ေလ႔လာသင္ခန္းစာျဖင့္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး

by Messenger News Journal on Monday, November 26, 2012 at 5:13am ·

အေမရိကန္တြင္ ရီပတ္ဘလစ္ကန္ႏွင့္ ဒီမိုကရက္ ဟူေသာ အဓိက ပါတီႀကီးႏွစ္ခုက ထိန္းခ်ဳပ္ထားသည္။ အိႏၵိယတြင္  ကြန္ဂရက္ပါတီႏွင့္ ဟိႏၵဴမ်ား ႀကီးစိုးထား ေသာ ဘာရာတီယာဂ်ာနာတာပါတီ သို႔မဟုတ္ အတို ေကာက္ ဘီေဂ်ပီ (BJP) က အိႏၵိယႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး ႀကီးတစ္ခုလံုးကို ႀကိဳးကိုင္ထား၏။ အိႏၵိယ ႏိုင္ငံေရး ပါတီႀကီးႏွစ္ခုက အေမရိကန္ ပါတီႀကီးႏွစ္ခုေလာက္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မရွိလွေခ်။ မ်ားစြာ ႐ႈပ္ေထြး၍ ပါတီ တစ္ခုႏွင့္ တစ္ခု အၿမဲတမ္း ဆန္႔က်င္ တိုက္ခိုက္ ေနတတ္ ၾကသည္။ အေမရိကန္ရွိ ပါတီႀကီးႏွစ္ခုကမူ ဆန္႔က်င္မႈ မ်ားမရွိဟု မဆိုလိုေသာ္လည္း ေရြးေကာက္ပြဲ ကာလနီး ကာလမ်ားတြင္သာ မဲဆြယ္ျခင္း၊ စကားစစ္ထိုးျခင္း၌ အနည္းငယ္  ျပင္းထန္သည္။  ထုတ္ႏႈတ္ႏိုင္ေသာ သင္ခန္းစာမွာ အမ်ိဳးသား အက်ိဳးစီးပြားကို မည္မွ် မဟာ ဗ်ဴဟာက်က် ႐ႈျမင္ႏိုင္ျခင္းႏွင့္ ဒီမိုကေရစီယဥ္ေက်းမႈကို မည္မွ်မွန္ကန္စြာ အသံုးခ်ႏိုင္သည္ဟူသည့္ အရည္ အေသြး ကြာျခားခ်က္ကို ေတြ႔ျမင္ရပါသည္။
လိုသည္ထက္ပိုေသာဒီမိုကေရစီ
          ဒီမိုကေရစီ၏ အႏွစ္သာရတစ္ခုမွာ လြတ္လပ္စြာ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ႏိုင္ျခင္း၊ ေရးသားေဝဖန္ႏိုင္ျခင္း ျဖစ္ သည္။ 'လြတ္လပ္စြာထုတ္ေဖာ္' ႏိုင္ျခင္းဟူေသာ အဓိပၸာယ္ကို ဦးစြာ ဖြင့္ဆိုနားလည္ရပါမည္။ အာဏာရွင္ စနစ္တြင္ ဗဟိုမွ အရာရာကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားသည္ျဖစ္ရာ ျပည္သူတို႔ကို  အေလးထားေလ့ရွိသည္  မဟုတ္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျပည္သူတို႔၏ဆႏၵ၊ ခံစားခ်က္မ်ားကို ထုတ္ ေဖာ္ခြင့္မေပး၊ ထိုသုိ႔ ထိန္းခ်ဳပ္ထားခံရမႈမွ 'လြတ္လပ္ ျခင္း' လာျခင္းျဖစ္သည္။ တစ္စံုတစ္ဦး၊ စနစ္တစ္ခု၏ ထိန္းခ်ဳပ္မႈမွ လြတ္လပ္ျခင္းမ်ိဳးသာ ျဖစ္သည္။ထို႔ေၾကာင့္ "You are free but responsible"  ဟု ဆိုျခင္း ျဖစ္သည္။ မိမိတို႔၏ စိတ္ခံစားမႈ 'အလံုးစံု' အေပၚ အတိုင္းအဆမရွိ လြတ္လပ္စြာ လိုက္ပါေဆာင္ရြက္ျခင္း မဟုတ္၊ လြတ္လပ္ျခင္း၏ ေနာက္တြင္ 'တာဝန္ရွိသည္' ဟူသည္ႏွင့္ ျပန္လည္ ထိန္းေက်ာင္းထားပါသည္။
          ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ လြတ္လပ္ေရးဖခင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း၏ ဥပမာက ဒီမိုကေရစီ၏ အႏွစ္သာရႏွင့္ လြတ္လပ္ျခင္းကို အတိုဆံုး အရွင္းဆံုး ဥပမာေပးခဲ့ပါ၏။
          ''လြတ္လပ္ၿပီဆိုၿပီးေတာ့ လမ္းေပၚတက္ၿပီး ေဆး႐ိုးသည္ ေဆးလွမ္းတာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး''
          မိမိတို႔၏ လြတ္လပ္ျခင္း၊ ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္းမွ လြတ္ ကင္းျခင္းသည္ တစ္ပါးသူ၏ အခြင့္အေရးကို ထိခိုက္ မႈမရွိေစရန္သေဘာ ျဖစ္ပါသည္။
          ၿဗိတိသွ်တို႔၏ ကိုလိုနီလက္ေအာက္ခံဘဝမွ လြတ္ လပ္ေရးရခဲ့ၿပီးသည့္ ေနာက္ပိုင္း အိႏၵိယသည္ ကမၻာ့ အႀကီးဆံုး ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံ ျဖစ္ခဲ့ပါ၏။ ဒီမိုကေရစီ ယဥ္ေက်းမႈကို အေျခခိုင္ခိုင္၊ မွန္မွန္ကန္ကန္ ရင့္က်က္စြာ လက္ခံက်င့္သံုးႏိုင္ရန္ တစ္ဆင့္ခ်င္းသြားရမည့္အစား လြန္က်ဴးစြာ သံုးစြဲေစခဲ့ျခင္းသည္ ယေန႔အခ်ိန္တြင္ အိႏၵိယသည္ တ႐ုတ္တို႔၏ေနာက္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ ေနာက္ က်န္ရစ္ေစသည့္ အေၾကာင္းတရားမ်ားထဲမွ တစ္ခု ျဖစ္လာခဲ့သည္။ အိႏၵိယတြင္ ေျပာစမွတ္တစ္ခု ရွိသည္၊ လူ (၅) ဦးစုမိလွ်င္ အယူအဆ (၃) မ်ဳိး ကြဲျပား၍ ပါတီ (၃) မ်ဳိး ျဖစ္ေလ႔ရွိသည္ဟူ၍။ အိႏၵိယ၏ ဒီမို ကေရစီသည္ ခ်မ္းသာေသာ မိသားစုမွ ဆင္းသက္ လာေသာ ကေလးတစ္ဦး၏ ေတာင့္တတိုင္း ျဖည့္ဆည္း ေပးခံရေသာ အေျခအေနမ်ဳိးကဲ႔သို႔ ျဖစ္ေနသည္။ လြတ္ လပ္ေရးရကာစတြင္ ဤအေျခအေနသည္ ႏိုင္ငံသား အားလံုးကို ဝမ္းသာ ေက်နပ္ေစႏိုင္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ အလြန္အကြၽံ သံုးစြဲမႈက ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး လမ္းေၾကာင္း ေပၚတက္ရာတြင္ အဆီးအတား ျပန္၍ ျဖစ္လာခဲ့ျပန္ပါ ၏။ သားသမီးကို ဆူေငါက္ျခင္းသည္ အနာဂတ္တြင္ ေကာင္းရာေကာင္းက်ဳိးအတြက္ ျဖစ္ေစေသာ အေျခအေန ကို အိႏၵိယတို႔ ေကာင္းစြာ မျဖတ္သန္းခဲ့။
မန္မိုဟန္ဆင္းအခက္ေတြ႕
          (၂ဝဝ၄) ခုႏွစ္မွစ၍ ဝန္ႀကီး မန္မိုဟန္ဆင္းသည္ ကြန္ကရက္ပါတီဘက္မွ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ေပ်ာ့ေျပာင္းေသာ မန္မိုဟန္ဆင္းႏွင့္ ဒီမိုကေရစီ ယဥ္ ေက်းမႈကို လြန္က်ဴးစြာအသံုးျပဳေသာ အိႏၵိယႏိုင္ငံသားတို႔ ထိပ္တိုက္ ေတြ႕ၾကရေတာ့သည္။ တစ္ဖက္မွလည္း ဘီေဂ်ပီက အိႏၵိယ ႏိုင္ငံေရးပါတီတို႔၏ အစဥ္အလာ အတိုင္း အခါမလပ္ မွန္ဘီလူးဖြင့္၍ အစိုးရ၏ ေဆာင္ ရြက္ခ်က္မ်ားကို ေစာင့္ၾကည့္၏။
          ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကို ေဆာင္ရြက္ရာတြင္ ေရရွည္ လုပ္ငန္းျဖစ္သျဖင့္ တစ္ခါတစ္ရံ ေဆးခါးႀကီးကို ေသာက္ ရသည္လည္း ရွိ၏။ ျဖဳတ္၊ ထုတ္၊ သတ္ မ်ားကို ေဆာင္ရြက္ရသည္လည္း ရွိ၏။ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး တိုင္းတြင္ ကနဦးအစ၌ နာက်င္ၾကရသည္ခ်ည္း ျဖစ္၏။ အလုပ္မျဖစ္ေသာစနစ္ကို အလုပ္ျဖစ္ေစမည့္စနစ္ၿဖင့္ အစားထိုးရသည္ျဖစ္ရာ ခပ္ဆတ္ဆတ္ လုပ္ၾက ကိုင္ၾက ရေလ႔ ရွိပါသည္။ ဤတြင္ ျပည္သူတို႔၏ ဆန္႔က်င္မႈ၊ ကန္႔ကြက္မႈ၊ အတိုက္အခံပါတီ၏ ေဝဖန္မႈ၊ ႐ႈံ႕ခ်မႈမ်ားကို 'ဆင္း' တစ္ေယာက္ ခံရပါေတာ႔သည္။ ေရာဂါေပ်ာက္ ရန္ ေသာက္ရေသာ ေဆး၏ ေလာေလာဆယ္ အခါး ဒဏ္ကိုသာ ေထာက္ျပ ျခင္းခံရတတ္ၿပီး၊ အနာဂတ္ ေပ်ာက္ကင္းမည့္ ေရာဂါအတြက္ ခ်ီးက်ဴးခံရတတ္သည္ မဟုတ္ပါ။
          ႏွစ္ေပါင္း (၂ဝဝ) ျဖတ္သန္းလာခဲ့ၿပီးေသာ အေမ ရိကန္တို႔၏ ႏိုင္ငံေရးတြင္ ဤသို႔အေျခအေန မရွိေခ်။ မ်ားစြာ ရင့္က်က္ခဲ့ၿပီး၊ အျမင္ေကာင္းေသာ လူမ်ဳိးလည္း ျဖစ္ရာ အေတာ္အတန္မွတစ္ပါး ႀကီးမားေသာ ပြတ္တိုက္ မႈမ်ိဳး မရွိတတ္ေခ်။ ရက္ပိုင္းအတြင္းက ဘားရက္ အိုဘားမားမွ ျပန္၍ ေရြးေကာက္ခံလိုက္ရ၏။ ႏွစ္ရက္ အတြင္း စီအိုင္ေအ ၫႊန္ၾကားေရးမွဴး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ပဲထရီးေရာ႔စ္၏ လိင္အ႐ႈပ္ေတာ္ပံု ထြက္ေပၚလာခဲ့သည္။ ဤကိစၥကို ျပည္သူတို႔သာ ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္မီ သိရွိၾက ပါက အိုဘားမားသမၼတ ျပန္၍ ျဖစ္လာစရာမရွိ။ အေမ ရိကန္တို႔၏ ဒီမိုကေရစီသံုးစြဲမႈမွာ ဤသို႔ ပါးနပ္ ကြၽမ္းက်င္ၾကသည္။ ထိုကိစၥကို သမၼတ ေရြးေကာက္ ခံၿပီးမွ ျပည္သူတို႔သို႔ အသိေပးသည္။
          ဒီမိုကေရစီတြင္ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ ရွိရမည္ဟု ဆိုသည္၊ သုိ႔ေသာ္လည္း စီအိုင္ေအ၊ အမ္အိုင္၊ အက္ဖ္ ဘီအိုင္တို႔၏ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားကို ျပည္သူတို႔ သိႏိုင္ခြင့္ မရွိ၊ ထို႔ထက္ေလ်ာ႔ေသာ ကိစၥရပ္မ်ားလည္း အသိေပးရန္မသင့္ဟု ယူဆသည့္အခါ အသိေပးေလ့ ရွိသည္ မဟုတ္ပါ။
          အိႏၵိယတြင္ လိုင္စင္ရာဇာမ်ား (License Raj) မ်ားက အိႏၵိယ၏ စီးပြားေရးကို ထိန္းခ်ဳပ္ထား၏။ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရးကို ေဆာင္ရြက္ေနေသာ မန္မိုဟန္ဆင္းႏွင့္ ထိပ္တိုက္ ေတြ႕ရျပန္သည္။ ႀကီးစြာေသာစိန္ေခၚမႈ ျဖစ္၏။ ဤ ကိစၥအတြက္ အျခား ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ားက အတို႔ အေထာင္ လုပ္ၾကသည္။ ႏိုင္ငံတကာ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ နည္းပါးေသာေၾကာင့္ ထို အရင္းအႏွီးမ်ားကို ဆင္းက ဖိတ္ေခၚခဲ့သည္။ လိုအပ္ေသာ ေျဖေလ်ာ႔မႈမ်ား ေဆာင္ ရြက္ေပးသည္။ ဤအတြက္လည္း ေဝဖန္မႈမ်ားကို ရင္ဆိုင္ခဲ့ရသည္။ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးသည္ ႏိုင္ငံ တစ္ခု ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ရန္ အေရးပါေသာ အေျခခံ အေဆာက္အဦးျဖစ္၏။ အိႏၵိယတြင္ လမ္းေဘးေန ျပည္သူ အေရအတြက္ မနည္းပါးေခ်။ လမ္းေဖာက္၊ လမ္းခ်ဲ႔ကိစၥ တိုင္းမွာပင္လွ်င္ ဆႏၵျပျခင္းကို ခံရတတ္ျပန္သည္။ ဆန္႔က်င္ ဘက္ပါတီမ်ားက ဘာမွမသိေသာ ဆႏၵျပ ျပည္သူဘက္ မွဝင္၍ အင္အား ျဖည့္ေပးသည္။
          ထုတ္လုပ္ႏိုင္ေသာ သင္ခန္းစာမွာ အရာရာသည္ သင့္တင့္မွ်တစြာဟူေသာ မဇၩိမပဋိပဒါမဟုတ္လွ်င္ ေကာင္းက်ဳိးထက္ ဆိုးက်ဳိးကို ပို၍ျဖစ္ေစသည္။ လိုရာ ခရီးမေရာက္ဟူ၍ ျဖစ္သည္။ အစုအဖြဲ႔မ်ား၊ ပါတီမ်ား အေနျဖင့္လည္း အနာဂတ္အျမင္ ေကာင္းစြာရွိရန္ႏွင့္ ႏိုင္ငံအက်ဳိးစီးပြားကို ေရွ႕တန္းတင္ႏိုင္ရန္ အေရးႀကီး သည္။
အနာဂတ္အျမင္ႏွင့္ ျပတ္သားမႈအေရးႀကီး
          အိႏၵိယဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ မန္မိုဟန္ဆင္းသည္ တ႐ုတ္၏ တိန္႔ေရွာက္ဖိန္၊ ကိုရီးယား၏ ပတ္ၿခံဳဟီး၊ စင္ကာပူ၏ လီကြမ္ယူတို႔လိုမဟုတ္၊ ေပ်ာ႔ေျပာင္း သိမ္ေမြ႕လြန္းသူ ျဖစ္၍ အျခားေခါင္းေဆာင္မႈမ်ားထက္ ပို၍ စိန္ေခၚမႈ မ်ားကို ရင္ဆိုင္ေနရသူ ျဖစ္သည္။ တိန္႔ေရွာက္ဖိန္ေၾကာင့္ တ႐ုတ္တို႔ တိုးတက္သလို၊ လီကြမ္ယူေၾကာင့္ စင္ကာပူ ခန္႔ခန္႔ညားညား ျဖစ္ခဲ့သလို၊ ပတ္ၿခံဳဟီးေၾကာင့္ ေတာင္ ကိုရီးယား က်ားတစ္ေကာင္ျဖစ္ခဲ့ျခင္းမွာ ျပတ္သားျခင္း ႏွင့္ အနာဂတ္အျမင္ သန္စြမ္းျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ေအာက္စဖို႔ဒ္ႏွင့္ ကင္းဘရစ္ ပညာသင္ဆုရခဲ့ၿပီး Adam Smith ဆုရခဲ့သူ မန္မိုဟန္ဆင္းသည္ အနာဂတ္အျမင္ သန္စြမ္းရွာေသာ္လည္း ေပါက္သင့္ေသာခရီးကို မေပါက္ ႏိုင္ဘဲ ျဖစ္ေနရသည္။ ေခါင္းေဆာင္မႈ အရည္အခ်င္း တြင္ ဤႏွစ္ခ်က္က မ်ားစြာ အေရးႀကီးပါသည္၊ ဤႏွစ္ ခ်က္ကို ပူးေပါင္းသံုးစြဲႏိုင္ပါမွလည္း ခရီးေရာက္ ပါသည္။ ဤအရည္အခ်င္းႏွစ္ခုသည္ 'ေခါင္း' ႏွင့္ 'ပန္း' ျဖစ္၍ 'ေခါင္း' ကိုသံုးၿပီး 'ပန္း' ကို ခ်န္ထား၍ရသည္ မဟုတ္ေခ်။
          အင္ဒိုနီးရွား တိုးတက္ေရးလမ္းေၾကာင္းေပၚ ေရာက္ ရွိခဲ့ျခင္းသည္ ဆူဟာတို၏ေက်းဇူးႏွင့္ မကင္းေခ်။ အာဏာရွင္ျဖစ္၍ ေရရွည္တြင္ မေကာင္းေသာ္လည္း အင္ဒိုနီးရွားသည္ သူ႔လက္ထက္တြင္ စီးပြားေရး ျဖစ္ ထြန္းမႈ အားေကာင္းခဲ့သည္။ ေဆြမ်ဳိးေကာင္းစားေရးကို ဦးစားေပးခဲ့လြန္းေသာေၾကာင့္ ဆန္႔က်င္ျခင္းခံရၿပီး ျပဳတ္က်သြားျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ အင္ဒိုနီးရွား၏ ႏိုင္ငံေရးစနစ္ေျပာင္းၿပီး၊ ႏိုင္ငံကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ား ေဆာင္ရြက္ရာတြင္ စီးပြားေရး ေတာင့္တင္းမႈ အေျခခံက ေကာင္းစြာ က်န္ရစ္ခဲ့ၿပီး အေျပာင္းအလဲကို အပံ႔အပိုး တစ္ရပ္ ျဖစ္ေစခဲ့သည္။
          ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကို ေဆာင္ရြက္ ရာတြင္ ျပည္တြင္း ႏုိင္ငံေရး အက်ပ္အတည္း၊ လက္နက္ ကိုင္မ်ား၏ အက်ပ္အတည္း၊ စီးပြားေရး အက်ပ္ အတည္း၊ ႏိုင္ငံတကာ အေရးယူမႈ၊ အက်င့္ပ်က္ျခစားမႈ၊ လြန္က်ဴးေသာ ဗ်ဴ႐ိုကေရစီယႏၲရားစေသာ အဓိက စိန္ေခၚမႈႀကီးမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ခဲ့ရပါသည္။ ျမန္မာ့ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရးသည္ အျခား ႏိုင္ငံ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး မ်ားထက္ အခက္အခဲ ပို၍ရွိသည္ဟု ေယဘုယ် သံုးသပ္ ႏိုင္ပါ၏။ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး၏ နိဒါန္းတြင္ ဒီမိုကေရစီ ႏွင့္ မိတ္ဆက္၊ ထိုယဥ္ေက်းမႈကို က်င့္သံုးရမည္ မွန္ ေသာ္လည္း အိႏၵိယတို႔၏ လြတ္လပ္ေရးအစ ဒီမိုကေရစီ က်င့္သံုးမႈမ်ဳိးအျဖစ္မွ သင္ခန္းစာရယူႏိုင္ရန္ ျဖစ္ပါ သည္။ သို႔မဟုတ္ပါက တစ္ခ်ိန္တြင္ ေနာက္ဆက္တြဲ အႏႈတ္ လကၡဏာရလဒ္မ်ားကို ေႏွာင္းလူတို႔အား အေမြေပးမိခဲ့သလို ျဖစ္သြားႏုိင္ပါသည္၊ ဒီမိုကေရစီကို ျပတ္သားမႈ၊ အနာဂတ္အျမင္တို႔ျဖင့္ အတူယွဥ္တြဲ က်င့္သံုးႏိုင္ပါက ေပးဆပ္မႈအနည္းဆံုး၊ အနာဂတ္ အေမြေကာင္းတို႔ကို ထားရစ္ခဲ့ႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။ ဤအတြက္လည္း အဖြဲ႔အစည္းအသီးသီးမွ တာဝန္ရွိ သူမ်ား၊ ပါတီမ်ားမွ တာဝန္ရွိသူမ်ားက အမ်ိဳးသား အက်ဳိးစီးပြားအျမင္ျဖင့္ လိုက္ပါႏုိင္ၾကရန္ျဖစ္ၿပီး၊ ပညာႀကီးႀကီး၊ ေျမာ္ေျမာ္ျမင္ျမင္ျဖင့္ ပံ့ပိုးႏိုင္ၾကရန္ ျဖစ္ပါသည္။ တစ္ဆက္တည္းမွာပင္ ႏိုင္ငံ၏ ဖြံ႔ၿဖိဳး တိုးတက္ေရးကို အေျခခံသည့္ State Building ဟူေသာ ႏုိင္ငံတည္ေဆာက္ေရးကို ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ၾက သည့္နည္းတူ၊ အမ်ဳိးသားေရးတည္ေဆာက္ျခင္းဟူေသာ "Nation Building"  ကိုလည္း ခ်န္မထားခဲ့ရန္ လို သည္။ ယေန႔ အက်င့္ပ်က္ျခစားမႈ၊ ျပည္သူတို႔အေပၚ ေမာက္ မာစြာ ဆက္ဆံတတ္ေသာ ဗ်ဴ႐ိုကရက္မ်ား၏ စ႐ိုက္ သည္ အမ်ဳိးသားေရးလကၡဏာ ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္လာ သည္မွာ တစ္ခ်ိန္တြင္ မ်ားစြာ အႏၲရာယ္ရွိလာမည့္အရာ ျဖစ္ပါသည္။ "Lesson Learnt" ဟူသည္ ကိုယ္တိုင္ ျဖတ္သန္းၿပီးမွ ရယူေသာ သင္ခန္းစာ ျဖစ္ပါသည္။ ကိုယ့္ေရွ႕က သြားႏွင့္ၿပီးေသာ ႏိုင္ငံမ်ား၏ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈ၏ အေတြ႔အႀကံဳမ်ားကို ရယူျခင္းသည္ "Lesson Studied" ျဖစ္ၿပီး၊ ဤအခ်က္ကို အေလးေပး ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ပါက ေပးဆပ္မႈအနည္းဆံုးျဖင့္ လိုရာ ခရီးကိုေရာက္ခဲ့ေသာ ျမန္မာ့ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးဟူ၍ မွတ္တမ္းတင္ခံရမည္ ျဖစ္ပါသည္။

                                                                                                                                                                                    ေနဇင္လတ္