အတိုက္အခံ ႏိုင္ငံေရး ရွိလို႕လားဆိုတဲ့ ေမးခြန္း (ေမာင္၀ံသ)

by Maung Wuntha on Wednesday, January 30, 2013 at 12:41am ·

ျပည့္သူ႕ေခတ္ဂ်ာနယ္ ယခုအပတ္ထုတ္ပါ ေမာင္၀ံသေျပာခ်င္လြန္းလို႕ ေဆာင္းပါး

ေ၀ဖန္ခ်က္မ်ားတဲ့ ေခါင္းစဥ္
ျပီးခဲ့တဲ့ အပတ္ထုတ္ ျပည္သူ႕ေခတ္ဂ်ာနယ္မွာပါတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ ေဆာင္းပါး ]]ျမန္မာအတိုက္အခံမ်ား အစိုးရလုပ္ဖို႕ အသင့္ျဖစ္ၾကၿပီလား}}ကို ခါတိုင္းလိုပဲ အင္တာနက္ လူမႈ စာမ်က္ႏွာ face book တင္လိုက္ေတာ့  မိတ္ေဆြမ်ားနဲ႕ စာဖတ္ပရိသတ္မ်ားဆီက ႏွစ္သက္သေဘာက်ပါတယ္လို႕ like  ေပးသူေတြ ရွိသလို ထင္ျမင္ခ်က္ေတြ၊ ေ၀ဖန္ခ်က္ေတြနဲ႕ ေ၀ဖန္ေထာက္ျပသူေတြ၊ ေမးခြန္းထုတ္သူေတြ၊ ေစာဒကတက္သူေတြလည္း အေတာ္ မ်ားမ်ား ေတြ႕ရတယ္။
    ယေန႕ေခတ္ အင္တာနက္သုံးသူအမ်ားစုဟာ ကိုယ္ပိုင္လူမႈ စာမ်က္ႏွာ Face book ေလးေတြ ဖြင့္ၿပီး ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ခံစားခ်က္ေတြေရာ၊ အခ်င္းခ်င္း မိတ္ျဖစ္ေဆြျဖစ္ သတင္းပို႕ခ်က္ေတြေရာ၊ တိုင္းေရးျပည္ေရး ကမၻာ့အေရးေဆြးေႏြးခ်က္ေတြေရာ သန္ရာသန္ရာ ေရးတင္ေနၾကတာ ဂလိုဘယ္လမ္းေၾကာင္းတစ္ခုလိုေတာင္ ျဖစ္ေနၿပီလို႕ ဆိုရမယ္ဗ်။ တခ်ိဳ႕ကဆိုရင္ ကိုယ္တိုင္ ဘေလာ့ဂ္ blog ေတြ၊ တြစ္တာ twitter ေတြ၊ ၀က္ဘ္ဆိုက္ website ေတြ ဖြင့္ၿပီးေတာ့ ပိုၿပီး က်ယ္က်ယ္ျပန္႕ျပန္႕ လုပ္ေနၾကတာေတြ႕ရတယ္။  အဲဒီေတာ့ အင္တာနက္ဖြင့္လိုက္ၿပီဆိုတာနဲ႕ ဖတ္စရာေတြ ဖတ္သင့္တာေတြ အမ်ားႀကီးက ဆီးႀကိဳေနပါေလေရာ။ အခ်ိန္ေတာ့ အေတာ္ကုန္ပါတယ္။ သို႕ေသာ္ ခုတစ္ေလာ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း က်န္းမာေရး ျပန္လည္ထူေထာင္ ေနခ်ိန္ အိမ္အျပင္ကို သိပ္မထြက္ေတာ့ အင္တာနက္နဲ႕ပဲ ထိေတြ႕မႈ ပိုမ်ားေနပါတယ္။    
ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ေဆာင္းပါးကို ထင္ျမင္ခ်က္ေပးၾကတဲ့ အထဲမွာ ကြၽန္ေတာ္ မေတြးမိခဲ့တဲ့ ရႈေထာင့္ေတြက ၾကည့္ျပီး ေ၀ဖန္ေထာက္ျပတဲ့ ေရးသားခ်က္ ေတြလည္း ပါတယ္ဗ်။ ဥပမာ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ လက္ရွိအေနအထား အရ အတိုက္အခံပါတီဆိုတာ ရိွေကာရိွလို႕လားဆိုတာမ်ဳိး၊ အတိုက္အခံပါတီ ေတြက အတိုက္အခံအလုပ္မလုပ္ဘဲ အစိုးရနဲ႕ ေပါင္းျပီး အစိုးရလုပ္တဲ့ အလုပ္မ်ဳိးေတြ ေလွ်ာက္လုပ္ေနတယ္လို႕ မထင္ဘူးလား ဆိုတာမ်ဳိးေတြလည္း ပါေတာ့ ဒါေတြဟာ သေဘာတူတာ မတူတာ အပထား စိတ္၀င္စားစရာ၊ ဆက္ျပီး ေတြးၾကည့္စရာ အယူအဆေတြ ျဖစ္တယ္ဗ်။

အတိတ္သမိုင္းက အတိုက္အခံ
  face book ကေန ေ၀ဖန္ေဆြးေႏြးသူတခ်ိဳ႕ရဲ႕ ေမးခြန္းေတြကို ၾကည့္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႕ ႏိုင္ငံရဲ႕ အတိတ္သမိုင္းက လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေနာက္ပိုင္း အတိုက္အခံႏိုင္ငံေရးအေၾကာင္းေတြကို ျပန္လည္ သုံးသပ္မိပါတယ္။
    ကြၽန္ေတာ္တို႕ႏုိင္ငံမွာ အာဏာရပါတီနဲ႕ အတိုက္အခံပါတီ သို႕မဟုတ္ အတိုက္အခံပါတီေတြပါ၀င္တဲ့ ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီႏုိင္ငံေရး စနစ္ နည္းနည္းေလး ပီပီျပင္ျပင္ စတင္ ေပၚေပါက္လာတယ္လို႕ ေျပာႏိုင္တာက ၁၉၅၀ ႏွစ္မ်ား အလယ္ပိုင္းေလာက္မွာ  ]]ပမညတ}}လို႕ အတိုေကာက္ေခၚၾကတဲ့ ]ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံ အမ်ဳိးသား ညီညြတ္ေရး တပ္ေပါင္းစု} ေပၚလာတဲ့အခ်ိန္က်မွ ျဖစ္တယ္ဗ်။ ဗမာ့တပ္မေတာ္၊ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီနဲ႕ ျပည္သူ႕အေရးေတာ္ပုံပါတီ (ဆိုရွယ္လစ္ပါတီ) ဆိုတဲ့ အဓိကအင္အားစုၾကီး သုံးခုရဲ႕ ပူးေပါင္းလက္တြဲ ဦးေဆာင္မႈနဲ႕ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးၾကီးကို ဆင္ႏႊဲခဲ့ ျပီး အဲဒီေအာင္ပြဲအရွိန္နဲ႕ ကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ႕အစိုးရကို ေျမေပၚတိုက္ပြဲ ဆက္လက္ ဆင္ႏဲႊျပီးတဲ့ေနာက္ တိုင္းျပည္လြတ္လပ္ေရးရလာတဲ့အခါ အဲဒီ တပ္ေပါင္းစုၾကီး (ဖဆပလ)က အာဏာရပါတီျဖစ္လာခဲ့ေပမယ့္ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဖဆပလ နဲ႕ သေဘာထား ကြဲျပားတဲ့ အဓိကပါတီၾကီးျဖစ္တဲ့ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက ေတာထဲေရာက္သြား ခဲ့တာမို႕ လြတ္လပ္စ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးဟာ အတိုက္အခံပါတီရယ္လို႕ မယ္မယ္ရရ ေလာက္ေလာက္လားလား မရွိတဲ့ ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီစနစ္နဲ႕ စတင္ခဲ့ တယ္လို႕ ဆိုႏုိင္တယ္ဗ်။
အတိုက္အခံ အေျပာင္းအလဲ
    ဗကပ ေတာခိုသြားၿပီးေနာက္  ဖဆပလ အဖြဲ႕ႀကီးကို ၿပိဳင္ဘက္မရွိ အဓိက ႀကိဳးကိုင္လာခဲ့တဲ့  ဗမာျပည္ဆိုရွယ္လစ္ပါတီေခါင္းေဆာင္ပိုင္းထဲမွာ လက္ယာဆိုရွယ္လစ္နဲ႕ လက္၀ဲဆိုရွယ္လစ္ေတြ ထပ္ျပီး ႏွစ္ျခမ္းကြဲ၊ ဆိုရွယ္နီလို႕ေခၚၾကတဲ့ လက္၀ဲယိမ္း ဆိုရွယ္လစ္ေတြနဲ႕ အျခား တတိယ အင္အားစုေတြ ပူးေပါင္းျပီး ပမညတ အဖြဲ႕ႀကီးဖြဲ႕၊ ႏုိင္ငံေရး မူ၀ါဒတစ္ခ်ဳိ႕ အထူးသျဖင့္ ျပည္တြင္းစစ္နဲ႕ပတ္သက္တဲ့ သေဘာထားအပိုင္းမွာ ပမညတက ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး လမ္းစဥ္ကို ျပည္သူထံ တင္ျပၿပီး ၁၉၅၆ခုႏွစ္ အေထြေထြ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ပါ၀င္ ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့တယ္။ အမတ္ေနရာ ၄၆ ေနရာပဲ အႏိုင္ရ ခဲ့ေပမယ့္  အာဏာရ ဖ.ဆ.ပ.လ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ၿဖံဳသြားေလာက္တဲ့ ျပည္သူ႕ဆႏၵမဲ အေရအတြက္ ရရွိခဲ့ပါတယ္။ တိုင္းျပည္က ေလးစားေလာက္တဲ့ ဦးသိန္းေဖျမင့္၊ ၀ိဓုရ သခင္ခ်စ္ေမာင္၊ ဗိုလ္ျမေသြးစတဲ့ အတိုက္အခံ ေခါင္းေဆာင္ လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြ ေပၚထြန္းခဲ့တဲ့ေခတ္ေပါ့ဗ်ာ။ ပမညတမ်ားဟာ  ၁၉၅၆ ေနာက္ပိုင္း ပါလီမန္ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ဂုဏ္သိကၡာ ရွိတဲ့ အတိုက္အခံမ်ား အျဖစ္ ရပ္တည္ႏိုင္ခဲ့ေသာ္လည္း ၁၉၅၈ခု ဖဆပလအကြဲ (သန္႕ရွင္းနဲ႕ တည္ၿမဲ အကြဲ) မွာ သန္႕ရွင္းနဲ႕ ပူးေပါင္းလိုက္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ႏိုင္ငံေရးေနရာမွန္ ျပန္မရေတာ့ပါဘူး။ ၁၉၆၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဦးႏုပါတီ အႏိုင္ရၿပီး ဦးဗေဆြ၊ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းတို႕က လႊတ္ေတာ္ထဲေတာင္မေရာက္တဲ့ အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္ေတြ ျဖစ္သြားပါတယ္။ သခင္သာခင္က လႊတ္ေတာ္တြင္း အတိုက္အခံ ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္လာပါတယ္။ ပမညတဟာ မူလ အတိုက္အခံပါတီႀကီးေနရာကေန တည္ၿမဲဖဆပလေတြကို ေနရာဖယ္ေပး လိုက္ရပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာ ဦးႏုရဲ႕ အာဏာရပါတီ သန္႕ရွင္းဖဆပလကို အမည္ေျပာင္း လုိက္တဲ႕ ျပည္ေထာင္စုပါတီ (ပထစ)ဟာ ဖဆပလအဖြဲ႕ႀကီးကို  အတိုက္အခံ ႏိုင္ငံေရးပါတီအျဖစ္ ေလးေလးစားစား ဆက္ဆံၿပီး အထူးတလည္ ေနရာ ေပးခဲ့ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား ျပန္လည္ ညီညြတ္ေရးကိုလည္း စတင္ႀကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။

အတိုက္အခံပါတီပဲ ရွိတဲ့ ပါတီစုံေခတ္
    ေနာက္ပိုင္းေတာ့ အားလုံးသိၾကတဲ့အတိုင္းပါပဲဗ်ာ။ ပီျပင္စျပဳလာေနဆဲ အဲဒီ ပါလီမန္ ဒီမိုကေရစီႏုိင္ငံေရးစနစ္ဟာ အေတာင္အလက္ စုံစုံလင္လင္ ဖြံ႕ျဖဳိးမယ္မွ မၾကံေသးဘူး။ ၁၉၆၂ခု စစ္အာဏာသိမ္းမႈေၾကာင့္ ဇာတ္သိမ္း သြားခဲ့ရတယ္ဗ်။
    အာဏာသိမ္းေခါင္းေဆာင္ေတြက ]ေတာ္လွန္ေရး ေကာင္စီ} အမည္နဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ ၁၂ ႏွစ္တာကာလ၊ ဒီကာလကေတာ့ ရွင္းတယ္။ အာဏာရပါတီ လည္း မရွိ၊ အတုိက္အခံပါတီလည္း မရွိ။ အဲဒီေနာက္ မဆလလို႕ အမ်ားက အတိုေကာက္ေခၚၾကတဲ့ ]ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္ လမ္းစဥ္ပါတီ} က အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ ကာလ။ ဒီကာလမွာလည္း အေျခခံဥပေဒနဲ႕ကို တားျမစ္ပိတ္ပင္ထားခဲ့တာမို႕ အာဏာရ ပါတီပဲ ရွိျပီး အတိုက္အခံပါတီမရွိတဲ့ တစ္ပါတီ ႏုိင္ငံေရးစနစ္။ အဲဒီ ေနာက္ ၁၉၈၈ မွာ ေပၚလာတဲ့ လူထုအုံၾကြမႈၾကီးေၾကာင့္ ပါတီစုံ ႏုိင္ငံေရးစနစ္ ဆိုတာနဲ႕ ႏုိင္ငံေရးပါတီေတြ ျပန္ေပၚလာခဲ့ေပမယ့္ တစ္ေက်ာ့ျပန္ အာဏာသိမ္း စစ္အစိုးရကပဲ ဆက္ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တာေၾကာင့္ အာဏာရပါတီ ဆိုတာလည္း မရွိ၊ အတိုက္အခံပါတီဆိုတာလည္း မရွိတဲ့ကာလ။ ဒါေပမယ့္ ဒီကာလအတြင္း မွာေတာ့ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အျပတ္အသတ္ အႏုိင္ရခဲ့ေပမယ့္ အာဏာ လႊဲေျပာင္းေပးျခင္းမခံခဲ့ရတဲ့ NLD ကို အတိုက္အခံပါတီရယ္လို႕ ႏုိင္ငံျခား ဂ်ာနယ္လစ္မ်ားက စတင္ သုံးစြဲေနၾကျပီ ျဖစ္တယ္ဗ်။ အာဏာရပါတီမရွိ၊ အတိုက္အခံ ပါတီပဲ ရွိတဲ့ ထူးထူးဆန္းဆန္း ]ပါတီစုံ ဒီမိုကေရစီေခတ္}ေပါ့ဗ်ာ။

အျမင္ခ်င္းလုံး၀မတူတဲ့ ပါတီမ်ား
    အဲဒီေနာက္ ျပည္လုံးကြၽတ္ လူထု ဆႏၵခံယူပြဲနဲ႕ အတည္ျပဳေပးလိုက္တဲ့ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒေပၚလာ။ အဲဒီအေျခခံဥပေဒအရ ၂၀၁၀ မွာ ေရြးေကာက္ပြဲလုပ္။ စစ္အစိုးရ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံျပဳ ]ျပည္ေထာင္စု ၾကံ႕ခိုင္ေရးႏွင့္ ဖြံ႕ျဖိဳးေရးအသင္း}ကို ေျပာင္းလဲလိုက္တဲ့ ]ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးပါတီ}က အာဏာရပါတီအျဖစ္ ေပၚထြက္လာ။ ဒီအခ်ိန္မွာ အဲဒီ အာဏာရပါတီကိုသာ မက အဲဒီပါတီကို အာဏာရပါတီျဖစ္လာေစတဲ့ အေျခခံဥပေဒကိုေရာ ေရြးေကာက္ပြဲကိုပါ ဆန္႕က်င္ခဲ့တဲ့ NLD ဟာ အဲဒီအေျခခံဥပေဒသစ္အရ တရား၀င္ပါတီအျဖစ္နဲ႕ေတာင္ ရပ္တည္ႏုိင္ခဲ့ျခင္းမရွိေသးေပမယ့္ ျပည္တြင္း ကေရာ ျပည္ပကပါ NLD ကို အတိုက္အခံပါတီအျဖစ္ စိတ္ခ်လက္ခ် သုံးႏႈန္း ေျပာဆို ေရးသား ေဖာ္ျပေနၾကျပီ ျဖစ္တယ္ဗ်။ စိတ္ခ်လက္ခ် လို႕ ဆိုတဲ့ စကားကို သုံးႏႈန္းလိုက္ရတာက ႏုိင္ငံရဲ႕ အေရးၾကီးတဲ့ အဓိကက်တဲ့ ကိစၥအားလုံး နီးပါးေလာက္မွာ NLD ရဲ႕ အျမင္သေဘာထား ရပ္တည္ခ်က္ေတြဟာ အာဏာရျပည္ခိုင္ျဖဳိးပါတီရဲ႕ အျမင္သေဘာထားရပ္တည္ခ်က္ေတြနဲ႕ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ၾကီး ဆန္႕က်င္ေန တာကို အထင္ အရွားေတြ႕ခဲ့ရလို႕ ျဖစ္တယ္ဗ်။

အတိုက္အခံအလုပ္ကို မလုပ္ဘူးလား  
    အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ အားလုံးသိၾကတဲ့အတုိင္း လူအမ်ား ထင္မထားတဲ့ ျဖစ္ရပ္ေတြျဖစ္လာခဲ့ျပီး မ်က္စိလည္စရာ က်ီးမဟုတ္ ၾကက္မဟုတ္ ေအာက္ကလိ အာအေျခအေနေတြ ေပၚထြန္းလာခဲ့ေတာ့တာပဲဗ်ာ။ အာဏာရပါတီရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တဲ့ သမၼတၾကီး ဦးသိန္းစိန္ ေခါင္းေဆာင္တဲ့ အစိုးရသစ္ ေပၚေပါက္လာၿပီးတဲ့ ေနာက္ပိုင္း အဆင့္ဆင့္ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးမႈမ်ားကတစ္ဆင့္ NLD ဟာ ၂၀၁၂ ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ၀င္ျပိဳင္၊ အႏုိင္ရျပီး လႊတ္ေတာ္ထဲေရာက္လာတယ္။ NLD  ေခါင္းေဆာင္ကို လႊတ္ေတာ္ဥကၠဌေတြ အပါအ၀င္ အာဏာရပါတီ ေခါင္းေဆာင္ေတြက တရင္းတႏွီး ေလးေလးစားစား ဆက္ဆံၾက၊ အေရးပါတဲ့ လႊတ္ေတာ္ေကာ္မတီမွာ ဥကၠဌအျဖစ္ တာ၀န္ေပး။ ဒီလိုနဲ႕ တစ္ခ်ဳိ႕ တစ္ခ်ဳိ႕ေသာ လူေတြက ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ အတိုက္အခံ ပါတီဆိုတာေကာ ရွိေသးရဲ႕လား၊ NLD ဟာ အတိုက္အခံပါတီအလုပ္ကို မလုပ္ေတာ့ဘူးလား ဆိုတဲ့ အေတြးမ်ဳိးေတြ ေတြးလာၾကတာ ျဖစ္ႏုိင္တယ္လို႕ ကြၽန္ေတာ္ေတာ့ ယူဆတယ္ဗ်။

ပါတီေတြရဲ႕ အရွိတရား
    ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ့္အျမင္ကို ေျပာရရင္ေတာ့ ဒီကေန႕ လည္ပတ္ လႈပ္ရွားေနတဲ့ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးစနစ္မွာ အတိုက္အခံ ပါတီေတြ အမွန္တကယ္ ရွိေနတယ္။ NLD အပါအ၀င္ ရွမ္းပါတီမ်ား၊ ကခ်င္ပါတီ၊ ကရင္ပါတီမ်ား၊ ခ်င္းပါတီမ်ား၊ ရခိုင္ပါတီမ်ား၊ မြန္ပါတီမ်ားအပါအ၀င္ ဗမာပါတီမ်ားနဲ႕ တိုင္းရင္းသားပါတီေတြဟာ အရွိတရားေတြပဲ မဟုတ္ပါလား။  သူတို႕ေတြဟာ  ဗုံမဟုတ္ ပတ္မဟုတ္ မ်က္စိလည္စရာ အေျခအေနတစ္ရပ္ကို ျဖတ္သန္းေနရ တာေတာင္မွ စစ္မွန္တဲ့ အတိုက္အခံပါတီရဲ႕ အလုပ္ေတြကို လႊတ္ေတာ္တြင္း လႊတ္ေတာ္ပ ႏွစ္ဌာနစလုံးမွာ ကိုယ့္နည္း ကိုယ့္ဟန္နဲ႕ လုပ္ႏုိင္သေလာက္ လုပ္ေနၾကတယ္လို႕ ေျပာခ်င္တယ္ဗ်။

လက္ေတြ႕လုပ္မရတာေတြ အမ်ားႀကီး
    စစ္မွန္တဲ့ အတုိက္အခံ ဆိုတာ အာဏာရပါတီလုပ္သမွ် အကုန္လုံး ဆန္႕က်င္တာမ်ဳိးမဟုတ္ပဲ ေထာက္ခံသင့္တာ ေထာက္ခံ၊ ပူးေပါင္းသင့္တာ ပူးေပါင္း၊ ဆန္႕က်င္သင့္တဲ့ ကိစၥလို႕ ယူဆရင္ ျပတ္ျပတ္သားသား ဆန္႕က်င္ တာမ်ဳိးျဖစ္တယ္ဆိုတာ ႏုိင္ငံေရး ႏွံ႕စပ္သိျမင္သူတိုင္း သိၾကတယ္ဗ်။ သို႕ေပမယ့္ လက္ရွိ ျဖစ္ေနတာက အတိုက္အခံေတြဟာ ဆိုခဲ့ပါ အတိုက္အခံအလုပ္ေတြကို ပီပီျပင္ျပင္ ႀကိဳးစားလုပ္ခ်င္ေပမယ့္ လက္ေတြ႕ လုပ္လို႕မရတာေတြ အမ်ားႀကီး ျဖစ္ေနတယ္လို႕ သိရတယ္ဗ်ာ။ ဥပမာ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ၾကယ္ပြင့္ျပ ေမးခြန္း တခ်ိဳ႕ကိုေတာင္ တိတိက်က် အေျဖမရဘဲ မွတ္တမ္းတင္ရုံတင္ထားတာမ်ိဳး၊ တခ်ိဳ႕ ေခ်ာင္ထိုးခံရ၊ လ်စ္လ်ဴရႈခံရတာမ်ိဳးစတာေတြ ရွိေနတယ္လို႕ ဆိုတယ္ဗ်။

မဲအမ်ားစုနဲ႕ ပယ္ခ်တယ္
    လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးပါတီဘက္သား မဟုတ္တဲ့ လူနည္းစုပါတီေတြ ကေန ျပည္သူေတြရဲ႕ အက်ဳိးကို ကိုယ္စားျပဳမယ္လို႕ ယူဆတဲ့ အဆိုေပါင္း မ်ားစြာ ေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာကို တင္ျပခဲ့တာ ကြၽန္ေတာ္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေလ့လာမိခဲ့တယ္ဗ်။ သို႕ေသာ္ အာဏာရပါတီကပဲ ဧရာမ မ်ားရာစု လႊမ္းမိုး ထားတဲ့ လႊတ္ေတာ္က ကန္႕ကြက္မဲ အမ်ားစုနဲ႕ ပယ္ခ်တာ၊ မေဆြးေႏြးဘဲ မွတ္တမ္းတင္ရုံ တင္ထား ေတြကိုလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ ေတြ႕ခဲ့ရတယ္ဗ်ာ။

အေျခခံဥပေဒကို ျပင္ၾကဖို႕    
    ၿခံဳၿပီး ေျပာရရင္ျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႕ႏုိင္ငံမွာ အတိုက္အခံပါတီေတြ ရွိပါတယ္။  အတိုက္အခံႏိုင္ငံေရးသမားေတြလည္း ရွိေနပါတယ္။ သူတို႕ေတြဟာ ေျပာလို႕ ရႏိုင္တဲ့ ေဘာင္ထဲကေန ေျပာသင့္တာေျပာ၊ လုပ္သင့္တာ လုပ္ေနၾကပါတယ္ ဆိုတဲ့ စကားအတြက္ အထင္ရွားဆုံးသက္ေသကေတာ့ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္ ေျပာင္းလဲဖို႕ ႀကိဳးစားၾကမယ္ဆိုတဲ့ ရပ္တည္ခ်က္ကို အတိအလင္း ေၾကြးေၾကာ္ ထုတ္ေဖာ္ေနၾကတာပဲ ျဖစ္တယ္ဗ်။
    အဲဒီ ဘုံရပ္တည္ခ်က္အေပၚမွာ အတိုက္အခံပါတီမ်ား ဆက္လက္ စြဲၿမဲၿပီး ျပည္သူအမ်ားစုႀကီးရဲ႕ တစ္ခဲနက္ ေထာက္ခံပူးေပါင္းမႈကိုလည္း ရရွိေအာင္ ႀကိဳးစားႏိုင္ၾကမယ္ဆိုရင္ျဖင့္ ေနာက္ေရြးေကာက္ပြဲတစ္ခုအလြန္မွာ ပုံမွန္ အေနအထားတစ္ခုကို ေရာက္ဖို႕ အေတာ္ကေလး ေမွ်ာ္လင့္စရာ ရွိလာမယ္လို႕ ယူဆေၾကာင္းပါဗ်ာ။
၂၆ ၀၁ ၂၀၁၃
maungwuntha@gmail.com