အႏွစ္ ... ႏွစ္ဆယ္ လြန္ေသာ္

| ၾကာသပေတးေန႔၊ ၾသဂုတ္လ ၀၆ ရက္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ၁၇ နာရီ ၀၀ မိနစ္ အထူးက႑ - ၈ ေလးလုံး အထူး

(၈.၈.၂ဝဝ၉ ေန႔တြင္ က်ေရာက္သည့္ ၂၁ ေျမာက္ `၈´ေလးလံုး အေရးေတာ္ပံုသို႔)

(၁)

တပ္မေတာ္က အာဏာသိမ္းထားတာ ၂၁ ႏွစ္ ရွိပါၿပီ။ အႏွစ္ ၂ဝ ဆိုတဲ့ ကာလဟာ လူ႔သက္တမ္းရဲ႕ သံုးပံုတပံု ကာလပါ။ ႏုိင္ငံတခုအတြက္ ဆိုရင္လည္း ႏွစ္ ၂ဝ ကာလဟာ အေျခအျမစ္ကစၿပီး ၾကီးၾကီးမားမား ေျပာင္းလဲလုိ႔ရတဲ့ အခ်ိန္ပါ။ အဆင္းရဲဆံုး ႏုိင္ငံအျဖစ္ကေနၿပီး တုိးတက္မႈအေကာင္းဆံုး ႏိုင္ငံအျဖစ္ကို ေရာက္ႏုိင္ေအာင္ ျပဳျပင္လုပ္ေဆာင္လို႔ရတဲ့ ကာလပါ။ ဒါေပမဲ့ ….. ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ …… လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၁ ႏွစ္က အာဏာသိမ္းခဲ့တဲ့ စစ္တပ္ဟာ ဒီေန႔ ၂၁ ႏွစ္ ျပည့္ေတာ့လည္း အာဏာကို ခ်ဳပ္ကိုင္ထားဆဲပါပဲ။ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ စက္ဝန္္းအတြင္းမွာ စစ္တပ္က ရွိေနဆဲပါပဲ။ ႏွစ္ေပါင္း ၂၁ ႏွစ္လံုးလုံး စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြဟာ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ အရပ္ရပ္ကို လက္ဝယ္ပိုင္ပိုင္ ရယူထားႏုိင္တာ ဘာေၾကာင့္လဲ…….။ အႏွစ္ …. ၂ဝ လြန္မွ ဒီေမးခြန္းကို ဆန္းစစ္ရတာကေတာ့ လိပ္ျပာမသန္႔သလုိပါပဲ။ ထားေတာ့……။

အေျဖကလည္း ရွင္းပါတယ္။ စစ္အုပ္စုအေနနဲ႔ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ အရပ္ရပ္ကို လံုးလံုး လက္မလႊတ္ရဲလုိ႔ပါပဲ။ လက္မလႊတ္ရဲရတဲ့ အေၾကာင္းအခ်က္ေတြကလည္း သမိုင္းနဲ႔ခ်ီၿပီး အခိုင္အခန္႔ ရွိေနခဲ့တာပါ။ ကာယကံရွင္ စစ္အုပ္စုက ပိုသိႏိုင္ပါတယ္။

စစ္တပ္ဟာ……မဆလတေခတ္လံုး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေနဝင္းကုိ အလုပ္အေကြ်း ျပဳခဲ့တယ္။ မဆလက `လက္´ဆုိရင္ စစ္တပ္ဟာ `တုတ္´လုပ္ခဲ့တယ္။ တုတ္ဆိုေပမယ့္ …..စစ္တပ္ဟာ သက္မဲ့႐ုပ္ဝတၳဳ `တုတ္´မဟုတ္ဘူး။ သက္ရွိ `တုတ္´…….။ ၈၈ အာဏာသိမ္းၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ …..စစ္အုပ္စုဟာ ေခါင္းေရာ…..ကိုယ္ေရာ….လက္ေရာ ျဖစ္သြားတယ္။

ဒီအေျခအေနေအာက္မွာ စစ္အုပ္စုဟာ ေသနတ္ကိုင္ၿပီး အာဏာရွိေနမွသာ ျဖစ္မယ္။ အာဏာလႊဲေပးလို႔ မျဖစ္ဘူး။ အာဏာခြဲေဝယူလုိ႔ မရဘူး။ အာဏာအဝန္းအဝိုင္းထဲမွာ အျပည့္ရွိေနဖုိ႔ လုိတယ္။ ထြက္သြားလုိ႔ မရဘူး။ ထြက္ရင္လည္း `ေက်ာ´ နဲ႔ပဲ ထြက္မယ္။ လက္ရွိအာဏာဆံုးရႈံးမွာေၾကာက္တဲ့ `ဘယာ´…..။ အာဏာမဲ့ရင္ အရင္က ရာဇဝတ္မႈအဖံုဖံုအတြက္ ျပန္ၿပီး ရင္ဆုိင္ရမွာကို ေၾကာက္တဲ့ `ဘယာ´ …..။

ဒီေတာ့ ….. စစ္အုပ္စုရဲ႕ `ပါရာဒိုင္း´ကို ေျပာပါဆုိရင္ …….
`သူတည္းတေယာက္ ေကာင္းဖုိ႔ေရာက္မူ
သူတေယာက္မွာ ပ်က္လင့္ကာသာ
ဓမၼတာတည္း…….´

(၂)

ျမန္မာျပည္သမုိင္းကိုၾကည့္ရင္ ….. အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ အဝန္းအဝိုင္းမွာရွိခဲ့တဲ့ အာဏာရွင္ေတြ၊ အာဏာရွိသူေတြဟာ သူ႔သေဘာ သူေဆာင္ၿပီး အာဏာစက္ဝန္းကေန ဖယ္ခြာခဲ့တာ မရွိသေလာက္ပါပဲ။ ျမန္မာ့ပေဒသရာဇ္စနစ္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးမင္းဆက္ျဖစ္တဲ့ သီေပါဘုရင္……။

ၿဗိတိသွ်တုိ႔ရဲ႕ ေရေၾကာင္းခ်ီ တပ္မၾကီးဟာ ဧရာဝတီကိုဆန္တက္ ….. ေနျပည္ေတာ္ကိုေရာက္ …… နန္းေတာ္ထဲဝင္ၿပီး ထီးရိပ္ေအာက္က ဆြဲေခၚသြားမွ သီေပါဘုရင္လည္း အာဏာအဝန္းအဝိုင္းထဲက ထြက္ၿပီး အိႏၵိယမွာ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္နဲ႔ သြားေနေတာ့တာပါ။

ေနမဝင္အင္ပါယာၾကီးရဲ႕ ရန္ကုန္ဘုရင္ခံ ဆာေဒၚမန္စမစ္လည္း အတြင္းဝန္႐ုံးၾကီးကေနၿပီး အသာတၾကည္နဲ႔ `ဆင္းမလား´ ကို သြားခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘီအိုင္ေအနဲ႔ နီပြန္တပ္ေတာ္ၾကီး ယိုးဒယားကေန စစ္ေၾကာင္းၾကီးေတြနဲ႔ ဝင္လာ……၊ စစ္ေတာင္းျမစ္ကို ျဖတ္ကူး၊ ေရႊေတာင္ကိုသိမ္း၊ အင္ဖားအထိ လုိက္တုိက္မွသာ ဆာေဒၚမန္စမစ္လည္း အိႏၵိယကို ေအာင္ျမင္စြာနဲ႔ ဆုတ္ခြာသြားေတာ့တာပါ။

ေနမ်ဳိးႏြယ္တုိ႔ လက္နက္ခ်အရႈံးေပးလုိက္ရတဲ့ မတ္လေတာ္လွန္ေရးကလည္း …… လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးပါပဲ။ ဖက္ဆစ္နီပြန္တုိ႔ ျမန္မာ့ေျမေပၚက ထြက္သြားဖုိ႔၊ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ ရပ္ဝန္းက ဖယ္ခြာဖုိ႔ကို ထုိစဥ္က စားပြဲဝိုင္းမွာ ေနမ်ဳိးႏြယ္တို႔နဲ႔ ထုိင္ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေဆြးေႏြးခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး….။ `အနီးကပ္ဆံုး ရန္သူကိုရွာၿပီး တုိက္ၾက´ လို႔ မိန္႔ခြန္းေပးၿပီး …… ေသနတ္တဒုိင္းဒုိင္းနဲ႔ ပစ္ခတ္ၿပီးမွ အာဏာအဝန္းအဝိုင္းကေန ဖက္ဆစ္နီပြန္တို႔ကို ေမာင္းထုတ္ႏုိင္ခဲ့တာပါ။

ဆာဟူ႔ဘတ္ရန္႔(စ္) ရန္ကုန္ကေနၿပီး ထြက္ေတာ္မူနန္းက ခြာတယ္ဆိုတာလည္း ေဒါင္းနင္းလမ္းေနအိမ္မွာ အက္တလီနဲ႔ သခင္ေအာင္ဆန္း စကားေျပာေကာင္းခဲ့လို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ လက္နက္ကိုင္အင္အား ၅၂ဝဝ ရွိတဲ့ ျမန္မာ့မ်ဳိးခ်စ္တပ္က ရန္ကုန္မွာရွိတယ္။ သံလ်င္မွာရွိတယ္။ ပဲခူးမွာရွိတယ္ …..။ ၅၂ဝဝ ကေနၿပီး ခ်က္ခ်င္း ၅၂ဝဝဝ ျဖစ္လာႏုိင္တယ္။ ၅၂ဝဝဝဝ ျဖစ္လာႏုိင္တယ္။ ဒါကို …. ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး ေမာင့္ဘတ္တန္သိတယ္။ ဖဆပလ ဟာ လူထုအေပၚ ၾသဇာရွိတယ္။ စီတန္းလမ္းေလွ်ာက္ ဆႏၵျပေဟ့ဆုိရင္ ….. လူထုဟာ လမ္းေပၚကို ထြက္လာၾကတယ္။ ဝန္ထမ္းေပါင္းစံု သပိတ္ေမွာက္ၾကပါဆိုရင္ …… ပုလိပ္ေတြပါ ပါလာၾကတယ္။ ဖဆပလရဲ႕ အာဏာအတိမ္အနက္ကို နန္းရင္းဝန္အက္တလီက သိတယ္။ လက္နက္ကိုင္တုိက္ပြဲနဲ႔ လူထုတုိက္ပြဲ အဆင္သင့္ရွိေနလို႔ ေအာင္ဆန္း-အက္တလီစာခ်ဳပ္ ျဖစ္ခဲ့တာပါ။ ၿပီးေတာ့ ……. သခင္ေအာင္ဆန္း ကိုယ္တုိင္ကလည္း ေဒါင္းနင္းလမ္းအိမ္ထဲကို သြားတာကိုက `ရရင္ရ မရရင္ခ်´ ဆိုၿပီး သြားတာ ……။

(၃)

၈ ေလးလံုးအလြန္ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံလံုးဆုိင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ား ဒီမုိကရက္တစ္တပ္ဦး (ABSDF) ေပါက္ဖြားလာခဲ့တယ္။ ABSDF က လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးလမ္းစဥ္နဲ႔ လုပ္ငန္းစဥ္ကုိ ခ်တယ္။ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးကို ဆင္ႏႊဲတယ္။ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ တပ္ရင္းေတြက တနသၤာရီ႐ုိးမကေနၿပီး ကခ်င္ေတာင္တန္းေတြအထိ တနံတလ်ား ရွိတယ္။ ပန္ဆိုင္းမွာက ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီရဲ႕ ျပည္သူ႔တပ္မေတာ္ ရွိတယ္။ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစု လြတ္ေျမာက္ေရး လက္နက္ကိုင္ အင္အားစုေတြဟာလည္း အႏၵိယ၊ ထုိင္း၊ တ႐ုတ္နယ္စပ္တေလွ်ာက္မွာ လက္ယွက္ထုိး ရွိေနၾကတယ္။ လက္နက္ကိုင္အင္အားအရ အာဏာသိမ္းစစ္အုပ္စုက သာေပမယ့္ ….. စိတ္ဓာတ္ေရးရာအရ၊ စည္းကမ္းအရ၊ အမိန္႔နာခံမႈအရ၊ လူထုေထာက္ခံမႈအရ အဖက္ဖက္မွာ စစ္အုပ္စုဟာ ဘယ္လိုမွ မယွဥ္သာပါဘူး။

၈ ေလးလံုး ဒီေရျမင့္သစ္ၾကီးကို စီးၿပီး လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးဟာ ေအာင္ပြဲခံဖို႔ အလားအလာေကာင္းေတြ ရွိခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္……

၁၉၈၉မွာ ….. ပန္ဆုိင္းအေရးနိမ့္မႈၾကီး ေပၚေပါက္ခဲ့တယ္။ `ဝ´၊ `ကိုးကန္႔´ တုိ႔ရဲ႕ ပုန္ကန္မႈကို ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ရင္ဆုိင္ခဲ့ရတယ္။ ျပည္သူ႔တပ္မေတာ္ဟာလည္း ၿပိဳကြဲခဲ့ရတယ္။ ခြဲထြက္သြားၾကတဲ့ `ဝ´၊ `ကိုးကန္႔´ ….. တုိ႔ဟာ မၾကာပါဘူး။ အာဏာသိမ္းစစ္အုပ္စုနဲ႔ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ျပဳလုပ္လုိက္ၾကတယ္။ ပန္ဆိုင္းအေရးနိမ့္မႈဟာ ျမန္မာျပည္ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးကိုပါ အေရးနိမ့္ေစခဲ့တယ္။ `ဒုိမီႏုိ´ ကစားနည္းလုိပါပဲ။ ပန္ဆုိင္းက `ဒိုမီႏုိ´ ရဲ႕ ေအာက္ဆံုးအံစာတုံး ျဖစ္ခဲ့တယ္။ မၾကာပါဘူး….။ အလယ္ပိုင္းအဖြဲ႔ေတြ ပါသြားၾကတယ္။ ေနာက္ ကခ်င္၊ မြန္တို႔ `ၿငိမ္း´ လုိက္ၾကေတာ့တာ ျဖစ္လာတယ္။ ျမန္မာျပည္ေတာ္လွန္ေရးရဲ႕ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရး မ်က္ႏွာစာဟာ ….. ပြင့္သြားခဲ့ရတယ္။

ေတာ္လွန္ေရးဟာ ဟန္ခ်က္ပ်က္သြားခဲ့ရတယ္။ `ကၾကိဳး´ မလွေတာ့ဘူး ……။ အႏုပညာမဲ့သြားတယ္။ ၈ ေလးလံုး ဒီေရျမင့္သစ္ၾကီးဟာလည္း ….. `တန္႔´ သြားခဲ့ရေတာ့တယ္…..။

၂၁ ႏွစ္ ၾကာသြားၿပီ…..။ ျပန္ၿပီး ေစာင္းငဲ့ၾကည့္ေတာ့ ……. စစ္အုပ္စုေရာ ၊ `ၿငိမ္း´ ေတြေရာ ၊ …… တုိင္းျပည္ေရာ ….. ျပည္သူလူထုေရာ …..၊ အားလံုးဟာ ….. အားလံုးဟာ …. Lose–Lose Paradise အတြင္း ေရာက္ေနပါေရာလား……။