လ်ပ္တစ္ျပက္ဂ်ာနယ္ အတြဲ (၄)၊ အမႇတ္ (၄၃) တြင္ တပ္မေတာ္ ေထာက္လႇမ္းေရး ညႊန္ၾကားေရးမႇဴးေဟာင္း ဦးခင္ညြန္႔အား ဦးျမတ္ခုိင္မႇ ေမးျမန္းခဲ့သည္မ်ားမႇ ျပန္လည္ေကာက္ႏုတ္ ေဖာ္ျပအပ္ပါသည္။

Created on Monday, 12 August 2013 00:29

Written by သတင္းအယ္ဒီတာအဖြဲ႕

အဲဒီအခ်ိန္က ပစ္ခတ္မႈေတြက ေထာက္လႇမ္းေရးက တာ၀န္ရႇိတယ္လို႔ တခ်ဳိ႕ကေျပာတယ္။ ဖမ္းဆီးတာ၊ ေထာင္ခ်တာ။ အဲဒီအေပၚမႇာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး အျမင္က။
ေထာက္လႇမ္းေရးက ဘယ္ရႇိမလဲဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က သတင္းနဲ႔ အခ်က္အလက္ပဲ လုပ္တာပဲ။ ေထာက္လႇမ္းေရးမႇာ ေသနတ္ေတာင္မႇ မရႇိဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ေထာက္လႇမ္းေရးကေတာင္ အဖမ္းခံရေသးတယ္ဗ်။ သရက္ေတာေက်ာင္းတိုက္က ဆရာေတာ္ႀကီးေတြ ကယ္လိုက္လို႔ လြတ္သြားတာ။
ဗိုလ္စည္သူတို႔။
အင္း ဗိုလ္စည္သူတို႔ေလ။ အဲဒါ ဆရာေတာ္ႀကီးေတြ ကယ္လိုက္လို႔။ အဲဒါ လြတ္သြားတာဗ်။ ေနာက္ၿပီးေတာ့မႇ ေထာက္လႇမ္းေရးက စစ္ေတြမႇာ သံုးေယာက္ အသတ္ခံရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔မႇာ ေသနတ္ဘယ္ရႇိမလဲဗ်။ ေ၀ါ့ကီ ေတာ္ကီပဲ ရႇိတာဗ်။ လူပရိသတ္ထဲမႇာ ေ၀ါ့ကီေတာ္ကီနဲ႔ သြားၿပီးေတာ့ သတင္းယူရတာ။ အႏၲရာယ္လည္း ႀကီးပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ဘယ္လိုလုပ္ အမိန္႔ေပးလို႔ ရမလဲဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က စစ္တပ္အႀကီးအကဲမႇ မဟုတ္ဘဲ။ ေထာက္လႇမ္းေရးဆိုတာ ခိုင္းတာလုပ္ရတာဗ်။ မဟုတ္ဘူးလား။ သူတို႔က ထင္ေနတာက ေထာက္လႇမ္းေရးက အကုန္လံုး ေလွ်ာက္ၿပီးေတာ့မႇ အကုန္လံုး အေပၚမႇာ စိုးမိုးလိမ့္မယ္လို႔ ထင္တာ။ ဘယ္ဟုတ္မႇာလဲဗ်။ ဘယ္စိုးမိုးလို႔ ရမလဲ။ စစ္တပ္က အစဥ္အလာနဲ႔ လာတာဗ်။ ကြၽန္ေတာ္က အဲဒီအခ်ိန္မႇာ ေထာက္လႇမ္းေရး အႀကီးအကဲ ဆိုေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္က နံပါတ္သရီး အဆင့္ပဲ ရႇိတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ကို န၀တ တာ၀န္ေပးတဲ့ အခ်ိန္မႇာေပါ့။ ေစာေစာပိုင္းကေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ေထာက္လႇမ္းေရး ညႊန္ၾကားေရးမႇဴးဆိုတာ ဟိုးအေနာက္မႇာ။ (၈၈) မႇာ ကြၽန္ေတာ္ အတြင္းေရးမႇဴး (၁) ျဖစ္ေတာ့မႇ ကြၽန္ေတာ္က နံပတ္သရီး အဆင့္ရႇိတာ။ နံပါတ္သရီးဆိုတာ နံပါတ္၀မ္း၊ တူးကို ေက်ာ္လႊားလို႔မရဘူးဗ်။ တပ္မေတာ္မႇာ အစဥ္အလာ မရႇိဘူး။
အခုက ဒီလိုေလ ဒီအေရးခင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေရးၾကတာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား စာအုပ္ေတြ ထြက္လာတယ္။ အားလံုးရဲ႕ ပစ္မႇတ္က ေထာက္လႇမ္းေရး ျဖစ္ေနတယ္။
ေထာက္လႇမ္းေရးဆိုၿပီး ပစ္မႇတ္ညႊန္ေနတာကိုးဗ်။ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း အဲဒါကို မတံု႔ျပန္ခ်င္ဘူးဗ်။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ အ႐ူးနဲ႔ လူေကာင္းနဲ႔ စကားေျပာရင္ လူေကာင္းပဲ နစ္နာမႇာေပါ့ဗ်ာ။ အ႐ူးဘယ္ နစ္နာမလဲဗ်။ မဟုတ္ဘူးလား။ အခု အ႐ူးခ်ီးပန္းလို လုပ္ေနၾကတာေတြဗ်။ မဟုတ္ဘူးလား။ အဓိကက ဒီလိုဆိုး၀ါးသြားတာ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြ ေပၚလာတာ၊ ေထာင္ခ်တာ၊ ေထာင္ထဲမႇာ သတ္ျဖတ္ ေသတာေတြ အားလံုးက ေထာက္လႇမ္းေရး လက္ခ်က္လို႔။
ခင္ဗ်ားကို ကြၽန္ေတာ္ ေျပာမယ္ေနာ္။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဗ်။ အခုအုပ္ခ်ဳပ္ေရးနဲ႔ မတူဘူးဗ်။ အခုက ဒီမိုကေရစီေခတ္မႇာ မို႔လို႔ ေျပာပိုင္ခြင့္ ရိႇတာကိုးဗ်။ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေခတ္မႇာ ဘယ္သူေျပာရဲသလဲ။ ေျပာပိုင္ခြင့္ မရိႇဘူးဗ်။ သူ႔ဥပေဒနဲ႔သူဗ်။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ထုတ္ျပန္ထားတဲ့ တည္ဆဲဥပေဒက ရိႇတယ္ဗ်။ တည္ဆဲဥပေဒ အေနနဲ႔ လုပ္တာ။ အခုဥပေဒက ဒီမိုကေရစီ ဥပေဒဗ်။ မတူဘူးဗ်။ စနစ္ခ်င္း မတူဘူး။ အခ်ိန္အခါခ်င္း မတူဘူး။ အခုေျပာလို႔ရတာ ေျပာေနတာကိုးဗ်။ ေရးလို႔ရတာ ေရးေနတာကိုးဗ်။ ဟိုတစ္ခ်ိန္တုန္းက တည္ဆဲဥပေဒကို ေဖာက္ဖ်က္ရင္ ေဖာက္ဖ်က္တဲ့သူ ခံရတာပဲ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ခံခဲ့ရတာပဲဗ်။ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေထာင္ ၄၄ ႏႇစ္ခ်တာပဲ။ ကြၽန္ေတာ့္ကို တည္ဆဲဥပေဒကို ေဖာက္ဖ်က္တယ္ ဆိုၿပီးေတာ့ ေထာင္ ၄၄ ႏႇစ္။ ကြၽန္ေတာ္ဘာမႇ Complain လုပ္လို႔မရဘူးေလ။ ကြၽန္ေတာ့္ကို စီရင္ခ်က္ခ်တဲ့ အခ်ိန္မႇာ ေကာင္းပါၿပီ။ ဘာေျပာစရာ ရိႇလဲတဲ့။ မရိႇပါဘူးလို႔။ သူ႔အမိန္႔ ခ်မႇတ္တဲ့ အတိုင္းပဲ ကြၽန္ေတာ္လိုက္နာ ရတာပဲဗ်။
ေနာက္တစ္ခုက ဒီအခ်ိန္မႇာ အားလံုး လြတ္လပ္ပြင့္လင္းတဲ့ အခ်ိန္မႇာ အရင္အစိုးရနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ဖြင့္ခ်မယ္လို႔ ေတာင္းဆိုေနတာေတြ ရႇိတယ္။
ကြၽန္ေတာ္ လူႀကီးတစ္ေယာက္ လုပ္ခဲ့တဲ့အခ်ိန္မႇာ ယခင္တုန္းက ေကာင္းတာေရာ၊ မေကာင္းတာေရာ ျပန္ၿပီးဖြင့္ခ်ရမယ္ ဆိုတာက လူႀကီးရဲ႕ အဂၤါရပ္နဲ႔ မညီဘူးဗ်။ အဲဒီလို ကြၽန္ေတာ္ခံယူတယ္။ အကုန္ဖြင့္ခ် မယ္ဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္က ေဖာ္ေကာင္ ေမာင္ဘညြန္႔လို ျဖစ္သြားမႇေပါ့ဗ်။ မဟုတ္ဘူးလား။ ကြၽန္ေတာ့္အေဖက ဦးဘညြန္႔ဗ်။ အေရးအခင္း ကာလတုန္းက ေဖာ္ေကာင္ ေမာင္ဘညြန္႔ရဲ႕ သားဆိုၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို လုပ္ေသးတယ္။ ဂဠဳန္ဦးေစာ လက္ထက္တုန္းက ေဖာ္ေကာင္ ေမာင္ဘညြန္႔ဟာ ဗိုလ္မႇဴးႀကီးခင္ညြန္႔ရဲ႕ အေဖဆိုၿပီး လုပ္ေသးတယ္ေလဗ်။ ကြၽန္ေတာ္က အဲဒီလိုဟာမ်ဳိးကို ကြၽန္ေတာ့္ စ႐ိုက္မႇာ မရႇိပါဘူး။ ေဖာ္ေကာင္ လုပ္မယ့္စ႐ိုက္မ်ဳိး ကြၽန္ေတာ့္မႇာ မရႇိဘူး။ ၿပီးတာၿပီးခဲ့ၿပီ။ အတိတ္က အတိတ္ကို ထားခဲ့မယ္။ ေကာင္းတာ ဆိုးတာသည္ အတိတ္မႇာ က်န္ခဲ့ၿပီ။ ဘုရားေဟာတာနဲ႔ အတူတူေပါ့ဗ်ာ။ ေနာက္ၿပီး အနာဂတ္ကိုလည္း ဘာႀကီး ျဖစ္ရမယ္၊ ညာႀကီး ျဖစ္ရမယ္ ေမွ်ာ္မႇန္းခ်က္လည္း မရႇိပါဘူး။ ပစၥဳပၸန္မႇာ ဘာလုပ္သင့္သလဲ။ ေလာေလာဆယ္ ဘာျဖစ္သင့္သလဲ။ လုပ္သင့္တာ လုပ္မယ္။ ျဖစ္သင့္တာ ျဖစ္ရမယ္။ ဒါပဲ။ က်န္တာ ဘာမႇဆႏၵလည္း မရႇိဘူး။ လိုလားခ်က္လည္း မရႇိဘူး။ ေမွ်ာ္မႇန္းခ်က္လည္း မရႇိဘူး။ အခု ကြၽန္ေတာ့္ကို အတိတ္က ျဖစ္ခဲ့တာေတြ ေဖာ္ေကာင္ လုပ္ရမယ္ဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္ေဖာ္ေကာင္ ျဖစ္သြားမႇေပါ့ဗ်။ ကြၽန္ေတာ့္စ႐ိုက္က အဲဒီလို စ႐ိုက္မ်ဳိး မဟုတ္ဘူး။ ၿပီးခဲ့တာ ၿပီးၿပီဗ်။ အခု ကြၽန္ေတာ္ထင္တယ္ ျဖစ္ေနၾကတာက တိုင္းျပည္မႇာ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ အစိုးရ ဆိုတာေတာ့ ေကာင္းရာေကာင္းက်ဳိး လုပ္တာပဲဗ်။ တိုင္းျပည္တည္ၿငိမ္ ေအးခ်မ္းေအာင္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ ဆိုေတာ့ သူတာ၀န္ ရႇိတာကိုးဗ်။ တာ၀န္ရႇိတဲ့ အစိုးရဆိုတာ တိုင္းျပည္ေကာင္းရာ ေကာင္းက်ဳိး လုပ္ရမယ္ ဆိုတာကို ခံယူတာပဲ။ သူႀကိဳးစား လုပ္တာပဲဗ်။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီမႇာ လူေတြမညီညြတ္ရင္ေတာ့ ဘယ္လိုမႇ မေအာင္ျမင္ႏိုင္ဘူး။ စည္းလုံး ညီညြတ္မႈေတာ့ ရႇိရမယ္။ ဦးကိုနင္းရင္ ပဲ့ကေထာင္၊ ပဲ့နင္း ဦးေထာင္ ဆိုရင္ေတာ့ တိုင္းျပည္က ဘယ္လိုမႇ မတိုးတက္ဘူး။ အားလုံးစည္းလုံး ညီညြတ္ရမယ္ဗ်။ အခုအခ်ိန္မႇာ အခ်ိန္ေကာင္းဗ်ာ။ ဒီအခ်ိန္ကာလက တိုင္းျပည္တိုးတက္ရမယ့္ အခ်ိန္ေကာင္းဗ်။ ဒီအခ်ိန္မႇာ လူေတြက ညီညြတ္ေနရမယ္။ အခုက မဟုတ္ဘူးဗ်။ အျပစ္အနာအဆာေတြ ေလွ်ာက္ေဖာ္။ ဟီး႐ိုးလုပ္ေန ၾကတာကိုးဗ်။ ဟီး႐ိုးလုပ္ေနၾကေတာ့ တိုင္းျပည္ တိုးတက္ဖို႔ ေတာ္ေတာ္ခက္တယ္ဗ်။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးက ငါေတာ့ ကင္းတယ္လို႔ အၿမဲေႂကြးေၾကာ္တယ္ ဆိုတာ ၾကားဖူးတယ္။
အင္းေလ။ အဲဒါကို ကြၽန္ေတာ့္ကိုလိုက္ၿပီး အပုပ္ခ်ေနတာ။ အဲဒါလည္း ကင္းရဲ႕လား။ မႇန္ရဲ႕လားဆို ၿပီးေတာ့ေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္ဂ်ာနယ္ေတြ ဖတ္ေနတာပဲ။ ေတြ႕ေနတာပဲ။ ကြၽန္ေတာ့္ကို တြယ္ေနတာကေတာ့ Reporter ရယ္၊ Messenger ရယ္ တြယ္ေနတယ္။ တြယ္ပါေလ့ေစ။ အ႐ူးနဲ႔ အေကာင္းပဲဗ်ာ။ အ႐ူးနဲ႔ဖက္ၿပီး ရန္ျဖစ္ရင္လည္း ကြၽန္ေတာ္ပါ အ႐ူးျဖစ္သြားမႇာေပါ့။ မလုပ္ပါဘူး။ သူ႔ဖာသာသူ ေျပာခ်င္တာေျပာ။ ေရးခ်င္တာေရး။ လက္ေညာင္းရင္ ရပ္သြားလိမ့္မယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ကို အပုပ္ခ်လည္း ကိစၥမရႇိဘူး။ ကြၽန္ေတာ္က တရားသေဘာနဲ႔ ေနေနတာ။ အဲဒီေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ အခုအခ်ိန္မႇာ ဘာသာေရး အလုပ္လုပ္မယ္။ လူမႈေရး အလုပ္လုပ္မယ္။ ဒါပဲ။ ကြၽန္ေတာ္ႏုိင္ငံေရး လုံး၀မလုပ္ဘူးဆိုတာ ခင္ဗ်ားကို ေျပာၿပီးၿပီ။ ဘယ္သူ လာဆြယ္ဆြယ္၊ ဘယ္သူက ကြၽန္ေတာ့္ကို လာၿပီးေတာ့မႇ ဆြဲေဆာင္ ဆြဲေဆာင္ ဘယ္ေတာ့မႇ ႏုိင္ငံေရး မလုပ္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ယတိျပတ္ တစ္ခါတည္း ဆုံးျဖတ္ထားၿပီးသား။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးကို လႊတ္ေပးလုိက္ၿပီးေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတပည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းထြန္း တို႔က်ေတာ့ ဘာလို႔ ခ်န္ထားသလဲ။
သူတို႔လည္း ဒီလိုပဲ အေၾကာင္းေတြ ရႇိမႇာေပါ့ဗ်ာ။ ဒီမယ္ ဘာသာတရားရဲ႕ အဆံုးအမ ရႇိမယ္ဗ်။ အက်ိဳး ဆိုတာက အေၾကာင္းရႇိမႇ အက်ိဳး ျဖစ္တယ္။ အက်ိဳးဆိုတာ အက်ိဳးခ်ည္း သက္သက္ မဟုတ္ဘူး။ အက်ိဳးရယ္ အျပစ္ရယ္ ဆိုတာ ရႇိတာေပါ့။ အေၾကာင္းရႇိရင္ အက်ိဳးရယ္ အျပစ္ရယ္ဆိုတာ ေပၚလာတာပဲ သူလည္း အေၾကာင္း ရႇိလို႔ေပါ့ဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ္ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ၿပီးခဲ့တဲ့ အေရးခင္း ကာလတို႔ ဘာတို႔ဟာ ၈၈ အေရးခင္းတို႔ ေထာင္က်တဲ့ဟာတို႔ ဘာတို႔ ညာတို႔မႇာက ၈၈ အေရးခင္းကို တကယ့္ကို အေသးစိတ္ သိတာက ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းထြန္းရယ္၊ ဗိုလ္မႇဴးႀကီးတင္လႇရယ္ သူတို႔ႏႇစ္ေယာက္က အသိဆံုးပဲ၊ ေထာင္ထဲမႇာ က်န္ေနတာ သူတို႔ႏႇစ္ေယာက္။ ဂဃနဏကို သိတယ္။
ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမေရႇ႕မႇာ ညဘက္ပစ္တဲ့ အခ်ိန္မႇာ ဗိုလ္မႇဴးႀကီးတင္လႇ ရႇိတယ္လို႔ ေရးတဲ့သူက ေရးထားတာရႇိတယ္။
ရႇိတာေပါ့ဗ်။ ေထာက္လႇမ္းေရးက လူအုပ္စုနဲ႔ ေလွ်ာက္လိုက္ေနရတာပဲ။ မသိလို႔သာ အသက္မခံရတာ သိရင္ေတာ့ သူတို႔လည္း ေခါင္းျဖတ္ခံရမႇာပဲ။ လူအုပ္ေတြထဲမႇာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေထာက္လႇမ္းေရးေတြ ရႇိေနတာပဲ။ လုိက္ေနတာပဲ။ စစ္ေတြမႇာဆိုရင္ သံုးေယာက္ အသတ္ခံရတယ္။ စည္သူတို႔ ဆိုလည္း ကံေကာင္းလို႔ ဆရာေတာ္ႀကီးေတြ ကယ္လိုက္လို႔။ ကံတရားေပၚ မူတည္တာေပါ့ဗ်ာ။ တကယ္ဆိုရင္ ဖမ္းသြားၿပီး ဓားနဲ႔ခုတ္ၿပီး သတ္ေတာ့မႇာဗ်။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ၄၄ ႏႇစ္ က ၇ ႏႇစ္လြတ္တာ ကံတရားပဲဗ်။