အေမေျပာျပတဲ့ အျဖစ္မွန္ေလး

(အေမေျပာျပတဲ့ အျဖစ္မွန္ေလး)
စက္တင္ဘာလ ၆ရက္ေန႕ဟာ ေမေမနဲ႕ ေဖေဖတို႕လက္ထပ္ ထိမ္းၿမားခဲ႕တဲ႕ ေန႕ၿဖစ္ပါတယ္။ ဒီႏွစ္ဆိုရင္ ၇၁ႏွစ္ေၿမာက္ၿပီေပါ႕။ ဒါေပမဲ႕ ေပါင္းသင္းခဲ႕ရတာကေတာ႕ ၅ ႏွစ္ေတာင္ မၿပည္႕ပါဘူး။ ဒီ၅ႏွစ္လံုးကလည္း ေအးေအးေဆးေဆး ေနခဲ႕ရတယ္ကို သိပ္မရွိပါဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္အခါက ဗမာ႕ကာကြယ္ ေရးတပ္မေတာ္ ဦးစီးခ်ဳပ္၊ ကာကြယ္ေရး၀န္ၾကီး တာ၀န္ေတြကို ထမ္းေဆာင္ရတာ ပင္ပန္းရံုမက အႏၱရာယ္လည္း မ်ားပါတယ္။ အႏၱရာယ္ဆိုတာ စစ္ေၿမၿပင္မွာ တင္ေၿပာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ စစ္ေရး စစ္ရာေတြအၿပင္ ႏိုင္ငံေရး ကိစၥေတြကိုပါ အင္မတန္ရွဳပ္ေထြး ၾကမ္းတမ္းတဲ႕ ကာလမွာ ကုိင္တြယ္ေနရေတာ႕ ေန႕မအား၊ ညမအား၊ လူမအား၊ စိတ္မအား လုပ္ကိုင္ၾကိဳးစား ရပါတယ္။ အေနအထိုင္ဆင္းရဲတဲ႕ ကာလၾကီးလည္း ၿဖစ္ပါတယ္။ ကြ်န္မတို႕ အစ္ကုိ အၾကီးဆံုး ေအာင္ဆန္းဦး ေမြးဖြားခ်ိန္ကဆိုရင္ ကေလးတိုက္ဖို႕ႏြားႏို႕က ေရေရာထားတာမ်ိဳးပဲ ရႏိုင္တယ္။ ကေလးႏို႕ပုလင္း မရႏိုင္လို႕ ဇြန္းကေလးနဲ႕တိုက္ရတယ္လို႕ ကြ်န္မကို လူၾကီးေတြက ေၿပာၿပဖူးပါတယ္။ တကယ္ေတာ႕ ေဖေဖ႕ရာထူး အေနအထားနဲ႕ အခြင္႕အေရးယူမယ္ဆိုရင္ ႏြားႏို႕ေကာင္းေကာင္းနဲ႕ ကေလးႏို႕ပုလင္း တစ္ပုလင္းေလာက္ေတာ႕ ရႏိုင္ေလာက္မယ္ လို႕ ထင္ပါတယ္။ ခက္ခက္ခဲခဲ၊ ဆင္းဆင္းရဲရဲ ပဲ ေနခဲ႕တာကို ေက်နပ္ဂုဏ္ယူမိပါတယ္။
ေမေမက စစ္မီးေလာင္ကြ်မ္း ေနတဲ႕ အခ်ိန္မွာ တာ၀န္မပ်က္ခဲ႕တဲ႕ သူနာၿပဳ ဆရာမတစ္ေယာက္ပီပီ သတၱိအၿပည္႕နဲ႕ ဘ၀ကို ရင္ဆိုင္ခဲ႕ပါတယ္။ သက္သက္သာသာ ေနရဖို႕ စိတ္ကူးခဲ႕ပံု မေပၚပါဘူး။ ဂ်ပန္ေတာ္ လွန္ေရးဆင္ႏႊဲဖို႕ ဆံုးၿဖတ္တဲ႕ကာလမွာ ေဖေဖအတြက္ အႏၱရာယ္ေတြ ပိုလာပါတယ္။ ဂ်ပန္ေတြ က လိုက္ဖမ္းဖို႕ ရွာေနတဲ႕ သခင္စိုးကို ႏိုင္ငံေရး ေဆြးေႏြးပြဲေတြ အတြက္ တိတ္တဆိတ္ေခၚလာၿပီး အိမ္ထဲမွာ ၀ွက္ထားေပးရပါတယ္။ ေဖေဖတို႕အစည္း အေ၀းေတြၿပီးတဲ႕အခါမွာ ေမေမကိုယ္တိုင္ အခန္းကို ရွင္းရပါတယ္။ မေတာ္တဆ စာရြက္တစ္ရြက္၊ စကၠဴစတစ္စ က်ခဲ႕၊ က်န္ခဲ႕လို႕ အၿခားသူေတြ ၿမင္သြားမွာ စိုးရိမ္လို႕ ဒီလိုလုပ္ ရတာပါ။
ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ အစီအစဥ္ေတြ လုပ္တဲ႕အခါ ေမေမနဲ႕ ကြ်န္မ အစ္ကိုႏွစ္ေယာက္ (ကြ်န္မကေတာ႕ ေမေမ႕၀မ္းထဲမွာ ရွိပါေသးတယ္) ဘယ္မွာ သြားေနရမလဲဆိုတာ စဥ္းစားရပါတယ္။ ဒီကိစၥကို ဗိုလ္လက္်ာကို တာ၀န္ေပး လိုက္ပါတယ္။ ေဖေဖနဲ႕ ေမေမကိုယ္တိုင္ ဗိုလ္လက္်ာ ဘယ္လို စီစဥ္တယ္ဆိုတာ မသိပါဘူး။ ေမးလည္း မေမးၾကပါဘူး။ ကိုယ္႕စည္း၊ သူ႕စည္း၊ ကိုယ္႕တာ၀န္၊ သူ႕တာ၀န္ ခြဲၿခားထားတဲ႕ အတိုင္းပဲ လက္ခံၾကပါတယ္။ ေမေမတို႕အဖြဲ႕ ၾကက္ဖ ေမြးေဇာင္း ကိုသြားတဲ႕ခရီးကေတာ႕ သည္းထိတ္ရင္ဖို ဇာတ္လမ္းတစ္ခုပါပဲ။ ကြ်န္မကေတာ႕ ေမေမ႕၀မ္းထဲမွာ ရွိစဥ္ကတည္းက တာ၀န္အရ ေစလႊတ္ရာကို မေမးမၿမန္း လိုက္ပါသြားရတဲ႕ အၿဖစ္မ်ိဳးနဲ႕ ယဥ္ပါးခဲ႕တာ ပါလို႕ပဲ စကားၾကီး စကားက်ယ္ေၿပာႏိုင္တာေပါ့။
ၾကက္ဖေမြးေဇာင္း မွာေနရဲတဲ႕ သံုး၊ ေလးလအတြင္း ေမေမ႕ ဆံပင္ေတြ စၿဖဴလာတယ္လို႕ ေမေမနဲ႕အတူ လိုက္သြားခဲ႕တဲ႕ ေဒၚေလးက ေၿပာဖူးပါတယ္။ ဂ်ပန္တပ္မ်ားက ေဖေဖ႕မိသားစုကို လိုက္ရွာၾကပါတယ္။ ဒီ႕အၿပင္ ေဖေဖ႕ကို ဖမ္းမိၿပီဆိုတဲ႕ သတင္းေတြလည္း လႊင္႕ပါတယ္။ ဘာအဆက္အသြယ္မွာ မရွိေတာ႕ ေမေမ႕အေနနဲ႕ တစ္ခ်ိန္လံုး စိုးရိမ္ပူပင္ေသာက ၀င္ေနရေတာ႕တာပါပဲ။ ပတ္၀န္းက်င္က မသိေအာင္လည္း ေနရပါတယ္။ ရန္ကုန္ကေန ဗံုးအႏၱရာယ္ ကလြတ္ေအာင္ လာခိုလံွဳေနတဲ႕ အေရးပိုင္ မိသားစုလို႕ အသိေပးထားပါတယ္။ သတင္းစာေတြေတာင္ အေတာ္ရွားပါး၊ ဓာတ္ပံုေတြလည္း ရွားပါးတဲ႕ေခတ္ဆိုေတာ႕ ေဖေဖ႕မိသားစု ဘယ္လို ေနမွန္းသိသူက အင္မတန္ နည္းပါးလို႕လည္း ဒီလို ခိုလံွဳေနလို႕ ရတာပါ။ ယခုေခတ္လို သတင္းၿဖန္႕ခ်ိမွဳအား ေကာင္းခဲ႕ရင္ ဘယ္လိုမွ လူမသိေအာင္ လုပ္ႏိုင္ခဲ႕မွာ မဟုတ္ပါဘူး။
ေတာ္လွန္ေရးၿပီးၿပန္ေတာ႕လည္း ေဖေဖနဲ႕ ေမေမတို႕ ေအးေအးေဆးေဆး မေနရပါဘူး။ ေဖေဖက ရန္ကုန္ၿပန္ ေရာက္ေရာက္ခ်င္းဆုိသလို လြတ္လပ္ေရးအတြက္ လွဳပ္ရွားရုန္းကန္ရပါတယ္။ ကြ်န္မကလည္း အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေလာကၾကီးထဲ ေရာက္လာပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရး အရွဳပ္ေထြးဆံုး ကာလပါပဲ။ ယခုေခတ္ကေန ၁၉၄၅ ခုႏွစ္မွ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ေတြကို ၿပန္ၾကည္႕လိုက္ရင္ ေဖေဖက တစ္တိုင္းၿပည္လံုးရဲ႕ ေထာက္ခံအားေပးမွဳနဲ႕ လြတ္လပ္ေရးလွဳပ္ရွား မွဳၾကီးကို ဦးေဆာင္ခဲ႕တယ္လို႕ ၿမင္သူေတြ မွားပါတယ္။ အတိုက္အခံ၊ အတိုက္အခိုက္ေတြ အင္မတန္ မ်ားခဲ႕တယ္ ဆိုတာ မသိၾကပါဘူး။ လြတ္လပ္ေရးကိုေတာ႕ ရခ်င္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ႕ ဘယ္လို ပံုစံနဲ႕ရယူမွာလဲဆိုတာနဲ႕ ပတ္သတ္လို႕ေတာ႕ အၿမင္ေတြ အေတာ္ကြဲၿပားၾကပါတယ္။
လြတ္လပ္ေရးရခါနီးအခ်ိန္မွာ ေမွ်ာ္လင္႕ခ်က္ေတြ တက္လာတာနဲ႕အမွ် သေဘာထား ကြဲလြဲမွဳေတြ ၿပင္းထန္လာပါေတာ႕တယ္။ ဒါေတြရဲ႕ အက်ိဳးဆက္အၿဖစ္ ေဖေဖက်ဆံုးသြားတဲ႕ အခ်ိန္မွာ ေမေမဟာသား၊ သမီး သံုးေယာက္နဲ႕ က်န္ခဲ႕ပါတယ္။ ဒါနဲ႕အတူ ေဖေဖဟာ ဂုဏ္သိကၡာနဲ႕မညီတဲ႕ ဘာကိစၥကိုမွ မလုပ္ရ ေလေအာင္ ၾကံ႕ၾကံ႕ခံၿပီး ဒုကၡေတြ ရင္ဆိုင္ခဲ႕တယ္ဆိုတဲ႕ ေက်နပ္မွဳကေတာ႕ တန္ဖိုးမၿဖတ္ႏိုင္တဲ႕ တစ္သက္တာအတြက္ အင္အားေတြလည္း က်န္ခဲ႕ပါတယ္။
ဒီတစ္ပတ္ေတာ႕ဒီမွ်သာ။ ။
ေအာင္ဆန္းစုၾကည္
Credit : Helen Ayekyaw