"ဒီနည္းးေကာင္းသားးး

Nay Toe Hlaing

"ဒီနည္းးေကာင္းသားးး"😂😂😂
ကိုယ္ေတြ MLM ကို ျပန္လိမ္ခဲ့ၾကတုန္းက...
တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္
ၿမိဳ႕ထဲ လမ္းမေပၚမွာ ေယာင္ေပေပနဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္ေနတုန္း
အသိတစ္ေယာက္နဲ႔ ပက္ပင္းသြားတိုးတယ္...

"မင္းတို႔ ဘာလုပ္ေနၾကတာလဲ"
"ငါတို႔ ဒီလိုပဲ ဟိုၾကည့္ ဒီၾကည့္ေလွ်ာက္သြားေနတာ"
"မင္းတို႔ အလုပ္မလုပ္ခ်င္ဘူးလား"
ဟာ ဒုကၡပဲ၊ ေက်ာင္းတက္ေနပါတယ္ဆို
အလုပ္မလုပ္ခ်င္ဘူးလားဆိုေတာ့...
ေအး လုပ္ခ်င္တယ္ပဲ ေျပာရတာေပါ့ ၾကည့္ေကာင္းေအာင္
"ေအး လုပ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ ငါလုပ္ေနတဲ့ အလုပ္႐ွိတယ္
ငါေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး အဆင္ေျပေနတယ္"
ဟာ ျပႆနာပဲ၊ အဆင္ေျပေနတယ္လည္းေျပာေသးတယ္
ေက်ာပိုးအိတ္တစ္လံုးနဲ႔ ၿမိဳ႕ထဲေလွ်ာက္သြားေနရသလားေပါ့
ဝတ္စားထားတာ ၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း ကိုယ့္ေလာက္ေတာင္
႐ုပ္ကမထြက္၊ ႏြမ္းဖတ္ဖတ္၊ ေပစုတ္စုတ္နဲ႔ ဟာကို...
ေအးေပ့ါေလ သူအဆင္ေျပတယ္ဆိုတာ ဘဏ္ထဲမွာမ်ား
ႀကိတ္စုထားလို႔ အဆင္ေျပေနတာလားဟေပ့ါ...
"မင္းတို႔ အခ်ိန္ရရင္ ငါမင္းတို႔နဲ႔ ဆိုင္တစ္ဆိုင္သြားၿပီး
ေအးေအးေဆးေဆး စားရင္းေသာက္ရင္း ႐ွင္းျပခ်င္တယ္ကြာ"
သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္
"ငါေကၽြးမွာပါကြ၊ လိုက္ခဲ့ပါ"
ႀကိဳက္ၿပီေလ၊ ႐ွယ္ကို တြယ္ပစ္လိုက္မယ္၊ သူေျပာခ်င္တာ
ေျပာပါေလ့ေစဆိုၿပီး လုိက္သြားၾကတာ...
ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ စားပြဲထိုး လွမ္းေခၚၿပီး
"ဝက္ေၾကးအိုး ပြဲႀကီး႐ွယ္ ႏွစ္ပြဲ၊ စေတာ္ဘယ္ရီလက္ေဖ်ာ္ႏွစ္ခြက္"
ေအးေရာ၊ မွတ္ထား...
ကိုယ္ေတြ ႏွစ္ေယာက္စထုိင္ကတည္းက သေကာင့္သားက
စလႊတ္ပါတယ္၊ တခါတေလ ဘိုလိုေတြလည္း ညွပ္ညွပ္ေျပာေလရဲ႕
သူေျပာေတာ့ ေျပာေနတယ္၊ သူေျပာတာေတြကို ကိုယ္ေတြက
နားထဲ တစ္လံုးမွ မဝင္ပါဘူး၊ ဘယ္ဝင္မလဲ ကိုယ္ေတြက
ဒကာ႐ွိတုန္းဆိုၿပီး ေၾကးအိုးကို အသက္မ႐ွဴဘဲ စားေနတာကို...
သူေျပာတဲ့အထဲမွာ ဘလဲေတြေရာ၊ ဂလဲေတြေရာ၊ သလဲေတြေရာ
စုံေနတာပဲ၊ လက္ဟန္ေျခဟန္နဲ႔ အာေပါင္အာရင္းသန္သန္နဲ႔
ဘိုလိုေတြ ေျပာတဲ့အခါ သူ႔တံေတြးေတြ ကိုယ္ေၾကးအိုးထဲ
မဝင္ေအာင္ေတာင္ မနည္းဂ႐ုစိုက္ေနရတာပါ...
စားလို႔ဝေတာ့ အေအးထပ္ေသာက္တယ္၊ သူကေတာ့
ေျပာေနတုန္းပဲ၊ ဘယ္ႏိုင္ငံမွာ ဘယ္လို၊ ဘယ္လိုအဆင့္ဆိုရင္
ဘယ္လို၊ ဘယ္လိုရင္းရင္ ဘယ္လိုျမတ္ မိုက္တာ...
"မင္းတို႔ ဘြဲ႕ရလို႔ အလုပ္လုပ္ရင္ အလြန္ဆံုးက သံုးသိန္းေပ့ါ
ဒါက မင္းတို႔ လုပ္ႏိုင္ရင္ သိန္းသံုးဆယ္၊ သိန္းသံုးရာ အသာေလး"
အမယ္ လူၾကည့္ေတာ့ ေပေပေတေတနဲ႔ ပါးစပ္က သိန္းကို
ဆယ္ဂဏန္းကေနကို မဆင္းဘူး၊ ဒီအလုပ္ကိုမွ မလုပ္ရင္
ကိုယ္ေတြ ဘဝက လမ္းေဘးေရာက္ၿပီး လုပ္လိုက္ရင္ေတာ့
ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္းကို မီလီယံနာ ျဖစ္သြားေတာ့မယ့္စတုိင္
သို႕ေသာ္ ေၾကးအုိး အလကားေသာက္ရနည္းလားဆိုၿပီး
သည္းခံေနေလရဲ႕...
"မင္းတို႔ စိတ္ဝင္စားရင္ ငါက မင္းတို႔ကို ဟိုတယ္မွာ
ငါတို႔႐ံုးက MD နဲ႔ ႐ွင္းျပေပးမယ္၊ ဟိုက မင္းတို႔ကို
Laptop ဖြင့္ၿပီးေတာ့ကို ေသခ်ာ႐ွင္းျပေပးမွာ"
ဟာ Laptop ဆိုပါလား၊ ငါတို႔ေတာင္ မျမင္ဖူးေသးဘူး
အားက်တယ္ကြာ၊ ေအးလာခဲ့မယ္...
ခ်ိန္းထားတဲ့ေန႔ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေကာင္သား
ဟိုတယ္ထဲကို ေယာင္ေပေပနဲ႔ ဝင္သြားၾကတယ္
အမယ္ သူတို႔ MD အလန္းဟ၊ ေၾကာင္လွ်ာသီးနဲ႔
လူၾကမ္းမင္းသားေတြဝတ္တဲ့ ကုတ္အက်ၤီဖားဖားႀကီးနဲ႔
Laptop ဆိုတာႀကီးကို ဖြင့္လို႔ ဖဲကစားေနေလရဲ႕
ကိုယ္ေတြ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္လည္း ေပ်ာ္တာေပါ့
ဘဝမွာ ဒီတစ္ခါပဲ ကိုယ္ေတြကို ေဆးေဖာ္ေၾကာဖက္လုပ္ၿပီး
ဟိုတယ္ဖိတ္လို႔ စကားေျပာတာ ဒါပထမဆံုးမလား...
ကို္ယ္ေတြကေတာ့ သူတို႔ေျပာတာ သိပ္နားမလည္ဘူး
ဟိုတယ္ဆိုေတာ့ ဘာထပ္စားရမလဲပဲ ေခ်ာင္းေနတာ...
ေျပာရင္း ေျပာရင္းနဲ႔ ကိုယ္ေတြကို ပစၥည္းေတြ ထုတ္ျပေလရဲ႕
ဝယ္ရမယ္ေတြေရာ၊ ေရာင္းရမယ္ေတြေရာ ႐ွဳပ္ေနတာပဲ
အမယ္ ဒါေကာ္ဖီ္မစ္တဲ့၊ ျပဳးျပဲၾကည့္မွ ေကာ္ဖီမစ္ဆိုေပမဲ့
႐ိုး႐ိုးမဟုတ္ဘူးတဲ့၊ အိပ္ေပ်ာ္စားဝင္၊ ေလးဖက္နာ၊
ဆီးခ်ိဳ၊ ႏွလံုး၊ ေသြးတိုး၊ ေလျဖတ္ ေလငန္း၊
ေက်ာက္ကပ္၊ အသဲ၊ အဆုတ္၊ ကလီစာ
အူမႀကီး ေျပာရင္းနဲ႔ တုတ္ထိုးေတာင္ စားခ်င္လာတယ္
အကုန္ေပ်ာက္သတဲ့...
အဲ ေပ်ာက္တဲ့အေၾကာင္းေျပာတာကလည္း ႐ိုး႐ုိးမဟုတ္ဘူး
ဆရာ၊ ဇာတ္လမ္းနဲ႔ ဇာတ္ထုပ္နဲ႔ ဇာတ္ညႊန္းနဲ႔ မသိရင္
႐ုပ္႐ွင္ေတာင္ ႐ုိက္ပစ္လို႔ရတယ္၊ သူတို႔ေျပာတဲ့
ေကာ္ဖီမစ္သမိုင္းေၾကာင္းက...
ၿပီးေတာ့ တခါ သြားတိုက္ေဆးတဲ့ သြားတိုက္ေဆးကလည္း
အလာႀကီးခင္ဗ်၊ သြားတင္တုိက္လို႔ရတာ မဟုတ္ဘူးရယ္
ဖင္လည္း လိမ္းလို႔႔ရတယ္၊ ေသာက္လို႔ရတယ္၊
႐ွဴလို႔ရတယ္၊ ေဖ်ာ္လို႔ရတယ္၊ ေရာလို႔ရတယ္၊
ပုိမုိက္တာ တစ္ခုက ဒီသြားတုိက္ေဆးဟာ HIV ေတာင္
ေပ်ာက္သလိုလို ဘာလိုလို ေျပာတယ္ ဟိုက္႐ွားဘား
ေသာက္က်ိဳးနည္းေဆးက အခုမွ လာေပၚၿပီဟေပ့ါ
ဒါေတာင္ ဒီသြားတုိက္ေဆးထြင္တဲ့သူ ႏုိဘယ္ဆု
မရေသးဘူးလားဟ
ဒီပံုစံအတိုင္းဆို ဒီသြားတုိက္ေဆး လူးထား႐ံုနဲ႔တင္
ကြန္ဒံုးေတာင္ စြပ္စရာ မလုိေလာက္ေတာ့ဘူးထင္ပ
အင္း ကြန္ဒံုးကုမၸဏီေတြ ေဒဝါလီခံရမယ့္ကိန္း
အမွ် အမွ် အမွ်...
ေဟာ ေျပာလို႔လည္းဝေရာ ကိုယ္ေတြကုိ
တစ္ခြန္းတည္းေျပာတယ္၊ သိန္းငါးဆယ္ထည့္ရမယ္တဲ့
သိန္းငါးဆယ္ဖိုး ပစၥည္းေတြ ေပးလိုက္မယ္တဲ့
ေၾသာ္ဟုတ္တယ္၊ အဲ့ဒီ သိန္းငါးဆယ္ကို
အိမ္ကေနသြားေတာင္းၿပီး က်ဳပ္တို႔က ေကာ္ဖီမစ္နဲ႔
သြားတုိက္ေဆးကို သိန္းငါးဆယ္ဖိုး ဝယ္သြားရမယ္ေပ့ါ
စဥ္းစဥ္းစားစားလည္း လုပ္ၾကပါဦး အရပ္ကတို႔
ၾကားလို႔မွ ေကာင္းၾကေသးရဲ႕လား
ေကာ္ဖီမစ္နဲ႔ သြားတုိက္ေဆးကို သိန္းငါးဆယ္ဖိုးတဲ့
ဒါေပမဲ့ အျပတ္ျငင္းရင္ သိကၡာက်မယ္ ေနာက္ၿပီး
ဟုိတယ္စာေတြကလည္း လြတ္သြားႏုိင္တယ္ဆိုေတာ့
႐ႊီးရတာေပ့ါ ခပ္တည္တည္နဲ႔...
"အိမ္ကေတာ့ က်ေနာ္ လုပ္ခ်င္တာလုပ္ဖို႔ဆိုၿပီး
က်ေနာ့္နာမည္နဲ႔ စုေပးထားတဲ့ ပိုက္ဆံေတာ့
ဘဏ္ထဲမွာ ႐ွိတယ္ဗ်၊ က်ေနာ္စဥ္းစားမယ္ေလ"
အဲ့လိုလည္းေျပာေရာ ဟို MD နဲ႔ ငတိတို႔မ်ား
မ်က္ႏွားေလးေတြ အေရာင္လက္လို႔
"ကဲ ကဲ ေျပာရတာလည္း ေမာလာၿပီ
စားရင္း ေသာက္ရင္း ဆက္ေျပာၾကတာေပ့ါ" တဲ့
ႀကိဳက္ၿပီေလ၊ ဒီခြင္ကိုရဖို႔ နားဒုကၡခံၿပီး
ေစာင့္ခဲ့ရတာ၊ လာခဲ့စမ္း ဆြဲမယ္ဆိုၿပီး
သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ တီးၾကတာ
ခါးပတ္ေတာင္ ေလွ်ာ့ယူရတယ္...
စားလို႔လည္း ၿပီးေရာ ေနာက္ေန႔
႐ံုးခန္းမွာ လက္မွတ္ထိုးမယ္၊ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္မယ္
ဘာညာဆိုၿပီး ျဖစ္ကုန္ေရာ...
ကိုယ္လည္း စားခ်င္တာ စားၿပီးၿပီဆိုေတာ့
အင္းအဲလုပ္ၿပီး ေခ်ာ္လဲေရာထုိင္ လုပ္ေနလိုက္ေရာ
ေဟာ ကိုယ့္ဆီက ဆက္သြယ္ရမယ့္
ဖုန္းနံပါတ္လည္းေတာင္းေရာ ကုိယ္ေပးခဲ့လိုက္တယ္
667766 လို႔...
သူတို႔ သိမယ္ထင္တာ၊ မသိၾကဘူးဗ်
လူလည္ႀကီးေတြေလ၊ ဘယ္သိၾကမလဲ
တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္ေပးလိုက္တဲ့
667766 ဆိုတာ အဲ့ဒီအခ်ိန္တုန္းက မိုးေလဝသ
အလိုေလ်ာက္ေျဖၾကားတဲ့ ဖုန္းႀကီးဗ်...
ေနာက္ေန႔ သူတို႔ဆက္ရင္ေတာ့ တိုးမွာေပါ့
ဦးထြန္းလြင္အသံနဲ႔ က်န္းမာေတာ္မူၾကပါစခင္ဗ်ားဆိုၿပီး...
Wai Phyo Maung
24.Sep.2017