မီးအိမ္ကုိင္လာတာေတာ့ ဟုတ္ပါရဲ႕ မီးမွထြန္းမလာခဲ့ဘဲကုိး

သားသမီးေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘဝင္မက်တာေတြကုိ မဲတူကရင္ဖြင့္ေလ့ရွိတယ္။ သည္မနက္လမ္း အတူတူေလွ်ာက္ၾကေတာ့လည္း သူ႔သားကဘဲြ႕ရၿပီးေနာက္ သင္တန္းအမ်ဳိးစုံကုိ လွည့္တက္ေနတဲ့ အေၾကာင္း၊ အယ္လ္စီစီအုိင္လည္း လယ္ဗယ္သရီးေအာင္ၿပီးၿပီ၊ အဂၤလိပ္စာလည္း ဒီပလုိမာရၿပီ၊ ကြန္ပ်ဴတာလည္း ေအာင္လက္မွတ္ေတြရၿပီ၊ ဒါေပမ့ဲဘာအလုပ္မွ် ဝင္မလုပ္ေသးဘဲေနတဲ့အေၾကာင္း မဲတူကေျပာပါတယ္။
မဲတူစကားဆံုးတာနဲ႔ ရႊီးကမီးအိမ္ရွင္ ပုံျပင္ေျပာမယ္ျဖစ္လာေရာ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြက ရႊီးရဲ႕ပုံျပင္ေတြကုိ အပ်င္းေျပသေဘာနားေထာင္ၾကတယ္။
‘တစ္ခါကေပါ့၊ မ်က္မျမင္တစ္ေယာက္က သူ႔သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ အိမ္ကုိအလည္လာသတဲ့၊ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ ေယာက္စကားစျမည္ ေျပာေနလုိက္ၾကတာ ညဥ့္နက္မုိးခ်ဳပ္သြားတဲ့အထိပဲတဲ့၊ အိမ္ျပန္ေတာ့မယ္ဆုိ ေတာ့ မ်က္စိမျမင္တဲ့သူက သူ႔သူငယ္ခ်င္းကုိသူ႔အတြက္ မီးအိမ္တစ္လုံးေပးပါလုိ႔ေတာင္းတယ္’

‘ဘယ္ႏွယ္မ်က္စိမျမင္တဲ့သူက မီးအိမ္လုိတာလဲ’ လုိ႔ ကုိေကာက္က ေမးခြန္းထုတ္လုိက္တယ္။
‘သူ႔သူငယ္ခ်င္းကလဲ မင္းကမ်က္စိမွမျမင္ဘဲ မီးအိမ္ကဘာလုပ္ဖုိ႔လဲ ေမးတာေပါ့၊ မ်က္မျမင္က ငါကမ ျမင္ေပမဲ့ ေမွာင္ထဲမွာမီးအိမ္ကုိင္လာေတာ့ ငါ့ကုိသူမ်ားကျမင္ႏုိင္တာေပါ့လုိ႔ ျပန္ေျဖတယ္’
‘ဟုတ္တာပဲ၊ မီးအိမ္ထြန္းလာေနေတာ့ သူ႔ကုိသူမ်ားက ဝင္မတုိက္ဘဲေရွာင္လႊဲသြားႏုိင္တာေပါ့’ လုိ႔ ကုိေအာင္ကေျပာတယ္။
‘ဒါေၾကာင့္ သူ႔သူငယ္ခ်င္းက မ်က္မျမင္အတြက္ ဝါးနဲ႔ရက္လုပ္ထားတဲ့ မီးပုံးတစ္ခုကုိ ေပးတယ္။ မီးပုံး အတြင္းမွာ ဖေယာင္းတုိင္ထြန္းရတယ္’
‘သီတင္းကၽြတ္မွာ မီးထြန္းၾကတဲ့မီးပုံးမ်ဳိးျဖစ္မယ္’ လုိ႔ဘဲဥမကဆိုတယ္။
‘မ်က္မျမင္က မီးအိမ္ကုိကုိင္ၿပီး အေမွာင္ထဲကုိ ထြက္ခြာသြားတယ္၊ သူသြားတာေတာ္ေတာ္ေလး ေရာက္ေတာ့ အေမွာင္ထဲမွာလမ္းေလွ်ာက္လာသူတစ္ေယာက္က မ်က္မျမင္ကုိတည့္တည့္ဝင္တိုက္မိ ေတာ့တယ္’
‘ဆုိးပါ့ကြာ၊ တုိက္မိမွာစုိးလုိ႔မီးအိမ္ကုိင္လာပါတယ္ဆုိမွ’ လုိ႔ လန္ဘားကမွတ္ခ်က္ဝင္ခ်တယ္။
‘မ်က္မျမင္ကလဲ သိပ္ေဒါသထြက္သြားတာေပါ့၊ ဒါေၾကာင့္ဒီမွာ မီးအိမ္ကုိင္လာတာကုိ မျမင္ဘူးလားလုိ႔ ဟစ္ေအာ္ၿပီးေျပာပစ္လုိက္တယ္’
‘ေဒါသထြက္သင့္ပါတယ္’ လုိ႔မဲတူကေျပာပါတယ္။
‘ဝင္တုိက္မိတဲ့သူကလဲ မီးအိမ္ကုိင္လာတာေတာ့ ဟုတ္ပါရဲ႕ မီးမွထြန္းမလာခဲ့ဘဲကုိး ဆုိၿပီးျပန္ေျပာ လုိက္တယ္’
သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း ရႊီးရဲ႕မီးအိမ္ပုံျပင္ကုိ နားေထာင္ၿပီး ဘာေျပာရမွန္းမသိျဖစ္သြားၾကတယ္။
ေမာ္ဒန္သတင္းဂ်ာနယ္
အမွတ္(၄၀၀)၊ မတ္လ(၁၄) ရက္၊ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္