by Lwin Aung Soe on Sunday, October 28, 2012 at 5:36am ·
ရခိုင္ျပည္နယ္အေရး ေခါင္းေအးေအးထားၿပီး အေျဖရွာႏိုင္ရင္ ေအာင္ျမင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ရခိုင္ျပည္နယ္မွာ ပဋိပကၡေတြ ျဖစ္ေနရတာဟာ လူမ်ဳိးေရးေၾကာင့္လည္း မဟုတ္သလို ဘာသာေရးေၾကာင့္လည္း မဟုတ္ပါဘူး။ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္တာလည္း မဟုတ္သလို လူမ်ဳိးတုန္း သုတ္သင္ေနတာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။
မူလအေၾကာင္းရင္းကို ျပန္ၾကည့္ရင္ ေဒသခံ ရခိုင္တိုင္းရင္းသားေတြရဲ႕ နယ္ေျမေတြမွာ တဖက္ႏိုင္ငံက ဘဂၤလီေတြဟာ တရားမဝင္ ခိုးဝင္ ေနထိုင္ ေမြးဖြားရင္းနဲ႔ ျပႆနာေတြ ရွိလာၾကပါတယ္။ နည္းမွန္လမ္းမွန္ မေျဖရွင္းႏိုင္ခဲ့တာေၾကာင့္ ျပႆနာေတြဟာ ပိုမို ႀကီးမား ရွဳပ္ေထြးလာပါတယ္။
ဒီၾကားထဲမွာ ပိုမိုဆိုးဝါးလာေစတဲ့ အေၾကာင္းတခုကေတာ့ ခိုးဝင္ ေနထိုင္ ေမြးဖြားလာၾကတဲ့ ဘဂၤလီေတြဟာ ရိုဟင္ဂ်ာလို႔ နာမည္အတပ္ခံရၿပီး ႏိုင္ငံသစ္ တည္ေထာင္ခ်င္သူေတြရဲ႕ အၾကံအစည္ေအာက္မွာ အသံုးခ်ခံလိုက္ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ရိုဟင္ဂ်ာ နာမည္တပ္ထားတာကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ဘဂၤလာဒက္ရွ္ အစိုးရဟာ ရခိုင္နယ္ေျမထဲ ေရာက္ေနတဲ့ ဘဂၤလီေတြကို ရိုဟင္ဂ်ာ ဆိုၿပီးေတာ့ သူ႔ႏိုင္ငံသားအျဖစ္ အသိအမွတ္ မျပဳသလို သူတို႔ကို မကူညီႏိုင္ဘူးလို႔လည္း ဆိုလာပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ ဘဂၤလာဒက္ရွ္ ႏိုင္ငံထဲမွာ အေျခစိုက္ၿပီး ျမန္မာတပ္မေတာ္ကို တိုက္ခိုက္ေနတဲ့ Rohingya Solidarity Organisation (RSO) အဖြဲ႔နဲ႔ အျခား ဘဂၤလီအဖြဲ႔ေတြကို ဒီႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာလအတြင္း ထြက္ခြာဖို႔ ဘဂၤလာဒက္ရွ္ အစိုးရက ျပည္ႏွင္ဒဏ္ ေပးထားပါတယ္။ ဒါဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲကို RSO နဲ႔ အျခား ဘဂၤလီအဖြဲ႔ေတြ ေနာက္ထပ္ စိမ့္ဝင္လာဖို႔ အေၾကာင္းတရပ္ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။
ရုတ္တရက္ ထျဖစ္လာတဲ့ အနာစိမ္း ဆိုရင္ေတာ့ ကုသရတာ လြယ္ေကာင္း လြယ္ႏိုင္ပါလိမ္မယ္။ ဒါေပမယ့္ အျမစ္တြယ္ေနတဲ့ အနာမ်ဳိးဆိုရင္ေတာ့ အခ်ိန္ယူရေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပဋိပကၡမွာလည္း ဒီသေဘာမ်ဳိး ရွိပါတယ္။
ျမစ္တြယ္နာကို အခ်ိန္ယူ ကုသတယ္ ဆိုေပမယ့္ လတ္တေလာ နာက်င္မႈ ေျပေပ်ာက္ေအာင္ေတာ့ လုပ္ေပးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိပဲ လက္ရွိ ပဋိပကၡကို မႀကီးထြားလာေစဘဲ ျဖစ္ႏိုင္သမွ် အျမန္ဆံုး ရပ္ဆိုင္းေစဖို႔ အားသြန္ခြန္စိုက္ ႀကိဳးပမ္းရပါမယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာ လိုအပ္လာတာကေတာ့ လံုျခံဳေရး၊ စားစရာ ေနစရာနဲ႔ က်န္းမာေရး ေထာက္ပံ့ဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
ေနာက္တဆင့္ကေတာ့ အဲဒီ ပဋိပကၡကို ထာဝရ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေအာင္ လုပ္ယူရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပဋိပကၡမွာ ပါဝင္ေနတဲ့ ႏွစ္ဘက္ ကာယကံရွင္ေတြရဲ႕ ဆႏၵအတိုင္း ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေျပလည္ေစဖို႔ ႀကိဳးပမ္းယူရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအတြက္ အခ်ိန္ယူရမွာေတာ့ ရွိပါတယ္။ တကယ္လို႔ တဘက္ဘက္က ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို မလိုခ်င္ဘဲ တဖက္သပ္ ျဖစ္ေနဦးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အခ်ိန္ ပိုမို ၾကန္႔ၾကာေနဦးမွာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
ပဋိပကၡ ေျဖရွင္းေရးကို ဘာသာရပ္တခုအေနနဲ႔ အထူးေလ့လာၾကရပါတယ္။ လူမ်ဳိးသဘာဝနဲ႔ ေရေျမေနာက္ခံ အေနအထားအရ ကြဲျပားစြာရွိေနၾကတာေၾကာင့္ တကမာၻလံုးျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ ပဋိပကၡခ်င္း အမ်ဳိးအစား မတူၾကပါဘူး။ ဒါေတြကို ပညာရွင္ေတြက စနစ္တက် ပိုၿပီး သိၾကမွာပါ။ ပညာရွင္ မဟုတ္ေပမယ့္ ဗဟုသုတနဲ႔ အေတြ႔အၾကံဳရွိၿပီး ဆင္ျခင္ ေျမာ္ျမင္ႏိုင္စြမ္းအား ျမင့့္မားသူေတြဆိုရင္လည္း သိႏိုင္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္သူေတြရဲ႕ အင္အားနဲ႔အတူ တတ္သိပညာရွင္ေတြက အခ်ိန္ယူၿပီး ေကာင္းမြန္တဲ့ အနာဂတ္ျဖစ္ေအာင္ အေျခခံအုတ္ျမစ္ကို စနစ္တက် ခ်ေပးႏိုင္ၾကရဖို႔ ရွိပါလိမ့္မယ္။
အခ်ိန္ယူ လုပ္ေဆာင္ၾကတဲ့အခါမွာ နည္းလမ္းေတြ ရွာေဖြ ျပင္ဆင္တာနဲ႔ အေကာင္အထည္ ေဖာ္တာေတြ ရွိလာမွာ ျဖစ္္ပါတယ္။ ေဆြးေႏြး ညိွႏိႈင္းရမွာေတြ အေတာ္မ်ားေနမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာ အသိပညာေပးေရး ကိစၥေတြ၊ ျပန္လည္ ထူေထာင္ေရးကိစၥေတြကို တဖက္တလမ္းက ျဖည့္ဆည္းေနရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေနာင္အလ်ဥ္းသင့္ခ်ိန္မွာ ဆက္လက္ လုပ္ေဆာင္ၾကေစလိုပါတယ္။ ေအာင္ျမင္သြားမယ္လို႔လည္း ယံုၾကည္ထားပါတယ္။
လတ္တေလာမွာ အေရးႀကီးဆံုး လိုအပ္ခ်က္ကေတာ့ အၾကမ္းဖက္ ပဋိပကၡ ျဖစ္ေနတာေတြကို ရပ္ဆိုင္းေစၿပီး လံုျခံဳမႈနဲ႔ ေထာက္ပံ့မႈေတြ အလ်င္စလို ျဖည့္ဆည္းႏိုင္ဖို႔သာ ျဖစ္ပါတယ္။ လတ္တေလာမွာ ဒါကိုပဲ က်ေနာ္တို႔ ပိုမို အာရံုစိုက္ထားသင့္ပါတယ္။
အခုလို ပဋိပကၡကို အျမန္ဆံုး ရပ္ဆိုင္းသြားေအာင္ ႀကိဳးပမ္းေနခ်ိန္မွာ အထိေရာက္ဆံုး ျဖစ္ေစဖို႔ တာဝန္ရွိၾကသူေတြဟာ အင္အားအေကာင္းဆံုး ျဖစ္ဖို႔ လိုသလို အင္အားကို သန္႔စင္ေစဖို႔လည္း လိုအပ္မယ္လို႔ ဆိုရပါမယ္။
အင္အားေကာင္းလာေစဖို႔ ဆိုရာမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ သစၥာရွိရွိနဲ႔ တာဝန္ယူႏိုင္ၾကသူေတြ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အက်ဳိးကို လုိလားသူေတြ ပါဝင္လာတဲ့ အေနအထားကို ဆိုလိုပါတယ္။ အဓိကအားျဖင့္ ျမန္မာအစိုးရနဲ႔ အဖြဲ႔အစည္းေတြ၊ ျပည္သူလူထုနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအဝိုင္း ျဖစ္ပါတယ္။
အင္အားကို သန္႔စင္ဖို႔ ဆိုရာမွာေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ထိန္းမႏိုင္ သိမ္းမရ ဗရုတ္ဗရက္ေတြ ျဖစ္ေနတုန္း အခြင့္အေရးယူ ကိုယ္က်ဳိးရွာသူ ပုဂၢိဳလ္ေတြ၊ အဖြဲ႔အစည္းေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ ဖယ္ရွားႏိုင္ဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္နဲ႔ က်ဳိးစီးပြားေတြ ပ်က္စီးသြားႏိုင္ပါတယ္။
အထက္ေဖာ္ျပပါ အမ်ဳိးအစားႏွစ္ခုနဲ႔ မတူတဲ့ အျခားတမ်ဳိးကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ သစၥာရွိေပမယ့္ တာဝန္မယူသူ (သို႔) တာဝန္ယူဖို႔ မရဲသူ (သို႔) ေစာင့္ၾကည့္ေနသူ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ဟာ ၾကားေနတဲ့သူေတြ မဟုတ္ၾကပါဘူး။ ေအးေအးေဆးေဆး ေနခ်င္ၾကသူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တိုင္းျပည္တခုခု ဆိုးဆိုးဝါးဝါး ျဖစ္သြားမွာကို သူတို႔လည္း စိုးရိမ္ပူပန္စိတ္ ရွိၾကပါတယ္။
အင္အားေကာင္းဖို႔နဲ႔ အင္အားသန္႔စင္ေစဖို႔အတြက္ အမ်ဳိးသားေရးအျမင္ဟာ အဓိကအက်ဆံုး လိုအပ္ခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။ အမ်ဳိးသားေရးလို႔ ေျပာရင္ ညီညြတ္မႈကလည္း အလိုလို တြဲပါလာမွာျဖစ္ပါတယ္။ တဦးနဲ႔တဦး အျပန္အလွန္ နားလည္မႈ ရွိေနၿပီး ကိုယ့္တာဝန္ ကုိယ္ေက်ပြန္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ၾကရင္ အင္အားေကာင္းတရပ္ကို စုစည္းႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါဟာ တရားဥပေဒ စိုးမိုးမႈကို အျမန္ဆံုး တည္ေဆာက္ႏိုင္မယ့္ အင္အားျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုရပါမယ္။ အမွန္တကယ္ ေနရာတိုင္း အခ်ိန္တိုင္းမွာ တိတိက်က် တရားဥပေဒ စိုးမိုးႏိုင္မွလည္း လက္ရွိ ျဖစ္ပြားေနတဲ့ ပဋိပကၡကို ထိန္းခ်ဳပ္ ရပ္ဆိုင္းေစႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
အင္အားကို ပိုမိုေကာင္းမြန္ေစဖို႔ ညီညြတ္မႈကို အေလးထားရာမွာ တဦးနဲ႔တဦး အျပစ္တင္ ေဝဖန္တာေတြ ေလွ်ာ့ႏိုင္သမွ် ေလွ်ာ့ၾကဖို႔၊ သည္းခံႏိုင္သမွ် သည္းခံႏိုင္ၾကဖို႔၊ ေခ်ာ့ေမာ့ထိန္းေပးၾကဖို႔ လိုအပ္ေနပါတယ္။ ေစတနာထားၾကတာ၊ အားမလို အားမရ ျဖစ္ၾကတာ၊ ခံျပင္းေနၾကတာ၊ စိုးရိမ္ပူပန္စိတ္ ျပင္းပ်ေနၾကတာ၊ မေက်မနပ္ ေဒါသေတြ ေပါက္ကြဲေနၾကတာကို နားလည္ေပးႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေတြဟာ တဖက္စြန္းေရာက္သြားရင္ ဆင္ျခင္တံုတရား ေပ်ာက္ကြယ္သြားတတ္ပါတယ္။ နည္းလမ္းေကာင္းေတြကို မစဥ္းစားႏိုင္ေတာ့ဘဲ မႊန္ထူသြားတတ္ပါတယ္။
သမာဓိေကာင္းေကာင္း ေခါင္းေအးေအးထားၿပီး နည္းလမ္းေကာင္းေတြကို တရားဥပေဒေဘာင္ထဲကပဲ ၾကံဆေစလိုပါတယ္။ ျပည္သူေတြဟာ အစိုးရကို ဒီနည္းအတိုင္း အမွန္တကယ္ ထိန္းေက်ာင္းေပးႏိုင္ရင္ ရကိုရမယ္လို႔ ယံုၾကည္ထားအပ္ပါတယ္။ ကိစၥအေတာ္မ်ားမ်ားထဲက ထင္ရွားတဲ့ ဥပမာႏွစ္ခုကို ေပးရရင္ ျမစ္ဆံုကိစၥနဲ႔ အိုအိုင္စီ အလိုမရိွ ကိစၥေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီကိစၥေတြဟာ အမ်ဳိးသားေရး အသြင္သ႑ာန္ ျဖစ္လာၿပီး တကယ္ပဲ အစိုးရနဲ႔ ျပည္သူတို႔က တည္ၿငိမ္စြာနဲ႔ ေအာင္ပြဲဆင္ခဲ့ၾကၿပီးပါၿပီ။
လြင္ေအာင္စိုး
၂၈-၁ဝ-၂ဝ၁၂
No comments:
Post a Comment