ႏိႈင္းယွဥ္မႉ
တခါတုန္းကေက်ာင္းသားတေယာက္ဟာေက်ာင္းဆရာၾကီးတေယာက္
အိမ္ကိုလာျပီးေမးခြန္းေမးပါတယ္။အိုင္းစတိုင္းဟာဒီကေန႕ထိတိုင္လူတိုင္းကအမွတ္တရနဲ႔ေျပာရတဲ႕အထိေအာင္ျမင္ေၾကာ္ၾကားျပီးသမိုင္းမွတ္တမ္းတခုအျဖစ္က်န္ရစ္ပါတယ္တဲ႕။ကြၽန္ေတာ္လဲအိုင္းစတိုင္းလိုတူခ်င္ပါတယ္၊ဘာလုပ္ရမလဲလို႔ေမးပါတယ္။
ဒါေပမဲ႕ဆရာႀကီးကျပံဳးၿပီးေက်ာင္းသားကိုၾကည္႕ပါတယ္။ျပီးေတာ႕ျပန္ေျပာပါတယ္၊ "ျခံထဲလမ္းေလွ်ာက္သြားရေအာင္စိုက္ထားတဲ႔သီးပင္စားပင္ေတြကိုသြားၾကည့္ရေအာင္"လို႕ေျပာပါတယ္။ျခံထဲေရာက္တဲ႔အခါမွာအင္မတန္ျမင့္မားတဲ႕အုန္းပင္ကိုၾကည့္ျပီးဆက္ေျပာပါတယ္၊
"ၾကည့္စမ္းပါအုန္း၊ ဒီအုန္းပင္ဟာျကီးထြားသန္စြမ္းတဲ့အပင္ႀကီးျဖစ္တယ္၊ သူရပ္ေနတာျမင့္မားလြန္းလို႕ေကာင္းကင္ေပၚကိုေတာင္ထိေတာ့မေယာင္ျဖစ္ေနၿပီ၊ ဒီဖက္ျခမ္းမွာၾကည့္ပါအုန္း၊ခရမ္းခ်ဥ္သီးပင္ေလးေတြ၊ေျမေပၚမွာေပါက္ေနတာေလ" လို႕ေျပာပါတယ္။ ေက်ာင္းသားေလးကစိတ္ထဲမွာေမးထားတဲ႕ေမးခြန္းမေျဖပဲျခံထဲမွာအပင္ေတြကိုလိုက္ျပေနတဲ႕ဆရာၾကီးကိုမေအာင့္ႏိူင္ေတာ့ပဲျပန္ေျပာတယ္။ "ဆရာႀကီးခင္ဗ်ား၊ ကၽြန္ေတာ္ေျပာတဲ့ေမးခြန္းကိုေမ့ေနၿပီလား"လို႔ေမးပါတယ္။ဆရာႀကီးကျပန္ေျဖတယ္၊ " အေျဖကိုမေတြ႕ေသးဘူးလား၊ဒီခရမ္းခ်ဥ္သီးပင္ငယ္ကေလးေတြနဲ႕အုန္းပင္ႀကီးတို႕ဟာဒီျခံထဲမွာပဲအတူေနခဲ့ၾကတာႏွစ္ေတြၾကာခဲ့ပါၿပီ၊ ဒါေပမယ္႕ဒီခရမ္းခ်ဥ္သီးပင္ငယ္ကေလးကဒီအုန္းပင္ႀကီးကို "ဘာေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ္ကခင္ဗ်ားနဲ႕မတူရတာလဲ" လို႕ေမးတာဆရာတစ္ခါမွမၾကားခဲ့ဖူးသလိုဒီအုန္းပင္ႀကီးကလဲခရမ္းခ်ဥ္သီးပင္ငယ္ကေလးေတြကို "ဘာေၾကာင့္ငါကမင္းနဲ႕မတူတာလဲ" လို႕ေမးသံမၾကားခဲ့ဖူးပါဖူး၊ အုန္းပင္ကအုန္းပင္၊ ခရမ္းခ်ဥ္သီးပင္ငယ္ကေလးေတြကခရမ္းခ်ဥ္သီးပင္ငယ္ကေလးေတြပဲမဟုတ္လား၊
သူတို႕အားလံုးေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္နဲ႕ကိုယ့္ဘာသာကိုေက်နပ္ေနၾကတယ္၊ ကိုယ့္ဘာသာရပ္တည္ေနၾကတယ္၊
ဒီေတာ႕ဆရာကဆရာ၊မင္းကမင္းပဲျဖစ္တယ္၊ ႏိႈင္းယွဥ္မႈေတြကပဋိပကၡကကိုသယ္ေဆာင္ႏိုင္တဲ႕အျပင္ ႏိႈင္းယွဥ္မႈကေလာဘစိတ္ရိုင္းေတြသယ္ေဆာင္ႏိူင္တယ္၊ အကယ္လို႕လူတေယာက္ကတျခားလူတေယာက္ကိုေမးမယ္၊"ဘာေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ္ခင္ဗ်ားနဲ႕မတူတာလဲ"၊ ဒီလိုေမးၿပီဆိုကတည္းကတူဖို႕စတင္စမ္း သပ္ေနတာပဲျဖစ္တယ္၊ ဒါဟာတကယ္ေတာ႕လူတေယာက္ရဲ႕တည္ရွိမႈတစ္ခုလံုးအတြက္ကြဲအက္မႈျဖစ္တယ္၊အတုခိုးသူတစ္ေယာက္အျဖစ္ေျပာင္းလဲသြားႏိူင္တဲ႔အျပင္
ပံုတူပြားမိတၱဴတစ္ခုလည္းျဖစ္သြားႏိူင္တယ္၊
အတုခိုးသူတစ္ေယာက္ျဖစ္သြားတာနဲ႕လူတေယာက္ဟာမိမိကိုယ္ကို
ယံုၾကည္ေလးစားစိတ္ေတြေပ်ာက္ကြယ္သြားမွာေသခ်ာတယ္။
မိမိကိုယ္ကိုယံုၾကည္ေလးစားသူတစ္ေယာက္ရွာေတြ႕ဖို႕ဆိုတာအလြန္ခက္ခဲတဲ့ကိစ ၥျဖစ္တယ္၊
ဘာေၾကာင့္မ်ားဒီေလာက္ေတာင္မလြယ္ကူရလဲဆိုတဲ႕ အေၾကာင္းရင္းကေတာ့အတုခိုးျခင္းကိုသင္ယူမိလို႕ပဲ၊
အခုပတ္ဝန္းက်င္မွာငယ္စဥ္ ကတည္းကၾကားေနရတာ "ႀကီးလာရင္သိပံၸ ပညာရွင္အိုင္စတိုင္း (Einstein) နဲ႕တူရမယ္"၊ အယ္ဒီဆင္ (Edison) နဲ႕တူရမယ္"လို႕ေရရြတ္တတ္ၾကပါတယ္၊စဥ္းစားတတ္ၾကပါတယ္။
"ဒါဘာေၾကာင့္ပါလဲ၊ ဘာလို႕မ်ား ဒီလိုစဥ္းစားေနၾကတာပါလဲ၊ အိုင္းစတိန္းကေတာ့ဘယ္သူနဲ႕မွတူဖို႕တစ္ခါမွ မစဥ္းစား ခဲ့ပါဘူး၊ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့အိုင္းစတိုင္းက အိုင္းစတိုင္းျဖစ္ေနလို႕ပါ။"
မိမိရဲ့တည္ရွိမႈကိုမိမိကိုယ္တိုင္ကရိုေသေလးစားရမယ္၊လံုး၀လိုက္မတုပပါနဲ႕၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုသာတည္ေဆာက္ပါ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုထူေထာင္ပါ၊ ရိုးသားမႈႏွင့္သစၥာရွိရွိမိမိဘာသာရပ္တည္ပါ၊ ဒါမွသာမိမိကိုယ္တိုင္ဟာထူးျခားသူတစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္ဆိုတာသိလာမွာျဖစ္တယ္၊ ႏို႕မဟုတ္ရင္ေတာ့လူတေယာက္ျခင္းစီရဲ႕ျဖစ္တည္မႉဟာတည္ရွိေနမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။" လို႔ေျပာပါတယ္။
ေက်ာင္းသားေလးလဲတခါမွာမစဥ္းစားဖူးတဲ႕အေျဖအတြက္စိတ္ေက်နပ္ျပီးဆရာၾကီးကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္လို႕ေျပာျပီးျပန္သြားပါေတာ႕တယ္။
OMO
တခါတုန္းကေက်ာင္းသားတေယာက္ဟာေက်ာင္းဆရာၾကီးတေယာက္
အိမ္ကိုလာျပီးေမးခြန္းေမးပါတယ္။အိုင္းစတိုင္းဟာဒီကေန႕ထိတိုင္လူတိုင္းကအမွတ္တရနဲ႔ေျပာရတဲ႕အထိေအာင္ျမင္ေၾကာ္ၾကားျပီးသမိုင္းမွတ္တမ္းတခုအျဖစ္က်န္ရစ္ပါတယ္တဲ႕။ကြၽန္ေတာ္လဲအိုင္းစတိုင္းလိုတူခ်င္ပါတယ္၊ဘာလုပ္ရမလဲလို႔ေမးပါတယ္။
ဒါေပမဲ႕ဆရာႀကီးကျပံဳးၿပီးေက်ာင္းသားကိုၾကည္႕ပါတယ္။ျပီးေတာ႕ျပန္ေျပာပါတယ္၊ "ျခံထဲလမ္းေလွ်ာက္သြားရေအာင္စိုက္ထားတဲ႔သီးပင္စားပင္ေတြကိုသြားၾကည့္ရေအာင္"လို႕ေျပာပါတယ္။ျခံထဲေရာက္တဲ႔အခါမွာအင္မတန္ျမင့္မားတဲ႕အုန္းပင္ကိုၾကည့္ျပီးဆက္ေျပာပါတယ္၊
"ၾကည့္စမ္းပါအုန္း၊ ဒီအုန္းပင္ဟာျကီးထြားသန္စြမ္းတဲ့အပင္ႀကီးျဖစ္တယ္၊ သူရပ္ေနတာျမင့္မားလြန္းလို႕ေကာင္းကင္ေပၚကိုေတာင္ထိေတာ့မေယာင္ျဖစ္ေနၿပီ၊ ဒီဖက္ျခမ္းမွာၾကည့္ပါအုန္း၊ခရမ္းခ်ဥ္သီးပင္ေလးေတြ၊ေျမေပၚမွာေပါက္ေနတာေလ" လို႕ေျပာပါတယ္။ ေက်ာင္းသားေလးကစိတ္ထဲမွာေမးထားတဲ႕ေမးခြန္းမေျဖပဲျခံထဲမွာအပင္ေတြကိုလိုက္ျပေနတဲ႕ဆရာၾကီးကိုမေအာင့္ႏိူင္ေတာ့ပဲျပန္ေျပာတယ္။ "ဆရာႀကီးခင္ဗ်ား၊ ကၽြန္ေတာ္ေျပာတဲ့ေမးခြန္းကိုေမ့ေနၿပီလား"လို႔ေမးပါတယ္။ဆရာႀကီးကျပန္ေျဖတယ္၊ " အေျဖကိုမေတြ႕ေသးဘူးလား၊ဒီခရမ္းခ်ဥ္သီးပင္ငယ္ကေလးေတြနဲ႕အုန္းပင္ႀကီးတို႕ဟာဒီျခံထဲမွာပဲအတူေနခဲ့ၾကတာႏွစ္ေတြၾကာခဲ့ပါၿပီ၊ ဒါေပမယ္႕ဒီခရမ္းခ်ဥ္သီးပင္ငယ္ကေလးကဒီအုန္းပင္ႀကီးကို "ဘာေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ္ကခင္ဗ်ားနဲ႕မတူရတာလဲ" လို႕ေမးတာဆရာတစ္ခါမွမၾကားခဲ့ဖူးသလိုဒီအုန္းပင္ႀကီးကလဲခရမ္းခ်ဥ္သီးပင္ငယ္ကေလးေတြကို "ဘာေၾကာင့္ငါကမင္းနဲ႕မတူတာလဲ" လို႕ေမးသံမၾကားခဲ့ဖူးပါဖူး၊ အုန္းပင္ကအုန္းပင္၊ ခရမ္းခ်ဥ္သီးပင္ငယ္ကေလးေတြကခရမ္းခ်ဥ္သီးပင္ငယ္ကေလးေတြပဲမဟုတ္လား၊
သူတို႕အားလံုးေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္နဲ႕ကိုယ့္ဘာသာကိုေက်နပ္ေနၾကတယ္၊ ကိုယ့္ဘာသာရပ္တည္ေနၾကတယ္၊
ဒီေတာ႕ဆရာကဆရာ၊မင္းကမင္းပဲျဖစ္တယ္၊ ႏိႈင္းယွဥ္မႈေတြကပဋိပကၡကကိုသယ္ေဆာင္ႏိုင္တဲ႕အျပင္ ႏိႈင္းယွဥ္မႈကေလာဘစိတ္ရိုင္းေတြသယ္ေဆာင္ႏိူင္တယ္၊ အကယ္လို႕လူတေယာက္ကတျခားလူတေယာက္ကိုေမးမယ္၊"ဘာေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ္ခင္ဗ်ားနဲ႕မတူတာလဲ"၊ ဒီလိုေမးၿပီဆိုကတည္းကတူဖို႕စတင္စမ္း သပ္ေနတာပဲျဖစ္တယ္၊ ဒါဟာတကယ္ေတာ႕လူတေယာက္ရဲ႕တည္ရွိမႈတစ္ခုလံုးအတြက္ကြဲအက္မႈျဖစ္တယ္၊အတုခိုးသူတစ္ေယာက္အျဖစ္ေျပာင္းလဲသြားႏိူင္တဲ႔အျပင္
ပံုတူပြားမိတၱဴတစ္ခုလည္းျဖစ္သြားႏိူင္တယ္၊
အတုခိုးသူတစ္ေယာက္ျဖစ္သြားတာနဲ႕လူတေယာက္ဟာမိမိကိုယ္ကို
ယံုၾကည္ေလးစားစိတ္ေတြေပ်ာက္ကြယ္သြားမွာေသခ်ာတယ္။
မိမိကိုယ္ကိုယံုၾကည္ေလးစားသူတစ္ေယာက္ရွာေတြ႕ဖို႕ဆိုတာအလြန္ခက္ခဲတဲ့ကိစ ၥျဖစ္တယ္၊
ဘာေၾကာင့္မ်ားဒီေလာက္ေတာင္မလြယ္ကူရလဲဆိုတဲ႕ အေၾကာင္းရင္းကေတာ့အတုခိုးျခင္းကိုသင္ယူမိလို႕ပဲ၊
အခုပတ္ဝန္းက်င္မွာငယ္စဥ္ ကတည္းကၾကားေနရတာ "ႀကီးလာရင္သိပံၸ ပညာရွင္အိုင္စတိုင္း (Einstein) နဲ႕တူရမယ္"၊ အယ္ဒီဆင္ (Edison) နဲ႕တူရမယ္"လို႕ေရရြတ္တတ္ၾကပါတယ္၊စဥ္းစားတတ္ၾကပါတယ္။
"ဒါဘာေၾကာင့္ပါလဲ၊ ဘာလို႕မ်ား ဒီလိုစဥ္းစားေနၾကတာပါလဲ၊ အိုင္းစတိန္းကေတာ့ဘယ္သူနဲ႕မွတူဖို႕တစ္ခါမွ မစဥ္းစား ခဲ့ပါဘူး၊ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့အိုင္းစတိုင္းက အိုင္းစတိုင္းျဖစ္ေနလို႕ပါ။"
မိမိရဲ့တည္ရွိမႈကိုမိမိကိုယ္တိုင္ကရိုေသေလးစားရမယ္၊လံုး၀လိုက္မတုပပါနဲ႕၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုသာတည္ေဆာက္ပါ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုထူေထာင္ပါ၊ ရိုးသားမႈႏွင့္သစၥာရွိရွိမိမိဘာသာရပ္တည္ပါ၊ ဒါမွသာမိမိကိုယ္တိုင္ဟာထူးျခားသူတစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္ဆိုတာသိလာမွာျဖစ္တယ္၊ ႏို႕မဟုတ္ရင္ေတာ့လူတေယာက္ျခင္းစီရဲ႕ျဖစ္တည္မႉဟာတည္ရွိေနမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။" လို႔ေျပာပါတယ္။
ေက်ာင္းသားေလးလဲတခါမွာမစဥ္းစားဖူးတဲ႕အေျဖအတြက္စိတ္ေက်နပ္ျပီးဆရာၾကီးကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္လို႕ေျပာျပီးျပန္သြားပါေတာ႕တယ္။
OMO
No comments:
Post a Comment