" ဇာတ္သိမ္းကားလိပ္ ခ်ပါေလ "
_________________________ . တင္မုိး
ဆုိက္ကား နင္းခ၊ ေၾကးမရ၍
ဖခင္ဇာတ္ထဲ၊ ကားလိပ္ဆြဲဟု
ပြဲႏွင့္အတူ လုိက္သြားၿပီ ။

ဘုန္းႀကီးျပန္က
စရန္ေပးကာ၊ ပြဲငွားလာ၍
အညာဆီလား၊ ရွမ္းျပည္လားမသိ ။
အမိျဖစ္သူ၊ ခ်ဴ ခ်ဴ ခ်ာခ်ာ
မက်န္းမာဘဲ၊ အိမ္မွာငတ္ျပတ္
စားေရးက်ပ္လ်က္
ပါးစပ္ေျခာက္သည့္ ကေလးေတြ ။
ဆုိင္းသံ ဗုံသံ၊ ေဗထိသံႏွင့္
ငုိသံ ရယ္သံ၊ ပြဲ ကဟန္မွာ
အတန္ေငးေမာ၊ အေပ်ာ္ေတာ၌
ေသာကေျပေယာင္၊ အေနေခ်ာင္လ်က္
ေဝးေခါင္ရပ္က အုိ .. အဖ ။
အစာ မရွိ၊ အား မရွိ၍
အမိ မဝ၊ သား မဝႏွင့္
ပါးလ်ႀကဳံလွီ၊ သားကုိခ်ီရင္း
ဗီတာမင္ဓာတ္၊ အားအင္ျပတ္၍
မတ္တပ္မိခင္၊ လဲခဲ့စဥ္ ။
မိခင္အေလာင္း၊ ေခါင္းရင္းအနား
ေလးဖက္တြားလ်က္
သားငယ္ပိန္ကပ္၊ အလြမ္းဇာတ္ကုိ
ဇာတ္သိမ္းဘယ္သုိ႔ သိမ္းမည္နည္း ။
အဖ ကားဆြဲ၊ လူဆင္းရဲငဲ့ ...
ဤပြဲဇာတ္နာ၊ မျမင္သာေအာင္
ကားသာခ်လွည့္ ဇာတ္သိမ္းလွည့္ ။ ။
ဆရာႀကီးတင္မိုး
၂ - ၃ - ၆၇