by Maung Wuntha on Tuesday, May 29, 2012 at 1:02pm ·
ဒီတစ္ပတ္ ေျပာစရာေတြ ေျပာခ်င္တာေတြ အေတာ္မ်ားသဗ်။ ကြၽန္ေတာ္က ျပည္သူ႕ေခတ္ ဂ်ာနယ္တြင္မက တစ္ျခား အပတ္စဥ္ထုတ္ဂ်ာနယ္ တခ်ိဳ႕မွာပါ ေဆာင္းပါးေတြ ေရးေနေတာ့ တစ္ခါတစ္ေလ ေရးစရာ ကုန္ၾကမ္းရွားတဲ့ အခ်ိန္ေတြနဲ႕ ႀကံဳရတတ္တယ္။ အဲသလို အခ်ိန္မ်ိဳးဆိုရင္ လတ္တေလာ သတင္းျဖစ္ရပ္ေတြအေပၚ ေ၀ဖန္သုံးသပ္ေရးသားတဲ့ ကြၽန္ေတာ္ေရးေနက် ပုံစံကေန ဘယ္ေတာ့ပဲ ေျပာေျပာ မရိုးႏိုင္တဲ့ အေၾကာင္းအရာမ်ိဳးေတြဘက္ကို လွည့္ေရးရတယ္ဗ်။
မရိုးႏိုင္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြ
အဲဒီအေၾကာင္းအရာေတြကေတာ့ ဘယ္အခါမွ မရိုးတဲ့ တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရး၊ ျပည္သူလူထုအေပၚေမာက္မာတဲ့ အာဏာပိုင္ အဆင့္ဆင့္ အေၾကာင္း၊ ကိုယ္က်ိဳးရွာ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားကို ေဖာ္ထုတ္ဖယ္ရွားေရး၊ အရည္အခ်င္းျပည့္ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား ေမြးထုတ္ေရး စတာေတြပဲ ျဖစ္တယ္ဗ်ာ။
ခုရက္ပိုင္းအတြင္း သတင္းျဖစ္ရပ္အသစ္ေတြ အေတာ္ကေလးမ်ားခဲ့တယ္။ စက္ရုံအလုပ္သမေလးေတြ ဆႏၵျပၾကတာ၊ လွ်ပ္စစ္မီး ျပတ္ေတာက္လြန္းလို႕ ဖေရာင္းတိုင္မီးေတြကိုင္ေျမႇာက္ဆႏၵျပၾကတာ၊ ဒုတိယသမၼတတစ္ေယာက္ ႏႈတ္ထြက္စာတင္တယ္လို႕ သတင္းထြက္တာ၊ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႀကီး က်န္းမာေရး စိုးရိမ္ရသလိုလို ေျပာၾကဆိုၾကတာ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ႏိုင္ငံျခားခရီး ထြက္ဖို႕ စီစဥ္တာ စသည္ျဖင့္ သတင္းသမားေတြအႀကိဳက္ သတင္းထူးေတြ ျဖစ္ေပၚခဲ့တယ္ဗ်။
ဆႏၵျပတာ အေႏွာင့္အယွက္လား
ဆႏၵျပတာေတြနဲ႕ ပတ္သက္လို႕ ျပည္တြင္း ျပည္ပ မိတ္ေဆြတခ်ိဳ႕က ကြၽန္ေတာ့္ကို လွမ္းေမးတယ္။ ဒီမိုကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေတြ အရွိန္အဟုန္ရေအာင္ ႀကိဳးစားေနခ်ိန္မွာ ဆႏၵျပတာေတြေၾကာင့္ အေႏွာင့္ အယွက္ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလား၊ ဆႏၵျပတာေတြကို ႏွိပ္ကြပ္ရတာမ်ိဳးေတြ ျဖစ္လာရင္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေတြ ေနာက္ျပန္ဆုတ္ရသလို ျဖစ္မသြား ႏိုင္ဘူးလားလို႕ ေမးတာပါ။
ကြၽန္ေတာ္က ဆႏၵျပျခင္းရဲ႕ ပကတိရည္မွန္းခ်က္အေပၚမွာတည္တယ္လို႕ ျပန္ေျဖလိုက္ပါတယ္။ စက္ရုံအလုပ္ရုံေတြမွာ လုပ္ခလစာနဲ႕ အလုပ္သမား ခံစားခြင့္ေတြ တိုးတက္ရရွိဖို႕ေတာင္းဆိုဆႏၵျပတာဟာ တိုင္းျပည္ရဲ႕ တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးနဲ႕ ေအးခ်မ္းသာယာယေရးကို ဘာတစ္ခုမွ ထိခိုက္ေစတာ မဟုတ္လို႕ အၾကမ္းဖက္မႈေတြ မျဖစ္ေပၚသေရြ႕ ႏွိပ္ကြပ္ ႏွိမ္နင္းစရာ အေၾကာင္းကို မရွိဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ စိုးရိမ္စရာ မလိုဘူးလို႕ ကြၽန္ေတာ့္အျမင္ကို ေျပာလိုက္ပါတယ္။ တစ္ခုေတာ့ ရွိတယ္၊ အလုပ္ရွင္၊ အလုပ္သမားနဲ႕ အစိုးရ (အလုပ္သမားဌာန အရာရွိမ်ား) သုံးပြင့္ဆိုင္ ရွိရာမွာ အစိုးရက အာဏာကိုက်င့္သုံးႏိုင္တာျဖစ္လို႕ သူ႕အခန္းက႑က ပိုအေရးႀကီးတယ္။ အလုပ္ရွင္နဲ႕ အလုပ္သမား တစ္ဘက္ဘက္ကို လိုက္မိရင္လည္း ျပႆနာ ေျဖရွင္းရာမေရာက္ဘဲ ပိုၿပီး ႀကီးထြားသြားႏိုင္တယ္။ ဆႏၵျပပြဲေတြကို ကိုယ္တိုင္သြားေရာက္ၿပီး သတင္းယူေနတဲ့ သတင္းေထာက္အခ်ိဳ႕က သူတို႕ အေတြ႕အႀကံဳကို ျပန္ေျပာ ၾကတာ နားေထာင္ရသေလာက္ကေတာ့ အလုပ္သမားအရာရွိ တခ်ိဳ႕ဟာ အလုပ္ရွင္ေတြဘက္က ပိုစာနာေနၾကသလိုလို ေတြ႕ရတယ္လို႕ ဆိုတယ္ဗ်။ ေခတ္ေျပာင္းေနပါၿပီဆရာတို႕၊ သတိေလးထားမိဖို႕ ေကာင္းပါတယ္။
အနိမ့္ဆုံးခံစားခြင့္ ျပဌာန္းသင့္ၿပီ
သည္ျပႆနာေတြဟာ အနိမ့္ဆုံး အေျခခံအလုပ္သမားလစာနဲ႕ခံစားခြင့္ကို ပကတိစား၀တ္ေနေရးအေျခအေနနဲ႕ ကိုက္ညီေအာင္ မျဖစ္မေန ျပဌာန္းဖို႕ လိုေနၿပီဆိုတာကို ေျပာေနတာပဲ ျဖစ္တယ္ဗ်။ အထူးသျဖင့္ ႏိုင္ငံျခားက လာဖြင့္တဲ့ စက္ရုံအလုပ္ရုံေတြမွာ အလုပ္လုပ္သူေတြဟာ ဥပေဒအရခံစားခြင့္ရွိတဲ့ အခြင့္အေရးေတြကို တိတိက်က်ရရွိၾကဖို႕အတြက္ အလုပ္သမားမ်ားရဲ႕ အခြင့္အေရးကို ကာကြယ္တဲ့ ဥပေဒမ်ား ျပဌာန္းႏိုင္ေရးကို အျမန္ဆုံး ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ သင့္ပါၿပီ။ ေနာင္ဆိုရင္ ႏိုင္ငံျခား ကုမၸဏီေတြ အမ်ားႀကီး ၀င္လာၾကေတာ့မယ္။ ကိုယ့္လူမ်ိဳး အလုပ္သမားေတြ ရသင့္ရထိုက္တဲ့ အခြင့္အေရးေတြရေအာင္ ဖန္တီးတည္ေဆာက္ေပးရပါမယ္။
ေဒၚလာစားေတြကို မရႈဆိတ္တဲ့ေခတ္
အရင္တုန္းက ႏိုင္ငံျခားကုမၸဏီနည္းနည္းပဲ ရွိခဲ့စဥ္က သူတို႕ဆီမွာ အလုပ္လုပ္တဲ့ ျမန္မာ၀န္ထမ္းေတြကို ႏိုင္ငံျခားေငြနဲ႕ လခေပးေတာ့ ေဒၚလာ ၄၀၀၊ ၅၀၀၊ ၁၀၀၀ စသည္ျဖင့္ ရၾကသူေတြ ရွိခဲ့တယ္။ အဲဒီတုန္းက အစိုးရ တာ၀န္ရွိသူတခ်ိုဳ႕ကကိုပဲ ]ေဒၚလာစား}ေတြအေပၚ မရႈဆိတ္ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။ အစိုးရရဲ႕ ညႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္အဆင့္ထက္ေတာင္ လစာ ႏွစ္ဆ သုံးဆမ်ားေနလို႕ဆိုၿပီး ႏိုင္ငံျခားကုမၸဏီရွိ ျမန္မာ၀န္ထမ္းေတြကို လစာေလွ်ာ့ေပးခိုင္းတာ ရွိခဲ့ဖူးတယ္။ သည္အေၾကာင္းကို ယခု ျပည္သူ႕ေခတ္မွာ ေဆာင္းပါးေတြေရးေနတဲ့ ေကာင္းဆက္ႏိုင္သာ သိခဲ့ရင္ ]]အံ့ၾသလြန္းလို႕ ေသေတာ့မယ္}}ဆိုတဲ့ သူ႕ေခါင္းစဥ္ကို အဲဒီကတည္းက ယူခဲ့မယ္ထင္တယ္ဗ်။ မယုံမရွိပါနဲ႕၊ ျမန္မာ၀န္ထမ္းေတြကို လစာေလွ်ာ့ေပးဖို႕နဲ႕ ျမန္မာေငြနဲ႕ပဲ လစာေပးဖို႕ ေတာင္းဆိုခဲ့ဖူးတာ အမွန္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္ဗ်ာ။
အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးမ်ားအေၾကာင္း
စကားစပ္လို႕ ယခု ထြက္သြားတဲ့ ျပည္သူ႕ေခတ္ (၂၄ ေမ ၂၀၁၂) မွာ ေကာင္းဆက္ႏိုင္ ေရးတဲ့ ရပ္^ေက်း အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးေတြရဲ႕ လုပ္ပိုင္ခြင့္မ်ား အေၾကာင္း ေဆာင္းပါးကို ဖတ္မိၾကပါရဲ႕လား။ မဖတ္ရေသးရင္ ဆက္ဆက္ ဖတ္ျဖစ္ေအာင္ ဖတ္လိုက္ၾကပါ။ ရပ္^ေက်း အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးကို ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႕ ေရြးခ်ယ္သင့္တယ္ ဆိုတဲ့ တိုက္တြန္းခ်က္အပါအ၀င္ အေၾကာင္းအရာေတြကို ႏွစ္ႀကိမ္ သုံးႀကိမ္ထက္မနည္း ေရးခဲ့ၿပီးတဲ့ ကြၽန္ေတာ္သည္ပင္ ေကာင္းဆက္ႏိုင္ ေထာက္ျပသေလာက္ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း မေရးခဲ့ဖူးဘူးဗ်။ အခု သူေရး ေတာ့မွ သည္ရာထူးရွင္ရဲ႕ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြက လူေတြကို အာဏာျပခ်င္ရင္ျပဖို႕၊ ၿခိမ္းေျခာက္အႏိုင္က်င့္ခ်င္ရင္ က်င့္ဖို႕ ဖန္တီးခြင့္ျပဳထားသလို ျဖစ္ေနတာကိုးဗ်။ ]]မသကၤာဖြယ္ သူစိမ္းေတြ႕ပါက သက္ဆိုင္ရာသို႕ သတင္းပို႕ျခင္းနဲ႕ ထူးျခား ျဖစ္စဥ္မ်ားကို အခ်ိန္ႏွင့္ တစ္ေျပးညီ အစီရင္ခံျခင္း}}တဲ့၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့လည္း ]]ႏိုင္ငံျခားသား၀င္ထြက္သြားလာမႈကို သက္ဆိုင္ရာသို႕ သတင္းပို႕ျခင္း}}တဲ့။ ဘယ့္ႏွယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးဆိုတာ လက္စသတ္ေတာ့ ေထာက္လွမ္းေရး သတင္းေပး အလုပ္မ်ိဳး တာ၀န္ေပးခံရသလို ျဖစ္မေနေပဘူးလားဗ်ာ။ ဒီမိုကေရစီေခတ္မွာ ဒါမ်ိဳးေတြ မရွိသင့္ေတာ့ပါ၊ အျမန္ဆုံး ျပင္ဆင္ ပယ္ရွားသင့္တယ္လို႕ ေျပာခ်င္ပါတယ္ဗ်။
ေကာင္းဆက္ႏိုင္ရဲ႕ သုံးသပ္ခ်က္တစ္ခုကိုလည္း ထပ္ေလာင္း ေဖာ္ျပလိုက္ပါရေစ။ ]]လစာမေပးခဲ့ရင္ေတာင္ အလုအယက္လုပ္ခ်င္ေနၾကတဲ့ ဒီရာထူးကေန ျပည္သူကို ကူညီေစာင့္ေရွာက္ဖို႕ အလုပ္အေကြၽးျပဳဖို႕ သက္သက္ဆိုတာကေတာ့ သံသယရွိစရာပါပဲ}}တဲ့ဗ်ာ။ တစ္ခုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က ျဖည့္စြက္ေပးလိုက္ခ်င္တယ္။ အဲဒါကေတာ့ ရန္ကုန္ မႏၱေလး အစရွိတဲ့ ၿမိဳ႕ႀကီးျပႀကီးေတြက ရပ္ကြက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးအမ်ားစုကေတာ့ ပညာတတ္ လူယဥ္ေက်းေတြမ်ားေလေတာ့ အဲသလို မဟုတ္ဘူးလို႕ ေျပာႏိုင္ မယ္ထင္ပါတယ္။ ဆိုးေနတာက ေက်းလက္ေတြမွာ ျဖစ္တယ္ဗ်။ ေက်းရြာ အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးရာထူးရဖို႕ ေငြကို သိန္းခ်ီေပးၿပီး လိုက္ၾကတယ္။ ရာထူးရေတာ့ အစြမ္းကုန္ ရွာေဖြေတာ့တာပါပဲတဲ့။ အစိုးရကို အထိေရာက္ဆုံး နာမည္ဖ်က္ႏိုင္သူေတြကေတာ့ သူတို႕ပါပဲဗ်ာ။
ဖေရာင္းတိုင္မီးနဲ႕ ေပါင္းရေတာ့မယ္
ေဟာဗ်၊ ကြၽန္ေတာ္ သည္ေဆာင္းပါးေလး ေရးေနတုန္း မီးျပတ္ သြားတယ္ဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ္စာေရးရင္ ကြန္ပ်ဴတာနဲ႕ ေရးတာၾကာၿပီ။ ခုရက္ပိုင္းေတြမွာ မီးက ျပတ္သလားမေမးနဲ႕၊ ဘက္ထရီ အားျပန္ျပည့္ ေလာက္ေအာင္ မီးက မလာေတာ့ ယူပီအက္စ္နဲ႕လည္း ဖြင့္မရေတာ့ဘူး။ သည္ေတာ့ ဖေရာင္းတိုင္ ၃-၄တိုင္ ပူးထြန္းၿပီး စာရြက္ေပၚမွာ ေဘာပင္နဲ႕ ဆက္ေရးရတယ္ဗ်။ ကြၽန္ေတာ့္အိမ္က ဆူးေလဘုရားနဲ႕ တစ္ေခၚေလာက္ပဲ ေ၀းတယ္။ ညဦးပိုင္းသာဆိုရင္ ဖေရာင္းတိုင္ကိုင္ၿပီး ဆႏၵျပသူေတြနဲ႕ သြားေရာက္ပူးေပါင္းဖို႕ပဲ ရွိေတာ့တာေပါ့ဗ်ာ။ ခုလည္း သည္ေဆာင္းပါးနဲ႕ ေထာက္ခံလိုက္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံတစ္၀န္းလုံးက ျပည္သူေတြ လွ်ပ္စစ္မီး လုံေလာက္စြာရရွိေအာင္ စီစဥ္ေပးဖို႕ ဖေရာင္းတိုင္မီးေလးေတြ ကိုင္ေဆာင္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ပန္ၾကား ေတာင္းဆို ဆႏၵျပေနၾကျခင္းကို ကြၽန္ေတာ္ အေလးအနက္ ေထာက္ခံေၾကာင္းပါဗ်ာ။
၂၃၊ ၅၊ ၂၀၁၂
maungwuntha@gmail.com
No comments:
Post a Comment