သေရာ္စာက႑

ဆက္သြယ္ေရးမွ လူႀကီးမင္းမ်ား ခင္ဗ်ား

မာေဂ်
အတြဲ ၂၈ ၊ အမွတ္ ၅၄၅ ( ၂၅ ၊၁၁ - ၁ ၊၁၂ ၊ ၂၀၁၁)

ဆက္သြယ္ေရးမွ တာ၀န္ရွိလူႀကီးမင္းမ်ားခင္ဗ်ား၊ ႏိုင္ငံအတြင္း တစ္ခုတည္းေသာ ဆက္သြယ္ေရးဌာနျဖစ္သည့္ လူႀကီးမင္းတို႔၏ ၀န္ေဆာင္မႈလုပ္ငန္းမ်ားကို ႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ၊ မႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း မွီတင္းေနထိုင္သူအေပါင္း သံုးစြဲေနရ သည္မွာ ျငင္းမရေသာအခ်က္ ျဖစ္ပါသည္။
ယခုအခါ တယ္လီဖုန္းမ်ား ေပါလာသည္ႏွင့္အမွ် ေခၚဆိုရခက္ခဲမႈမ်ား ၾကံဳေတြ႕လာရပါသည္။
သူငယ္ခ်င္း တစ္ဦးကမူ ယခုအယူအဆမွာ မွားေၾကာင္း၊ ဖုန္းမ်ား ရွားပါးပစၥည္းဘ၀ကလည္း ဆက္သြယ္ရခက္ေၾကာင္း ေျပာပါ သည္။
ထိုကိစၥမွာ ယခုတင္ျပမည့္အထဲ မပါသျဖင့္ ေနာင္မွ ေဆြးေႏြးပါေတာ့မည္။
ယခု ကြ်န္ေတာ္တင္ျပလိုသည္မွာ တယ္လီဖုန္းဆက္သြယ္မႈေခၚဆိုခ ႏႈန္းထားမ်ား ေလွ်ာ႕ခ်ေပးရန္ ျဖစ္ပါသည္။
လူႀကီးမင္းတို႔ဌာနမွ ႏိုင္ငံတကာႏွင့္ယွဥ္လွ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ဖုန္းေခၚ ဆိုမႈႏွဳန္းထား သက္သာသည္ဟု ေျပာဆိုထားသည္ကို ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္တြင္ ဖတ္လိုက္ရပါသည္။
သို႔ေသာ္ ကြ်န္ေတာ္တို႔၏၀င္ေငြမ်ားမွာလည္း ႏိုင္ငံျခားကို မမီပါဟု ပထမအခ်က္အေနျဖင့္ တင္ျပလိုပါသည္။
ထိုထက္ အေရးႀကီးေသာအခ်က္မွာ တယ္လီဖုန္းေခၚဆိုခမ်ားကို ေလးပံု တစ္ပံုခန္႕အထိ ေလွ်ာ့ခ်ေပးေစလိုပါသည္။
အဘယ္ေၾကာင့္ ယခုကဲ့သို႔ အေရးဆို တင္ျပရသည္ကို ရွင္းလင္းလိုပါသည္။
ကိစၥတစ္ခုေၾကာင့္ လက္ကိုင္ဖုန္းကို အသံုးျပဳ ဆက္ပါက ပထမေခၚဆိုမႈတြင္ ကြ်န္ေတာ္၏အသံကို တစ္ဖက္မွၾကားရ ပါသည္။
သို႔ေသာ္ တစ္ဖက္မွအသံကို ကြ်န္ေတာ္မၾကားရပါ။
ထို႔ေၾကာင့္ ဖုန္းကိုဒုတိယအႀကိမ္ ျပန္ေခၚရပါသည္။
ယခုတစ္ႀကိမ္တြင္မူ တစ္ဖက္မွအသံကို ကြ်န္ေတာ္ၾကားရပါသည္။
သို႔ေသာ္ ကြ်န္ေတာ္၏အသံကို တစ္ဖက္မွ မၾကားရပါ။
သို႔ႏွင့္ တတိယမိၸ ႀကိဳးစား ၾကည့္ေသာအခါ ဟိုဘက္ ဒီဘက္အသံ ေကာင္းစြာၾကားၿပီး ေျပာဆိုႏိုင္ပါသည္။
သို႔ေသာ္ ေျပာ၍မွ လိုရင္းမေရာက္မီ တီ တီ တီ တီ ဟု ေအာ္ျမည္သံေပးကာ ဖုန္း ျပဳတ္က်သြားပါသည္။
တစ္ခါတစ္ရံ မည္သည့္အသံမွ မျမည္ဘဲ အသံေပ်ာက္ သြားတတ္ပါသည္။
တစ္ခါတစ္ရံ ေျပာရင္း အသံတျဖည္းျဖည္း တိမ္၀င္သြားတတ္ပါသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ အဆိုပါ ေျပာလက္စကိစၥတစ္ခု ၿပီးေျမာက္ရန္အတြက္ စတုတၳအႀကိမ္ ထပ္မံေခၚရပါသည္။
အနည္းဆံုး ေလးခါေခၚမွ အလုပ္ကိစၥ တစ္ခု ၿပီးေျမာက္သည့္သေဘာ ျဖစ္ေနပါသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ တယ္လီဖုန္းေခၚဆိုမႈ ႏႈန္းထားမ်ားကို ေလးပံုတစ္ပံု ေလွ်ာ့ခ် ေပးသင့္ေၾကာင္း တင္ျပလိုပါသည္။
ဒုတိယတင္ျပလိုသည္မွာ လူႀကီးမင္း တို႔ဌာနမွပင္ ၀န္ေဆာင္မႈေပးေနေသာ အင္တာနက္ကိစၥျဖစ္ပါသည္။
အင္တာနက္ကို ယခင္ေခတ္က လွ်ပ္စစ္မီး အလွည့္က်ေပးေနသကဲ့သို႔ ဆာဗာမ်ား အလိုက္ အလွည့္က်ေပးေနသည္ထင္ေၾကာင္း မိတ္ေဆြတစ္ဦးက ေျပာပါသည္။
ထိုအခ်က္မွာ မျဖစ္ႏိုင္ေသာ္လည္း ယခုအခါ ကြ်န္ေတာ္ပင္လွ်င္ ယံုခ်င္သလိုလို ျဖစ္လာပါသည္။
အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အလံုတြင္ေနေသာ ကြ်န္ေတာ္သည္ ညဘက္ အင္တာနက္သံုးရန္အတြက္ ကြန္ပ်ဴတာကိုဖြင့္ၿပီး အနည္းဆံုး ၁၀ မိနစ္ခန္႔ ေစာင္႕ရပါသည္။
DSL မီး မွိတ္တုတ္မိွတ္တုတ္ အေျခအေနမွ ဘ၀ကူးၿပီး တစ္သမတ္တည္း ၿငိမ္သြားေအာင္ ဘုရားစာမ်ား ရြတ္ဆိုၿပီး အင္တာနက္ ဆက္သြယ္မႈေသတၱာ မိုဒန္းကို ေမတၱာပို႔ရပါေသးသည္။
၁၀ မိနစ္ခန္႕အၾကာတြင္ မီး အစိမ္း ၿငိမ္သြားသည္ႏွင့္ ဖြင့္လိုေသာ ၀က္ဘ္ဆိုက္ကို အျမန္ဖြင့္ရပါသည္။
သို႔ေသာ္ မိမိၾကည့္လုိေသာ၀က္ဘ္ဆိုက္ မပြင္႕မီမွာပင္ DSL မီးသည္ နဂိုဘ၀ ျပန္ေၿပာင္းကာ မွိတ္တုတ္မွိတ္တုတ္ျဖင့္ ဆက္သြယ္မႈ ျပန္လည္ျပတ္ေတာက္ သြားပါသည္။
ခုတစ္မ်ဳိး ေတာ္ၾကာ တစ္မ်ဳိး၊ ခု စာကေလး၊ ခုဆီထမင္းေၾကာ္ ဆိုသည့္စကားမ်ားမွာ အင္တာနက္ကို ရည္ၫႊန္းေျပာဆိုထားသည္ လားဟု စဥ္းစားစရာပင္ ျဖစ္ပါေတာ့သည္။
အင္တာနက္သံုးစြဲရရန္မွာ ပါ၀ါမီး လင္းရမည္။ DSL မီးလည္းလင္းၿပီး ၿငိမ္ေနရမည္။ ETH/ACT မီးစိမ္းေလးက တဖ်တ္ဖ်တ္ လႈပ္ေနရမည္ဟု သိထားေသာ္လည္း ယခုအခါ ၿငိမ္ရမည့္ DSL မီးက မွိတ္တုတ္မွိတ္တုတ္ၿဖစ္ၿပီး မွိတ္တုတ္ မွိတ္တုတ္ ျဖစ္ရမည့္ EHT/ACT မီးက ၿငိမ္ေနသျဖင့္ ဟိုဟာျပဳရမယ့္ဟာက ဟိုဟာမျပဳဘဲ ဟိုဟာမျပဳရမယ့္ဟာ ျပဳေနတယ္ဟု ေျပာရမလို ျဖစ္ေနပါသည္။
တစ္ခါတစ္ရံ မီးသံုးလံုးစလံုးက ေထရ္ႀကီး၀ါႀကီးမ်ားသဖြယ္ ဣေႁႏၵသိကၡာအျပည့္ျဖင့္ လင္းၿပီး ခဏၿငိမ္ေနပါကလည္း သံုးမရၿပန္ ေတာ့ပါ။
ထို႔ ေၾကာင့္ ဆင္ေျခဆင္လက္ေပးရန္ဟု ရမ္းသန္း ဘာသာျပန္လိုက္ေသာ ကြန္ပလိန္႔ဌာနသို႔ ဖုန္းဆက္ရျပန္ပါသည္။
အဆိုပါဖုန္းမွာလည္း သံုးေလးႀကိမ္ေခၚမွ လိုရင္းေရာက္ၿပီး တစ္ဖက္မွ အေျခအေနကို ေမးပါသည္။
ထို႔ေနာက္ ယင္းတို႔ၫႊန္ၾကားသည့္ အင္တာနက္ အ၀င္ႀကိဳးကို စစ္ေဆးျခင္း၊ ၫႊန္ၾကားသည့္ပင္နံပါတ္မ်ား႐ိုက္ထည့္ျခင္းမ်ား လုပ္ရ ပါသည္။
ၫႊန္ၾကားခ်က္အတိုင္း ေဆာင္ရြက္ေသာ္လည္း မထူးေသာ္ (ၫႊန္ၾကားခ်က္အတိုင္း လုပ္သျဖင့္ တစ္ခါမွလည္း ျပန္ေကာင္းလာျခင္းမ်ဳိး မရွိဖူးပါ) ကြန္ပလိန္႔နံပါတ္ဟုဆိုကာ နံပါတ္တစ္ခုမွတ္ခိုင္းၿပီး ေနာက္ေန႔ ႐ံုးခ်ိန္တြင္ ဆက္သြယ္ရန္ဖုန္းနံပါတ္ တစ္ခု ေပးပါသည္။
ေနာက္ေန႔႐ံုးခ်ိန္တြင္ မဆက္သြယ္မီ အင္တာနက္ဖြင့္ ၾကည့္ေသာအခါ သူမဟုတ္သလိုျဖင့္ ေကာင္းေနေသာေၾကာင့္ အဆိုပါဌာနသို႔ မဆက္သြယ္ျဖစ္ေတာ့ပါ။
သို႔ေသာ္ ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ ယခင္အတိုင္း ေရာဂါျပန္ေဖာက္လာသျဖင့္ ကြန္ပလိန္႔ လုပ္ရျပန္ပါသည္။
ေနာက္ဆံုးတြင္ ကြန္ပလိန္႔နံပါတ္မ်ား တစ္ျပံဳႀကီးျဖင့္သာ ကြ်န္ေတာ့မွာ သံုးရလိုက္ သံုးမရလိုက္ျဖင့္ လံုးလည္လိုက္ေနပါေတာ့သည္။
ထို႔ထက္ပိုဆိုးသည္မွာ အီလက္ထရြန္း နစ္စာတိုက္ပံုးဟုေခၚေသာ အီးေမးလ္ ကို အင္တာနက္ဆိုင္တြင္ ဖြင့္သံုးေနစဥ္ ကြန္နက္ရွင္ က်သြားျခင္းျဖစ္ပါသည္။
မိမိ၏စာတိုက္ပံုးမွာ ျပန္မပိတ္ရေသးသျဖင့္ မိမိ၏ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ လွ်ဳိ႕၀ွက္ခ်က္မ်ား မေပါက္ၾကားေစရန္ အလို႔ငွာ အဆိုပါ ဆိုင္တြင္ သံုးလက္စ ကြန္ပ်ဴတာေရွ႕၌ ေမတၱာကမၼ႒ာန္း စီးျဖန္းၿပီး ေစာင့္ဆိုင္းရသည့္ဒုကၡမွာ မေသးလွပါခင္ဗ်ား။
တစ္ခါကလည္း အင္တာနက္ဆိုင္တစ္ဆိုင္တြင္ အသံုးျပဳေနစဥ္ မေန႔က ခ်ိန္းတဲ့အခ်ိန္လာပါတယ္၊ အင္တာနက္ လိုင္းက်ေနလို႔ပါ၊ ဘယ္မွအေလလိုက္ ေနတာမဟုတ္ပါဘူး၊ ဘုရားစူး၊ မိုးႀကိဳး ပြတ္ရေစရဲ႕ဟု လူငယ္တစ္ဦး ငိုသံပါႀကီးျဖင့္ ထုေခ်လႊာတင္သြင္း ေနသည္ကို သနားစဖြယ္ ၾကားလိုက္ရပါေသးသည္။
ဗုဒၶဘုရားရွင္သည္ အိမ္ေရွ႕စံဘ၀တြင္ သူအို၊ သူနာ၊ သူေသတည္းဟူေသာ နိမိတ္ႀကီးမ်ားကိုျမင္ၿပီး အနိစၥမျမဲပါလားဟု သံေ၀ဂရ ေတာထြက္ခဲ႕သည္ဟု သိရပါသည္။
အကယ္၍သာ ထိုေခတ္တြင္ အင္တာနက္သာရွိခဲ့ပါက ကြန္နက္ရွင္ တက္လိုက္က်လိုက္ကိုၾကည့္ၿပီး ကြန္နက္ရွင္မျမဲပါလားဟု တစ္ထိုင္တည္း အနိစၥ မတည္ျမဲျခင္းသေဘာကို သိသြားႏိုင္မည္ဟု ထင္မိပါသည္။
လြန္ခဲ့ေသာ ဆယ္ႏွစ္မွစ၍ အင္တာနက္သံုးစြဲခဲ႕ေသာ ကြ်န္ေတာ္သည္ မိမိ၏ အသက္အပိုင္းအျခားကို အင္တာနက္မွ အႀကိမ္ႀကိမ္ ခိုးယူသည့္ေဘးႏွင့္ ၾကံဳေတြ႕ေနရပါသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ မိမိ အလုပ္ၿပီးေျမာက္ေစရန္ အင္တာနက္ေရွ႕တြင္ သံုးရမည့္ အခ်ိန္ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ေရးအတြက္ အင္တာနက္ျမန္ႏႈန္းမ်ား ျမႇင့္မေပးႏိုင္လွ်င္ေသာ္မွ အသံုးျပဳေနစဥ္ ကြန္နက္ရွင္ျပတ္ေတာက္မသြားေစေရး ကူညီေပးပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါသည္ ခင္ဗ်ား။
ကြ်န္ေတာ္၏တင္ျပခ်က္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ အေရးယူေဆာင္ရြက္ေပးမည္ဆိုပါက လူႀကီးမင္းတို႔အေပၚ ကြ်န္ေတာ္ သာမက တစ္ျပည္လံုးရွိ အင္တာနက္ သံုးစြဲသူမ်ား၊ တယ္လီဖုန္းသံုးစြဲသူမ်ားက အထူးေက်းဇူးတင္ရွိမည္မွာ အမွန္ပင္ ျဖစ္ေၾကာင္း ျဖည့္စြက္ေဖာ္ျပအပ္ပါသည္။
(စာႂကြင္း၊ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဆိုေသာစကားမွာ ေဈးအလြန္ေပါေသာ၊ ကုန္က်စရိတ္ အသက္သာဆံုးေသာ စကားျဖစ္သည္ဟု အစိုးရအရာရွိတစ္ဦးက ကြ်န္ေတာ့အား အေငၚတူးၿပီး ေျပာဖူးေသာ္လည္း ကြ်န္ေတာ္တို႔အေနျဖင့္ ထိုစကားမွလြဲၿပီး တျခားေျပာစရာ စကား မရွိ ေသးသျဖင့္ သည္းခံေပးပါခင္ဗ်ား)။



႑

အေရာင္ခြ်တ္ေဆး

မာေဂ်
အတြဲ ၂၈ ၊ အမွတ္ ၅၄၄ ( ၁၈ - ၂၄ ၊ ၁၁ ၊ ၂၀၁၁)

"ဗ်ဳိ႕..အစ္ကိုႀကီး ပံုးႀကီးေတြေရွ႕ခ်ၿပီး ဘာလုပ္ေနတာလဲ" ဆိုသံနဲ႔အတူ ေရ ာက္ လာသူကေတာ့ တပည့္ေက်ာ္ ေမာင္ဆိတ္သိုး ေပါ့ခင္ဗ်ာ။ "႐ွဴး တိုးတိုး၊ ဘယ္သူမွစိတ္မ၀င္စား ေပမယ့္ အေရာင္းသြက္ေနတဲ့ပစၥည္း တစ္ခုေရာင္းမလို႔ လုပ္ေနတာ" "အလို ပံုးထဲမွာလည္း အျဖဴေရာင္ အရည္ေတြပါလား။ ဘာလဲ မူးယစ္ေဆးေတြ အရည္ေဖ်ာ္၊ ပုလင္းသြတ္ၿပီး ေရာင္းမလို႔လား"
"မင္းေျပာမွ ငါလည္း ေထာင္ထဲ ေရာက္မယ့္ကိန္းဆိုက္ေနၿပီ။ ဒါမူးယစ္ ေဆး မဟုတ္ဘူး၊ အေရာင္ခြ်တ္ေဆးေတြ ကြ" "ဘယ္သူေတြရဲ႕အက်ႌေတြမွာ ဘာ ေတြစြန္းေနလို႔ ဒီအေရာင္ခြ်တ္ေဆး ေတြ ေရာင္းဖို႔ ၾကံရတာလဲ၊ ရွင္းရွင္းေျပာ စမ္းပါဗ်"
"မင္းကလည္း အခု တို႔ႏိုင္ငံမွာ ႏိုင္ငံ ေရးစနစ္က စေျပာင္းေတာ့ စီးပြားေရး စနစ္ေတြ၊ က်န္တဲ့အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ တရား စီရင္ေရး၊ ဥပေဒျပဳေရးစနစ္ေတြပါ အကုန္ေျပာင္းကုန္ၿပီေလ။ အဲဒီစနစ္ ေတြနဲ႔ လိုက္ဖက္ညီေအာင္ အေရာင္ ေျပာင္းခ်င္သူေတြအတြက္ ခြ်တ္ေဆး ေရာင္းမလို႔"
"ေအာ္ အရင္တုန္းက တျခားအေရာင္ စြဲေနတဲ့သူေတြက အခု အေရာင္ေျပာင္း ၾကမလို႔လား"
"ဟာဟာဟ၊ မင္းေတာ္ေတာ္ သေဘာ ေပါက္လြယ္သားပဲ။ ေအး အဲဒီလူေတြက အခုဆိုရင္ တရား၀င္ အေရာင္ေျပာင္းပြဲ ေတြ ဘာေတြလုပ္ဖို႔ စီစဥ္ေနၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ငါ သူတို႔အတြက္ အေရာင္ ခြ်တ္ေဆးေရာင္းၿပီး အပြၾကံမလို႔၊ ၿပီးရင္ ဆိုးေဆး ထပ္ ေရာင္းရဦးမယ္" "ခင္ဗ်ားကေတာ့ဗ်ာ၊ ေငြရွာတဲ့ေနရာမွာ အေတာ္ ေခတ္ေရွ႕ေျပးတာပဲ။ လက္ေ၀ွ႕ပြဲသြင္းတာေလးပဲ ခြက္ခြက္ လန္ေအာင္ ႐ႈံးတာ"
"အဲဒါႀကီး ထည့္မေျပာစမ္းပါနဲ႔ကြာ။ စိတ္နာလြန္းလို႔၊ လက္ေ၀ွ႔ထိုးမယ့္ ႏိုင္ငံ ျခားသားေတြက မႏၲေလးေရာက္ေနၿပီ။ ခြင့္ျပဳမိန္႔က မက်ေသးဘူး။ ေတာ္ေသး တာေပါ့၊ အေပါင္းအသင္းေတြေကာင္း လို႔ အခ်ိန္မီသြားတာ" "အဲဒါ သမၼာေဒ၀ နတ္ျမတ္ နတ္ ေကာင္း ေတြက ခင္ဗ်ား လက္ေ၀ွ႕ပြဲသြင္း ျဖစ္ရင္ ႐ႈံးမွာစိုးလို႔ တားတာ။ ခင္ဗ်ားကိုယ္ တိုင္က ေခါင္းေပၚမွာ ဓားစက္လည္ၿပီး လွီးမွာကို ပန္းကုံးႀကီးထင္ေနေတာ့ ေသေပါ့"
"အလဲ့၊ မင္းကပါ ငါ့ကို အားေပးေနျပန္ ၿပီ။ လက္ေ၀ွ႔ပြဲကိစၥေျပာမယ္ဆိုရင္ ေတာ့ ေနာက္မွလာ။ အခုေတာင္ အဖြဲ႕ တစ္ခုက ေအာ္ဒါ မွာထားလို႔ ဒီခြ်တ္ေဆး ေတြနဲ႔ ဆိုးေဆးေတြ သြားပို႔ရဦးမယ္။ သူတို႔တစ္ဖြဲ႕လံုး ေခတ္နဲ႔အညီ အေရာင္ ေျပာင္းခ်င္လို႔တဲ့" "ေအာ္ လူေတြ လူေတြ၊ ဟိုေခတ္ဆို လည္း ဟိုအေရာင္နဲ႔လုပ္စားလိုက္၊ ဒီ ေခတ္ဆိုလည္း ဒီအေရာင္နဲ႔လုပ္စား လိုက္ အဆင္ကိုေျပလို႔"
"အဲဒါ လူနပ္ခ်မ္းသာလို႔ ေခၚသကြ။ေလာကမွာ ဘာအေရာင္စြဲေနေန ခြ်တ္ ဖို႔ ပိုက္ဆံရွိရင္ ဘာအေရာင္မဆို ခြ်တ္လို႔ ရတယ္။ လိုခ်င္တဲ့အေရာင္လည္း ျပန္ဆိုး လို႔ရတယ္။ ဒီေခတ္မွာ ေခတ္စားတဲ့ အေရာင္ကို ခုမွေကာက္ဆိုးလိုက္ေတာ့ အရင္ကတည္းက ဒီအေရာင္နဲ႔ ရွိေနသူ ေတြထက္ေတာင္ ေတာက္ေျပာင္ေန ေသးတယ္" "ပုတ္သင္ညိဳေတြ မ်ားလာတယ္ ဆိုတဲ့သေဘာလား"
"ဒါေတာ့မသိဘူးငါ့လူ၊ ေတာက္တဲ့က ေတာ့ ေရာင္းစားလို႔ရတယ္ ၾကားတယ္။ သူတို႔က အေရာင္ေျပာင္းၿပီး စီးပြားရွာ မယ္။ ငါက သူတို႔ အေရာင္ေျပာင္းလို႔ရ ေအာင္ မူလအေရာင္ခြ်တ္ေပးၿပီး စီးပြားရွာတယ္။ တူတာကေတာ့ ႏွစ္ဦးစလံုး ေငြရေအာင္ရွာတာပဲ။ တကယ္လို႔ တျခားအေရာင္တစ္ခုခု ေခတ္စားလာ ရင္လည္း ဒီလူေတြက အဲဒီအေရာင္ လိုက္ဆိုးဦးမွာပဲ"
"ဟုတ္တယ္ဗ်။ တစ္ခ်ိန္တုန္းက ဒီမိုကေရစီဆိုတဲ့စကား ၾကားေတာင္ မၾကားခ်င္ပါဘူးဆိုတဲ့သူေတြက ဒီမို ကေရစီနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ စာအုပ္ေတြ ဘာေတြ ထုတ္ၿပီး ပြေနလိုက္ၾကတာ" "အဲဒါေျပာတာေပါ့။ အဲဒီလူေတြကို အတုယူတတ္ရမယ္။ အခု ေခတ္စား လာတဲ့ စကားလံုးေတြကို ေျပာတတ္ရ မယ္။ အဓိကကေတာ့ကြာ၊ ဘာပဲ ေျပာေျပာ ထမင္း၀၀စားရဖို႔လိုတယ္ တပည့္ႀကီးရ။ အဲဒီလူေတြကို အရင္ အစိုးရကလည္း ႀကိဳက္တာပဲ။ အခု ဒီမို ကေရစီေခတ္မွာလည္း သူတို႔ေလာက္ ဒီမိုကေရစီျမတ္ႏိုးတဲ့သူမရွိဘူး။ အဲလိုနဲ႔ ေနရာ ေတြကရျပန္ေရာ။ အဲဒီလူေတြရဲ႕ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာေတြ ၀င္ၾကည့္ရင္ ဒီဘက္ေခတ္နာမည္ႀကီးေတြနဲ႔ တြဲ႐ိုက္ထားတဲ့ပံုေတြ တင္ထားလိုက္တာ ..ဟာဟာဟ" "သူတို႔က ပုတ္သင္ညိဳေတာင္ ငိုရ ေလာက္ေအာင္ အေရာင္ ခ်က္ခ်င္း ေျပာင္းေနတာကိုးဗ်"
"အဲဒါကိုက ပညာေပါ့ကြာ။ စာေရး တာေတာင္ အခု လူႀကိဳက္မ်ားတဲ့ အေရာင္ေလး ေရးလိုက္ရင္ မင္း တစ္သက္စာ လာထားစမ္းပဲ။ ဘယ္သူနဲ႔ အင္တာဗ်ဴးတို႔၊ ဘယ္သူ႔ဘ၀ဇာတ္ ေၾကာင္းတို႔ဆိုၿပီး အဲဒါမ်ဳိးေရးပါလား၊ ၿပီး ရင္ မ်က္ႏွာဖံုးမွာ ကိုယ့္ရဲ႕႐ုပ္ဆိုးႀကီးကို လည္း မရွက္မေၾကာက္တင္ေပါ့ကြာ" "ဒါကေတာ့ မရေတာ့ဘူး။ ကိုယ့္ထက္ လည္တဲ့သူေတြ၊ အထူးသျဖင့္ ခ်က္ခ်င္း အေရာင္ခြ်တ္ ေဆးနဲ႔ အေရာင္ေျပာင္း ထားသူေတြ လုပ္စားသြားၾကၿပီ" "အခ်ိန္မီပါေသးတယ္ကြ၊ ခုမွ ပြဲက မလို႔ ပတ္မႀကီးထုေနတုန္းရွိပါေသး တယ္။ မင္းႀကိဳက္တဲ့အေရာင္ ေလ့လာ ၿပီးရင္ အေရာင္ခြ်တ္ေဆးေရာ၊ ဆိုးေဆး ေရာ ငါ့ဆီမွာ အလကားလာယူလို႔ ရတယ္"
"ေတာ္ပါၿပီဗ်ာ၊ တစ္ေန႔ ထမင္း ႏွစ္ႏွပ္ ပဲ စားေနရတာ။ ေသလဲ ဘာမွပါသြားမွာ မဟုတ္ဘူး။ ခုမွ အေရာင္ခြ်တ္လည္း မမီေတာ့ပါဘူး။ အနိစၥ အျမဲမရွိ" ဆိုၿပီး ျပန္သြားေလရဲ႕။ အလြန္တက္ႂကြတဲ့ ေမာင္ဆိတ္သိုး တစ္ေယာက္ ဒီတစ္ပြဲမွာ သူမ်ားေတြလို လက္သြက္ေျခသြက္ အေရာင္မေျပာင္း လိုက္ရတာကို ၀မ္းနည္းေနပံုရတယ္..ဟာဟာဟ။