီ Boipatong massacreကို လက္ပိုက္ၾကည့္ မေနခဲ့ပါဘူး။ Convention for a Democratic South Africa (CODESA) ထဲကေန ေအအင္စီကို ခ်က္ခ်င္းဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး၊ သူ႔ျပည္သူေတြကို လံုျခံဳေရးေပးဖို႔နဲ႔ အစိုးရကိုယ္တိုင္က်ဴးလြန္တဲ့ ဒီအၾကမ္းဖက္မွဳကို စံုစမ္း အေရးယူေပးဖို႔ ႏိုင္ငံ တကာကို ေတာင္းဆိုပါေတာ့တယ္။ မင္ဒဲလားရဲ႕ ေတာင္းဆိုမႈေၾကာင့္ ကမၻာ့ကုလသမဂၢက မစ္ရွင္ ဖြဲ႔ၿပီး စံုစမ္းမႈ ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ယူအင္မစ္ရွင္ဟာ ႏိုင္ငံတြင္းမွာ National Peace Accord က ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ Goldstone Commission လို႕ လူသိမ်ားေသာ စံုစမ္းစစ္ေဆးေရး ေကာ္မရွင္နဲ႔ အတူ တြဲဖက္ၿပီး၊ အမ်ားျပည္သူကို အၾကမ္းဖက္မႈနဲ႔ ေႏွာင့္ယွက္မႈေတြကို စံုစမ္းပါတယ္။ အစိုးရအာဏာပိုင္ရဲ႕ ဘက္ေတာ္သားေတြ ပါ၀င္ေနေၾကာင္း ေတြ႔ရွိခဲ့ၿပီး၊ ေကာ္မရွင္အစီရင္ခံ ထုတ္ျပန္ခဲ့ တာေၾကာင့္ အစိုးရရဲ႕ အာဏာအလြဲ သံုးစား လုပ္မႈေတြကို ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္လာပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႕ပဲ (၁၉၉၂) ခုႏွစ္ရဲ႕ လေပါင္းမ်ားစြာမွာ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးေရးျဖစ္စဥ္ဟာ ေရွ႕ဆက္မတိုးႏိုင္ေတာ့ပဲ အျပန္အလွန္ Leverage အသံုးျပဳမွဳေတြသာရွိျပီး ရပ္တန္႕ေနပါတယ္။ ဒီလိုအေျခအေနေတြကေန ထိပ္တိုက္ ရင္ဆိုင္ေရးလမ္းေၾကာင္းေပၚကို ႏွစ္ဘက္စလံုးက ျပန္မေရာက္သြားေအာင္ ႏိုင္ငံတကာက ၀င္ျပီး ထိန္းသိမ္းလိုက္ပါတယ္။ Philadelphia မွာ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ကို ပူးတြဲ Liberty Medal ခ်ီးျမွင့္ခဲ့ျပီး၊ ေနာက္ပိုင္းမွာ Nobel Peace Prize ကိုလဲ ပူးတြဲခ်ီးျမွင့္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးေရးစားပြဲေပၚမွာ ႏွစ္ဘက္ကို ကိုယ္စားျပဳျပီး ေဆြးေႏြးေနၾကတဲ့ ေအအင္စီ ကိုယ္စားျပဳ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးေရးအၾကီးအကဲ Cyril Ramaphosa နဲ႕ အန္ပီ ကိုယ္စားျပဳ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးေရး အၾကီးအကဲ Roelf Meyer တို႕ကလဲ တရား၀င္ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးပြဲ ရပ္ဆိုင္းေနေပမယ့္ informal discussion ျပဳလုပ္ႏိုင္ေရးအတြက္ အတူတကြ ငါးမွ်ားထြက္တာေတြ ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။
ဒီလို ႏိုင္ငံတကာက ၾကား၀င္ေပးမွဳနဲ႕ ေခါင္းေဆာင္မ်ားအခ်င္းခ်င္း ရင္းႏွီးမွဳ ရွိလာေအာင္ တည္ေဆာက္မွဳေတြက တဆင့္ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးေရးစားပြဲေပၚကို ျပန္ေရာက္သြားေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ ခဲ့ၾကပါတယ္။ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ငါးမွ်ားအတူထြက္ျပီး မၾကာခင္မွာပဲ မင္ဒဲလားနဲ႕ de Klerk တို႕ဟာ Record of Understanding ကို လက္မွတ္ေရးထိုးျပီး၊ ၾကားျဖတ္အစိုးရဖြဲ႕စည္းေရးနဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ ညွိႏွိဳင္းေဆြးေႏြးမွဳေတြကို ျပဳလုပ္ လာၾကပါေတာ့တယ္။
(ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္)
ခင္မမမ်ိဳး (၂၉၊ ၉၊ ၂၀၁၁)
(ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္)
ခင္မမမ်ိဳး (၂၉၊ ၉၊ ၂၀၁၁)
No comments:
Post a Comment