အ ေ မ ့ ေ ခ ၚ သံ

 

( ေမာင္စြမ္းရည္ )
http://www.facebook.com/photo.php?fbid=4618572735242&set=a.2647610502418.2126362.1020332029&type=1&theater

အ ေ မ ့ ေ ခ ၚ သံ ( ေမာင္စြမ္းရည္ )

အ႐ုဏ္အတက္
ကုလားတက္ေခါက္သံၾကားေတာ့
သား ႏိုးေနၿပီ အေမ ၊
သားက ဧည့္သည္
အေမ့အိမ္မွာ သားဟာ
ဧည့္သည္ပါ။

အိမ္ကထြက္ ရြာဘက္ကခြာ
ၿမိဳ႕ကိုတက္ ပညာရွာ
ႏွစ္ သံုးဆယ္ၾကာေတာ့
ပညာပါမက ၾကင္ရာပါမက
ရင္အနာပါ ရခဲ့ေပါ့
အသက္က ၄၀ လြန္
မ်က္မွန္ကတစ္လက္ ဂုဏ္နဲ႔စက္ၿပီး
မနက္က၀ယ္လာ ညေနမွာတပ္
ရပ္ရြာကိုေတြး စာကိုေရးေတာ့
ကေလးကလားနဲ႔ သားရဲ႕၀ါသနာ
(ခြင့္လႊတ္ပါ)
အေမ့ဖို႔စာ ကဗ်ာနဲ႔ပဲ ေရးမိတယ္။

တစ္ခုေသာည
ညဥ့္နက္လွၿပီ
ရွိသမွ် ေျမးသား
လသာသာ ကြင္းက်ယ္က်ယ္
ေမ်ာက္အုပ္လယ္ ယုန္ေရာက္သလို
ခုန္ခုန္ေပါက္ေပါက္နဲ႔ မီးေတာက္ေအာင္ကစားလို႔
ေမာမွသာနား၊ အိပ္သြားၾကၿပီ
ႏြားႏွစ္ေကာင္ စားၿမံဳ႕ျပန္လို႔
ျခဴသံႀကိဳးၾကား
အၿမီးဖ်ား တဖ်ပ္ဖ်ပ္
ျခင္ယပ္တာလည္း ၾကားရၿပီ။

အေမရယ္ သားရယ္
ေရေႏြးကရားရယ္
ႏြားလွည္အိုထက္၊ ၾကယ္ၿပိဳးျပက္မွာ
ထန္းလ်က္တစ္ကိုက္၊ ေရေႏြးတစ္က်ိဳက္
ေလ်ာင္းလိုက္၊ ထိုင္လိုက္
တိုးလိုက္၊ က်ယ္လုိက္နဲ႔
မငိုက္စတမ္း၊ မသမ္းမေ၀
စကားအေထြေထြကို
သားနဲ႔အေမ၊ မနားမေနေျပာခဲ့ၾက…
အဲဒါေတြ သတိရၿပီး
တစ္စကဗ်ာ၊ သီမိပါခဲ့။

ေဆြႀကီးမ်ိဳးႀကီး
ေသြးေသာက္ႀကီး၊ ခံုမင္းႀကီး
ၿမိဳ႕သူႀကီး၊ ရြာသူႀကီး
ေျမရွင္ႀကီး၊ ထန္းရွင္ႀကီး
ဘုိးႀကီး ဘြားႀကီးမ်ား…
ဘုရားထူးခံၾကတဲ့အေၾကာင္း။

ေငြဓားတစ္ေခ်ာင္း၊ ေၾကးေမာင္းတစ္လံုး
ႏွစ္လံုးျပဴး ေသနတ္နဲ႔ လက္မွတ္ရရြာသူႀကီး
ႏွစ္ဖက္ေသာ ဘုိးႀကီးေတြ
ဘယ္ေျမ ဘယ္ကမ္း
ဘယ္ထန္း ဘယ္ထင္း
ဘယ္ကြင္း ဘယ္႐ိုး၊ ဘယ္ကို လက္ညႇိဳးထိုးမလဲ
မလြဲတမ္းပုိင္ၾက
ေျမစုေျမခြန္၊ ေျမကၽြန္ေတြ တ႐ံုး႐ံုးနဲ႔
သံုးမကုန္ လွဴမခန္း၊ ခ်မ္းသာစြဆိုတဲ့အေၾကာင္း။

ၿမိဳ႕ႀကီးနဲ႔ကြာ၊ ေက်းေတာရြာမွာ
တူတန္တာမရွိ၊ ပ်င္းရိအားယား
လူပ်ိဳႀကီး အပ်ိဳႀကီး ဦးႀကီး ေဒၚႀကီးမ်ားၾကားမွာ
ေဟာဒီကသား
ဘယ္ရာသီ ဘယ္လိုဖြားလို႔
ဘယ္အခါ ဘယ္လိုဖ်ားၿပီး
ဘယ္အရြယ္ ဘယ္လိုစကားနဲ႔
ဘယ္လိုသြား ဘယ္လိုလာတဲ့
အေၾကာင္း…။

ဂ်ပန္ေခတ္က
ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္၊ ေတာ္လွန္သူမ်ား
ေမာင္မ်ား မတ္မ်ား၊ တူသားမ်ားဟာ
ယခုအခါ ရြာအေရွ႕ထိပ္
ေညာင္ညိဳရိပ္မွာ
ကာကီအက်ႌ ကိုင္းမွာခ်ိတ္
ေျပာင္းဖူးဖက္ ေဆးလိပ္နဲ႔
ပုတီးစိပ္သူ စိပ္တဲ့အေၾကာင္း။

ထန္းရည္အိုးကိုဖက္၊ ထန္းရြက္ကိုခင္း
ထန္းပင္ရင္းမွာ
အိပ္သူ အိပ္တဲ့အေၾကာင္း။

တခ်ိဳ႕က ထြန္စက္ေမာင္း
ေျပာင္း႐ိုးစဥ္းစက္ ခုတ္သူခုတ္။

တခ်ိဳ႕ပိန္ တခ်ိဳ႕၀
တခ်ိဳ႕က သမ၊ တခ်ိဳ႕က ၀ိသမ။

တခ်ိဳ႕က အရည၀ါသီ
တခ်ိဳ႕က ဂါမ၀ါသီ
နီသူနီ ျပာသူျပာ။

မဟာေဆြ အစ မဟာစည္အဆံုး
ဘဂ်မ္း (တင္မိုး)၊ သာႏိုး (ဆံရွည္)
က်ဴေသ က်ဴရွင္၊ ေဗဒင္ ယၾတာ
ရိပ္သာအဆံုး…
အမုန္းအခ်စ္၊ ကဗ်ာသစ္ စာသစ္
အညႇစ္အသတ္၊ အပစ္အခတ္နဲ႔
အညစ္အပတ္မ်ား အေၾကာင္း။

ဆရာလြမ္းမွသည္ ဆရာစြမ္းအထိ
ခင္ေမာင္ရင္မွသည္ ခင္ေမာင္ခ်င္းအထိ
က်ီးသဲေလးထပ္မွသည္ ကမ္းနားေျခာက္ထပ္အထိ
ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္မွသည္ ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္အထိ
အင္းလ်ားကန္မွသည္ ၾကာနီကန္အထိ
စိုင္းထီးဆုိင္မွသည္ ကြမ္းယာဆုိင္အထိ
ဘိန္းျဖဴမွသည္ ဘိန္းျပာ ဘိန္း၀ါအထိ
မွတ္မိမွတ္ရာ၊ ဖတ္မိဖတ္ရာ
စပ္မိစပ္ရာေတြ အေၾကာင္း။

အေမရယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ရယ္
ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္ ေထာင္ကအထြက္
ထန္းလ်က္ေကၽြးရင္း၊ ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္
"လြမ္းရစ္ေတာ့ သက္လွယ္ရယ္"
"ဘုန္းေမာင့္ တစ္ေယာက္တည္းရယ္"
"… ေတာ့ကာသာဘဲရယ္"
ငယ္စာ ငယ္စကား၊ သားနဲ႔အေဖ
စာေတြ ေပေတြထဲမွာ
သူရဲေကာင္း ရွာခဲ့တဲ့အေၾကာင္း။

အေဖရယ္ ကၽြန္ေတာ္ရယ္
လယ္ျပင္ေပၚ ေျပာင္းခင္းၾကား
ေျပာင္းဖူးဖုတ္စားရင္း
ေသနတ္နဲ႔ဓား၊ တစ္လွည့္စီကစား
သားတစ္ျပန္ ဘတစ္ျပန္
အအုပ္နဲ႔အခံ၊ ကာရန္ ကစားခဲ့တဲ့အေၾကာင္း။

ညီငယ္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္
ေလွ်ာ္ခြာတဲ့ ေခ်ာင္းအစပ္
မေနာ္ႏြယ္ ဘဂၤလား
သရက္ရြမ္းမ်ား ခတ္ရင္း
ေနာင္သိဒၶတ္ ၾကာျခည္လွပ္ဆဲ
စိတ္ျပတ္နဲ႔ မင္းနန္၊ ေနာင္ေတာ္ကို ခ်န္
ဆံေတာ္ကို မခ်၊ သပိတ္သံ မျပဘဲ
နိကၡမ က်င့္တဲ့အေၾကာင္း။

မိေခြးရယ္၊ မိေအးရယ္
ကၽြန္ေတာ္ င၀က္ရယ္၊ အေဒၚ ေဒၚႂကြက္ရယ္
ၾကက္သြန္က်င္း ေရေလာင္း၊ ေဆးခင္း ေပါင္းေပါက္
၀ါေကာက္ ပဲတူး၊ ေဆးခူး ေဆးလွန္း
ထမင္းၾကမ္းနဲ႔ ထန္းရည္ခ်ိဳ
ခ်ိဳခ်ိဳေမႊးေမႊး၊ အသည္းေအးေအာင္
အၿမဲေလြးၾကတဲ့ အေၾကာင္း။

၀ါခင္းအစပ္၊ မားမတ္တဲ့ ပင္လက္ပံ
ဆက္ရက္ေတြ ခ်ိဳးေတြ ညိဳးညိဳးညံေတာ့
ရြာအျပန္ ခရီးတစ္ေထာက္
လက္ပံပြင့္ေႂကြ ေလထီးေတြကို
သမီးေတြႏွစ္ေယာက္၊ သားတစ္ေယာက္
လုယက္လို႔ ေကာက္ၾက
သံုးေယာက္ရဲ႕အသံ၊ ေတာလံုးလွ်ံ
ကိုးေယာက္လို ညံတဲ့အေၾကာင္း။

ဘိုးဘြားကုသိုလ္၊ ကန္ေပါက္ လွ်ိဳေစာင္း
ႏြားသိုးႏွစ္ေကာင္၊ ဖိုးေမာင္ ေက်ာင္းလို႔
ထေနာင္းလဲ တံုး၊ ထန္းလဲ ျပဳန္းတဲံ
သခၤ်ဳိင္းကုန္းက၊ သံုးပင္ဇရပ္
ၾကက္လွ်ာဆူး၊ နဘူးပတ္ခ်ိန္
သြပ္ခ်ပ္အမိုးကို၊ သူခိုးေတြခြာေတာ့
ၿမိဳ႕ေပၚမွာ ေသတၱာျဖစ္
ရြာဦးေက်ာင္းက၊ ေခါင္းေလာင္းေတြလဲ
မၿမဲအနိစၥ၊ သခၤါရနယ္ထဲ
လွည္းသမား ထြန္စက္ေမာင္း
ရြာေခါင္း ရပ္ေခါင္း၊ ဘာေခါင္းမွ မက်န္ရစ္
ကဗ်ာမွာ စာမွာ၊ ငါ ငါ ငါႏွင့္
ငါ သူတစ္ပါး၊ က်ားက်ားမမ
တစ္ေန႔က်ေတာ့
သခၤါရ တံခါးေပါက္ကို အလ်ားေမွာက္ၿပီး
ေခါက္ရမွာ ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း။

ဟိုအေၾကာင္း၊ ဒီအေၾကာင္း
အေၾကာင္းမ်ိဳးစံု၊ ျဖစ္မ်ိဳးစံု
ေျပာမကုန္၊ မ႐ိုးႏုိင္
သန္းေခါင္တုိင္၊ သန္းလြဲေက်ာ္
ကၽြန္ေတာ္ အသိသား
စကားဟာ ပဓာန မဟုတ္ဘူးလို႔။

ဒီသား….
အႀကီးသား၊ ဘရီးဘရား
တဒီးလႊားလႊားနဲ႔၊ မႀကီးပြားသူ
ခရီးသြား နကၡတ္နဲ႔၊ ယွဥ္ကပ္လို႔ဖြား
ေဗြပါတဲ့ ဖ၀ါးနဲ႔ အေ၀းဆံုးသြား
အေငးဆံုးသား
အေမ့နားကို၊ ႀကိဳးၾကားရံခါ
ခဏသာ လာတဲ့သူ။

သားျဖစ္သူ၊ အပါးက
သြားေခ်၊ နားေခ်၊ အိပ္ပါေခ်
ဆိုေပမယ့္လဲ
အေမ မသြား၊ အေမ မနား
သား သက္လ်ာကို၊ ႀကံဳလာတုန္းမွာ
ၿပံဳးကာ ရယ္ကာ၊ ပုတ္ခတ္ကာနဲ႔
ၾကည့္ကာမ၀
သန္းေခါင္ေက်ာ္ သန္းလြဲက်မွ
ခဏဖယ္ခြာ
အေမ ေမွး႐ံု ေမွးရွာတယ္။

အ႐ုဏ္အတက္၊ ကုလားတက္သံအၾကား
ႏြားစာအေကၽြး၊ ဆန္အေဆး
ေျမးတစ္ေယာက္ကိုႏိႈး၊ တီးတိုးတီးတိုးနဲ႔
ရြာ႐ိုးကို ေလွ်ာက္ခဲ့
သားေျမးေတြ ေသာက္စရာ
ႏြားႏို႔ရွာ ဆိတ္ႏို႔ရွာ
သကာလုပ္ မုန္႔ဖုတ္
အေမ အလုပ္႐ႈပ္ခဲ့ၿပီ။

ေခါင္းေပၚမွာ တဘက္တင္
အိမ္စဥ္ အႏွံ႔သြား
ယုန္သား၀ယ္၊ ဂ်ံဳသၾကား၀ယ္
ရက္ကန္းရွယ္သလို
ရြာလယ္ ရြာ႐ိုး၊ လြန္းထိုး လာသြား
ငွားလိုက္ ေခ်းလိုက္၊ ေကၽြးလိုက္ တိုက္လိုက္
ခ်က္ျပဳတ္လုိက္နဲ႔၊ ေခၽြးၿပိဳက္ၿပိဳက္ယို
အေမအို
သားကို ေကၽြးလို႔ ေမာတယ္မရွိ။

ေၾသာ္…. ခုအခါ
အေမ့ရြာ သားမေရာက္
သံုးႏွစ္ေလာက္ ၾကာခဲ့ၿပီ။

အေမ့စာ
"သား၊ အျမန္လာ" တဲ့
ေျပးဟာ လႊားဟာ၊ ႐ုန္းဟာ ကန္ဟာနဲ႔
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္၊ စာတစ္ဆုပ္
လက္လုပ္လက္စား၊ အေမ့သား
ဓားေတာင္ မဆီး၊ မီးပင္လယ္ မျခား
အေမ့ေခၚသံ ၾကားေသာ္လည္း
၀မ္းသမုဒၵရာ၊ အူဂဂၤါျခားတာေၾကာင့္
သား မလာ၊ ေျမး မလာ
ကဗ်ာတို ပူပံုပန္းႏွင့္
စာတစ္ညိဳ၊ လူႀကံဳကမ္းရတယ္။

အေမ စားဖို႔
ဘားပလက္၊ တစ္ဘူး ႏွစ္ဘူး
ကလူးကိုး တစ္ထုပ္စ ႏွစ္ထုပ္စ
တစ္ႏွစ္မွ တစ္ခါ ႏွစ္ခါ
စတိသာ ပို႔အားတဲ့ သားခမ်ာ
အေမ ေပးတဲ့
ဆယ့္ေလးတန္း ပညာနဲ႔
ၿမိဳ႕ေပၚမွာ ေသာင္တင္
ကေလာင္မင္ အက္ဆစ္စြက္
ဟိုပက္ ဒီေကာ္
တစ္ေန႔ေသာ္ ပိုင္ႏိုး ႏုိင္ႏိုးနဲ႔
ေ၀ဖန္ေရး က်ားဆိုးကို
အားႀကိဳးမာန္ခဲ အၿမီးကို ဆြဲမိေပါ့။

ေၾသာ္…. အေမ့ရြာ သားမေရာက္
သံုးႏွစ္ေလာက္ ၾကာ၊ သံုး၀ါ ေရႊ႕ဆုိင္း။

"မလာျဖစ္ႏုိင္ဘု၊ ၀ါေခတ္တစ္ခါကုန္ေတာ့" လို႔
ေတးအႀကံဳ ေရွးပံုနဲ႔ လြမ္းလိုက္ကဲ့
ဆန္ပန္း တျပာျပာ၊ အိမ္ၾကမ္း တခါခါနဲ႔
ႏြားျပာ တသသ၊ ၀ါးဖ်ာ တမမ
စားစရာ တခ်ခ်
အမ်ားတကာကို သားစာျပပါလို႔
အိမ္၀မွာ အေမႀကိဳေရာ့
ေနညိဳခ်ိန္တုိင္း။