ေမာင္ေအာင္ဆန္း ၏ ပြဲဦးထြက္သတၱိ...

ေမာင္ေအာင္ဆန္း ၏ ပြဲဦးထြက္သတၱိ... =================== ယခု တင္ျပမည့္ ေဆာင္းပါးတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ ကိုယ္ေရးအတၳဳပၸတၱိမ်ားတြင္၎၊ အျခားသူမ်ား ေဟာေျပာ တင္ျပၾကေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ အတၳဳပၸတၱိမ်ားတြင္၎၊ မပါ၀င္ေသးေသာ အေၾကာင္းအခ်င္းအရာမ်ားကို ဖတ္ရွဳရမည္ ဟု ထင္ျမင္မိပါသည္... လြန္ခဲ႔သည့္ အႏွစ္ေလးဆယ္ေက်ာ္က အိုးေ၀ဂ်ာနယ္တြင္ စည္သူေက်ာ္ထင္ ေရးသားခဲ႔ေသာ " ေမာင္ေအာင္ဆန္း ၏ ပြဲဦးထြက္သတၱိ..." ေဆာင္းပါးအား ျပန္လည္ ေကာက္ႏႈတ္ ေ၀မွ်လိုက္ပါသည္. ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းငယ္ရြယ္စဥ္ နတ္ေမာက္ၿမိဳ႕ ဦးေသာဘိတ ေက်ာင္းသားဘ၀ မေရာက္မီ ကေလးဘ၀က ကိုေအာင္ဆန္းသည္ တေစ ၦ သရဲကို အလြန္ေၾကာက္တတ္ေၾကာက္္တတ္ေၾကာင္း နတ္ေမာက္ၿမိဳ႕ေပၚ၌ ၀ါတြင္းတြင္ အတီးအမႈတ္ အကအခုန္တို႔ျဖင့္ အဖိတ္ေန႔တိုင္း အလွဴခံထြက္ရာ လူတစ္ေယာက္က ဖိုးသူေတာ္ရုပ္ႀကီးထဲ၀င္ၿပီး ကခုန္သည္ကိုျမင္လွ်င္လည္း ေၾကာက္ရြံ႔သျဖင့္ အိမ္ခန္းတြင္းသို႔ ၀င္ေရာက္ ပုန္းေအာင္းေနတတ္ေၾကာင္း ၊ ကာကာ ဆိုင္သို႔လာလွ်င္ ကာကာကုလားကိုလည္း ေၾကာက္သျဖင့္ ကာကာဆိုင္သို႔ပင္ မသြားေၾကာင္း အစရိွသည့္ ငယ္ရြယ္စဥ္ ကေလးဘ၀ အေၾကာက္ႀကီး ေၾကာက္တတ္ပံုတို႔ကို " ေအာင္သန္း၏ ေအာင္ဆန္း" စာအုပ္တြင္၎ ၊ " ေအာင္ဆန္း မိသားစု" စာအုပ္တြင္၎ စာရွဳသူမ်ား ေတြ႕ဘူး ဖတ္ဘူးခဲ႔ၾကေပလိမ္႔မည္... ဤေနရာတြင္ ေၾကာက္စိတ္ဟူသည္ လူ႔ဘ၀တေလ်ာက္လံုး လူ႔ခႏၶာအတြင္း၌ ရာသက္ပန္ ကိန္းေအာင္း တည္ရိွ ေနႏိုင္ေသာ အျခင္းအရာမ်ဳိး မဟုတ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားလိုပါသည္.. ေၾကာက္လွ်င္လြဲ ရဲလွ်င္မင္းျဖစ္ ေၾကာက္ေမြးပါ ဇာဂနာ ျဖင့္ႏႈတ္ ဟူေသာ စကားႏွင့္ အညီ ေၾကာက္စိတ္ကို ရဲစိတ္ျဖင့္ တြန္းလွန္ေခ်မႈန္းပစ္လွ်င္ လံုး၀ကင္းစင္ ပေပ်ာက္ၿပီး အာဇာနည္ သူရဲေကာင္းဘ၀သို႔တိုင္ ေရာက္ေအာင္ပင္ တက္လွမ္းႏိုင္တတ္ေပသည္။ ေၾကာက္ေသြးဟူသမွ်ကို ရဲေဆးျဖင့္ သုတ္သင္ေဆးေၾကာပစ္ႏိုင္သျဖင့္ ျမန္မာ႔လြတ္လပ္ေရးကို လက္၀ယ္ပိုင္ပိုင္ အႏိုင္ရေအာင္ တိုက္ယူႏိုင္စြမ္းရိွခဲ႔သည္ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကိုယ္တိုင္က သက္ေသထူလ်က္ရိွေပသည္။ ရဲေသြး ရဲမာန္ ႏွင့္ သတၱိ ဗ်တၱိ ဟူသည္ ေလ႔က်င္ပ်ဳိးေထာင္၍ ရႏိုင္ေကာင္းေသာ အျခင္းအရာမ်ဳိးျဖစ္ေပသည္။ ထိုသို႔ေသာ သတၱိမ်ဳိးကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေကာလိပ္ေက်ာင္းသား ျဖစ္ၿပီးကာစ အသက္(၁၇)ႏွစ္သား အရြယ္က ေလ႔က်င့္ပ်ဳိးေထာင္ခဲ႔ေပသည္။ ကိုေအာင္ဆန္း မည္သို႔ ေလ႔က်င္ပ်ဳိးေထာင္ခဲ႔ပါသနည္း..... အခ်ိန္ကား ျမန္မာလြတ္လပ္ေရး ဗိသုကာ အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟူ၍ ႏိုင္ငံဥေသွ်ာင္ႀကီးတဆူျဖစ္လာမည့္ ေက်ာင္းသားကိုေအာင္ဆန္းသည္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္တြင္ အိုင္ေအဂ်ဴနီယာ (ေခၚ) ဥပစာေအာက္တန္း (ထိုစဥ္က ပထမႏွစ္ မေခၚေသး)တြင္ တစ္ႏွစ္တာ ပညာသင္ၾကားၿပီး၍ အတန္းတင္စာေမးပြဲမ်ား ေျဖဆိုၿပီးကာ ေႏြရာသီ ေက်ာင္းပိတ္ရက္အေရာက္တြင္ နတ္ေမာက္ၿမိဳ႕ရိွ မိခင္ႀကီးအေမစုထံသို႔ ျပန္ေရာက္လာေသာ အခါသမယေပတည္း .... နတ္ေမာက္ၿမိဳ႕ကေလးသည္ ေတာၿမိဳ႕ကေလးတၿမိဳ႕ ျဖစ္ရကား ထိုစဥ္က ၿမိဳ႕ေပၚရိွ မ်ားစြာေသာ အမ်ဳိးသမီးႀကီးမ်ားသည္ အားလပ္ေသာအခ်ိန္မ်ားတြင္ တေစ ၦ မွင္စာ သရဲသဘက္ ဘုတ္ ၿပိတၱာ စသည္တို႔၏ အေၾကာင္းကို ဒ႑ာရီ ပံုျပင္မ်ား သဖြယ္ အက်ယ္ခ်ဲ႔ကာ ေျပာေလ႔ ေျပာထ ရိွတတ္ၾကေပ၏။ ထို႔အတူ နတ္ေမာက္ၿမိဳ႕ အေရွ႕ပိုင္းရပ္ရိွ အေမစု ၏ အိမ္၀န္းက်င္မွ ေဒၚႀကီး ေဒၚေလးတို႔သည္လည္း ထိုသို႔ေသာ သရဲသဘက္ပံုျပင္မ်ားကို အားပါးတရ လွ်ာလိပ္ပါးလိပ္ ေျပာၾကေလရာ ကိုေအာင္ဆန္းအဖို႔ ထိုဒ႑ာရီဇာတ္လမ္းမ်ားကို မၾကားခ်င္အဆံုး ျဖစ္၍ေနေလေတာ႔သည္။ မည္သို႕ပင္ နားလွ်ံေအာင္ ၾကားရေသာ္လည္း ကိုေအာင္ဆန္းအဖို႔ ယင္းသို႔ေသာ နာနာဘာ၀ မ်ားကို အေကာင္အထည္ႏွင့္တကြ ေတြ႕ျမင္ရျခင္း မရိွသျဖင့္ လံုး၀အယံုအၾကည္ မရိွခဲ႔ေပ။ ပူအိုက္လွေသာ ေႏြရာသီ ေန႔တစ္ေန႔တြင္ ကိုေအာင္ဆန္းသည္ ဦးေသာဘိတ ေက်ာင္းတြင္ေနစဥ္က သူႏွင့္ ေက်ာင္းေနဘက္သူငယ္ခ်င္းမ်ားျဖစ္ခဲ႔ၾကေသာ ႀကြက္ကဒိုး (ကုန္သည္ႀကီး ဦးဘေအး) ၊ ဖိုးနီ(ေက်ာင္းဆရာ ဦးဖိုးနီ)၊ ေမာင္ညာ(ကုန္သည္ ဦးညာပြား)၊ ေမာင္ညိဳ(ေၿမြအလမၸယ္ဆရာ ဦးညိဳ) ႏွင့္ ရန္ဒါး (ယခုရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ကမာရြတ္တြင္ေနထိုင္သူ ကေပါင္းကုန္းႀကီးရြာသား ရန္ဒါး) စေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ႏွင့္ ဂ်င္းသုပ္သည္ ေဒၚေစာ အိမ္တြင္ စုေ၀းကာ ေထြရာေလးပါး စကားစျမည္မ်ား ေျပာဆိုလွ်က္ ေနၾကေပ၏ .. ထိုလူစုအနက္ ကိုေအာင္ဆန္းက စတင္၍ .. ဆန္း ... ဒီေလာကမွာ တေစ ၦ သရဲရိွတယ္ဆိုတာ မင္းတို႔ ယံုၾကသလား ..ငါေတာ႔ လံုး၀ မယံုဘူး .. ဒါေၾကာင့္ .. ငါ ဒါေတြကို ေၾကာက္လဲ မေၾကာက္ဘူး ..ဂရုလဲ မစိုက္ဘူး... ထိုစကားကို ၾကားလွ်င္ ၎တို႔တြင္ အသက္ႀကီးဆံုးျဖစ္သူ ႀကြက္ကဒိုးက ၾကား၀င္၍.. ဒိုး ...... မယံု မရိွနဲ႔ ေမာင္ ..တခါက ငါ႔ကို ၿမိဳ႕ရဲ႕ အေရွ႕ဖ်ားက မယ္စာပင္ ေခၚတဲ႔ သရက္ပင္ႀကီးေအာက္က သရဲေျခာက္လို႔ ေျပးလိုက္ရတာ တင္ပါး နဲ႔ ဖ၀ါး တသားထဲက်သြားတာပဲ .. ဆန္း .... အဲဒါ သရက္ပင္ေအာက္ ေခြးတစ္ေကာင္က မင္းကိုျမင္လို႔ လန္႔ေျပးတာ ..မင္းက သရဲေျခာက္တယ္ထင္ၿပီး ထြက္ေျပးတာ ျဖစ္မွာေပါ႔ .. သရဲဆိုတာ တကယ္ မရိွဘူး ... ထိုသို႔ ႀကြက္ကဒိုး ႏွင့္ ကိုေအာင္ဆန္းတို႔ ေဆြးေႏြးေျပာဆိုေနၾကသည္ကို ၾကားလွ်င္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္သူလည္းျဖစ္၍ သူငယ္ခ်င္းတစ္စု လူရည္ အလည္ဆံုးလည္း ျဖစ္ေသာ ေမာင္ညာက မ်က္ႏွာမဲ႔ရြဲ႕ကာျဖင့္ ... ညာ .... ေအာင္ဆန္း မင္း တေစ ၦ သရဲ ရိွတယ္ဆိုတာကို တကယ္ မယံုဘူးလား... ဆန္း ... လံုး၀ မယံုဘူး ..ရိွလဲ မရိွဘူး ... ဒါေၾကာင့္ ေၾကာက္စရာလဲ မလိုဘူး ..... ညာ ..... ေကာင္းၿပီ..ဒီလိုဆိုရင္ ည(၁၀)နာရီအခ်ိန္ေလာက္မွာ မင္းတစ္ေယာက္တည္း သခၤ်ိဳင္းကို သြားရဲလား .. ဆန္း ... သြားရံုမက .. ဟိုဘက္ ဆယ္ဘူတာေလာက္လြန္သြားေသးတယ္..ငါသြားရဲရင္..မင္းတို႔က ငါ႔ကို ဘာမ်ား ဆု ေပးၾကမလဲ ... ညာ ... မင္း သြားရဲရင္ မင္း ရန္ကုန္ေကာလိပ္ေက်ာင္း အျပန္မွာ နတ္ေမာက္-ရန္ကုန္ မီးရထား မထမတန္း လက္မွတ္ကို ဒို႔တေတြက စု၀ယ္ေပးမယ္ ..ကဲ ဘယ္ႏွယ္႔လဲ .. ဆန္း ... ေကာင္းၿပီ..စိန္လိုက္.. ညာ .... မင္း .. ဒီည (၁၀)နာရီ တိတိမွာ ၿမိဳ႕လည္ေခါင္၀တ္ဇရပ္နားက ဂံုးတံတားက စထြက္ၿပီး သခၤ်ိဳင္းအလယ္မွာရိွတဲ႔ မင္းဖခင္ ဦးဖာရဲ႕ အုတ္ဂူေပၚမွာ ဦးဖာရဲ႕ သက္ေစ႔ ဖေရာင္းတိုင္ ထြန္းညွိရမယ္..ဖေရာင္းတိုင္ အားလံုးထြန္းၿပီးရင္ ဒီတံတားကို ျပန္လာရမယ္.. ဒီတံတာမွာ ဒို႔ အသင့္ေစာင့္ေနမယ္.. မင္းျပန္ေရာက္ေရာက္ျခင္း မင္းတကယ္ လုပ္မလုပ္ ဒို႔အားလံုး ျပန္သြားၾကည့္မယ္..မင္းသြားရင္ေတာ႔ အေဖာ္တစ္ေယာက္မွ ေခၚမသြားရဘူး .. ဆန္း.... ေကာင္းၿပီ..ည(၁၀)နာရီ ငါ႔အေဖရဲ႕ အုတ္ဂူေပၚမွာ သက္ေစ႔ဖေယာင္းတိုင္(၆၄)တိုင္ နဲ႔ မီးညွိဘို႔ မီးျခစ္သာ အဆင္သင့္ျပင္ထားၾက .. ငါလာခဲ႔မယ္.. ဒီတခ်ီေတာ႔ တေစ ၦ သရဲ ယံုတဲ႔ မင္းတို႔တေတြကို ငါ ကၽြတ္ေအာင္ ခၽြတ္ျပမယ္... ထိုေန႔ညဦးေစာေစာကပင္ ၾကြက္ကဒိုး၊ ဖိုးနီ၊ ေမာင္ညာ ၊ ေမာင္ညိိဳ ႏွင့္ ရန္ဒါး တို႔သည္ ဒီပကၤရာေက်ာင္းတိုက္အနီးမွ ကုန္စံုဆိုင္ျဖစ္ေသာ ၾကတ္တန္ဘိ ေခၚ ကိုေမာင္ကေလး၏ ကုန္မ်ဳိးစံုဆိုင္မွ ဦးဖာသက္ေစ႔ ဖေယာင္းတိုင္(၆၄)တိုင္ႏွင့္ မီးထြန္းညွိရန္ မီးျခစ္တို႔ကို အဆင္သင့္၀ယ္ယူထားၿပီး အဆိုပါ တံတားထိပ္မွ ေစာင့္ဆိုင္းလ်က္ေနၾကေလသည္.. ည(၁၀)နာရီထိုးရန္ ၁၅ မိနစ္အလိုတြင္ ကိုေအာင္ဆန္း ေရာက္၍ လာပါေခ်ၿပီ ...ည(၁၀)နာရီ သံေခ်ာင္းေခါက္သည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ ကိုေအာင္ဆန္းသည္ ကတိအတိုင္း ဖခင္၏ သက္ေစ႔ဖေယာင္းတိုင္ (၆၄)တိုင္ ႏွင့္ မီးျခစ္တို႔ကို ယူေဆာင္ကာ နတ္ေမာက္ၿမိဳ႕ အေနာက္ဖက္ရိွ သုႆာန္သို႔ တေယာက္တည္း ခ်က္ျခင္း ထြက္သြားေလသည္.. ကိုေအာင္ဆန္းသည္ ဥပါဒါန္လည္းမကပ္ စိုးစဥ္းမွ်လည္း တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားျခင္း မရိွဘဲ သုႆာန္ သခၤ်ိဳင္းသို႔သြားကာ ဖခင္ဦးဖာ၏ အုတ္ဂူေပၚတြင္ သက္ေစ႔ဖေယာင္းတိုင္(၆၄)တိုင္ကို စိမ္ေျပ နေျပ ထြန္းညွိေလေတာ႔သည္.. ထြန္းညွိၿပီးေနာက္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားစုေ၀းရာ ၿမိဳ႕လယ္တံတားသို႔ ျပန္ေရာက္ခ်ိန္တြင္ ည(၁၁)နာရီ ထိုးသည့္ သံေခ်ာင္းပင္ေခါက္ေလၿပီ.. ထိုအခါတြင္ မွ က်န္ သူငယ္ခ်င္းငါးေယာက္တို႔သည္ ၾကည့္ရွဳ စစ္ေဆးရန္ ဓါးမ်ား၊ လွံမ်ားကို ကိုင္ေဆာင္၍ သြားၾကည့္ၾကသည္.. ဓားလွံမ်ား ယူေဆာင္သြားရျခင္းမွာ တေစ ၦ သရဲရိွသည္ဟု ယံုၾကည္သူမ်ားျဖစ္ၾက၍ ရင္ဆိုင္ေတြ႕ရလွ်င္ ခုခံရန္ ယူေဆာင္သြားၾကျခင္းျဖစ္သည္.. ကိုေအာင္ဆန္းသည္ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ေပးလိုက္ေသာ ဖေယာင္းတိုင္ တစ္ခုမက်န္ အကုန္ ထြန္းညွိခဲ႔ေၾကာင္းေတြ႔ရၿပီး ၿမိဳ႕လယ္တံတားသို႔ ျပန္လာၾကေလသည္..။ သူငယ္ခ်င္း ငါးေယာက္ ကိုေအာင္ဆန္း ႏွင့္ ျပန္လည္ဆံုေတြ႔ၾကေသာအခါ ေမာင္ညာကစတင္၍.. ညာ..... ေမာင္ရင့္ သတၱိက်ု ကိုယ္တို႔တကယ္ ခ်ီးက်ဴးပါတယ္...ေမာင္ရင္ ငယ္စဥ္ကနဲ႔..ခုနဲ႔ ..ျပဒါးတလမ္း သံတစ္လမ္းဘဲ.. ဆန္း... မင္းတို႔ကို ငါေျပာထားသားဘဲ.. တေစ ၦ သရဲဆိုတာ တကယ္မဟုတ္ လံႀကဳတ္ေတြရဲ႕ လုပ္ဇာတ္ပါလို႔... ညာ..... ေမာင္ရင္ လက္ေတြ႕ ျပေပလို႔ ..တို႔ေတြလဲ အမွန္ကို လက္ေတြ႔သိရၿပီ.ေမာင္မင္းႀကီးသား ရန္ကုန္ျပန္တဲ႔အခါ ပထမတန္းလက္မွတ္ကိုသာ မကပဲ ပါသမွ် အထုပ္အပိုးေတြကိုပါ ကိုယ္တို႔တေတြ ထမ္းၿပီ ရထားေပၚတင္ေပးပါ႔မယ္.. ဆန္း... ဒါေတြကို အသာထားစမ္းပါေမာင္ညာ ..ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ မင္းတို႔ အယူမွားေတြကို ဒီတခ်ီ ငါ အကၽြတ္ခၽြတ္လိုက္ရလို႔ ေက်နပ္တယ္ကြာ... အထက္ပါ အျဖစ္သနစ္ကို ေသခ်ာစြာ အကဲခတ္သည္ရိွေသာ္ ကိုေအာင္ဆန္းသည္ ငယ္ရြယ္စဥ္က မည္မွ်ပင္ ေၾကာက္တတ္သည္ ဟု ဆိုေစကာမူ ေက်ာင္းသားဘ၀ေရာက္ရိွၿပီး အဆိုး အေကာင္းကို အက်ိဳး အေၾကာင္းႏွင့္ တကြ ဆင္ျခင္ စဥ္းစားလာတတ္ေသာအရြယ္တြင္မူကား ေၾကာက္ေမြးဟူသမွ်ကို ဇာဂနာျဖင့္ အေျပာင္အစင္ သုတ္သင္ နႈတ္ပါယ္ျပစ္ကာ ရဲစိတ္ ရဲမာန္တို႔ တဖြားဖြား ေပၚေပါက္လာေအာင္ ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ေမြးျမဴႏိုင္ၿပီး အမိျမန္မာႏိုင္ငံႀကီး သူ႕ ကၽြန္ ဘ၀မွ လြတ္ေျမာက္လာသည္အထိ စြမ္းစြမ္းတမံ ေခါင္းေဆာင္တိုက္ခိုက္ကာ လြတ္လပ္ေရး ေအာင္ပန္းကို ဆြတ္လွမ္းေပး ခဲ႔ေၾကာင္းကို ျပည္သူအေပါင္းတို႔ အသိပင္ ျဖစ္ေခ်သည္...။ စည္သူေက်ာ္ထင္(အိုးေ၀ဂ်ာနယ္) credit... တို႕ဗမာအစည္းအရုံး Dobama Asiayone