မသီတာ (စမ္းေခ်ာင္း) ၏ ေျဖၾကားခ်က္

ေဟာေျပာပြဲ ကိစၥက က်မတို႔ဘက္က ဖ်က္လိုက္တာ။ ဆရာသင္းရီပဲ သိတယ္။ က်မေတာင္ မသိ လိုက္ဘူး။ ဆရာသင္းရီကို အဲဒီၿမိဳ႕က ဘုန္းႀကီးက ေျပာတယ္တဲ့။ လူလဲေပးပါ ဆိုၿပီးေတာ့တဲ့။ အဲလို ဆိုရင္ေတာ့ လဲမေပးႏုိင္ဘူး။ ဘယ္သူမွလာမေဟာေတာ့ ဘူးဆိုၿပီးေတာ့ ဖ်က္လိုက္တာ ။ ေပါင္းတည္နဲ႔ ေပါက္ေခါင္း ၂ ရက္ဆက္တိုက္လုပ္ဖို႔ လုပ္တဲ့ အစီအစဥ္က ေပါင္းတည္မွာ ပ်က္သြားတယ္။ ေပါက္ေခါင္းမွာ ေဟာျဖစ္တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ဘုန္းႀကီးနဲ႔ ပြဲစီစဥ္တဲ့
ကေလးေတြနဲ႔ ျပႆနာ ေတာ္ေတာ္တက္တယ္လို႔ ၾကားတယ္။ အဲဒီက ကေလးေတြ က ေပါက္ေခါင္းကို လာၿပီးေတာ့ နားေထာင္ေတာ့ သူတို႔က ဖိတ္ခ်င္တယ္။ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ျပန္ လုပ္မယ္။ ျပန္ေခၚေပးပါလို႔ ေျပာတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆရာသင္းရီက စိုးရိမ္လို႔ မလုပ္ေတာ့တာပါ။

အခုဒီကိစၥေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေျပာရရင္ တစုတဖြဲ႕က ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိနဲ႔ တိုင္းျပည္ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းမႈ မရွိေအာင္ လုပ္ေနတာလို႔ ေျပာရမွာပဲ။ ေနာက္တပိုင္းက ပညာရည္ နိမ့္က်မႈေပါ့။ တသက္လံုး Isolate (အထီးက်န္) ျဖစ္ေနတာကေန ကမာၻႀကီးနဲ႔ အဆက္အသြယ္ ျပတ္ေနတယ္။ လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆိုေရးသားခြင့္နဲ႔ ဒီမိုကေရစီရဲ႕ အေျခခံသေဘာတရားေတြကို မ်က္ေျချပတ္ေနရတဲ့ လူထုက ပညာရည္နိမ့္က်မႈေၾကာင့္ တခုခုဆိုလို႔ရွိရင္ ကိုယ့္ရဲ႕စိတ္ခံစားခ်က္ကို ဦးစားေပးတယ္။ ေျပာင္းလဲ ျပဳျပင္လို႔ မရတဲ့အရာေတြကို ပိုၿပီးေတာ့ တန္ဖိုးထားေနၾကတယ္။ အဲဒီျပႆနာေတြက အရင္းခံတယ္ေပါ့။ အေပၚယံၾကည့္လိုက္ရင္ေတာ့ ဘာသာေရးအရ သေဘာထားကြဲလြဲတယ္လို႔ ထင္ရေပမယ့္ တကယ္တမ္းက ႏုိင္ငံေရး ျပႆနာပါ။

ႏုိင္ငံတခုက သူ႕ရဲ႕ လူထုကို အေျခခံအခြင့္အေရးေတြရယ္၊ ဒီမိုကေရစီ သေဘာတရားေတြရယ္ကို လံုလံုေလာက္ေလာက္ အသိမေပးႏုိင္ခင္မွာ အဲဒီလို အသိေပးဖို႔ ႀကိဳးစားရာမွာ မေအာင္ျမင္ခဲ့တဲ့ Failed State တခုရဲ႕ လကၡဏာေတြေပါ့။ ဒါဟာ က်ဆံုးသြားတဲ့ ႏုိင္ငံတခုရဲ႕ လကၡဏာေတြပါပဲ။ လူမ်ိဳးနဲ႔ ဘာသာဆိုတာကို တခုတည္း၊ တထပ္တည္း ဆြဲသြင္းထားလို႔ မရဘူးေလ။ ဆိုပါေတာ့ ဗမာလူမ်ိဳးမွာ ဆိုရင္လည္း ဗမာတိုင္းက ဗုဒၶဘာသာမွ မဟုတ္တာ။ က်မတို႔ တိုင္းရင္းသားထဲ မွာလည္း ကရင္လူမ်ိဳးဆိုရင္ ဗုဒၶဘာသာကရင္ ရွိတယ္။ ခရစ္ယာန္ ကရင္ရွိတယ္။ ကိုးကြယ္ ယံုၾကည္မႈ ဆိုတာက လူတေယာက္ခ်င္းစီပဲေလ။ မိသားစုတခု ထဲမွာေတာင္ အေဖကတမ်ိဳး သမီးကတမ်ိဳး ျဖစ္ႏုိင္တာပဲ။ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈက အင္မတန္မွ ပုဂၢလိကဆန္ပါတယ္။ လူမ်ိဳး ဆိုတဲ့ အရာမွာလည္း ေျပာင္းလဲလို႔မရဘူးေလ။ ေမြးကတည္းက ဗမာဆိုရင္ ဗမာပဲေလ။ အဲဒီလို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲလို႔ မရတဲ့ အရာေတြအေပၚမွာ လိုက္ၿပီးေတာ့ ခြဲျခားကန္႔သတ္တယ္ဆိုရင္ ဒီမိုကေရစီ လူ႔ေဘာင္နဲ႔ လံုး၀ မေလ်ာ္ညီတဲ့ကိစၥပါ။ တေသြး၊ တသံ၊တမိန္႔ဆိုတဲ့ အာဏာရွင္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းကို ျပန္သြားခ်င္ေနၾကတာလား။ ဒီမိုကေရစီလုိ႔ ေျပာရင္ မတူျခားနားမႈေတြကို လက္ခံႏုိင္ဖို႔။ လက္ခံၿပီးေတာ့မွ အေကာင္းဆံုး ဆံုးျဖတ္သင့္တာေပါ့။ အဓိကကေတာ့ ပညာေပးဖို႔ လိုတာပါ။ အကုန္လံုး ဝိုင္းအားထုတ္မွ ရမွာ။

http://burma.irrawaddy.org/interview/2014/02/18/55106.html