လူ၀ါေတြ

ေရးသူ - မဟာေဆြ

ကၽြႏ္ုပ္တို႔ျမန္မာျပည္တြင္ လူ၀ါေတြမ်ားစြာရွိသည္။ ထုိလူ၀ါေတြေၾကာင့္ တိုင္းျပည္အမ်ိဳးဘာသာ၊ သာသနာနစ္မြန္းေနရသည္။ ေတာင္သူလယ္သမားဆင္းရဲသားမ်ား ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးၾကရသည္။ လူ၀ါေတြမေပ်ာက္သေရြ႕ တိုင္းျပည္မႀကီးပြားႏိုင္၊ သူကၽြန္အျဖစ္မွမလြတ္ႏိုင္၊ တိုင္းျပည္တြင္ “လူ၀ါေတြ” တေန႔တျခားေပါမ်ားလာသည္။ ထိုလူ၀ါမ်ားကို မည္ကဲ့သို႔ ႏွိပ္ကြပ္ရမည္နည္း။ မည္ကဲ့သို႔သင္ရမည္နည္း။ ကၽြႏု္ပ္တို႔ေဆာင္ရြက္ရန္ နည္းလမ္းမွာ ပထမအခ်က္၌ မည္သူတို႔သည္။ “လူ၀ါေတြ” ျဖစ္ၾကသနည္း။ ဒုတိယအခ်က္၌ မည္သူတို႔သည္၊ “လူ၀ါေတြ”ဟုသိၿပီးေနာက္ ထို “လူ၀ါေတြ”ထံမွ၊ အခ်ိဳ႕ကိုမိေမြးတိုင္းဘေမြးတိုင္းျဖစ္ေအာင္၊ ေဆးကု၍ရအံ့ထင္လွ်င္၊ ေဆးကုရၿခိမ့္မည္။ ေဖ်ာက္ဖ်က္ သုတ္သင္သင့္သည္ ထင္အံ့၊ မညႇာမတာ၊ ေဖ်ာက္ဖ်က္သုတ္သင္ရမည္။
“လူ၀ါ”စစ္တမ္း
ပထမ အခ်က္အရ မည္သူမ်ားသည္ ““လူ၀ါေတြ”” ျဖစ္သည္ကို၊ ကၽြႏ္ုပ္တို႔စစ္တမ္းထုတ္သင့္ေပသည္။ ထိုအခါ၌ -
(၁) သာသနာဘက္တြင္ ဘုရားအေရေတာ္ကို၀တ္လွ်င္၊ လူတု၊ တု၊ လူမႈကိုလုပ္ကိုင္ေနေသာ ““လူ၀ါေတြ””ကို ေတြ႕ျမင္ရေလသည္။ ထိုသူမ်ားသည္ သဃၤန္းအ၀ါေရာင္ေၾကာင့္အသြင္အျပင္အားျဖင့္၊ ျခားနားေသာ္လည္း၊ စင္စစ္အားျဖင့္ ျပဳက်င့္ေနထိုင္ လုပ္ႀကံပံုတို႔မွာ လူႏွင့္မျခားေသာေၾကာင့္ အေရာင္ကိုစြဲ၍ ““လူ၀ါေတြ””ဟူေသာ ပညတ္တြင္ရဟန္းေကာင္း၊ ရဟန္းျမတ္၊ သူေတာ္စင္မ်ားႏွင့္၊ လံုး၀မသက္ဆိုင္ေခ်၊ ဤအေရာင္၀ါေသာ ““လူ၀ါေတြ”သည္။ သာသနာေတာ္၏ ပ်က္စီးရာ ပ်က္စီေၾကာင္းကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ လူတို႔၏ဆုတ္ယုတ္ရာ၊ ဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္းကို ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ျပဳက်င့္ေနသူမ်ားျဖစ္သည္။
(၂) ၀တ္ေၾကာင္သတ္ၱ၀ါမ်ားထံမွ၊ ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ပတ္သက္၍ ““လူ၀ါေတြ”” ကားေဖာ္ျပရာပါ သာသနာဘက္ ““လူ၀ါေတြ”” အဆေပါင္းရာေထာင္မက၊ မ်ားျပားလ်က္ရွိေလသည္။ ထိုသတ္ၱ၀ါမ်ားအနက္ အေရးအႀကီးဆံုးကို ေဖာ္ျပရမည္ဆိုေသာ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဥပေဒသစ္အရ ေရြးေကာက္စဥ္က၊ တိုင္းျပည္အား မည္သို႔ မည္ပံုေဆာင္ရြက္ပါမည္ဟု ၀ါးႂကြားခဲ့ၿပီးေနာက္ တိုင္းျပည္၏ အက်ိဳးကိုကား၊ ဘာမွ်မလုပ္မိမိ၏ပကတိအင္အားျဖင့္ ထယ္ထယ္၀ါ၀ါ မေနႏိုင္ေစကာမူ ရာထူးလာတ္လာသျဖင့္ထယ္ထယ္၀ါ၀ါ၊ ၀ါ၀ါၿပီးေနႏိုင္ေအာင္၊ ကိုယ္က်ိဳးရွာၾကေသာ၊ ““လူ၀ါေတြ””သည္။သာသနာဘက္ ““လူ၀ါေတြ””ထက္ လူဦးေရမ်ားသည္အေလွ်ာက္၊ အလြန္႔အလြန္ပိုမိုဆိုးရြား၍ေနေတာ့ေခ်သည္။ ထိုထက္ ““၀ါ””ေသာသူေတြကား၊ မရွိၿပီ။
ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ
ဘယ္လိုမွ်မလုပ္ၾကခင္၊ သာသနာ ““လူ၀ါေတြ””အတြက္၊ အမ်ိဳးအစားခြဲရပါလိမ့္မည္။ ေဘာပဲြ၊ အၿငိမ္၊ ႐ုပ္ရွင္ပြဲ၊ နတ္ပြဲစေသာ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲမ်ားတြင္ သြားေလ့ရွိေသာ ရဟန္းအခ်ိဳ႕မွာ အခိုက္အတန္႔သာ၊ လူစိတ္ေပါက္သျဖင့္ အခိုက္အတန္႔“လူ၀ါေတြ”ဟု ဆိုသင့္၏။ ထိုပုဂိ္ၢဳလ္မ်ားမွာ၊ သာသနာ၏ရန္သူ အစစ္မဟုတ္ၾကေသး၊
ကၽြႏု္ပ္တို႔ဆိုလိုေသာ “လူ၀ါေတြ”မွာ သာသနာ၏ ရန္သူအစစ္မဟုတ္ၾကေသး။ကၽြႏ္ုပ္တို႔ဆိုလိုေသာ သိမ္၀င္၍ ရဟန္းေဘာင္သို႔ တတ္ခဲ့ၿပီးမွ၊ ပါရာဇိကသေဘာ၊ရဟန္းေဘာင္သို႔ တတ္ခဲ့ၿပီးမွ ေလွ်ာက္ေသာ္လည္း၊ အ၀တ္မေျပာင္း၊ ၀ါ၀ါ ၀တ္လ်က္ရွိၾကေသးသည့္ “လူ၀ါေတြ”ႏွင့္ သိမ္မ၀င္ ကံမေဆာင္ရဟန္းေဘာင္သို႔မတတ္၊ ၀ိနည္းဘက္က ဘိတ္ဘိတ္ေ၀၊ ထမင္းကေလးတလုပ္ ညာစားလို၍၊ အ၀ါေရာင္ပတ္ထားေသာ“လူ၀ါေတြ”ကိုသာ၊ စင္စစ္သာသနာေတာ္၏ ရန္သူႀကီးေတြဟုဆိုလို၏။ ေပ်ာ္ပြဲရွင္ပြဲ၊ လူ၀ါဘက္သုိ႔ ေျခလွမ္းျပင္ေနေသာ ပုဂိ္ၢဳလ္စုတို႔ကိုကား၊ရဟန္းေရာ၊ လူပါ၊ ၀ိုင္းညႇပ္၍ျပဳျပင္သင့္၏။ မႏၲေလးေက်ာက္ေတာ္ႀကီးပြဲတြင္၊ တြဲစက္ဘီးႏွင့္ ေပ်ာ္ျမဴးၾကသည္ကို၊ ရဟန္းေတာ္တို႔ ဆံုးမသည့္နည္းေလာက္ သင့္ေလ်ာ္လွေပၿပီ၊ လူပုဂိ္ၢဳလ္မ်ား အတြက္မွာကား၊ ကၽြန္တို႔၀တ္ၱဳမ်ားတြင္ အႀကံေပးသည့္အတိုင္း သာယာညႇင္းေပ်ာင္း ေလွ်ာက္ထားသင့္ေလသည္။ ၿမိဳ႕တၿမိဳ႕တြင္ ထိုသို႔ေလွ်ာက္ထားမိေသာ လူငယ္တစ္ခု၊ လက္သီးစု၊ ရဘူးသည္ကို ဂ႐ုစိုက္ဘြယ္မဟုတ္၊ မိမိတို႔က လူအားေကာင္းေကာင္းႏွင့္၊ ညႇင္းေပ်ာင္းေလွ်ာက္ထားႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမည္ျဖစ္၏။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔တကယ္ဆိုလိုေသာ “လူ၀ါေတြ” အတြက္မွာ ေရွးဦးစြာ “လူ၀ါေတြ”ဟုတ္မဟုတ္ ေသခ်ာစံုစမ္းဘို႔လို၏။ အကယ္၍ လူ၀ါမွန္းအေသအခ်ာသိအံ့။ ရဟန္းေရာလူပါ ထိုသူအားလူ၀ါအျဖစ္မွ စြန္႔လႊတ္ေစ၍၊ ပကတိလူ၀တ္ေၾကာင္အျဖစ္ႏွင့္ အသက္ေမြးေစရာ၏။ ဤကိစ္ၥကားမလြယ္ကူေခ်၊ ရဟန္းေရာလူပါ၊ မ်ားစြာႀကိဳးစားရမည့္အေရးျဖစ္၏။ရဟန္းေဘာင္သုိ႔ တက္ၿပီးမွ “လူ၀ါ” ျဖစ္ေနေသာ အလဇီ္ၨအတြက္မွာသာ၍ အခက္ဆံုးျဖစ္၏။ အခ်ိဳ႕ ရဟန္းေကာင္းမ်ားမွာ၊ လံုး၀မသိရွာၾက၊ အခ်ိဳ႕မွာ သံသယျဖစ္ေသာ္လည္း၊ သက္ေသထင္ရွားမျပႏိုင္။ အခ်ိဳ႕မွာ ေသခ်ာစြာသိေသာ္လည္း မေဖာ္ေျပာ၀ံ့ရွာၾက၊ ဤသို႔ျဖစ္တတ္၏။
ဥပမာတခုကိုေဆာင္ရလွ်င္၊ ျမန္မာျပည္ရွိ၊ ၿမိဳ႕ႀကီးတၿမိဳ႕၌ တရားေဟာအလြန္ေကာင္း၊ စကားေျပာေဖာင္းလွေသာ၊ ရဟႏၲာေလာင္းလို သူတထူးထင္မွတ္ေအာင္ဆြဲင္ႏိုင္သည့္ သတိ္ၱရွင္ပုဂိ္ၢဳလ္ထူးတစ္ဦးရွိ၏။ ကၽြႏု္ပ္တို႔ကိုယ္တိုင္လည္း တကယ္ၾကည္ညိဳခဲ့ဘူး၏။ ဓါတ္သိအခ်ိဳ႕က အျဖစ္အပ်က္အမွန္ေျပာသည္ကိုပင္ မယံုၾကည္ႏိုင္ခဲ့။ သို႔ရာတြင္ စိတ္၀င္စားေနေသာထိုပုဂိ္ၢဳလ္အေၾကာင္းကို တစ္ႏွစ္ခန္႔ အတြင္းေရးလိုက္၍ စံုစမ္း၏။ ထိုအစ၌ ပုဂိ္ၢဳလ္ေက်ာ္ လူ၀ါႀကီးမွာ၊ စင္စစ္ရဟန္း မဟုတ္ေတာ့၊ ပါရာဇိက က်ၿပီးဟုသိရ၏။ ၎င္းမွာ (ပလ္ႅင္ဆင္း၊ ေငြေခ်) တရားေဟာ၍ ေငြေပါင္းေျမာက္ျမားစြာစုေဆာင္းကာ၊ ကိုယ္ပိုင္ေငြ၀င္လမ္းေျဖာင့္ေသာ အလုပ္မ်ားကိုလုပ္ေန၏။ ရဟန္းဘက္တြင္လည္း ယေန႔တိုင္ထင္ရွား။ ေတာနယ္ရွိ ဆင္းရဲသားမ်ားတြင္လည္း၊ ဘုရားတဆူကဲ့သို႔ တန္ခိုးရွိ။ အစိုးရ၏ အိမ္ေတာ္မွာလည္း မ်က္ႏွာပန္းလွသူျဖစ္ေန၏။ ျမန္မာတို႔ ခိုင္းေလ့ရွိေသာ စကားပံုကဲ့သို႔၊ (သာယာစီးၿပီး၊ နီးရာေပါကိုကပ္တတ္၏။) လူငယ္ေတြႏွင့္ ရဟန္းေတာ္ေတြ စိတ္၀မ္းကြဲေအာင္ျပဳမူတတ္၏။ဤကဲ့သို႔ေသာ ““လူ၀ါႀကီး””တစ္ယာက္သည္ တိုင္းျပည္မည္မွ် ကေမာက္ကမျဖစ္ေစႏိုင္သည္ကို ေတြးမိတိုင္း အသဲတုန္စရာပင္တည္း။
အကယ္၍သာ ဤ“လူ၀ါႀကီး”မ်ိဳး၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေပၚတြင္ ေနထိုင္က်က္စားပါက၊ ရန္ကုန္မာမက အရွင္မ်ား၏ လံုးလဥႆဟျဖင့္ ေန႔ျခင္း၊ ညျခင္းဆိုသလို၊ ေပ်ာက္ဖ်က္သုတ္သင္လိမ့္မည္ဟု ယံုၾကည္မိေပ၏။ ရန္ကုန္မာမက အဖြဲ႕ႀကီး၏ သာသနာစင္ၾကယ္ေရးလုပ္ငန္း၊ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားကို၊ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သိရၿပီးျဖစ္ရာ၊ သာဓုသံုးႀကိမ္ေခၚ၍၊ ဦးသံုးႀကိမ္ခ်မိ၏။ ဦးခ်မိရာက၊ ထို “လူ၀ါႀကီး”ကို ကြတ္ခနဲေပၚလာရာ ရန္ကုန္ေပၚမေန႔လိုေနာ္ဟု၊ ႏႈတ္ႁမြက္မိေတာ့၏။
ကံမေဆာင္ဘဲ၊ အ၀ါေရာင္ပတ္ထားေသာ“လူ၀ါေတြ” အတြက္မွာ လူပုဂိ္ၢဳလ္မ်ားႏွင့္ပင္၊ ႏွိပ္နင္းႏိုင္၏။ ကၽြႏု္ပ္သည္ လြန္ခဲ့ေသာတႏွစ္ခန္႔က၊ ရန္ကုန္ညေစ်းတန္းတြင္ပိုက္ဆံအလွဴခံေလ့ရွိေသာ၊ “လူ၀ါ”တစ္ေယာက္ကိုေတြ႔၏။ ပထမအႀကိမ္၌ ရဟန္းအစ္မွတ္၍ လွဴလိုက္၏။ ဒုတိယအႀကိမ္၌ ကန္ေတာ့ဆြမ္းေလာင္း၏။ တတိယအႀကိမ္၌ ကန္ေတာ့ဆြမ္းေလာင္းၿပီး သူ႔အေၾကာင္းစံုစမ္းရာ ဘိန္းစားမွန္းသိရ၏။ စတုတၳအႀကိမ္ အေတြ႕တြင္ ၃၆ လမ္း၊ ေဘးထဲသို႔၊ ပိုက္ဆံုလွဴမလိုေခၚခဲ့ၿပီး။ မင္းေနာက္တစ္ခါေတြ႕ရင္ လက္သီးနဲ႔လဲထိုးအံုးမယ္။ ပုလိပ္ကိုလဲအပ္လိုက္မယ္ဟု ၿခိမ့္ေခ်ာက္လႊက္လိုက္ရ၏။ ယေန႔အထိ မေတြ႕ရေတာ့ေခ်။ ထိုကိစ္ၥမ်ိဳးႏွင့္ပတ္သက္၍ ရန္ကုန္သာသနာပါလ၊ ဦးဆိုးေပသည္လည္း၊ သူ႔ကိုယ္သူရဟန္းေကာင္းအစစ္ပါဟု ျငင္းကြယ္သူ။ “လူ၀ါ”တစ္ဦးအား ပုလိပ္ဌာနသို႔၊ အတင္းဆြဲ၍ သင္းပိုင္အတင္းလွန္ကာ မာဖီယားထိုးထားေသာ အနာရြတ္မ်ားကိုျပဘူး၏။ သကၤန္းပတ္ထားေသာ၊ လူသားအစစ္၊ “လူ၀ါ”မွန္းအတတ္သိလွ်င္၊ လူပုဂိ္ၢဳလ္မ်ားေဆာင္ရြက္ရန္ ၀န္မေလး။ ရဟန္းေဘာင္ တတ္ၿပီး။ ပါရာဇိကက်ေနမွန္းမသိေသာ “လူ၀ါ”ေတြအတြက္မွာ သံသရာ၀န္ေလးမည္။စိုးရြံလွသျဖင့္၊ရဟန္းေတာ္မ်ား အကူအညီျဖင့္ ေဖ်ာက္ဖ်က္သုတ္သင္ဖို႔လိုမည္ ေပေၾကာင္း။
လူသား “လူ၀ါေတြ” အေၾကာင္းေရးရာ၌ အမ်ိဳးအမည္ အဆင့္အတန္းမ်ားလွစြာ၏။ သို႔ရာတြင္ တိုင္းျပည္ႏိုင္ငံေရး ႏွင့္ ပတ္သက္၍ အဓိက“လူ၀ါေတြ” ကိုသာေရးလိုေၾကာင္း၊ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္သည္။ မည္သို႔မည္ပံု လုပ္မည္ဟု ေျပာခဲ့၏ ထိုသို႔ေျပာသည္အတိုင္း မလုပ္ေသာ္၊ လူလိမ္၊ လူညာ၊ “လူ၀ါ”မ်ားသာျဖစ္၏။ ေဆာင္းပါးအစတြင္ ေဖာ္ျပခဲ့သည္ အတိုင္း၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအသစ္သည္ ဘာမွ်မေကာင္း၊ ထို႔ေၾကာင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအသစ္ကို တိုက္ဖ်က္ရန္၊ ဥပေဒျပဳလႊတ္ေတာ္သို႔ ၀င္ေရာက္မည္ဟု အေရြးခံၾက၏။ အမတ္မ်ားျဖစ္လာၾကေသာအခါ၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးသစ္ကို ကားမဖ်က္။မိမိတို႔ရာထူးစည္းစိမ္ လာဘ္လာဘျဖင့္ မွိန္း၍ေနၾက၏။ ထိုသူမ်ားထက္““၀ါ” ေသာသူမ်ားရွိမည္မဟုတ္။
ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ အယ္ဒီတာမ်ား ယာယီအဖြဲ႕၏ ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္၊ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆံုရန္၊ ပါ၀င္ခဲ့ဘူးရာ ေခါင္းေဆာင္တိုင္းသည္။ကၽြႏ္ုပ္တို႔အား “၀ါ” ၍လႊတ္လိုက္သည္ကို ေတြ႕ရ၏။ ၎င္းတို႔သည္ ပထမ၌တိုင္းျပည္ကို “၀ါ”ခဲ့၏။ ဒုတိယအာရ္စီ၊ ကားသစ္၊ မယား၊ စိန္နားကပ္ဆင္၊ ေနာက္လိုက္ငယ္သားပင္လွ်င္၊ ေျခႂကြေလာက္ေအာင္ ႀကိဳးစား၍ တကိုယ္ေကာင္း၊ထယ္ထယ္၀ါ၀ါေနၾက၏။ ထို“လူ၀ါေတြ”ေၾကာင့္ တိုင္းျပည္မည္မွ်နစ္နာေနသနည္း။တိုင္းျပည္တြင္ ဆန္စပါးေစ်းမေကာင္း၍ ငတ္၊ ေရေဘး၊ ေလေဘးေၾကာင့္ျဖစ္၍ ၎င္းတို႔မွာ တေနရာမွ အခြန္ေလ်ာ့မည္ ဗန္းျပ၍၊ တေနရာက အခြန္တိုးဖို႔စီမံၾက၏။ ဆင္းရဲသား ေငြျဖင့္၊ အမတ္တေယာက္ တလ (၂၅၀ိ)စီစားမည္။ ၀န္ႀကီး ၆ ေယာက္က (၂၅၀၀ိ)စီ နန္းရင္း၀န္က၊ (၃၀၀၀ိ) ၀န္ကေလးမ်ားက (၇၅၀ိ)စီ၊ ဤကဲ့သို႔ ယူငင္ၾက၍ ကၽြန္ျမန္မာေတြ၏အေပၚတြင္ ေခါင္းေပါင္းစေထာင္ေနၾက၏။ ၀ါေနၾက၏။ အေရးႀကီးေသာ လူ၀င္၊ လူထြက္ကိစ္ၥ၊ ႏိုင္ငံျခားအေကာက္ႏႈန္းခန္႔ခြဲေရး၊ ေက်းလက္ဆင္းရဲသားမ်ား သက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရးတို႔ကိုကား၊ ဘာမွ်မလုပ္ၾက၊ မိမိတို႔ လက္ရွိအခြင့္အေရးကို ရာထူးစည္းစိမ္ အျပဳတ္မခံႏိုင္သျဖင့္ ကုလားျဖဴကုလားမဲတို႔ႏွင့္ အတိုက္အခံမလုပ္ရဲၾက ကၽြန္ျမန္မာအခ်င္းခ်င္းအေပၚသာ “၀ါ” ၍ေနၾက၏။ ဤကဲ့သို႔ေသာ “လူ၀ါေတြ”ကို ငါးႏွစ္ၾကာေအာင္ ေစာင့္၍ၾကည့္မည္ေလာ၊
“လူ၀ါေတြ” အျဖစ္မွ ကုလားကြန္ကရက္အဖြဲ႕၀င္ေတြလို၊ ေသြး႐ိုးသား႐ိုး၊ လူပကတိျဖစ္ေအာင္ လုပ္မည္ေလာ၊ ဤအေရးကား အေရးတကာ့အေရးတြင္ အႀကီးေလးဆံုးျဖစ္ရကား၊ ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ မည္သို႔မည္ပံုျပဳမႈ ေဆာင္ရြက္ရမည္ဟု အႀကံမေပးလိုကမ႓ာ့ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ထံုးအတိုင္း၊ လုပ္ႏိုင္မွသာ ““လူ၀ါေတြ”” ပေပ်ာက္ေတာ့မည္ဟု၊ေနာက္ဆံုးစကားကို ေရးသားလိုက္ပါေၾကာင္း။