ေက်ာက္ျဖဴျမိဳ႕ ရခုိင့္ကမ္းလြန္မွထြက္ရွိေသာ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕မ်ားကို တရုတ္ႏိုင္ငံသို႕ စတင္ တင္ပို႕ေသာ ေန႕ရက္ျဖစ္

ယေန႕ ဇူလုိင္လ ၁ ရက္ေန႕သည္ ေက်ာက္ျဖဴျမိဳ႕ ရခုိင့္ကမ္းလြန္မွထြက္ရွိေသာ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕မ်ားကို တရုတ္ႏိုင္ငံသို႕ စတင္ တင္ပို႕ေသာ ေန႕ရက္ျဖစ္သည္။ လက္ရွိတြင္ တစ္ႏွစ္ ကုဗမီတာ ၅ဒသမ ၂ ဘီလ်ံ ႏွဳန္းျဖင့္ ပို႕ေဆာင္မည္ျဖစ္ျပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္တစ္ႏွစ္ ကုဗမီတာ ၁၂ ဘီလ်ံ ႏွဳန္းျဖင့္ ပို႕ေဆာင္သြားမည္ ျဖစ္သည္။ ပိုက္လိုင္းျဖတ္သန္းသြားလာရာ ရခုိင္၊ မေကြး၊ မႏၱေလး၊ ရွမ္း ေဒသ တစ္ေလွ်ာက္ရွိ ဆံုးရွံဳးသြားေသာ လယ္ေျမဧကေပါင္းမ ်ားစြာအတြက္ ထုိက္သင့္ေသာ ေလ်ာ္ေႀကးမ်ားကိ ုမူ အျပီးသတ္ ေပးအပ္ျခင္း မရွိေသးဘဲ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕ထုတ္လႊတ္မွဳကို စတင္လုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။

ျပည္သူလူထုသည္ ယခင္နအဖ အစိုးရႏွင့္ ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့ေသာ ေရႊဂတ္စ္ထုတ္လုပ္ေရး စာခ်ဳပ္စာတမ္းမ်ားကို ယေန႕ထိ အလံုးစံုသိရွိခြင့္ မရေသးေပ။ ပြင့္လင္းျမင္သာမွဳ လံုး၀မရွိေသာ နအဖခ်ဳပ္ဆိုခဲ့ေသာ စာခ်ဳပ္ထဲက တစ္ခုျဖစ္သည္။ ပုိက္လုိင္းကိစၥ၏ အဓိက တာ၀န္ရွိ ကုမၸဏီျဖစ္ေသာ China National Petroleum Corporation (CNPC) ၏ Corporate Social Responsibility (CSR) မွာလည္း အေရမရ အဖတ္မရ သာ ရွိေနေသးသည္။

ထူးျခားမွဳတစ္ရပ္မွာ ယေန႕ ဓာတ္ေငြ႕မထုတ္ခင တစ္ရက္အလိုတြင္ သံတြဲတြင္ လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရး သဖြယ္ ရုန္းရင္းဆန္ခတ္ ျဖစ္သြားျခင္းျဖစ္သည္။ ဓာတ္ေငြ႕ထြက္ရွိရာ ေဒသႏွင့္ မနီးမကမ္းတြင္ ယခုကဲသုိ႕ ပုဒ္မ ၁၄၄ ထုတ္သည္အထိ ျဖစ္သြားျခင္းမွာလည္း ပင္မဓာတ္ေငြ႕ပိုင္ဆုိင္သူ ေဒသခံရခုိင္ျပည္ သူမ်ားအား အာရံုေျပာင္းလဲျခင္းမ်ားလားဟုပင ေတြးေတာစရာျဖစ္ေနေပသည္။ ယင္းရုန္းရင္းဆန ္ခတ္ျဖစ္ရပ္ေႀကာင့္ ဓာတ္ေငြ႕ကိစၥထက္ ဘဂၤလီအေရးကို အာရံုေျပာင္းသြားႀကကာ ႏုိင္ငံတကာတြင္ ဘဂၤလီမ်ားကို လူအမ်ားသနားမွဳ ပိုလာႀကျပီး ရခုိင္မ်ားမွာ မိစၦာဓိဌိမ်ားသဖြယ္ နာမည္ပ်က္ေစာ္ကားခံရျခင္းသာ အဖတ္တင္ရေလေတာ့သည္။

မိမိျခံေနာက္မွ ေဒၚလာ ဘီလီလ်ံရွိ သယံဇာတမ်ား ဆံုးရွံဳးရျခင္း၊ ဓာတ္ေငြ႕ကိစၥတြင္ လူတစ္ဦး၏ အေျခခံ ေျပာေရးဆိုခြင့္မ်ား ယေန႕ထိ ျပည့္ျပည့္၀၀မရွ ိျခင္း၊ ျပည္သူက ေရြးေကာက္တင္ေျမာက္ထားေသာ လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားပင္လွ်င္ ထဲထဲ၀င္၀င္ လုပ္ကိုင္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ မရွိျခင္း စသည့္ Voice မရွိ၊ Choice မရွိ၊ Political Representation မရွိသည့္ ေဒသခံျပည္သူမ်ား၏ ဆံုးရွံဳးမွဳမ်ာ းကို မွတ္တမ္းတင္မွဳမ်ားမွာ လြန္စြာ အားနည္းေနေသးသည္။ ယုတ္စြအဆံုး ရခုိင္ျပည္သူမ်ားပင္လွ်င္ မိမိဆံုးရွံဳးမွ ဳမ်ားကို ေတာင္းဆိုရေကာင္းမွန္းမသိေအာင္ အလြန္ပင္ အားနည္းေနေသးေႀကာင္း ေတြ႕ရွိရသည္။ မိမိေဒသမွ ထြက္ရွိေသာ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕ႏွင ဓာတ္အားေပးစက္ရံ ုတစ္ခု တည္ေဆာက္ဖို႕ RNDP ၏ ေတာင္းဆိုခ်က္ကိ ုလည္း လက္ရွိအစိုးရမွ လိုက္လ်ဴရွဳထားဆဲပင္ျဖစ္သည္။

တနသၤာရီကမ္းရိုးတန္းမွ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕ ထြက္ေနသည္မွာ ႀကာရွိေနျပီ။ သို႕ေသာ္ ၄င္းေဒသခံမ်ားမွာလည္း ယခုထိ မီးပံုမွန္ မရႀကေသးေပ။ ၀ယ္သူထိုင္းႏုိင္ငံမွာ မီးလင္း၍ ပိုင္ရွင္ေဒသခံမ်ားမွာ မီးပင္ ပံုမွန္မရပဲ မီးတာခေႀကးေငြမ်ားကိုပင္ ျပည္မထက္ ၁၀ ဆ (တစ္ယူနစ္ ၃၅၀ က်ပ္) ပို၍ ေပးေနႀကရသည္။

ရတနာႏႇင့္ ရဲတံခြန္သဘာ၀ ဓာတ္ေငြ႔ စီမံကိန္းမ်ားတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံဘက္မႇ ၂၀၀၆-၂၀၀၇ ဘ႑ာေရးနႇစ္တြင္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၂ ဒသမ ၁၇၄ ဘီလ်ံခန္႕၊ ၂၀၀၇-၂၀၀၈ဘ႑ာေရးႏႇစ္တြင္ အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၂ ဒသမ ၄၄၈ ဘီလ်ံခန္႕၊ ၂၀၀၈-၂၀၀၉ ဘ႑ာေရးနႇစ္တြင္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၂ ဒသမ ၈၄၃ ဘီလ်ံခန္႔၊ ၂၀၀၉-၂၀၁၀ ဘ႑ာေရးနႇစ္တြင္ အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၂ ဒသမ ၆၀၃ဘီလ်ံခန္႔၊ ၂၀၁၀-၂၀၁၁ဘ႑ာေရးနႇစ္တြင္ အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၂ ဒသမ ၉၃၄ ဘီလ်ံခန္႕၊ ၂၀၁၁-၂၀၁၂ ဘ႑ာေရးနႇစ္တြင္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၃ ဒသမ ၆၁၁ ဘီလ်ံခန္႕ ရရႇိခဲ့ၿပီး စုစုေပါင္း အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၁၆ ဘီလ်ံေက်ာ္ ရရႇိခဲ့ၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း အစိုးရထုတ္ျပန္ခ်က္မ်ားအရ သိရွိရသည္။ ၄င္းရရွိေငြမ်ား၏ အသီးအပြင့္မ်ားကို ေဒသခံမ်ားမွာ ယခုထိ သိသိသာသာ ခံစားခြင့္ မရရွိႀကေသးေပ။

ျပီးခဲ့သည့္အပတ္က က်င္းပေသာ လႊတ္ေတာ္အစည္းအေ၀းတြင္ လွ်ပ္စစ္ဒု၀န္ႀကီး ဦးေအာင္သန္းဦးမွတနသၤာရီတုိင္းေဒ သႀကီးအတြင္း မဂၢ၀ပ္ ၅၀၀ ထုတ္လုပ္ႏုိင္မည ေက်ာက္မီးေသြးစက္ရံုအတြက္ ေလ့လာဆန္းစစ္မွဳမ်ား ေဆာင္ရြက္ေနေႀကာင္း ေျပာႀကားသြားသည္။ ႏုိင္ငံတကာရွိ စြမ္းအင္ထုတ္လုပ္ေရး စီမံကိန္းမ်ားသည မိမိေဒသမွ ထြက္ရွိေသာ ကုန္ႀကမ္းအေပၚမူ တည္၍ ထုတ္လုပ္ႀကသျဖင့ ္ မိမိေဒသမွ အလွ်ံပယ္ထြက္ရွိေသာ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕အစား ေက်ာက္မီးေသြးထုတ္မည္ဟု ဆိုျခင္းအား မယံုႏုိင္ဖြယ္ပင္။ ေက်ာက္မီးေသြးျဖင့္ ထုတ္လုပ္မွဳသည္ ေနာက္ဆံုးေပၚ Clean Coal Technology ရွိလွ်င္ ယခင္ကထက္ ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳ းေနသည္ဟု ဆိုလာႀကေသာ္လည္း သူတို႕ေျပာသကဲ့သ Clean မဟုတ္ေခ်။ Not too bad အဆင့္သာ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံအေနႏွင့္လည္း ၄င္း Clean Coal Technology ကိုပင္ လက္လွမ္းမွီမွွီ လုပ္ေဆာင္မည္လားဆုိသည္ကိုပင္ မေသခ်ာေသးေပ။

ႏုိင္ငံတကာတြင္ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ သန္႕ရွင္းေရးအတြက္ ေက်ာက္မီးေသြး အစား သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕ဓာတ္အားေပးစက္မ်ားက ေျပာင္းလဲအသံုးျပဳလာႀကသည္။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုတြင္ မႀကာေသးခင္ႏွစ္မ ်ားအတြင္း ေက်ာက္မီးေသြးစက္ရံုမ်ားကိုပင္ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕သံုး စက္ရံုမ်ားအျဖစ္ ေျပာင္းလဲ အသံုးျပဳလာေနႀကျပီျဖစ္သည္။ ေစ်းႏွဳန္းခ်ိဳသာ၍ ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳ းမ်ားေသာ နည္းကို သံုးလာႀကသည္မွာ Common senseျဖစ္သည္။ လူျပိန္းေတာင္ နားလည္ႏုိင္သည္။ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ထိန္းသိမ္းမွုတြင္ နာမည္ေကာင္း မရွိေသာ တရုတ္ႏုိင္ငံသည္ ပင္လွ်င္ ႏုိင္ငံ၏ ၇၀ ရာခုိင္ႏွဳန္းေသာ စြမ္းအင္ထုတ္လုပ္မွဳတြင္ ေက်ာက္မီးေသြးအား သံုးစဲြေနရမွုအတြက္ အစားထိုးေလာင္စာကို ျပင္ဆင္ေနေပျပီ။ယင္း၏ တစိတ္တေဒသအျဖစ္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕အျပင္ တျခားစြမ္းအင္အရင္းအျမစ္မ်ားကို အာမခံထားႏုိင္ဖိ ု႕ ႀကိဳးစားလွ်က္ရွ ိျခင္း ျဖစ္သည္။

သို႕ေသာ္ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕ထြက္ေသာ ေဒသခံရခုိင္ျပည္သူမ်ားမွာမူ တစ္ယူနစ္ ၅၀၀ ၀န္းက်င္၊ တနသၤာရီေဒသခံ မ်ားမွာ တစ္ယူနစ္ ၃၅၀ က်ပ္ႏွုန္း ေပးကာ မိေအးႏွစ္ခါ မက နာေနႀကရသည္။ ဘုရားပုထိုးမ်ားမွာ ျပည္သူလူထု လွဴမွ မီးလင္းႀကရသည္။ ျပည္သူလူထုမွာလည္း မီးပံုမွန္မရႀက၍ အင္တာနတ္ဆိုသည္ကိုပင္ ႀကားသာႀကား၍ မျမင္ဘူးသူမ်ား အလွ်ံပယ္။ စီးပြားေရးလုပ္င န္းရွင္မ်ားမွာလည္း စြမ္းအင္စရိတ္စခ ႀကီးမားမွဳေႀကာင့္ ကုန္ထုတ္စရိတ္ႀကီးမားကာ ေစ်းကြက္တြင္ ေစ်းႏွဳန္းခ်ိဳခ်ိဳသာသာ မေရာင္းခ်ႏုိင္ပဲ ျပည္မကုမၸဏီမ်ားႏွင့္ မယွဥ္ျပဳိင္ႏုိင္ႀကေပ။ ေဖာင္စီးယင္း ေရငတ္သည့္အျပင္ ေဖာင္ကေလးကိုပင္ ယွက္ကာ ယွက္ကာႏွင့္ အားအင္နည္းပါးစြာ ေလွာ္ေနႀကရရွာျပီ။ Choice မရွိ၊ Voice မရွိ Equality မရွိသည့္ ဘ၀တြင္ ဆက္လက္ပတ္ရွာလည္နပန္းလံုးေနႀကရအ ံုးမည္ပင္ ျဖစ္သည္။


Kyaw H Aung