Tuesday, July 31, 2012

ေ၀ဖန္ခံေနရတဲ့ ဂ်ာမဏီ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္

  
ယူ႐ိုေငြေၾကးအေနနဲ႔ ဒုကၡအႀကီးအက်ယ္ေရာက္ၿပီး အခက္အခဲအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ရင္ဆိုင္ႀကဳံေတြ႕ေနရတဲ့ အခုလိုအခ်ိန္အခါမွာ ယူ႐ိုဇုန္ အတြက္ ဂ်ာမနီႏိုင္ငံက ေဟာကိန္းတစ္ခုထုတ္ခဲ့တယ္။ ယူ႐ိုဇုန္အေနနဲ႔ၿခဳိးၿခံေခြၽတာေရးခေယာင္းေတာႀကီးကို ျဖတ္သန္းေက်ာ္လႊား ၿပီးအေျခခံက် တဲ့ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေတြ ေဆာင္ ရြက္ၿပီးတဲ့တစ္ေန႔မွာ ယူ႐ိုဇုန္ဟာ ခ်မ္းသာၾ<ြကယ္ဝလာပါလိမ့္မယ္တဲ့။ အဲဒီ အခ်ိန္က်ရင္ ေၾကြးၿမီေတြကိုလည္း ျပန္လည္ေပးဆပ္ႏိုင္တဲ့အျပင္ ယွဥ္ၿပဳိင္ ႏိုင္စြမ္းကလည္း ပိုမိုျမင့္မားလာမွာ ျဖစ္တယ္ လို႔ ေဖာ္ညြန္းတယ္။ ၿပီး ေတာ့ ေစ်းကြက္ေတြအေနနဲ႔လည္း ကမၻာ့စီးပြားေရးရဲ႕ တကယ့္ျပႆနာ ေတြဟာ ေၾကြးပိေနတဲ့ အေမရိ ကန္ ျပည္ေထာင္စုနဲ႔ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံေတြသာ ျဖစ္ တယ္ဆိုတာကို ျမင္ေတြ႕လာၾကမွာပါ လို႔ အဲဒီေဟာကိန္းက ညႊန္ျပခဲ့တယ္။
    ျပင္ပကမၻာက ဂ်ာမန္ႏိုင္ငံကို ေဝဖန္ေျပာဆိုမႈေတြ တိုးတက္လာေလ ဂ်ာမန္ထိပ္တန္းအရာရွိႀကီးေတြက ဒီအျမင္ကို ပိုမိုဖက္ တြယ္ထားလာေလ ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ အျခားႏိုင္ငံေတြက ဒီအျမင္အေပၚမွာ သံသယရွိၾက တယ္။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ ယူ႐ိုျပႆနာ ဟာ သံုးႏွစ္ထဲေရာက္ လာခဲ့ေပမယ့္ အေျခအေနေတြက ပိုဆိုး လာတယ္။
    ၿပီးခဲ့တဲ့ ဂရိေရြးေကာက္ပြဲမွာ ၿခဳိးၿခံေခြၽတာေရးကို ဆန္႔က်င္တဲ့ လက္ဝဲယိမ္းပါတီ ႐ႈံးနိမ့္ခဲ့တဲ့အတြက္ ဂရိႏိုင္ငံ အရည္ေပ်ာ္ မက်ခဲ့ေပမယ့္ အႏိုင္ရခဲ့တဲ့ ဗဟိုလက္ယာယိမ္း ဒီမိုကေရစီသစ္ပါတီရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ Antonis Samaras  အစိုးရအဖြဲ႕က လည္း ဂရိႏိုင္ငံၿပဳိလဲမသြားေအာင္ ဟန္႔တားႏိုင္မယ့္ပံုမေပၚဘူး။ စပိန္ ႏိုင္ငံကလည္း ဘဏ္ေတြရဲ႕ မတည္ ေငြအရင္းအႏွီးကို ျပန္လည္ျဖည့္ တင္း ေပးႏိုင္ဖို႔အတြက္ ယူ႐ိုဇုန္မွ ေခ်းေငြ ယူ႐ိုဘီလီယံ ၁ဝဝ ေလာက္ လိုခ်င္ တယ္။ ဥေရာပကယ္တင္ေရး ရန္ပံု ေငြေတြနဲ႔ စပိန္နဲ႔ အီတလီ အစိုးရ ဘြန္း ေတြ Bonds  ကို ဝယ္ယူမယ္ဆိုတဲ့ အသံဗလံေတြလဲ ၾကားေနၾကရတယ္။
    တကယ္ေတာ့ ဒီလိုဆိုးရြားလာ တဲ့ အေျခအေနေတြေၾကာင့္ အျခား ႏိုင္ငံေတြက ယူ႐ိုဇုန္အေပၚ သံသယ ျဖစ္ေနၾကတယ္။ ယူ ႐ိုေငြေၾကးရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာဘာရွိသလဲ။ ဘာက ယူ႐ိုကိုေထာက္ကူေပးေနသလဲ။ ေစာ ေၾကာလာခဲ့ၾကတယ္။ ဂ်ာမနီႏိုင္ငံ လား။ ဥေရာ ပဗဟိုဘဏ္ European Central Bank-ECB  လား။ ဒါမွ မဟုတ္ ယူ႐ိုရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာ ဘာမွ မရွိဘူးလား သိခ်င္လာၾက တယ္။
    ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ ယူ႐ိုဘြန္းေတြမွာ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံထားၾကသူ ေတြဟာ သူတို႔ေငြေတြ ျပန္ရႏိုင္ပါ့ မလား။ ေသခ်ာ သိခ်င္ၾကတယ္။ ျပန္ရရင္လည္း သူတို႔က ယူ႐ိုေငြနဲ႔ပဲ ျပန္လိုခ်င္ၾကတယ္။ တန္ဖိုးက်ဆင္းေနမယ့္ ဒရက္စ္မာ(ဂရိေငြေၾကး Drachmas)၊ လိုင္ရာ(အီတလီေငြ ေၾကး Liras)နဲ႔ ပီဆီတာ(စပိန္ေငြ ေၾကး Pesetas)ေတြကို မလိုခ်င္ၾက ဘူး။ အမ်ဳိးသားေငြေၾကး ဆိုတာက အခြန္စည္းၾကပ္ပိုင္ခြင့္ အာဏာရွိၾက တဲ့ အမ်ဳိးသားဘ႑ာေရးဌာနေတြက ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံေပးထား တာသာ ျဖစ္ တယ္။ ဒါေပမယ့္ ယူ႐ိုဆိုတာက တစ္ခုတည္းေသာ အစိုးရမရွိဘဲနဲ႔ စုေပါင္းထုတ္ေဝထားတဲ့ တစ္ခုတည္း ေသာ ေငြေၾကးျဖစ္တယ္။
    ဂ်ာမနီဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ Angela Merkel  က တစ္ခုတည္းေသာ ယူ႐ို ေငြေၾကးကို ဘတ္ဂ်က္စည္းကမ္းေတြ လိုက္နာ ၿပီး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေတြလုပ္ဖို႔ ကတိကဝတ္ေပးထားၾကတဲ့ယူ႐ိုဇုန္အဖြဲ႕ဝင္ႏိုင္ငံမ်ားအားလံုး က ေက်ာ္ေထာက္ေနာက္ ခံေပးထား တဲ့ ေငြေၾကးျဖစ္ေၾကာင္း ကမၻာကို ျပသ လိုတယ္။
    ဒါေပမယ့္ ေၾကြးပိေနတဲ့ ႏိုင္ငံ ေတြကို ၿခဳိးၿခံေခြၽတာေရးလုပ္ၿပီး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေတြ လုပ္ၾကဖို႔ တြန္းအားေပးေနတဲ့ Angela Merkel  အေပၚ ယူ႐ိုဇုန္အဖြဲ႕ဝင္ႏိုင္ငံေတြက အထင္အျမင္လြဲမွားၿပီး အမ်ဳိးမ်ဳိးအဖံုဖံုစြပ္စြဲေျပာဆိုေနၾကတယ္။ ဥေရာပ တစ္လႊားေရပန္းစားေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးစိတ္ကူးစိတ္သန္းထဲမွာ Merkel ဟာ ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ သရဲႀကီး တစ္ေကာင္လို႔ျမင္ေန ၾက တယ္။
    ဇြန္လထုတ္ ၿဗိတိသွ်မဂၢဇင္း တစ္ေစာင္က Merkel ဟာ ဟစ္တလာၿပီးေနာက္ ဂ်ာမနီႏိုင္ငံမွာ အႏၲရာယ္အႀကီးမား ဆံုး ေခါင္းေဆာင္ တစ္ဦးျဖစ္တယ္လို႔ ေရးသားခဲ့တဲ့ အျပင္ အီရန္က Mahmoud Ahma-dinejad  နဲ႔ ေျမာက္ကိုရီးယားက Kim Jong Un တို႔လို ကမၻာႀကီးတည္ၿငိမ္ ေအးခ်မ္းမႈကို ဖ်က္ဆီးႏိုင္စြမ္းအရွိဆံုး ပုဂၢဳိလ္တစ္ဦးျဖစ္တယ္လို႔ေတာင္ ေဝဖန္ေရးသားခဲ့တာ
ေတြ႕ရတယ္။ ဂရိႏိုင္ငံသတင္းစာေတြကဆိုရင္ Merkel ကို နာဇီနဲ႔ ခိုင္းႏႈိင္းေရးသား ေဖာ္ျပၾကတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဂရိႏိုင္ငံကို သိမ္းပိုက္လိုတဲ့ ဖက္ဆစ္တစ္ဦး ျဖစ္ တယ္လို႔လည္း ေဝဖန္စြပ္စြဲခဲ့ၾကေသး တယ္။
    သတင္းစာအခ်ဳိ႕ကေတာ့ ေရာမ ၿမဳိ႕မီးေလာင္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဗ်ပ္ေစာင္း တီးေနတဲ့ နီ႐ိုဘုရင္နဲ႔ Merkel ကို ခိုင္းႏႈိင္းေဖာ္ျပ တယ္။ ႏိုင္ငံေရးသမား ေတြကေတာ့ Merkel ကို မညႇာမတာ ေဝဖန္ၾကတယ္။ ဇြန္လအတြင္းက မကၠဆီကိုႏိုင္ငံ Los Cabos  ၿမဳိ႕မွာ က်င္းပခဲ့တဲ့ G-20 ထိပ္သီးအစည္း အေဝးမွာလည္း Merkel ဟာ အေဝ ဖန္ခံရတာပါပဲ။
    ဒါေပမယ့္ ဇြန္လ ၂၈ နဲ႔ ၂၉ ရက္ေန႔မ်ားက ဘရပ္ဆဲလ္ၿမဳိ႕မွာ က်င္းပခဲ့တဲ့ EU Summit မွာက်ေတာ့ Merkel က ခပ္မာမာပဲ။ ထိပ္သီး အစည္းအေဝးကို ေရာက္ေရာက္ခ်င္းပဲ Merkel  က သူမရဲ႕ဘဝတစ္ေလွ်ာက္ မွာ သူမအေနနဲ႔ ဥေရာပေၾကြးၿမီ ကို ေပါင္း စုေျဖရွင္းတဲ့ အစီအစဥ္ကို လက္ ခံမွာမဟုတ္ဘူးလို႔ ခပ္တင္းတင္း ေျပာၾကားခဲ့တယ္။
    အစည္းအေဝးတက္ေရာက္ လာၾကတဲ့ ဘယ္ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္က မွ Merkel ကို ေမးခြန္းမထုတ္ရဲၾက ဘူး။ ေၾကြးျပႆနာ တက္ေနၾကတဲ့ ႏိုင္ငံေတြကို ကယ္တင္ဖို႔အတြက္ ပူးေပါင္းၿပီး ယူ႐ိုဘြန္း Eurobond ထုတ္ေဝေရးကိစၥကိုေတာင္ တိုက္တိုက္ တြန္းတြန္း မတင္ျပရဲၾကဘူး။ တင္ျပရင္လည္း ဂ်ာမနီက ခ်က္ခ်င္းဗီတို အာဏာသံုးၿပီး ကန္႔ကြက္မွာကို ႀကဳိတင္သိေနၾကတယ္။
    ဒါနဲ႔ အဲဒီျပႆနာႀကီးႀကီးကို ေရွာင္ကြင္းၿပီး၊ ေသးေသးမႊားမႊား ျပႆနာကေလးကိုပဲ တင္ျပေဆြးေႏြး ၾကေတာ့တယ္။ ပမာအားျဖင့္ အီတလီ နဲ႔ စပိန္ကို ထုတ္ေခ်းမယ့္ အေရးေပၚ ရန္ပံုေငြေတြကို အဲဒီႏိုင္ငံေတြရဲ႕ ဘဏ္ ေတြဆီ တိုက္႐ိုက္ထုတ္ေပးဖို႔ တင္ျပ ၾကတယ္။ အစကနဦးမွာ Merkel က သေဘာမတူေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္း မွာ သေဘာတူခဲ့တယ္။
    ဒါေပမယ့္ ဒီလိုသဘာတူ လိုက္ ေလ်ာခဲ့တဲ့အတြက္ ဂ်ာမနီသတင္းစာ ေတြက အ႐ႈံးသမားႀကီး Merkel လို႔ ေရးသားေဖာ္ျပခဲ့ၾကတယ္။ တကယ္ ေတာ့ ဂ်ာမနီဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ဟာ ဥေရာပ တစ္ခုလံုးကို ကယ္တင္မယ္ဆိုတဲ့ ဧရာမ အစီအမံ ႀကီးကို လက္မခံဘဲ အေသးအမႊား အစီအစဥ္ကေလးကို အစားထိုးလက္ခံခဲ့ျခင္းသာ ျဖစ္ တယ္။ အျမစ္ေျမလွန္ျပဳျပင္ေျပာင္း လဲ ေရးေတြမလုပ္တဲ့ ေရရွည္မတည္တံ့ႏိုင္ တဲ့ စနစ္တစ္ခုကို ဂ်ာမနီႏိုင္ငံရဲ႕ ဓန ဥစၥာအသံုးျပဳၿပီး ေထာက္ကန္ေပးဖို႔ ဆိုတာ Merkel ဘက္က ၾကည့္ရင္ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ ကိစၥတစ္ရပ္ျဖစ္တယ္။ ဂ်ာမနီႏိုင္ငံအတြက္ အႏၲရာယ္ရွိ တယ္။
    အျခားဥေရာပႏိုင္ငံေတြနဲ႔ ႏႈိင္း ယွဥ္ၾကည့္ရင္ ဂ်ာမနီရဲ႕ အေျခအေနက ေကာင္းတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဂ်ာမနီႏိုင္ငံဟာ အျခားေသာ ဥေရာပ ႏိုင္ငံေတြနဲ႔မတူတဲ့ မူဝါဒေတြကို က်င့္သံုးတဲ့အတြက္ ျဖစ္တယ္။ ဂ်ာမ နီဟာ ဥေရာပကို ေက်ာ္လြန္ၿပီးၾကည့္ တတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အျခားေသာ ဥေရာပႏိုင္ငံေတြရဲ႕ ျပႆနာေတြဟာ ဂ်ာမနီရဲ႕ တိုးတက္ႀကီးပြားေရးကို ထိခိုက္ေစႏိုင္တယ္။
    ဂလိုဘယ္စီးပြားေရး ဝ႐ုန္းသုန္း ကား ျဖစ္ေနတာဟာ Merkel ေၾကာင့္ လို႔ အခ်ဳိ႕က အျပစ္တင္ၾကတယ္။ သူမက လက္ဖ်စ္ တစ္ခ်က္တီးလိုက္ ႐ံုနဲ႔ ဥေရာပျပႆနာ ေျပၿငိမ္းသြားႏိုင္တယ္လို႔ ယူဆၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ Merkel ကို ျပည္သူ႔ရန္သူနံပါတ္တစ္ လို႔ျမင္ၾကၿပီး တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ ကမၻာႀကီးကို ကယ္တင္ႏိုင္သူအျဖစ္ လည္း ယူမွတ္ၾကတယ္။
    တကယ္ေတာ့ Merkel ဟာ အာဏာရွင္မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူမဟာ သူမအလိုက်အေပးအယူ လုပ္ ညိႇႏႈိင္းႏိုင္စြမ္း လည္းရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း လူအမ်ားက သူမ အေပၚ မေက်မနပ္ျဖစ္ေနၾကျခင္း ျဖစ္ တယ္။ ဒါေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သူမ အေနနဲ႔ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ရွင္းလင္း ေျပာၾကားခဲ့ၿပီးျဖစ္တယ္။ ေပၚတူဂီက ဂရိႏိုင္ငံအထိ ေၾကြးပင္လယ္ထဲမွာ ႐ုန္းကန္လႈပ္ရွား ကူးခပ္ေန ၾကရတဲ့ ဥေရာပေတာင္ပိုင္းႏိုင္ငံမ်ားအေရးကို လြယ္ကူသက္သာသြားေအာင္ ေထာက္ကူေပးဖို႔ ဂ်ာမနီႏိုင္ငံကို တိုက္ တြန္းေျပာ ဆိုေနၾကသူမ်ားကို ဝန္ႀကီး ခ်ဳပ္ Merkel က အေသအခ်ာရွင္း လင္းေျပာၾကားတင္ျပခဲ့ၿပီးလည္း ျဖစ္ တယ္။
    Merkel က ဂ်ာမနီႏိုင္ငံအေနနဲ႔ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ႏွစ္ကာလအတြင္းမွာ အျခားေသာ အီးယူႏိုင္ငံေတြနဲ႔ တြဲဖက္ ၿပီး ကယ္တင္ေရး အစီအမံအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ေထာက္ကူေပးခဲ့တယ္။ ဂ်ာမနီႏိုင္ငံ က ေပးခဲ့တဲ့ စုစုေပါင္း အေထာက္ အပံ့ဟာ အေမရိ ကန္ေဒၚလာဘီလီယံ ၅ဝဝ ေတာင္ရွိတယ္။
    တကယ္ကို အျခားဥေရာပႏိုင္ငံ ေတြဟာ အစီအမံညံ့ဖ်င္းလို႔  ျပႆနာ တက္ခဲ့ရင္ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ တာဝန္ ယူလုပ္ေဆာင္ ၾက ဖို႔လိုတယ္။ အမွန္ တကယ္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေတြ လုပ္ဖို႔ လိုအပ္တယ္။ ဒီလိုမွမဟုတ္ရင္ အကူအညီအေထာက္ အပံေပး တဲ့ႏိုင္ငံ အတြက္ အႏၲရာယ္မ်ားတယ္။ ဂရိလို ႏိုင္ငံေတြက ေၾကြးတင္လာတိုင္း ဂ်ာမနီႏိုင္ငံရဲ႕ ကူညီကယ္တင္မႈ ကို ေစာင့္စားေမွ်ာ္ လင့္ေနၾကမယ္ဆိုရင္ အဲဒီႏိုင္ငံေတြက သူတို႔ရဲ႕ အမူအက်င့္ ေတြကို ေျပာင္းလဲဖို႔ဘာမွလုပ္ၾကမွာ မဟုတ္ဘူး။
    ၿပီးေတာ့ ေလာေလာလတ္လတ္ ျဖစ္ေပၚလ်က္ရွိတဲ့ ျပႆနာဇစ္ျမစ္ က ဆက္လက္မထိန္း ထားႏိုင္ ေလာက္ေအာင္ ျမင့္မား တဲ့ ေၾကြးၿမီ ပမာဏျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကယ္တင္ေရး ရန္ပံုေငြအတြက္ ပိုၿပီးေငြေခ်း ရတာေတြအျပင္ တုပထားတဲ့ ႏိုးထ ရွင္သန္ေရး အစီအမံေတြဟာ တကယ္ ေတာ့ အေျခခံအားျဖင့္ ေကာင္းမြန္ ျခင္းမရွိဘူးလို႔ Merkel က သူမရဲ႕ အျမင္ကို ရွင္းလင္း တင္ျပခဲ့ၿပီးျဖစ္ တယ္။
          G-20 အစည္းအေဝး တက္ ေရာက္ဖို႔ မကၠဆီကိုႏိုင္ငံကို မထြက္ခြာ မီမွာ Merkel က ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္ မတိုင္မီ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ မွာ ျဖစ္ေပၚခဲ့တဲ့ အိမ္ရာေျမေပါင္ႏွံ ေငြေခ်းငွားမႈ အထူး တလည္တိုးတက္ေကာင္းမြန္မႈကို သာဓကတင္ၿပီး ေထာက္ျပခဲ့ေသး တယ္။ ကြၽန္မတို႔အေနနဲ႔ ျပည္သူေတြ ကို အထင္အျမင္လြဲမွားေစႏိုင္တဲ့ အေမရိကန္စီးပြားေရး ေမာ္ဒယ္ေတြကို အလိုမရွိဘူးလို႔ သူမက ျပတ္ျပတ္ သားသား ေျပာၾကားခဲ့တယ္။ ဒီလို ေျပာလို႔ အေမရိကန္ေတြက သေဘာ က်ခ်င္မွက်မယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီလို တစ္တစ္ ခြခြ ေျပာတာမ်ဳိးကို ဂ်ာမန္ ေတြက သေဘာက်ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီႏွစ္အေစာပိုင္းမွာဆိုရင္ Merkel ကို လူႀကဳိက္ မ်ားၿပီး ျပည္သူ ၆၄ ရာခိုင္ႏႈန္းက ေထာက္ခံၾကတယ္။
    ဒီလိုဆိုလို႔ Merkel ကို သေဘာ မက်ၾကတဲ့ မဲဆႏၵရွင္ေတြ မရွိဘူးလို႔ ဆိုလိုတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီႏွစ္ က်င္းပ တဲ့ ျပည္နယ္ေရြးေကာက္ပြဲ ေတြမွာ သူမရဲ႕ Christian Democ-ratic Union  ဟာ ျပည္နယ္အေတာ္ မ်ားမ်ားမွာ အေရးနိမ့္ လ်က္ရွိတယ္။ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲက ၂ဝ၁၃ ခုႏွစ္မွာ က်င္းပဖို႔ရွိေနေတာ့ သိပ္ၿပီး မလိုေတာ့ဘူး။
    ၿပီးေတာ့ သူမရဲ႕ ဥေရာပမူဝါဒ အေပၚ ျပည္တြင္းက ကန္႔သတ္ခ်ဳပ္ ခ်ယ္ဖိအားေပးတာေတြလည္း ရွိေန တယ္။ သူမရဲ႕ေငြေၾကးေထာက္ကူ ကယ္တင္မႈေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး တရားဝင္မႈ ရွိ၊ မရွိ ဖက္ဒရယ္ဖြဲ႕စည္း ပံု တရား႐ံုး- Federal Constitutional Court  မွာ တရားစြဲဆိုစိန္ေခၚမႈ ေတြလည္း ရွိေနတယ္။
    တကယ္ေတာ့ စပိန္၊ ဂရိနဲ႔ ေၾကြးပိေနတဲ့ အျခားဥေရာပႏိုင္ငံေတြ ကို Merkel အေနနဲ႔ ၿခဳိးၿခံေခြၽတာေရး အစီအမံေတြနဲ႔ တြဲဖက္ၿပီး ကယ္တင္ ေရးလုပ္ခဲ့တာေတြကို ဂ်ာမနီ မဲဆႏၵရွင္ ျပည္သူေတြက အျပစ္မျမင္ခဲ့ၾက ဘူး။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ လြန္ခဲ့ တဲ့ ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုေလာက္က ဂ်ာမန္ျပည္သူေတြကိုယ္တိုင္ကလည္း ၿခဳိးၿခံေခြၽတာေရး ေဆးခါးႀကီးကို ေသာက္ခဲ့ၾကရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လည္း ဂ်ာမနီႏိုင္ငံဟာ အခုအခါ စီးပြား ေရးေကာင္းမြန္ေနတာျဖစ္တယ္။
    ေလာေလာဆယ္ ဂ်ာမနီႏိုင္ငံရဲ႕ အမ်ဳိးသားဘတ္ဂ်က္လိုေငြျပမႈဟာ တစ္ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ပဲရွိတယ္။  စားသံုးသူသံုးစြဲမႈ ကလည္း ျမင့္တက္ လာတယ္။ အလုပ္လက္မဲ့ႏႈန္းက လည္း ၆.၇ ရာခိုင္ႏႈန္းပဲရွိတယ္။ ဒါလည္းျပႆနာမဟုတ္ဘူး။ အရည္ အခ်င္းျပည့္ဝတဲ့ လုပ္သားမ်ား အတြက္အလုပ္က မရွားဘူး။ ရွာရ ေဖြရလြယ္ကူတယ္။
    ဒါေပမယ့္ အကန္႔အသတ္ေတြ ကေတာ့ ရွိတယ္။ ဂ်ာမနီႏိုင္ငံဟာ အျခားေသာ ဥေရာပႏိုင္ငံေတြအေပၚ အားထားမွီခိုေနမႈကို တျဖည္းျဖည္း ေလွ်ာ့ခ်လ်က္ရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ယူ႐ို ၿပဳိလဲရင္ေတာ့ ဂ်ာမနီႏိုင္ငံလည္း အထိနာမွာပဲ။ Merkel အေနနဲ႔ ဥေရာပေပါင္းစည္းေရးဟာ ေရွ႕ဆက္ လုပ္သင့္တဲ့ကိစၥျဖစ္တယ္လို႔ ခံယူထား တယ္။ ဒါေပမယ့္ အျခားဥေရာပႏိုင္ငံ ေတြက ဒီကိစၥ အေပၚ ေအးတိေအး စက္လုပ္ေနၾကတယ္။ ဘာေၾကာင့္လည္း ဆိုေတာ့ ဂ်ာမနီအေပၚ သိပ္ၿပီး သံသယျဖစ္ေနၾကတဲ့ အတြက္ပါပဲ။
    ဒီကေန႔ ဂ်ာမနီဟာ စီးပြားေရး အရ ေတာင့္တင္းခိုင္မာေနရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းက လြန္ခဲ့တဲ့ဆယ္စုႏွစ္ က ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေတြ လုပ္ခဲ့ တဲ့အတြက္ ျဖစ္တယ္လို႔ေထာက္ျပၾက တယ္။ အစကနဦးမွာ ဂ်ာမနီႏိုင္ငံဟာ ခါးသီးတဲ့အမွန္တရားနဲ႔ ရင္ဆိုင္ႀကဳံ ေတြ႕ ခဲ့ရတယ္။ ဘာလင္တံတိုင္းႀကီး ၿပဳိလဲသြားတဲ့ေနာက္ပိုင္း၊ အေနာက္ ဂ်ာမနီဟာ အေရွ႕ဂ်ာမနီရဲ႕ ၿပဳိလဲပ်က္ စီးေနတဲ့
စီးပြားေရးကို ကယ္တင္ဖို႔ အတြက္ အေမရိကန္ေဒၚလာႏွစ္ထရီ လီယံေလာက္ ကုန္က်ခဲ့တယ္။ ဒီလို ကယ္တင္ခဲ့ရမႈက ဂ်ာမနီႏိုင္ငံရဲ႕ အားအင္ကို ကုန္ခန္းေစခဲ့တယ္။ ပထမဦးစြာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေတြ မလုပ္ဘဲ နဲ႔ ေအာင္ျမင္မႈမရွိတဲ့ စီးပြားေရးကို ကယ္တင္ရ တာဟာ အလုပ္မျဖစ္ဘူး။ ေငြေတြကိုလြင့္ပစ္သလိုပဲ အက်ဳိးမရွိ ဘူးဆိုတဲ့ သင္ခန္းစာကို ဂ်ာမနီေတြ နားလည္ သေဘာေပါက္ သြားခဲ့ၾက တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဂ်ာမနီႏိုင္ငံဟာ ယွဥ္ၿပဳိင္ႏိုင္စြမ္း ျပန္ရွိလာေအာင္ လုပ္သားေတြရဲ႕ လုပ္ခကို တိုးမေပး ဘဲ ျပဳျပင္ေျပာင္း လဲေရးေတြ အားသြန္ ခြန္စိုက္လုပ္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒါမွပဲ စီးပြား ေရးက ျပန္လည္ဦးေမာ့လာခဲ့တယ္။
    ဒုတိယအေျပာင္းအလဲတစ္ခု ကေတာ့ ေကာ္ပိုရိတ္ဂ်ာမနီဟာ လြန္ခဲ့ တဲ့ ဆယ္ႏွစ္ေလာက္စၿပီး ေဖာက္ သည္သစ္ေတြ ရွာေဖြခဲ့ျခင္းျဖစ္တယ္။ ဥေရာပေစ်းကြက္ေတြဟာ တိုးတက္ မႈမရွိေတာ့တဲ့အတြက္ ဥေရာပရဲ႕ အျပင္ဘက္ ထြက္ၿပီး ေစ်းကြက္ သစ္ေတြ ရွာေဖြခဲ့ၾကတယ္။ အထူးသျဖင့္ ေတာ့ ထြန္းသစ္စ ေစ်းကြက္ေတြ Emerging Markets  ေတြနဲ႔ အေမရိ ကန္ျပည္ေထာင္စု ကို ဂ်ာမနီရဲ႕ ထုန္ ကုန္ေတြ တင္ပို႔ေရာင္းခ်ခဲ့တယ္။ အျမတ္အစြန္းလည္း တစ္ပံုတစ္ေခါင္း ရရွိခဲ့တယ္။
    ဂ်ာမနီႏိုင္ငံက အႀကီးမားဆံုးနဲ႔ လူသိအမ်ားဆံုး ကားထုတ္လုပ္ေရး ကုမၸဏီႀကီးေတြျဖစ္တဲ့ BMW  နဲ႔ Volkswagen ဟာ သူတို႔ကားေတြကို အဓိကတ႐ုတ္ျပည္ တင္ေရာင္းခဲ့ တယ္။ BMW ဆိုရင္ ၂ဝဝ၃ ခုႏွစ္ ေလာက္ကစၿပီး တ႐ုတ္ျပည္မွာ တ႐ုတ္ကုမၸဏီတစ္ခုနဲ႔ စပ္တူလုပ္ၿပီး ကားပစၥည္းအစိတ္အပိုင္းေတြကို စုစည္းတပ္ဆင္တဲ့လုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္ခဲ့ တယ္။ တ႐ုတ္ျပည္ တင္ပို႔ေရာင္းခ် တဲ့ လုပ္ငန္းဟာ ရာခိုင္ႏႈန္းအားျဖင့္ ငါးႏွစ္ကာလအတြင္း ႏွစ္ဆတိုးျမင့္ သြားခဲ့တယ္။
    အင္ဂ်င္နီယာလုပ္ငန္းေတြမွာ တစ္ဖက္ကမ္းခတ္ ကြၽမ္းက်င္တဲ့ Siemens ကုမၸဏီဆိုရင္လည္း သူတို႔ ရဲ႕ ဝင္ေငြ အေတာ္ မ်ားမ်ားကို အေမရိ ကားႏိုင္ငံေတြနဲ႔ အာရွႏိုင္ငံေတြဆီက ရရွိခဲ့တယ္။ သူတို႔ေလာက္ ႀကီးက်ယ္ တဲ့ လုပ္ငန္း မဟုတ္ေပမယ့္ ဝက္အူေခ်ာင္း ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်တဲ့ Westfleisch ကုမၸဏီေတာင္မွ တ႐ုတ္နဲ႔႐ုရွားကို တင္ပို႔ေရာင္းခ်လို႔ အျမတ္အစြန္းကို ၂ဝ ရာခိုင္ႏႈန္း ေလာက္ ျမင့္တက္သြားခဲ့တယ္။ မႏွစ္ ကဆိုရင္ ဝက္ေကာင္ေရ ခုနစ္သန္း သတ္ၿပီးဝက္အူေခ်ာင္းေတြ ထုတ္လုပ္ တင္ပို႔ေရာင္းခ်ခဲ့ရပါသတဲ့။
    အျခားတစ္ဘက္မွာ ဥေရာပ အတြင္း ဂ်ာမနီရဲ႕ တင္ပို႔ေရာင္းခ်ရမႈ ကလဲ ျမင့္တက္လာခဲ့တယ္။ ဒါေပ မယ့္ စုစုေပါင္းရဲ႕ ရာခိုင္ႏႈန္းအရ ေျပာ ရင္ က်ဆင္းသြားတယ္။ ေလာေလာ ဆယ္မွာ အျခားေသာ ဥေရာပႏိုင္ငံ မ်ားကို ဂ်ာမနီရဲ႕တင္ပို႔ေရာင္းခ်မႈဟာ ၄၂ ရာခိုင္ႏႈန္းပဲရွိတယ္။
    ဂ်ာမနီရဲ႕ ဘ႑ာေရးေစ်းကြက္ ကလည္း အထူးတလည္ ေအာင္ျမင္ လ်က္ရွိတယ္။ ေၾကြးပိေနၾကတဲ့ ဥေရာပေတာင္ ပိုင္းေဒသက ေငြရွင္ ေၾကးရွင္ေတြဟာ သူတို႔ႏိုင္ငံေတြက ဘဏ္ေတြကို စိတ္မခ်လို႔ သူတို႔ရဲ႕ ေငြေတြကို ဂ်ာမနီႏိုင္ငံမွာ ေရႊ႕ေျပာင္း ထားရွိၾကတယ္။ ဒီေတာ့ ဂ်ာမနီ ဘဏ္ေတြမွာ ေငြေတြျပည့္လွ်ံေန တယ္။ ဥေရာပေတာင္ပိုင္းကႏိုင္ငံေတြ ရဲ႕ ေငြေတြနဲ႔ ဂ်ာမနီႏိုင္ငံက အလုပ္ ျဖစ္ေနတယ္။ တစ္နည္းေျပာရင္ ေကာင္းစားေနတယ္။
    အျခားေသာ ဥေရာပႏိုင္ငံေတြက စီးပြားေရးအက်ပ္အတည္းနဲ႔ရင္ဆိုင္ေနရခ်ိန္မွာ ဂ်ာမန္စီးပြားေရး က ေဒါင္ေဒါင္ျမည္ေကာင္းေနေလေတာ့ ဂ်ာမနီ ႏိုင္ငံရဲ႕ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္တဲ့ Angela Merkel  လည္း အမ်ဳိးမ်ဳိးေဝဖန္ စြပ္စြဲ ေျပာဆို ခံေန ရရွာ တယ္။ ကမၻာက ေတာင္ Merkel အေပၚ အျမင္ မၾကည္ျဖစ္ေနတယ္။
    ယူ႐ိုေငြကို ဒီကေန႔အထိ ကမၻာ့ ႏိုင္ငံေတြက သီးသန္႔အရန္ေငြေၾကး reserve currency  အျဖစ္ ကိုင္ေဆာင္ ထားၾကေပမယ့္ ယူ႐ိုေငြေၾကးကို ဆက္လက္ကိုင္စြဲအသံုးျပဳသင့္သလား ဆိုတဲ့ ကိစၥကိုလည္း ဥေရာပမွာ အႀကီးအက်ယ္ေဝဖန္ေဆြးေႏြးလာေန ၾကတယ္။
    မၾကာေသးမီက ဂ်ာမန္ဗဟို ဘဏ္ေကာင္စီဝင္ေဟာင္းတစ္ဦးျဖစ္ တဲ့ Thilo Sarrazin u Europe Doesn't Need the Euro  ဆိုတဲ့ စာအုပ္တစ္အုပ္ေရးသားထုတ္ခဲ့တယ္။ လူႀကဳိက္အမ်ားဆံုး စာအုပ္လည္းျဖစ္ တယ္။ သူကေတာ့ ရွင္းရွင္းပဲ။ ဥေရာပအတြက္ ယူ႐ိုေငြ မလိုအပ္ ဘူးလို႔ ေရးသားတင္ျပခဲ့တယ္။
    ဂ်ာမန္ျပည္သူအေတာ္မ်ားမ်ား က သူတို႔ရဲ႕ အမ်ဳိးသားေငြေၾကးျဖစ္ တဲ့ ဒြဳိက္ခ်္မက္- Deutsche mark ကိုပဲ သေဘာက် ၾက တယ္။ တစ္ခုတည္းေသာေငြေၾကးျဖစ္တဲ့ ယူ႐ိုေငြေၾကးကိုေျပာင္းလဲအသံုးျပဳတာဟာ မွားတာပဲလို႔ ဂ်ာမန္ျပည္သူထက္ ဝက္ေလာက္ က ယူဆၾကတယ္။
  ယူ႐ိုဇုန္အတြင္း လက္ရွိအေျခအေနအရ ဂရိႏိုင္ငံဟာ ယူ႐ိုဇုန္မွ ထြက္ခြာသြားသင့္တယ္လို႔ ဂ်ာမန္ျပည္သူ ၇ဝ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္က သံုးသပ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဂရိႏိုင္ငံဟာ သူရဲ႕အေၾ<ြကးေတြကို ျပန္ဆပ္ႏိုင္မယ့္ အလားအလာလည္း သိပ္မရွိဘူး။ ယူ႐ိုဇုန္အတြင္းမွာ ဂရိတို႔ေပၚတူဂီတို႔ ကစၿပီး အီတလီ၊ စပိန္စတဲ့ ႏိုင္ငံႀကီး ေတြအထိ တစ္စတစ္စျပႆနာေတြ တက္လာတယ္။ တစ္နည္းေျပာရင္ ေတာ့ ယူ႐ိုဇုန္အေျခအေနဆိုးရြား လာ တယ္။ ျပင္သစ္ရဲ႕အေျခအေနက လည္း သိပ္ေကာင္းတာမဟုတ္ဘူး။
    ဒီေတာ့ ယူ႐ိုဇုန္အေနနဲ႔ ဒါမွ မဟုတ္ ဥေရာပသမဂၢ- European Vrien  အေနနဲ႔ အခုထက္ပိုၿပီး ေပါင္း စည္းေရးလုပ္ႏိုင္ရင္လုပ္ မလုပ္ႏိုင္ရင္ ေတာ့ တစ္စစီတစ္စစီ ၿပဳိကြဲသြားႏိုင္ တယ္။ တ႐ုတ္၊ အိႏိၵယတို႔လို ထြန္းသစ္စႏိုင္ငံေတြရဲ႕ စီးပြားေရး က်ဆင္းေနခ်ိန္ အေမရိကန္စီးပြားေရး ကလည္း ျပန္လည္ဦးေမာ့မလာႏိုင္ ေသးတဲ့အခ်ိန္မွာ ဥေရာပၿပဳိလဲၿပီး ကမၻာ့စီးပြားေရးပ်က္ကိန္း ဆိုက္ ရင္ ေတာ့ Angela Merkel ေၾကာင့္လို႔ လက္ညႇဳိးထိုးၾကမွာ ေသခ်ာတယ္။
မင္းေရႊေမာင္
Ref : Time, July 16, 2012
မင္းေရႊေမာင္
 

မူးယစ္ေကာ္ပုိေရးရွင္း

  
သမိုင္း၏ မေတာ္တဆျဖစ္ပ်က္မႈေလာ၊ ပထဝီ က်ိန္စာသင့္ ျခင္းေၾကာင့္ေလာ မသိရဘဲ အေမရိကန္ႏွင့္ မကၠဆီကိုတို႕သည္ နယ္ေျမခ်င္း ထိစပ္ေနသည့္ အိမ္နီးခ်င္း ျဖစ္ရေလသည္။ တစ္ႏွစ္ လွ်င္ အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၁၈ ဘီလ်ံ မွ ၃၉ ဘီလ်ံ တန္ဖိုးရွိ ကိုကင္းတို႕သည္ မကၠဆီကို မွ အေမရိကန္သို႕ ဝင္ေရာက္လ်က္ ရွိသည္။ မူးယစ္ဂိုဏ္းမ်ားသည္ ကမၻာ႕ထိပ္သီး ေကာ္ပိုေရးရွင္းမ်ား ကဲ့သို႔ကြန္ရက္ဖဲြ႕ကာ လုပ္ကိုင္ေနသည္။ ၂ဝဝ၆ ခုႏွစ္မွ ၂ဝ၁၂ ခုႏွစ္အထိ  မကၠဆီကိုတြင္ မူးယစ္ေမွာင္ခို လုပ္ငန္းႏွင့္ ဆက္ႏြယ္ လ်က္ လူေပါင္းငါးေသာင္းေက်ာ္ အသက္ဆုံးခဲ့ရၿပီးျဖစ္သည္။  ထို႕ေၾကာင့္ ေရွးဆို႐ိုးစကားတစ္ခုတြင္ ''အေမရိကန္နဲ႕လည္း နီးလြန္း ၿပီး ဘုရားသခင္နဲ႕ေဝးလြန္းတဲ့အတြက္ မကၠဆီကိုဟာ သနားဖို႕သိပ္ေကာင္းတယ္''ဟုဆိုထားသည္။ မူးယစ္ကုန္သြယ္ ျခင္းသည္ အျမတ္အစြန္း ႀကီးမားလြန္းသည့္အတြက္ ေတာင္ အေမရိကႏိုင္ငံမ်ားသည္ မူးယစ္ဂိုဏ္းမ်ားကို မႏွိမ္နင္းႏိုင္ျဖစ္ေနရ သည္။
    အေမရိကန္သည္ ကမၻာ့အႀကီးမားဆုံး ကိုကင္းေစ်းကြက္ ျဖစ္ေနသည္။ အေမရိကန္ေစ်းကြက္သည္ ဝင္လာသမွ် ကိုကင္း မ်ားကို ဝါးမ်ိဳသုံးစဲြေနသည္မွာ  အလ်ဥ္မမီႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ မူးယစ္ရာဇာတို႕  ေတာင္အေမရိက တစ္လႊားတြင္ ေအာင္ပဲြ ခံေနၾကသည္၊ ကမၻာ့အခ်မ္းသာဆုံးစာရင္းဝင္ ျဖစ္ကုန္ၾက သည္။
    ကိုလံဘီယာႏွင့္ပီရူးတြင္ တစ္ကီလိုလွ်င္ ေဒၚလာ ႏွစ္ေထာင္ ေပါက္ေစ်းရွိေသာ ကိုကင္းသည္ မကၠဆီကိုသို႕ေရာက္လာသည့္ အခါ တစ္ကီလို ေဒၚလာတစ္ေသာင္းျဖစ္လာသည္။ နယ္စပ္ကိုျဖတ္ေက်ာ္လ်က္ အေမရိကန္ျပည္တြင္းသို႔ေရာက္သြားေသာအခါ တစ္ကီလို လကၠားေစ်းမွာ  ေဒၚလာသုံးေသာင္းႏွင့္ အေရာင္း အဝယ္ျဖစ္ၾကသည္။ တစ္ကီလိုထုပ္ကို ဂရမ္အထုပ္ငယ္ေလးမ်ား အျဖစ္ခဲြ၍ ေရာင္းခ်ေသာအခါ တစ္ကီလို ေဒၚလာတစ္သိန္း ျဖစ္လာသည္။ အေလးခ်ိန္ျဖင့္ ႏႈိင္းယွဥ္ပါက ကိုကင္းသည္ ေရႊထက္ ပင္ ေစ်းျမင့္ေနသည္။
  အေမရိကန္ျပည္တြင္းသို႔ကိုကင္းေမွာင္ခိုသြင္းေနသည့္အႀကီးမားဆုံးဂိုဏ္းမွာ စင္နာလိုဂိုဏ္း-Sinaloa ျဖစ္သည္။ ဂိုဏ္းေခါင္းေဆာင္ မွာ ဂ်ိဳကြင္ဂတ္စ္မန္-Joaquín Guzmán  ျဖစ္သည္။ သူ႕အား ခ်ာပိုဟု အမ်ားကသိထားသည္။ ကမၻာေပၚ တြင္ အာဏာအရွိဆုံး မူးယစ္ရာဇာအျဖစ္ အေမရိကန္ဘ႑ာေရး ဝန္ႀကီးဌာနက သူ႕အားဝိေသသျပဳထားသည္။ သူ႕ဇနီး အီမာ ေကာ္႐ိုနယ္- Emma Coronel   မွာ ယခင္က အလွမယ္တစ္ဦး ျဖစ္ခဲ့သည္။ မၾကာေသးမီက ေလာ့အိန္ဂ်ယ္လစ္ၿမိဳ႕စြန္ သားဖြားခန္းတြင္  ခ်ာပိုအတြက္ အျမႊာ သမီးႏွစ္ဦးကို ေမြးဖြားေပးခဲ့သည္။ အိုစမာဘင္လာဒင္ ေသဆုံးၿပီးေနာက္ပိုင္းတြင္ သူသည္ အေမ ရိကန္အစိုးရက အလိုရွိဆုံး လူဆိုးစာရင္းဝင္ျဖစ္လာသည္။ သို႕ေသာ္ ဇနီးသည္ျဖစ္သူ အီမာအေပၚတြင္ စြပ္စဲြခ်က္ တစ္စုံတစ္ရာမရွိေပ။အီမာသည္ မီးဖြားၿပီး သည့္အခါ ေမြးကင္းစသမီးႏွစ္ ေယာက္ႏွင့္အတူ နယ္စပ္ကို ျဖတ္လ်က္ မကၠဆီကို ႏိုင္ငံအတြင္းသို႕ ျပန္လည္ဝင္ေရာက္ သြားသည္။ အေမရိကန္အစိုးရက သူမအား  ျပစ္မႈတစ္စုံတစ္ရာ စြပ္စဲြ ထားျခင္းမရွိသျဖင့္ သူမ မကၠဆီကို သို႕ ျပန္လည္ထြက္ခြာသြားသည္ကို လက္ပိုက္ၾကည့္ေနခဲ့ရသည္။
    အသက္ ၅၅ ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္ေသာ ခ်ာပိုသည္ မကၠဆီကိုတြင္ ပေဟဠိ တစ္ပုဒ္ျဖစ္သည္။ သူႏွင့္ ပတ္သက္ လွ်င္ ကဗ်ာတပုဒ္လို ဆြတ္ပ်ံ႕ဖြယ္ရာ မ်ားရွိသလို ရန္သူလက္မွ အသက္လု ထြက္ေျပးရသည့္ ဒရာမာဇာတ္ၾကမ္း မ်ားလည္းရွိသည္။ မူးယစ္ေမွာင္ခို သမားတို႕၏ ဘဝဇတ္လမ္းသည္ ခဏတာမွ်ထြန္းေတာက္ၿပီး အက်ဥ္း ေထာင္တို႕တြင္ ဇတ္သိမ္းရေလ့ရွိေသာ္ လည္း ခ်ာပိုသည္ မူးယစ္ရာဇာ သက္ တမ္းရွည္လွသည္။ နာမည္ေက်ာ္ မူးယစ္ရာဇာတစ္ဦးျဖစ္သည့္ အက္စ ကိုဘာသည္ အသက္ေလးဆယ္ေက်ာ္ တြင္ ရဲလက္ခ်က္ျဖင့္ ေသဆုံးခဲ့ရေသာ္ လည္း ခ်ာပိုမွာမူ အသက္ငါးဆယ္ ေက်ာ္အထိ ပန္းပန္ေနဆဲ။ မူးယစ္ ႏွိမ္နင္းေရးအဖဲြ႕၏ အဆိုအရ ခ်ာပို သည္ အက္စကိုဘာထက္ပင္ ကုိကင္းမ်ားကို ေရာင္းခ်ခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္ ဟုသိရသည္။ ယင္းသို႕ ေရာင္းခ်ႏိုင္ ျခင္းမွာ လည္း အေမရိကန္တြင္ ကိုကင္းသုံးစဲြမႈ အဆမတန္ျမင့္တက္ ေနျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ကမၻာေပၚ တြင္ ကိုကင္းသုံးစဲြမႈအမ်ားဆုံး အေမ ရိကန္ႏိုင္ငံသည္ ကမၻာေပၚတြင္ ကိုကင္းအမ်ားဆုံးထုတ္လုပ္သည့္ ႏိုင္ငံ၏ အိမ္နီးခ်င္းျဖစ္ေနျခင္းသည္ ေရွးေရစက္ဟုပင္ ဆိုရမည္။
    ခ်ာပို၏ မူးယစ္အင္ပါရာသည္ မည္မွ်ႀကီးမားေနသည္ကို အတိအက် မသိႏိုင္ေပ။ မွန္းဆခ်က္မ်ားသာ ရွိသည္။ ခ်ာပို၏ မူးယစ္ ဂိုဏ္းသည္ တစ္လလွ်င္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၃ ဘီလ်ံေက်ာ္ဖိုးရွိ ကိုကင္းမ်ားကို အေမ ရိကန္သို႕ ေမွာင္ခိုပို႕လ်က္ရွိသည္ဟု ကြၽမ္းက်င္သူမ်ားက မွန္းဆသည္။ထိုပမာဏမွာ အေမရိကန္ မူးယစ္ေစ်း ကြက္၏ ေျခာက္ဆယ္ရာႏႈန္းျဖစ္ၿပီး အေမရိကန္ ထိပ္တန္း ေကာ္ပိုေရးရွင္း ႀကီးတစ္ခု၏ ဝင္ေငြႏွင့္ ညီမွ်သည္။
    မကၠဆီကို မူးယစ္ႏွိမ္နင္းေရး စစ္ပဲြတြင္ လူေပါင္းငါးေသာင္းေက်ာ္ ေသဆုံးခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ထိုကိန္းဂဏန္း သည္ မူးယစ္ရာဇာတို႕ မည္မွ်တန္ခိုး ထြားေနသည္ကို ညႊန္ျပလ်က္ရွိသည္။  ခ်ာပို၏ Sinaloa  သည္ ကမၻာ႕စီးပြား ေရးက်ဆင္းမွႈကို ႀကံ့ႀကံ့ခံႏိုင္႐ုံမွ်မက နယ္ေျမခ်ဲ႕ထြင္ လာႏိုင္သည္။ အေမ ရိကန္ႏွင့္ မကၠဆီကို နယ္စပ္တစ္ ေလွ်ာက္ ေမွာင္ခိုလမ္းေၾကာင္း အမ်ားစုကို စင္နာလိုအာက ထိန္းခ်ဳပ္ထားသည္။ ႏိုင္ငံ ၁၂ ႏိုင္ငံတြင္ လႈပ္ရွားက်က္စားေနသည္။ သူတို႕၏ လႈပ္ရွားမႈသည္ နက္နဲခက္ခဲေသာ္ လည္း သိမ္ေမြ႕ ညက္ေညာၿပီး ထိေရာက္မႈရွိသည္။ သူ၏ လႈပ္ရွားမႈ ကြန္ရက္သည္ ကမၻာ႕ထိပ္တန္းေကာ္ပို ေရးရွင္းႀကီးမ်ားကဲ့သို႕ ႐ႈပ္ေထြးစြာ ဖဲြ႕တည္ထားသည္။ ခ်ာပိုသည္ သူ႕ကြန္ရက္ကို အေသးစိပ္စီမံခန္႕ခဲြႏိုင္ သူျဖစ္သည္။ သက္တမ္းရွည္မႈ၊ အျမတ္ အစြန္းရရွိမႈ၊ က်ယ္ျပန္႕မႈတို႕ကို ေပါင္း ႐ုံးစဥ္းစားလွ်င္ စင္နာလိုအာသည္ သမိုင္းတစ္ေလွ်ာက္ အေအာင္ျမင္ဆုံး မူးယစ္ဂိုဏ္း ဟု ဝိၿဂိဳဟ္ျပဳ ရလိမ့္မည္။
    စင္နာလိုအာဟူသည့္ အမည္သည္ မကၠဆီကို အေနာက္ဘက္ ကမ္းေျခရွိ ျပည္နယ္အမည္ျဖစ္သည္။ ဂိုဏ္းသည္ ထိုျပည္နယ္ တြင္ အေျခ စိုက္သည့္အတြက္ ယင္းအမည္ တြင္ လာျခင္းျဖစ္သည္။ သမိုင္းစဥ္ဆက္ လူဆိုးလူၾကမ္း လူေသာ့သြမ္းတို႕ သေႏၶတည္ ရာ၊ ပုန္းေအာင္းမီခိုရာ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ထိုျပည္နယ္တြင္ ခ်ာပို ကို ၁၉၅၇ ခုႏွစ္ တြင္ ေမြးဖြားခဲ့သည္။ သူသည္ တတိယတန္း တြင္ ေက်ာင္း ထြက္ခဲ့ရသျဖင့္ စာေရးစာဖတ္ကို အသက္ႀကီးသည့္အခါတြင္မွ ျပန္ လည္သင္ယူရသည္။ လူပ်ိဳေပါက္ အရြယ္တြင္ စာမတတ္သျဖင့္ သူ႕ အတြက္ ရည္းစားစာကို သူငယ္ခ်င္း က ေရးေပးရသည္။ သူ အသက္ ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ ၁၉၈ဝ ျပည့္လြန္ႏွစ္ မ်ားတြင္ မူးယစ္ေမွာင္ခိုလုပ္ငန္းတြင္ စတင္ပါဝင္ပတ္သက္သည္။
    ထိုအခ်ိန္တြင္ ကိုလံဘီယာ မူး ယစ္ဂိုဏ္းမ်ားသည္ အလြန္ေျခသြက္ ေနသျဖင့္ အေမရိကန္ မူးယစ္ႏွိမ္နင္း ေရးအဖဲြ႕က ကရစ္ ဘီယံတစ္ေၾကာ တြင္တင္းက်ပ္လာသည္။ ကိုလံဘီ ယာမူးယစ္ဂိုဏ္းမ်ားသည္ အေမရိ ကန္ျပည္တြင္း ကိုကင္းသယ္ပို႕ႏိုင္မည့္ လမ္းေၾကာင္းကို တိုးခ်ဲ႕ရွာေဖြ သည့္အခါ မကၠဆီကိုအား လမ္း ေၾကာင္းတစ္ခုအျဖစ္ သုံးစဲြလာသည္။
    ကိုလံဘီယာမွ ကာလီႏွင့္ မယ္ဒယင္း မူးယစ္ဂိုဏ္းမ်ားသည္ ကိုလံဘီယာမွ ကိုကင္းကို ေလယာဥ္ ျဖင့္ မကၠဆီကိုသို႕ သယ္ယူ လာသည္။ လူသူမနီးေသာ ေတာနက္အတြင္း ေလယာဥ္ကြင္းငယ္မ်ား ေဆာက္ကာ မူးယစ္ကြန္းေထာက္စခန္းမ်ားကို တည္ေထာင္ ၾကသည္။ အေမရိကန္နယ္နမိတ္တစ္ေလွ်ာက္ ေလေၾကာင္းပ်ံသန္းမႈဆက္သြယ္ေရးမွန္သမွ်ကို အေမရိကန္ မူးယစ္ႏွိမ္နင္းေရး အဖဲြ႕က ၾကားျဖတ္နားေထာင္ေနသျဖင့္ မူးယစ္ေမွာင္ခိုေလယာဥ္မႉးမ်ားသည္ ေျမျပင္ရွိေမွာင္ခိုသမားမ်ားႏွင့္ ေရဒီယိုျဖင့္ ဆက္သြယ္ ရာတြင္ စကားမေျပာဘဲ ေလခြၽန္ အခ်က္ျပဆက္သြယ္သည္။
    မကၠဆီကိုဂိုဏ္းမ်ားက ကူညီ ေဆာင္ရြက္ေပးခအျဖစ္ ေနာက္ပိုင္း တြင္ ေငြမေပးေတာ့ဘဲ ကိုကင္းကို ကိုလံဘီယာ ဂိုဏ္းမ်ား၏ ဝန္ေဆာင္ခအျဖစ္ ေပးလာသည္။ ယင္းသို႕ ေပးေခ်ပုံစနစ္ေျပာင္းလဲလိုက္ျခင္းသည္ မကၠဆီကိုတြင္ မူးယစ္လုပ္ငန္းမ်ား အၿပိဳင္း အ႐ိုင္းေပၚလာေစရန္ တြန္း အားေပးသကဲ့သို႕ ျဖစ္သြားသည္။ မကၠဆီကိုဂိုဏ္းမ်ားသည္ ကိုလံဘီ ယာ ကိုကင္းမ်ားကို သယ္ပို႕ေပး ႐ုံမွ် မက အဖိုးအခအျဖစ္ရထားေသာ ကိုယ္ပိုင္ကိုကင္းမ်ားကို သယ္ယူ ေရာင္းခ်ရန္ ျဖစ္လာသည္။ ထိုအခါ အေမရိကန္ႏိုင္ငံတြင္း သိုေလွာင္ျခင္း ေစ်းကြက္ရွာေဖြျခင္းတို႕ကို မကၠဆီကို ဂိုဏ္းမ်ားက လုပ္လာရသည္။
    ကိုလံဘီယာမွ မကၠဆီကိုသို႕လာ ေသာကိုကင္းေလယာဥ္ တစ္ညလွ်င္ အနည္းဆုံးငါးစီးရွိၿပီး တစ္ခါတစ္ရံ ၁၆ စီး အထိရွိသည္။ ခ်ာပိုသည္ လုပ္ရင္းကိုင္ရင္းျဖင့္ အေမရိကန္သို႔ကိုကင္းသယ္ပို႕ေသာလမ္းေၾကာင္းတြင္ မကၠဆီကို၏အဓိကက်မႈကို သိျမင္လာသည့္ အတြက္ သူသည္ ကိုလံဘီယာမွ ကိုကင္းမ်ားကို ၾကားခံ သယ္ေပးရသည့္ အထမ္းသမားမလုပ္ လိုေတာ့။ သူကိုယ္တိုင္ ဦးစီးသည့္ မူးယစ္ဂိုဏ္းငယ္ေလးမ်ားကို စတင္ တည္ေထာင္သည္။
    ခ်ာပို၏ လက္ေထာက္ မာတင္ ေနးသည္ ေလယာဥ္မႉးေဟာင္းတစ္ဦး ျဖစ္သည္။ သူသည္ ကုိကင္း ေမွာင္ခိုေလယာဥ္မ်ား ကို ေျမျပင္မွေနလ်က္ေလေၾကာင္းလမ္းျပလုပ္ေပးသည္။ မကၠဆီကိုသည္ ကိုကင္းပင္မျဖန္႕ျဖဴးရာဌာန ျဖစ္လာၿပီးေနာက္ မာတင္ေနး ၏ အသုံးဝင္မႈျမင့္မားလာ သည္။ သူ႕ႏွင့္ တစ္ႀကိမ္ ေတြ႕ခြင့္ရရန္ ေဒၚလာ ႏွစ္ေသာင္းငါးေထာင္ေပးရ သည္။ ဤသို႔ျဖင့္ မာတင္ေနး သည္ ခ်ာပိုႏွင့္တဲြမိၿပီး လူယုံေတာ္ျဖစ္လာသည္။ ခ်ာပိုသည္ မာတင္ေနး အပါ အဝင္ လက္႐ုံးလူယုံေတာ္ဆယ္ဦး မကရွိသည္။ ခ်ာပိုထံ တြင္ အမႈထမ္း သည့္အတြက္ တစ္ႏွစ္လွ်င္ လစာ အျဖစ္ ေဒၚလာတစ္သန္းေပးသည္။ထိုေဒၚလာတစ္သန္းကို ႏွစ္စဥ္ ဒီဇင္ ဘာလတြင္ ခရီးေဆာင္ေသတၱာ ထဲတြင္ထည့္ေပးသည္။
    ၁၉၈၉ ခုႏွစ္တြင္ ခ်ာပို၏ ဆရာျဖစ္သူ အယ္လ္ ပက္ဒရင္ႏိုအား မကၠဆီကိုအစိုးရက ဖမ္းမိသြားသည္။ ထိုအခါ မူးယစ္ေဆးဝါး သယ္ေဆာင္ ရာ လမ္းေၾကာင္းကို မည္သို႕ခဲြေဝယူ မည္ကို မူးယစ္ဂိုဏ္းသားတို႕ စုေဝး တုိင္ပင္ၾကသည္။
    ပထမပိုင္းတြင္ ခ်ာပိုဂိုဏ္းသည္ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခုတည္းကိုသာ အသုံးျပဳသည္။ မကၠဆီကို အေနာက္ ပိုင္းမွ တကၠဆပ္ျပည္နယ္အတြင္းသို႕ ျဖတ္ဝင္ေသာ လမ္းေၾကာင္းျဖစ္သည္။ စင္အာႏိုလာဂိုဏ္းသည္ မူးယစ္ေမွာင္ခို ကူးရာတြင္ နည္းလမ္း အမ်ိဳးမ်ိဳးကို အသုံးျပဳၾကသည္။  ကိုလံဘီယာမွ ကိုကင္းမ်ားကို ေလယာဥ္ငယ္ေလး မ်ားျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ခရီးသည္ တင္ ေလယာဥ္ေပၚတြင္ ခရီးေဆာင္ ေသတၱာမ်ားျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ တစ္ခါတစ္ရံ ဘိုးအင္း ၇၄၇ ေလ ယာဥ္ျဖင့္ လည္းေကာင္း ခိုးသြင္းသည္။ ယင္းသို႕ ဘိုအင္းေလယာဥ္ ျဖင့္ခိုးသြင္းသည့္အခါ ကိုကင္း ၁၃ တန္အထိ သယ္ေဆာင္ေလ့ရွိသည္။ ကုန္ေသတၱာ သေဘၤာ၊ ငါးဖမ္း သေဘၤာ၊ အျမန္စီး ေမာ္ေတာ္ဘုတ္ စသည့္ လႈပ္ရွားသြားလာႏိုင္သည့္ ယာဥ္မွန္သမွ်ကို အသုံးျပဳသည္။ လက္ျဖစ္ေရငုပ္သေဘၤာကို အေမဇုန္ သစ္ေတာအတြင္း တည္ေဆာက္ၿပီး ကမ္းေျခသို႕ ျမစ္ေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္ တစ္စစီသယ္ ယူလာကာ ကမ္းေျခ တြင္ ျပန္လည္တပ္ဆင္သည္။ ေရငုပ္ သေဘၤာတစ္စီးလွ်င္ တည္ေဆာက္ခ ေဒၚလာတစ္သန္းကုန္က်ၿပီး တစ္ခါ သုံးသာျဖစ္ေသာ္လည္း ထိုပမာဏ သည္ မူးယစ္ရာဇာမ်ားအဖို႕ မမႈ ေလာက္ေပ။
    သေဘၤာငယ္မ်ားျဖင့္ သယ္ယူ စဥ္  ၾကားျဖတ္ဖမ္းဆီးခံရသည့္အခါ ဝမ္းဗိုက္တြင္ တပ္ဆင္ထားေသာ အဆို႕ရွင္မ်ားကို ဖြင့္လ်က္ သေဘၤာကို နစ္ျမဳပ္ေစလိုက္သည္။ သေဘၤာေပၚတြင္ ပါလာသူမ်ားသည္ အဖမ္းခံရေသာ္လည္း သက္ေသခံပစၥည္း မမိ သျဖင့္ ျပန္လႊတ္ေပးလိုက္ရသည္။
    ကိုကင္း ေမွာင္ခိုလုပ္ငန္းသည္ ေငြေၾကးအရင္းအႏွီးမ်ားစြာ လိုအပ္ သည္။ ထိုအရင္းအႏွီးရရွိရန္ ေဆး ေျခာက္လုပ္ငန္းကို လုပ္ၾက ရသည္။ ေဆးေျခာက္ကို မကၠဆီကိုတြင္ ေငြေပၚသီးႏွံဟုေခၚၾကသည္။ ေဆး ေျခာက္သည္ ကိုကင္းထက္ ဝန္ပို က်ယ္ၿပီး အနံ႕ျပင္း သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ေဆးေျခာက္ေမွာင္ခိုသြင္းရာတြင္ ၿမိဳ႕ျပ ႏွင့္ေဝးေသာ လမ္းေၾကာင္းမ်ားကို အသုံးျပဳသည္။
    မကၠဆီကိုႏွင့္ အေမရိကန္ နယ္ စပ္မ်ဥ္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ ေဒၚလာ ဘီလ်ံခ်ီ အကုန္အက်ခံကာ အေမရိ ကန္က ဝင္းထရံကာ ထားသည္။ မူးယစ္ေမွာင္ခိုသမားမ်ားသည္  ဝင္းထရံကို နည္းမ်ိဳးစုံျဖင့္ ေက်ာ္ျဖတ္ ျခင္း၊ ဥမင္လိုဏ္ေခါင္းတူးျခင္း၊ ေလာက္လႊဲျဖင့္ ဝင္းထရံတစ္ဘက္သို႕ ေက်ာ္ပစ္ျခင္းတို႕ကို ျပဳလုပ္သည္။ မူးယစ္အရာရွိတစ္ဦးက '' က်ဳပ္တို႕ က အေကာင္းဆုံး၊ ေခတ္အမီဆုံး ဆိုတဲ့ဝင္းထရံကို ဘီလ်ံနဲ႔ခ်ီ အကုန္ အက်ခံေဆာက္ထားတယ္။ ေမွာင္ခို သမားေတြက ေအးေအးေဆးေဆးပဲ။ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း ၂၅ဝဝ က စစ္ပဲြ ေတြမွာ သုံးတဲ့ ေလာက္လႊဲနည္းပညာ ကို အသုံးျပဳတယ္''ဟု ေျပာသည္။
    မူးယစ္ရာဇာတို႕သည္ ဥပေဒ ဘက္ေတာ္သားမ်ားထက္ အၿမဲတမ္း ေျခတစ္လွမ္းသာေနရန္ ဥာဏ္ကို လႊာသုံးၾက သည္။ေဆးေျခာက္ကို နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္ သယ္ရန္မလိုေသာ နည္းကို ႀကံဆၾကသည္။ ထိုနည္းမွာ အေမရိကန္ နယ္ေျမ အတြင္း ေဆးေျခာက္ကို စိုက္ပ်ိဳးျခင္းျဖစ္သည္။ အေမရိကန္မုဆိုးတစ္ဦးသည္ ဝစ္ကြန္ဆင္ျပည္နယ္ ေတာနက္ထဲတြင္  အမဲလိုက္ေန စဥ္ ေတာထဲတြင္ စနစ္ တက် ေရသြင္းစိုက္ပ်ိဳးထားေသာ ေဆးေျခာက္ခင္းႀကီးတစ္ခင္းကို သြား ေတြ႕သည္။ ထိုေဆးေျခာက္ခင္း ကို ေအေက-၄၇ေမာင္းျပန္ကိုင္ေဆာင္ထားေသာ မကၠဆီကင္မ်ားကေစာင့္ၾကပ္ေနသည္။ ထိုေဆးေျခာက္ခင္းမ်ားမွ ခ်ီကာ ဂို ေဆးေျခာက္ ေစ်းကြက္ ကို ျဖန္႕ျဖဴးေပးေနသည္။
    ဟီး႐ိုးအင္းသည္ ခိုးသြင္းရန္ လြယ္ကူေသာ္လည္း ထုတ္လုပ္ရန္ ခက္ခဲသည္။ အျခားမူးယစ္ေဆးမ်ား ႏွင့္ အေလးခ်ိန္ ခ်င္း ႏႈိင္းယွဥ္ပါက ဟီးရိုးအင္းသည္ အဖိုးတန္ဆုံးျဖစ္ သည္။ စင္ႏိုလာဂိုဏ္းသည္သူတို႕ ထုတ္လုပ္ေသာ အရည္အေသြးမီ ဟီးရိုးအင္းအတြက္ မ်ားစြာဂုဏ္ယူ သည္။ သူတို႕၏ဟီး႐ိုးအင္းသည္ ၉၄ ရာႏႈန္း အရည္အေသြးျပည့္သည္ ဟု ဆိုသည္။
    ၁၉၉ဝ ျပည့္လြန္ႏွစ္မ်ားမွ စ၍ မက္သာဖက္တမင္းသည္ လူႀကိဳက္ မ်ားေသာ မူးယစ္ေဆးျဖစ္လာသည္။ မက္သာဖက္ တမင္း သည္ စဲြလြယ္ၿပီး ထုတ္လုပ္ရန္လည္း လြယ္ကူသည္။ နည္းပညာထြန္းကားေသာ အေမရိ ကန္တြင္ အလြယ္တကူ ထုတ္လုပ္ ႏိုင္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ အာဏာပိုင္မ်ား က မတ္သာဖက္တမင္းအမ်ားအျပား မထုတ္လုပ္ႏိုင္ေစရန္ ကန္႕သတ္ တားဆီး မႈမ်ားလုပ္ထားသည္။ ထို အခ်က္သည္ မကၠဆီကို မူးယစ္ဂိုဏ္း မ်ားအတြက္ အခြင့္ေကာင္းျဖစ္လာ သည္။ သူတို႕ က ေဆးေျခာက္ ေပါင္ ငါးရာပို႕လွ်င္ မက္သာဖက္တမင္း ႏွစ္ကီလိုကို ေမတၲာလက္ေဆာင္ အျဖစ္ထည့္ေပးသည္။ မက္သာဖက္ တမင္း ေဆးစဲြသူမ်ားေပၚလာေစရန္ ေစ်းကြက္ေဖာ္ျခင္းျဖစ္သည္။ ေစ်း ကြက္သည္ ခဏတြင္းခ်င္း ႀကီးထြား လာသည္။ မူးယစ္ဂိုဏ္း မ်ားသည္ စက္မႈကုန္ထုတ္စက္႐ုံႀကီးကဲ့သို႕ အေျမာက္အျမား ထုတ္လုပ္ေပးနိုင္ သည့္ စက္႐ုံမ်ားကို တည္ေထာင္ သည္။ မက္သာဖက္တမင္း ခ်က္ လုပ္ရာတြင္ အသုံးျပဳသည့္ အပ္ဖဒရင္း Ephedrine ကဲ့သို႕ ဓာတုေဗဒေဆး မ်ားကို အိႏၵိယႏွင့္ တ႐ုတ္မွ မွာယူ သည္။ ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္တြင္ အပ္ဖဒရင္း ၂၂ တန္၊ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္ ေမလတြင္ ၈၈ တန္၊ ၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ တြင္ ၂၅၂ တန္ကို မကၠဆီကိုတြင္  ဖမ္းဆီးရမိခဲ့သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ မကၠဆီကို အာဏာပိုင္မ်ားက  အပ္ဖ ဒရင္း တင္သြင္းမႈကို လုံးဝပိတ္ပင္ လိုက္သည္။ ထိုအခါ အပ္ဖဒရင္း အစား အျခားဓာတုပစၥည္းကို မူးယစ္ ဂိုဏ္းမ်ားက ေျပာင္းလဲအသုံးျပဳ သည္။
    နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္လ်က္ မူးယစ္ ေဆးဝါးမ်ားကို သယ္ေဆာင္ရာတြင္ ဥမင္လိုဏ္ေခါင္းမွ တစ္ဆင့္ သယ္ယူ ျခင္းသည္ ပမာဏအမ်ားအျပားကို  အျမန္ဆုံး အလြယ္တကူ သယ္ယူႏိုင္ သည္။ ခ်ာပိုသည္ ၁၉၈ဝ ျပည့္လြန္ ႏွစ္မ်ားတြင္ ဗိသုကာ အင္ဂ်င္နီယာ တစ္ေယာက္ကို ငွားရမ္းလ်က္ ဥမင္ လိုဏ္ေခါင္း ဒီဇိုင္းေရးဆဲြခိုင္းသည္။ ဥမင္လိုဏ္ေခါင္းသည္ ေပႏွစ္ရာရွည္ သည္။ မကၠဆီကို နယ္စပ္ၿမိဳ႕ အဂူယာပ႐ိုက္တာမွ အေမရိကန္နယ္နိမိတ္အတြင္းရွိ တကၠဆပ္ျပည္နယ္ ေဒါက္ကလပ္စ္ၿမိဳ႕ သို႕ ေရာက္ သည္။  အဂူယာပ႐ိုက္တာၿမိဳ႕ရွိ ေရွ႕ေနတစ္ဦး ၏ ေနအိမ္ရွိ ေရဘုံဘိုင္ေခါင္းကို လွည့္လိုက္လွ်င္ စားပဲြေအာက္ရွိ ဟိုက္ ဒေရာလစ္ အံဖုံးတံခါးပြင့္သည္။
    ဥမင္လိုဏ္ေခါင္းေဆာက္လုပ္ ၿပီးစီးသည္ႏွင့္ ခ်ာပိုသည္ ကိုလံဘီယာ ရွိ မူးယစ္ဂိုဏ္းမ်ားအား လက္ထဲတြင္ ရွိသမွ် ကိုကင္းမ်ားကို ေပးပို႕ရန္ ညႊန္ ၾကားလိုက္သည္။ ေလယာဥ္မ်ားသည္ ေခါက္ခ်ည္ျပန္ခ်ည္ျဖင့္ ကိုကင္းထုပ္ မ်ားကို သယ္ယူရ သည္။ ေလယာဥ္မကၠဆီကိုသို႕ ျပန္ေရာက္မလာမီ၊ ပထမအေခါက္တြင္ ခ်ေပးခဲ့ေသာ ကိုကင္းမ်ားသည္ ေလာ့စ္အိန္ဂ်ယ္လိစ္ သို႕ ေရာက္ကုန္သည္အထိ ျမန္ ဆန္သည္။ ခ်ာပိုသည္ ဥမင္လိုဏ္ ေခါင္းကို ပထမဆုံး စတင္အသုံးျပဳ သူျဖစ္သည္။
    ထိုဥမင္လိုဏ္ေခါင္းကို မၾကာမီ တြင္ မူးယစ္ႏွိမ္နင္းေရးအဖဲြ႕က ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္သည္။ ဥမင္လိုဏ္ေခါင္း မ်ားသည္ လြန္စြာ အသုံးတည့္သျဖင့္ မူးယစ္ဂိုဏ္းမ်ားက အခြင့္သင့္တိုင္း ေဆာက္လုပ္ၾကသည္။ ဥမင္လိုဏ္ေခါင္းကို စတင္အသုံးျပဳသည္မွာ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ၾကာျမင့္ခဲ့ၿပီ ျဖစ္ ေသာ္လည္း အသုံးျပဳေနၾကဆဲ ျဖစ္ သည္။ ထိုအႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ အတြင္း ဥမင္ လိုဏ္ေခါင္းေပါင္း တစ္ရာေက်ာ္ကို မူးယစ္ႏွိမ္နင္းေရး အဖဲြ႕မ်ားက ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ခဲ့သည္။ ယင္းတို႕ကို အဆင့္ျမင့္စြာ တည္ေဆာက္ ထားသည္။  ေလေအးစက္၊ ပက္လက္ကုန္တင္ တဲြငယ္မ်ား အတြက္ သံလမ္းမ်ား၊ ထည့္သြင္း တည္ေဆာက္ထားသည္။ အဆိုပါ သံလမ္းသည္ တစ္ခါတစ္ရံ မိုင္ဝက္ အထိရွည္လ်ားသည္။
    ခ်ာပိုႏွင့္အဖဲြ႕သည္ င႐ုတ္သီးမႈန္႕ လုပ္ငန္းသို႕ ေျခဦးလွည့္ၾကျပန္သည္။ င႐ုတ္သီးမႈန္႕ သံဘူးမ်ားထဲတြင္ ကိုကင္း ကို ေလလုံ ပိတ္လ်က္ ကာလီ ဖိုးနီးယားရွိ မကၠဆီကန္ ကုန္စုံဆိုင္ မ်ားမွတစ္ဆင့္ ျဖန္႕ခ်ိသည္။ ငါးစိမ္းတင္ အေအးခန္းေနာက္တဲြ မ်ားတြင္ အံဝွက္မ်ားဖန္တီးလ်က္ မူးယစ္ေဆး သယ္ၾကျပန္သည္။ ငါးစိမ္းတင္ေသာ အေအးခန္းမ်ားသည္ နံေစာ္ေနသျဖင့္ အေကာက္ခြန္ ဝန္ထမ္းမ်ားသည္ ထိုအေအးခန္းမ်ားကို အခ်ိန္ယူ စစ္ေဆးေလ့မရွိၾက။ ထိုအခ်က္ကို မူးယစ္ဂိုဏ္းမ်ားက အခြင့္ေကာင္း အျဖစ္ အသုံးခ်ၾကသည္။
    မူးယစ္ေဆးဝါးမ်ားသည္ ပင္ရင္းထုတ္လုပ္ရာေနရာႏွင့္  စားသုံး သည့္ေစ်းကြက္တြင္ ေစ်းႏႈန္းကြာဟမွဳ အဆမတန္ၾကီးမားသည္။ သုံးစဲြသူထံ ေရာက္လာသည့္ မူးယစ္ေဆးသည္ လာရာလမ္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ အႏၲရာယ္အသြယ္သြယ္ကို ျဖတ္သန္း လာရသည္။ အဖမ္းဆီးခံရမည့္ အႏၲရာယ္၊ ၾကားျဖတ္လုယူခံရမည့္ အႏၲရာယ္တို႕ကို ကယ္ရီသမားမ်ား က ရင္ဆိုင္ၾကရသည္။ ထိုသို႕ရင္ဆိုင္ ရမႈ အတြက္ အခေၾကးေငြ ျမင့္မားစြာ ေပးရသျဖင့္  မူးယစ္ေဆးမ်ားသည္ သုံးစဲြသူလက္ထဲအေရာက္တြင္ ေစ်း ႀကီးျမင့္ ရျခင္းျဖစ္သည္။
    သယ္ယူေနစဥ္တြင္ ဆုံး႐ႈံးရပါ က မည္သူ၏ တာဝန္ျဖစ္သည္ကို မူးယစ္ေမွာင္ခိုသမားမ်ားက သတ္ သတ္မွတ္မွတ္ လုပ္ထားသည္။ ကယ္ ရီသမားသည္ နည္းနည္း အဖမ္းခံၿပီး က်န္မူးယစ္ေဆးမ်ားကို ကိုယ္က်ိဳး အတြက္ေရာင္းခ်သည့္ အခါမ်ိဳး လည္း ရွိသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ကယ္ရီသမား မ်ား မၾကာခဏ အသတ္ခံရသည္။ မွားယြင္းအသတ္ခံရသည္မ်ားလည္း ရွိ၏။ အခ်ိဳ႕ကယ္ရီသမားမ်ား အဖမ္းခံရသည့္အခါ ဖမ္းဆီးခံရသည့္မူးယစ္ေဆးပမာဏေဖာ္ျပထားေသာ လက္ခံျဖတ္ပိုင္း ကိုေတာင္းယူ ၾကသည္။ အခ်ိဳ႕ ကိုလံဘီယာဂိုဏ္းမ်ားဆိုလွ်င္ သယ္ေဆာင္ေသာမူးယစ္ေဆးအတြက္ အာမခံစနစ္ကိုပင္ တည္ေထာင္ ထားသည္။ ဖမ္းဆီးခံရ ပါက မူးယစ္ေဆးတန္ဖိုးကို  အာမခံ လက္ခံထားသည့္ဂိုဏ္းက ေပးေလ်ာ္ သည္။
    မူးယစ္ဂိုဏ္းမ်ား ဖဲြ႕စည္းထားပုံ သည္ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းအား အကာ အကြယ္ အမ်ားဆုံးေပးႏိုင္ရန္ ဖဲြ႕စည္း ထားသည့္ ပုံစံျဖစ္သည္။  မူးယစ္ ဂိုဏ္းတစ္ဂိုဏ္း၏ လုပ္ငန္းတြင္ လူေပါင္းတစ္သိန္းေက်ာ္ ပါဝင္ပတ္ သက္ေနေလ့ရွိသည္။ ေခါင္းေဆာင္ ႏွင့္ အနီးကပ္လုပ္ကိုင္ေနသူမွာ တစ္ရာပတ္ဝန္းက်င္သာရွိသည္ဟု ဆိုသည္။ ထိုအနီးကပ္ ဂိုဏ္းသား မ်ားသည္ လခစားႏွင့္ ရာခိုင္ႏႈန္း စား မ်ားျဖစ္ၾကသည္။ က်န္လူမ်ားမွာ လက္ခဲြမ်ား ျဖစ္ၾကၿပီး၊ လုပ္ငန္းတစ္ခု ခ်င္းအလိုက္ အခေၾကးေငြ ရရွိၾက သည္။
    မူးယစ္ဂိုဏ္းသားမ်ား အစည္း အေဝးလုပ္သည့္အခါ ထိပ္ဆုံးေခါင္း ေဆာင္သည္ အစည္းအေဝး တက္ ေလ့မရွိ။ အစည္း အေဝး က်င္းပရာ မလွမ္းမကမ္းတြင္ စက္ႏႈိးလ်က္ ရပ္ ထားေသာ  က်ည္လုံကားအတြင္း ေစာင့္ဆိုင္းေနေလ့ရွိသည္။ ကားအနီး တြင္ က်ည္ကာအက်ီ ဝတ္ဆင္ထား သည့္ သက္ေတာ္ေစာင့္ ႏွစ္ရာခန္႕က ေစာင့္ၾကပ္ေနသည္။  အစည္းအေဝး ၿပီးသည့္အခါတြင္ အစည္းအေဝး တက္ေနသူထဲမွ လက္ေထာက္တစ္ေယာက္ေယာက္က ကားရွိရာသို႕ သြားေရာက္ၿပီး အစည္းအေဝး၏ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ကို သတင္းပို႕ရသည္။
    မူးယစ္ဂိုဏ္းမ်ားသည္ အစိုးရ လုံၿခဳံေရးတပ္ဖဲြ႕မ်ား၏ တိုက္ခိုက္မႈကို စိုးရိမ္ရသလို အခ်င္းခ်င္း စားက်က္ လုပဲြမ်ားကိုလည္း သတိထားရသည္။ မူးယစ္ေလာကတြင္ မဟာမိတ္ဖဲြ႕မႈ ဆိုသည္မွာ ယာယီသာျဖစ္သည္။ ထာဝရမိတ္ေဆြ မရွိေသာ လုပ္ငန္း ျဖစ္သည္။ အက်ိဳးစီးပြားခ်င္းတူသည့္ အခါ ပူးေပါင္းၿပီး ၊ အက်ိဳးစီးပြားခ်င္း ယွဥ္လာသည့္အခါ ေသြးေခ်ာင္းစီးကုန္ သည္။
    ခ်ာပိုသည္ သူ၏ ငယ္စဥ္ေတာင္ ေက်းကေလးဘဝက သူငယ္ခ်င္း အာတူ႐ိုဘဲလ္ထရန္ကို ညာလက္႐ုံး ခန္႔လ်က္ မူးယစ္ လုပ္ငန္း အတူတကြ လုပ္ခဲ့ၾကသည္။ ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္တြင္ သူတို႕ႏွစ္ဦး သေဘာခ်င္းမတိုက္ဆိုင္ သျဖင့္ ကဲြၿပဲကာ ဂိုဏ္းစစ္ပဲြ ဆင္ႏႊဲၾက သည္။ ထိုစစ္ပဲြတြင္ ခ်ာပို၏ သား တစ္ေယာက္ကို အာတူ႐ို၏ လူမ်ား က သတ္လိုက္သည္။
    မူးယစ္ရာဇာတို႕ ဟသၤာကိုး ေသာင္း ဇတ္ခင္းရင္းျဖင့္ မ်ိဳးတုံးၾက ေတာ့မည္ကို သူတို႕ဘာသာ သတိ ထားလာမိၾကသည္။ ထိုအခါ အခ်င္းခ်င္းသတ္ျဖတ္မႈကို ဆုံးခန္းတိုင္ေစ မည့္ ေျဖရွင္းနည္းသစ္ကို ရွာၾက သည္။ ယင္းသို႕ျဖင့္ သူတို႔သည္ နည္းေဟာင္း ကို သြားေတြ႕ၾကသည္။ ေရွးေခတ္ပေဒသရာဇ္ ဧကရာဇ္တို႕ ေမာင္လည္ႏွမလည္္ လက္ထပ္ လ်က္ အခ်င္းခ်င္း သတ္ျဖတ္မႈ ကို ေရွာင္ရွားၾကသည္။
    ၿပိဳင္ဘက္ဂိုဏ္းမ်ား အျပန္ အလွန္ထိုးႏွက္ၾကရာတြင္ သတင္း ေပးေသာနည္းကို သုံးၾကသည္။ တစ္ ဖက္ဂိုဏ္းသားသည္ အေမရိကန္ မူးယစ္ႏွိမ္နင္းေရးအဖဲြ႕သို႕ သြားကာ ၿပိဳင္ဘက္ဂိုဏ္း၏ လႈပ္ရွားမႈ သတင္း ကို ေပးသည္။
    မူးယစ္ဂိုဏ္းမ်ားသည္ အခြန္ ေဆာင္ၾကသူမ်ားမဟုတ္။ သို႕ေသာ္ ရဲႏွင့္ အာဏာပိုင္မ်ားအား လာဘ္ ထိုး ရေသာ ေငြေၾကး ပမာဏသည္  ေကာ္ပိုေရးရွင္းႀကီးမ်ား ထမ္းေဆာင္ေနရေသာ အခြန္ထက္ပင္မ်ားျပားမည္ဟု ခန္႕မွန္းရသည္။ မူးယစ္ဂိုဏ္းမ်ား လႈပ္ရွားႏိုင္ရန္ အေရးႀကီးဆုံးမွာ မည္သည့္အခ်က္ျဖစ္သနည္းဟု မူးယစ္ဂိုဏ္းသားမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ ေနသူမ်ားအား သုေတ သနျပဳေမးျမန္း သည့္အခါ လာဘ္ေပးမႈသည္ အေရး အႀကီးဆုံးအခ်က္ျဖစ္သည္ဟု သိရ သည္။
    ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္၊ အစိုးရေရွ႕ေန၊ ျပည္နယ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉး(ဂါဗနာ)၊ ျပည္နယ္ရဲ၊ စစ္တပ္၊ ေရတပ္တို႕ အျပင္ ဗဟိုအစိုးရ ထိပ္တန္း အရာရွိ ႀကီးမ်ားကို လာဘ္ေပးရသည္ဟု ဆိုသည္။ ၁၉၉ဝ ျပည့္ႏွစ္တြင္ မူးယစ္ ရာဇာခ်ာပို အဖမ္းခံရသည္။ ေထာင္ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ အျပစ္ေပးခံရၿပီး  မကၠဆီကို၏ အလုံၿခဳံဆုံးဆိုသည့္ ပြန္းဂရြန္းေထာင္သို႕ အပို႕ခံရသည္။ ေထာင္ဝန္ထမ္းအား လာဘ္ထိုးလ်က္ ဇိမ္ခံေနထိုင္ႏိုင္သည္။ လက္ကိုင္ဖုန္း အသုံးျပဳလ်က္  မူးယစ္လုပ္ငန္းကို ေထာင္ထဲမွ ဆက္လက္ ဦးစီးလုပ္ ကိုင္သည္။ ေထာင္က်ၿပီး မၾကာမီ ေထာင္ဝန္ထမ္းအား လာဘ္ေငြ ေဒၚလာသုံးသန္းေပးလ်က္ လြတ္ ေျမာက္သြားသည္။ ခ်ာပိုသည္ ယခု အခါ ျပင္ပကမၻာ၌ မူးယစ္လုပ္ငန္း ကို ဆက္လက္လုပ္ကိုင္လ်က္ရွိသည္။ သူ လြတ္ေျမာက္ရန္ အကူအညီေပးခဲ့ေသာ ေထာင္ဝန္ထမ္းသည္ လည္း ေထာင္ဒဏ္က်ခံၿပီး လြတ္ေျမာက္လာ ၿပီျဖစ္သည္။
    အစိုးရဝန္ထမ္းမ်ားသာမက သာမန္အရပ္သားမ်ားကိုလည္း  မူးယစ္ဂိုဏ္းမ်ားက ေငြေပးထား သည္။ သာမန္အရပ္သားမ်ားသည္ လက္နက္ကိုင္အဖဲြ႕အစည္းမ်ား လႈပ္ရွားမႈကို သတင္းေပးျခင္းျဖင့္ တစ္လေဒၚလာတစ္ရာ ရေနၾကသည္။ မကၠဆီကို ၿမိဳ႕အမ်ား အျပားတြင္ အငွားယာဥ္ေမာင္းသူအားလုံးသည္ မူးယစ္ဂိုဏ္း၏ သတင္းေပးမ်ား ျဖစ္ၾကသည္ဟုဆိုသည္။ မင္းနား တစ္ေထာင္ ဆိုသည့္ စကားသည္ မကၠဆီကိုတြင္ မမွန္ကန္ေပ။ မူးယစ္ ရာဇာမ်ား၏ နားသည္ အေထာင္ အေသာင္းပင္မက။
    မူးယစ္လုပ္ငန္းကို မကၠဆီကို အာဏာပိုင္မ်ားက အေရးယူေဆာင္ ရြက္ပုံသည္ တင္းက်ပ္ထိေရာက္မႈ မရွိသျဖင့္ ဥပေဒေဘာင္အတြင္းႏွင့္ ဥပေဒျပင္ပဆိုသည့္ ျခားနားခ်က္ မရွိ ေတာ့ဘဲ ႐ႈပ္ေထြးကုန္သည္။ မူးယစ္ ဂိုဏ္းသားတိုင္း၏ လက္ထဲတြင္ ရဲ သို႕မဟုတ္ စစ္တပ္အဖဲြ႕ဝင္ျဖစ္ ေၾကာင္း ဝန္ထမ္းမွတ္ပုံတင္ ကတ္ ျပားရွိေနၾကသည္။ မူးယစ္ဂိုဏ္းမ်ား က ရဲယူနီေဖာင္း ဝတ္ လ်က္ ေန႕ခင္း ေၾကာင္ေတာင္ လူသတ္မႈ က်ဴးလြန္ ၾကသည္။ ယင္းသို႕ လူသတ္မႈ က်ဴး လြန္ၾကသူမ်ားသည္ ဂိုဏ္းသားမ်ား ေလာ၊ ရဲကိုယ္တိုင္က ေငြယူလ်က္ လူသတ္ေပးေနျခင္းေလာ မကဲြျပား ေတာ့။
    မူးယစ္ဂိုဏ္းသားမ်ားကို ဖမ္းဆီး ရမိၿပီး အာဏာပိုင္မ်ားက သတင္းစာ ရွင္းလင္းပဲြ လုပ္သည့္အခါ ကလဲ့စား မေခ်ႏိုင္ေစရန္ ရဲႏွင့္ စစ္သားမ်ားသည္ မ်က္ႏွာဖုံးစြပ္ကာ ဓာတ္ပုံအ႐ိုက္ခံ ၾကသည္။ မူးယစ္ဂိုဏ္းသားတို႕က ရဲကဲ့သို႕ဝတ္ဆင္ၾကသည္။ ရဲမ်ားက လူဆိုးကဲ့သို႕ဝတ္ဆင္ေနရေသာ အေျခ အေနျဖစ္သည္။
    မူးယစ္ဂိုဏ္းက လာဘ္ေပးထား သူမ်ားတြင္ အေမရိကန္ အေကာက္ ခြန္ႏွင့္ နယ္ျခားေစာင့္ ဝန္ထမ္းမ်ား ပင္ပါဝင္ေနသည္။ ကားတစ္စင္းကို အစစ္အေဆးမရွိ အေမရိကန္ နယ္ ေျမအတြင္းသို႕ ဝင္ခြင့္ေပးလိုက္လွ်င္ ေဒၚလာသိန္းခ်ီရသည္။ ၂ဝဝ၄ ခုႏွစ္ တြင္ အေမရိကန္ အေကာက္ခြန္ႏွင့္ နယ္ျခားေစာင့္ဝန္ထမ္းမ်ား ပတ္သက္ ေနေသာ လာဘ္စားမႈ ၁၃၈ မႈ ျဖစ္ပြား ခဲ့သည္။
    လာဘ္ထိုး၍ မရလွ်င္ ၿခိမ္း ေျခာက္သည္။ ၿခိမ္းေျခာက္၍မရလွ်င္ သတ္ျဖတ္သည္။ ဤသည္မွာ မူးယစ္ ဂိုဏ္းမ်ား၏ နည္းဗ်ဴဟာျဖစ္သည္။ ေသြးထြက္သံယိုမႈကို အလြန္အကြၽံ လုပ္လွ်င္ ေခ်ာင္ပိတ္မိျပီး  တု႔ံျပန္ဆန္႕ က်င္လာတတ္သည့္ သေဘာကို မူးယစ္ဂိုဏ္းတို႕က သေဘာေပါက္ ထားသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ လာဘ္ထိုး ျခင္းႏွင့္ ေသြးထြက္သံယိုမႈတို႕ မွ်တ သုံးစဲြသည္။ စင္ႏိုလာ ဂိုဏ္း ေနာက္ ပိုင္းတြင္ ေပၚေပါက္လာသည့္ ဇီတာ ဇနအေ် ဂိုဏ္းသည္ တရားလြန္ရက္ စက္သည့္ ဂိုဏ္းျဖစ္သည္။ သူသည္ မူးယစ္ေမွာင္ခိုသာမက ျပန္ေပးဆဲြျခင္း၊ လူေမွာင္ခိုျခင္း၊ ေငြညႇစ္ျခင္း တို႕ကို လုပ္သည္။ ထိုလုပ္ငန္းမ်ား သည္ ေငြအရနည္းေသာ အလုပ္ျဖစ္သျဖင့္ စင္နာလိုအာသည္ မူးယစ္လုပ္ငန္း တစ္ခု တည္းကိုသာ အာ႐ုံစိုက္သည္။ အေမရိကန္တစ္လႊားတြင္ ႀကီးမားေသာ လုပ္ငန္းအင္ပါရာကို တည္ေထာင္ရန္ ရည္စူးသည္။ စင္နာလိုအာဂိုဏ္း၏ ကိုကင္းကို အေမရိကန္လမ္းႀကိဳ လမ္းၾကားမ်ား အထိ ေရာက္ႏိုင္ရန္ ႀကိဳးပမ္းသည္။ သို႕ေသာ္ လမ္းႀကိဳ လမ္းၾကားတြင္ လက္လီေရာင္းေနသူ မ်ားထံမွ အျမတ္ေငြထဲမွ ခဲြေဝရယူရန္ မဟုတ္ေပ။ လက္လီေရာင္းသူမ်ား သည္ မူးယစ္လုပ္ငန္းတစ္ခုလုံး အတြက္ အေရးႀကီးသည္ မွန္ေသာ္ လည္း လက္လီေရာင္း သူမ်ားမွ တစ္ဆင့္ စင္ႏိုလာဂိုဏ္းသို႕ ေျခရာခံ လိုက္လာမည္ကို မလိုလားေပ။
    ကိုကင္းကို အေမရိကန္ျပည္ တြင္းသို႕ သယ္ပို႕ျခင္းသည္ လုပ္ငန္း ၏ တစ္ဝက္သာျဖစ္သည္။ ေရာင္းခ် ၿပီး ရရွိေသာေငြမ်ားကို မကၠဆီကို သို႕ျပန္လည္ေပးပို႕ျခင္းအလုပ္သည္ လုပ္ငန္း၏က်န္တစ္ဝက္ျဖစ္သည္။ လက္လီေရာင္းခ်ရရွိေသာေငြစကၠဴ အတန္ေသး မ်ားသာျဖစ္သျဖင့္ သန္းႏွင့္ခ်ီေသာေငြပမာဏကို ခိုးထုတ္ ရသည္မွာ အေတာ္ပင္မလြယ္ေသာ အလုပ္ျဖစ္သည္။ ကုန္ကားအတြင္းရွိ အံဝွက္မ်ားတြင္ သိုဝွက္၍လည္း ေကာင္း၊ ခရီးေဆာင္ေသတၱာမ်ားတြင္ထည့္ကာ ေလယာဥ္ျဖင့္လည္းေကာင္း သယ္ယူၾက ရသည္။ ေဆာင္း တြင္းဝတ္အေႏြးထည္ အတြင္းအလႊာ မ်ားထည့္ခ်ဳပ္ကာ သိုဝွက္သည္ယူ ၾကသည့္ အခါမ်ားလည္းရွိသည္။
    ကိုကင္းေရာင္းခ်ရေငြမ်ားကို သယ္ေဆာင္ရာတြင္ သာမက ထား သိုရန္လည္း အခက္အခဲရွိသည္။ မူးယစ္လုပ္ငန္းတြင္ ပါဝင္ေနေသာ တရုတ္-မကၠဆီကန္ကျပား ဇန္လီ ဆိုသူ၏ေနအိမ္ကို  မူးယစ္ႏွိမ္နင္းေရး အဖဲြ႕ဝင္မ်ား ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္တြင္ ဝင္ေရာက္ ရွာေဖြေသာအခါ ေဒၚလာ ၂ဝ၆ သန္း ကို သိမ္းဆည္းမိခဲ့သည္။ ဇန္လီသည္ အေလာင္းအစား ဝါသနာ ႀကီးသူျဖစ္သည္။ လပ္စ္ေဗးဂတ္စ္ကာဆီႏိုေလာင္းကစားဝိုင္းတြင္ အႀကီးအက်ယ္႐ႈံးသျဖင့္ ကာဆီႏိုကႏွစ္သိမ့္ေသာအားျဖင့္ ႐ိုးလ္႐ိုက္စ္ ကားတစ္စင္း လက္ေဆာင္ျပန္ေပး သည္။ ဇန္လီသည္ ကာဆီႏိုတစ္႐ုံထဲ တြင္ တစ္ႏွစ္အတြင္း ေဒၚလာ ၇၂ သန္း႐ႈံး ခဲ့သည္ ဟုဆိုသည္။ ဇန္လီ သည္ မူးယစ္ဂိုဏ္း၏ အစြန္အဖ်ား တြင္ ပါဝင္သူသာျဖစ္သည္။ သူကဲ့သို႕ လူမ်ိဳးပင္ ဤမွ်ခ်မ္းသာၾကြယ္ဝေန သည္ဆိုလ်င္ ဂိုဏ္း ထိပ္ပိုင္းမွ လူမ်ား အဖို႕ ဆိုဖြယ္ရာမရွိေတာ့။
    အေမရိကန္ႏွင့္ ျပည္တြင္း ဖိအားမ်ားေၾကာင့္ မကၠဆီကို သမၼတ ကဲလ္ဒီလြန္သည္ ခ်ာပိုကိုဖမ္းဆီးႏိုင္ ရန္ မျဖစ္မေနၾကိဳးပမ္း လ်က္ ရွိသည္။ ၂ဝ၁၂ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလတြင္ ခ်ာပို သည္ အစိုးရတပ္မ်ားလက္မွ သီသီ ေလးလြတ္သြားသည္။ ဇူလိုင္လတြင္ က်င္းပမည့္ သမၼတေရြးေကာက္ပဲြ မတိုင္မီ ခ်ာပိုအား ဖမ္းမမိေသးပါက သမၼတကဲလ္ဒီလြန္ျပန္လည္ အေရြးခံ ရရန္ မေသခ်ာေတာ့ ဟုဆိုေနၾက သည္။ လူေပါင္းမ်ားစြာ ေသေက်ခဲ့ရ ၿပီး မူးယစ္ႏွိမ္နင္းေရးမွာ ေရွ႕မတိုးႏိုင္ ျဖစ္ေနသည္ကို မကၠဆီကို ျပည္သူ မ်ားက စိတ္ကုန္ေနၿပီျဖစ္သည္။
    ခ်ာပိုအား ဖမ္းမိသည့္တိုင္ ၿပိဳင္ဘက္ဂိုဏ္းျဖစ္သည့္ ဇီတာက ေခါင္းေထာင္လာႏိုင္သည္။ လတ္ တေလာအေျခအေနတြင္ပင္ ဇီတာဂိုဏ္းက နယ္ေျမအမ်ားအျပားကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားေနႏိုင္သည္။ မကၠဆီကို မူးယစ္ဂိုဏ္းသံသရာသည္ တစ္ဂိုဏ္း ဆင္းတစ္ဂိုဏ္း တက္ျဖင့္ အတန္ၾကာ သံသရာလည္ေနဦးမည္သာျဖစ္ သည္။
ေအးထြန္းမင္း Ref: Cocaine Incorporated
ေအးထြန္းမင္း
 

ေရႊည၀ါဆရာေတာ္ အရွင္ပညာသီဟ ဥကၠလံ ဓမၼဧရိပ္တြင္ ပထမဦးဆုုံးတရားပြဲ က်င္းပမည္


မိုုးမခရြာေဆာ္ၾကီး၊ ဇူလုုိင္ ၂၈၊ ၂၀၁၂
အေမရိကန္ခရီးစဥ္၏ ပထမဦးဆုုံး တရားပြဲအျဖစ္ ဆန္ဖရန္ေဘးဧရိယာ ဥကၠလံျမိဳ႔ ဓမၼဧရိပ္ေက်ာင္းတိုုက္တြင္ ဇူလိုုင္ ၂၉ ၊ ၂၀၁၂၊ တနဂၤေႏြေန႔၊ ညေန ၆ နာရီမွ ၉  နာရီအထိ က်င္းပမည္ျဖစ္၍ ရပ္နီး ရပ္ေ၀းက ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားကိုု ဖိတ္ၾကားလိုုက္ပါတယ္။

"ဒီမိုကေရစီတည္ေဆာက္ေရးကို ထိပါးေႏွာက္ယွက္ဖ်က္ဆီးလိုသူမ်ား၏ ေဘးအႏၱရာယ္မွ ကာကြယ္သည့္ဥပေဒ"






ယခုအပတ္ထုတ္ ျပည္သူ႕ေခတ္ဂ်ာနယ္ပါ ေမာင္၀ံသ ေျပာခ်င္လြန္းလို႕ေဆာင္းပါး။

ပညာရွိခ်င္း ေခါင္းတိုက္မိတယ္ဆိုတဲ့ စကား ၾကားဖူးၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ ေဆာင္းပါးရွင္တစ္ေယာက္အေနနဲ႕ ကြၽန္ေတာ့္မွာ အဲသလို အေတြ႕အႀကံဳ မၾကာခဏ ႀကံဳရတတ္ပါတယ္။ အျခားသူတစ္ေယာက္ေရးတဲ့ အေၾကာင္းအရာနဲ႕ ကြၽန္ေတာ့္ဘာသာ သင့္မယ္ထင္လို႕ ေရြးခ်ယ္ၿပီး ေရးလိုက္တဲ့ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခ်ိန္တည္း တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ျဖစ္ေနတာကို ဆိုလိုတာပါ။ အဲဒါကို ပညာရွိခ်င္း ေတြးပုံခ်င္းတူတယ္လို႕ ဂုဏ္ယူၿပီး ေျပာေလ့ရွိတယ္။



၀င္းထြဋ္ေဇာ္နဲ႕ ကြၽန္ေတာ္

ၿပီးခဲ့တဲ့ အပတ္ထုတ္ ျပည္သူ႕ေခတ္ဂ်ာနယ္မွာ ပင္တိုင္ ေဆာင္းပါး ရွင္တစ္ေယာက္ ျဖစ္တဲ့ ဆရာ ၀င္းထြဋ္ေဇာ္ က ``ဒီမိုကေရစီ စီးပြားေရးမွာ ခရိုနီေတြ လိုေသးသလား´´ ေခါင္းစဥ္နဲ႕ ေဆာင္းပါးေရးတယ္။ သည္အေၾကာင္း အရာ ကို သူေရးထားမွန္းမသိဘဲ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း ``ခရိုနီမ်ားရဲ႕ ေရွ႕ခရီး´´ဆိုၿပီး ေဆာင္းပါးေရးလိုက္တယ္။

ျပည္သူ႕ေခတ္ဂ်ာနယ္မွာ ကြၽန္ေတာ္က အတိုင္ပင္ခံတာ၀န္ကိုပဲ ယူထားပါတယ္။ ေဆာင္းပါးေတြကို အယ္ဒီတာအဖြဲ႕ကပဲ ေရြးတာ ပယ္တာ လုပ္ပါတယ္။

ကြၽန္ေတာ့္ဆီတိုက္ရိုက္ေရာက္လာတဲ့ ေဆာင္းပါးေတြကိုေတာင္ ကြၽန္ေတာ္က အယ္ဒီတာအဖြဲ႕ထံကိုပဲ မွတ္ခ်က္ေရးၿပီး ပို႕ေပးပါတယ္။

ပုံႏွိပ္ေဖာ္ျပမယ့္ စာမူေတြကို စာေပစိစစ္ေရးတင္ေတာ့မွ တင္ထားတဲ့ စာမူေတြကို မိတၱဴဆြဲၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ဆီ တစ္စုံေပးပါတယ္။ အဲဒီအခါ ရုံးကို တင္ထားတဲ့ စာမူေတြကို ဖတ္ရင္း ဆရာ၀င္းထြဋ္ေဇာ္ရဲ႕ ေဆာင္းပါးကို ေတြ႕ရ တာပါ။ ေတာ္ပါေသးရဲ႕၊ ကြၽန္ေတာ္ တို႕ ႏွစ္ေယာက္ဟာ အေၾကာင္းအရာ ခ်င္းတူေပမယ့္ ခ်ဥ္းကပ္ပုံခ်င္းမတူဘဲ ကိုယ့္ရႈေထာင့္နဲ႕ ကိုယ္ေရးမိေပလို႕။ သို႕ေပမယ့္ ခရိုနီျပႆနာအေပၚ ထားရွိတဲ့ သေဘာထားခ်င္းက မကြဲလြဲဘူး။ ကြဲလြဲရင္လည္း ကြၽန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းက စိတ္ႀကီးႀကီးနဲ႕ဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို ျပစ္တင္ရႈတ္ခ်လို႕ ဆုံးမွာ မဟုတ္ဘူး။ ၀င္းထြဋ္ေဇာ္နဲ႕ ကြၽန္ေတာ္က ရန္ကုန္တကၠသိုလ္မွာ ဘာသာတြဲအတူတူ၊ တစ္တန္းတည္းသား၊ ေက်ာင္းသား လႈပ္ရွားမႈေတြမွာ ဘက္တစ္ဘက္တည္းရပ္ခဲ့ၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြပါ။ သူက ပထမ ျပည္သူ႕ေခတ္ အယ္ဒီတာအဖြဲ႕မွာ ပါခဲ့ေသးတယ္။ ေနာက္ေတာ့ လြတ္လပ္တဲ့ ေဆာင္းပါးရွင္အျဖစ္ပဲ ေရးေပးေနပါတယ္။



အပတ္စဥ္ပါေနေအာင္

စာေပစိစစ္ေရးကို ကြၽန္ေတာ္တို႕ ဂ်ာနယ္အေနနဲ႕ ဗုဒၶဟူးေန႕ တစ္ႀကိမ္၊ ေသာၾကာေန႕တစ္ႀကိမ္၊ ႏွစ္ႀကိမ္ စာမူမ်ား တင္ရပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ဗုဒၶဟူးေန႕တင္တဲ့အထဲ ပါေအာင္ ေရးေလ့ရွိတယ္။ ဒါမွ အဲဒီစာမူကို စာေပစိစစ္ေရးက ပယ္လိုက္တယ္ဆို ရင္ ေသာၾကာေန႕ အမီ ေနာက္တစ္ပုဒ္ထပ္ေရးၿပီး တင္ႏိုင္မွာ ျဖစ္တယ္။ အဲသလို ၀ီရိယ ေကာင္းေကာင္းနဲ႕ ေရးခဲ့ေပလို႕သာ ကြၽန္ေတာ့္ေဆာင္းပါးေတြ အပတ္စဥ္လို ပါေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။

တစ္ခါတေလ အလုပ္ေတြ မ်ားေနလို႕ ဗုဒၶဟူးေန႕ ရုံးတင္ခ်ိန္အမီ ေဆာင္းပါးမေပးႏိုင္ရင္ ေသာၾကာေန႕အမီေရး ၿပီး ေပးရပါတယ္။ အဲဒီလို အပတ္ဆို ကြၽန္ေတာ့္မွာ ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ႕ ေစာင့္ရပါတယ္။ ေသာၾကာေန႕ တင္တဲ့ စာမူ အပယ္ခံရၿပီဆိုရင္ အဲဒီအပတ္ ေမာင္၀ံသ ေဆာင္းပါး မပါ ေတာ့ဘူးေပါ့။



ဒီမိုကေရစီရဲ႕ အႏၱရာယ္

ဒီတစ္ပတ္လည္း ကြၽန္ေတာ္ ဗုဒၶဟူးေန႕အမီ ေဆာင္းပါး မေရးႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ေသာၾကာေန႕ရုံးတင္ ဖို႕ အမီ ေရးဖို႕ ပဲ ျပင္ဆင္ေနပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ျပင္ဆင္ေနတာက ဥပေဒျပဳတာ၀န္ရွိသူေတြ စဥ္းစားႏိုင္ေအာင္ အေရးႀကီးတဲ့ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကို တင္ျပဖို႕ပါပဲ။ အဲဒီအခိုက္မွာ ဗုဒၶဟူးေန႕ စာေပစိစစ္ေရးကို တင္ထား တဲ့ ျပည္သူ႕ေခတ္စာမူ ပထမအသုတ္ မိတၱဴေတြ ကြၽန္ေတာ့္ဆီ ေရာက္လာ ပါတယ္။

ဖတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဆရာဗသုန္ရဲ႕ ``ဒီမိုကေရစီရဲ႕ အႏၱရာယ္ အစျပဳမလာေစဖို႕´´ေဆာင္းပါးဟာ ကြၽန္ေတာ္ ယခုအပတ္ေရးမယ့္ အေၾကာင္းအရာနဲ႕ တိုက္ဆိုင္ေနတာ ေတြ႕ရျပန္တယ္။ သူက ဒိမိုကေရစီရဲ႕ အႏၱရာယ္ေတြကို ေထာက္ျပထားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း ခုတစ္ေလာ ဒီမိုကေရစီဆန္႕က်င္ေရးသမားေတြ သိသိသာသာ ပိုၿပီး အာက်ယ္လာၾကသလားလို႕ စိုးရိမ္ပူပန္စိတ္နဲ႕ ``ဒီမိုကေရစီတည္ေဆာက္ေရးကို ထိပါးေႏွာက္ယွက္ဖ်က္ဆီးလိုသူမ်ား၏ ေဘးအႏၱရာယ္မွ ကာကြယ္သည့္ ဥပေဒ´´ဆိုတာ ကို ျပဌာန္းေစ လိုေၾကာင္း ေရးမလို႕ ျပင္ဆင္ေနတာပါ။



ပုဒ္မ ၁၀(က)နဲ႕ (ခ)

ကြၽန္ေတာ္ ျဖစ္ေစလိုတဲ့ ဥပေဒအမည္နာမကို ၾကည့္ၿပီး စာဖတ္သူ မိတ္ေဆြမ်ား ၾကားဖူးသလိုလို ဘာလိုလို ဇေ၀ဇ၀ါ ျဖစ္သြားၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ ၾကားဖူးၾကမွာေပါ့ခင္ဗ်ာ။ နာမည္ေက်ာ္ ပုဒ္မ ၁၀ (က)နဲ႕ ပုဒ္မ ၁၀(ခ)။ ႏိုင္ငံေတာ္အား ေႏွာက္ယွက္ဖ်က္ဆီးလိုသူမ်ား၏ ေဘးအႏၱရာယ္မွ ကာကြယ္ သည့္ ဥပေဒ ဆိုတာေလဗ်ာ။

ကြၽန္ေတာ္ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ခဲ့တုန္းက သုံးခါ ေထာင္ထဲ ေရာက္ခဲ့ရာမွာ ႏွစ္ခါက ပုဒ္မ ၁၀(က)နဲ႕ ထည့္ထားခံရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ႀကိမ္ကေတာ့ ပုဒ္မ ၅(ည)နဲ႕ ေထာင္ခ်ခံရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပုဒ္မ ၅(ည)က ၁၉၅၁ အေရးေပၚစီမံခ်က္ အက္ဥပေဒတဲ့။ ၿငိမ္၀ပ္ပိျပားေရး ပုဒ္မလို႕လည္း ေခၚပါတယ္။

ဆူပူေအာင္လႈံ႕ေဆာ္လို႕ဆိုၿပီး ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်တာျဖစ္ပါတယ္။ အမႈကေတာ့ ဂႏၵီခန္းမ ေၾကညာ စာတမ္းေရးသားရာမွာ ပါ၀င္ခဲ့မႈ။

ပုဒ္မ ၁၀ (က)ကေတာ့ ကာကြယ္ေရးပုဒ္မလို႕ ေခၚပါတယ္။ ဘာအမႈမွ မက်ဴးလြန္ေသးေပမယ့္ ဒီလူကို အျပင္ေလာကမွာ ထားရင္ ႏိုင္ငံေတာ္အား ထိပါးေႏွာက္ယွက္ဖ်က္ဆီးမညိ့္ အႏၱရာယ္ရွိတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ေထာင္ ထဲ ထည့္ထားရမယ္ဆိုၿပီး ဖမ္းထည့္ထားတဲ့ပုဒ္မပါ။ အဲဒီဘက္မွာ အင္မတန္မွ ဥာဏ္ႀကီးလွ ပါေသာ ဦးေန၀င္းက ၁၉၇၄ခုႏွစ္မွာ ျပဌာန္းခဲ့တဲ့ ဥပေဒပါ။

ေထာင္ထဲ ထည့္မထားသင့္တဲ့ အဆင့္အတန္းရွိပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးကိုေတာ့ ပုဒ္မ ၁၀ (ခ)နဲ႕ အိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ေပါ့ခင္ဗ်ာ။



စိတ္နာရတဲ့ အေတြ႕အႀကံဳ

ပုဒ္မ ၁၀ (က)နဲ႕ အက်ဥ္းခံခဲ့ရတဲ့ အေတြ႕အႀကံဳကို ကြၽန္ေတာ္က အေတာ္ စိတ္နာတယ္။ ၅(ည)နဲ႕ ေထာင္ ခ်တုန္းက မိသားစု ေထာင္၀င္စာလာၿပီး မိသားစုနဲ႕ ၂ပတ္ တစ္ႀကိမ္ေတြ႕၊ စကားစျမည္ေျပာႏိုင္တယ္။ ၁၀(က)နဲ႕ က်ေတာ့ ေထာင္၀င္စာမရွိဘူး။ မိသားစုက စားစရာနဲ႕ ေဆး၀ါးစသည္ကို ေထာင္ဗူး၀မွာ လာေပးသြားရတယ္။ သားသမီးေလးေယာက္အနက္ သား ႏွစ္ေယာက္က ကြၽန္ေတာ္အဖမ္းခံရတုန္းက ၁၂ႏွစ္-၁၃ႏွစ္သားေတြ၊ ေလးႏွစ္ေက်ာ္ၾကာၿပီး ကမၻာ့ၾကက္ေျခနီ (ICRC) ကုိယ္စားလွယ္အဖြဲ႕ ေထာင္ထဲ ၀င္ၾကည့္ခြင့္ရေတာ့မွ ကြၽန္ေတာ့္အိမ္က မိသားစု ဓာတ္ပုံကို ယူလာျပလို႕ ၾကည့္လိုက္ရတယ္။ သားေတြက အရပ္ႀကီးေတြ မိုးထိုးေနၿပီ။ အေမ့ထက္ျမင့္သြားၾကၿပီ။ ကြၽန္ေတာ္ ေဆးရုံတက္ရခ်ိန္မွာ မိသားစုနဲ႕ ေတြ႕ ခြင့္ေပးေတာ့ သားေတြက ကြၽန္ေတာ့္ထက္ေတာင္ ျမင့္သြားၿပီ။ ေနာက္ဆုံးအေခါက္ ငါးႏွစ္ေက်ာ္ ေနခဲ့ရၿပီး မွ ျပန္လႊတ္တယ္။



တကယ္ျပဌာန္းသင့္တဲ့ ဥပေဒ

အခု ဒီမိုကေရစီတည္ေဆာက္ေနတဲ့ေခတ္မွာ ပုဒ္မ ၁၀(က) (ခ)ေတြ၊ ၅ (က) (ည)စတာေတြ လုံး၀မရွိသင့္ေတာ့ပါ ဘူး။ ေတာ္ေလာက္ပါၿပီ။ ေနာင္လည္း တကယ္ဒီမိုကေရစီ ပီျပင္ၿပီဆို ရင္ ႏိုင္ငံေတာ္အား ေႏွာက္ယွက္ ဖ်က္ဆီးလိုသူမ်ား ၏ ေဘးအႏၱရာယ္မွ ကာကြယ္ရန္ဆိုၿပီး လူေတြကို ဘာျပစ္မႈမွ မက်ဴးလြန္ေသးဘဲ ေထာင္ထဲ ဖမ္းထည့္ထားဖို႕ဆိုတာ စိတ္နဲ႕ေတာင္ မျပစ္မွားသင့္တဲ့ ကိစၥလို႕ ေျပာခ်င္ပါတယ္။

ခုခ်ိန္မွာ တကယ္တမ္း ျပဌာန္းသင့္တဲ့ဥပေဒကေတာ့ ေစာေစာက ေျပာခဲ့တဲ့ ``ဒီမိုကေရစီတည္ေဆာက္ေရးကို ထိပါး ေႏွာက္ယွက္ဖ်က္ဆီး လိုသူမ်ား၏ ေဘးအႏၱရာယ္မွ ကာကြယ္သည့္ဥပေဒ´´ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာဗသုန္ေဆာင္းပါးထဲ ေရးထားသလို ႏိုင္ငံေရးပါတီအခ်င္းခ်င္း မေတာ္မတရား ပုတ္ခတ္ေစာ္ကား၊ ရန္စတိုက္ခိုက္တာမ်ိဳးေတြ၊ ဒီမိုကေရစီလႈပ္ရွားမႈေတြကို ပိတ္ပင္တားဆီးတာေတြ၊ ျပည္သူ႕အခြင့္အေရး ေတြကို ခ်ဳပ္ခ်ယ္ကန္႕သတ္တာေတြ၊ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ မဲမသမာမႈက်ဴးလြန္ တာေတြ စတာေတြကို အဲဒီဥပေဒနဲ႕ ကာကြယ္တားဆီးဟန္႕တားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။



အင္ဒိုနီးရွားက ရခဲ့တဲ့ စိတ္ကူး

အင္ဒိုနီးရွားႏိုင္ငံကို မၾကာေသးခင္က ကြၽန္ေတာ္တို႕ သြားေရာက္ၿပီး စာနယ္ဇင္းေကာင္စီလုပ္ငန္း မ်ား ေလ့လာခဲ့စဥ္က ေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ ဥပေဒတစ္ခုကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး အထက္ပါစိတ္ကူး ကြၽန္ေတာ့္ေခါင္းထဲ ၀င္လာခဲ့တာပါ။ အဲဒီဥပေဒကဘာလဲဆိုရင္ စာနယ္ဇင္း လြတ္လပ္ခြင့္ကို ထိပါးေႏွာက္ယွက္ ဖ်က္ဆီးသူ မည္သူမဆို ၂ ႏွစ္အထိ ေထာင္ဒဏ္ သို႕မဟုတ္ ရူျပားေငြ သန္း ၅၀၀ (ျမန္မာေငြ သိန္း ၅၀၀ ခန္႕) အထိ ဒဏ္ေငြ တပ္ရိုက္ခံရမည္ဆိုတဲ့ အင္ဒိုနီးရွား စာနယ္ဇင္း အက္ဥပေဒ ပုဒ္မ ၁၈ ျဖစ္ပါတယ္။

ဦးတည္တာက ေတာ့ အစိုးရအာဏာပိုင္မ်ားထဲက စာနယ္ဇင္းလြတ္လပ္ခြင့္ကို တစ္နည္းနည္း ပိတ္ပင္ဟန္႕ တားဖို႕ ႀကိဳးစားသူေတြကို အေရးယူဖို႕ ျဖစ္တယ္လို႕ ကြၽန္ေတာ္တို႕ကို ရွင္းျပပါတယ္။ ေကာင္းေလစြ။



ပိုေကာင္းတဲ့ဥပေဒ

ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ အင္ဒိုနီးရွား ဥပေဒကို ပုံတူကူးမခ်ခ်င္ပါဘူး။ သူ႕ထက္ပိုေကာင္းတာကိုပဲ စဥ္းစားၾကည့္ ပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ``ဒီမိုကေရစီတည္ေဆာက္ေရးကို ေႏွာက္ယွက္ ဖ်က္ဆီးလိုသူမ်ား ၏ ေဘးအႏၱရာယ္မွ ကာကြယ္သည့္ဥပေဒ´´ ကိုသာ ျပဌာန္းႏိုင္ မယ္ဆိုရင္ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား၊ ဒိမိုကေရစီ
ျမတ္ႏိုးေသာ ျပည္သူမ်ားကို ဒိမိုကေရစီဆန္႕က်င္ေရး သမား၊ ေခတ္ေနာက္ျပန္ ဆြဲလိုသူမ်ားရဲ႕ အႏၱရာယ္မွ အကာအကြယ္ေပးႏိုင္ရုံမက တစ္ႏြယ္ငင္ တစ္စင္ပါဆိုသလို ကြၽန္ေတာ္တို႕ သတင္းစာဆရာမ်ားအတြက္လည္း အကာအကြယ္ေပးၿပီးသားျဖစ္လိမ့္မယ္လို႕ ယုံၾကည္မိေၾကာင္းပါဗ်ာ။



၂၇၊ ၇၊ ၂၀၁၂

maungwuntha@gmail.com

ဆႏၵျပလယ္သမားကုိ အာဏာပုိင္က အၾကမ္းဖက္ျဖိဳခြဲ


2012-07-31
ပဲခူးတုိင္း အေနာက္ျခမ္း သဲကုန္းျမိဳ႕မွာ ဒီကေန႔ မနက္ပုိင္းက ဆႏၵျပတဲ့ လယ္သမား အေယာက္ (၂၀၀) နီးပါးကုိ အာဏာပုိင္ေတြက အၾကမ္းဖက္ ျဖိဳခြဲခဲ့ျပီး လယ္သမား (၅) ဦးကုိ ေခတၱ ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းခဲ့ပါတယ္။
RFA
၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၃၁ ရက္က ပဲခူးတုိင္း အေနာက္ျခမ္း သဲကုန္းျမိဳ႕တြင္ လယ္သမား ဆႏၵျပေနၾကစဥ္။
လယ္္သမားေတြက ဆႏၵျပဖုိ႔ ဇူလုိင္လ (၂၄) ရက္ေန႔က ၾကိဳတင္ခြင့္ျပဳခ်က္ ေတာင္းခံခဲ့ေပမယ့္ အာဏာပုိင္ေတြဘက္က တစံုတရာ အေၾကာင္းမျပန္ခဲ့ဘူးလုိ႔ သိရပါတယ္။ လယ္သမား အမ်ားစုဟာ ခြင့္ျပဳခ်က္ ရရွိထားျပီးျပီလုိ႔ ယူဆျပီး ျမိဳ႕နယ္ခန္းမကုိ စုရံုးသြားေရာက္ရာမွာ အခုလုိ အၾကမ္းဖက္ ဖမ္းဆီးခံရတာလုိ႔ လယ္သမားတဦးက RFA ကုိအခုလို ေျပာပါတယ္။
"ကြ်န္ေတာ္တို႔ လူဦးေရ အေယာက္၂၀၀ နီးပါးေလာက္ေလ။ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ စီတန္း လမ္းေလွ်ာက္လာတာပါ။ ဘာေၾကြးေၾကာ္သံမွလည္း မထုတ္ရေသးပါဘူး။ ၂၉ ရက္ညက စထြက္လာျပီး ျမိဳ႕လယ္ခန္းမ အလြန္ေလးမွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကို ျမိဳ႕နယ္ရဲမွဴး ဦးထြန္းလြင္ သူက ဦးေဆာင္ျပီးေတာ့ အၾကမ္းဖက္ ျဖိဳခြဲတာ ခံရပါတယ္။  ေသနတ္ေတြနဲ႔ အတင္းထိုးၾကိတ္၊ တုတ္ေတြနဲ႔ အတင္းရိုက္။ ေဟ့ေကာင္ေတြ ေနအံုး၊ ပစ္မယ္၊ မင္းတို႔ေကာင္ေတြကို၊ ဥပေဒအရ မင္းတို႔ကို မဟုတ္တဲ့အတြက္ ခြင့္မျပဳႏိုင္ဘူး။ ဘာဘူး၊ ညာဘူးနဲ႔  ျခိမ္းေျခာက္ျပီး အတင္းရိုက္တာပါ။ အဲတာနဲ႔ လယ္သမားေတြလည္း ေၾကာက္လန္႔ တၾကားနဲ႔ အကုန္လံုး ထြက္ေျပးရတဲ့ အေနအထား ျဖစ္ပါတယ္။ အဖမ္းခံရတာ ၅ ေယာက္ပါဗ်။ ဦးေဆာင္တဲ့လူ ကိုအုန္းဟန္ကို အရင္ဆံုး ဖမ္းသြားပါတယ္။ ကိုအုန္းဟန္ကို နံပါတ္တုတ္နဲ႔ လည္ပင္းကို ညစ္ျပီးေတာ့ သူတို႔ ဖမ္းသြားတယ္။ ကိုဝင္းလႈိင္ကို ထိုးၾကိတ္ျပီး လက္ထိပ္ခတ္ျပီး ေခၚသြားပါတယ္။ ေက်ာက္ဆံုၾကီး ေက်းရြာက ကိုဝင္းစိုးတို႔၊ ကိုၾကည္ဝင္းတို႔  ကိုေအာင္ျမိဳင္တို႔ကိုလည္း သူတို႔ ဖမ္းဆီး ေခၚေဆာင္သြားပါတယ္"
အဲဒီလုိ ဆႏၵျပ လယ္သမားေတြကို သဲကုန္းျမိဳ႕အဝင္ ျမိဳ႕ေတာ္ခန္းမနားမွာ ျမိဳ႕နယ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးနဲ႔ ရဲမွဴးဦးစီးတဲ့ အာဏာပိုင္အဖြဲ႕က နံပါတ္တုတ္ေတြနဲ႔ ရုိက္ျပီး လမ္းေတြေပၚ ဒရြတ္တိုက္ ဆြဲေခၚဖမ္းဆီးသြားပုံကို မိမိကုိယ္တုိင္ ျမင္ခဲ့ရပါတယ္လုိ႔ သဲကုန္းျမိဳ႕ခံ ကိုမင္းလြင္ကလည္း RFA ကုိ ေျပာပါတယ္။
"တန္းစီျပီး လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ရဲေတြက ဝင္ျပီးဖမ္းေပါ့။ ရိုက္တဲ့လူက ရိုက္ေပါ့။ အဲဒီလို လုပ္တာ။ လုပ္ရင္းနဲ႔တခ်ဳိ႕ ဆိုလို႔ရိွရင္ ကြ်န္ေတာ္ ျမင္တာကေတာ့ဗ်ာ၊ ရဲတစ္ေယာက္က လယ္သမား တစ္ေယာက္ကို သူ႔လက္ထဲမွာရိွတဲ့ နံပါတ္တုတ္နဲ႔ လည္ပင္းကို ညစ္ျပီး တရြတ္တိုက္ ေခၚလာတာ။ အဲဒီ ရဲမွဴးတစ္ေယာက္က ဆိုလို႔ရိွရင္ ဆဲဆိုျပီး ရိုက္ကြာ အဲဒီလိုေျပာတာ။ အဲဒီသံုးပြင့္နဲ႔ "
ဆႏၵျပမယ့္ လယ္သမားအမ်ားစုဟာ သဲကုန္းျမိဳ႕ အနီးတ၀ုိက္ ေက်းရြာေတြက ျဖစ္ျပီး ခလရ (၈၀)၊ ခမရ (၄)၊ ခမရ (၅) စတဲ့ တပ္မ (၆၆) လက္ေအာက္ခံ တပ္ေတြနဲ႔ အမွတ္-၃ ကုမၸဏီ လီမိတက္က သိမ္းယူထားတဲ့ လယ္ေျမဧက (၁၆၀၀) ေက်ာ္ကုိ ျပန္လည္ရရွိေရးအတြက္ ေတာင္းဆုိဖုိ႔ ရည္ရြယ္ခဲ့ၾကတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ အင္းမ တမံေၾကာင့္ လယ္ေျမေတြ ေရနစ္ျမွဳပ္တာကုိ ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးဖုိ႔နဲ႔ စုိက္ပ်ိဳးစရိတ္ ေခ်းေငြေတြ ရရွိေရး စတာေတြကို ေတာင္းဆုိဖုိ႔လည္း စီစဥ္ထားခဲ့ၾကတယ္လုိ႔ဆုိပါတယ္။ အဖမ္းခံရသူေတြကို ေနာက္ပိုင္းမွာ ခံဝန္ခ်က္ လက္မွတ္ေတြထိုးခိုင္းၿပီး ျပန္လႊတ္လိုက္တယ္လို႔ သိရပါတယ္။

ေရညႇိမတက္တဲ့ လမ္းမ


ေရညႇိမတက္တဲ့ လမ္းမ
ေမာင္လြမ္းဏီ

ဟုတ္လား
၂၄ ႏွစ္ေတာင္
ေမာင္ေပၚဦးထြန္းလည္း
၅၀ စြန္းခဲ့ပေကာ။

ဟုတ္လို႔လား
မိုးသီးဇြန္လည္း၊ ႏြံထဲက လွည္းဘီးကုိ
အြန္လိုင္းက တီးေခါက္ရွာေဖြ။

မီဒီယာမွာ
အာဏာရွင္စနစ္ ႏွစ္ ၅၀
လူထုေခါင္းေဆာင္္ ၆၇ ႏွစ္
၈ ေလးလံုး ၂၄ ႏွစ္
ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ ၂၄ ႏွစ္
ေဒါင္းအိုးေ၀ သက္တမ္းေရတြက္
မနက္ျဖန္ဆို ၾသဂတ္စ္လမ္းေတြ
ရဲေစြးနီျမန္း၊ ေသြးခင္းလမ္းအေၾကာင္း
ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ေတး ဆုိၾကလိမ့္မယ္။

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးက
အလွမ္းမေ၀းေလာက္ပါဘု
လမ္းေဘးေရာက္ေနတဲ့ ေတးငွက္ေတြ။

ေအး ...
ဟုတ္တယ္
ဓားဓားခ်င္း လွံလွံခ်င္းျပဇာတ္က
လႊတ္ေတာ္တြင္းမွာ ကလို႔ မရေသးဘူး။ ။

ေမာင္လြမ္းဏီ
၃၁-၇-၂၀၁၂

ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအျဖစ္ သ႐ုပ္ေဆာင္မည့္ ေက်ာ္ေက်ာ္မ်ိဳးႏွင့္ စကားေျပာျခင္း



ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအျဖစ္ သ႐ုပ္ေဆာင္မည့္ ေက်ာ္ေက်ာ္မ်ိဳးႏွင့္ စကားေျပာျခင္း
-------------------------------------------------------

ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း႐ုပ္ရွင္အတြက္ ေရြးခ်ယ္ခံထားရသည့္ ကေမာၻဇအသင္းမွေနာက္တန္းကစားသမား ေက်ာ္ေက်ာ္မ်ဳိးအား အသင္း၏ျပန္ၾကားေရးအရာရွိကေတြ႕ဆုံေမးျမန္းခဲ့သည္ကုိ kbzfc.com မွတဆင့္ ျပန္လည္ေဖာ္ျပအပ္ပါသည္။

ေမး- ညီေလးအေနနဲ႔ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း႐ုပ္ရွင္႐ုိက္ဖုိ႔
ဘယ္လုိေလွ်ာက္လႊာတင္ျဖစ္သြားလဲဆုိတာ ေျပာျပေပးပါလား။

ေျဖ- ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း႐ုပ္ရွင္႐ုိက္ဖုိ႔ သူတုိ႔
ေလွ်ာက္လႊာေတြေခၚတဲ့အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ေဘာလုံးကစားေနေတာ့
အမႈမဲ့အမွတ္မဲ့ပါပဲ။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ ဇာတ္႐ုပ္အတြက္
လူေတြအမ်ားႀကီး ေလွ်ာက္ခဲ့တယ္လုိ႔ ဂ်ာနယ္ထဲမွာ ဖတ္လုိက္မိတယ္။
သာမန္ေလာက္ပဲ။ ကုိယ္နဲ႔ အေ၀းႀကီးမွာ ျဖစ္ေနတဲ့ ကိစၥတစ္ခုလုိပါပဲ။ သူတုိ႔
ပထအႀကိမ္ေလွ်ာက္လႊာေခၚတဲ့အထဲမွာ စိတ္ႀကိဳက္မေတြ႕လုိ႔
ဒုတိယအႀကိမ္ေလွ်ာက္လႊာေခၚတဲ့အခါမွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္
ေလွ်ာက္လႊာတင္ျဖစ္သြားခဲ့တယ္။

ေမး- ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ေဘာလုံးသမားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့
ကေမာၻဇအသင္းနဲ႔ ႏွစ္ရွည္ကန္ထ႐ုိက္စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆုိထားသူတစ္ေယာက္အေနနဲ
ဘယ္လုိအေၾကာင္းတရားေတြေၾကာင့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေနရာမွာ သ႐ုပ္ေဆာင္ဖုိ႔
စိတ္ကူးမိသြားတာလဲ။

ေျဖ- ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း႐ုပ္ရွင္႐ုိက္ကူးေရးဖြဲ႕က
ဒုတိယအႀကိမ္ေလွ်ာက္လႊာေခၚတဲ့အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေတြ
ထိန္းမရျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ တစ္ဖက္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕
အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းမႈျဖစ္တဲ့ ေဘာလုံးသမားဘ၀ကလည္း ရွိေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔
ကေမာၻဇအသင္းၾကားမွာ ခ်ဳပ္ဆုိထားတဲ့စာခ်ဳပ္က ၂၀၁၅ ခုႏွစ္အထိ
သက္တမ္းရွိတဲ့အျပင္ လုပ္ခလစာကလည္း ျမန္မာေဘာလုံးသမားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔
အသင္းဘက္က ထိုက္ထိုက္တန္တန္ ခ်ီးျမွင့္ထားပါတယ္။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း႐ုပ္ရွင္႐ုိက္ျဖစ္မယ္ဆုိရင္ ကာလရွည္အခ်ိန္ယူၿပီး
႐ုိက္ရမယ္လုိ႔ သိထားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္အႏုပညာသမားမဟုတ္ေတာ့
အႏုပညာေၾကးကုိလည္း မသိဘူး။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေနရာမွာ
သ႐ုပ္ေဆာင္ဖုိ႔အတြက္ အႏုပညာေၾကးဆုိတာ ေမွ်ာ္လင့္ေကာင္းတဲ့အရာလုိ႔လည္း
မထင္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္ေလးစားျမတ္ႏုိးရတဲ
လြတ္လပ္ေရးဖခင္ႀကီးေနရာမွာ သ႐ုပ္ေဆာင္ခြင့္ရဖုိ႔အတြက္ တျခားအရာေတြကုိ
ေခတၱမ်က္ႏွာလႊဲဖုိ႔ အေၾကာင္းေတြတုိက္ဆုိင္လာခဲ့ပါတယ္။

ေမး- ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဇာတ္ေကာင္အျဖစ္ သ႐ုပ္ေဆာင္ဖုိ႔ ညီေလးကုိ
ဘယ္သူေတြက တုိက္တြန္းခဲ့တာလဲ။

ေျဖ- ကၽြန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းတခ်ိဳ႕က ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ေတြ႕ရင္
“ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း”လုိ႔ စေနာက္ၿပီးေခၚၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရြာက
ရပ္ေဆြ၊ ရပ္မ်ိဳးေတြကလည္း အဲဒီလုိ စေနာက္ၾကတယ္။ ဒါက ဟုိးအရင္
ငယ္ငယ္ေလးကတည္းကေတာ့ေပါ့ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႔ အမွတ္တမဲ့ပါပဲ။ အဲ…
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း႐ုပ္ရွင္႐ုိက္ဖုိ႔
ဒုတိယအအႀကိမ္လွ်ာက္လႊာေတြေခၚတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ အားကစားဂ်ာနယ္နဲ႔
သတင္းဂ်ာနယ္တခ်ိဳ႕က သတင္းေထာက္ေတြ၊ အယ္ဒီတာေတြက ကၽြန္ေတာ္နဲ႔
ေဘာလုံးကိစၥအင္တာဗ်ဴးရင္ “ဗုိလ္ခ်ဳပ္”ဆုိတဲ့ နာမ္စားကုိ
ခ်စ္စႏုိးေနာက္ေျပာင္ၿပီး သုံးၾကတယ္။ ေနာက္ေတာ့ Envoy ဂ်ာနယ္က
ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း႐ုပ္ရွင္မ႐ုိက္ဘူးလားလုိ႔
တရား၀င္ေမးခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ မီဒီယာေတြက ကၽြန္ေတာ့္ကုိ
ေဘာလုံးအေၾကာင္း လုံး၀မေမးေတာ့သေလာက္ပဲ။ အားလုံးက
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဇာတ္ကားနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ေမးခြန္းေတြပဲ ေမးၾကေတာ့တယ္။
ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေနရာမွာ သ႐ုပ္ေဆာင္ဖုိ႔ အဓိက
တုိက္တြန္းခဲ့ၿပီး၊ ေလွ်ာက္လႊာတင္တာကအစ
တြန္းတြန္းထုိးထုိးလုပ္ေပးခဲ့တာကေတာ့ Envoy ဂ်ာနယ္က
သတင္းေထာက္တစ္ေယာက္ပါပဲ။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္
ဆန္ခါတင္(၇)ေယာက္စာရင္းပါတယ္။ အခု ေနာက္ဆုံး(၂)ေယာက္အျဖစ္ အေရြးခံရတယ္။

ေမး- အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီးဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ
တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္၊ အယ္ဒီတာ၊
နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရးလႈပ္ရွားမႈေခါင္းေဆာင္၊ မ်ိဳးခ်စ္တပ္မေတာ္ကုိ
တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ စစ္သား စသျဖင့္ေပါ့ေလ ဘ၀ဇာတ္၀င္ခန္းအမ်ိဳးမ်ိဳးကု
ျဖတ္သန္းခဲ့တယ္။ ညီေလးအေနနဲ႔ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအေနနဲ႔
သ႐ုပ္ေဆာင္တဲ့အခါမွာ ဘယ္ဇာတ္႐ုပ္ကုိ အႀကိဳက္ဆုံးျဖစ္မလဲ။

ေျဖ- ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ျမန္မာ့အမ်ိဳးသားေရးလႈပ္ရွားမႈကုိ ေခါင္းေဆာင္ခဲ့တဲ့
တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသား ႏုိင္ငံေရးသမားဘ၀ ဇာတ္႐ုပ္ကုိ စိတ္၀င္စားပါတယ္။
အမွန္အတုိင္း၀န္ခံရရင္ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ဘ၀ေပးအေျခအေနအရ
တကၠသုိလ္တက္ေရာက္ခြင့္မရခဲ့ပါဘူး။ တကယ္၍မ်ား ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအျဖစ္
ရန္ကုန္တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသားဘ၀ဇာတ္၀င္ခန္းေတြ႐ုိက္ရမယ္ဆုိရင္
တကၠသုိလ္ရဲ႕ေလကုိ မ႐ွဴဖူးတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႔ ဇာတ္ေကာင္စ႐ုိက္ပီျပင္ဖုိ႔
အရမ္းႀကိဳးစားရလိမ့္မယ္ထင္ပါတယ္။

ေမး- ဗိုလ္ခ်ဳပ္႐ုပ္ရွင္မွာ သ႐ုပ္ေဆာင္ဖုိ႔
ေနာက္ဆုံးလူစာရင္းထြက္ေပၚလာတဲ့အခ်ိန္မွာ ကေမာၻဇအသင္းအုပ္ခ်ဳပ္မႈအဖြဲ႕ရဲ႕
သေဘာထားက ဘယ္လုိရွိလဲ။

ေျဖ- အသင္းရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္မႈအဖြဲ႕က ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ဂုဏ္ယူေၾကာင္းေျပာပါတယ္။
နည္းျပႀကီးဆီဗာဂ်ီကလည္း Congratulation လုပ္ပါတယ္။ စကားၾကံဳလုိ႔ ေျပာရရင္
ျမန္မာႏုိင္ငံေဘာလုံးအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဦးေဇာ္ေဇာ္ကလည္း ကၽြန္ေတာ့္အတြက္
ဂုဏ္ယူ၀မ္းေျမာက္ေၾကာင္း၊ လုိအပ္တာရွိရင္ ပံ့ပုိုးေပမယ့္အေၾကာင္း
ဖုန္းဆက္ပါတယ္။ ကေမာၻဇအသင္းအေနနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း႐ုပ္ရွင္႐ုိက္ကူးေနတဲ့အခ်ိန္မွာ On-duty နဲ႔
လစာေပးထားမယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ အသိေပးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အေပၚမွာ အခုလုိ
ေစတနာေမတၱာအျပည့္ထားတဲ့ ကေမာၻဇအသင္းနဲ႔တကြ KBZ Group Co,Ltd တစ္ခုလုံးကုိ
ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲက ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာခ်င္ပါတယ္။

ေက်ာ္ေက်ာ္မ်ိဳး၏ ကုိယ္ေရးအက်ဥ္း

ေမြးသကၠရာဇ္ - ၁၁.၈.၁၉၈၇

အရပ္အျမင့္ - ၅ ေပ ၈ လက္မ

ကုိယ္အေလးခ်ိန္ - ၁၄၅ ေပါင္

ကစားသည့္ေနရာ - ေနာက္တန္း

ဇာတိ - မႏၱေလးတုိင္း၊ အမရပူရၿမိဳ႕နယ္၊ ျမစ္ငယ္ၿမိဳ႕၊ စံပါယ္ရပ္၊ ယဥ္ေတာ္စံရြာ။

ကစားသမားဘ၀မွတ္တမ္း

၂၀၀၅-၂၀၀၉ ျမန္မာ့မီးရထားအသင္း

၂၀၀၉-၂၀၁၁ မေကြးအက္ဖ္စီ

၂၀၁၁- ယခု ကေမာၻဇေဘာလုံးအသင္း

ႏုိင္ငံတကာပြဲမွတ္တမ္း

၂၀၁၁ ဟႏြိဳင္းဖိတ္ေခၚဖလား၊ ၂၀၁၁ ဆီးဂိမ္းစ္၊ ၂၀၁၂အုိလံပစ္ေျခစစ္ပြဲ၊ ၂၀၁၄ ကမာၻ႔ဖလားေျခစစ္ပြဲ။

Source - kbzfc.com
Credit to Myanmar National Football Team via through Movie Crazies

"မဟာေထရ ၊ ကႆပရိပ္သာ ေျမသန္႔မဂၤလာႏွင့္ သိမ္သမုတ္ပြဲ ၊ ထုိင္ဝမ္

ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ထုိင္ဝမ္၊ ကေနဒါဆရာေတာ္မ်ား ဦးေဆာင္ တည္ထားအပ္ေသာ ေဒၚလာ ၁.၆ သန္းတန္ေသာ "မဟာေထရ ၊ ကႆပရိပ္သာ ေျမသန္႔မဂၤလာႏွင့္ သိမ္သမုတ္ပြဲ ၊ ထုိင္ဝမ္

သတင္း/ဓါတ္ပံု

Posted: 30 Jul 2012 11:09 AM PDT
 

(၃၀.၇.၂၀၁၂)

မိတၳီလာခရိုင္ သာစည္ျမိဳ႕တြင္ ယေန႔(၃၀.၇.၂၀၁၂)ရက္ေန႔ တြင္ သာစည္ျမိဳ႕သူ/သားမ်ားဘဝ မီးေဘးအႏၱရာယ္လံု ျခံဳမႈနွင့္ ေအးခ်မ္းစြာ ေနနိုင္ေရးအတြက္ သာစည္ျမိဳ႕ေန ျပည္သူမ်ားက သာစည္ျမိဳ႕ေပၚတြင္ တရားဝင္ စီတန္းလွည့္လည္ျပီး ေၾကြးေၾကာ္သံမ်ားျဖင့္ ဆႏၵေဖာ္ထုုတ္မႈျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ သာစည္ျမိဳ႕ေနျပည္သူမ်ားက စီတန္းလွည့္လည္ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္မႈကို နံနက္(၉း၀၀)နာရီမွ(၁၀း၀၀)ထိ ေတာင္းဆိုမႈ ျပဳလုပ္သြားခဲ့သည္။ သာစည္ျမိဳ႕ေနျပည္သူမ်ားက သာစည္ျမိဳ႕လယ္ေခါင္တြင္ ဖြင့္လွစ္ ေရာင္းခ်ေနေသာ ေကာင္းေဇာ္ဟိန္း(K Z H)စက္သံုးဆီ ဆိုင္ကို ျမိဳ႕ေပၚတြင္ဖြင့္လွစ္ ေရာင္းခ်ျခင္းမျပဳရန္ စီတန္း လွည့္လည္၍ လူထုဆႏၵျဖင့္ ေတာင္းဆိုရျခင္းျဖစ္သည္။

ေကာင္းေဇာ္ဟိန္း စက္သံုးဆီဆိုင္တြင္ ဂါလံ(၁၀၀၀၀)ဆန္႔ ဆီ သိုေလွာင္ကန္တစ္ကန္နွင့္ ဂါလံ(၁၅၀၀)ဆန္႔ ဆီတိုင္ကီၾကီး(၆)လံုးကို သိုေလွာင္ျပီးေရာင္းခ်ေနသည္။ဆီသိုေလွာင္မႈ ပမာဏမ်ားမႈက သာစည္ျမိဳ႕ေပၚေန အိမ္ေျခေပါင္း(၄၂၀၀၀)တြင္ ေနထိုင္ေနေသာ လူဦးေရ (၁၈၀၀၀၀)ေက်ာ္တို႔၏ ဘဝလံုျခံဳမႈကို ျခိမ္းေျခာက္ ေနသည့္အတြက္ သာစည္ျမိဳ႕ေနလူထုက ေကာင္းေဇာ္ဟိန္း စက္သံုးဆီဆိုင္ ေျပာင္းေရႊ႕ေပးေရး ကို ေတာင္းဆိုရျခင္းျဖစ္သည္။ စီတန္းလွည့္လည္ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္မႈကို သာစည္ျမိဳ႕ ျပည္သူ႔အက်ိဳးေဆာင္ ကြန္ယက္္မွ ေဒၚႏြဲ႔ယဥ္၊ ကိုေတဇာလင္းတို႔က ဦးေဆာင္ျပီး လႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။သာစည္ျမိဳ႕တြင္ စီတန္းလွည့္လည္ ဆႏၵေဖာ္ ထုတ္မႈကို မိတၳီလာျမိဳ႕ ျပည္သူ႔အက်ိဳးေဆာင္ ကြန္ယက္မွ ေဒၚျမင့္ျမင့္ေအးႏွင့္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ ျပည္သူ႔အက်ိဳးေဆာင္ ကြန္ယက္မွ ကုိေအာင္စုိး၊မမိုး တို႔ ကလည္း ပါဝင္ျပီး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ လႈပ္ရွားခဲ့သည္။ 

စီတန္းလွည့္လည္ ဆႏၵေဖာ္ ထုတ္မႈတြင္ ေၾကြးေက်ာ္ခဲ့ေသာ ေၾကြးေက်ာ္သံမ်ားမွာ
(၁)သာစည္ျမိဳ႕ သာယာလွပေရး '' ဒို႔အေရး ''
(၂)ေကာင္းေဇာ္ဟိန္း စက္သံုးဆီဆိုင္ ေရႊ႕ေျပာင္းေရး '' ဒုိ႔အေရး ''
(၃)သာစည္ျမိဳ႕ ျပာမက်ေရး '' ဒို႔အေရး ''
(၄)လူထုဆႏၵ ျဖည့္ဆည္းေပးေရး '' ဒို႔အေရး ''
(၅)ေကာင္းေဇာ္ဟိန္း ဆီဆိုင္ေရႊ႕ေျပာင္းေရး လႈပ္ရွားမႈ '' ေအာင္ရမည္ ေအာင္ရမည္ ''
တို႔ျဖစ္သည္။

မွတ္ခ်က္။     ။ သာစည္ျမိဳ႕ ျပည္သူ႔အက်ိဳးေဆာင္ ကြန္ယက္ မိသားစုမ်ားနွင့္ ျပည္သူလူထုၾကီးက ေပးပို႔လာေသာ
                     သတင္းမ်ားကို တစ္ဆင့္ျဖန္႔ေဝလိုက္ပါသည္။
သာစည္ျမိဳ႔ ျပည္သူ႔အက်ိဳးေဆာင္ ကြန္ယက္
သတင္းႏွင့္ျပန္ၾကားေရး ဆပ္ေကာ္မတီ
(၃၀.၇.၂၀၁၂)

Posted: 30 Jul 2012 10:55 AM PDT
သီရိေခတၱရာသို႔ ဒိုင္ယာရီေျခလွမ္းမ်ား
ျပည္ၿမိဳ႕၊ နဝေဒးနယ္ေျမ၊ ေ႐ႊေပါက္ပင္ေတာရေက်ာင္းတိုက္တြင္ တည္ထားကိုးကြယ္ေတာ္မူေသာ မဟာေအာင္ေျမေအာင္ေစတီ ဗုဒၶပူဇနိယပြဲေတာ္၊ စိန္ဖူးေတာ္အထြဋ္ တင္လွဴပူေဇာ္ပြဲႏွင့္ ေ႐ႊေပါက္ပင္ ဆရာေတာ္ (၆၂) ႏွစ္ေျမာက္ ဝိဇာတေမြးေန႔ အလွဴေတာ္မဂၤလာ အခမ္းအနားအား တက္ေရာက္ရန္ အတြက္ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္) ဥကၠ႒ ဦးေက်ာ္သူ၊ အတြင္းေရးမွဴး ေဒၚေ႐ႊဇီးကြက္၊ အသင္း သား/သူမ်ားႏွင့္ ဦးရဲလြင္၊ ကိုေဆာင္းဦးလိႈင္ (အထူးဧည့္သည္ေတာ္ အသင္းသားမ်ား) တို႔ႏွင့္အတူ ၂၅.၇.၂ဝ၁၂ ရက္ေန႔ နံနက္ (၇းဝဝ) နာရီအခ်ိန္၌ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္) ႐ံုးခ်ဳပ္မွ ေရႊစင္စႀကၤာ ခရီးသြား ေမာ္ေတာ္ယာဥ္အဖြဲ႔၏ ပ့ံပိုးကူညီမႈျဖင့္ ျပည္ၿမိဳ႕သို႔ ထြက္ခြာခဲ့သည္။
နံနက္ (၈း၃ဝ) နာရီအခ်ိန္ခန္႔တြင္ ေမွာ္ဘီၿမိဳ႕႐ွိ "ၿမိဳ႕မ အခမဲ့ နာေရးကူညီမႈအသင္း" မွ ႀကိဳဆို၍ နံနက္စာ မုန္႔ဟင္းခါးျဖင့္ ဧည့္ခံေကၽြးေမြးခဲ့ၿပီး ႐ံုးခန္းႏွင့္ ေမွာ္ဘီၿမိဳ႕သုႆန္သို႔ သြားေရာက္၍ မီးသၿဂႋဳလ္ စက္အား သြားေရာက္ေလ့လာ ၾကည့္႐ႈခဲ့ၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ ေမွာ္ဘီၿမိဳ႕႐ွိ နာေရးကူညီမႈအသင္းသား/သူ မ်ားႏွင့္ ရင္းႏွီးစြာေတြ႔ဆံုၿပီး အႀကံျပဳခ်က္မ်ား ေျပာၾကားခဲ့ကာ အမွတ္တရ ဓါတ္ပံု႐ိုက္ကူးခဲ့ၿပီး ေမွာ္ဘီၿမိဳ႕မွ ဆက္လက္ထြက္ခြာခဲ့သည္။
 နံနက္ (၁၁းဝဝ) နာရီအခ်ိန္တြင္ ပဲခူးတိုင္းေဒသႀကီး၊ သာယာဝတီခ႐ိုင္ နတ္တလင္းၿမိဳ႕႐ွိ "ဟိတကာရီ သာေရး၊နာေရးကူညီမႈအသင္း" သည္ နတ္တလင္းၿမိဳ႕အဝင္မွ ႀကိဳဆို ႏႈတ္ဆက္ကာ ႐ံုးခန္း႐ွိရာသို႔ ဝင္ေရာက္ခဲ့သည္။ 
 ယင္းေနာက္ နတ္တလင္းသုႆန္႐ွိ “ကုသုိလ္ျဖစ္ သုျဗဟၼစာရီ” မီးသၿဂႋဳလ္ေရးအဖြဲ႔ႏွင့္ ေတြ႔ဆံုခဲ့ကာ ဖြဲေလာင္စာသံုး မီးသၿဂိဳလ္စက္အား ေလ့လာခဲ့ၾကၿပီး "ဟိတကာရီ သာေရး၊နာေရးကူညီမႈအသင္း" အား ထူေထာင္ခဲ့ေသာ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ ေက်ာင္းတိုက္သို႔ ဝင္ေရာက္၍ ဂါရဝျပဳကန္ေတာ့ခဲ့ၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ "ဟိတကာရီ သာေရး၊ နာေရး ကူညီမႈအသင္း"မွ ေန႔လည္စာ သီးစံုထမင္းဟင္းတို႔ျဖင့္ ဧည့္ခံေကၽြးေမြးခဲ့ၿပီးေနာက္ "ဟိတကာရီ သာေရး၊ နာေရးကူညီမႈအသင္း" အသင္းသား/သူမ်ားႏွင့္ Heart to Heart လူမႈေရးအဖြဲ႔သား (၃ဝဝ) နီးပါးခန္႔ႏွင့္ ေတြ႔ဆံု၍ လူမႈေရးကိစၥရပ္မ်ားအား ေဆြးေႏြးေျပာၾကားခဲ့သည္။ ည (၇းဝဝ) နာရီ အခ်ိန္တြင္ ေ႐ႊေပါက္ပင္ ဆရာ ေတာ္ႀကီး၏ ေမြးေန႔အႀကိဳအျဖစ္ အင္းေလးေဒသ၏ ၾကာသကၤန္းယက္လုပ္ျခင္း ဇာတ္ဝင္ခန္းမ်ား ပါဝင္သည့္ ဦးေက်ာ္သူ ဒါ႐ိုက္တာအျဖစ္ ႐ိုက္ကူးခဲ့ေသာ "အေမ့ႏို႔ဖိုး" ႐ုပ္႐ွင္ဇာတ္ကားအား ၾကြေရာက္ လာၾကေသာ ဘုရားဖူးဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္ လုပ္အားဒါန ဝိုင္းဝန္းျပဳလုပ္ေပးၾကေသာ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ၏ တပည့္၊ ဒါယကာ၊ ဒါယကာမမ်ားတို႔အား ျပသခဲ့သည္။
၂၆.၇.၂ဝ၁၂ ရက္ေန႔ နံနက္ (၅း၃ဝ) နာရီအခ်ိန္တြင္ ေ႐ႊေပါက္ပင္ေတာရေက်ာင္းတိုက္႐ွိ ေအာင္ေျမတြင္ အပူေဇာ္ခံထား႐ွိေသာ ဗုဒၶ႐ုပ္ပြားေတာ္ျမတ္တို႔အား မ်က္ႏွာေတာ္သစ္ျခင္း၊ ပန္း၊ ေရခ်မ္း၊ ဆီမီး၊ သစ္သီးတို႔ျဖင့္ ဆက္ကပ္ျခင္းႏွင့္ ျမတ္စြယ္ေတာ္ ပူေဇာ္ျခင္းတို႔ကို ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ နံနက္ (၉းဝဝ) နာရီအခ်ိန္တြင္ ဝါဆိုၾကာသကၤန္း ကပ္လွဴပူေဇာ္ရန္အတြက္ ၾကာသကၤန္းယက္လုပ္မည္ျဖစ္ေသာ ၾကာ႐ိုး ၾကာပန္းခိုင္တို႔အား ရန္ကုန္မွ လိုက္ပါလာေသာ OK ႐ွမ္းအိုးစည္အဖြဲ႔ႏွင့္အတူ အပူေဇာ္ခံလွည့္လည္ျခင္း အခမ္းအနားအား က်င္းပခဲ့ၿပီး ေ႐ႊေပါက္ပင္ေက်ာင္းဝန္းတြင္ တည္ေဆာက္ဆဲ ဓမၼာ႐ံုအေဆာက္အဦး အေပၚထပ္၌ ၾကာသကၤန္းယက္လုပ္ရန္အတြက္ ႐ွမ္းျပည္နယ္(ေတာင္ပိုင္း) ေညာင္ေ႐ႊၿမိဳ႕နယ္၊ အင္းေလး႐ွိ ေရသာဘုရားက်ိန္းေက်ာင္း၌ "ေရၾကည္စမ္း ပညာဒါနသင္တန္း”မွ တကၠသိုလ္ဝင္တန္း စာေမးပြဲေျဖဆိုၿပီး ေအာင္ျမင္ခဲ့ေသာ ေက်ာင္းသူေလးမ်ားတို႔သည္ ၾကာ႐ိုးမွ်င္မ်ားထုတ္၍ ဝါဆိုၾကာ သကၤန္း ယက္လုပ္ခဲ့ၾကသည္။
ေန႔လည္ (၁းဝဝ) နာရီ အခ်ိန္တြင္ ျပည္ၿမိဳ႕႐ွိ ရတနာမာန္ေအာင္ေက်ာင္း၌ ဖြင့္လွစ္ထားေသာ သုခကုသုိလ္ျဖစ္ေဆးခန္း(ျပည္)မွ သုခအလင္း ပညာဒါနသင္တန္း ဖြင့္လွစ္၍ ပညာ သင္ၾကားေနေသာ ေက်ာင္းသား/သူမ်ား၊ ဆရာ/မမ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းသားမိဘမ်ားေတြ႔ဆံုပြဲ အခမ္းအနားအား က်င္းပခဲ့သည္။ ယင္းအခ်ိန္တြင္ ျပည္ၿမိဳ႕ေဆး႐ံုႀကီး၌ အေရးေပၚလူနာတစ္ဦးအတြက္ အသက္ကယ္တင္ ရန္ (အို) ေသြးလိုအပ္ေနေၾကာင္း သိ႐ွိရသည့္အတြက္ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)မွ အသင္းသူ ေဒၚခင္သီတာေအာင္သည္ မိုးေမတၱာေသြးလွဴအဖြဲ႔ႏွင့္အတူ ေဆး႐ံုႀကီးသို႔ လိုက္ပါလွဴဒါန္းခဲ့သည္။ 
 ေန႔လည္ (၃းဝဝ) နာရီအခ်ိန္တြင္ ေ႐ႊေပါက္ပင္ေတာရေက်ာင္းသို႔ ေရာက္႐ွိေနၾကေသာ လုပ္အားေပး အဖြဲ႔မ်ား၊ ဘုရားဖူးဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားအား ဦးရဲလြင္၊ ကုိေဆာင္းဦးလိႈင္တို႔ႏွင့္အတူ နာေရးကူညီမႈ အသင္း (ရန္ကုန္)မွ တြဲဖက္၍ ေဖ်ာ္ေျဖပြဲတစ္ရပ္အား က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။

ညေန (၄းဝဝ) နာရီအခ်ိန္ တြင္ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္) အတြင္းေရးမွဴး ေဒၚေ႐ႊဇီးကြက္မွ ျပည္ၿမိဳ႕၊ သဲကုန္းၿမိဳ႕နယ္၊ ပုတီးကုန္းၿမိဳ႕႐ွိ "ေစတနာ နာေရးကူညီမႈအသင္း" သို႔ သြားေရာက္ေတြ႔ဆံုခဲ့ရာ အိမ္ေျခ (၂ဝဝဝ) ခန္႔၊ လူဦးေရ တစ္ေသာင္းဝန္းက်င္တို႔ အသံုးျပဳလွ်က္႐ွိသည့္ ပုတီးကုန္းၿမိဳ႕သုႆန္အား ဝင္ေရာက္ေလ့လာခဲ့ၾကသည္။ ည(၇းဝဝ) နာရီအခ်ိန္မွစတင္၍ ျမန္မာျပည္သူ/သားမ်ား၊ ကမ႓ာ့ျပည္သူ/သားမ်ားအား ေမတၱာပို႔သ၍ ျမတ္စြာဘုရား႐ွင္အား ေမတၱာပန္းရံနံ႔စံုျဖင့္ ကပ္လွဴရန္အတြက္ သီကံုးျခင္း အခမ္းအနားအား ေမတၱာပို႔သ သံမ်ား လႊမ္းၿခံဳကာ ည (၉းဝဝ) နာရီအခ်ိန္တြင္ ေအာင္ျမင္စြာ က်င္းပၿပီးစီးခဲ့သည္။

၂၇.၅.၂ဝ၁၂ ရက္ေန႔ နံနက္ (၅း၃ဝ) နာရီအခ်ိန္ခန္႔တြင္ ျမတ္စြာဘုရား႐ွင္အား သစ္သီးဆြမ္း ကပ္ လွဴဒါန္းျခင္း၊ နံနက္ (၈းဝဝ) နာရီအခ်ိန္တြင္ ေ႐ႊေပါက္ပင္ေတာရဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၲေသာမာစာရ (၆၂) ႏွစ္ျပည့္ ဝိဇာတေမြးေန႔ အလွဴေတာ္မဂၤလာ အခမ္းအနား၌ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)မွ မဟာ ေအာင္ေျမေအာင္ေစတီ စိန္ဖူးေတာ္တင္ အခမ္းအနား၌ လိုအပ္သည့္ ဝါးျငမ္းတည္ေဆာက္မႈ ကုန္က် စရိတ္မ်ားႏွင့္ ေ႐ႊေပါက္ပင္ေတာရေက်ာင္းတိုက္တြင္ အသံုးျပဳရန္အတြက္ ေရစုပ္စက္ (၁) လံုးအား နာေရး ကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္) ဥကၠ႒ ဦးေက်ာ္သူ + ေဒၚေ႐ႊဇီးကြက္ (မိသားစု)တို႔မွ လွဴဒါန္းေပးအပ္ျခင္းႏွင့္ ေ႐ႊေပါက္ပင္ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၲေသာမာစာရမွ ေမြးေန႔အလွဴ ျမတ္ဒါနအျဖစ္ ပဲခူးၿမိဳ႕နယ္၊ ဝမ္းဘဲအင္း ေက်း႐ြာ ဣႏၵနိမၼိတသုခ ကုသုိလ္ျဖစ္ေဆးေပးခန္းႏွင့္ သုခကုသုိလ္ျဖစ္ေဆးခန္း(ျပည္)အတြက္ အလွဴေငြ (၁) သိန္းက်ပ္စီအား လွဴဒါန္းခဲ့သည္။
ဓာတ္ပံုမ်ား လင့္ခ္.. https://picasaweb.google.com/107270164380446272814/FFSSDiary
နံနက္ (၈း၃ဝ) နာရီအခ်ိန္တြင္ ေ႐ႊေပါက္ပင္ေတာရေက်ာင္းေ႐ွ႕႐ွိ ၾကာကန္ႀကီးတြင္ ငါးေဘးမဲ့လႊတ္ပြဲ အခမ္းအနားအား စည္ကားသိုက္ၿမိဳက္စြာ က်င္းပခဲ့ကာ နံနက္ (၉းဝဝ) နာရီအခ်ိန္တြင္ မဟာေအာင္ေျမေအာင္ေစတီ စိန္ဖူးေတာ္အထြဋ္တင္လွဴပူေဇာ္ပြဲ အခမ္းအနားအား ေ႐ႊေပါက္ပင္ဆရာေတာ္ႀကီးႏွင့္ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္) ဥကၠ႒ ဦးေက်ာ္သူတို႔ႏွင့္ ရပ္နီးရပ္ေဝးမွ ေရာက္႐ွိလာၾကေသာ ဘုရားဖူးဓမၼမိတ္ေဆြမ်ား၊ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္) အသင္းသား/သူမ်ား၊ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ တပည့္ ဒါယကာ/မမ်ားတို႔ျဖင့္ မိုးေရစက္မ်ားၾကားမွ ေအာင္ျမင္စြာ က်င္းပႏိုင္ခဲ့သည္။

ေန႔လည္ (၂းဝဝ) နာရီအခ်ိန္တြင္ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္) အတြင္းေရးမွဴး ေဒၚေ႐ႊဇီးကြက္သည္ ျပည္ၿမိဳ႕႐ွိ မိုးေမတၱာ ပရဟိတလူငယ္အဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္ ကိုညီညီေအာင္ႏွင့္အတူ ပဲခူးတိုင္းေဒသႀကီး၊ ပန္းေတာင္းၿမိဳ႕နယ္၊ ဥသွ်စ္ပင္ၿမိဳ႕႐ွိ သာေရးနာေရးအဖြဲ႔မွ ထင္းေလာင္စာသံုး မီးသၿဂႋဳလ္စက္အား သြားေရာက္ေလ့လာ ခဲ့ၾကသည္။ ေ႐ႊေပါက္ေတာရေက်ာင္းတိုက္၏ အလွဴဒါန ကုသုိလ္ပြဲႀကီးအား တေန႔ကုန္နီးပါး ပင္ပန္း ႏြမ္းနယ္စြာ လုပ္အားဒါနျပဳခဲ့ၾကေသာ ဘုရားဖူးဓမၼ မိတ္ေဆြအေပါင္းတို႔အား ဦးေက်ာ္သူ ဒါ႐ိုက္တာအျဖစ္ ႐ိုက္ကူးခဲ့ေသာ "ပု႑ားဘကြန္း" ႐ုပ္႐ွင္ဇာတ္ကားအား ည (၇း၃ဝ) နာရီအခ်ိန္တြင္ ျပသခဲ့သည္။

၂၈.၇.၂ဝ၁၂ ရက္ေန႔ နံနက္ (၇းဝဝ) နာရီအခ်ိန္တြင္ ေ႐ႊေတာင္နာေရးကူညီမႈအသင္းမွ ဒါနျပဳ ေကၽြးေမြးေသာ ေ႐ႊေတာင္ေခါက္ဆြဲအား ေ႐ႊေပါက္ပင္ေက်ာင္းဝင္းတြင္ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္) အဖြဲ႔သား/သူမ်ားသံုးေဆာင္ၿပီး ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးအား ႏႈတ္ဆက္ဂါရဝျပဳကာ ရန္ကုန္အျပန္ခရီးတြင္ ႀကိဳ႕ပင္ေကာက္ၿမိဳ႕႐ွိ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္) သုခကုသုိလ္ျဖစ္ေဆးခန္းမွ ဖြင့္လွစ္ေပးလိုက္ေသာ ႏွလံုးလွဆရာေတာ္ အ႐ွင္ပါေမာကၡ ဦးစီးေသာ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)၏ "သုခကုသုိလ္ျဖစ္ ေဆးခန္း(ႀကိဳ႕ပင္ေကာက္)" ဖြင့္ပြဲအခမ္းအနား က်င္းပရာသို႔ နံနက္ (၁၁းဝဝ) နာရီ အခ်ိန္တြင္ ေရာက္႐ွိ ခဲ့သည္။

ထို႔ေနာက္ ႏွလံုးလွဆရာေတာ္ အ႐ွင္ပါေမာကၡ၊ တာဝန္ခံဆရာဝန္ႀကီး ေဒါက္တာဦးဝင္းျမင့္ ႏွင့္ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္) ဥကၠ႒ ဦးေက်ာ္သူတို႔မွ ဖဲႀကိဳးျဖတ္ဖြင့္လွစ္ခဲ့ၿပီး ၿမိဳ႕နယ္သံဃာ့နာယက ဆရာေတာ္ႀကီးထံမွ ၾသဝါဒခံယူကာ အမ်ားျပည္သူကုိယ္စား ေရစက္သြန္းခ် အမွ်ေပးေဝခဲ့သည္။ အခမ္းအနားတြင္ ႏွလံုးလွဆရာေတာ္ အ႐ွင္ပါေမာကၡမွ ေဆးခန္းဖြင့္လွစ္ျခင္း ရည္႐ြယ္ခ်က္အား ႐ွင္းလင္း ေျပာၾကားျခင္း၊ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္) ဥကၠ႒ ဦးေက်ာ္သူမွ ႏႈတ္ခြန္းဆက္ အမွာစကားေျပာၾကား ျခင္း၊ သုခကုသုိလ္ျဖစ္ေဆးခန္း(ႀကိဳ႕ပင္ေကာက္) တာဝန္ခံဆရာဝန္ႀကီး ေဒါက္တာဦးဝင္းျမင့္မွ အမွာ စကားေျပာၾကားျခင္း၊ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္) အတြင္းေရးမွဴး ေဒၚေ႐ႊဇီးကြက္မွ အမွာစကား ေျပာၾကားျခင္း၊ သုခကုသုိလ္ျဖစ္ေဆးခန္း(ႀကိဳ႕ပင္ေကာက္) ဥကၠ႒ ဦးျမင့္သိန္းမွ ေက်းဇူးတင္စကား ေျပာၾကားခဲ့ၿပီး သုခကုသုိလ္ျဖစ္ေဆးခန္း(ႀကိဳ႕ပင္ေကာက္)တြင္ ေဆးကုသမႈခံယူခဲ့ေသာ လူနာတစ္ဦးမွ ေက်းဇူးတင္စကား ေျပာၾကားခဲ့ၿပီး အခမ္းအနားအား ေန႔လည္ (၃းဝဝ) နာရီအခ်ိန္တြင္ စည္ကားသိုက္ ၿမိဳက္စြာျဖင့္ ေအာင္ျမင္စြာ က်င္းပၿပီးစီးႏိုင္ခဲ့ၿပီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔ ဆက္လက္ထြက္ခြာခဲ့ေတာ့သည္။
Posted: 30 Jul 2012 09:41 AM PDT
ထားဝယ္ျမိဳ႕အတြင္း မိုးအဆက္မျပတ္ ရြာသြန္းမႈေၾကာင့္ လူေနရပ္ကြက္တခ်ိဳ႕ ေရနစ္ျမဳပ္ေန

ယခုရက္ပိုင္းအတြင္း မိုးနွစ္ရက္ဆက္ အဆက္မျပတ္ရြာသြန္းမႈေျကာင့္ ထားဝယ္ျမိဳ႕ အတြင္း ဘုေမၼာ္ရပ္ကြက္၊ ရွမၼလည္ဆဲြ ကြက္သစ္၊ ကညံဳရပ္ကြက္အတြင္း ေနရာတခ်ိဳ႕နွင့္ ဆန္းခီ် ကေျမာကင္းျမိဳ႕သစ္ ေနရာတခ်ိဳ႕၌ ေရၾကီးမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚေနျပီး စုစုေပါင္း အိမ္ေထာင္စုသံုးရာေက်ာ္ လူဦးေရတစ္ေထာင္ခန္႔မွာ ေရေဘးႏွင့္ ၾကံဳေတြ႕ ေနၾကရသည္။

ေရၾကီးသည့္ ေနရာမ်ားသို႔ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ အဖဲြ႔ဝင္မ်ား၊ ထားဝယ္(၈၈)မ်ိဳးဆက္မ်ား၊ ထားဝယ္ေက်ာင္းသား သမဂၢအဖဲြ႔ဝင္မ်ား၊ ၾကက္စားျပင္ လူမႈအေထာက္ကူျပဳအဖဲြ႕ (ၾကက္စားျပင္NLDႏွင့္ ံHRDP ကြန္ရက္ ထားဝယ္တို႔မွ ဒုကၡသည္မ်ားအတြက္ ထမင္း၊ စားစရာ၊ ေရသန္႔နွင့္မုန္႔မ်ားအား ေလွငယ္မ်ားျဖင့္ အိမ္တိုင္ရာေရာက္ သြားေရာက္ေဝငွၾကသည္။

ေရေဘးဒုကၡသည္ အဘြားအိုတစ္ဦးက'ကုသိုလ္ရွင္ကေလးတို႔ က်မၼာၾကပါေစ၊ ခ်မ္းသာၾကပါေစ၊ ငါတို႔လိုဒုကၡမ်ိဳးနဲ႔ ကင္းေဝးၾကပါေစကြယ္'ဟုလက္အုပ္ခီ်ကာ ဆုေတာင္းေပးေလ၏။ ေနာက္တစ္ေယာက္ကမူ အဘြားလို မဟုတ္ဘဲ ယိုးဒယားမွာ ေရၾကီးေတာ့ သူတို့ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ေတြ ခ်က္ခ်င္းေရာက္လာတာ တီဗီြကေန ျမင္ရတယ္ကြဟု ေနာက္သလိုလိုနွင့္ေျပာ၏။ လယ္ပိုင္ရွင္တစ္ေယာက္၏ ရင္ဖြင့္သံကေတာ ့အမ်ားနဲ႔မတူ သတိျပဳစရာပင္'ေရထရက္လည္းျဖင့္ မိုးကလည္းဆက္တိုက္ရြာ ဒီၾကားထဲ ရထားလမ္းကလည္း တမံပိတ္သလို ကန့္လန္႔ျဖတ္ ေဖာက္ထားေတာ့ မယံုရင္ၾကည့္ေန ဒီထက္ေတာင္ေရၾကီးအံုးမယ္ကြ 'ငါတို႔ကေတာ့ ရထားလမ္းေၾကာင့္ လယ္ေျမလည္း အသိမ္းခံရတယ္။ ေရၾကီးလို႔ စပါးေတြလည္း အျမဲဆံုးတယ္၊ လယ္ေတြအစား ျပန္ေပးေတာ့လည္း လယ္လုပ္လို႔ မရတဲ့ေနရာ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ'ဟု စိတ္လိုက္မာန္ပါ ေျပာဆိုသံမ်ားကို ထမင္းထုပ္မ်ား လွဴေနရင္းပင္ ရင္တြင္းစကားမ်ားကို ၾကားခဲ့ရပါသည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ေတာ့ ျပည္ေထာင္စုႏွင့္ၾကံ့ခိုင္ဖြံ႕ျဖိဳးေရး ပါတီဝင္မ်ားကလည္း မာမားေခါက္ဆဲြထုပ္မ်ားကို လာေရာက္ လွဴဒါန္းသြားေၾကာင္းၾကား သိရပါသည္။

အပတ္စဥ္ စေနအာရုဏ္ဆြမ္းအဖဲြ႔ (ဘုေမၼာ္)ႏွင့္ ကိုသန္းဝင္း (ထားဝယ္၈၈မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသား)တို႔မွ ၃ဝ.၇.၂ဝ၁၂ရက္ေန႔ တြင္ဒုကၡသည္(၄ဝဝ)အတြက္ ထမင္း၊ ဟင္း၊ ေရသန္႔ႏွင့္ မားမား ေခါက္ဆြဲေျခာက္ထုပ္မ်ားကို လွဴဒါန္းခဲ့သည္။ ကိုသန္းဝင္းမွ'ေရၾကီးေနျပီဟု သိသိခ်င္း ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ ရင္းႏွီးတဲ့ ေဆးဆိုင္ေတြမွာ အလွဴခံျပီး စေနအာရုဏ္ဆြမ္း လွဴအဖဲြ႔နဲ႔ ေပါင္းျပီး ခ်က္ခ်င္းပဲ စီစဥ္နိုင္ခဲ့ပါတယ္' ဟုေျပာဆိုသြားခဲ့ပါသည္။

ထားဝယ္ျမိဳ႕မွ ေရေဘးဒုကၡသည္ ျပည္သူမ်ားအတြက္ တတ္ႏိုင္တဲ့ဘက္က ကူညီပံ့ပိုး လွဴဒါန္းၾကပါလို႔ တိုက္တြန္းႏွဳိးေဆာ္ အပ္ပါတယ္..။

ေမာင္ထားဝယ္သား..

အၿငိမ္းစားဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သူရဦးတင္ဦး၏ စစ္မႈထမ္းဘ၀ ရခိုင္ျပည္နယ္ အေတြ႔အႀကံဳမ်ား (အပိုင္း - ၁) by demowaiyan

အၿငိမ္းစားဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သူရဦးတင္ဦး၏ စစ္မႈထမ္းဘ၀ ရခိုင္ျပည္နယ္ အေတြ႔အႀကံဳမ်ား (အပိုင္း - ၁)


အၿငိမ္းစားဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သူရဦးတင္ဦး၏ စစ္မႈထမ္းဘ၀ ရခိုင္ျပည္နယ္ အေတြ႔အႀကံဳမ်ား 
(အပိုင္း - ၁)


အၿငိမ္းစားဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သူရဦးတင္ဦး၏ စစ္မႈထမ္းဘ၀ ရခိုင္ျပည္နယ္ အေတြ႔အႀကံဳမ်ား (အပိုင္း - ၁) by demowaiyan


တပ္မႉးတပ္သား ေျပာစကား (၁၁၇)

ဗီအိုေအ ။ ။ ၂၀၁၂ ဇူလိုင္ ၂၈

အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဴပ္ရဲ႕ နာယက တစ္ဦးျဖစ္တဲ့၊ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ရဲ႕ စတုတၳေျမာက္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ အျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သူ၊ အၿငိမ္းစားဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သူရ ဦးတင္ဦးကို၊ ၁၉၄၈ လြတ္လပ္ေရးခါနီး အခ်ိန္က စတင္ ခဲ့တဲ့၊ ရခိုင္ျပည္နယ္ရဲ႕ မတည္မၿငိမ္ အေျခအေနေတြနဲ႔ သူ ရခိုင္ျပည္နယ္မွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ စဥ္က အေတြ႔အႀကံဳ ေတြကို၊ ဦးေရာ္နီညိမ္းက ေမျမန္းေဆြးေႏြးၿပီး၊ ဒီသီတင္းပတ္ရဲ႕“တပ္မႉးတပ္သား ေျပာစကား” က႑ကို တင္ဆက္ လိုက္ပါတယ္။

ဦးတင္ဦး ။ ။ အဲဒီတုန္းက ဒီလို ျဖစ္တာဗ်။ က်ေနာ္တို႔ လြတ္လပ္ေရးရခါနီး အခ်ိန္ေလာက္မွာ ျပႆနာေလးေ တြ ေပၚလာတာက က်ေနာ္တို႔နဲ႔အတူ တၿပိဳင္နက္ထဲ အိႏၵိယကလည္း လြတ္လပ္ေရး ရခဲ့တယ္။ အိႏၵိယက သိတဲ့ အတိုင္း မစၥတာဂ်င္းနား (ပါကစၥတန္လြတ္လပ္ေရးေခါင္းေဆာင္ မိုဟာမက္အလီဂ်င္းနား Muhammad Ali Jinnah) တို႔က မဟတၱမဂႏၶီ (Mahatma Gandhi) တို႔၊ ေနရူး (Jawaharlal Nehru) တို႔ (အိႏၵိယလြတ္လပ္ေရးေ ခါင္းေဆာင္မ်ား) ကို တိုင္းျပည္ခဲြထြက္မယ္လို႔ ေတာင္းဆိုေတာ့၊ မဟတၱမဂႏၶီတို႔၊ ေနရူး တို႔က သေဘာမက်ဘူးေ ပါ့။ သို႔ေသာ္လည္း မစၥတာ ဂ်င္းနားတို႔က ပါကစၥတန္ဆိုၿပီး လုပ္ခ်င္တယ္ ဆိုေတာ့၊ ေနာက္ေတာ့ သူတို႔ ခဲြေပးလိုက္ရေတာ့၊ အေရွ႕ပါကစၥတန္ (East Pakistan)နဲ႔ အေနာက္ပါကစၥတန္ (West Pakistan) ဆိုၿပီး ျဖစ္သြားတာေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႔ဘက္က လည္း နတ္ျမစ္ (Naff River) ဆိုတာက ဟိုဘက္က ဒီဘက္ကိုကူး၊ ဒီဘက္က ဟိုဘက္ကိုကူး၊ ဥဒဟို ၀င္ထြက္သြား လာေနတာကိုး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ အားလံုးက အဂၤလိပ္ရဲ႕ ကၽြန္ႏိုင္ငံ၊ ကၽြန္သားေတြကိုး ဗ်။ အဲဒီေတာ့ ကူးၾကသြားၾကနဲ႔ ဒါေတြက ကူးလူးဆက္ဆံမႈေတြက ရိွေနတာကိုး။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ စစ္(ဒုတိယကမၻာစစ္)ကလည္း ၿပီး သြားၿပီဆိုေတာ့၊ စစ္နဲ႔အတူပါလာတဲ့ ဘဂၤါလီအလုပ္သမားတို႔ ဘာတို႔ စသည္ျဖင့္ ပါလာၾကတာကေတြ ဒီဘက္ကို ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေရာက္လာၾကၿပီးေတာ့ ဒီဘက္မွာပဲ နည္းနည္းပါးပါး က်န္ရစ္ခဲ့ၾကတာေတြ ရိွေကာင္းရိွ ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီတံုးက အဲဒီေဒသေနရာမွာ ဘူးသီးေတာင္ ေမာ င္ေတာေဒသမွာေတာ့ ရခိုင္ရြာေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရိွၾကတယ္။ အဲဒီေတာ့ ၀င္လာတာေတြက မသိသာဘူးေ ပါ့။ အဲဒီလို ျဖစ္ခဲ့တယ္ေပါ့။

ဦးေရာ္နီညိမ္း ။ ။ အန္ကယ့္ကို တစ္ခု ေမးၾကည့္ခ်င္တာက၊ အဂၤလိပ္ကေနၿပီးေတာ့မွ ဂ်ပန္ကို ျပန္တိုက္ဖို႔ အတြက္ သူတို႔(ဘဂၤါလီ)ေတြကို လက္နက္တပ္ဆင္ၿပီးေတာ့မွ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲကို လႊတ္လိုက္တယ္၊ အန္ကယ္တို႔ ရဲ႕ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး ဗမာ့တပ္မေတာ္နဲ႔ ေပါင္းၿပီး တိုက္ဖို႔ (သို႔မဟုတ္) အဂၤလိပ္တပ္နဲ႔ ေပါင္းၿပီး တိုက္ဖို႔ သေဘာနဲ႔။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ေတြက ဂ်ပန္နဲ႔လည္း ေသခ်ာမတိုက္လိုက္ရဘူး၊ လက္နက္ေတြနဲ႔ က်န္ခဲ့တယ္ ဆိုတဲ့ သေဘာလား။ အဲဒါ အန္ကယ္ သိသေလာက္ ေျပာျပေပးပါ ခင္ဗ်။

ဦးတင္ဦး ။ ။ ဟုတ္တယ္၊ အဲဒီတံုးက အေရွ႕ပါကစၥတန္ဆိုၿပီး ဖြင့္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ၊ ဒီဘက္က ေနာင္ေသာ အခါ (ဘဂၤါလီ) ေခါင္းဆာင္ျဖစ္မဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြက၊ အေရွ႕ပါကစၥတန္နဲ႔ တဆက္ထဲ တတဲြထဲ ေမယုျမစ္ (Mayu River)ရဲ႕ အေနာက္ဘက္မွာ ေမယုနယ္ေပါ့၊ ေမယုနယ္ ဆိုတာ ဘူးသီးေတာင္ ေမာင္ေတာ ပါပဲ။ အဲဒီေမယုနယ္ ကို district (ခရိုင္) တစ္ခုအေနနဲ႔ အေရွ႕ပါကစၥတန္ထဲကို ပါေစခ်င္တဲ့ သေဘာရိွတယ္။ အဲဒီအတြက္ ေျပာတာ ဆိုတာေတြေတာ့ ရိွတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း မစၥတာဂ်င္းနားတို႔ (ပါကစၥတန္) ေခါင္းေဆာင္ေတြ အားလံုးက၊ ဒီဘက္ (အေရွ႕ပါကစၥတန္နဲ႔ ဆက္စပ္ေနတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံဘက္ျခမ္း) နဲ႔ ပတ္သက္တာေတြကို လံုး၀ စိတ္ပါ၀င္စားျခင္း မရိွဘူး။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဒါနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ကင္းကင္းရွင္းရွင္း ျပတ္ျပတ္သားသား ေနလိုက္တယ္။

သို႔ေသာ္ လည္းပဲ ဒီဘက္မွာက ခုနက က်န္ရစ္ခဲ့ တဲ့ လက္နက္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္တာေတြ၊ အရင္တံုးက (ဂ်ပန္ကိုတိုက္ဇို႔ လြတ္လိုက္တဲ့) ဒီဘက္ကို Bengal (ဘဂၤလား) ဘက္ကေန ပါလာတဲ့သူ (ဘဂၤါလီ)ေတြကလည္း ရိွေနၾကေတာ့၊ သူတို႔က ဆက္ၿပီးေတာ့ ေမယုကမ္းေျခ၊ ေမယုျမစ္ရဲ႕ အေနာက္ဘက္ကမ္းကို သူတို႔က စိုးမိုးထားရမယ္ ဆိုၿပီးေ တာ့၊ မူဂ်ာဟစ္ဒင္ (အာရဗီ (Arabic) ဘာသာစကားႏွင့္ ဘာ သာေရးအရ ခုခံစစ္ပဲြဆင္ႏဲႊသူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ အား မူဂ်ာဟစ္ (Mujahid)၊ တစ္ေယာက္ထက္မက အမ်ားဆိုလွ်င္ မူဂ်ာဟစ္ဒင္ Mujahidin, Mujahideen) ဆိုၿပီးေတာ့၊ မူဂ်ာဟစ္ေတြ ေပၚေပါက္လိုက္တာေပါ့။ အဓိပၸာယ္ကေတာ့ အဲဒီ မွာရိွတဲ့နယ္ေျမနဲ႔ ဆက္စပ္ၿပီး တာ့၊ ေမယုနယ္ဆိုတာကို ထူေထာင္ခ်င္တဲ့ သေဘာေတြရိွတယ္။ အဲဒီအခါက်ေတာ့ ႏိုင္ ငံရဲ႕အခ်ဳပ္အျခာကို ထိခိုက္လာတာက တစ္ေၾကာင္း၊ အဲဒီဟာက အႏၱရာယ္လည္းႀကီးမားေနတာက တစ္ေၾကာင္း၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာ (ယခု တရုတ္ႏိုင္ငံတြင္ ေနထိုင္သည့္ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၏ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးျဖစ္သူ ရဲေဘာ္သံုး က်ိပ္၀င္ အၿငိမ္းစားဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာ) ေခါင္းေဆာင္တဲ့ ဗမာ့ေသနတ္ကိုင္တပ္ရင္း(၅)(သနက ၅)က သြား ၿပီးေတာ့ ဒီမူဂ်ာဟစ္ေတြကို ႏိွမ္နင္းတိုက္ခိုက္ေခ်မႉန္းလိုက္ရတယ္။ ဒီ သနက(၅)အတြက္ လိုအပ္တဲ့ စစ္သည္ အင္အားကို စစ္ ေရးေလ့က်င့္မႈအတြက္ ေမၿမိဳ႕(ျပင္ဦးလြင္)မွာရိွတဲ့ training depot (BATD – Burma Army Training Depot) ေလ့ က်င့္ေရးတပ္မွာ ေလ့က်င့္ေပးၿပီးေတာ့၊ သူတို႔ကို ျမန္ျမန္ေက်ာင္းဆင္းေပးပါလို႔ ေျပာ တဲ့အတြက္၊ အဲဒီ train (ေလ့က်င့္ ေရး)လုပ္ေနၾကတဲ့အထဲက တပ္ခဲြႏွစ္ခဲြကို ေလယာဥ္ပ်ံနဲ႔၊ အဲဒီတံုးက အင္ဒို နီးရွားက လာတဲ့ (သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရး) Zero Zero One ေလယာဥ္ႀကီးေတြ ကက္သရင္းနား (Katherina) ေလယာဥ္ႀကီးေတြနဲ႔ က်ေနာ္တို႔က ခူသယ္ေခါက္သယ္ (ရခိုင္ျပည္နယ္ကို) ပို႔တယ္။ က်ေနာ္ကိုယ္ တိုင္ ပို႔ရတယ္။ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ပဲ ဒီေလယာဥ္ေတြအေပၚမွာ လိုက္ ၿပီးေတာ့ ေန႔ခ်င္းျပန္ ခ်က္ခ်င္းပို႔ဖူးတယ္။

ဦးေရာ္နီညိမ္း ။ ။ အဲဒီ သြားတိုက္တဲ့ တပ္ရင္း(သနက ၅)ထဲက ထင္ရွားတဲ့သူေတြ ေျပာျပပါလား ခင္ဗ်။

ဦးတင္ဦး ။ ။ ဦးလြင္ (ကြယ္လြန္သူ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ အတြင္းေရးမႉး အၿငိမ္းစားဗိုလ္မႉးႀကီး ေမာင္ လြင္) ပါတယ္။ ဦးၾကည္ေမာင္ ပါတယ္။။ သူတို႔တပ္ရင္းမႉးက ဒုတိယဗိုလ္မႉးႀကီး ကင္မ္ပက္က္နက္ (Lt. Colonel Campecgnec)။ ဦးၾကည္ေမာင္က ေမဂ်ာ(ဗိုလ္မႉး)ၾကည္ေမာင္ 2 IC (Second-in-Command ဒုတပ္ရင္းမႉး) ဗ်။ captain(ဗိုလ္ႀကီး)ေမာင္လြင္တို႔ကေတာ့ သူတို႔ေအာက္က တပ္ခဲြမႉးေတြ။ ေနာက္တစ္ေယာက္က ေနာက္ပိုင္း အင္းစိန္ တိုက္ပဲြမွာ က်သြားတဲ့ ဂ်ပန္ေခတ္စစ္တကၠသိုလ္က ဆင္းလာတဲ့ ဗိုလ္လွ ေသာင္း (ဗိုလ္မႉးလွေသာင္း)။ သူတို႔ ပါၾကတယ္။ ( ေမဂ်ာၾကည္ေမာင္ = ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပဲြကာလ အမိ်ဳးသားဒီမိုကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ ဥကၠ႒ ကြယ္လြန္သူ အၿငိမ္းစားဗိုလ္မႉးႀကီးၾကည္ေမာင္)

ဦးေရာ္နီညိမ္း ။ ။ သူရဦးထြန္းတင္(၁၉၈၈ စက္တင္ဘာ ၁၈ ရက္ေန႔ စစ္အာဏာသိမ္းခ်ိန္ က၊ ျမန္မာ့ဆိုရွယ္ လစ္လမ္းစဥ္ပါတီအစိုးရ၏ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ အၿငိမ္းစားဗိုလ္မႉးႀကီး သူရထြန္းတင္) လည္းပါတယ္။ သူေရးတဲ့ (က်ေနာ္ က်င္လည္ခဲ့ရေသာ ျမန္မာႏွင့္ကမၻာ)စာအုပ္မွာ ပါတယ္။

ဦးတင္ဦး ။ ။ ဟုတ္တယ္။ ဦးထြန္းတင္က အဲဒီတံုးက captain ။ ဦးထြန္းတင္လည္း ပါမယ္။ ဘာေၾကာင့္လည္း ဆိုေတာ့ သူကလည္း သနက(၅)ကပဲ။ အဲဒီတံုးက ဒီသနက(၅) တပ္ရင္း တစ္ရင္းလံုးပဲ (မူဂ်ာဟစ္ေတြကို) သြား တိုက္ခဲ့ပါ တယ္။ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ပဲ တိုက္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ တပ္က ရဲေဘာ္ေတြဆိုတာက သိတဲ့အတိုင္းပဲ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ ေရးတံုးကေကာ၊ BDA (Burma Defence Army - ယခင္ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္ (Burma Independence Army – BIA) ကို ဂ်ပန္ေခတ္တြင္ BDA ဟု ေျပာင္းလဲဖဲြ႔စည္း) တံုးကေကာ၊ ပါလာၾက တဲ့သူေတြ။ သူတို႔ကို စစ္ေရး ေလ့က်င့္ခန္းေတြ က်ေနာ္တို႔က ေပးၿပီးမွ ရခိုင္ကို လႊတ္ခဲ့တာဆိုေတာ့၊ သူတို႔က စစ္ေရးစစ္ေသြးစစ္ရည္၀ ေနၿပီးသားေတြ။ က်ေနာ္တို႔က ေလ့က်င့္ေပးလိုက္တဲ့ ဒီစစ္သည္ေတြကို က်ေနာ္တို႔က ကမန္းကတမ္း ေက်ာင္းဆင္းေပးလိုက္ရ တာ ဗ်။ သူတို႔ကို ေက်ာင္းၿပီးေအာင္ (၆)လ (၇)လ သင္တန္းမေပး လိုက္ရဘူး။

သံုးေလးလေလာက္နဲ႔ သင္တန္းေပးၿပီး က်မ္းသစၥာ က်ိန္ဆိုၿပီးတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္း ေလယာဥ္နဲ႔ ပို႔လိုက္ ရတာ။ ေတာက္ေလွ်ာက္ ရခိုင္ျပည္နယ္ကို ပို႔လိုက္ရတာ။ (ဗမာ့တပ္မေတာ္ကို ဒုတိယကမၻာစစ္အၿပီး ျပန္လည္ဖဲြ႔ စည္းေသာအခါ၊ အရာရိွနွင့္စစ္သည္အားလံုး ၿဗိတိသွ်စစ္တပ္၏ အေျခခံစစ္သင္တန္းမွ စ၍ ျပန္တက္ၾကရၿပီး၊ စစ္သည္မ်ားမွာ အေျခခံစစ္သင္တန္းၿပီးဆံုးလွ်င္ တပ္သားသစ္မ်ား အျဖစ္ က်မ္းသစၥာက်န္ဆိုၾကရသည္။) အဲဒီ တံုးက တိုက္ၿပီးျပန္လာၾကတဲ့သူေတြ ေျပာျပတာက၊ မူဂ်ာဟစ္ေတြကို ကာဆင္ႀကီး ဆိုတဲ့ ပုဂၢိဳလ္က အုပ္ခ်ဳပ္ တယ္။ ကာဆင္ႀကီး တိုက္ပဲြမွာက်သြားေတာ့၊ မူဂ်ာဟစ္ေတြ အစိပ္စိပ္အမႊာမႊာ အကဲြကဲြအျပားအျပား ျဖစ္ၿပီးေတာ့မွ၊ ေနာက္ထပ္ေခါင္းေဆာင္ ကာဆင္ေလး ဆိုတာ ေပၚလာတယ္တဲ့။

ေနာက္ပိုင္းမွာ က်ေနာ္တို႔ ဆက္ၿပီး တိုက္ရတာကေတာ့ ကာဆင္ေလးကေန ေပါက္ဖြားလာတဲ့ ေမြးထုတ္ထားတဲ့ စူရစ္အာမက္တို႔ စူရတန္ေမာက္ တို႔။ ဒီ ေနာက္ေပါက္ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ က်ေနာ္ ရခိုင္တပ္ေပါင္းစုမႉး ျဖစ္လာေတာ့၊ နည္းနည္းပါးပါး ေျပာက္ တိေျပာက္က်ား ေတြ႔ရျပန္ေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္လို႔ အေရွ႕ပါကစၥတန္နဲ႔ က်ေနာ္တို႔နဲ႔ နတ္ျမစ္ (Naff River)ကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ျပႆနာျဖစ္လို႔ တိုက္ၾကရတဲ့အခ်ိန္မွာ၊ ေျချမန္တပ္ရင္း(၄)နဲ႔ ေျချမန္တပ္ရင္း(၅)က လာၿပီး ကူညီခဲ့တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္၊ (ဘူးသီးေတာင္ေမာင္ေတာ) ေျမာက္ဘက္အျခမ္းမွာ မူဂ်ာဟစ္ ခိုေအာင္းေနတာကို တိုက္မယ္ဆိုၿပီး ေတာ့၊ ဂုတ္ပိတံတား ေျမာက္ဘက္ျခမ္း ေတာ္ေတာ္လွမ္းလွမ္းမွာ ေတာ္ေတာ္ေလး လိုက္တိုက္ လိုက္တာ့၊ အဲဒီ မူဂ်ာဟစ္ ေနာက္ဆံုးအသုတ္ကို က်ေနာ္တို႔ကို အျပတ္ကို ခ်ပစ္လိုက္တယ္။ အဲဒီမွာ မူဂ်ာ ဟစ္ ေလးဆယ္ေက်ာ္ ငါးဆယ္ ေလာက္ ေသတယ္။

ေနာက္ၿပီးေတာ့ လက္နက္ေတြ ရလိုက္တယ္။ အဲဒီတံုးက သတင္းၾကားလို႔၊ အဲဒီေတာင္ေက်ာ ေပၚက ျဖတ္ၿပီးေတာ့ လက္နက္ကိုင္အဖဲြ႔အစည္းေတြ ေရာက္ေနတယ္ ၾကားလို႔၊ သြားတိုက္တာ။ က်ေနာ့္မွာ အခြင့္အေရးေကာင္း တစ္ခု ရတာက၊ ေျချမန္တပ္ေတြက ေရာက္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ နယ္စပ္မွာျဖစ္ေနတဲ့ကိစၥေတြကလည္း (နယ္နိမိတ္)တိုင္းဖို႔ထြာဖို႔ သေဘာတူၿပီးဆံုးျဖတ္လိုက္ေတာ့၊ ဒီတပ္ေတြကို ျပန္ပို႔ရမယ့္အစား မပို႔ခင္မွာ အဲဒီ ဂုတ္ပိတံတား ရဲ႕ ေျမာက္ဘက္ျခမ္း၊ ဂုတ္ပိတံတားဆိုတာက ဘူးသီးတာင္ေျမာက္ဘက္ကို တက္သြားတဲ့အခါ ေတာင္ဘဇား၊၊ ေတာင္ဘဇား ၿပီးရင္ ဂုတ္ပိတံတား၊ ဂုတ္ပိတံ တားၿပီးရင္ ေျမာက္ဘက္မွာ ပန္ဇီဘဇား ဆိုတာရိွတယ္။ အဲဒီေတာင္ေပၚ ေတာင္ေက်ာမွာ သြားတိုက္လိုက္တဲ့ အခါ၊ ေနာက္ဆံုးအျပတ္ခ်လိုက္တဲ့အခါ အဲ့ဒီမွာ မူဂ်ာဟစ္ဟာ ျပတ္ထြက္သြားၿပီ။ ၿပီးသြားၿပီ။

ဦးေရာ္နီညိမ္း ။ ။ အဲဒါ ဘယ္ခုႏွစ္ကလဲ အန္ကယ္။

ဦးတင္ဦး ။ ။ အဲဒါက က်ေနာ္ တပ္ေပါင္းစုမႉးဘ၀၊ ရခိုင္မွာ ဆိုေတာ့ ၁၉၅၉ ေပါ့။ (၁၉၆၀) ေရြးေကာက္ပဲြ မလုပ္ရ ေသးဘူး။ တပ္ေတြကို စစ္ေဆးၿပီး ကိုယ့္္နယ္စပ္နဲ႔ပတ္သက္တာေတြ ကိုယ္လံုၿခံဳေအာင္ လုပ္ၾကရမယ္ ဆိုတဲ့အခ်ိန္မွာ၊ နတ္ျမစ္ (Naff River) တေလွ်ာက္ကို က်ေနာ္တို႔ သြားၾကည့္လိုက္တဲ့အခါမွာ၊ လူေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားက ရြာေတြမွာ စာရင္းမရိွ အင္းမရိွ လူေတြထပ္ျပဳၿပီးေနေနၾကတာေတြကို ရွင္းရလင္းရမယ္ဆိုေတာ့၊ အဲဒါေတြကို က်ေနယ္တို႔က ရွင္း ရလင္းရတာေပါ့ဗ်ာ။ ရွင္းရလင္းရတယ္ ဆိုတာက၊ သူတို႔နဲ႔ပတ္သက္တာေတြ ကို စစ္ေဆး၊ မသကၤာဘြယ္ျဖစ္တဲ့သူ (အေရွ႕ပါကစၥတန္)ဘက္မွ ခိုး၀င္လာသူေတြကို eviction order (မိမိပိုင္ နယ္ေျမမွ ႏွင္ထုတ္သည့္ အမိန္႔)ေပးရတယ္။ က်ေနာ္ မွတ္မွတ္ရရ မွတ္မိသေလာက္ကေတာ့ (ခိုး၀င္လာသူ) လူ တစ္ေသာင္းသံုးေထာင္ရွစ္ရာနီးနီးေလာက္ကို၊ eviction order နဲ႔ ေမာင္ေတာ ေျမာက္ဘက္ျခမ္းကေန ေတာင္ၿပိဳ တို႔လို ေနရာေတြမွာ နတ္ျမစ္တေလၽွ်ာက္ ေဘးနားကလူေတြ သိပ္သိပ္သည္းသည္း ျဖစ္ေနတဲ့ အပိုင္းနားက လူေတြကို အားလံုးစစ္ေဆးၿပီးေတာ့၊ အဲဒီ့ေနာက္ပိုင္းမွာ မွတ္ပံုတင္ လုပ္တာပဲ ဗ်။ မွတ္ပံုတင္ကို စၿပီး လုပ္ရတာ ပဲ။ အဲဒီတံုးက မွတ္ပံုတင္ဆိုတာ မရိွေသးဘူး။

ဦးေရာ္နီညိမ္း ။ ။ ဟုတ္ကဲ့၊ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ၁၉၅၉ ခုႏွစ္မွာ စၿပီး အမ်ိဳးသားမွတ္ပံုတင္ စၿပီးေပၚေပါက္္ခဲ့တယ္လို႔ မွတ္သားဖူးပါတယ္။

ဦးတင္ဦး ။ ။ ဟုတ္တယ္၊ အဲဒီတံုးက စၿပီး အမ်ိဳးသားမွတ္ပံုတင္ စၿပီး ျဖစ္လာတာ။ အဲဒါ (eviction order ေဆာင္ရြက္ျခင္း) ၿပီးသြားၿပီး နည္းနည္း ေအးေအးေဆးေဆး ျဖစ္သြားေတာ့မွ ဟိုတံုးကအေခၚ ရခိုင္တိုင္း အတြက္ မွတ္ပံုတင္အရာရိွေတြ (လ၀က - လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရးႏွင့္ ျပည္သူ႔အင္အားဦးစီးဌာန အရာရိွမ်ား) ေရာ က္လာၿပီးေတာ့၊ သူတို႔ကုိ ၀ိုင္းၿပီး က်ေနာ္က ကူညီရတာကိုး။ မွတ္ပံုတင္ကိစၥေတြ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ၿပီးေအာင္ နယ္စပ္ေတြမွာ ေတာက္ေလွ်ာက္ က်ေနာ္ တို႔ဆီက တိုက္ေရယာဥ္တို႔ စစ္ေရယာဥ္တို႔ နဲ႔၊ ေနာက္သူတို႔အ တြက္ ေရယာဥ္ေတြကိုလည္း လံုၿခံဳေရးအေၾကာင္းျပဳၿပီး ငွားၿပီးေတာ့ အကုန္လံုးကို ျမန္ျမန္လုပ္ရတာပဲေလ။

ဦးေရာ္နီညိမ္း ။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ၁၉၆၀ ေရြးေကာက္ပဲြအခ်ိန္ေရာက္လာေတာ့၊ ရိုဟင္ဂ်ာကို (၀န္ႀကီးခ်ဳပ္) ဦးႏုကလည္း အသိအမွတ္ျပဳခဲ့တယ္ ဆိုတဲ့အသံေတြကိုလည္း၊ အခုေနာက္ပိုင္း က်ေနာ္တို႔ ၾကားၾကရပါတယ္။ အဲဒီကိစၥရဲ႕ အရင္းအ ျမစ္ အစပထမက ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲဆိုတာကို၊ အန္ကယ္သိသေလာက္ ရွင္းျပပါ။

ဦးတင္ဦး ။ ။ ဒီလိုဗ်။ အဲဒီအခ်ိန္ေလာက္အထိက၊ က်ေနာ္လည္း ရိုဟင္ဂ်ာဆိုတာကို မသိဘူး၊ ၾကားလည္း မၾကားဖူး ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္လိုျဖစ္သြားခဲ့သလဲဆိုေတာ့ caretaker government (၁၉၅၈-၁၉၆၀ အိမ္ေစာင့္အစိုးရ) အခ်ိန္ မတိုင္ခင္မွာ ၁၉၅၆ ခုႏွစ္မွာ ေရြးေကာက္ပဲြ တစ္ေခါက္လုပ္ခဲ့တာကိုး။ အဲဒီ ၁၉၅၆ ေရြးေကာက္ပဲြမွာ ဘာျဖစ္ခဲ့သလဲ ဆိုေတာ့၊ အဲဒီ ဘူးသီးေတာင္ေမာင္ေတာ ကေန အမတ္ေလးေယာက္ ေပၚလာခဲ့တယ္။ စူလတန္မာမြတ္ ရယ္၊ စူလ တန္အာမက္ ရယ္၊ အဘူေဘာေရွာ ရယ္၊ အဘူလခိုက္ ရယ္။ က်ေနာ္ သူတို႔နာမည္ေတြ ေကာင္းေကာင္းမွတ္မိတယ္။ စူလတန္မာမြတ္က ဘူးသီးေ တာင္ ေတာင္ပိုင္း၊ အဘူေဘာေရွာက ဘူးသီးေတာင္ေျမာက္ပိုင္း၊ စူလတန္အာမက္က ေမာင္ေတာေတာင္ပိုင္း၊ အဘူလခိုက္က ေမာင္ေတာေျမာက္ပိုင္း၊ အမတ္ေတြ ျဖစ္လာၾကတယ္။ သူတို႔က ဖဆပလ (၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးႏု ဦးေဆာင္သည့္ အာဏာရ ဖက္ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရးျပည္သူ႔လြတ္လပ္ေရး ပါတီ)ထဲကေန ပါလာၾက တယ္။ ေရြးေ ကာက္ပဲြမွာ ၀င္ပါလာၾကေတာ့………

ဦးေရာ္နီညိမ္း ။ ။ ဟုတ္ကဲ့ အန္ကယ္၊ တစ္ခုသိခ်င္တာက အဲဒီတံုးက အမ်ိဳးသားမွတ္ပံုတင္ ဆိုတာ မလုပ္ ရေသးဘူးဆိုေတာ့၊ အဲဒီအမတ္အေရြးခံ ပုဂၢိဳလ္ေတြကို ျမန္မာႏိုင္ငံသားအျဖစ္ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ အသိအမွတ္ျပဳ ခဲ့ၾကသလဲ။

ဦးတင္ဦး ။ ။ အဲဒါက အဲဒီမွာ ဘူးသီးေတာင္ေမာင္ေတာမွာ ရိွေနတဲ့လူ အားလံုးကို (အာဏာရ ဖဆပလ အစိုးရက) ျမန္မာႏိုင္ငံသား ျဖစ္တယ္လို႔ လုပ္လိုက္တဲ့အျပင္၊ အဲဒီမွာ ရိုဟင္ဂ်ာအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳေပး ဖို႔ ေျပာလိုက္ၾကတာေၾကာင့္၊ ဦးႏုက ရိုဟင္ဂ်ာဆိုတာ ရိွတယ္လို႔ ဆိုၿပီး ဘာေတြလုပ္ေပးလိုက္သလဲ ဆိုေတာ့၊ ရိုဟင္ဂ်ာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အာရဗီ (Arabic) ဘာသာနဲ႔ ထုတ္တဲ့ သတင္းစာတို႔၊ အူရဒူ (Uradu) ဘာသာနဲ႔ထုတ္တဲ့ သတင္းစာတို႔၊ ျမန္မာ့အသံ မွာ ရိုဟင္ဂ်ာနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အစီအစဥ္အခန္းက႑တစ္ခုကို တစ္ေန႔ကို ၁၅ မိနစ္ လႊင့္ေပးတာတို႔၊ ျဖစ္သြားခဲ့တယ္။ အဲဒီမွာ ေတာ္ေတာ့ကို ေဒါေတြကန္ၾကနဲ႔ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ကို ျပႆနာေ တြ ျဖစ္ၾကတယ္။ အဲဒီ့ေတာ့မွပဲ ရိုဟင္ဂ်ာ ဆိုတာကို ေတာ္ေတာ္ၾကားဖူးလိုက္တာပဲ။

ဦးေရာ္နီညိမ္း ။ ။ ဟုတ္ကဲ့၊ အန္ကယ့္ကို တစ္ခုေလာက္ေတာ့ ထပ္ၿပီးေမးခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီလို ၁၉၅၆ ခုႏွစ္ မွာ ျဖစ္လာေတာ့၊ ဒါက ဦးႏုရဲ႕ အရပ္သားအစိုးရက လုပ္တာ။ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္း ဦးေဆာင္တဲ့ အိမ္ေစာင့္အစိုး ရ ေပၚလာတဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့၊ ဒီကိစၥကို ဘယ္လို သေဘာထားပါသလဲ။

ဦးတင္ဦး ။ ။ က်ေနာ္ကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ရိုဟင္ဂ်ာ မရိွဘူးဆိုတဲ့ သေဘာပဲထားတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ရိုဟင္ဂ်ာဆိုတာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ လူမ်ိဳးအေနနဲ႔ ျပစရာ မရိွဘူးေလ။

ဦးေရာ္နီညိမ္း ။ ။ ဒါက အန္ကယ္က အဲဒီအခ်ိန္က ရခိုင္တပ္ေပါင္းစုမႉးအေနနဲ႔ သေဘာထားတာ။ သို႔ေသာ္ လည္းပဲ က်ေနာ္သိခ်င္တာက အစိုးရအဖဲြ႔ တစ္ဖဲြ႔လံုးအေနနဲ႔ေကာ၊ သို႔မဟုတ္ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာန အေန နဲ႔ေကာ၊ တရား၀င္ ဘယ္လို သေဘာထားပါသလဲ။ အဲဒီ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္ caretaker government (အိမ္ေစာင့္အစိုး ရ) ေအာက္မွာ။

ဦးတင္ဦး ။ ။ ရိုဟင္ဂ်ာ ဆိုတာ မရိွဘူး။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခုေတာ့ ရိွတယ္။ ဘယ္လိုလုပ္လိုက္လဲဆိုေတာ့၊ (၁၉၆၀ ေရြးေကာက္ပဲြအႏိုင္ရ ဦးႏု၏ သန္႔ရွင္း ဖဆပလ (၁၉၆၁ တြင္ ျပည္္ေထာင္စုပါတီ ပထစဟု အမည္ေျ ပာင္း) က ျပန္လည္ အာဏာရခ်ိန္တြင္) ဦးႏုက အဲဒီ subject (ရိုဟင္ဂ်ာ ကိစၥ)ကို သူ႔ရဲ႕ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ရံုးရဲ႕ subject အျဖစ္ ဗဟိုက ကိုင္တြယ္မယ္ ဆိုၿပီးေတာ့၊ သူက ယူလိုက္တယ္ ခင္ဗ်။ အဲဒီတံုးက နယ္စပ္ေဒသ (နယ္နိမိတ္ တိုင္းထြာေရး)ကိစၥေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဗို္လ္မႉးႀကီးေစာျမင့္ (ယိမ္းႏဲြ႔ပါး )(ယခု မေဟသီမဂၢဇင္း ထုတ္ေ၀သူ)၊ တို႔က နယ္စပ္စစ္တံခြန္လႊင့္တယ္ ဆိုတဲ့ တာ၀န္အရ နယ္စပ္ေဒသ(ကခ်င္ျပည္နယ္ဘက္)ေတြဘက္ကို သြားၿပီး (နယ္စပ္လံုၿခံဳေရး) လုပ္ကိုင္ၾကရတယ္။ (ဗိုလ္မႉးႀကီးေစာျမင့္မွ ကခ်င္ျပည္နယ္ နယ္စပ္ေဒသ စစ္တံခြန္လႊင့္ ခရီးစဥ္ကို ကေလာင္အမည္ ယိမ္းႏဲြ႔ပါး ႏွင့္ ေဆာင္းပါးမ်ားေရးသားခဲ့သည္။) သူတို႔အဲဒီလို လုပ္သလို၊ ရခိုင္ ဘက္မွာလည္း အလားတူနယ္စပ္လံုၿခံဳေရးကို လုပ္ၾကရတဲ့အခါ၊ သူတို႔က ဘဂၤါလီမူစလင္ေတြ ဆိုေတာ့ကာ၊ တခ်ိဳ႕ကလည္း ရခိုင္မူစလင္ ရခိုင္အစၥလမ္ဆိုၿပီး ရိွၾကေတာ့၊ အဲဒီေဒသ ဥပမာ ဘူးသီးေတာင္ေမာင္ေတာ ေျမာ က္ျခမ္းမွာရိွတဲ့ ေဘာ္လီဘဇား အခုေတာ့ ႀကိမ္ေခ်ာင္းေပ့ါ၊ အဲဒီ ေနာက္က ရွာဗီဘဇား အခုေတာ့ သမန္းသားေပါ့၊ အဲဒီကလူေတြက ဟိုက (အေရွ႕ပါကစၥတန္က)လူေတြ ၀င္ၿပီးေတာ့ ေနာက္ထပ္ ေရာက္လာၾကတာေတြကို၊ အဲ့ဒီကလူေတြက မႀကိဳက္ဘူးဗ်။