ဘဝါဘဝ
လူျဖစ္ရခိုက္
အတၱပယ္ခြါ
ဥာဏ္ကိုလႊာ၍
ျပဳပါကုသိုလ္
က်င္႔ထိုသီလ
ေဒါသနည္းေစ
ေတြေဝေမာဟ
ပယ္သတ္ၾကေလာ႔။
သံသရာတြင္း
သူငါခ်င္းလွ်င္
ေပါင္းသင္းမိတ္ဖြဲ႕
ပီယာခ်ဲ႕ေသာ္
သင္းသြဲ႕ၿငိမ္းခ်မ္း
ေမႊးေသာပန္းပြင္႔
လန္းဆင္႔ေဝထုံ
လူ႔ျဖစ္ဘုံဝယ္
လုံးစုံျဖဴမည္း
ေရာင္မခြဲႏွင္႔
ငါလည္းသူတူ
လူ လူ လူခ်ည္း
ကူညီေဖးမ
ျမင္တတ္ၾကေလာ႔။
ပရဟိတ
မာန္ကိုခ်၍
ဒါနေရွးရႈ
လုံ႔လျပဳေသာ္
မႈမဲ႔ဘယာ
ေရာဂါကင္းေဝး
ကပ္ေဘးမေတြ႕
အေကြ႕သံသရာ
ျဖာျဖာေကာင္းက်ိဳး
နတ္မ်ိဳးခ်စ္ခင္
လိုအင္ဥစၥာ
မ်ားစြာပြားစည္
ေမွ်ာ္ရည္နိဗၺာန္
ဧကန္မလြဲ
ပန္းတိုင္ႏႊဲမည္
မွတ္စြဲက်င္႔ပါ အက်ိဳးတည္း။
မင္းၾကည္ညိဳ
No comments:
Post a Comment