လူမိ်ဳးေရး ျပႆနာ ႏွင့္ ကေလးကြက္

ေခတ္ေမာင္းဂ်ာနယ္ အတြဲ (၂) download လုပ္ရန္ http://www.mediafire.com/?4gnbr4aa43nciiy

Stereotype၊ လူမိ်ဳးေရး ျပႆနာ ႏွင့္ ကေလးကြက္

(၁)
“ကန္စြန္းရြက္ေၾကာ္က ဘာအသားမွ မထည့္နဲ႔။ သက္သတ္လြတ္ေနာ္”
“ၾကာဇံေၾကာ္ကလည္း သက္သတ္လြတ္ေနာ္”

သက္သတ္လြတ္ဆိုတဲ့ စကားလံုးနဲ႔ တဖြဖြ မွာတယ္။ သက္သတ္လြတ္ေတြ မွာေနရင္းကေန ေနာက္တမ်ိဳး ထပ္မွာလိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ အကုန္လံုး ပြဲက်သြားေတာ့တယ္။ ထပ္မွာလိုက္တဲ့ အရာက….. ဘီယာ။ တကယ္ဆုိရင္ေတာ့ ရယ္စရာ ဘာမွ မပါပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ သက္သက္လြတ္စားတာဟာ ဘာသာေရး ကုိင္းရွိဳင္းလုိ႔၊ ဘာသာေရး အဲ့ေလာက္ကုိင္းရွိဳင္းရင္ အရက္ဘီယာ မေသာက္ေလာက္ဘူး ဆိုတဲ့ လူေတြရဲ႕ stereotype ဆန္တဲ့ အေတြးေၾကာင့္ ရယ္စရာ လုိလို ျဖစ္သြားတယ္။

သက္သတ္လြတ္ သမားဟာ သက္သက္လြတ္စားရျခင္းက ဘာသာေရးေၾကာင့္ မဟုတ္ဘဲ ဒီလိုအေတြးေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ႏုိင္တာပဲေလ။ “လူေတြဟာ အသိဥာဏ္ အၾကီးဆံုးျဖစ္လို႔
ကုိယ့္ေလာက္အသိဥာဏ္မရွိတဲ့ သတၱဝါေတြကုိ ညွာသင့္တယ္”

(၂)
ဒါေပမဲ့ Stereotype အေတြးေတြဟာ မ်ားေသာအားျဖင့္ ဟာသ မေျမာက္ဘဲ လူ႔ေလာကကုိ ျပႆနာ ျဖစ္ေစႏုိင္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရး၊ နုိင္ငံေရးနဲ႔ ပတ္သတ္လာရင္ေပါ့။ Stereotype အေတြးနဲ႔သာ က်ဥ္းက်ဥ္းေျမာင္းေျမာင္း ေတြးရေၾကးဆိုရင္ ဥပမာ…ကုလားေတြအားလံုး စိတ္ထားယုတ္ညံ့တယ္လို႔ ေတြးတယ္ဆိုပါစုိ႔၊ ဒါဆိုရင္ ဂႏၵီဟာ ကုလား၊ ဒီေတာ့ ဂႏၵီဟာ စိတ္ထားယုတ္ညံ့သူ ျဖစ္သြားမယ္။ တရုတ္ေတြအားလံုး မုိက္ရုိင္းတယ္လို႔ ေတြးမယ္ဆုိရင္…ကြန္ျဖဴးရွပ္တို႔ ေလာက္ဇူတုိ႔ပါ မိုက္ရုိင္းသူေတြ ျဖစ္သြားမယ္။ ဘဂၤါလီအားလံုး ေအာက္တန္းစားေတြမုဒိမ္းေကာင္ေတြဆိုရင္ ကမၻာေက်ာ္ ကဗ်ာဆရာၾကီး ရာဘင္ျဒာနတ္တဂိုးပါ ေအာက္တန္းစားမုဒိမ္းေကာင္ ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္။ မြတ္စလင္အားလံုး ေခြးက်င့္ေခြးၾကံေကာင္ေတြဆိုရင္ ဦးရာဇတ္တို႔၊ စာေရးဆရာ ေမာင္ေသာ္ကတို႔ပါ ေခြးက်င့္ေခြးၾကံေကာင္ေတြ ျဖစ္သြားမယ္။ ဒီလိုပဲ ဗမာ ေတြ အားလံုးသာ အသံုးမက်သူဆုိရင္ ဦးသန္႔လိုလူေတြ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလုိ လူေတြပါ အသံုးမက်သူေတြ ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္။
တဘက္မွာ ဘာသာတိုင္း လူမ်ိဳးတုိင္းမွာ လူေတာ္လူေကာင္းေတြ ရွိသလို ေထာက္ျပစရာ လူဆိုးေတြ၊ မုဒိမ္းေကာင္ေတြလည္း ရွိေနမွာပဲ။

(၃)
ဘာသာရွိသူေတြ နည္းတူပါပဲ။ ဘာသာမဲ့ေတြထဲမွာလည္း လူေကာင္းေတြေရာ လူဆိုးေတြပါ ရွိပါတယ္။

တခ်ိဳ႕သူေတြက ဘာသာမဲ့ဆိုရင္ တရားလံုးဝ မရွိတဲ့သူ၊ လူစိတ္ကင္းမဲ့သူ လိုမ်ိဳး stereotype အေတြးေတြနဲ႔ ေတြးတတ္၊ Facebook လို ေနရာမ်ိဳးေတြမွာ ေရးတတ္ၾကတာလည္း ရွိေသးတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဘာသာမဲ့ Mark Zuckerberg တည္ေထာင္ထားတဲ့ Facebook ကုိ သံုးျပီး ဘာသာမဲ့ေတြကို ပိုးစုိးပက္စက္ ေျပာေနျခင္းပါပဲ။

က်ေနာ္လည္း ဘာသာေရးေတြကုိ မယံုၾကည္သူ တေယာက္ပါ။ ဒါေပမဲ့ ခရစ္ယာန္ တေယာက္က ျဖစ္ေစ၊ မြတ္စလင္တေယာက္က ျဖစ္ေစ က်ေနာ့္အတြက္ ဆုေတာင္းေပးရင္ေတာ့ ၾကိဳက္တယ္။ ကုိယ့္ကုိ ေမတၱာပုိ႔တယ္လုိ႔ပဲ ခံစားရပါတယ္။

(၄)
ေနာက္ထပ္ ခြဲျခား ဆက္ဆံခံရေလ့ ရွိတာက ကျပား ေတြ ပါပဲ။ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရဲ႕ အေခၚအေဝၚအရ ဆိုရင္ေတာ့ မ်ိဳးမစစ္ ေတြေပါ့။ ႏွစ္ဘက္လံုးကုိ ဘက္မွ်ေတြးႏုိင္သူ၊ (မ်ားေသာအားျဖင့္) ႏွစ္ဘက္လံုးကုိ နားလည္ေပးႏုိင္တဲ့အတြက္ ယဥ္ေက်းမွႈအရ စိတ္ပိုင္းစရာအရ ပုိၾကြယ္ဝႏုိင္ေျခရွိသူေတြ အျဖစ္ ျမင္မေပးၾကပဲ မ်ိဳးမစစ္ဆိုျပီး ဆဲေရးတုိင္းထြာ ၾကတာက မ်ားပါတယ္။ ဗမာ-တရုတ္ ကျပားကုိ ျဖစ္ေစ၊ ဗမာ-ကုလား ကျပားကုိ ျဖစ္ေစ ဗမာအျဖစ္ ေႏြးေထြးစြာ လက္မခံဘဲ မ်ိဳးမစစ္ဆုိျပီး ခြဲျခားဆက္ဆံလိုက္တာဟာလည္း သိမ္းသြင္းရမယ့္အစား တျခားတဘက္ကုိ တြန္းပို႔လိုက္တာနဲ႔ အတူတူပါပဲ။

လူမ်ိဳးျခားနဲ႔ ယူျပီဆို မ်ားေသာအားျဖင့္ ေမးခြန္းေတြ ထုတ္ေလ့ ရွိပါတယ္။ အဲဒီ့လို ေမးခြန္းကုိ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကုိယ္တိုင္ အေမးခံခဲ့ရတယ္လို႔ ဖတ္ဖူးပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေဒၚစုက “လူမွာ လူေကာင္းရယ္ လူဆုိးရယ္ပဲ ရွိတယ္။ ကုိယ္ယူတဲ့သူက ကုိယ္နဲ႔ စိတ္တူသေဘာတူ လူေကာင္း တေယာက္ ျဖစ္ေနရင္ ျပီးျပီ” ဆိုတဲ့ အေျဖမ်ိဳးကုိေတာ့ မေျဖခဲ့ပါဘူး။ လူမ်ိဳးမခြဲျခားတဲ့ အေျဖမ်ိဳးအစား အဂၤလိပ္ေတြ ၾကားမွာေနရင္ အဂၤလိပ္ေတြနဲ႔ ရဖို႔မ်ားတယ္ ဆိုတဲ့ သေဘာမ်ိဳးပဲ ေျဖသြားေတာ့…ေမးခြန္းထုတ္သူက အျပစ္ရွိတယ္ ဆိုတဲ့ အျမင္နဲ႔ ေမြးခြန္းထုတ္လာရာမွာ ႏုိင္ငံျခားသားနဲ႔ ယူျခင္းဟာ အျပစ္မရွိဘူးလို႔ ေျဖမယ့္အစား အဲလိုလုပ္ရတာဟာ အေျခအေနေတြ တြန္းပုိ႔လို႔ ဆိုတဲ့ သေဘာမ်ိဳးပဲ ေျဖသြားခဲ့ပါတယ္။ ဒါဟာ ႏုိင္ငံေရးမွာ လူထုေထာက္ခံမွႈ နည္းသြားမွာ စုိးရိမ္လို႔လို႔ နားလည္လိုက္မိပါတယ္။

Racists ေတြဟာ လူမ်ိဳးျခားနဲ႔ ယူျခင္းကုိ အေၾကာင္းမ်ားစြာ ျပျပီး ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ဆန္႔က်င္ကန္႔ကြက္ေလ့ ရွိပါတယ္။ အေတြးအေခၚ က်ယ္ျပန္႔သူ တေယာက္အတြက္ ဆိုရင္ေတာ့ ကန္႔ကြက္စရာ ဘာအေၾကာင္းမွ မရွိပါ။ [လူမ်ိဳးေရး ခြဲျခားတတ္တဲ့ ႏုိင္ငံေတြမွာ ဆိုရင္ေတာ့]လူမ်ိဳးျခားကုိ မယူသင့္တဲ့ အေၾကာင္းရင္းကို မရမက ရွာေဖြၾကည့္မယ္ဆုိရင္ တခုတည္းပဲ ရွိပါတယ္။ ေမြးလာမယ့္ ကေလး ခြဲျခားဆက္ဆံ ခံရမွာ၊ အပယ္ခံရမွာေၾကာင့္ ကေလးကုိ ဒဏ္မခံေစခ်င္လုိ႔ပါပဲ။ ျမန္မာႏုိင္ငံလုိ ႏုိင္ငံမွာ လူတေယာက္ေယာက္က ဆိုးဝါးတဲ့ အျပဳအမူကုိ လုပ္ျပီဆိုရင္ “မင္း…ဗမာ မွ ဟုတ္ရဲ႕လား” ဆုိတဲ့ ေမးခြန္းမ်ိဳး၊ “မင္း…အမ်ိဳးမွ စစ္ရဲ႕လား” ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းမ်ိဳးဟာ တျခားလူမ်ိဳး မွန္သမွ်ကို၊ ကျပားမွန္သမွ်ကုိ ယုတ္မာသူ၊ ဆုိးသြမ္းသူ၊ ဗမာအားလံုးသည္သာလွ်င္ ယဥ္ေက်းသူ ဆိုတဲ့ အေတြးေတြမွာ အေျခခံေနပါတယ္။ ဥပမာေပးရရင္ေတာ့ ဗီြဒီယို တခုထဲမွာ ဗမာ အမ်ိဳးသားေတြက ဗမာ အမ်ိဳးသမီးေတြကုိ ဗမာလိုေတြ ေျပာျပီး ရက္ရက္စက္စက္ ရုိက္ႏွက္ ေနၾကတဲ့ဟာမ်ိဳးကုိ ျမင္ရတာေတာင္ ဗမာေတြ ဟုတ္ရင္ ဒီလုိ မလုပ္ဘူးလို႔ မွတ္ခ်က္ေပးထားတာမ်ိဳး ဖတ္ခဲ့ရဖူးပါတယ္။ လူအမ်ားစုရဲ႕ အယူအဆကို ေလ့လာၾကည့္ရင္လည္း ခြဲျခားခ်င္တဲ့ သူေတြ ပိုမ်ားေနတာေၾကာင့္ အနာဂတ္မွာလည္း အဲဒီ့သေဘာမ်ိဳးေတြပဲ ဆက္လက္ၾကီးစိုး ေနဖုိ႔မ်ားတာမို႔ လူမ်ိဳးျခားကုိ မယူသင့္တဲ့ အေၾကာင္းရင္းတခုကုိ မေပးမေနရ ေပးရမယ္လို႔ ဆိုလာခဲ့ရင္ ေမြးလာမယ့္ ကေလးကို ေလွာင္ေျပာင္မယ့္ ဒဏ္ မခံစားရ ေစခ်င္လို႔ပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဒီျပႆနာရဲ႕ တကယ့္ အေျဖအစစ္ကေတာ့ လူမ်ိဳးေရးခြဲျခားမွႈ ကင္းရွင္းတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္တခု ျဖစ္လာမွသာ ျပႆနာေတြ အားလံုး ေျပလည္သြားမွာပါ။

(၅)
လူမ်ိဳးေရး ျပႆနာေတြနဲ႔ ပတ္သတ္ျပီး ေျပာရရင္ ကမၻာ့ႏုိင္ငံေတြရဲ႕ နယ္စပ္ေတြမွာ အခ်ိန္မေရြး ထထေပါက္ကြဲတတ္တဲ့ မီးေတာင္ တလံုးစီ ရွိတတ္တယ္။ အဲဒီ့ မီးေတာင္ေတြဟာ ႏုိင္ငံေရး အျမတ္ထုတ္လိုသူေတြ အတြက္ စားက်က္တခု၊ မီဒီယာေတြ အတြက္ ကုန္ၾကမ္းနဲ႔ NGO ေတြအတြက္ အလုပ္ရံုေတြ ျဖစ္တတ္တယ္။

နယ္စပ္ေဒသက ျမိဳ႕ေတြ ရြာေတြမွာ လူမ်ိဳးေတြ ေရာယွက္ေနေလ့ ရွိၾကတယ္။ တဘက္ဘက္မွာ လူမ်ိဳးေရး ပဋိပကၡေတြ ေသြးထြက္သံယုိေတြ ျဖစ္တဲ့အခါမ်ိဳးမွာ တျခားတဘက္ကုိ ထြက္ေျပးေလ့ ရွိတယ္။ အဲဒီ့အခါမွာ တဘက္ႏုိင္ငံက လက္ခံေပးတဲ့ အခါေတြ ရွိသလို လက္မခံဘဲ ျပန္ေမာင္းထုတ္တဲ့ အခါေတြလည္း ရွိတတ္တယ္။

ထားပါေတာ့။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ဒီလူေတြဟာ နယ္နိမိတ္ စည္းမ်ဥ္းရဲ႕ တဘက္ဘက္က ေျမၾကီးေပၚမွာ ေမြးဖြားခဲ့တာေတာ့ ေသခ်ာတယ္။ သူတုိ႔ေမြးတဲ့ ေနရာက ေကာင္းကင္ဘံုေတာ့ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးေလ။ ဒီေတာ့ ေျမၾကီးေပၚက တေနရာမွာ ေမြးပါလ်က္ ဘယ္ႏုိင္ငံက ေျမၾကီးကမွ သူတို႔နဲ႔မဆုိင္ဘူး၊ သူတို႔ကို လက္မခံဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ မဆိုင္တဲ့ ေျမၾကီးေပၚမွာ ေနထုိင္ရျခင္းကုိ “က်ဴးေက်ာ္သူ” လို႔ အဓိပၸါယ္ဖြင့္မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ သူတုိ႔ ဘဝက “ေမြးရာပါ က်ဴးေက်ာ္သူ”၊ သူတို႔ ေမြးလာျခင္း၊လူျဖစ္လာျခင္း ကုိက က်ဴးေက်ာ္ျခင္း၊ ဥပေဒခ်ိဳးေဖာက္ျခင္းလို ျဖစ္ေနတယ္။ ကမၻာေျမၾကီးေပၚမွာ ေမြးဖြားလာသူ တေယာက္ဟာ ကမၻာေပၚက ဘယ္နုိင္ငံရဲ႕ ေျမၾကီးေပၚမွာမွ တရားဝင္ လူျဖစ္ခြင့္ မရျခင္းဟာ ကမၻာ့စနစ္ၾကီးဟာ ဘယ္ေလာက္ ခၽြတ္ယြင္း ေနသလဲဆိုတာကို ျပေနတယ္။ ကမၻာ့စနစ္ၾကီး ဘယ္ေလာက္အထိေတာင္ ခၽြတ္ယြင္းေနသလဲ ဆိုရင္ ကမၻာေပၚမွာ ႏုိင္ငံမဲ့ျဖစ္ေနတဲ့ ဒုကၡသည္ ဦးေရဟာ ၁၂ သန္းေလာက္ ရွိေနတယ္လို႔ ဆိုတယ္။

တခ်ိဳ႕ကေတာ့ အၾကံေပးၾကတယ္။ အဲလိုလူေတြကုိ ဖြံ႕ျဖိဳးျပီး ႏုိင္ငံေတြက အကုန္ခြဲျပီး ယူလိုက္ဖို႔။ အဲဒါဟာ ျဖစ္နုိင္ေခ် မရွိေပမဲ့ အဲလိုတကယ္တမ္း လုပ္မယ္ ဆုိရင္ေတာင္ ဒုကၡသည္ အတုေတြ ေပၚလာလိမ့္မယ္။ ဒုကၡသည္ အတုေတြ မွိႈလိုေပါက္လာၾကလိမ့္မယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာ ဒုကၡသည္ အစစ္ေတြက ပုိေနျမဲ က်ားေနျမဲနဲ႔ ႏုိင္ငံဆက္မဲ့ ေနျပီးေတာ့ ပုိက္ဆံတတ္ႏုိင္တဲ့ ဒုကၡသည္ အတုေတြပဲ ႏုိင္ငံၾကီးေတြကို ေရာက္သြားဖုိ႔ ရွိတယ္။ အဲဒီ့အခါမွာေတာ့ ေကာင္းစားသြားတဲ့ ဒုကၡသည္ အတုေတြက ဒုကၡသည္ အစစ္ေတြကို ဝိုင္းႏွိမ္ၾကေတာ့မယ္။

ကမၻာအရပ္ရပ္က သနားစရာ ေကာင္းတဲ့ ၁၂ သန္းေသာ ဒုကၡသည္ေတြဟာ အခြင့္အေရး မ်ိဳးစံု ဆံုးရွံဳးေနပါတယ္။ အဲဒီ့ထဲမွာ အဆိုးဆံုးကေတာ့ ဒုကၡသည္ ကေလးငယ္ အမ်ားစုဟာ ေကာင္းမြန္တဲ့ ပညာေရး မရရွိျခင္းပါပဲ။ သူတုိ႔ေတြ ပညာသင္ၾကားခြင့္မရလို႔ ပညာမတတ္သူေတြ မ်ားျပားလာတဲ့အခါ၊ အေတြးအေခၚေတြ အစြန္းေရာက္လာၾကျပီး အဲဒီ့ ေဒသအတြက္လည္း အႏၱရာယ္ေတြ ပုိမိုမ်ားျပား လာႏုိင္ပါတယ္။

(၆)
မၾကာခင္က ျမန္မာႏုိင္ငံ အေနာက္ဘက္ျခမ္းမွာလည္း လူမ်ိဳးေရးမီးေတာင္ ေပါက္ကြဲခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါကို ၾကည့္ျပီး တခ်ိဳ႕လူေတြက ေျပာၾကတယ္။ ႏုိင္ငံတနုိင္ငံဟာ ျပည္သူေတြနဲ႔ ထုိက္တန္တဲ့ အစုိးရပဲ ရတတ္တယ္တဲ့။ အဲဒါက မွန္သလိုလို ရွိေပမဲ့ တကယ္ေတာ့ မဟုတ္ေသးပါဘူး။ “မင္းတို႔နဲ႔ ဒါပဲ တန္တယ္၊ ဒါပဲယူ” ဆိုရင္ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ တုိးတက္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ႏုိင္ငံေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ သာမန္ ျပည္သူေတြ ဆုိတာဟာ ေနရာတကာမွာေတာ့ ဗဟုသုတေတြ ျပည့္စံုေနၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။ သူလုိ ကုိယ္လို ပါပဲ။ အျဖဴထည္ေတြ ပါပဲ။ ကြာသြားတာက ေခါင္းေဆာင္ေနရာ ရယူေနၾကတဲ့ အလႊာပါ။ ျမန္မာနုိင္ငံမွာ ဆုိရင္ေတာ့ မီဒီယာ၊ အင္တာနက္သံုးႏုိင္သူ၊ တခုခုနဲ႔ ပတ္သတ္ျပီး ေျပာေရးဆိုခြင့္ ရွိသူ၊ ပရိသတ္ရွိသူ အဲလို လူေတြ အားလံုးအက်ံဳးဝင္ပါတယ္။ ျခံဳငံုျပီး အေပၚယံအလႊာလို႔ က်ေနာ္ သံုးလိုက္ပါမယ္။ ႏုိင္ငံတႏုိင္ငံဟာ အဲဒီ့ အေပၚယံလႊာ အင္အားစုၾကီးရဲ႕ ပ်မ္းမွ် အရင္အခ်င္းနဲ႔ ထုိက္တန္တဲ့ ဟာကုိ ရေနတာလုိ႔။ ျပည္သူဆုိတာက မွန္ခ်င္တဲ့ အခါ မွန္မယ္။ လမ္းလြဲကုိ ပုိ႔ခံရရင္ မွားခ်င္တဲ့ အခါ မွားသြားႏုိင္တယ္။ ဥပမာ ျပည္သူအခ်င္းခ်င္း သတ္ျဖတ္ေနတာမ်ိဳး၊ ျပည္သူက ျပည္သူကုိ အႏုိင္က်င့္ ေနတဲ့အခါမ်ိဳးေတြမွာ မွားတယ္လို႔ ေျပာလို႔ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျပည္သူကုိ အျပစ္တင္လို႔ေတာ့ ရမွာမဟုတ္ပါ။ ထူးလာမွာလည္း မဟုတ္ပါ။ ဥပမာ..အေပၚယံလႊာက လူေတြက အမွန္တရားကို မေျပာပဲ အမွားေတြဆီကုိပဲ တြန္းပို႔ေနမယ္ ဆုိရင္ ျပည္သူေတြဟာ လမ္းေၾကာင္းအမွားေပၚ ေရာက္သြားနုိင္ပါတယ္။ အဲလိုအခါမ်ိဳးမွာ အျပစ္တင္သင့္တာက ျပည္သူမဟုတ္ပါ။ ျပည္သူေတြက ဒီမိုကေရစီနဲ႔ မတန္ျခင္း မဟုတ္ပါ။ ပညာတတ္ လူတန္းစားေတြရဲ႕ ပ်မ္းမွ်အရည္အခ်င္းကသာ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ မတန္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

(၇)
ပညာတတ္ ဆိုသူေတြရဲ႕ ကေလးကြက္ တခုလည္း ရွိပါေသးတယ္။ ကုိယ္က ကခ်င္ဘက္က စာနာျပီး ေျပာေပးလိုက္ရင္ ကခ်င္ထင္သြားၾကတာမ်ိဳး။ ခ်င္းဘက္ကမွန္တယ္ထင္လုိ႔ ရပ္လိုက္ရင္ ခ်င္းထင္သြားၾကတာမ်ိဳး။ တရုတ္ကို မုန္းတာကို မၾကိဳက္လို႔ ကုိယ္က ကန္႔ကြက္မိရင္ တရုတ္၊ ကုလားဘက္က ဝင္ေျပာမိသူေတြကုိ ကုလား၊ Gay ေတြရဲ႕ အခြင့္အေရးကို ေျပာမိရင္ Gay ထင္ၾကေတာ့တာ။

တကယ္ေတာ့ အဲလို တံဆိပ္ လိုက္ကပ္သူေတြဟာ သူတုိ႔စိတ္နဲ႔ သူတို႔ နွိႈင္းလိုက္ၾကတာပါ။ သူတုိ႔မွာ ကုိယ့္အတၱအတြက္ပဲအျမဲေတြးေနေတာ့ သူမ်ားက အျမင္က်ယ္က်ယ္နဲ႔ ကခ်င္မဟုတ္ဘဲ ကခ်င္အေၾကာင္းေျပာတာမ်ိဳး၊ ခ်င္းမဟုတ္ဘဲခ်င္းေတြဘက္ကစာနာျပီး ေျပာတာမ်ိဳး Gay မဟုတ္ဘဲ Gay rights ကုိ ေျပာတာမ်ိဳး၊ ထုိင္းတေယာက္က ဗမာဘက္က ဝင္ရပ္လိုက္တာမ်ိဳး အဲဒါေတြကုိ သူတို႔ ဘယ္လိုမွ ေတြးတတ္မွာ မဟုတ္ဘူး။ သူတုိ႔ရဲ႕ က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ စိတ္နဲ႔ပဲ လိုက္ေတြးျပီး “မင္းက ျမန္မာမွ ဟုတ္ရဲ႕လား” “မင္းက…ကခ်င္ မို႔လို႔ ဒီစကားမ်ိဳးေျပာတာ” “ကုလား ပါးစပ္က ဒီစကားမ်ိဳးပဲ ေျပာမွာပဲ” စသည္ျဖင့္ စကားရဲ႕ တန္ဖုိးနဲ႔ မွန္မမွန္ကုိ မစဥ္းစားေတာ့ဘဲ အုိးနင္းခြက္နင္း တံု႔ျပန္ၾကပါတယ္။

တဘက္မွာ သူတုိ႔ ထင္တဲ ့အတုိင္း ကခ်င္က ကခ်င္ဘက္က ေျပာေတာ့ေရာ၊ ခ်င္းက ခ်င္းဘက္က ေျပာေတာ့ေရာ၊ တရုတ္က ျမန္မာျပည္ဖြား တရုတ္အေရး၊ ကုလားက ျမန္မာျပည္ဖြား ကုလားအေရး ေျပာေတာ့ေရာ ေျပာခြင့္ မရွိေတာ့ဘူးတဲ့လား။ ဗမာဟာ ဗမာတေယာက္ျဖစ္လို႔ ျမန္မာျပည္မွာ ျဖစ္ျဖစ္၊ တျခားႏုိင္ငံ တခုခုမွာ ျဖစ္ျဖစ္ ဗမာ့အေရး ေျပာခြင့္ မရွိေတာ့ဘူးလား။ ေျပာတဲ့ စကား မွန္မမွန္၊ တန္ဖုိး ရွိမရွိပဲ အေရးၾကီးတာမို႔ အဲလိုလူေတြရဲ႕ ေမးခြန္းေတြ၊ တံဆိပ္ကပ္မွႈေတြဟာ သူတုိ႔ မရင့္က်က္ေသးတာကုိ ျပေနပါတယ္။

(၈)
အဲလို ပညာတတ္ ဆိုသူေတြရဲ႕ ကေလးကြက္ေတြကို တခုခ်င္း လိုက္ေျဖရွင္းေနရင္ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ ျပီးမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒါေတြအတြက္ အေကာင္းဆံုးနည္းကုိေတာ့ ခေရငယ္က က်ေနာ့္ကုိ ေျပာျပထားပါတယ္။ “Debate လုပ္တဲ့ေနရာမွာ…ကိုယ့္ Comment ေအာက္မွာ တျခားလူ Comment တခု ေရာက္လာတုိင္း ရွဳံးတာမဟုတ္ဘူး ဦးကိုရဲ႕။ သူေျပာတဲ့ အေၾကာင္းအရာက ကိုယ္အေပၚမွာေျပာထားတဲ့ အေၾကာင္းအရာကို ေခ်ဖ်က္ႏုိင္မွ . . .သူက မေခ်ဖ်က္ႏုိင္ ဘဲနဲ႔ ေရးလာရင္၊ သူေရးလာတာက ေဆြးေႏြးတဲ့ ပံုစံမ်ိဳး မဟုတ္ဘူးဆိုရင္ ကုိယ္ျပန္ေရးေနလည္း စကားေတြေဖာင္းပြတာက လြဲလုိ႔ ဘာမွမထူးဘူး . . အဲဒီ့ေတာ့ ဘာမွထပ္ေရးေပးဖို႔ မလိုဘူး”

(ေကာင္းကင္ကုိ....ေခတ္ေမာင္းဂ်ာနယ္ အတြဲ (၂) မွ)

http://www.khitmaung.com/ တြင္လည္း ေခတ္ေမာင္းဂ်ာနယ္မွ စာမ်ားအား ဖတ္ရွႈ ႏုိင္ပါသည္။