ျမန္မာသီခ်င္းႀကီးထဲမွာ
သည္သီခ်င္းကေလးကိုေတာ႔ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးႀကိဳး လို႔ ေခၚၾကပါတယ္။ မင္း
မိဖုရား သားေတာ္ သမီးေတာ္မ်ားရဲ႕ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ေတာ္ ေရႊေက်ာင္းႀကီး
ေဆာက္လုပ္ၿပီးစီးလို႔ ေရစက္ခ်အခမ္းအနား က်င္းပတဲ႔အခါ တီးေလ႔ရွိတဲ႔
သီခ်င္းပါ။ ခုထက္ထိလည္း အညာဘက္က ေက်ာင္းေရစက္ခ် အလွဴမဂၤလာေတြမွာ မပါမၿပီး
နားေထာင္လို႔ မၿငီးေသးပါဘူး။ ႀကိဳးသီခ်င္းဆိုေတာ႔ အသံကေလးေတြက
သြက္ၿပီး ျမဴးေနသလို ဆိုရတာကလည္း ခဲရာခဲဆစ္ မရွိလွဘူး။
သီခ်င္းမရတဲ႔သူေတာင္မွ သူ႔ေတးသြားတီးကြက္ကေလးေတြက နားနဲ႔မစိမ္းပဲ
ၾကားဖူးသလိုလို ရွိေနလိမ္႔မယ္။ အဆိုပိုင္တဲ႔သူမ်ားက်ေတာ႔ သီခ်င္းကို
ဘရိတ္ကေလးေတြနဲ႔ တားတားၿပီး အၾကြဆိုလိုက္ရင္ ဆိုရတာလည္း အရသာရွိ၊
ၾကားရတာလည္း အရသာရွိ၊ တီးရတဲ႔သူလည္း လက္ေတြ႔လာၿပီး ၿမဳိင္ေနမွာပဲ။
ကိုယ္ကေတာ႔ ႀကိဳက္တယ္။ ဒါေပမယ္႔ သိပ္မညႊန္းရဲဘူး။ ေတာ္ၾကာ ဗီဗာဟိန္းတို႔
သားစိုးတို႔ ၾကားရင္ ဒီေဂ်နဲ႔ ေရာသမေမႊလိုက္မွ ဟုတ္ေပ႔ ျဖစ္ေနဦးမယ္။
သူ႔သီခ်င္းမွာကိုက ဒီေဂ်ပြတ္ထားသလို ဆတ္ေတာက္ဆတ္ေတာက္ကေလးေတြ ပါၿပီးသား။
သီခ်င္းရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကေတာ႔ ဘုရင္ထီးဖ်ားရဲ႕ ေရႊေက်ာင္းေတာ္ႀကီးဟာ ဘိုးေတာ္သိၾကားမင္းရဲ႕ ေ၀ဇယႏၱာနတ္နန္းႀကီးအလား ထင္မွားရပါေပတယ္ လို႔ ဆိုတာပါ။ ျပႆာဒ္ ဘုံျမင္႔ေတြ တဆင္႔ၿပီးတဆင္႔ လႊင္႔ေနေအာင္ တက္သြားရတဲ႔အထဲ၊ ဆန္းဆန္းၾကယ္ၾကယ္ အေဆာင္ေတြ အေဆာင္ေတြကလည္း အံ႔မခန္းပဲတဲ႔။ အစိမ္း အနီ အျပာ အ၀ါ လွရာရာ အေရာင္ကေလးမ်ားေပၚမွာ ေရႊေရာင္ ေငြေရာင္ ဖန္ေရာင္ မွန္ေရာင္မ်ား ဟပ္လိုက္ေတာ႔ ေနအေရာင္ လအေရာင္မ်ားလို ၀ိုး၀ိုး၀င္း၀င္း လင္းလင္းလက္လက္ ရွိတယ္ေပါ႔ေလ။ ျပႆဒ္ထိပ္ဖ်ားမ်ား ေမာ္ၾကည့္လိုက္ရင္ ဟိုးေကာင္းကင္က တိမ္ေတြဆီေရာက္သြားမလား ေအာင္႔ေမ႔လို႔ ရဲရဲေတာင္ မၾကည့္၀ံ႕ၾကဘူးတဲ႔။ အဲဒါ တို႔ မင္းၾတားႀကီးရဲ႕ သံသရာ ၀ဋ္ဒုကၡက လြတ္ရာလြတ္ေၾကာင္း နိဗၺာန္ကို ရည္စူးတဲ႔ ေကာင္းမႈေတာ္တဲ႔ေလ။ တို႔တိုင္းသူျပည္သားမ်ားလည္း ၾကည္နူးအားရစြာ သာဓုေခၚလိုက္ေတာ႔ သာသာယာယာ ခ်မ္းခ်မ္းျမျမ မရွိပါလားတဲ႔။
ဟင္႔။ ေပၚလစီသီခ်င္းႀကီးေနာ္။ ဖားခ်က္ကေတာ႔ ၉ေလာက္ရွိလိမ္႔မယ္။ တကယ္ပဲ အဲသေလာက္ လွလို႔လား စဥ္းစားၾကည့္ၾကဦးစို႔။ နီးနီးစပ္စပ္ မ်က္စိထဲျမင္ဖူးခ်င္ရင္ေတာ႔ မႏၱေလးက ေရႊေက်ာင္းႀကီးကို သြားလည္ၾကည့္လို႔ရတယ္။ ဧည့္သည္ေတြ မန္းေလးလာတဲ႔အခါ ေရႊေက်ာင္းႀကီးေရာက္လို႔ ဓါတ္ပုံမရိုက္ပဲ ေနႏိုင္တဲ႔သူ ရွိသလား။ အဲ႔ဒါ အသက္ရာေက်ာ္ရွည္တဲ႔ အမယ္ႀကီးအိုတစ္ေယာက္ရဲ႕ အလွျဖစ္ေနၿပီ။ ျခဴးပန္းေခြ ေရႊကႏုတ္ေတြမပါပဲ တိုင္လုံးခ်ည့္သက္သက္ ေျဖာင္႔ေနေအာင္ တံတားထိုးထားတဲ႔ ေတာင္သမန္က ဦးပိန္လက္ရာေတာင္မွ ေရႊမန္းၿမဳိ႕ က်က္သေရေဆာင္ ျဖစ္ေနတာ ဘယ္သူမွ မျငင္းနိုင္ဘူး။ ျမန္မာ႔အႏုပညာလက္ရာ ပန္းဆယ္မ်ဳိးနဲ႔ ထုံမႊန္းထားတဲ႔ ေရႊေက်ာင္းႀကီးဆို ဘယ္႔ႏွယ္ေျပာပါလိမ္႔ေနာ္။ သူ႔ေက်ာင္းတံခါးခ်ပ္က အရုပ္တစ္ရုပ္ဖဲ႔ေရာင္းလိုက္ရင္ ေဒၚလာေတြ နင္႔ေနေအာင္ရလို႔ ရတနာစိန္ေက်ာက္မ်ားလို သူခိုးသူ၀ွက္ရန္က အသည္းအသန္ ကာကြယ္ေနရတယ္။ ဒါေတာင္ အခုျမင္ရတာက ေရနံေခ်းေတြ၀ေနလို႔ (စစ္ေစးေတြလည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္) မည္းနက္နက္ အေရာင္ထြက္ေနတဲ႔ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီး။ ဟိုတုန္းကလို ေရႊေရာင္ ဖန္ေရာင္ မွန္ေရာင္မ်ားနဲ႔ဆို ဘယ္ေလာက္မ်ား လွလိုက္မတုန္း။
မလွပဲ ဘယ္ေနပါ႔မလဲ။ ေရႊေက်ာင္းႀကီးရဲ႕ နံမယ္အျပည့္အစုံက ေရႊနန္းေတာ္ေက်ာင္း လို႔ေခၚတာ။ ဘာျဖစ္လို႔ ေရႊနန္းေတာ္ေခၚသလဲဆိုေတာ႔ မႏၱေလးၿမိဳ႕ကို နန္းစိုက္တဲ႔အခါ နန္းေတာ္ေဟာင္းျဖစ္တဲ႔ အမရပူရေရႊနန္းေတာ္ႀကီးကို ပုံစံမပ်က္ တစစီျဖဳတ္ယူၿပီး အခုလက္ရွိေနရာမွာ မူရင္းပုံစံအတုိင္း ျပန္လည္ေဆာက္လုပ္ထားတာတဲ႔။ ဒါေၾကာင္႔ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းဆိုေပမယ္႔လည္း ေမာ္ဒယ္တစ္ခုပဲ ေအာက္ေသးတဲ႔ ေရႊနန္းေတာ္ႀကီး မဟုတ္ဘူးလား။ အမရပူရနန္းေတာ္က ဘိုးေတာ္ဘုရားတည္ထားတာ။ ကုန္းေဘာင္မင္းဆက္ထဲမွာ သူ႔ထက္နန္းသက္ရွည္တာ မရွိဘူး။ သူ႔တစ္သက္ စုစည္းသိမ္းပိုက္ခဲ႔တဲ႔ အႏုသုခုမလက္ရာမြန္ေတြဆိုတာ သူ႔ေခတ္သူ႔အခါက အဆီအႏွစ္ေတြခ်ည့္ပဲ။ သူ႔နန္းေတာ္က တပတ္ႏြမ္းတဲ႔ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းဆိုေတာ႔ ကိုယ္တို႔ ျမန္မာ႔ယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွစ္ေတြထဲမွာဆိုရင္ ျပင္သစ္က ဗာဆိုင္းနန္းေတာ္ႀကီးတမွ် ခမ္းနားေပလိမ္႔မယ္။ အဲသလိုေတြးၾကည့္လိုက္ေတာ႔ သီခ်င္းထဲမွာ ဆိုတာ မလြန္ဘူး။ ခင္သန္းႏု အခုလွတာ ျမင္ရင္ ဟိုးငယ္ငယ္က သူဘယ္ေလာက္လွမလဲ စဥ္းစားၾကည့္ေလ။
ရွင္ဘုရင္႔ပုဆိုးမို႔လို႔ ပိုးခ်ည့္ပဲျဖစ္တာ မထင္နဲ႔။ စေလက ရုပ္စုံေက်ာင္းဆိုတာလည္း ကမာၻေက်ာ္တယ္။ ရုပ္လုံးရုပ္ၾကြေတြ စုံလြန္းလို႔ ရုပ္စုံေက်ာင္း လို႔ေခၚတာ။ ကိုယ္တို႔ျမန္မာေတြဟာ ေရွးက ဘုရားတည္ေက်ာင္းေဆာက္ လွဴတဲ႔တန္းတဲ႔အခါမွာ သူ႔ေခတ္သူ႔အခါအေလ်ာက္ ေကာင္းေပ႔ညြန္႔ေပ႔ဆိုတာေတြနဲ႔ ဆန္းသထက္ဆန္းၾကယ္ေအာင္ မြန္းမံတတ္ၾကတယ္။ အေနာက္နိုင္ငံေတြမွာလည္း သည္လိုပဲေလ။ မိုက္ကယ္အိန္ဂ်လိုႀကီး လက္ရာေတြ ျမင္ခ်င္ ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္းထဲ သြားၾကည့္ရတာ မဟုတ္လား။ ကိုယ္႔ဆီကို နိုင္ငံျခားသားဧည့္သည္ေတြလာရင္ ဘုရားေတြေက်ာင္းေတြလိုက္ပို႔ရတာ
ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြအေနနဲ႔ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးေတြ ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းတာ သာသနာေတာ္တေလွ်ာက္လုံးပါပဲ။ ဘုရားရွင္လက္ထက္ကဆို သာ၀တၳိျပည္မြန္ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးရွိတယ္။ အနာတပိဏ္သူေဌးႀကီးလွဴတာ။ ၀ိသာခါေက်ာင္းအမႀကီးလွဴတဲ႔ ပုဗၺာရုံေက်ာင္းေတာ္ႀကီး ရွိတယ္။ ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးဆိုတာလည္
သို႔ေသာ္လည္း တရားနာပရိသတ္ရယ္။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ နိဗၺာန္စံ၀င္တဲ႔အခါ ထိုထိုဤဤေသာ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးမ်ားအား အေမြစားအေမြခံအျဖစ္ ရွင္အာနႏၵာ၊ ရွင္မဟာကႆပ၊ ရွင္ရာဟုလာ ဘယ္ရဟႏၱာမထရ္ျမတ္ကိုျဖင္႔ လႊဲေျပာင္းေပးအပ္သြားေလတယ္လို႔ က်မ္းဂန္ေတြမွာ ဖတ္ဖူးသလဲ။ ၾကားဖူးသလဲ။ မဇၨိမက သံေ၀ဇနိယဌာနေတြေတာင္မွ အိႏၵိယ၊ နီေပါ အစိုးရက ဘုရားဖူးခရီးသည္ေတြ လာႏိုင္ေအာင္ သီးသီးျခားျခားထားနိုင္လို႔ သည္ကေန႔က်န္တာ။ ႏို႔မို႔သူ႔အနားက ရွင္ဘုရင္လွဴတဲ႔ေျမကြက္ေတြလို ဘာသာျခားေတြ ပိုင္းေရာင္းလို႔ ကုန္တာၾကာေပါ႔။ ကိုယ္နားလည္သေလာက္ေတာ႔ ေက်ာင္းဆိုေသာ ဒါန၀တၳဳပစၥည္းဟာ သံဃိကအမႈ သံဃာကိုရည္မွန္း လွဴဒါန္းေသာအရာသာျဖစ္တယ္။ နႏၵိယကိုလွဴထားတာ။ သူပ်ံေတာ္မူရင္ သူ႔သားလည္းဆိုင္တယ္။ သူ႔တူဘုန္းႀကီးဆက္ခံရမယ္။ လူထြက္ေတာ႔ ရင္းႏွီးစားလို႔ရတာေပါ႔။ ဆိုတာမ်ဳိး မဟုတ္ဘူး။ (မိုးႀကိဳးပစ္မယ္႔သူငယ္ကြယ္။ ေမႊခ်က္ကေတာ႔ ကမ္းကုန္ပဲ။)
ဒုကုဋ္သကၤန္းႀကီးကိုစြဲလန္းလို႔
အေၾကာင္းျပခ်က္ဆိုတာကေတာ႔ ႏွစ္ဘက္စလုံးမွာ ခိုင္ခုိင္လုံလုံ ရွိတာေပါ႔ေလ။ သို႔ေသာ္လည္း အႏိုင္အရႈံးဆိုတာကေတာ႔ အသာစီးရသြားတဲ႔သူက မႏိုင္ဘူး။ အေလွ်ာ႔ေပးလိုက္တဲ႔သူသာ အႏိုင္ရတယ္ လို႔ ျဖဳတ္ေခ်းဦးေႏွာက္နဲ႔ ေဟာသည္အႏၶပုထုဇဥ္ ငမိုက္သားကေတာ႔ ေအာင္႔ေမ႔တာပဲဖ်ာ႔။ ဒီေျမေပၚမွာ ဒီေက်ာင္းေပၚမွာ သူ႔ဘာသူ ဗီဒီယိုရိုက္ရိုက္၊ ကင္းၿမီးေကာက္ေထာင္ေထာင္ အဲ႔ဒါ သူ႔အကုသိုလ္။ ကိုယ္က သူနဲ႔ အမွ်၀င္ယူစရာလား။ ဒီသာသနာေတာ္ႀကီးကို ဒီေက်ာင္းေတာ္ႀကီးတစ္ခုနဲ႔ ထိန္းသိမ္းသန္႔စင္ေစခ်င္လို႔လည္
ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးႀကိဳးနဲ႔ သံသရာေလ ၀ဋ္ႏွင္႔ကင္းေၾကာင္း ရွင္းေၾကာင္း အႏုေမာဒနာတရားေလးမ်ား နာၾကားမယ္ၾကံကာမွပဲ ေက်ာင္းႀကီးေပၚမွာ ေမာင္ငယ္ကေညာ႔လို႔ ဘုန္းႀကီးေအာ႔လို႔ ရိုက္ေတာ႔မယ္။ လြန္တာရွိရင္ ၀နၱာမိပါဖ်ား။ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးမ်ားရဲ႕ သီလဂုဏ္ သမာဓိဂုဏ္ ပညာဂုဏ္တို႔အေပၚ ယုံမွားသံသယ စိုးစဥ္းမွ် မရွိပါ။ တပည့္ေတာ္တို႔က ေဟာသမွ်ေျပာသမွ် နာၾကားမွတ္သားရမယ္႔သူေတြပါ။ ေလာဘကိေလသာ၊ ေဒါသကိေလသာ၊ ေမာဟကိေလသာမ်ား ပါးလ်ားေလ်ာ႔နည္းေစမည့္ တရားေဒသနာမ်ား ဆက္လက္ ခ်ီးျမွင္႔ေတာ္မူပါဘုရား။ အဲသည္တရားပြဲေရွ႕နားက တိုက္ပုံနဲ႔တကာႀကီးမ်ားကို နာနာသာဖိေဟာေတာ္မူပါ။ တပည့္ေတာ္လည္း တူတူပဲ။ အသက္ႀကီးေလ အတၱႀကီးေလမို႔ ရွင္ဖ်ားတို႔မွ မေဟာရင္ သံသရာေရယာဥ္ေၾကာမွာ ေမ်ာခ်င္တိုင္းေမ်ာမယ္႔ အကုသိုလ္တုံးႀကီးဖ်။ သည္ဘ၀မွာျဖင္႔ မဟာဒုက္ေလာက္နီးနီး ဆြမ္းတစ္နပ္အႏိုင္ႏိုင္ အားခဲလွဴဒါန္းေနရေပမယ္႔ ေနာင္ျဖစ္ေလရာဘ၀တိုင္းမွာ ေ၀ဇယန္ႏွင္႔ႏႈန္းျငားေသာ ေရႊေက်ာင္းေတာ္ႀကီး လွဴဒါန္းႏိုင္ေသာကိုယ္ ျဖစ္ရပါလို၏ အရွင္ျမတ္တို႔ဘုရား။
“ေ၀ဇယန္ႏွင္႔ ႏႈန္းျငား၊ မထူးျခား။ ေရႊေက်ာင္းေတာ္ႀကီး ဘုံေဆာင္ က်ဴးတည့္ က်ဴးလြန္ေအာင္။ ေဆာင္တကာေလ ဆန္း ဆန္း ေထြတလာေလပန္း။ ေနအေရာင္လိုပင္၊ လအေရာင္လိုပင္။ စိမ္းရရိမ္း နီရရီ ျပာရရာ ၀ါအ၀ါ ေရႊအေရႊ၊ ေရႊတည့္ေရႊအေရႊ။ သယ္ေလ ေက်ာင္းေတာ္ ေက်ာင္းေတာ္ က်ဴးေက်ာ္ယဥ္ေလဟန္။ ဖလ္မွန္ရွိန္ ျမႏွယ္စိန္ ေနျခည္ေရာင္ လင္းေသာခါ ဘယ္သူပင္ရႈ၀ံ႔ဘူး။ ဆန္းလွထူးထူး။ တိမ္ဆီ အံ႕ၾကၾသမည္ အံ႕ၾသမည္။ သံသရာေလ၀ဋ္ႏွင္႔ ကင္းေအာင္ ရွင္းေအာင္။ သံသရာေလ၀ဋ္ႏွင္႔ ကင္းေၾကာင္း ရွင္းေၾကာင္း။ ခ်မ္းျမျမၾကည္စြာ သာယာရႊင္ျပဳံး ေတဇာတုန္ရိုက္ခ်ဳန္းပါလို႔ မိုးလုံးတိမ္တိက္ျဖာေလတည့္မွ မိုးလုံးတိမ္တိုက္ျဖာ။”
သီခ်င္းရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကေတာ႔ ဘုရင္ထီးဖ်ားရဲ႕ ေရႊေက်ာင္းေတာ္ႀကီးဟာ ဘိုးေတာ္သိၾကားမင္းရဲ႕ ေ၀ဇယႏၱာနတ္နန္းႀကီးအလား ထင္မွားရပါေပတယ္ လို႔ ဆိုတာပါ။ ျပႆာဒ္ ဘုံျမင္႔ေတြ တဆင္႔ၿပီးတဆင္႔ လႊင္႔ေနေအာင္ တက္သြားရတဲ႔အထဲ၊ ဆန္းဆန္းၾကယ္ၾကယ္ အေဆာင္ေတြ အေဆာင္ေတြကလည္း အံ႔မခန္းပဲတဲ႔။ အစိမ္း အနီ အျပာ အ၀ါ လွရာရာ အေရာင္ကေလးမ်ားေပၚမွာ ေရႊေရာင္ ေငြေရာင္ ဖန္ေရာင္ မွန္ေရာင္မ်ား ဟပ္လိုက္ေတာ႔ ေနအေရာင္ လအေရာင္မ်ားလို ၀ိုး၀ိုး၀င္း၀င္း လင္းလင္းလက္လက္ ရွိတယ္ေပါ႔ေလ။ ျပႆဒ္ထိပ္ဖ်ားမ်ား ေမာ္ၾကည့္လိုက္ရင္ ဟိုးေကာင္းကင္က တိမ္ေတြဆီေရာက္သြားမလား ေအာင္႔ေမ႔လို႔ ရဲရဲေတာင္ မၾကည့္၀ံ႕ၾကဘူးတဲ႔။ အဲဒါ တို႔ မင္းၾတားႀကီးရဲ႕ သံသရာ ၀ဋ္ဒုကၡက လြတ္ရာလြတ္ေၾကာင္း နိဗၺာန္ကို ရည္စူးတဲ႔ ေကာင္းမႈေတာ္တဲ႔ေလ။ တို႔တိုင္းသူျပည္သားမ်ားလည္း ၾကည္နူးအားရစြာ သာဓုေခၚလိုက္ေတာ႔ သာသာယာယာ ခ်မ္းခ်မ္းျမျမ မရွိပါလားတဲ႔။
ဟင္႔။ ေပၚလစီသီခ်င္းႀကီးေနာ္။ ဖားခ်က္ကေတာ႔ ၉ေလာက္ရွိလိမ္႔မယ္။ တကယ္ပဲ အဲသေလာက္ လွလို႔လား စဥ္းစားၾကည့္ၾကဦးစို႔။ နီးနီးစပ္စပ္ မ်က္စိထဲျမင္ဖူးခ်င္ရင္ေတာ႔ မႏၱေလးက ေရႊေက်ာင္းႀကီးကို သြားလည္ၾကည့္လို႔ရတယ္။ ဧည့္သည္ေတြ မန္းေလးလာတဲ႔အခါ ေရႊေက်ာင္းႀကီးေရာက္လို႔ ဓါတ္ပုံမရိုက္ပဲ ေနႏိုင္တဲ႔သူ ရွိသလား။ အဲ႔ဒါ အသက္ရာေက်ာ္ရွည္တဲ႔ အမယ္ႀကီးအိုတစ္ေယာက္ရဲ႕ အလွျဖစ္ေနၿပီ။ ျခဴးပန္းေခြ ေရႊကႏုတ္ေတြမပါပဲ တိုင္လုံးခ်ည့္သက္သက္ ေျဖာင္႔ေနေအာင္ တံတားထိုးထားတဲ႔ ေတာင္သမန္က ဦးပိန္လက္ရာေတာင္မွ ေရႊမန္းၿမဳိ႕ က်က္သေရေဆာင္ ျဖစ္ေနတာ ဘယ္သူမွ မျငင္းနိုင္ဘူး။ ျမန္မာ႔အႏုပညာလက္ရာ ပန္းဆယ္မ်ဳိးနဲ႔ ထုံမႊန္းထားတဲ႔ ေရႊေက်ာင္းႀကီးဆို ဘယ္႔ႏွယ္ေျပာပါလိမ္႔ေနာ္။ သူ႔ေက်ာင္းတံခါးခ်ပ္က အရုပ္တစ္ရုပ္ဖဲ႔ေရာင္းလိုက္ရင္ ေဒၚလာေတြ နင္႔ေနေအာင္ရလို႔ ရတနာစိန္ေက်ာက္မ်ားလို သူခိုးသူ၀ွက္ရန္က အသည္းအသန္ ကာကြယ္ေနရတယ္။ ဒါေတာင္ အခုျမင္ရတာက ေရနံေခ်းေတြ၀ေနလို႔ (စစ္ေစးေတြလည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္) မည္းနက္နက္ အေရာင္ထြက္ေနတဲ႔ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီး။ ဟိုတုန္းကလို ေရႊေရာင္ ဖန္ေရာင္ မွန္ေရာင္မ်ားနဲ႔ဆို ဘယ္ေလာက္မ်ား လွလိုက္မတုန္း။
မလွပဲ ဘယ္ေနပါ႔မလဲ။ ေရႊေက်ာင္းႀကီးရဲ႕ နံမယ္အျပည့္အစုံက ေရႊနန္းေတာ္ေက်ာင္း လို႔ေခၚတာ။ ဘာျဖစ္လို႔ ေရႊနန္းေတာ္ေခၚသလဲဆိုေတာ႔ မႏၱေလးၿမိဳ႕ကို နန္းစိုက္တဲ႔အခါ နန္းေတာ္ေဟာင္းျဖစ္တဲ႔ အမရပူရေရႊနန္းေတာ္ႀကီးကို ပုံစံမပ်က္ တစစီျဖဳတ္ယူၿပီး အခုလက္ရွိေနရာမွာ မူရင္းပုံစံအတုိင္း ျပန္လည္ေဆာက္လုပ္ထားတာတဲ႔။ ဒါေၾကာင္႔ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းဆိုေပမယ္႔လည္း ေမာ္ဒယ္တစ္ခုပဲ ေအာက္ေသးတဲ႔ ေရႊနန္းေတာ္ႀကီး မဟုတ္ဘူးလား။ အမရပူရနန္းေတာ္က ဘိုးေတာ္ဘုရားတည္ထားတာ။ ကုန္းေဘာင္မင္းဆက္ထဲမွာ သူ႔ထက္နန္းသက္ရွည္တာ မရွိဘူး။ သူ႔တစ္သက္ စုစည္းသိမ္းပိုက္ခဲ႔တဲ႔ အႏုသုခုမလက္ရာမြန္ေတြဆိုတာ သူ႔ေခတ္သူ႔အခါက အဆီအႏွစ္ေတြခ်ည့္ပဲ။ သူ႔နန္းေတာ္က တပတ္ႏြမ္းတဲ႔ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းဆိုေတာ႔ ကိုယ္တို႔ ျမန္မာ႔ယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွစ္ေတြထဲမွာဆိုရင္ ျပင္သစ္က ဗာဆိုင္းနန္းေတာ္ႀကီးတမွ် ခမ္းနားေပလိမ္႔မယ္။ အဲသလိုေတြးၾကည့္လိုက္ေတာ႔ သီခ်င္းထဲမွာ ဆိုတာ မလြန္ဘူး။ ခင္သန္းႏု အခုလွတာ ျမင္ရင္ ဟိုးငယ္ငယ္က သူဘယ္ေလာက္လွမလဲ စဥ္းစားၾကည့္ေလ။
ရွင္ဘုရင္႔ပုဆိုးမို႔လို႔ ပိုးခ်ည့္ပဲျဖစ္တာ မထင္နဲ႔။ စေလက ရုပ္စုံေက်ာင္းဆိုတာလည္း ကမာၻေက်ာ္တယ္။ ရုပ္လုံးရုပ္ၾကြေတြ စုံလြန္းလို႔ ရုပ္စုံေက်ာင္း လို႔ေခၚတာ။ ကိုယ္တို႔ျမန္မာေတြဟာ ေရွးက ဘုရားတည္ေက်ာင္းေဆာက္ လွဴတဲ႔တန္းတဲ႔အခါမွာ သူ႔ေခတ္သူ႔အခါအေလ်ာက္ ေကာင္းေပ႔ညြန္႔ေပ႔ဆိုတာေတြနဲ႔ ဆန္းသထက္ဆန္းၾကယ္ေအာင္ မြန္းမံတတ္ၾကတယ္။ အေနာက္နိုင္ငံေတြမွာလည္း သည္လိုပဲေလ။ မိုက္ကယ္အိန္ဂ်လိုႀကီး လက္ရာေတြ ျမင္ခ်င္ ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္းထဲ သြားၾကည့္ရတာ မဟုတ္လား။ ကိုယ္႔ဆီကို နိုင္ငံျခားသားဧည့္သည္ေတြလာရင္ ဘုရားေတြေက်ာင္းေတြလိုက္ပို႔ရတာ
ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြအေနနဲ႔ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးေတြ ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းတာ သာသနာေတာ္တေလွ်ာက္လုံးပါပဲ။ ဘုရားရွင္လက္ထက္ကဆို သာ၀တၳိျပည္မြန္ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးရွိတယ္။ အနာတပိဏ္သူေဌးႀကီးလွဴတာ။ ၀ိသာခါေက်ာင္းအမႀကီးလွဴတဲ႔ ပုဗၺာရုံေက်ာင္းေတာ္ႀကီး ရွိတယ္။ ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးဆိုတာလည္
သို႔ေသာ္လည္း တရားနာပရိသတ္ရယ္။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ နိဗၺာန္စံ၀င္တဲ႔အခါ ထိုထိုဤဤေသာ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးမ်ားအား အေမြစားအေမြခံအျဖစ္ ရွင္အာနႏၵာ၊ ရွင္မဟာကႆပ၊ ရွင္ရာဟုလာ ဘယ္ရဟႏၱာမထရ္ျမတ္ကိုျဖင္႔ လႊဲေျပာင္းေပးအပ္သြားေလတယ္လို႔ က်မ္းဂန္ေတြမွာ ဖတ္ဖူးသလဲ။ ၾကားဖူးသလဲ။ မဇၨိမက သံေ၀ဇနိယဌာနေတြေတာင္မွ အိႏၵိယ၊ နီေပါ အစိုးရက ဘုရားဖူးခရီးသည္ေတြ လာႏိုင္ေအာင္ သီးသီးျခားျခားထားနိုင္လို႔ သည္ကေန႔က်န္တာ။ ႏို႔မို႔သူ႔အနားက ရွင္ဘုရင္လွဴတဲ႔ေျမကြက္ေတြလို ဘာသာျခားေတြ ပိုင္းေရာင္းလို႔ ကုန္တာၾကာေပါ႔။ ကိုယ္နားလည္သေလာက္ေတာ႔ ေက်ာင္းဆိုေသာ ဒါန၀တၳဳပစၥည္းဟာ သံဃိကအမႈ သံဃာကိုရည္မွန္း လွဴဒါန္းေသာအရာသာျဖစ္တယ္။ နႏၵိယကိုလွဴထားတာ။ သူပ်ံေတာ္မူရင္ သူ႔သားလည္းဆိုင္တယ္။ သူ႔တူဘုန္းႀကီးဆက္ခံရမယ္။ လူထြက္ေတာ႔ ရင္းႏွီးစားလို႔ရတာေပါ႔။ ဆိုတာမ်ဳိး မဟုတ္ဘူး။ (မိုးႀကိဳးပစ္မယ္႔သူငယ္ကြယ္။ ေမႊခ်က္ကေတာ႔ ကမ္းကုန္ပဲ။)
ဒုကုဋ္သကၤန္းႀကီးကိုစြဲလန္းလို႔
အေၾကာင္းျပခ်က္ဆိုတာကေတာ႔ ႏွစ္ဘက္စလုံးမွာ ခိုင္ခုိင္လုံလုံ ရွိတာေပါ႔ေလ။ သို႔ေသာ္လည္း အႏိုင္အရႈံးဆိုတာကေတာ႔ အသာစီးရသြားတဲ႔သူက မႏိုင္ဘူး။ အေလွ်ာ႔ေပးလိုက္တဲ႔သူသာ အႏိုင္ရတယ္ လို႔ ျဖဳတ္ေခ်းဦးေႏွာက္နဲ႔ ေဟာသည္အႏၶပုထုဇဥ္ ငမိုက္သားကေတာ႔ ေအာင္႔ေမ႔တာပဲဖ်ာ႔။ ဒီေျမေပၚမွာ ဒီေက်ာင္းေပၚမွာ သူ႔ဘာသူ ဗီဒီယိုရိုက္ရိုက္၊ ကင္းၿမီးေကာက္ေထာင္ေထာင္ အဲ႔ဒါ သူ႔အကုသိုလ္။ ကိုယ္က သူနဲ႔ အမွ်၀င္ယူစရာလား။ ဒီသာသနာေတာ္ႀကီးကို ဒီေက်ာင္းေတာ္ႀကီးတစ္ခုနဲ႔ ထိန္းသိမ္းသန္႔စင္ေစခ်င္လို႔လည္
ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးႀကိဳးနဲ႔ သံသရာေလ ၀ဋ္ႏွင္႔ကင္းေၾကာင္း ရွင္းေၾကာင္း အႏုေမာဒနာတရားေလးမ်ား နာၾကားမယ္ၾကံကာမွပဲ ေက်ာင္းႀကီးေပၚမွာ ေမာင္ငယ္ကေညာ႔လို႔ ဘုန္းႀကီးေအာ႔လို႔ ရိုက္ေတာ႔မယ္။ လြန္တာရွိရင္ ၀နၱာမိပါဖ်ား။ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးမ်ားရဲ႕ သီလဂုဏ္ သမာဓိဂုဏ္ ပညာဂုဏ္တို႔အေပၚ ယုံမွားသံသယ စိုးစဥ္းမွ် မရွိပါ။ တပည့္ေတာ္တို႔က ေဟာသမွ်ေျပာသမွ် နာၾကားမွတ္သားရမယ္႔သူေတြပါ။ ေလာဘကိေလသာ၊ ေဒါသကိေလသာ၊ ေမာဟကိေလသာမ်ား ပါးလ်ားေလ်ာ႔နည္းေစမည့္ တရားေဒသနာမ်ား ဆက္လက္ ခ်ီးျမွင္႔ေတာ္မူပါဘုရား။ အဲသည္တရားပြဲေရွ႕နားက တိုက္ပုံနဲ႔တကာႀကီးမ်ားကို နာနာသာဖိေဟာေတာ္မူပါ။ တပည့္ေတာ္လည္း တူတူပဲ။ အသက္ႀကီးေလ အတၱႀကီးေလမို႔ ရွင္ဖ်ားတို႔မွ မေဟာရင္ သံသရာေရယာဥ္ေၾကာမွာ ေမ်ာခ်င္တိုင္းေမ်ာမယ္႔ အကုသိုလ္တုံးႀကီးဖ်။ သည္ဘ၀မွာျဖင္႔ မဟာဒုက္ေလာက္နီးနီး ဆြမ္းတစ္နပ္အႏိုင္ႏိုင္ အားခဲလွဴဒါန္းေနရေပမယ္႔ ေနာင္ျဖစ္ေလရာဘ၀တိုင္းမွာ ေ၀ဇယန္ႏွင္႔ႏႈန္းျငားေသာ ေရႊေက်ာင္းေတာ္ႀကီး လွဴဒါန္းႏိုင္ေသာကိုယ္ ျဖစ္ရပါလို၏ အရွင္ျမတ္တို႔ဘုရား။
“ေ၀ဇယန္ႏွင္႔ ႏႈန္းျငား၊ မထူးျခား။ ေရႊေက်ာင္းေတာ္ႀကီး ဘုံေဆာင္ က်ဴးတည့္ က်ဴးလြန္ေအာင္။ ေဆာင္တကာေလ ဆန္း ဆန္း ေထြတလာေလပန္း။ ေနအေရာင္လိုပင္၊ လအေရာင္လိုပင္။ စိမ္းရရိမ္း နီရရီ ျပာရရာ ၀ါအ၀ါ ေရႊအေရႊ၊ ေရႊတည့္ေရႊအေရႊ။ သယ္ေလ ေက်ာင္းေတာ္ ေက်ာင္းေတာ္ က်ဴးေက်ာ္ယဥ္ေလဟန္။ ဖလ္မွန္ရွိန္ ျမႏွယ္စိန္ ေနျခည္ေရာင္ လင္းေသာခါ ဘယ္သူပင္ရႈ၀ံ႔ဘူး။ ဆန္းလွထူးထူး။ တိမ္ဆီ အံ႕ၾကၾသမည္ အံ႕ၾသမည္။ သံသရာေလ၀ဋ္ႏွင္႔ ကင္းေအာင္ ရွင္းေအာင္။ သံသရာေလ၀ဋ္ႏွင္႔ ကင္းေၾကာင္း ရွင္းေၾကာင္း။ ခ်မ္းျမျမၾကည္စြာ သာယာရႊင္ျပဳံး ေတဇာတုန္ရိုက္ခ်ဳန္းပါလို႔ မိုးလုံးတိမ္တိက္ျဖာေလတည့္မွ မိုးလုံးတိမ္တိုက္ျဖာ။”
No comments:
Post a Comment