MOETHIHAAUNG: ….. ရရင္ရ၊ မရရင္ခ်

Thursday, March 18, 2010

….. ရရင္ရ၊ မရရင္ခ်

….. ရရင္ရ၊ မရရင္ခ်

No comments:

Subscribe to: Post Comments (Atom)

ကုိယ့္လမ္းကုိ ေလွ်ာက္

ေလာကနီတိ

"သမုဒၵရာေရသည္ မည္မွ်ပင္ မ်ားျပားေသာ္လည္း ေသာက္ခ်ိဳးသံုးစြဲရန္ အက်ိဳးမျပဳသကဲ့သို႔ လူမိုက္ / သူယုတ္မာတို႔၏ စည္းစိမ္ဥစၥာသည္လည္း ေလာကႏွင့္ သတၱ၀ါတို႔အတြက္ အက်ိဳးေက်းဇူး အားကိုးဖြယ္ မျဖစ္။ တြင္းေရသည္ မ်ားျပားလြန္းလွသည္ မဟုတ္ေသာ္လည္း ေသာက္ခ်ိဳးသံုးစြဲ အမွီသဟဲ ျပဳ၍ ရသကဲ့သို႔ ပညာရွိ / သူေတာ္ေကာင္းတို႔၏ စည္းစိမ္ဥစၥာသည္လည္း ေလာကႏွင့္ သတၱ၀ါတို႔အတြက္ အက်ိဳးေက်းဇူး အားကိုးဖြယ္ ျဖစ္ေလသည္"

ေလာကနီတိ

ကဗ်ာ

“သခင္ေအာင္ဆန္းတရား”

ငါ့ညီေျပာင္၀င္း၊ ေမာင္သစ္ဆင္း
မင္း၏သားငယ္၊ မင့္သက္လွယ္ကို
အဘယ္တရား ေဟာမည္နည္း။

ဆန္း၏သတၱိ
ဆန္း၏ သမာဓိ၊ ဆန္း၏ ပညာ
ေဟာစရာကား၊ အလြန္မ်ား၏
မင့္သားအရြယ္၊ သက္ႏွစ္ဆယ္တြင္
လူငယ္ေအာင္ဆန္း၊ သူ.အစြမ္းကို
ပန္းေကာင္းတစ္ပြင့္၊ ပန္ဆင္တင့္သို.
မင့္သား သိေစခ်င္လွ၏။

သူ.အစြမ္းကား၊ အျခားမဟုတ္
အအုပ္ခ်ဳပ္ခံ၊ မ်ဳိးျခားဒဏ္မွ
ျမန္မာလြတ္လမ္း၊ ခရီးၾကမ္း၀ယ္
ဗန္းျပအလွ၊ ပကာသနကို
ျပာက်ေလာင္ျမိဳက္၊ သူမီးတိုက္၏
ေခတ္လိုက္ခါညီ၊ ေခတ္မီပညာ
ၾကံဳရာဘ၀၊ မုတလံုေလာက္၊ ခံျမိဳ.ေဆာက္၏
ထိုေနာက္တစ္ဆင့္၊ မိုးထိလြင့္ေအာင္
ရိုးက်င့္ ျမင့္ၾကံ၊ သူ.အလံတည့္
ပ်ံတလူလူ၊ သူထူခဲ့ေၾကာင္း
ေခါင္းေဆာင္သေဘာ
မင့္သားေခ်ာကို
ေျပာလိုက္ပါဘိ ေဟာပါဘိ။ ။

ေဇာ္ဂ်ီ
လမ္းစဥ္သတင္း၊ အတဲြ ၂၊ အမွတ္ ၁၄ (၁၅၊ ၇၊ ၁၉၆၆)