THE FATHER OF PEACE
ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ ့နယ္ခ်ဲ ့ဆန္ ့က်င္ေရး၊ အမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရး၊ ဒီမိုကေရစီေရး၊ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးစတဲ့ ေခတ္တိုင္းမွာ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ ေပၚထြက္ခဲ့တယ္။ ႏိုင္ငံေရးဆိုတာကလည္း တဦးတေယာက္တည္း လုပ္လို ့ရတဲ့ကိစၥမ်ဳိးမဟုတ္ပဲ လူအမ်ားနဲ ့ဆက္ဆံေဆာင္ရြက္ရတဲ့အလုပ္ျဖစ္တယ္။ လူအမ်ားရဲ ့ရိုေသေလးစား မွဳကို ခံယူရရွိတဲ့ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြကေတာ့ အရည္အတြက္အရ နည္းပါးတယ္။ ဒီလိုနည္းပါးလွတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြထဲမွာမွ စံျပဳေလးစားစရာေကာင္းတဲ့ ပုဂၢိဳလ္တဦးကေတာ့ ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မွဳိင္း ပဲျဖစ္တယ္။
ဒီကေန ့လို အမ်ဳိးသားႏိုင္ငံေရးသမားစစ္စစ္ေတြ ရွားပါးေနခ်ိန္မွာ ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မွဳိင္းရဲ ့ အမ်ဳိး၊ ဘာသာ၊သာသနာအတြက္ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြဟာမီးရွုးတန္ေဆာင္လို ထြန္းပလို ့ေနတယ္။ ေနမ၀င္အင္ပါယာ
လို ့ခံယူထားတဲ့ နယ္ခ်ဲ ့အဂၤလိပ္အစိုးရကေတာင္မွ ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မွဳိင္းကို ရန္သူေတာ္နံပါတ္တစ္ အျဖစ္ စာရင္းသြင္းမွတ္တမ္းျပဳခဲ့တယ္။ ၁၈၇၆ခုႏွစ္မွာ ျပည္ခရိုင္ ေရႊေတာင္နားမွ ရြာေလးတရြာတြင္ ဆရာႀကီးကိုေမြးခဲ့တယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ ့ေနာက္ဆုံးဘုရင္သီေပါမင္းပါေတာ္မူတာကို ဆယ္ႏွစ္အရြယ္ ကိုရင္၀တ္နဲ ့ ဆရာႀကီးျမင္ေတြ ့ခဲ့တယ္။အဲ့ဒီျဖစ္ရပ္ဟာဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မွဳိင္းရဲ ့ အမ်ဳိးသားေရးစိတ္ဓါတ္ကိုေသတပန္ သက္တဆုံး ကိုင္လွဳပ္သြားေစတယ္။ ေမာင္လြန္း၊ ဦးလြန္း၊ ဆရာလြန္းမွ ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မွဳိင္း အထိ အရြယ္စုံမွာ တိုင္းျပည္လြတ္လပ္ေရးနဲ ့နယ္ခ်ဲ ့ဆန္ ့က်င္ေရးတိုက္ပဲြတိုင္းမွာ ဆရာႀကီးဟာ ဘယ္အခါမွ ေနာက္ခ်န္ေနခဲ့တာမရွိဘူး။ အၿမဲတမ္းေရွ ့တန္းက မားမားမတ္မတ္ရပ္တည္ေပးခဲ့သူျဖစ္လို ့ ရဟန္းရွင္လူ ျပည္သူ တရပ္လုံးက ေလးစားၾကတယ္။
အိႏိၵယႏိုင္ငံ၊ရတနာဂီရိမွာ သီေပါဘုရင္နတ္ရြာစံၿပီးေနာက္ မိဖုရားစုဖုရားလတ္နဲ ့မိသားစု ျမန္မာႏိုင္ငံကို ျပန္ခြင့္ ရရွိခဲ့တယ္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ ့၊ ေရႊတိဂုံဘုရားလမ္းမွ စုဖုရားလတ္ စံအိမ္ေတာ္ကို လာေရာက္ဂါရ၀ျပဳသူမ်ားထဲမွာ ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မွဳိင္းလည္း ပါ၀င္ခဲ့တယ္။ ကိုယ့္ထီး၊ ကိုယ့္နန္း၊ ကိုယ္ၾကဌာန္းကို မေမ့ေပ်ာက္ဘူး ဆိုတာဟာ ဆရာႀကီးရဲ ့အမ်ဳိးသားေရးဇာတိလကၡဏာပဲျဖစ္တယ္။ ၁၉၂၀ခုႏွစ္ပထမေက်ာင္းသား သပိတ္ႀကီးေပၚ ထြက္ခ်ိန္မွာပဲ သပိတ္ေမွာက္ေက်ာင္းသား၊ေက်ာင္းသူေတြထံကို ဆရာႀကီးမွယူနီဗါစတီသပိတ္ေလးခ်ဳိးႀကီးနဲ့ ယခုလို ေရးသားဂုဏ္ျပဳ ခဲ့တယ္။
“ေ၀းခရီးေပမယ့္
အေရးႀကီးလ်ွင္ျဖင့္ ေသြးနီးရာပါစၿမဲေပမို ့
ဆရာလဲကြာ
ပထမအရင္ကနဦးဆီက
ျမန္မာတခြင္မွာ သမၼတရွင္ဘုရင္မလူးခင္ပ
(ထ)ဆင္ထူးကို တျမည္ျမည္သင္ခဲ့သမို ့
(ထီ)မထင္ေက်ာင္းေတာ္သားေတြရဲ ့
အမည္အစဥ္ေခါင္းေပၚဖ်ားတြင္မွ
မင္းရို ့ဆရာကို
စာရင္းတို ့ကာ ထားလိုက္ၾကေပေတာ့။“
ဒိုင္အာခီေခတ္ ဘုရင္ခံဥပေဒျပဳေကာင္စီအမတ္ေတြနဲ ့မေရာေႏွာပဲ သူပုန္အဖဲြ ့လိုျဖစ္ေနတဲ့ တို ့ဗမာအစည္း အရုံးမွာ နာယကတဦးအျဖစ္ ဆရာႀကီးလုပ္ကိုင္တာဟာ ေတာ္လွန္ဇာတိမာန္ကို ျပသျခင္းျဖစ္တယ္။ နယ္ခ်ဲ ့ အင္ပါယာစံနစ္ေအာက္မွ လုံး၀လြတ္လပ္ေရးဆိုတဲ့ ေၾကြးေၾကာ္သံနဲ ့တို ့ဗမာအစည္းအရုံးကိုေဖာ္ထုတ္တဲ့အခါမွာ သခင္ေအာင္ဆန္း၊သခင္ႏု၊သခင္သန္းထြန္း၊သခင္စိုး အစရွိတဲ့ လူငယ္ေတြနဲ ့လက္ရည္တျပင္တည္းလုပ္ကိုင္ခဲ့မွဳ ေတြဟာ ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မွဳိင္းရဲ ့ အမ်ဳိးသားႏိုင္ငံေရးအျမင္ႀကီးမားမွဳကို ေဖာ္ျပေစတယ္။
ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေခတ္ရဲ့ဘီအိုင္ေအအုပ္ခ်ဳပ္ေရးကာလမွာဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မွဳိင္းဟာဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ကို “ေအာင္ဆန္း-မင္းပင့္လာတဲ့ ဘုရားကို ျမန္ျမန္ျပန္ေခၚထုတ္သြား” ဆိုတဲ့ စကားဟာ ဂုဏ္ျပဳထိုက္တဲ့ စကားအျဖစ္က်န္ရစ္ပါတယ္။ ဆရာႀကီးမ်ဳိးေစ့ခ်ေပးခဲ့တဲ့ ျမန္မာစာေပေလာကဟာ လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပဲြစဥ္ ကာလတေလ်ွာက္လုံးနဲ ့လြတ္လပ္ေရးရၿပီးတဲ့တိုင္ေအာင္ အရွိန္ၾသဇာႀကီးမားတယ္။ ယူနီဗါစတီသပိတ္ ေလးခ်ဳိး ႀကီးနဲ ့ေက်ာင္းသားထုကို ထိေတြ ့ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မွဳိင္းဟာ ၁၉၂၀ခုႏွစ္ မွ ဒီကေန ့အထိ ေက်ာင္းသားမ်ဳိးဆက္ေပါင္းမ်ားစြာနဲ ့ ဂေဟစပ္ထားသလို ခိုင္ၿမဲေနတယ္။
လူအနည္းစုေလာက္ကဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မွဳိင္းကိုဘုရင္စံနစ္ျပန္သြားခ်င္သူလို ့ ေျပာတာဟာ ဆရာႀကီး ရဲ ့ အမ်ဳိးသားႏိုင္ငံေရးခရီးျဖတ္သန္းမွဳေတြနဲ ့ ႏွဳိင္းယွဥ္ၾကည့္ရင္ လြဲမွားေနတာကို ေတြ ့ရမယ္။ လြတ္လပ္ေရး ရၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာလည္း နယ္ခ်ဲ ့ဆန္ ့က်င္ေရး၊အမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရးနဲ ့ကမၻာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလွဳပ္ရွားမွုေတြမွာ ေရွ ့တန္းမွဦးေဆာင္ေပးခဲ့တဲ့ ဆရာႀကီးမွာ ေခတ္နဲ ့အမွီလိုက္ႏိုင္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးအျမင္ရွိတာကို ေဖာ္ျပေနတယ္။ အာဏာရ ဖဆပလအစိုးရ အသိုင္းအ၀ိုင္းထဲမွာ ေအာက္ေျခကေန အထက္အထိ ဆရာႀကီးတပည့္ေတြခ်ည္းပါပဲ။ ဒီတပည့္ေတြနဲ ့ဆရာႀကီးကင္းရွင္းစြာေနခဲ့သလို၊ ရာထူး ၊ေနရာ၊ အာဏာႏိုင္ငံေရးနဲ ့လည္း ကင္းေအာင္ေနတယ္။ ရန္ကုန္၊စမ္းေခ်ာင္းရွိ ၃ပင္၊၂ပင္ ပ်ဥ္ေထာင္အိမ္ေလးမွာပဲ ဆရာႀကီးက ကြမ္းတယာ၊ေရတမွဳတ္ နဲ ့ အေနက်ဳံစြာ ေနခဲ့တယ္။အဲ့ဒီပ်ဥ္ေထာင္အိမ္ေလးကိုလည္းဖ်က္ၿပီးကန္ထရိုက္တိုက္ေဆာက္ခဲ့လို ့ ဆရာႀကီးအလြမ္းေျပျပတိုက္ မ်ဳိးမထားႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ အာဏာရသြားတဲ့ တပည့္ေတြက ဆရာႀကီးအေပၚ သတိမျပဳေတာ့ေပမယ့္ ဆရာႀကီး ကေတာ့တိုင္းျပည္အေရးကို အၿမဲတမ္းသတိျပဳေနသူျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးလွဳပ္ရွားမွဳ မွာအသက္အရြယ္ႀကီးေနေပမယ့္အိပ္ရာထဲမလွဲေလ်ာင္းပဲ ျပည္သူေတြနဲ ့လက္တဲြပါ၀င္ခဲ့တယ္။ ဆရာႀကီးမကြယ္ လြန္မွီတႏွစ္ေလာက္ျဖစ္တဲ့၁၉၆၃ခုႏွစ္မွာ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီနဲ ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးဖို ့ ေတာတြင္းကိုေရာက္ သြားရတဲ့ဆရာႀကီးတပည့္ေတြ ရန္ကုန္လာကာ ေဆြးေႏြးၾကတယ္။ ဆရာႀကီးကိုလည္း ေတာတြင္းကတပည့္ေတြ လာေရာက္ ဂါရ၀ျပဳေတြ ့ဆုံခဲ့တယ္။ ဆရာမေသခင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရတာကို ျမင္သြားလိုတယ္ဆုိတဲ့ စကားဟာ ျပည္တြင္းစစ္နဲ ့အတူ ထင္ရွားစြာက်န္ရစ္ေနတယ္။ ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မွဳိင္း က တပည့္ေတြကို ေရႊတိဂုံ ဘုရားဖူးၾကဖို ့မွာသလို၊ ႏိုင္ငံေရးလုပ္တယ္ဆိုတာ ဥပုတ္ေဆာက္တာမ်ဳိးမဟုတ္ဘူးလို ့လည္း သတိေပးတယ္။
ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မွဳိင္း ကြယ္လြန္သြားခဲ့တဲ့တိုင္ေအာင္ ရဟန္းရွင္လူျပည္သူတရပ္လုံးမွ ဂုဏ္ျပဳဦးညႊတ္ ၾကတာကို ၁၉၇၆ခုႏွစ္ မွဳိင္းရာျပည့္အေရးေတာ္ပုံမ်ဳိးနဲ ့ေတြ ့ႏိုင္ပါတယ္။ တိုင္းျပည္နဲ ့လူမ်ဳိးအတြက္ အေရးႀကဳံ လာတဲ့အခါတိုင္းမွာေရွ ့တန္းကထြက္ကာမားမားမတ္မတ္ရပ္တည္တိုက္ပဲြ၀င္ခဲ့တဲ့ ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မွဳိင္း ခံယူထားတဲ့ အမ်ဳိးသားႏိုင္ငံေရးလမ္းစဥ္ဟာ လူမ်ဳိးစုံျပည္သူလူထုတရပ္လုံးကို ႏိုးထေအာင္ ကေန ့အထိလုပ္ေပး ႏိုင္တယ္။ဒါဟာ ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မွဳိင္းခ်မွတ္ေပးခဲ့တဲ့ အမ်ဳိးသားႏိုင္ငံေရးရဲ ့မ်ဳိးေစ့မွန္လို ့အပင္ရွင္သန္ တဲ့ ရလဒ္ျဖစ္တယ္။ ။
ဧရာ
၃၊၁၂၊၂၀၁၁
မွီျငမ္း
ႏိုင္ငံေရး၀တၱဳမ်ားရဲ ့ၾသဇာအရွိန္အ၀ါ၊ လူထုစိန္၀င္း၊ ျပည္သူ ့ေခတ္ဂ်ာနယ္၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ ့၊ ၂၆-၈-၂၀၁၀။
No comments:
Post a Comment