MOETHIHAAUNG: ** ေဆးခါးႀကီးနွင့္ ဦးခင္ၫႊန္႔ **

Sunday, February 16, 2014

ေဆးခါးႀကီးနွင့္ ဦးခင္ၫႊန္႔

** ေဆးခါးႀကီးနွင့္ ဦးခင္ၫႊန္႔ **

၁၉၈၈ ခုႏွစ္တုန္းက ႏိုင္ငံေတာ္ၿငိမ္၀ပ္ပိျပားမႈတည္ေဆာက္ေရးအဖြဲ႔ဟု နာမည္တပ္ထားခဲ့ေသာ အာဏာသိမ္းစစ္ေကာင္စီထဲမွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္းလည္းျဖစ္ စစ္အစိုးရ၏ န၀တ၊ နအဖ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္းလည္းျဖစ္ေသာ ဦးခင္ၫြန္႔၏အင္တာဗ်ဳးေတြကို စုေပါင္းထုတ္ေ၀ထားသည့္ စာအုပ္တစ္အုပ္ ဟိုတစ္ေလာတုန္းက ထြက္လာခဲ့သည္။ စာဖတ္ပရိသတ္ေတြၾကားထဲ၊ ႏိုင္ငံေရးစိတ္၀င္းစားၾကသူေတြၾကားထဲ အေတာ္ေရပန္းစားသည့္ စာအုပ္တစ္အုပ္ျဖစ္ေလ၏။ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးသမိုင္း၏ ထိပ္တန္းေနရာတြင္ မလြဲမေသြ ေနရာတစ္ေနရာေပးရမည္ျဖစ္ေသာ ဦးခင္ၫြန္႔ကဲ့သို႔ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦး၏ စိတ္သေဘာထားအတိမ္အနက္ကို တစ္စံုတရာ ခန္႔မွန္းေလ့လာခြင့္ရႏိုင္ေသာ စာအုပ္တစ္အုပ္ျဖစ္သျဖင့္ ႀကိဳဆိုရသည္။

ထိုစာအုပ္ထုတ္ေ၀ျခင္းအခမ္းအနားတြင္ ဦးခင္ညြန္႔ေျပာခဲ့သည့္ “တည္ဆဲဥပေဒ”ဆိုသည့္ စကားတစ္ခုအတြက္မူ အနည္းငယ္ေတြးစရာတစ္ခု ရလာခဲ့ရသည္။

“ အျပစ္ရိွတယ္ မရိွဘူးဆိုတာက..အဲ့ဒီတုန္းက အစိုးရရဲ႕တည္ဆဲဥပေဒရိွတဲ့အတြက္ တည္ဆဲဥပေဒေဖာက္ဖ်က္ရင္ေတာ့ အျပစ္ရိွတာပဲ။ အဘေတာင္မွ အျပစ္ေပးခံခဲ့ရတာပဲ။ အဘတုန္းက ေထာင္ဒဏ္ ၄၄ ႏွစ္ က်ခံခဲ့ရတာပဲ။ အဲ့ဒါ တည္ဆဲဥပေဒကို ေဖာက္ဖ်က္တယ္ဆိုၿပီးေတာ့ အဲ့ဒီအစိုးရကေနယူဆရင္ အဲ့ဒါစြဲခ်က္နဲ႔တင္ရင္ အဲ့ဒါဟာ အျပစ္ရိွသြားတာပဲ...ေနာ္...အျပစ္မရိွဘဲနဲ႔ အလကားေနရင္း ေထာင္ထဲထည့္တယ္ဆိုတာကေတာ့ ေျပာလို႔မရဘူးေလ...”

ဦးခင္ၫြန္႔၏စကားအရ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ အျပစ္ရိွျခင္းမရိွျခင္းဆိုသည္ကို တိုင္းတာဆံုးျဖတ္ရာ၌ တည္ဆဲဥပေဒကို စံေပတံအျဖစ္ အသံုးျပဳသည္ဟုဆိုသည္။ တည္ဆဲဥပေဒဟုဆိုရာ၌ပင္ အဲ့ဒီတုန္းက အုပ္ခ်ဳပ္ေနေသာအစိုးရ၏ တည္ဆဲဥပေဒ (သို႔မဟုတ္) ထိုအစိုးရကိုယ္တိုင္ ေရးဆြဲထားေသာဥပေဒကို ဆိုျခင္းျဖစ္၏။ ထိုသို႔ ထိုအစိုးရကိုယ္တိုင္ ေရးဆြဲထားေသာ တည္ဆဲဥပေဒကို ေဖာက္ဖ်က္သည္ဟု ထိုအစိုးရကပင္ယူဆလွ်င္ အဲ့ဒါသည္ပင္ အျပစ္ရိွသြားတာပဲဟု ဦးခင္ၫြန္႔ကအျပစ္ရိွျခင္း၊ မရိွျခင္းအေပၚ ၎၏ အျမင္သေဘာထားယူဆခ်က္ကို ေျပာသြားသည္။

ထိုစကားႏွင့္ပတ္သက္၍ မိမိကေတာ့ ဦးခင္ၫြန္႔ႏွင့္ အျမင္သေဘာထားခ်င္း မတိုက္မဆိုင္ျဖစ္ရသည္။ ထိုသို႔ျဖစ္ရျခင္းမွာ အဆန္းေတာ့လည္းမဟုတ္လွ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ထိုစဥ္က ထိုန၀တ၊ နအဖအစိုးရအဖြဲ႕၏ ထိပ္တန္းေနရာေတြထဲမွ key player ေနရာ၌ရိွခဲ့သူ ဦးခင္ၫြန္႔၏ဘ၀အျမင္ႏွင့္ ထိုအစိုးရ၏ အဖိႏွိပ္ခံဘ၀၌ ပီပီျပင္ျပင္ေနခဲ့ရသူ မိမိ၏ဘ၀အျမင္ မည္သို႔မွ်တူညီႏိုင္မည္ မဟုတ္ေလေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။

ထို႔ေၾကာင့္လည္း ဦးခင္ၫြန္႔ေျပာေသာ တည္ဆဲဥပေဒဆိုသည့္စကားလံုးက မိမိနားထဲ ယင္ေကာင္တစ္ေကာင္၀င္၍ ကလိထိုးသလိုမ်ိဳး ယားက်ိက်ိႏွင့္ အခံရခက္မိရျခင္းျဖစ္သည္။

ဥပေဒဆိုသည့္စကားကို ဦးခင္ၫြန္႔ မည္သို႔အဓိပၸာယ္ဖြင့္ေလမည္မသိ။ မိမိကေတာ့ အမ်ားလိုက္နာႏိုင္ေသာ စည္းကမ္းခ်က္မ်ားကို အမ်ားသေဘာတူ ခ်မွတ္လ်က္ အမ်ားက အတည္ျပဳထားသည့္ သတ္မွတ္ခ်က္စည္းမ်ဥ္းမ်ားကို ဆိုျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဆိုခ်င္သည္။ ဤစားလံုးသည္ ဥပေဒပညာရပ္၌ အသံုးျပဳေသာစကားရပ္ ဟုတ္၊ မဟုတ္ မိမိက ဥပေဒပညာရွင္မဟုတ္၍ မသိေသာ္လည္း ဥပေဒဆိုသည္ကို ထိုသို႔သာျမင္သည္။ လူအမ်ား လိုက္နာႏိုင္ျခင္းလည္းမရိွ လူအမ်ားက သေဘာတူထားသည္လည္း မဟုတ္ေသာ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားကိုမူ ဥပေဒဟုမျမင္။ ဖိႏွိပ္ေရးကိရိယာမ်ားဟုသာျမင္သည္။

ထို႔ထက္ကား အမ်ားက ၎တို႔ကိုယ္စား ၎တို႔ကို စီမံခန္႔ခြဲေပးပါရန္ဟု တရား၀င္ တာ၀န္အပ္ႏွင္းထားျခင္း မရိွပါဘဲလ်က္ လက္နက္(သို႔မဟုတ္) အင္အားတစ္စံုတစ္ရာကိုအသံုးျပဳကာ စီမံခန္႔ခြဲခြင့္ကို အဓမၼရယူထားေသာ လူပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးဦးကေသာ္လည္းေကာင္း၊ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုခုကေသာ္လည္းေကာင္း မည္သူကမွ် မေတာင္းဆိုပါဘဲ ၎တို႔ဘာသာေရးဆြဲေသာ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းမ်ားကိုလည္း ဥပေဒပါဟု မိမိကေတာ့မျမင္ႏိုင္။ အသိအမွတ္မျပဳႏိုင္။ အခိုက္အတန္႔အားျဖင့္ အာဏာကို အဓမၼလက္၀ယ္ကိုင္စြဲထားသူက ထိုအာဏာျဖင့္ ေရးခြင့္ရိွေနခိုက္ ေရးခ်ထားေသာစာေၾကာင္းမ်ားဟုသာျမင္သည္။

ထို႔ေၾကာင့္လည္း ဥပေဒဟု ၎တို႔ဘာသာ၎တို႔ သတ္မွတ္ထားေသာ စည္းမ်ဥ္း၊ စဥ္းကမ္းဆိုတာေတြအရ အျပစ္ဒဏ္ဟု သတ္မွတ္အျပစ္ေပးျခင္းကို တရားေသာအျပစ္ဒဏ္ဟု မသတ္မွတ္ႏိုင္။

ထို႔ထက္ကား ၎တို႔ဘာသာ၎တို႔ ေရးဆြဲသတ္မွတ္ထားသည့္ ဥပေဒဆိုေသာ သတ္မွတ္ထားခ်က္ေတြႏွင့္ မတရားသက္ေသေတြကို မည္ကာမတၱအသံထြက္ခိုင္းကာ လူသူကြယ္ရာတြင္ ခုခံထုေခ်ခြင့္မဲ့ အက်ဥ္းခ်ဳံး အျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္ အျပစ္ေပးျခင္းကို မတရားဖိႏိွပ္ျခင္းဟုသာ ျမင္သည္။

န၀တ၊ နအဖမ်ား လက္ထက္ေတာ္အခါမ်ားက ထိုသို႔ေသာ အျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္ၿပီး ၎တို႔၏ဥပေဒထဲ၌ပင္ မပါ၀င္ေသာ မခ်ိမဆန္႔ ႏွစ္ရွည္အျပစ္ဒဏ္ေတြ ခ်မွတ္ခံခဲ့ရသူေတြ မနည္းလွ။

တစ္ခါတစ္ရံဆို တရားသူႀကီးစိတ္ဆိုးသျဖင့္ အျပစ္ဒဏ္ ႏွစ္တိုးပစ္လိုက္တတ္ေသးသည္ဆိုသည့္ အျပစ္ဒဏ္ေပးတာမ်ိဳးေတြ ရိွျပန္ေသးဆိုသည့္အခါ ရယ္ခ်င္မိပက္က်ိဆိုသည့္ တရားစီရင္မႈမ်ိဳးေတြပဲျဖစ္၏။

မွတ္မိေသးသည္။ မိမိတို႔ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ၃၅ ဦးကို စြဲတင္ခဲ့သည့္ ေဒါက္တာစိန္၀င္း စင္ၿပိဳင္အစိုးရႏွင့္ပတ္သက္သည့္ ႏိုင္ငံေတာ္ပုန္ကန္မႈကို အင္းစိန္အက်ဥ္းေထာင္ေရွ႕မွ စစ္ခံု႐ံုးအမွတ္(၁)တြင္ စစ္ေဆးေတာ့ တရားလိုျပသက္ေသေတြက တရားသူႀကီးေရွ႕နားတြင္ တိုးတိုးတိုးတိုးႏွင့္ ထြက္ဆုိေနၾကသည့္ ထြက္ခ်က္ေတြကို တရားခံဟု အသတ္မွတ္ခံထားရသည့္ မိမိတို႔ကမၾကားရ။

ဘာေတြေျပာသြားၾကသည္လဲလည္းမသိ။ မိမိတို႔အတြက္ ခုခံေခ်ပေပးမည့္ ေရွ႕ေနေရွ႕ရပ္လည္းမရိွ။ ေဘးေဘးဘီဘီတြင္ေတာ့ ဂ်ီသရီးေသနတ္ႀကီးေတြ အသင့္အေနအထားျဖင့္ ကိုင္ထားသည့္ စစ္သားေတြက ထူထူထပ္ထပ္။ ဟိုေထာင့္သည္ေထာင့္ သံုးေလးေနရာမွ အေသအခ်ာ႐ိုက္ယူမွတ္တမ္းတင္ေနၾကသည့္ ဗီဒီယိုကင္မရာေတြကလည္း သံုးေလးလံုး။
အဲ့သည္ ဗီဒီယိုကင္မရာေတြထဲကိုေတာ့ ဘယ္လိုအသံဗလံေတြ ပါသြားမည္မသိ။ မိမိတို႔ကျဖင့္ ဘာသံမွ်မၾကားရ။

သို႔ႏွင့္ ေနာက္ဆံုးတြင္ေတာ့ သည္အမႈတြင္ အျပစ္ရိွသလားဆိုသည့္ေမးခြန္းကို မိမိတို႔တစ္ဦးခ်င္းစီအား တရားသူႀကီးခံုတြင္ ထိုင္ေနေသာ စစ္ခံု႐ံုးအဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္မွဴးႀကီးကေမးသည့္ ေမးခြန္းသံသာ မိမိတို႔ၾကား႐ံုထြက္လာသည္။ မိမိတို႔တစ္ဦးခ်င္းစီကေတာ့ ခပ္တိုတိုပင္ အျပစ္မရိွပါဟုပဲ ေျဖၾကသည္။

မိမိတို႔အထဲမွ ကိုကိုးကၽြန္းၿမိဳ႕နယ္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ျဖစ္သည့္ ဦးလွသန္းကေတာ့ အမႈကိုၾကားနာသည့္ ဗိုလ္မွဴးႀကီးေတြ အမႈႏွင့္ပတ္သက္၍ လိပ္ပတ္လည္ေစလို၍ေလာမသိ အေသအခ်ာရွင္းကာ အျပစ္မရိွသည့္ေၾကာင္း ထြက္ဆိုခဲ့တာ နားထဲယခုတိုင္ၾကားေနမိဆဲရိွသည္။

“ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ လက္ရိွ ႏိုင္ငံေတာ္ၿငိမ္၀ပ္ပိျပားမႈတည္ေဆာက္ေရးအဖြဲ႕က ျပ႒ာန္းခဲ့တဲ့ ပါတီစံုအေထြေထြေရြးေကာက္ပဲြဥပေဒအရ ႏိုင္ငံေတာ္ၿငိမ္၀ပ္ပိျပားမႈ တည္ေဆာက္ေရးအဖြဲ႕ကိုယ္တိုင္ ဦးစီးက်င္းပေပးခဲ့တဲ့ ပါတီစံုအေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲကို ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ၿပီး ျပည္သူေတြရဲ႕ တစ္ခဲနက္ဆႏၵမဲနဲ႔ ျပည္သူ႔ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ျဖစ္လာၾကသူမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ရာႏႈန္းကိုးဆယ္ေက်ာ္ ျပည္သူ႔ေထာက္ခံမဲနဲ႔ အႏိုင္ရအမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအေနနဲ႔ အစိုးရဖြဲ႕ပိုင္ခြင့္ရိွေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျပည္သူက ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ေပးလုိက္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ ကိုယ္လုပ္ရမယ့္အလုပ္ကို
ကိုယ္လုပ္ၾကတာျဖစ္လို႔ အဲ့ဒါကို အျပစ္လို႔သတ္မွတ္ရင္ သတ္မွတ္သူသာ သမိုင္းတရားခံ ...

ဌာန္ႏွင့္မာန္ႏွင့္ေျပာေနေသာ ဦးလွသန္း၏ စကားသစၥာက သူ႔ကို ေကာင္းစြာဖမ္းစားထားလိုက္သည္လားမသိ။ ဦးလွသန္း စကားဆံုးလုေရာက္ေလမွ ျမားဦးလည္း သူ႔ဘက္ေကာင္းေကာင္းလွည့္ေလမွ စစ္ခံု႐ံုးဂ်ဴရီလူႀကီးျဖစ္ေသာ ဗိုလ္မွဴးႀကီးလည္း သူ႔ကို အထက္မွအမိန္႔ျဖင့္ ေပးထားသည့္ တာ၀န္ဆိုသည္ကို သတိရသြားေလသည္လားထင္၏။ သူ႔ေရွ႕မွ စားပြဲခံုႀကီး၏မ်က္ႏွာျပင္ကို ၀ုန္းခနဲေနေအာင္ပင္ လက္သီးႏွင့္ထထုေတာ့သည္။

စင္စစ္ေတာ့လည္း ဟုတ္ေပသား။ သူ႔အလုပ္က နားေထာင္ေနဖို႔မွ မဟုတ္ေလသည္ကိုး။ အမႈအေနအထားက မည္သို႔ပင္ရိွေစ သူ႔အလုပ္က သူ႔ေရွ႔တြင္ လက္ထိတ္တန္းလန္းျဖင့္ ထိုင္ေနၾကသူေတြကို ေထာင္ခ်မိန္႔ဖတ္ျပရန္ တာ၀န္သာရိွေလသည္ပဲ။

“ ဒါ တရားေဟာစင္မဟုတ္ဘူး။ ဒါ အမွတ္တစ္စစ္ခံု႐ံုးဆိုတာ နားလည္ရဲ႕လား။ ေမးတာကို တိုတိုေျဖ။ အျပစ္ရိွသလား၊ မရိွဘူးလား ေျဖ”

ဗိုလ္မွဴးႀကီးက ေဒါသျဖင့္ေမးသည္။ ဦးလွသန္းကလည္း တိုတိုပဲေျဖသည္။

“လံုး၀မရိွဘူး”

ဂ်ဴရီဗိုလ္မွဴးႀကီးလည္း အေတာ္ေတာ့ျဖင့္ ေဒါသထြက္သြားပံုရသည္။ မိမိတို႔အဖြဲ႕လည္း တစ္သက္တစ္ကၽြန္းအျပစ္ဒဏ္ ႏွစ္ ၂၀ မွ ၂၅ ႏွစ္သို႔ ငါးႏွစ္တိုးသြားခဲ့သည္။ “ဗိုလ္မွဴးႀကီးစိတ္ဆိုး အျပစ္ဒဏ္ ၅ ႏွစ္တိုး”ဆိုသည့္ တည္ဆဲဥပေဒမ်ိဳးထင္သည္။

ထိုအၿငိဳးႏွင့္ပင္လားမသိ။ ဦးလွသန္းကို ေဆးကုသခြင့္လံုး၀မေပးဘဲ ေထာင္ထဲမွာပင္ေသေအာင္ ပစ္ထားလိုက္ၾကသျဖင့္ ဦးလွသန္းတစ္ေယာက္ အင္းစိန္ေထာင္မွာ ကြယ္လြန္ခဲ့ရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ တည္ဆဲဥပေဒသံၾကားလွ်င္ နားထဲကယားသည္။

ဦးခင္ၫြန္႔ကမူ ၎ကို ၎တို႔၏တည္ဆဲအစိုးရက ေထာင္ဒဏ္ ၄၄ ႏွစ္ ခ်မွတ္ခဲ့ျခင္းအေပၚ တရားမွ်တမွန္ကန္သည္ဟု ဆိုခ်င္ေနပံုရသည္။

ဟုတ္မည္၊ မဟုတ္မည္ တိတိက်က် မဆိုႏိုင္ေစကာမူ မိမိအထင္၌မူ အားမတန္သျဖင့္ မာန္ေလွ်ာ့ခဲ့ရသည့္ အျဖစ္မ်ားေပလားဟုပင္ ထင္မိသည္။

ဘာပဲေျပာေျပာ ဦးခင္ၫြန္႔က သူ႔ဟာႏွင့္သူေတာ့ျဖင့္ အရည္အခ်င္းရိွသူ၊ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္ႏွင့္ ျပည့္၀သူတစ္ဦးျဖစ္ေၾကာင္းက ျငင္းဖြယ္မရိွလွဟုထင္သည္။ သူ႔ဘက္ကၾကည့္ေတာ့ သူရဲေကာင္း ကိုယ့္ဘက္ကၾကည့္ေတာ့ ဘာညာဆိုသည့္ စကားမ်ိဳးကိုျဖင့္ ထားေတာ့။ ဦးခင္ၫြန္႔ အရည္အခ်င္းရိွသည္ကေတာ့ ေသခ်ာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ ၈၈ ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပံုႀကီးကို စစ္တပ္ကၿဖိဳခြင္းၿပီး အာဏာယူခဲ့စဥ္က ေထာက္လွမ္းေရးၫႊန္ၾကားေရးမွဴး၊ ဗိုလ္မွဴးႀကီးဟူေသာ ဘ၀မွ်မွသည္ န၀တ၊ နအဖလက္ထက္ေရာက္သည့္အခါ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးျဖစ္လာသူ။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အာဏာသိမ္း စစ္အရာရိွႀကီးမ်ားအတြင္း နံပါတ္(၂)ဟု ျပည္တြင္းႏွင့္ ျပည္ပကပင္ သတ္မွတ္လာခဲ့ရသူျဖစ္သည္။ တစ္ခါတစ္ရံဆိုလွ်င္ နံပါတ္(၂)ပင္မက တစ္ႏွစ္ပိုင္းတစ္ပိုင္းဟုပင္ဆိုရမေလာက္ ေရွ႕တန္းေရာက္ခဲ့သည္ထင္၏။

ထိုအေျခအေနမ်ားကို ျမင္ရစဥ္က သြားေလသူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္း လက္ထက္တုန္းက “၀မ္းအင္ဟာ့ဖ္”ဟု နာမည္ႀကီးခဲ့ေသာ ထိုစဥ္က ေထာက္လွမ္းေရးၫႊန္ၾကားေရးမွဴး မ်က္မွန္ဦးတင္ဦးႀကီးကို သြားသတိရသည္။ ထို၀မ္းအင္ဟာ့ဖ္ပုဂိၢဳလ္ႀကီးလည္း အင္းစိန္ေထာင္ႏွင့္ ညားခဲ့ရသည္ေလ။

ေတြးမိေတာ့ ဒါသည္ပင္ အာဏာရွင္တို႔၏ ဓမၼသတ္ေပလားထင္မိသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ဦးခင္ၫြန္႔က ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴျဖင့္ပင္ တည္ဆဲဥပေဒဆိုသည္ကို ဦးၫႊတ္သြားခဲ့ေပမဲ့ မိမိစိတ္ထဲတြင္ေတာ့ ထိုတည္ဆဲဥပေဒဆိုသည္က ခိုးလိုးခုလုျဖစ္ေနဆဲရိွသည္။

အဲ့သည္ န၀တ၊ နအဖ လက္ထက္ေတာ္မ်ားအခါတုန္းက “ဥပေဒက မည္သို႔ဆိုေစ..”ဆိုတာမ်ိဳး၊ “ဥပေဒကဲ့သို႔ အာဏာတည္ေစေသာအမိန္႔” ဆိုတာမ်ိဳး လက္တန္းပစ္ေတြကလည္း ရိွေနေသးသည္ဆိုေတာ့ ထိုတည္ဆဲဥပေဒဆိုသည္က ေက်ာက္ပ်ဥ္ႏွင့္ေရရိွလွ်င္ လိုရာသံုးလို႔ရသည့္ လိုတရေဆးေတာင့္လို ျဖစ္ေနသည္ဟုျမင္သည္။

အမ်ိဳးသားညီလာခံဆိုသည့္ အစည္းအေ၀းႀကီးကို လက္သင့္ရာစားေတာ္ေခၚခဲ့သည့္ ေခါင္းပဲညိတ္တတ္သူေတြႏွင့္က်င္းပၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆိုတာႀကီးကို ျပည္သူ႔ဆႏၵလံုး၀မပါဘဲ ႀကံၾကဖန္ၾကေတာ့လည္း “အမ်ိဳးသားညီလာခံကို ေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္ဆီးမည့္သူမ်ားမွ ကာကြယ္သည့္ဥပေဒ”ဆိုသည့္ လက္တန္းပစ္ဥပေဒႏွင့္ ၿခံစည္း႐ိုးကာၿပီးမွ ကြယ္ရာေထာင္ရာတြင္ ျပည္သူစစ္စစ္ေတြမပါဘဲ ပုတ္သင္ညိဳေတြႏွင့္ ေရးလာခဲ့သည့္ ဥပေဒဟုပဲျမင္သည္။ ျပည္လံုးကၽြတ္ဆႏၵခံယူပြဲဆိုသည္ကလည္း နားထင္ေသနတ္ႏွင့္ေတ့ၿပီး ေထာက္ခံခိုင္းသည့္ ဆႏၵခံယူပြဲမ်ိဳးသာျဖစ္ခဲ့သည္။

မိမိကေတာ့ ျပည္သူ႔ဆႏၵစစ္စစ္မပါဘဲေရးသည့္ မည္သည့္ဥပေဒကိုမဆို ဥပေဒဟုမျမင္ခ်င္။ တည္ဆဲေတြ မတည္ဆဲေတြဟုလည္း သတ္မွတ္မထားခ်င္။

အခုေလာေလာဆယ္ဆယ္မွာပင္ ျပည္သူ႔ဆႏၵဆုိ၍ စတိမွ်ပင္ပါခဲ့သည္မဟုတ္ေသာ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒႀကီးကို ျပည္သူေတြကပင္ ျပင္ဆင္ေပးဖို႔ တစ္ခဲနက္ေတာင္းဆိုေနသံေတြ ပဲ့တင္ထပ္မွ် ၾကားေနရၿပီ။

ထို႔ေၾကာင့္ တည္ဆဲဥပေဒဆိုတိုင္း မိမိကေတာ့ျဖင့္ အမွန္ဟုမယူဆႏုိင္ပါ။ ဦးခင္ၫြန္႔ကေတာ့ျဖင့္ သူတို႔ေဖာ္ခဲ့သည့္ေဆးေပမို႔ သူ႔ဘာသာ ျဖစ္ညႇစ္မ်ိဳေလသည္လားမသိ။ သူ႔၀မ္းထဲကိုျဖင့္ ၀င္ၾကည့္လိုက္ခ်င္ပါဘိ။ ။

သင္းရီ