Wednesday, April 16, 2014

“စစ္ကိုင္းေတာင္ / ကိုအံ႔ႀကီး”

          ေဖ႔စ္ဘုတ္သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ မေန႔က စစ္ကိုင္းေခ်ာင္မွာ ကထိန္သြားခဲ႔တဲ႔ ဓါတ္ပုံကေလးေတြ ျမင္လိုက္တဲ႔အခါ စစ္ကိုင္းေခ်ာင္ေတြကို လြမ္းသြားမိတာနဲ႔ ဒီသီခ်င္းကေလးကို ရွာၿပီးတင္မိပါတယ္။ ခုေခတ္မွာ စစ္ကိုင္းဆိုတာ မႏၱေလးနဲ႔ ဧရာ၀တီျမစ္ႀကီး ျခားေနတာကလြဲရင္ ရန္ကုန္ သန္လ်င္ လို တဆက္တည္းနီးနီး ခရီးေပါက္ေနတာမို႔ စိတ္ကူးေပါက္ရင္ ခနမဆိုင္း ကူးလို႔သန္းလို႔ ရေနပါၿပီ။ ဒါေပမယ္႔ ျမစ္တဘက္ကို ကူးလိုက္တာနဲ႔ ျမင္ကြင္းေတြက လုံး၀ေျပာင္းလဲသြားပါလိမ္႔မယ္။ မန္းေလးေရႊၿမဳိ႕ေတာ္ႀကီးနဲ႔ ယွဥ္ရင္ေတာ႔ စစ္ကိုင္းဆိုတာ ေတာ ေပါ႔ေနာ္။ ဒါေပမယ္႔ ေျမာက္ေလမေနွာေသးတဲ႔ ျမန္မာ႔ယဥ္ေက်းမႈစစ္စစ္၊ အညာဟန္ အညာဓေလ႔စစ္စစ္ကို စစ္ကိုင္းမွာမွ ပိုပီပီျပင္ျပင္ ေတြ႔ႏိုင္ပါလိမ္႔မယ္။ စိမ္းစိမ္းလန္းလန္း ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ရွိလို႔ “သူေတာ္စင္မ်ား တရားရွာတဲ႔ေျမ” လို႔လည္း ေဇယ်ာေရႊေျမ သီခ်င္းထဲမွာ မေဌးေဌးျမင္႔ဆိုခဲ႔တာေပါ႔။ “ပုထိုးဘုရားေစတီ ဘိုးဘြားအေမြတည္ တိုးပြားေစရည္” လို႔ ေဒၚရီသန္႔ကလည္း ဆိုခဲ႔တာပဲ။ ခုဆို စစ္ကိုင္းတံတားႀကီး ႏွစ္စင္းနဲ႔ဆိုေတာ႔ အိမ္ဦးနဲ႔ၾကမ္းျပင္ ကူးသန္းေနၾကတဲ႔ ေဇယ်ာသူေဇယ်ာသားေတြ ပ်ားပန္းခတ္ေနၾကေရာ႔မယ္။ မႏၱေလးၿမဳိ႔ရဲ႕ လက္၀ဲရံလက္ယာရံ ၿမဳိ႕ႏွစ္ၿမိဳ႔အနက္မွာ စစ္ကိုင္းကိုေတာ႔ ျမန္မာမႈျမန္မာဟန္ ျမန္မာဆန္လြန္းလို႔ ပိုႏွစ္ခ်ဳိက္မိပါတယ္။ ေမၿမဳိ႔ေလာက္မေအးေပမယ္႔ မႏၱေလးထက္စာရင္ သစ္ရိပ္၀ါးရိပ္ ေတာရိပ္ေတာင္ရိပ္ ခိုစရာေပါေတာ႔ သာသာယာယာပါပဲ။ ဘုရားရိပ္ တရားရိပ္နဲ႔ဆိုေတာ႔ ရင္ထဲက အပူကိုပါ ေအးေစတာေပါ႔။ ေရွးကေတာ႔ အပ်ဳိႀကီး လူပ်ဳိႀကီးမ်ားကို အသက္ႀကီးရင္ စစ္ကိုင္းေခ်ာင္ပို႔မယ္ လို႔ က်ီစယ္ေလ႔ရွိၾကတယ္ေလ။ ခုေတာ႔ ပို႔ေတာ႔ပါဘူး။ အိမ္မွာပဲ တူ တူမေတြ ထိမ္းခိုင္းရမွာ။  
          တကယ္ေတာ႔ စစ္ကိုင္းကို ေတာလို႔ေျပာရင္ ေရႊကိုင္းသားမ်ားက စိတ္ဆိုးၾကမွာ။ သူတို႔က မႏၱေလးထက္အရင္ မင္းေနျပည္ ျဖစ္ခဲ႔တာေလ။ ပုဂံပ်က္ေတာ႔ အသခၤရာေစာယြန္းက စစ္ကိုင္းမွာ ၿမိဳ႕တည္နန္းစံခဲ႔တာဆိုေတာ႔ အမ်ားႀကီးေစာတာေပါ႔။ သမိုင္းတေလွ်ာက္ မင္းေနျပည္မ်ားနဲ႔ ပူးတုံခြာတုံ ဆက္ႏြယ္ပတ္သက္ခဲ႔ရာၿမဳိ႔လည္း မွန္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ ျမိဳ႔ရိုးျပအိုး နန္းေတာ္ရာမ်ား မရွိေတာ႔ေပမယ္႔ အင္မတန္ေရွးက်တဲ႔ ၿမဳိ႔ေဟာင္းေနရာလို႔ ေျပာလို႔ရပါတယ္။ နန္းစိုက္နန္းတည္ ေနရာအစီအရင္ေတြ ေရြးတဲ႔အခါ စိစစ္စံနစ္က်လြန္းတဲ႔ ျမန္မာပေဒသရာဇ္မ်ား စိုးစံခဲ႔တဲ႔ေနရာဆိုေတာ႔ အရပ္အေန ေဗဒင္ကိန္းခန္း သင္႔ေတာ္စံကိုက္ပုံရပါတယ္။ တေဘာင္ကိန္းခန္းအရ အသက္ေလးရယ္ ရွည္ေစလို ျမနႏၵာေရညိဳသန္း မန္းေတာင္ရိပ္ခို လို႔ဆိုၾကေပမယ္႔ တကယ္တမ္း အေရးၾကဳံလာေတာ႔ အေျပးအလႊားခိုၾကရတာ စစ္ကိုင္းေတာင္မွာပါ။ စစ္ေျပးဒုကၡသည္ ေထာင္ေသာင္းသိန္းသန္းကို လက္ခံေကၽြးေမြးနိုင္ခဲ႔ပါတယ္။ သိပၸံေမာင္၀တို႔ ေလပါတီျမရင္တို႔ စစ္ကိုင္းဘက္သာ ခိုခဲ႔ရင္ ဒီလိုအျဖစ္ဆိုးၾကဳံရမွာမဟုတ္လို႔ေတာင္ ေအာင္႔ေမ႔မိတယ္။ ေရရွားတတ္တယ္ ဆိုတာကလြဲလို႔ ကပ္သုံးပါးလြတ္တယ္လို႔ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ ျမဳိ႕မေမာင္ေတြမ်ား ေတာင္ရိုးတန္း ခိုေနရင္းကေန “စစ္ကိုင္းမွာပဲ စိတ္ကစြဲ နတ္ျပည္” လို႔ သီခ်င္းကေလးေတြ ေရးခဲ႔ဖြဲ႔ခဲ႔ႏိုင္ပါေသးတယ္။ စင္စစ္ေတာ႔ စစ္ကိုင္းဆိုတာ မႏၱေလးအတြက္ တကယ္ပင္ ငယ္ကေပါင္းတဲ႔ လက္ေဟာင္းမျမရင္ လို႔ ဆိုရမွာေပါ႔ေနာ္။    
          သီခ်င္းထဲမွာ ကိုအံ႔ႀကီးက ေစတီပုထိုးဘုရား မိုးဖ်ားျမင္႔သီေခါင္ေဘြ လို႔ ၀င္႔ႀကြားထားျပန္ေတာ႔ စစ္ကိုင္းမွာ တန္ခိုးႀကီးဘုရားေတြ လက္ညိဳးထိုးမလြဲ တည္ထားကိုးကြယ္ခဲ႔တာကိုလည္း ထည့္မေျပာလို႔ မျဖစ္ျပန္ဘူး။ လူသိအမ်ားဆုံးကေတာ႔ ဆြမ္းဦးပုညရွင္ေပါ႔။ နတ္ေဒ၀တာေတြ အာရုဏ္ဆြမ္း၀တ္ျဖည့္ေလ႔ရွိတာမို႔ ဘယ္ေတာ႔မွ ဆြမ္းဦးတင္ခြင္႔မရႏိုင္ဘူး လို႔ နံမည္ေက်ာ္ပါတယ္။ ဘုရားရဲ႔ တည္ေနရာျမင္ကြင္းကိုက ၾကည္ညိဳစရာအျပင္ ဂမၻီရဆန္တဲ႔ အေငြ႔အသက္ကိုပါ ခံစားႏိုင္ပါတယ္။ ငယ္ငယ္က ဖတ္ခဲ႔ဘူးတဲ႔ ျမစၾကာ ၀တၳဳထဲက ဆရာႀကီးနဲ႔ ေမာင္ေအးတို႔  ဥစၥာေစာင္႔မကေလးေတြနဲ႔ ေတြ႔တဲ႔ေနရာလို႔ မွတ္မိေနပါတယ္။ စစ္ကိုင္းတခြင္ကို သိုက္နန္းရွင္တို႔ရဲ႔႕ နယ္ေျမအျဖစ္ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြက ယုံစားထားတာကိုး။ ဆရာနန္းေတာ္ေရွ႔ကေတာင္ “သိန္းသန္းကုေဋ မေရႏိုင္ တို႔ပိုင္ဥစၥာၾကြယ္ စစ္ကိုင္းအေနာက္ဘက္ ေတာင္ေတြမယ္ တို႔ပစၥည္းေတြရွိေနတယ္။ နိဗၺာန္ေရာက္ေအာင္ ေဆာင္ယူဖြယ္” လို႔ သူေဌး၀ါဒထဲမွာ မႏိုင္ႏိုင္ရာနဲ႔ ၾကြားခဲ႔ပါေသးတယ္။ ဥစၥာေစာင္႔ဆိုတာ ေနာင္ပြင္႔မယ္႔ဘုရားရွင္ကို ရည္စူးလွဴတန္းထားတဲ႔ ေရႊေငြစည္းစိမ္တို႔ကို အေစာင္႔အေရွာက္ျဖစ္ေနရတဲ႔ ဘုမၼိယႏြယ္၀င္နတ္တမ်ဳိးလို႔ ယုံၾကတာ။ ပုံျပင္တေထာင္႔တညမက ဇာတ္လမ္းကေလးေတြက ဆြတ္ပ်ံ႔လြမ္းေမာ ေျခာက္ျခားဖြယ္ေတြရွိခဲ႔ပါတယ္။ ငယ္ငယ္က ပန္တ်ာၾကည္လင္ကတဲ႔ဇာတ္ထဲမွာ သိုက္ဆရာက “ေဟ.. ျမစိမ္း” ဆို  အသံနက္ႀကီးနဲ႔ ေအာ္လိုက္ရင္ ကိုယ္ပါ တုန္တုန္သြားတာ။ ကိုဘုန္းၾကြယ္တို႔သားအဖ ရွင္ျပဳၾကေတာ႔ ေမာင္ရင္ေလာင္းကေလးကို တကာၾကီးေခၚခိုင္းရင္း သားအဖႏွစ္ေယာက္ သြားေလသူကို တေတာ႔ ငိုလိုက္ၾကတာတပြဲလုံးပဲ။ မယုံဘူးသြားေျပာရင္ အဟုတ္ကို ရိုက္လႊတ္ၾကမွာ။ မ်က္စိမွတ္သာယုံလိုက္။ ဒါမွ ပြဲၾကည့္ရတာလည္း အရသာရွိတာ။ ေကာင္းမႈေတာ္ ေရာက္ျပန္ေတာ႔ အရသာကတမ်ဳိးေျပာင္းသြားေရာ။ က်ယ္က်ယ္၀န္း၀န္း လင္းလင္းခ်င္းခ်င္းနဲ႔။ ေစာင္းတန္းထဲမွာ သနပ္ခါးသည္ေတြ ေပါခ်က္မ်ားကေတာ႔ မေျပာနဲ႔။ စစ္လည္းစစ္ ေစ်းလည္းသက္သာ၊ အေခါက္အေပြးထူထူႀကီးေတြနဲ႔ ေခါင္ဆိုတဲ႔ဟာေတြ ေခါင္းေခါက္၀ယ္လို႔ရတယ္။ အေက်ာ္တို႔ ကရမက္တို႔ နံသာျဖဴ ေတာင္နံႀကီး စတဲ႔ သစ္ေမႊးေတြကလည္းစုံလို႔။ သစ္တိုသစ္စေလးေတြ ခ်ိန္ခြင္နဲ႔စက္ေရာင္းတာ တျခားဘယ္မွာျမင္ဖူးမလဲ။ ခုေခတ္လူေတြက သနပ္ခါးေတာင္ လိမ္းေလ႔မရွိၾကေတာ႔ သနပ္ခါး ဘယ္ႏွစ္မ်ဳိးရွိမွန္းလည္း မသိၾကေတာ႔ပါဘူး။ ဥမင္သုံးဆယ္ ေရာက္ေတာ႔ ရႈခင္းက တေမွ်ာ္တေခၚ။ အင္မတန္ သာယာပါေပတယ္။ အဲကြန္းေတြ စိမ္႔ေအာင္လႊတ္ထားတဲ႔ အေအးဓါတ္နဲ႔ ဘုရားရိပ္ တရားရိပ္က ေလေျပေလညင္းကေလးရဲ႕ အေအးဓါတ္ ဘာမွမဆိုင္ေအာင္ ကြာျခားလြန္းပါတယ္။ ရွိသမွ်ဘုရား စုံေအာင္ဖူးခ်င္ရင္ေတာ႔ စစ္ကိုင္းမွာ တပါတ္ေလာက္ေနမွရမယ္။ ဒါေတာင္ ေခ်ာင္ေတြ ေက်ာင္းေတြ မႏွံ႔ေသးဘူးဗ်ား။
          စစ္ကိုင္းေခ်ာင္ေတြ အေၾကာင္းေျပာလိုက္ရင္ ခ်စ္သက္ေ၀ ဇာတ္ကားထဲက ၾကည္ၾကည္ေဌး နဲ႔ သာေဂါင္ႀကီး ကို ေျပးေျပးျမင္ပါတယ္။ ဆိုင္းထမ္းႀကီး နဲ႔ ဆြမ္းေတာ္သိမ္းလာတဲ႔ ကိုရင္သာေဂါင္ ရယ္ စက္ပန္းထိုးလိုက္ ဆြမ္းခ်ဳိင္႔ပို႔လိုက္လုပ္ေလ႔ရွိတဲ႔ ေရႊၾကည္ရယ္ စစ္ကိုင္းေတာင္ရိုက္ကြင္းေတြ ေတာ္ေတာ္ပါတာကိုး။ ခက္တာက ေအ၀မ္းသူေဌးေတြဟာ ဒီေလာက္လွတဲ႔ စစ္ကိုင္းေတာင္မွာ လာမရိုက္ပဲ စတီရီယိုထဲတင္ ဆက္တင္ႀကီးေတြနဲ႔ ရိုက္ၾကတာ အံၾသပါရဲ႕။ စစ္ကိုင္းမွာ ရိုက္စရာ ရႈခင္းေတြ ေပါလြန္းလို႔ မနၱေလးသား ဓါတ္ပုံဆရာမွန္သမွ် စစ္ကိုင္းတက္မရိုက္ဖူးတဲ႔သူ မရွိဘူး။ ရုပ္ရွင္ေတြ ဗီဒီယိုေတြလည္း ဒီလိုပဲ။ ဘယ္နားလဲေတာ႔ ေသခ်ာမမွတ္မိလိုက္ဖူး။ တရုတ္စကားပင္ေတြ ေတာႀကီးျဖစ္ေနတဲ႔ ေက်ာင္းတေက်ာင္းေရာက္ခဲ႔ဖူးတယ္။ အရြယ္ညီညီ ပင္ခ်င္းရွက္ေနတဲ႔ စကားေတာထဲမွာ လွလိုက္တာ ေအးလိုက္တာမ်ား မေျပာပါနဲ႔ေတာ႔။ စစ္ကိုင္းတခြင္ ပတ္၀န္းက်င္ ဘယ္ရြာစပ္သြားသြား စိမ္းစိမ္းစိုစို အညာရႈခင္းစစ္စစ္ ေတြ႔ရမယ္။ ဖုန္ကေလး တလုံးလုံးေတာ႔ ရွိတာပ။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြ မွန္သမွ်ကလည္း ေနာက္ေပါက္ေပၚပင္ တေက်ာင္းမွမပါဘူး။ အားလုံး ကိုယ္႔မိဘ ဘိုးဘြားမတိုင္ခင္က ရွိခဲ႔တာေတြခ်ည့္ပဲ။ ျမန္မာတႏိုင္ငံလုံးမွာ အထူထပ္ဆုံး သာသနာ႔နယ္ေျမေပါ႔။ သီလရွင္တိုင္းျပည္ဆိုလည္း မမွားဘူးဗ်။ မသုဓမၼစာရီ ျပန္ဖတ္ၾကည့္။ စစ္ကိုင္းက။
          အစားအေသာက္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ကေတာ႔ စစ္ကိုင္းမွာ ဘာဓါတ္မ်ားရွိသလဲ မဆိုႏိုင္ဘူး။ သူ႔ဆီကဟာေတြ အကုန္ စားေကာင္းတယ္။ သာသနာ႔နယ္ေျမဆိုေတာ႔ သားငါးေပၚမစားဘူး။ ဆရာေလးတို႔ခ်က္တဲ႔ သက္သတ္လြတ္ဟင္းလ်ာမ်ားဟာ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို သက္သတ္လြတ္ စားေနတာပါလား ဆိုတာေမ႔သြားေလာက္ေအာင္ ေကာင္းတယ္။ ကိုယ္တိုင္အညာသားျဖစ္ပါလ်က္ လက္ပံေခါင္းခ်ည္ေရ ကို စစ္ကိုင္းေရာက္မွ စားဖူးတယ္။ လွ်ာကိုလည္ေရာ။ ျမဴရြက္သုပ္ဆိုတာလည္း ေကာင္းမွေကာင္း။ အသားမစားရမေနႏိုင္လို႔ တရုတ္ဟင္းလ်ာကိုမွ စားခ်င္ပါတယ္ဆိုရင္ ဟိုးတုန္းကေတာ႔ ရြာေထာင္မွာ သူဇာ ဆိုတဲ႔ တရုတ္စားေသာက္ဆိုင္ရွိသဗ်။ လိုခ်င္တာ အကုန္ရတယ္။ စားလို႔လည္းၿမိန္တယ္။ စပ္တာေတာ႔ မတရားစပ္တယ္။ ေစ်းေတာ္ေတာ္ သက္သာတယ္။ ထမင္းေလးစားၿပီး ဘုန္းႀကီးမ်ားလို အခိ်ဳအခ်ဥ္ သစ္သီး၀လံကလည္း မရွားဘူး။ ျမန္မာသြားရည္စာ အကုန္ရွိတယ္။ အခုထက္ထိ မေမ႔ပဲ စြဲေနတာတစ္ခုရွိတယ္။ စစ္ကိုင္းမွာ ေရာင္းတဲ႔ သူတို႔အေခၚ ေရခဲပလုတ္တုတ္။ ေရခဲျခစ္အလယ္မွာ အုန္းသီးျခစ္ကေလးေတြရယ္၊ ေက်ာက္ေက်ာတုံးမဲမဲေလးေတြရယ္နဲ႔႕ အခ်ဳိရည္္ ေရာင္စုံေလးေတြ ဆမ္းထားတာ။ ရန္ကုန္ကလို ေဆးသၾကားအခ်ဳိရည္မဟုတ္ပဲ ေလးေလးပင္ပင္နဲ႔ ခ်ဳိတာဗ်ား။ ေျပာေနရင္းနဲ႔ေတာင္ စားခ်င္လာၿပီ။ အခုေျပာသြားတာေတြ အားလုံးက လြန္ခဲ႔တဲ႔ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္က စစ္ကိုင္းေပါ႔ေနာ္။ ဒီကေန႔ အေျခအေနကိုေတာ႔ လက္လွမ္းမီတဲ႔သူမ်ားက ျပန္မွ်ၾကပါဦး။ ရန္ကုန္သားမ်ား သူမ်ားရပ္ရြာ အလည္သြားၿပီးရင္ စားေကာင္းေသာက္ေကာင္း တယ္လည္းေလေဖာင္းတတ္သကိုးလို႔ မေအာင္႔ေမ႔ပါနဲ႔။ ကိုသန္းထြန္းေလး ဆိုသလို အညာဌာနီ တခါလာမည္ ကၽြန္ေတာ္႔အဖို႔္ေတာ႔ ေမ႔မရပါေလၿပီ မို႔ပါ။ ေနာ႔။


ပုညရွင္ေစတီအပါး စစ္ကိုင္းေတာင္ အထက္နားဆီက အေရွ႕တလႊားရႈလိုက္ရင္ေလ။ ဧရာ၀တီ၊ ဒု႒ာ၀တီ၊ နတ္ပန္းခ်ီေဆးစုံကြန္႔ေရာ႔ေလသလား။ ၀ဲလက္ယာအတြန္႔အတြန္႔ေတြနဲ႔ အလြန္႔အလြန္ သာယာပါေပသည္။ တႏွစ္ကူးလို႔ တႏွစ္က်ဴးျပန္ေတာ႔ အသစ္ဖူးခဲ႔ရျပန္ေခ်။ ေတာေတာင္ေရေျမ ကုန္းေနေရေန သက္ရွိသက္မဲ႔ သတၱ၀ါေတြ ေလာကဓါတ္ႀကီးတခုလုံး သစ္လို႔မို႔ ဒီႏွစ္တြင္လည္း ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ရႊင္ရႊင္ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေန။

သမိုင္းေျပာင္မညွိဳး စစ္ကိုင္းေတာင္ေတာ္ရိုးမွာေလ ျမဴခိုးရွက္ဆိုင္္း အုံ႔မႈိင္းျပာရီေ၀ မႈန္မႈန္ရီေ၀ ေစတီပုထိုးဘုရား မိုးဖ်ားျမင္႔သီေခါင္ေဘြ ေတာင္ေတြစိမ္႔စမ္္း ေခ်ာင္ေတြ သိန္းသန္း ေခမာေသာင္ကမ္း တက္လွမ္းေအာင္ျမင္ေျမ ေမဓာ၀ီေလး ေတာမွီသုံးးတဲ႔ ေယာဂီထုံးရွာေပ။
ေရာက္ၾကဖူးသလား ေဇယ်ာေရႊေျမ ျမစ္ေရေခြ၀န္းလွ်မ္း ရႈဆန္းျဖာေတြ စစ္ကိုင္းေတာင္ေျခ အေရာက္သြား တရားရွာေခ်။ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာတေတြ အတာကူးတဲ႔ ႏွစ္ဦးဂိမၼာန္ေႏြ။

(ကံ႕ေကာ္၀တ္မႈန္ သင္းတဲ႔ရဂုံ စုံေတာေျခ သၤဂီပြင္႔ခ်ပ္ ရင္ကပ္သရဖီ ႀကိဳင္လို႔ေမႊး) ၂ ။ ဖူးငုံေ၀ ပုရစ္တံစီ ညီတယ္ေလ တေ၀ေ၀ ေလေျပေလညွင္းေသြးေတာ႔ ေအးရနံ႔ထုံေန ရြက္သစ္ေလာင္းလို႔ ေဟာင္းရြက္ညွာေၾကြ အခါေပ ေရာ္ျငမ္းရြက္ၾကင္ နီလြင္ေမာင္းေျပေျပ။
ေရာက္ၾကဖူးသလား ေဇယ်ာေရႊေျမ ျမစ္ေရေခြ၀န္းလွ်မ္း ရႈဆန္းျဖာေတြ စစ္ကိုင္းေတာင္ေျခ အေရာက္သြား တရားရွာေခ်။ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာတေတြ အတာကူးတဲ႔ ႏွစ္ဦးဂိမၼာန္ေႏြ။

ျမစ္မင္းဧရာ ေခြကာ၀ိုင္းလို႔ စစ္ကိုင္းေအာင္ခ်ာေျမ ေရလႈိင္းေလးေတြ သြင္သြင္ျမဴးေတာ႔ ေငြေရာင္ျဖဴးကာေလ ေရႊေတာင္ဦးေမွာ္ ရႈေမွ်ာ္ခင္းနဲ႔ ျမစ္တြင္းသာယာေပ ခ်စ္ျခင္းသံသာေလ ဟသၤာစင္ေရာ္ ၾကင္ေဖာ္တြဲလို႔ သဲကမ္းပါးယံ ၀ဲပ်ံကာေန။

(ေရာက္ၾကဖူးသလား ေဇယ်ာေရႊေျမ ျမစ္ေရေခြ၀န္းလွ်မ္း ရႈဆန္းျဖာေထြ စစ္ကိုင္းေတာင္ေျခ အေရာက္သြား တရားရွာေခ်။ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာတေတြ အတာကူးတဲ႔ ႏွစ္ဦးဂိမၼာန္ေႏြ) ၂ ။

သီခ်င္းနားေထာင္ရန္ ။       ။ http://soundcloud.com/user8265829/mmasingss-channel7

No comments: