by Ko Thar Ngel on Saturday, July 30, 2011
ေဆးရံု၊ တရားရံုး၊ တစျပင္တို႔ ဆိုတာ မစည္ကားအပ္တဲ႔ အရပ္ေတြ ဆိုေပမဲ႔ လြန္ခဲ႔တဲ႔ အႏွစ္၂၀ေက်ာ္ အခ်ိန္ကာလ က ရန္ကုန္ ေဆးရံုႀကီးလို႔ ေခၚၾကတဲ႔ R.G.H ( Rangoon General Hospital ) မွာ လေပါင္းမ်ားစြာ ရန္ကုန္က လူေတြ ဒုနဲ႔ေဒး စုရံုးၿပီး စနစ္တခုကို တိုက္ဖ်က္ ပစ္ဖို႔၊ ဒါမွ မဟုတ္ ႏိုင္ငံတခုရဲ႕ သမိုင္းတခုကို လႈပ္ယမ္း ပစ္လိုက္ဖို႔ ဒီေနရာေလး တဝိုက္မွာ လေပါင္း အတန္ၾကာ နည္းေပါင္းစံုနဲ႔ စည္ကား ေနခဲ႔ဖူးတယ္။..
ဒီအခ်ိန္ေတြကို ျပန္ေျပာင္း ေျပာရင္ ေဒါသ အေတာင္႔လိုက္ ထြက္တယ္လို႔ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ဆယ္စုႏွစ္ ၂ခုေက်ာ္ကို ေနာက္ျပန္ဆုတ္ၿပီး ရန္ကုန္ေဆးရံုႀကီး လူသတ္ကြင္း အေတြ႔အႀကံဳေတြကို ေဆးရံုႀကီး ေသြးလႉဘဏ္ က ဓါတ္ခြဲခန္းမႉး တဦးက ျပန္ေျပာင္း ေျပာျပေနတယ္၊ အရင္ ေန႔ေတြက ၿမိဳေတာ္ခမ္းမ ေရွ႕မွာ ပစ္တယ္ ခတ္တယ္ ၾကားရတယ္၊ မေန႔က ကတည္းက ေဆးရံုကို ေက်ာင္းသား အရြယ္ေလးေတြ ဒါဏ္ရာရၿပီး ေရာက္လာတာေတာ႔ ရွိေနပါၿပီ၊ မ်က္ျမင္ ဒိ႒ႀကံဳတာ ကေတာ႔ ေနာက္တေန႔ေပါ႔၊ သုဝဏၰမွာ ေနေတာ႔ နံပါတ္ ၃၈ကားစီး ပုဇြန္ေတာင္ေစ်းမွာဆင္း ၿပီးေတာ႔ နံပါတ္ ၃ကားေလး ေျပာင္းစီးရင္ပဲ အခ်ိန္က အေတာ္ေလး လင္႔ေနၿပီ၊ ၿပီးေတာ႔ ေဆးရံုႀကီးေရွ႕ ကားဆိုက္ေတာ႔ အလုပ္ရွိရာ ခပ္သုတ္သုတ္ ေလွ်ာက္လာခဲ႔တယ္။
ရန္ကုန္သားေတြ “ငါး၊ ေျခာက္၊ ငါး၊ ေျခာက္” လို႔ အေခၚမ်ားတဲ႔ ရန္ကုန္ ေဆးရံုႀကီး အေရးေပၚ႒ာန အေနာက္ဖက္က ရံုးခန္း ရွိရာကို ထမင္းခ်ဳိင္႔ေလး ဆြဲလို႔ လာတယ္ ဆိုရင္ပဲ ပင္မအေဆာင္ (၁)/ (၂) ေလာက္ အျဖတ္မွာ လမ္းတေလွ်ာက္ လူေတြ ရံုးစုရံုးစု ေတြ႔လို႔ ေငးၾကည္႔ လိုက္ေတာ႔ ေဆးရံုႀကီး အျပင္ဖက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လမ္းမ တေလွ်ာက္ ပလက္ေဖါင္းေပၚမွာ ေဆးရံုဝန္ထမ္းေတြ၊ သူနာျပဳေတြ၊ ဆိုင္းဘုတ္ေတြ ပိုစတာကိုင္လို႔ အျပစ္မဲ႔ အရပ္သားေတြ၊ ေက်ာင္းသူ/ေက်ာင္းသား ေတြကို ပစ္ခတ္ သတ္ျဖတ္ျခင္း မလုပ္ဖို႔ စစ္တပ္ကို ကန္႔ကြက္ ဆႏၵျပ ေမတၱာရပ္ခံေနၾကတာ ေတြ႔ရတယ္။ ဒါနဲ႔ အလုပ္မ်ား ေနာက္က်ေနမလား စိုးစိတ္နဲ႔ လက္ထဲက နာရီေလးကို ငံုၾကည္႔ မိတယ္ ဆိုရင္ပဲ ၁၀-၈-၁၉၈၈ လို႔ အမွတ္မထင္ ရက္စြဲကိုပါ ဖတ္မိလိုက္တယ္၊ ေရာဂါရွာေဖြ ေလ႔လာေရး႒ာန ရံုးခန္းေရာက္လို႔ ထမင္းခ်ဳိင္႔ စားပြဲေပၚတင္တယ္ ဆိုရံုပဲ ႒ာနစိတ္မႉးက ဘုန္းေတာ္ႀကီး ၃ပါး ေသြးလႉခ်င္လို႔၊ “ ကဲ .... ဆရာေမာင္ ...ေရ ဒီမွာ... ေသြးလႉဘဏ္ လိုက္ပို႔ လိုက္ပါဦး” ဆိုေတာ႔ ဘုန္းႀကီး ၃ပါး ပင္႔ၿပီး ထြက္လာခဲ႔တယ္၊ ေသြးလႉဘဏ္ ေရာက္လို႔ ဘုန္းႀကီး ၃ပါး ထားခဲ႔တယ္ ဆိုရင္ပဲ ေသြးေဖါက္တဲ႔ အခန္းက အကူညီေတာင္းလို႔ အကူညီ ေပးေနရေသးတယ္၊ အဲဒီ ႒ာနဆီမွာပဲ အခ်ိန္က အေတာ္ေလးေႏွာင္း သြားၿပီး သတိထားမိတဲ႔ အခ်ိန္မွာေတာ႔ မြန္းလႊဲေလာက္ရွိၿပီ ထင္ပါရဲ႕။
ရံုးခန္း ျပန္မယ္ အလုပ္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လမ္းဆီ ျပန္ၾကည္႔မိေတာ႔ သူနာျပဳေတြ ဆရာဝန္ ဆရာမေတြပါ စစ္တပ္ကို မပစ္ခတ္ၾကဖို႔ ေမတၱာ ရပ္ေနတာ လမ္းမေပၚ ေတြ႔ေနရေသးတယ္၊ ေအာင္မယ္ ... ေသျခာၾကည္႔ေတာ႔ အလံေတြ ဘာေတြလား မသိ ထပ္ေတြ႔ ေနရေသး၊ ဒီတင္ပဲ လမ္းမေတာ္ အေနာက္ဖက္ အရပ္ကေန အေရွ႕ဖက္ အရပ္ဆီသို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လမ္းအတိုင္း စစ္ကား တီအီ ၁၁ အမ်ဳိးအစားကားနဲ႔ လက္နက္ အင္အားအျပည္႔ ထရပ္ကား ၇စင္း ေမာင္းခ် လာပါေလေရာ၊ ေဆးရံုေရွ႕က ဆရာဝန္ေတြ ဆရာဝန္မေတြ ကေတာ႔ ေနၿမဲအတိုင္း စစ္တပ္ကို မပစ္ခတ္ဖို႔ တိုက္တြန္းတဲ႔ ဆိုင္းဘုတ္ေတြနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပ ေမတၱာရပ္ခံ ေနၾကတယ္၊ ဒီတင္ စစ္ကားေတြလဲ ျမင္ေရာ ေဒါသထြက္ေနၾကတဲ႔ လူေတြထဲက ဆဲဆိုၾကတယ္၊ ခဲ(ဂဲ)နဲ႔ ေပါက္တယ္လို႔ ေနာက္ ျပန္ၾကားရတာပဲ ဒီေတာ႔ စစ္ကားတန္းႀကီးက ေဆးရံုႀကီး မ်က္ႏွာစာတန္း အေဆာင္ ၁/၂ ေရွ႔ေလာက္လဲ ေရာက္ေရာ ေသနတ္နဲ႔ ေတြ႔သမွ် လက္နက္မဲ႔ ေဆးရံုဝန္ထမ္း၊ ဆရာဝန္ေတြ၊ သူနာျပဳ၊ အရပ္သူ အရပ္သားေတြဆီ ပစ္ခတ္ေတာ႔တယ္၊ ထိတဲ႔လူ ထိ၊ ေသြးအိုင္ထဲ လဲက်တဲ႔လူ လဲက်၊ ေၾကာက္အား လန္႔အားနဲ႔ ေျပးတဲ႔လူ ေျပးေနၾကခ်ိန္မွာ၊ ဦးေမာင္ေမာင္က ျမန္မာျပည္အႏွံ႔ ဝန္ထမ္းလုပ္ခဲ႔ဖူးတဲ႔ အေတြ႔အႀကံဳ အရ ေအာ္တိုမစ္တစ္ စက္ေသနတ္သံ ၾကားလို႔ နီးစပ္ရာ အုတ္တိုင္နံရံ က်ည္ကြယ္ရာမွာ ကပ္ေနလိုက္ၿပီး က်ည္လာမဲ႔ လမ္းေၾကာင္းရွာကာ ဝရုန္းသုန္းကား ေဆးရံုႀကီးထဲ ေျပးဝင္လာတဲ႔ လူအုပ္ႀကီးကို က်ည္ကြယ္ရာ လမ္းညႊန္ ေပးလို႔ေနမိတယ္။
သူ႔ ျမင္ကြင္းထဲ ယေန႔ထိ တကယ္မထြက္ပဲ ေနတာကေတာ႔ သူနာျပဳ ဆရာမတေယာက္ ရင္ဘတ္စည္တီးၿပီး "ေအာင္မေလး တကယ္ ပစ္ရက္ၾက တယ္လို႔" ဆို .. ဆိုၿပီး သူလဲ ေျပးလာတဲ႔ သူေတြကို သူလည္း က်ည္လြတ္ရာ လမ္းညႊန္ေနတယ္လို႔ ဆိုတယ္၊ ဦးေမာင္ေမာင္ ျမင္ခဲ႔ရတဲ႔ ဒီျမင္ကြင္းကို ျပန္ေျပာင္း ေျပာျပရာမွ သူေရာက္ေနတဲ႔ အေဆာင္ ၁/၂ နံေဘးက ေဆးရံုအုပ္ႀကီး ရံုခန္း နားကေန ၾကည္႔လိုက္ရတဲ႔ ျမင္ကြင္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္လမ္းမႀကီးဟာ ေဆးရံုႀကီး ထက္အနည္းငယ္ ျမွင္႔တဲ႔ အေနထားမွာ ရွိေနၿပီး၊ ေဆးရံုႀကီးဟာ အနည္းငယ္ နိမ္႔တဲ႔ ေနရာမွာ ရွိေနကာ သတ္ကြင္းပမာ စစ္ကားေပၚကေန ေဆးရံုႀကီးကို "ဒါ ေဟာ္တယ္ႀကီးပဲ ဗ.က.ပ ေတြ ခိုေအာင္းေနတယ္" ေျပာၿပီး ပစ္မိန္႔ေပးခဲ႔တဲ႔ စစ္ဗိုလ္မႉးႀကီးေတြ ဘယ္လို အသည္းႏွလံုးမ်ဳိး ပိုင္ရွင္ေတြ ပါလည္း ေမးျမန္းခ်င္မိပါ သတဲ႔၊ ဆက္ၿပီး သူေျပာျပေနတာ ရွိေသးတယ္၊ ရန္ကုန္ ေဆးရံုႀကီး အေရွ႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လမ္းမ ဆိုတာ လူနာ/သူနာေတြကို ငဲ႔ညာတဲ႔ အေနနဲ႔ ေခတ္ အဆက္ဆက္က ကားဟြန္း မတီးရတဲ႔ ဇံုေနရာမ်ဳိးမွာ အဲဒီေန႔ သူျမင္ခဲ႔ရတဲ႔ ျမင္ကြင္းဟာ T.E - 11 စစ္ကားႀကီးေတြ ေပၚကေန မိုးႀကိဳး ၁၀စင္း တၿပိဳင္ထဲ ပစ္သလို ငရဲပြက္ အမွ် ဒလစပ္ စက္ေသနတ္ေတြနဲ႔ အျပစ္မဲ႔သူေတြကို ပစ္ခတ္ေနတာကို ကာဘိုက္ ယမ္းေငြ႔ေတြၾကားမွာ စာနာမဲ႔ တရား နဲ႔ လုပ္ရက္ေလျခင္း ဆိုၿပီး "ငါေလ... ဒီအခ်ိန္ ေယာက်္ားႀကီး တန္မဲ႔ မ်က္ရည္စက္လက္ က်ခဲ႔ရတယ္" လို႔ သူက ဆိုတယ္။
ဒီလို ေတာ္လဲသံလို ရန္ကုန္ေဆးရံုႀကီးကို အသိမဲ႔ ပစ္ခတ္မႈျဖစ္တဲ႔ လြန္ခဲ႔တဲ႔ အႏွစ္ ၂၀က ျဖစ္ရပ္ဟာ ျမန္မာ႔ ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ ကို ၿပိဳလဲေစၿပီး၊ စစ္အာဏာရွင္ မ်က္ႏွာဖံုး ခြာခ်ဖို႔ လူထုနဲ႔ စစ္တပ္ လမ္းခြဲ အစပ်ဳိးတဲ႔ တြန္းအားေတြလို႔ ဆိုပါတယ္၊ ဒီေန႔ ဒီရက္က စၿပီး ရန္ကုန္ ေဆးရံုႀကီးကေန ၃ရက္ တိုင္တိုင္ အိမ္မျပန္ႏိုင္ေတာ႔ပဲ အလုပ္ထဲမွာပဲ အိပ္ရေကာင္း၊ ပင္ပမ္းရေကာင္း မသိပဲ၊ ေနေနခဲ႔စဥ္ တကယ္ ေတြ႔ႀကံဳခဲ႔ရတဲ႔ အျဖစ္အပ်က္ ေတြကို စီကာပတ္ကံုး ေျပာျပေနေတာ႔ ျပန္တယ္၊ ေနာက္ရက္ က်ျပန္ေတာ႔ မစည္ကားအပ္တဲ႔ အရပ္မွာ အေရးေပၚ ဒဏ္ရာရတဲ႔ သူေတြ ပ်ားပန္းခပ္ အမွ် တဖြဲဖြဲေရာက္လို႔ လာျပန္တယ္၊ လုပ္သင္႔တဲ႔ အလုပ္လို႔ မိမိ အသိစိတ္ တြန္းအား တခုထဲနဲ႔ပဲ အလုပ္လုပ္ေနၾကတဲ႔ Blood Issue Section က ဓါတ္ခြဲခန္းမႉး ( Technician ) ၁၈ဦးႏွင္႔ အတူ တာဝန္ခံ ဆရာဝန္ႀကီး ေဒါက္တာ ဦးေဇာ္ဝင္း တို႔ဟာ ေဆးရံုႀကီးရဲ႕ အဓိက လိုအပ္ခ်က္ ျဖစ္တဲ႔ ေသြးေပး႒ာနမွ ဒဏ္ရာရ အျပစ္မဲ႔ သူေတြ အသက္ဆက္ႏိုင္ၾကဖို႔ လိုအပ္ခ်က္ ေသြးေတြကို မျပတ္လပ္ေစဖို႔ ေန႔မွန္းမသိ၊ ညမွန္း မသိ စြမ္းေဆာင္ေနၾကတယ္။ အဲဒီ ေန႔တြင္းခ်င္းပဲ ေဆးရံုေရွ႕ ဒါဏ္ရာရ ေသဆံုးသူမ်ား အတြက္ ပန္းေခြ၊ ပန္းျခင္း၊ ဘုန္ႀကီးထီးေတြနဲ႔ လြမ္းသူ႔ ပန္းေခြေတြ ထားကာ ေက်ာက္တိုင္လိုလို ဘုန္းႀကီးထီးေတြ ေထာင္ၿပီး လြမ္းသူ႔ ဗိမာန္ လုပ္လိုက္ၾကတယ္။
ေနာက္တေန႔ မနက္ ေရာက္ျပန္ေတာ႔ သစ္ေတာဦးစီးက အစိမ္းေရာင္ TE-11 ကား ၁၁စင္း ဝင္လာၿပီး ဗိုလ္မႉးတေယာက္က ဦးေဆာင္ကာ ေဆးရံု အေရးေပၚ႒ာန တာဝန္ရွိသူကို ကားေပၚမွာ ပါတဲ႔ မေသေသးတဲ႔သူ ကားတစင္းကို ၂ဦးက်စီ ယူခြင္႔ေပးတယ္၊ လူနာ သယ္ရာမွာလည္း အမ်ဳိးသား သူနာျပဳတေယာက္နဲ႔ အမ်ဳိးသမီး တာဝန္ခံ ဆရာဝန္ တေယာက္သာ ကားေပၚတက္ ယူေဆာင္ခြင္႔ ျပဳတယ္လို႔ ဆိုတယ္၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ အႏွံ႔ပစ္ခတ္လာတဲ႔ သူေတြ ကို ေသသူ ရွင္သူ မခြဲပဲ စုပံုတင္လာတာ ျဖစ္ၿပီး မေသေသးတဲ႔ လူ၂ဦးသာ ယူေဆာင္ခြင္႔ ေပးတဲ႔ စစ္တပ္ဟာ ျပည္သူေတြရဲ႕ အသက္အိုးအိမ္ စည္းစိမ္ ကာကြယ္ပါတယ္ ဆိုတာ အသင္ ယံုၾကည္ပါရဲ႕လား? လို႔ ဦးေမာင္ေမာင္က စာေရးသူကို မ်က္လံုးေတြ ထဲကေန ေမးခ်င္ ေနပံုရတယ္။ သူ ဆက္ေျပာ ေနတာကေတာ႔ အဲဒီ သစ္ေတာ႒ာနက တီအီး ၁၁ ကား အေနာက္ဖက္ကို ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ လူနာၿငီးသံေတြ အျပင္ ကားအေနာက္ဖက္ တံခါးအဖြင္႔ ပတၱာၾကားကေန ေသြးေတြ ယိုစီး က်ေနတာဟာ ၾကြက္ၿမီးကို တန္းေနတယ္လို႔ ဆိုတယ္။ ဒီအခ်ိန္ လံုထိန္းေတြကို လက္ေမာင္း တံဆိပ္ေတြခြာကာ တပ္မေတာ္ ဘက္တံဆိပ္ေတြ ကပ္ခိုင္း ထားတာလဲ ရည္ရြယ္ခ်က္ ရွိစြာ လုပ္ေဆာင္တာလို႔ ဦးေမာင္ေမာင္က တခုတ္တရ ေျပာျပေနတယ္၊ အဲဒီေန႔ပဲ မေန႔ကမွ ေဆးရံုႀကီးေရွ႔မွာ လုပ္ထားတဲ႔ လြမ္းသူ႔ဗိမာန္ကို စစ္ကားေတြနဲ႔ လာၿပီး ကန္ရိုက္ခ်ဳိး ဖ်က္ဆီးသြားျပန္တယ္ လို႔ ဆိုပါတယ္။
ဒီ ၁၉၈၈ ကာလမွာ ေက်ာက္မဲဖက္က ေျချမန္တပ္ရင္း တခုမွ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ေနတဲ႔ ( ယခု နယူးဇီလန္ ေရာက္ ) စာေရးသူရဲ႕ မိတ္ေဆြ ထြန္းလင္းထိန္ က တခါသားမွာ စာေရးသူကို ေျပာျပဖူးတယ္၊ ၁၉၈၈ အေရးေတာ္ပံု ကာလမွာ သူတို႔ ကို ေရွ႕တန္းကေန ရန္ကုန္ေခၚလာၿပီး ေအာင္ဆန္း အားကစားကြင္းထဲ အရက္ ကိုးေမာင္းတိုက္ၿပီး ထားသတဲ႔၊ ေနာက္ရက္မ်ား က်ေတာ႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ထဲ ဗ.က.ပ ဝင္တယ္လို႔ ဆိုၿပီး၊ ေဆးျပားေတြ တိုက္ကာ ဗ.က.ပ ေတြဟာ နဖူးစည္း အနီေတြ ပတ္ၿပီး အကၤ် ီအျဖဴ၊ ပုဆိုးအစိမ္းေတြ ဝတ္ထားတယ္လို႔ ေျပာၿပီး စစ္ကားေတြနဲ႔ လိုက္ပစ္ခိုင္းတယ္လို႔ ဆိုျပန္တယ္၊ သူ႔စိတ္ထဲ ပထမကေတာ႔ မူးေနေတာ႔ မသိဖူးေပါ႔ေလ ေနာက္ေတာ႔ အသိစိတ္ ဝင္လာခ်ိန္မွာ ဗ.က.ပ ေတြဟာ လက္နက္လဲ မပါ၊ ငယ္လွေခ်လား စဥ္းစားမိၿပီး၊ ေနာင္ … ဘက္ေျပာင္းကာ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္( A.B.S.D.F ) မွာ ရြပ္ရြပ္ခၽြံခၽြံ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ခဲ႔တ႔ဲ သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္သူ ေျပာစကားေတြ ကို ဓါတ္ခြဲခမ္းမႉးႀကီး ေျပာျပတဲ႔ အရာေတြနဲ႔ ခ်ိန္ထိုးၾကည္႔လို႔ ေနမိတယ္။
ေဆးမႉးႀကီးက ဆက္ေျပာျပန္တယ္၊ ေနာက္ ၾသဂုတ္လ (၁၇)ရက္ေန႔ မွာလည္း တို႔ .. ရန္ကုန္ေဆးရံုႀကီးက ဆရာဝန္ေတြ သူနာျပဳေတြ ကေတာ႔ အာဂပဲေဟ႔ ... ဒီေလာက္ ပစ္ခတ္ေနတာကို ျပည္သူေတြရဲ႕ ဘက္မွာ ရပ္တဲ႔ ဘက္ေတာ္သားေတြ အျဖစ္ကေန ကိုယ္စားျပဳၿပီး၊ အစိုးရဟာ ေနာက္ထပ္ သတ္ျဖတ္မႈေတြ မလုပ္ဖို႔ ေနာက္တႀကိမ္ ေမတၱာရပ္ခံ ကန္႔ကြက္ ၾကေသးတယ္၊ အဲဒီမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လမ္းနဲ႔ လမ္းမေတာ္လမ္းေဒါင္႔ ျဖတ္ေမာင္းလာတဲ႔ စစ္သံုး ဘရင္းကယ္ရီယာ တစင္းကို လူေတြ ေသာင္းဂဏန္းေလာက္ ရွိမလားပဲ လူစု လူေဝးေတြနဲ႔ ဝိုင္းထား ခဲ႔ဖူးေသးတယ္၊ စစ္အစိုးရဟာ အာဏာတည္ၿမဲဖို႔ ဆို လူသတ္ဖို႔ လက္ယဥ္ေနတာ ၾကာၿပီလို႔ ဆိုျပန္တယ္၊ ဒီလို ကာလေတြမွာပဲ အလံုၿမိဳ႔နယ္က ရန္ကုန္ ကေလးေဆးရံုက ေရတိုင္ကီထဲကို အဆိပ္ခပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတာကိုလဲ ဝန္ထမ္းေတြ ျမင္လို႔ လက္ရ ဖမ္းဆီး ရခဲ႔ဖူးတယ္။ ဒီရက္ပိုင္းေတြမွာ ႏိုင္ငံနဲ႔ အဝွမ္း အစိုးရ႒ာန ယႏၱယားေတြ အားလံုး ရပ္ဆိုင္းသြားေပမဲ႔ မရွိမျဖစ္ အေရးႀကီးတဲ႔ ႒ာနေတြက ဝန္ထမ္းေတြ က မိမိတို႔ အသိတရားနဲ႔ ဆက္ၿပီး တာဝန္ကို လုပ္ေဆာင္ေနတာ မ်ဳိးေတြေတာ႔ ဆက္ၿပီး ရွိေနၾကတယ္လို႔ ဆိုတယ္၊ ေသြးလႉဘဏ္မွာ ေသြးမျပတ္ေအာင္ ရန္ကုန္နဲ႔ ရြာနီးေျခာက္စပ္ အရပ္က ေသြးေတြကို မွာယူခဲ႔ၿပီး လိုအပ္တဲ႔ ပစၥည္းကရိယာေတြ ေသြးသြင္းပိုက္ေတြ ျပတ္လပ္ လာတာမ်ဳိးေတြ ရွိခဲ႔ေတာ႔ ေဆးရံုႀကီး အေနာက္ဖက္ တရုတ္တန္း၊ လမ္းမေတာ္ အရပ္ဆီမွာ လွည္႔လည္ အလႉခံ ရဖူးတယ္လို႔ ဆိုတယ္။
ေျပာရရင္ ၾသခ်ေလာက္တဲ႔ တို႔ ႏိုင္ငံက စစ္အစိုးရ ... သတၱဝါေတြရဲ႕ အသက္ဆက္တဲ႔ ေနရာ ေမတၱာ၊ ဂရုဏာ ထားရမဲ႔ ရပ္ဝန္းမွာ သနား အၾကင္နာမဲ႔စြာ လက္ရဲ ဇက္ရဲလြန္းလို႔ စာဖြဲ႔လို႔ ေျပာျပမတတ္ေအာင္ ရင္နဲ႔မခ်ိ ျဖစ္ေနရတယ္၊ သူတို႔ေၾကာင္႔ တို႔ျပည္သူေတြ နိစၥဓူဝ အရာရာ နိမ္႔ပါးမႈ မ်ားစြာနဲ႔ ယဥ္ပါးၿပီး ကမာၻ႕အလည္ မ်က္ႏွာငယ္ ရတယ္လို႔ ... သူ႔အိမ္ ဧည္႔ခန္းမွာ ခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ပံုဖက္လွည္႕ၿပီး တစံုတခုကို အားမလို အားမရ ျဖစ္ေနသလိုလို တိုင္တည္ေနသလိုလို ပံုနဲ႔ စာေရးသူကို ေက်ာခိုင္းကာ ေျပာျပ ေနပါေတာ႔တယ္။
ဇာမဏီရိုင္း
၂၀၀၉ ခုႏွစ္က လူထုအသံ ဝဘ္အတြက္ ေရးခဲ႔ေသာ ျဖစ္ရပ္မွန္ ~
No comments:
Post a Comment