ဖါးနဲ ့ကင္းၿမီးေကာက္

အသက္​​ေတြႀကီးလာၾကၿပီဆို​ေတာ့ မ​​ေကာင္းတဲ့​အက်င္​့​ေတြ​ သံ​ေဝဂတရားရၿပီး​ေပ်ာက္​ကုန္​ၿပီထင္ခဲ့​ၿပီး လူရာသြင္​းခဲ့မိတဲ့ ကြၽန္​​ေတာ္​ကိုယ္​တိုင္​က အဆိပ္ပင္​​ေရ​​ေလါင္းမိတဲ့ ​တရာခံျဖစ္​​ေနၿပီ...
​ေျသာ္​...ဗီဇ..ဗီဇ..ဗီဇဆိုတာ​ေဖ်ာက္​လို႔မရပါလား​ေနာ္​...

ကင္းၿမီးေကာက္ တစ္ေကာင္ဟာ...
သူေနတဲ့ ကြ်န္းကေလး တစ္ကြ်န္းကေန...
ျမစ္တစ္ဖက္ကမ္းမွာ ရွိတဲ့...
ေနာက္ကြ်န္း တစ္ကြ်န္းကို သြားခ်င္တယ္။

ဒါေပမဲ့.! ကင္းၿမီးေကာက္ဟာ ေရမကူးတတ္လို ့..
ျမစ္ကို ျဖတ္ဖို ့အခက္ အခဲ ျဖစ္ေနတယ္... ျမစ္ကမ္းေဘးမွာေလွ်ာက္သြားရင္း..
ဒီျမစ္ကို ဘယ္လို ကူးရပါ့လို ့အႀကံထုတ္ေနတံုး...
႐ုတ္တရက္ ျမစ္ေရ ကမ္းစပ္မွာ ေရစိမ္ေနတဲ့...
ဖါးတစ္ေကာင္ကို ေတြ ့လို ့သြားစကား ေျပာတယ္။
ကင္းၿမီးေကာက္က...
"ကိုေရႊဖါးေရ က်ေနာ့္ကို...
ခင္ဗ်ားရဲ့ ေက်ာေပၚ တင္ၿပီး...
ဟိုဖက္ကမ္းကို ပို ့ေပးပါလား...
ေက်းဇူးမေမ့ပါဘူးဗ်ာ"...
ဖါး...
"ဟာ.! ဘယ္ျဖစ္မလဲ...
မင္းကို ေက်ာပိုး သြားရင္...
ငါ့ကို မင္းရဲ့ အဆိပ္ရွိတဲ့...
အစြယ္နဲ ့ထိုးလိုက္ရင္...
ငါ ေရနစ္ ေသသြားမွာေပါ့"...
ကင္းၿမီးေကာက္...
"ကိုေရႊဖါးရယ္ ခင္ဗ်ားကို...
က်ေနာ္ အစြယ္နဲ ့ထိုးပါ့ မလားဗ်ာ...
က်ေနာ့္ကို ဟိုဖက္ကမ္း ပို ့ေပးတဲ့...
ေက်းဇူးရွင္ကို လုပ္ရက္ပါ့ မလားဗ်ာ...
ေနာက္ၿပီး.! ခင္ဗ်ားကို အစြယ္နဲ ့ထိုးလိုက္လို ့…
ခင္ဗ်ား ေရနစ္ရင္ က်ေနာ္လဲ ေရနစ္ေသမွာပဲေလ...
က်ေနာ္ ေရမကူးတတ္ဖူး ဆိုတာ ခင္ဗ်ား သိပါတယ္ဗ်ာ...
ဖါးကလဲ စဥ္းစားတယ္...
ကင္းၿမီးေကာက္ ေျပာတာလဲ ဟုတ္သားပဲ...
သူ့ကိုယ္သူ ေရအနစ္ အေသခံၿပီး ငါ့ကို...
အစြယ္နဲ ့ထိုးစရာ အေၾကာင္း မရွိပါဘူးေလ...
အဲဒီေတာ့ ဖါးကလဲ ဟိုဖက္ကမ္းကို...
ပို ့ေပးမယ္လို ့သေဘာတူလိုက္တယ္...
ဒါနဲ ့ဖါးက ကင္းၿမီးေကာက္ကို...
ေက်ာေပၚတင္လို ့ေရစီးသန္တဲ့ ျမစ္မွာ...
သူ့ ကိုယ္ကို ေရအေပၚ ေပၚေအာင္...
ႀကိဳးစားၿပီး ျမစ္ကို ျဖတ္ကူးပါေတာ့တယ္...။
ျမစ္လယ္ကို ေရာက္ေတာ့ ဖါးဟာ...
သူ ့ေက်ာမွာ စူးကနဲ ခံစားလိုက္ရတယ္...
ေနာက္ကို အသာလွည့္ၾကည့္ လိုက္ေတာ့...
ကင္းၿမီးေကာက္ဟာ အစြယ္ကိုသူ ့ရဲ့
ေနာက္ေက်ာ ကေန ဆြဲႏူတ္လိုက္တာ
ေတြ ့လိုက္ရတယ္...။
ဖါးလဲ နာက်င္ ေဝဒနာ ခံစားရင္း ေျပာလိုက္တယ္...
ဟာ..! မင္းဘယ္လို လုပ္လိုက္တာလဲ...
မင္းပဲ ေစာေစာက ေျပာတယ္ေလ...
ငါ့ကို အစြယ္နဲ ့မထိုးပါဘူးလို ့.
အခု.! ငါ့မွာ အဆိပ္တက္ေနၿပီ...
ငါ ေရနစ္ၿပီး ေသရင္ မင္းလဲ...
ေရနစ္ေသမွာ မေၾကာက္ဖူးလား..?
ကင္းၿမီေကာက္က ဘာျပန္ေျပာသလဲ ဆိုေတာ့...
ခင္ဗ်ား ေသရင္ က်ေနာ္လဲ ေရနစ္ေသမွာ သိပါတယ္...
ဒါေပမဲ့.! တစ္ျခား သတၱဝါ တစ္ေကာင္ကို ေတြ ့ရင္...
အစြယ္နဲ ့ထိုးတတ္တဲ့ က်ေနာ့္ရဲ့ ဗီဇကို ေဖ်ာက္မရလို ့ ပါဗ်ာ...။
ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့...
ဖါးနဲ ့ကင္းၿမီးေကာက္၂ေကာင္ စလံုးဟာ...
ျမစ္ေရထဲ နစ္ျမဳပ္ ေသဆံုး သြားၾကပါေတာ့တယ္ရွင္..။
ဒီပံုျပင္ေလးဟာ... ႏိုင္ငံျခားမွာ အလြန္ နာမည္ႀကီးတဲ့ ပံုျပင္ေလးပါ။ ကေလးပံုျပင္ မဟုတ္ပါဘူး။ လူေတြရဲ့ အက်င့္စာရိတၱနဲ ့ပတ္သက္တဲ့ အသိပညာ ေပးတဲ့ ပံုျပင္ပါ။
သနားလို ့ကူညီေပမဲ့လဲ... အဲဒီလိုဗီဇ
မေဖ်ာက္ႏိုင္တဲ့ လူေတြနဲ ့ေတြ ့ခဲ့ရင္
ကူညီေပးတဲ့ သူပါ ဒုကၡ ေရာက္တတ္တယ္
ဆိုတဲ့ သတိေပး သင္ခန္းစာေလးပါ…
က်မကိုယ္တိုင္လဲ ဒီပံုျပင္ကိုခါခါဖက္မိေပမဲ့
စာနာသနားမိတဲ့ သဒၵါတရားကတားဆီးမရႏိုင္
ခဲ့ေတာ့လက္ေတြ ့ခံစားလိုက္ရပါတယ္ ဒါေပသိ
ဘယ္သူမျပဳမိမိအမႈပါပဲမို ့ႏွလံုးသြင္းဆင္ျခင္ ေနမိ လိုက္ရပါေတာ့တယ္ရွင္…။
မိတ္ေဆြအေပါင္းတို ့လဲသိထားဆင္ျခင္ေစဖို ့ရန္
မွ်ေဝေပးပါတယ္ရွင္…။
က်န္းမာရြွင္လန္းႀကပါေစရွင္…။
CrdးWai wai Tun