Sunday, February 6, 2011

ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြသို႕အိတ္ဖြင့္ေပးစာ

Posted: 05 Feb 2011 08:32 PM PST
Posted: 05 Feb 2011 08:22 PM PST
ေရးသူရဲ႕အာေဘာ္သာျဖစ္ပါတယ္။ အညာေႏြတမာေျမက ဒီမိုကေရစီဆိုျပီး ပါးစပ္ကေျပာေနသူမ်ား စဥ္းစားဆင္ျခင္ရန္အလို႕ငွာ တင္ဆက္လိုက္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
dr lun swe

ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႔ ကိုလြဏ္းေဆြကို ဆရာေမာင္ထင္ရဲ႕ စကားလက္ေဆာင္ေလး ထပ္ဆင့္ပါးလိုက္ခ်င္ ပါတယ္။ ဆရာေမာင္ထင္က က်ေနာ္ ႏိုင္ငံေရးမွာ ပါဝင္ပတ္သက္ေနမွန္းသိေတာ့ ေဟ့ေကာင္ မင္းႏိုင္ငံေရးမွာ သတၱိမရွိရင္ သစၥာေဖာက္ ျဖစ္တတ္တယ္ မွတ္ထား ေျပာပါတယ္။ ဒီအဓိပၸါယ္က ဗိုလ္ငါးပါးနဲ႔ ယွဥ္ၿပီး ယူရပါတယ္။ ဒါေတြက ကာယသတၱိ၊ ဉာဏသတၱိ၊ ဝီရိယသတၱိ၊ စာရိတၱသတၱိႏွင့္ ေဘာဂ သတၱိတို႔ ကြဲသြားပါတယ္။ ကာယသတၱိမရွိရင္ ေၾကာက္ၿပီး သူမ်ားခိုင္းတိုင္း မွားမွားမွန္မွန္ လုပ္မိၿပီး သစၥာေဖာက္ ျဖစ္တတ္တယ္။ ဉာဏသတၱိနည္းရင္ အသိအဉာဏ္ ဆင္ျခင္တုံတရား ေခါင္းပါးေတာ့ အမွားအမွန္ မခြဲျခားႏိုင္ပဲ သစၥာေဖာက္ျဖစ္တတ္တယ္။ ဝီရိယသတၱိနည္းလို႔ ပ်င္းရိငိုင္ေမာ ပ်င္းေက်ာဆြဲရင္း ေရသာခိုအေခ်ာင္လိုက္ ရင္း ကလည္း သစၥာေဖာက္ျဖစ္တတ္တယ္။ ေဘာဂသတၱိဆိုတဲ့ စြန္႔သင့္တာ မစြန္႔ရဲ ေပးကမ္းသင့္တာ မေပးကမ္းရဲ လိုခ်င္ေလာဘေတြ မထိန္းႏိုင္ရင္ ႐ုပ္ဝတၳဳ ေငြေၾကးေတြရဲ႕ လႊမ္းမိုးမႈ ခံရတတ္ၿပီး အဲဒါေတြေနာက္ တေကာက္ ေကာက္လိုက္ရင္း သစၥာေဖာက္ျဖစ္တတ္တယ္။ ေနာက္ဆုံးကေတာ့ စာရိတၱသတၱိပဲ သူမရွိရင္ သူ႔က သတၱိေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ ျပည့္စုံပါေစ စာရိတၱိမခိုင္ရင္ အကုန္ယိုင္လဲသြားတတ္တယ္။ အက်င့္သီလ ကင္းတဲ့သူကို လူမၾကည္ညိဳဘူး၊ အသေရမဲ့တယ္။ စာရိတၱအမည္းစက္ေတြေၾကာင့္ သူတပါးက အၾကပ္ကိုင္ ဗိုလ္က်ခံရရင္း သစၥာေဖာက္ ျဖစ္တတ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ တကယ့္ႏိုင္ငံေရး လူထုကို အလုပ္ေႂကြးျပဳမဲ့ ႏိုင္ငံေရး လုပ္မယ္ဆိုရင္ ဒီသတၱိငါးပါးကို အစဥ္တစိုက္ အားျဖည့္ေနရ ပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီလိုမွ မဟုတ္ရင္ ဆရာေမာင္ထင္ေျပာသလို သစၥာေဖာက္ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ သာဓကအေနနဲ႔ ေလ့လာဖုိ႔ လူထုဦးလွရဲ႕ ႏုိင္ငံေတာ္ လုပ္ႀကံမႈထဲက ကိုသုခအေၾကာင္း စာကေလး ထည့္ေပးလိုက္တယ္။

thukha



ေမာင္လြဏ္းေဆြအေနနဲ႔ ထင္ေနတာက..
လူတခ်ဳိ႕ဟာမ်က္လံုးစံုမိွတ္ျပီး “ဘုမသိ ဘမသိနဲ႔”ေဒၚစုအေပၚေထာက္ခံေနတယ္
လို႔ထင္ေနပါတယ္။ဘယ္သူကမွ စင္းလံုးေခ်ာမရွိပါဘူး ေမာင္လြဏ္းေဆြ၊ ခင္ဗ်ား-က်ေနာ္ ဦး(၃)ၾကိမ္ခ်ေနတဲ့“ဘုရား”ေတာင္
အမွားနဲ႔မကင္းခဲ့ပါဘူး။
ဒါေပမယ့္...ေဝဖန္ေထာက္ျပ အၾကံျပဳတာဟာ..အျပဳသေဘာေဘာင္ထဲကပဲေကာင္းပါတယ္..။ တဖက္သားကိုမိမိျဖစ္ခ်င္တဲ့ဆႏၵမလုပ္
ရႏိူး ဆိုျပီ..ျပစ္တင္သံေႏွာျပီ..အပ်က္သေဘာနဲ႔ ေရးသားေဝဖန္ေထာက္ျပတာဟာ...မိမိအဆင့္တန္းကိုမိမိကိုယ္တိုင္“ငါ”ဘာလဲ
ဆိုတာ“မီးေမာင္း”ထိုးျပလိုက္သလိုပါပဲ..။ ျမန္မာ့ႏိူင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈရပ္တန္႔မသြားေရးနဲ႔ ျမန္မာႏိူင္ငံသားေတြ ႏိူင္ငံတကာမွာေျခခ်ျပီရပ္
တည္ေနႏိူင္တာဟာလည္း ေဒၚစုရဲ့ ႏိူင္ငံေရးလုပ္ေဆာင္မႈမကင္းဘူးဆိုတာလက္ခံႏိူင္ရမယ္..။ လူအနည္းက်ဥ္းေလာက္သာ မိမိ
အရည္ခ်င္းနဲ႔ တတိယႏိူင္ငံကိုေရာက္ေနျပီ မိမိႏိူင္ငံေရးကို ရိုးရိုးသားသား လုပ္ကိုင္ၾကတာပါ။ ဒီအထဲမွာေတာ့ ေမာင္လြမ္းေဆြပါမယ္မထင္ဘူး။ ရဲေဘာ္ေက်ာ္သန္းဆီ အိမ္မက္လိုလို ဘာလိုလိုနဲ႔ဇတ္ကြက္ထြင္ျပီ ဇတ္လမ္းေရးတာ ဝတၳဳတို႔ ရုပ္ျပစာေစာင္ေတြမွာပဲေကာင္းပါတယ္ ေမာင္လြမ္းေဆြ..။ ဒါကို ရဲေဘာ္ေက်ာ္သန္းလည္းရိပ္မိေလာက္မွာပါ..။
ေအာက္မွာပါတဲ့ စာသားတပုဒ္ၾကိဳက္လို႔..ေမာင္လြမ္းေဆြသိေအာင္ထပ္ေလာင္းျဖည့္စြတ္ျပီေရးလိုက္ပါရေစ။
က်ည္လြတ္နယ္ေျမ..အခ်ဳပ္ေႏွာင္နဲ႔ အဖမ္းအဆီး၊ ညွင္းပမ္း၊ ႏွိိပ္စက္သတ္ျဖတ္ျခင္းမရွိတဲ့နယ္ေျမကေန..တိုက္ပြဲထဲက ေခါင္း
ေဆာင္ေတြကို ျဖစ္ကတတ္ဆန္း ေရးသားေဝဖန္တာဟာ..ျမင္သူမရွက္ ယိုသူရွက္တဲ့...။
အျမင္သစ္နဲ႔ ေလာကၾကီးကို ဆန္းသစ္လာေအာင္ၾကည့္ႏိူင္ ျမင္ႏိူင္ပါေစ..။


ကိုဗလိုင္(ဒိန္းမတ္)


Subject: FW: [8888peoplepower] ရဲေဘာ္ေက်ာ္သန္း၏ ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြသို႔ အိတ္ဖြင့္ေပးစာႏွင့္ ေဒါက္တာ လြဏ္းေဆြ၏ ျပန္လည္ေျဖၾကားစာ
 
သို ့
    ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြ(သို ့မဟုတ္) အက္ဆစ္ ဆိုသူသို ့
  ေစတနာ ဆိုျပီး အရမ္းမေျပာပါနဲ ့ဗ်ာ။
  စာနဲ ့ စိတ္၊ တထပ္တည္းက်မွ
  တာရွည္ခံမွာပါ
  ေစတနာမွန္မွလည္း တာရွည္ခံႏိုင္မယ္။
  ေ၀ဖန္တယ္ဆိုရာမွာလည္း
  အေျခအေနမွန္ကို တြက္ျပီး
  ေ၀ဖန္မွ သမာသမတ္က်တယ္။
    ဘာသာေရးပဲျဖစ္ျဖစ္၊ႏိုင္ငံေရးပဲျဖစ္ျဖစ္ မိစၦာဒိိေတြရွိတယ္။ က်ေနာ္တုိ ့ လူထုၾကီးကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဦးေဆာင္မွဳ ကို မ်က္စိမွိတ္ျပီးယုံေနတယ္။ဒါေၾကာင့္မို ့လည္း ့ေဒၚစုလြတ္ေတာ့ ျပည္သူေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ သြားေရာက္အားေပးခဲ့တယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ  ေခါင္းေဆာင္ရွားလို ့မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီမိုကေရစီတိုက္ပဲြစဥ္ၾကီးက မွတ္ေက်ာက္တင္ျပီး ေဒၚစုကိုေရြးခ်ယ္ခဲ့တာပါ။ ေတာ္လွန္ေရးတရပ္ က်ဥ္းထဲက်ပ္ထဲကို ေရာက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ တရားခံရွာတက္ၾကတယ္ဆိုတာ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိပါတယ္။ က်ည္လြတ္နယ္ေျမေတြ၊ လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမေတြကေန တိုက္ပဲြထဲက ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ေ၀ဖန္တယ္ဆိုျပီး ေစာ္ကားေနတာကေတာ့ ယိုသူမရွက္၊ ျမင္သူရွက္ ဆိုသလိုျဖစ္ေနတယ္။ ဒီကေန ့ ေတာ္လွန္စစ္မွာ တိုက္ပဲြ၀င္ေနတဲ့ တိုင္္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြ ကေတာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ ့ ဦးေဆာင္မွဳကို ယုံၾကည္ေထာက္ခံၾကေၾကာင္း DKBA ေခါင္းေဆာင္တဦးက ယခုလိုေျပာလိုက္ပါတယ္။
   ကိုေဇာ္သူရ (မဲေဆာက္)မွ HRM သို႔ေပးပုိ႔လာေသာ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖၚဝါရီလ ၃ ရက္ေန႔ DKBA ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေစာလွဘြယ္ ၏ အမွာစကား ကို ျပန္လည္မွ်ေဝေပးလိုက္ပါသည္။
 
ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေစာလွဘြယ္ ၏ အမွာစကား - > ဒီမိုကေရစီစနစ္သာလ်င္ က်ေနာ္တို႔ တိုင္းရင္းသားေတြရဲ႕ လြတ္လပ္မႈနဲ႔ တန္းတူမႈကို အာမခံခ်က္ေပးႏိုင္တယ္၊ ဒီမိုကေရစီရဖို႔ က က်ေနာ္တို႔ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႕ အစည္းေတြက တက္ညီလက္ညီ တျပိဳင္တည္း ဒီစစ္အာာရွင္စနစ္ကို တိုက္မွရမယ္၊ ဟိုတေပါက္ ဒီတေပါက္ လုပ္လို႔မျဖစ္ဘူး၊ ညီညီညြတ္ညြတ္ လုပ္မွရမယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို က်ေနာ္တို႔ေထာက္ခံတယ္၊ က်ေနာ္တို႔ေထာက္ခံတယ္ဆိုတာ တိုက္ပြဲနဲ႔ အသက္နဲ႔ရင္းျပီး ေထာက္ ခံတာျဖစ္တယ္၊ တိုက္ပြဲပံုစံမတူေပမယ့္ စိတ္တူကိုယ္တူ တထပ္တည္းပဲ၊ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႕အစည္း ေတြနဲ႔ ျပည္တြင္းအင္အားစုေတြ ညီညီညြတ္ညြတ္နဲ႔ ျပန္စုစည္းမွရမယ္၊ ဘယ္နည္းနဲ႔ဘဲတိုက္တိုက္ ဒီစစ္အာရွင္စနစ္က တိုက္မွရမယ္၊ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔တိုက္ပြဲဝင္တဲ့ အင္အားစုအားလံုးစုစည္းညီညြတ္ဖို႔လိုတယ္။

ၿပီးေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တေယာက္ထဲကိုဘဲ တာဝန္ေပးလို႔မျဖစ္ဘူး၊ က်ေနာ္တို႔ တိုင္းရင္းသားေတြကလည္း အျပည့္အဝ ကိုယ္တတ္ႏိုင္တဲ့နည္းလမ္းေတြနဲ႔ ဝိုင္းရံပံ့ပိုးေပးရမယ္။

ေနာက္ျပီး ႏိုင္ငံတကာမွရွိၾကတဲ့ က်ေနာ္တို႔ အင္အားစုေတြကလည္း အဲ့ဒီႏိုင္ငံေတြမွရွိေနတဲ့ နအဖ သံရံုးေတြကို ဝိုင္းဝန္း ပိတ္ဆို႔ျပီး အျပင္းအထန္ ဆႏၵျပၾကဖို႔လိုပါတယ္။

အဲဒီလို ဘက္ေပါင္းစံုက တက္ညီလက္ညီ လုပ္ရင္ က်ေနာ္တို႔ လိုခ်င္တဲ့ ဒီမိုကေရစီ။ လြတ္လပ္မႈနဲ႔ တန္းတူမႈအခြင့္အေရးေတြ အျမန္ဆံုးရ မွာေသခ်ာတယ္လို႔ က်ေနာ္ယံုၾကည္တယ္၊

ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေစာလွဘြယ္
  အခ်ဳပ္ဆိုရရင္ ျမန္မာျပည္သူေတြဟာ သတင္းနဲ ့အလင္းကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ငတ္မြတ္ေနလို ့ အမွန္တရားကိုေဇာင္းေပးတဲ့ စာေတြ၊သတင္းေတြကိုပဲ လိုလားပါတယ္။  ။
ဧရာ
၆၊၂၊၂၀၁၁
Dear All

                  Listen to this audio file.

May Eai  Khin( LEWE)

__._,_.___
Attachment(s) from mek ess

1 of 1 File(s)
 ငါးမင္းေဆြ ကိုယ္တိုင္ ရံုးခ်ဳပ္ေရွ႔ ဆႏၵလာျပတာေတာင္ လူႀကီးေတြက စည္းကမ္းတက်
ဆက္ဆံခဲ့ေသးတာဘဲ၊ အခုလို အြန္လိုင္းေပၚက စာေလာက္ေတာ့ အေပ်ာ့ေပါ့။
ေဒၚစု လုပ္ေဆာင္မယ့္ ႏိုင္ငံေရးလမ္းစဥ္ေတြကို မေျပာထားတာမဟုတ္ပါ၊ ျပန္လြတ္လာၿပီး
ေနာက္ေန႔မွာဘဲ ျပည္သူကို အတိအလင္းေျပာၾကားခဲ့တာ ျပန္လည္ဖတ္႐ႈ ႔ ၾကည့္ရေအာင္.......

က်မတို႔မေတြ႔ရတာ ၾကာပါၿပီ ၊ ျပည္သူေတြ ဘာကို ယံုၾကည္သလဲ လိုခ်င္သလဲ ဆိုရင္ 
( ဒီမိုကေရစီ..... ျပည္သူ႔အသံမ်ား)

က်မတို႔ လိုခ်င္တဲ့အရာကို စနစ္တက် သင္ယူရမယ္ ၊သင္လို႔ရတဲ့သူနဲ႔ သင္လို႔မရတဲ့သူမွာ ျပည္သူေတြက 
သင္လို႔ရတဲ့သူေတြျဖစ္ပါတယ္။

ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ေလ်ာက္လွမ္းရာမွာ နည္းလမ္းမမွန္ရင္ ေကြ႔ေကာက္ေနတတ္ပါတယ္

ျပည္သူေတြရဲ႔အသံကို က်မ အထိန္းသိမ္းခံေနရစဥ္ တေန႔ကို ၅၊၆ နာရီေလာက္ေန႔စဥ္နား ေထာင္ေနပါတယ္။

ျပည္သူမပါဘဲ ဘာကိစၥမွ မၿပီးျပတ္ပါဘူး၊ ျပည္သူမပါဘဲ တစ္ေယာက္တည္း ဆိုရင္ေတာ့ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ 
ဆန္႔က်င္ရာေရာက္ပါတယ္။

ျပည္သူေတြက လိုခ်င္တဲ႔လမ္းကို က်မတို႔နဲ႔အတူ ေဖာက္ၾကမယ္၊ ခင္းၾကမယ္၊ေလ်ာက္ၾကရပါ မယ္။
 
ျပည္သူေတြအားလံုးေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ နဲ႔အားေပးၾကတာ က်မတို႔မွာ တာ၀န္အလြန္ႀကီးပါတယ္၊
က်မ တာ၀န္ႀကီးတာကို မေၾကာက္ပါဘူး ၊ တာ၀န္မေၾကမွာကိုဘဲ ေၾကာက္မိတယ္။

ဒီမိုကေရစီမွာ အေျခခံသေဘာကိုက လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆိုခြင့္ရွိပါတယ္၊ လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆို ခြင့္ ဆိုတာ 
လြတ္လပ္စြာ ဆဲဆိုခြင့္နဲ႔မတူပါဘူး။

၁၂း၂၃တြင္  “ က်မကလည္း ျပည္သူေတြကို ခ်စ္ပါတယ္ ” မင္ျဖင့္ေရးသားထားေသာ ဆိုင္း ဘုတ္ကို 
ေထာင္ျပေသာအခါ လူပင္လယ္ၾကီး၏အသံမွာ မိုးထက္သို႔တုိင္ညံသြားပါသည္။

၁၂း၂၆တြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လက္ညႈိးညႊန္လ်က္္ ျပည္သူထဲမွ လူ၃ဦးကို မိမိတို႔၏ ခံစားခ်က္မ်ားကို
ေျပာၾကားေစခဲ့သည္။

“ ပင္ပန္းတယ္ဆိုတာ ပင္ပန္းရၾကိဳးနပ္ဖို႔လိုပါတယ္ ”

“ ၀ီရိယကို ထပ္တလဲလဲ အားထုတ္လုပ္ယူရမယ္ ”

“ က်မတို႔ကို ျပည္သူက ယံုၾကည္ရင္ ၊ ေထာက္ခံရင္ ၊ လက္တြဲရင္္ က်မအားရွိပါတယ္ ”

“ က်မတို႔သတၱိကို အက်ဳိးရွိေအာင္သံုးရမယ္ ”

“ ႏိုင္ငံေရးက ကိုယ္နဲ႔မဆုိုင္ဘူးလို႔ မေျပာပါနဲ႔ ၊ ႏိုင္ငံေရးက ကိုယ္အေပၚတိုက္ရိုက ္သက္ ေရာက္ 
လာပါလိမ့္မယ္ ”

“ က်မကို အခုလို ျပည္သူေတြက အားေပးတယ္ထိန္းသိမ္းေနၾကတာ က်မေက်နပ္တယ္၊
ျပည္သူမဟုတ္တဲ့သူေတြက ထိန္းသိမ္းတာကိုေတာ့က်မလက္မခံေ တာ့ဘူး ”

“ က်မကို ထိန္းသိမ္းထားစဥ္ကာလတုန္းက ေစာင့္ေရွာက္ၾကတဲ့သူေတြကို က်မေက်းဇူးတင္ပါ တယ္ ”

“ က်မလြတ္ရင္ဘာလုပ္မလဲလို႔ ေမးၾကတယ္ ၊ အခုမွ အျပင္ေရာက္ကာစရွိေသးတယ္ ၊ အျပင္က 
သူေတြေမးတာေတာ့ စဥ္းစားသင့္တယ္၊ က်မဘာလုပ္မလဲဆိုေတာ့ ”

“ အမ်ဳိးသားရင္ၾကားေစ့ေရးကိစၥကို ဆက္လုပ္သြားမယ္  ”

“ က်မက ဒီခ်ဳပ္အဖြဲ႔တခုတည္းနဲ႔ လုပ္တာမဟုတ္ဘူး၊ ဘယ္သူဘဲျဖစ္ျဖစ္ လာေရာက္အေၾကာင္း
ၾကားရင္ အဆင္ေျပစြာဆက္ဆံၿပီးႏိုင္ငံအတြ က္ လုပ္မယ္ ”



“ ဘယ္လိုလုပ္မလဲဆိုရင္ ျပည္သူ႔အားနဲ႔လုပ္မယ္ ”


“ ဒီမိုေရစီ အင္အားစုအကုန္ျဖင့္ လက္တြဲၿပီးလုပ္မယ္ ”

“ ျပည္သူလူတန္းေစ့ေနထုိင္ေရးကို လုပ္မယ္ ”

“ ျပည္သူနာတဲ့ နည္းကို ေရွာင္လႊဲလုပ္မယ္ ”

“ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ျပည္သူေတြက အနာခံေပးၾကပါ ”


 ေဘာင္းဘီခၽြတ္္ဘဲေျပာေျပာ...ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ....ၾကိဳတင္မဲ အစိုးရကို ျပည္သူေတြအေနျဖင့္ 
အခုလည္းမေထာက္ခံပါ ....ေနာက္လည္းေထာက္ခံမွာမဟုတ္.... ဒါေၾကာင့္ က်ေတာ္တို႔မ်ဳိးဆက္ 
သစ္ေတြလည္း ဆက္လက္ေပါက္ဖြားေနအံုးမွာပါ။ စနစ္မမွန္သေရႊ ႔ တိုက္ပြဲ မဆံုးေသးပါ။
ေခါင္းေဆာင္ကိုေ၀ဖန္ျခင္းသည္ လြန္စြာေကာင္းမြန္ပါသည္၊ သို႔ေသာ္ စနစ္တက်ရွိဖို႔ေတာ့ လုိအပ္ပါသည္။ 
ေဒၚစု အင္တာနက္သံုးေနပါၿပီ၊ ေရဒီယိုေတြမွ တိုက္ရိုက္ေမးျမန္းေဆြးေႏြးေနပါသည္၊ 
ရံုးခ်ဳပ္ ျပန္ၾကားေရးဌာနကို စာပို႔ဆက္သြယ္လို႔ရပါသည္။


Sunday, February 6, 2011


ဒါကေတာ့ ကိုေက်ာ္သန္းအတြက္ ... 

ေဒါက္တာရဲ႕ သက္ရွည္ေဆးတခြက္


ကိုေက်ာ္သန္းႀကီးခင္ဗ်ား …
အက္ဆစ္ရဲ႕ေဆာင္းပါးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး တကူးတက အခ်ိန္ကုန္ခံ အိတ္ဖြင့္ေပးစာ ေရးသားေပးပို႔အတြက္
အ ထူးေက်းဇူးတင္ရွိေၾကာင္း ဦးစြာေျပာၾကားလိုပါတယ္။ က်ေနာ္လည္း ညက ကိုစိန္ဟန္နဲ႔
စကားသြားေျပာရင္း အိမ္ျပန္ေနာက္က်လို႔ ကိုေက်ာ္သန္း ပို႔တဲ့ ေမးလ္ကို ဖတ္ရတဲ့အခ်ိန္မွာ
အရမ္းအိပ္ခ်င္ေနတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ဘေလာ့ဂ္ေပၚ ခ်က္ခ်င္းတင္မေပးႏိုင္ဘဲ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္
အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့တယ္။ ထူးတာက အိပ္မက္ မက္ ေလ့မက္ထ အင္မတန္နည္းတဲ့ က်ေနာ္ ညက
ထူးထူးျခားျခား အိပ္မက္တယ္ဗ်ာ။ အိပ္မက္ထဲမွာ က်ေနာ္တို႔ ေလးစားၾကည္ညိဳတဲ့
အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက မိန္႔ခြန္းေျပာေနတယ္ဗ်။ အဲဒါနဲ႔ က် ေနာ္လည္း
စိတ္၀င္တစား နားေထာင္မိတယ္။ အဲဒီအိပ္မက္က ကိုေက်ာ္သန္းရဲ႕ စာကို ဖတ္ၿပီး မက္တဲ့
အိပ္ မက္လို႔ ယူဆလို႔ အိပ္မက္ထဲမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေျပာသြားတဲ့ မိန္႔ခြန္းကို (စကားလံုးအတိအက်မဟုတ္ဘဲ)
က်ေနာ္ ျပန္မွတ္မိသေလာက္ ကိုေက်ာ္သန္းကို မွ်ေ၀လိုက္ပါတယ္။ က်ေနာ္ မွတ္မိသေလာက္ကေတာ့ …
“ရဲေဘာ္တို႔ … ငါတို႔ဟာ ဒီမိုကေရစီရရွိေရးအတြက္ တိုက္ပြဲ၀င္ေနၾကတာျဖစ္တယ္။
တိုက္ပြဲ၀င္တဲ့ေနရာမွာ က်ဳပ္က ေခါင္းေဆာင္ဆိုေပမယ့္ က်ဳပ္လုပ္တာ မွန္တာရွိသလို မွားတာလည္းရွိမွာပဲ။
က်ဳပ္လည္း လူ၊ ဘုရား မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီေတာ့ က်ဳပ္မွားတာရွိရင္ ခင္ဗ်ားတို႔ က်ဳပ္ကို ေျပာရဲရမယ္။
ေ၀ဖန္ရဲရမယ္။ အဲ … ဒါေပမယ့္ တခုေတာ့ရွိတယ္။ ေ၀ဖန္ေရးဆိုၿပီး နအဖသတင္းစာေတြမွာပါတဲ့
ေဆာင္းပါးေတြလို အေျခအျမစ္မရွိ အ႐ူး ေခ်းပန္း ခ်က္ေအာက္လိုက္ကန္ေနတဲ့ ေ၀ဖန္ေရးမ်ဳိးကို
က်ဳပ္က ဆိုလိုတာမဟုတ္ဘူး။ က်ဳပ္တို႔လူအဖြဲ႔အ စည္းအက်ဳိးအတြက္ ဘယ္သူ႔မ်က္ႏွာမွမေထာက္ဘဲ
ကိုယ္မွန္တယ္ထင္တာကို ထင္တဲ့အတိုင္း ေစတနာပါပါနဲ႔ ေျပာရဲတာ၊ ေ၀ဖန္ရဲတာ၊ ေထာက္ျပရဲတာကို
က်ဳပ္က ဆိုလိုတာျဖစ္တယ္။ အဲလိုလူမ်ဳိးကို ေမာင္ကႀကီးပဲ ျဖစ္ပါေစ၊ ေမာင္ခေခြးပဲျဖစ္ပါေစ က်ဳပ္တို႔က
အသက္နဲ႔လဲၿပီး ကာကြယ္ေပးရမယ္။ ကိုညိဳျမႀကီးတုန္းကလည္း က်ဳပ္ ဒီလိုပဲ ကာကြယ္ေပးခဲ့တာပဲ။
ဒါဟာ လြတ္လပ္စြာေရးသားေျပာဆိုခြင့္ဆိုတဲ့ (က်ဳပ္တို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ လိုခ်င္ လွပါတယ္ဆိုတဲ့)
ဒီမိုကေရစီအခြင့္အေရးတခုကို ေလးစားလိုက္နာတာျဖစ္သလို သစၥာရွိရွိ အကာအကြယ္ေပး
တာမ်ဳိးလည္းျဖစ္တယ္။ ဒီေနရာမွာ တခုေတာ့ရွိတယ္။ လူတေယာက္နဲ႔ တေယာက္ ဘ၀ျဖတ္သန္းမႈခ်င္း
မတူ ေတာ့ ႐ႈျမင္သံုးသပ္ပံုခ်င္းလည္း တထပ္တည္း မက်ႏိုင္ဘူးေပါ့။ အက္ဆစ္လည္း အက္ဆစ္အျမင္နဲ႔
သူမွန္ တယ္ထင္တာကို ေျပာမွာ ေ၀ဖန္မွာ ျဖစ္သလို ရဲေဘာ္ေက်ာ္သန္းလည္း ရဲေဘာ္ေက်ာ္သန္းအျမင္နဲ႔
သူမွန္ တယ္ထင္တာကို ေျပာမွာ ေ၀ဖန္မွာပဲျဖစ္တယ္။ ဥပမာတခုေပါ့ဗ်ာ ဘ၀မွာ ဂ်ီၾသေမႀတီ
သင္ဖူးတဲ့လူလည္း ရွိ မယ္၊ မသင္ဖူးတဲ့လူလည္း ရွိမယ္။ ကဲကုလသခ်ၤာကို သင္ဖူးတဲ့လူလည္း ရွိမယ္၊
မသင္ဖူးတဲ့လူလည္း ရွိမယ္။ ဆက္သီအိုရီကို သင္ဖူးတဲ့လူလည္းရွိမယ္ မသင္ဖူးတဲ့လူလည္းရွိမယ္။
အဲသလို သင္ဖူးျခင္း မသင္ဖူးျခင္းအ ေပၚမွာေတာ့ ေတြးေထာင့္ေတြ၊ ႐ႈျမင္ပံုေတြ တေယာက္နဲ႔
တေယာက္ ကြာႏိုင္တာေပါ့။ ဘယ္လိုပဲကြာကြာ အ ေရးႀကီးတာက ေစတနာပဲ။ ေစတနာကို
ျမင္ေအာင္ၾကည့္တတ္ဖို႔ လိုတယ္။ ေစတနာဆိုတာမ်ဳိးက လူတိုင္း ျမင္တတ္တဲ့ အရာမ်ဳိးမဟုတ္ဘူး။
ပညာတတ္တိုင္းလည္း ျမင္တာမဟုတ္ဘူး။ စာေတြ အမ်ားႀကီး ဖတ္ထား တိုင္းလည္း ျမင္တာမဟုတ္ဘူး။
အစြဲကင္းကင္း စိတ္ရွင္းရွင္း အၾကည္ဓာတ္ရွိရွိနဲ႔ ၾကည့္တတ္မွ ျမင္ရတဲ့အရာ မ်ဳိး။ အဲဒီေတာ့
က်ဳပ္ေျပာခ်င္တာက ဗိုလ္ခ်ဳပ္လုပ္တာ အကုန္ေကာင္း၊ အကုန္မွန္ အားလံုးဂြတ္ဒ္ပါတယ္
ခင္ ဗ်ားဆိုရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔အားလံုး ဒီမိုကေရစီနဲ႔ ေ၀းေနၾကဦးမွာပဲ။ အဲလိုလူေတြကို က်ဳပ္က
က်ဳပ္ကို ခ်ီးက်ဴး တယ္လို႔ မျမင္ဘူး။ က်ဳပ္ကို ေဘာမေနတဲ့ေကာင္ေတြလို႔ပဲ က်ဳပ္က ႐ိုင္း႐ုိင္းေျပာခ်င္တယ္။
အဲလိုေဘာမတဲ့ လူေတြဟာ က်ဳပ္ အိပ္ငိုက္ငိုက္နဲ႔ စတီယာတိုင္ မွားေကြ႔ၿပီး ေခ်ာက္ထဲကို ဦးတည္မယ္ဆိုရင္
အကုန္ဆင္းေျပး မယ့္ လူေတြလို႔ပဲ က်ဳပ္က ျမင္တယ္။ က်ဳပ္ျဖစ္ေစခ်င္တာကေတာ့ ဆင္းမေျပးဘဲ
“ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေရ ဘယ္ကို ေမာင္းေနတာလဲ၊ ဘယ္လိုေမာင္းေနတာလဲ၊ ေရွ႕မွာ ေခ်ာက္ႀကီးဗ်” လို႔
ေအာ္ဟစ္ၿပီး သတိေပးခ်င္ေပး၊ လက္ေမာင္းကို ပုတ္ၿပီး ႏိႈးခ်င္ႏိႈး၊ က်ဳပ္က ဒါမ်ဳိးပဲျဖစ္ေစခ်င္တယ္။
ဒါမွသာ က်ဳပ္တို႔ လမ္းမွန္ေပၚဆက္လက္ ေမာင္းႏွင္ႏိုင္ၿပီး က်ဳပ္တို႔ လိုခ်င္တဲ့ ဒီမိုကေရစီပန္းတိုင္ကို
အေရာက္ခ်ီတက္ႏိုင္မယ္”အိပ္မက္က ရွည္ေတာ့ က်ေနာ္ အဲသေလာက္ပဲ အၾကမ္းဖ်င္း မွတ္မိေတာ့တယ္
ကိုေက်ာ္သန္းေရ။ က်ေနာ္က ေတာ့ က်ေနာ့္အိပ္မက္ကို “ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ ေမာ္ဒန္ဒီမိုကေရစီမိန္႔ခြန္း”
လို႔ပဲ ကင္ပြန္းတပ္ခ်င္ေတာ့ တာပဲ ဟဲ … ဟဲ။ ကိုေက်ာ္သန္းႀကီးတေယာက္ က်န္းမာေရးအတြက္
ေဆးတခြက္ကို ႀကိဳၾကားႀကိဳၾကား မီွ၀ဲ ရင္း အသက္ရာေက်ာ္ရွည္စြာနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအက်ဳိးကို
ရြပ္ရြပ္ခၽြံခၽြံ သယ္ပိုးထမ္းေဆာင္ႏုိင္ပါေစ။
ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာျဖင့္ …
ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြ
ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြသို႔ အိတ္ဖြင့္ေပးစာ

          ကိုလြဏ္းေဆြရဲ႕ဘေလာ့ဂ္မွာပါတဲ့ အက္စစ္ရဲ႕ လက္ေပးသတ္တဲ့အပုပ္ခ်စာကို 
တင္ေပးႏိုင္တဲ့ ကိုလြဏ္းေဆြရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးအျမင္နဲ႔ပါတ္သက္ၿပီး အေတာ္စိတ္ 
မသက္မသာခံစားမိလို႔ ဒီစာကို ေရးလိုက္ပါတယ္။ 
ကိုလြဏ္းေဆြရဲ႕ ဒီမိုကေရစီသမားေတြ ဆင္ျခင္ႏိုင္ရန္အတြက္ တင္ဆက္ပါတယ္။ 
စာေရးသူရဲ႕ အာေဘာ္လို႔ အမွာစကားနဲ႔ တင္ဆက္ထားေပမဲ့ စာပါအေၾကာင္းအရာေတြကေတာ့
ဒီစာကို ကိုယ့္ဘေလာ့ဂ္မွာ တင္ဆက္ႏိုင္တဲ့ ကိုလြဏ္းေဆြရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး ရပ္တည္ခ်က္ကို 
ေမးခြန္းထုတ္ျခင္စိတ္ ေပၚမိတာ အမွန္ပါပဲ။
          အက္စစ္ဆိုတဲ့ အေမွာင္ထဲက ေဟာင္သံတခုအတြက္ေတာ့ တုံ႔ျပန္စရာ မရွိပါဘူး။ 
ဒီလို ဒီမိုကေရစီလိုလားသလိုလိုေျပာၿပီး အလင္းေၾကာက္တဲ့ အေမွာင္ထဲက ေဟာင္သံတခုအတြက္
အညံ့ဆုံး ေက်ာက္ခဲတလုံးနဲ႔ေတာင္ မထိ္ုက္တန္ပါဘူး။ အဲဒီေက်ာက္ခဲကမွ 
လမ္းခင္းဖို႔ အသုံးဝင္ႏုိင္ပါေသးတယ္။
          ကိုလြဏ္းေဆြရဲ႕ ဘေလာ့ဂ္ဟာ ဒီမိုကေရစီ ခ်ိန္ပီယံလို႔ အမည္ခံေနၾကတဲ့
လင္းႏို႔လိုလို ႂကြက္လိုလို ေရဒီယိုနဲ႔ အြန္လိုင္းသတင္းဌာန ဆိုတာေတြၾကားမွာ 
ျပည္တြင္းျပည္ပက ဗမာလူထုအတြက္ သတင္းအခ်က္အလက္နဲ႔ အသိပညာေတြကို
အေကာင္းဆုံး တင္ဆက္ေပးေနတယ္လို႔ ျမင္ပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ဒီတခါေတာ့
သမီး ဟိုစစ္တပ္ႀကီးနဲ႔ တခါတည္းမွားတာပါ ဆိုသလို ျဖစ္သြားၿပီေပါ့ဗ်ာ။ 
ကိုလြဏ္းေဆြအေနနဲ႔ ဒီအပုပ္ခ်စာ တင္ျခင္းအားျဖင့္ ဗမာျပည္ ဒိမိုကေရစီထူေထာင္ေရးမွာ 
ဘယ္လို အက်ဳိးရလာဒ္ေတြ ရႏိုင္ေလမလဲ ဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ တင္ေလသလဲေတာ့ မသိပါဘူး။
          က်ေနာ္သာ သန္းေ႐ႊဆိုရင္ေတာ့ ကိုလြဏ္းေဆြကို ဆုေတာ္လာဒ္ေတာ္ေတြ ခ်ီးျမွင့္မိမွာ 
အမွန္ပါ။ အက္စစ္ဆိုတဲ့ အေမွာင္ထဲက သူရဲေဘာေၾကာင္ ငတိအတြက္ေတာ့ 
အတို္င္းထက္အလြန္ေပါ့ဗ်ာ။ ၿပီးေတာ့ ဒီစာကို ေကာ္ပီသန္းခ်ီ႐ိုက္ၿပီး ဗမာအႏွံ႔ 
ေလယာဥ္ပ်ံနဲ႔ ႀကဲခ်လိုက္ဦးမယ္။
          လူမႈအေဆာက္အဦ တခုကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖုိ႔ လႈပ္ရွားေဆာင္႐ြက္မႈတိုင္းမွာ 
လူထုကိုယ္တိုင္ မျဖစ္မေန ပါဝင္ရမွာျဖစ္သလို ေခါင္းေဆာင္မႈ (Leadership) 
ဆိုတာကလည္း အေရးႀကီးပါတယ္။ က်ဳပ္တို႔ ကိုယ္တိုင္ပါခဲ့ၾကတဲ့ 
ရွစ္ေလးလုံးအေရးေတာ္ပုံႀကီးထက္ ႀကီးမားက်ယ္ပ်ံ႕တဲ့ လူထုလႈပ္ရွားမႈမ်ဳိး 
ဗမာျပည္ သမိုင္းမွာ မရွိခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေခါင္းေဆာင္မႈကင္းမဲ့တဲ့အတြက္ 
ဘာေတြျဖစ္သြားသလဲ သမိုင္းက သက္ေသ ပါပဲ။ ေခါင္းေဆာင္မႈဆိုတာ 
အဲဒီလႈပ္ရွားမႈထဲက လူထုရဲ႕ ရင္းႏွီးေပးဆပ္မႈေတြ လႈပ္ရွားေဆာင္႐ြက္မႈေတြရဲ႕ 
ဆုံခ်က္ျဖစ္တယ္။ လူထု ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ကို ေရာက္ေအာင္ လမ္းညႊန္ထိမ္းေက်ာင္းေပးေရးျဖစ္တယ္။
လိုအပ္ခ်က္ ကေတာ့ ေခါင္းေဆာင္မႈနဲ႔ လူထုအၾကား ေပါင္းကူးဆက္သြယ္ေရးျဖစ္တယ္။ 
ခိုင္မာျပတ္သားၿပီး သစၥာရွိ ရဲရင့္တဲ့ ဒုတိယတန္း၊တတိယတန္းေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ 
ေခါင္းေဆာင္မႈနဲ႔လူထုအၾကားက အသက္ေသြးေၾကာေပါင္းကူး တံတားျဖစ္တယ္။ 
ဒီလိုေပါင္းကူးမႈ မရွိတဲ့ ေခါင္းေဆာင္မႈဆိုတာ ဘယ္လို စြမ္းရည္မွ မျပႏိုင္ဘူး။ 
လူထုနဲ႔ ကင္းကြာတဲ့ ေခါင္းေဆာင္၊ လူထုနဲ႔ ဆက္စပ္ခြင့္မရွိတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ဆိုတာ တပ္မရွိတဲ့ 
စစ္ေသနာပတိလိုပါပဲ။
          ဒီသေဘာတရားကို ခပ္ညံ့ညံ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြေတာင္ သိပါတယ္။ 
ဒါေၾကာင့္လဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က လူထုနဲ႔ ဆက္စပ္ဖို႔ က်ဳိးစားတိုင္း 
စစ္အာဏာရွင္ေတြက ဖမ္းထိန္းလိုက္တယ္။ ေပါင္းကူးလို ျဖစ္တဲ့ ဒုတိယတန္း၊ 
တတိတန္း ေခါင္းေဆာင္ေတြ ဆိုတာ ေထာင္ထဲက ထြက္ရတယ္လို႔ကို မရွိဘူး။ 
တခ်ဳိ႕ေထာင္ထဲမွာ ႐ိုက္သတ္ခံရတယ္။ 
တခ်ဳိ႕ အျပင္မွာ ႀကံ႕ဖြံ႕ေတြ၊ စြမ္းအားရွင္ေတြက ရိုက္သတ္တာ ခံရတယ္။
          ဗမာျပည္ ႏိုင္ငံေရးကို ေဝဘန္ခ်င္ရင္ ပထမအခ်က္အေနနဲ႔ မထူးဇာတ္ခင္းေနတဲ့
ျပည္တြင္းျဖစ္ စစ္အာဏာရွင္ေတြ အေၾကာင္း သိဖို႔လိုတယ္။ ဒုတိယ ဗမာလူထုရဲ႕ 
ဘဝအျမင္နဲ႔ အေခ်ာင္သမားေပါလွတဲ့ ဗမာျပည္ႏိုင္ငံေရး ေလာကအေၾကာင္း
အၾကမ္းဖ်င္း သိဖို႔လိုတယ္။ ေနာက္ဆုံး ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို 
ေဝဘန္ခ်င္ရင္ေတာင္ သူ႔အေၾကာင္းကိုလည္း သိဖို႔ လိုပါေသးတယ္။ 
တခုေတာ့ ရွိပါတယ္။ သူ႔ကို လူထဲက လူတေယာက္၊ လူထုထဲက လူထုေခါင္းေဆာင္
တေယာက္ထက္ ပိုၿပီး တန္ခိုးရွင္လို၊ ကယ္တင္ရွင္လို မေမွ်ာ္လင့္ဖို႔ေတာ့ လိုတာေပါ့။ 
သိတဲ့အတိုင္း က်ဳပ္တို႔ ဗမာလူမ်ဳိး ဆိုတာကလည္း တဖက္သားကို သူဘာေၾကာင့္ အဲသလိုလုပ္သလဲ၊
ေၾသာ္.. သူဒီလိုလုပ္တာ ဒါ့ေၾကာင့္ကိုးလို႔ မေတြးသလို သူဒါလုပ္တာေတာ့ 
အေတာ္ေကာင္းသြားပါလား ဆိုၿပီး အသိအမွတ္ျပဳဖို႔ထက္ ငါဆိုရင္ ဘာႀကီးျဖစ္ေအာင္ 
ဘယ္လိုလုပ္လိုက္မယ္ဆိုၿပီး အေျပာသန္တဲ့ လူမ်ဳိး ျဖစ္ေနတယ္။
          ဒီေန႔ ဗမာစစ္အုပ္စုဆိုတာ ျပည္တြင္းျဖစ္ စစ္စစ္ျဖစ္တယ္။ ဘယ္ႏိုင္ငံ ဘယ္အင္အားႀကီးကမွ
ေမြးထုတ္ခဲ့တာ မဟုတ္သလို ဘယ္ႏိုင္ငံကိုမွလည္း မွီခိုရပ္တည္ေနတာ မဟုတ္ဘူး။
ဒီေန႔ တ႐ုတ္ႀကီးနဲ႔ ေျပလည္ေနတယ္ ဆိုတာလည္း အျပန္အလွန္ အက်ဳိးစီးပြားအတြက္ပဲ ျဖစ္တယ္။ 
သူ႔အာဏာကို ထိပါးလာရင္ေတာ့ တ႐ုတ္ႀကီးလဲ ႏိုးပဲလုပ္မွာ ေသခ်ာတယ္။ 
က်န္တာမၾကည့္နဲ႔ သူ႔အာဏာကို ထိပါးမဲ့ အေျခအေန ေရာက္လာေတာ့ ကိုယ္ကိုးကြယ္တဲ့
ရဟန္းသံဃာေတြကိုသတ္၊ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြကို ရန္သူ႔ စခန္းတခုလို ဝင္စီး 
တိုက္ခိုက္ဖ်က္ဆီးခဲ့တာ တကမၻာလုံး အျမင္ပါပဲ။ 
ဒီေန႔ ႏိုင္ငံတကာ အေရးအယူ ပိတ္ဆို႔မႈေတြကို ႐ုတ္သိမ္းဘို႔ နည္းအမ်ုဳိးမ်ဳိးနဲ႔ 
လွည့္ပတ္ေဟာင္ေနၾကတဲ့ အေခ်ာင္သမား လုပ္စားေတြ သိဖို႔က အေမရိကန္တို႔၊ 
အီးယူတို႔က အဲဒီ့ဆန္ရွင္ေတြ ႐ုတ္ၿပီး အျပဳသေဘာ ဆက္ဆံမယ္ဆိုရင္လည္း ဒီသေဘာပဲ။ 
အေမရိကန္ေသာ အီးယူေသာ ဘာမွ ထည့္မတြက္ပဲ သူ႔အာဏာထိရင္ ႏိုးပဲ ေျပာမွာပဲ။ 
ဒီေတာ့ ဆန္ရွင္ ႐ုတ္သိမ္းေရး ဆိုတာ စစ္အုပ္စု အက်ဳိးသက္သက္သာ ျဖစ္တယ္။ 
အေရးအယူ ပိတ္ဆို႔မႈေတြ ႐ုတ္သိမ္းေရးက တဆင့္ ေပါင္းၿပီး ေျပာင္းဖို႔ စစ္အုပ္စုကို 
ေဖ်ာင္းဖ်မယ္ဆိုတာ အ႐ူးအိပ္မက္ သက္သက္သာ ျဖစ္တယ္။
          အဆက္ဆက္ေသာ စစ္အာဏာရွင္ေတြဟာ တုိင္းျပည္ရဲ႕ ဘ႑ာအရင္းအျမစ္ မွန္သမွ်ကို 
ထင္တိုင္းႀကဲ ခိုးဝွက္လုယက္႐ုံမက ေသာင္းသိန္းခ်ီတဲ့ ကိုယ့္ျပည္သူ၊ ေက်ာင္းသား၊ အလုပ္သမားနဲ႔ 
ရဟန္း သံဃာ မက်န္ သတ္ျဖတ္လာခဲ့သူေတြ ျဖစ္တယ္။ ဒီလို ေဆြစဥ္မ်ဳိးဆက္ ဆပ္မကုန္ႏိုင္တဲ့ 
သူတို႔ရဲ႕ ႏိုင္ငံေတာ္နဲ႔ ျပည္သူေတြအေပၚ က်ဴးလြန္းခဲ့တဲ့ ရာဇဝတ္ေႂကြးေတြကို သူ႔တို႔သာလ်င္ 
အသိဆုံး ျဖစ္တယ္။ စစ္သည္ စစ္သား တပ္မေတာ္ဆိုတာကေတာ့ ဓားစာခံသက္သက္ပဲ။ 
ဒါေၾကာင့္လည္း ဒီဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ အေၾကာက္ႀကီးေၾကာက္ၿပီး အာဏာကို ရတဲ့နည္းနဲ႔ 
ဖက္တြယ္ထားၾကတာ ျဖစ္တယ္။ တခုတည္းေသာ သူ႔တို႔ရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္လည္း ျဖစ္တယ္။ 
ေျပာရရင္ေတာ့ ေသမထူး ေနမထူး ဇာတ္ခင္းေနၾကတာပဲ။ ဒီဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြရဲ႕ အေၾကာက္တရားနဲ႔ 
အတၱေလာဘကေတာ့ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာေတာင္ ေစာ္ကားရဲတဲ့အထိ ဆိုးသြမ္း 
ယုတ္ကန္းေနၾကတယ္။ ဒီလို မထူးဇာတ္ခင္းေနတဲ့ စစ္အုပ္စုကို ရင္ဆိုင္ဖို႔ ဆိုတာ ေတာ္တန္႐ုံ 
က်စ္လစ္တဲ့ စည္း႐ုံးေရး အင္အားနဲ႔ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးဆိုတာ တကယ္တမ္း တိုက္ပြဲထဲမွာ 
ပါဝင္ေနသူတိုင္း ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။
          တကယ္ေတာ့ ဒီစစ္အာဏာရွင္ ငရဲသားေတြကို ဗမာျပည္ ႏုိင္ငံေရး ေလာကထဲ 
ေက်ာပိုးသည္လာ သူဟာ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြပဲ ျဖစ္တယ္။ လူထု မဟုတ္ဘူး။ 
အဲဒီ့ မစြန္႔ဘဲ စားခ်င္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ ကိုယ္အာဏာၿမဲဘို႔အတြက္ ႏိုင္ငံေရး ျပႆနာကို 
အာဏာအရင္းအခံျဖစ္တဲ့ လူထု အၾကားမွာ ေျဖရွင္းဖို႔ မႀကိဳးစားပဲ လူထုအေစခံ 
လက္နက္ကိုင္တပ္ကို အသုံးခ်ခဲ့ၾကလို႔ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြ ဇာတ္ပ်က္သစၥာ ေဖာက္ၿပီး 
အာဏာရွင္စနစ္ ေပၚေပါက္လာတာျဖစ္တယ္။ ဒီအႏၱရာယ္ကိုသိလို႔ လူထုက 
၁၉၅၆ နဲ႔ ၁၉၆၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲေတြမွာ စစ္တပ္နဲ႔ ႏိုင္ငံေရး လုပ္တဲ့ ပါတီေတြကို မဲမေပးပဲ 
စစ္အာဏာရွင္ အႏၱရာယ္ကို တားဆီးဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကပါေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခ်ိန္က မမွီေတာ့ဘူး။ 
စကားတခုရွိတယ္၊ ( The State ruin by   politic and politicians, but not by nature,
culture and religion) ႏုိင္ငံေတာ္ကို ဖ်က္ဆီးတာ ဓေလ့ထုံးတမ္း ယဥ္ေက်းမႈ ဘာသာေရးနဲ႔ 
သဘာဝတရားေတြ မဟုတ္ဘူး။ ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြသာျဖစ္တယ္။
          ဒီေန႔ေခတ္ တခ်ဳိ႕ေသာ အမည္ခံႏုိင္ငံေရးသမားေတြေရာ ဟိုဖက္ လြတ္လပ္ေရးေခတ္က 
အေခ်ာင္ သမားေတြနဲ႔ ဘာကြာလို႔လဲ။ ဟိုေကြ႕ ဟိုတက္နဲ႔ေလွာ္၊ ဒီေကြ႕ ဒီတက္နဲ႔ ေလွာ္ေနၾကတာပဲ 
မဟုတ္လား။ လူထုဆိုတာကေတာ့ လက္ညႈိးထိုးခံ သက္သက္ပဲ။ ၈၈ ၿပီးစ ဒီမိုကေရစီ 
ေရစီ္းျမင္တုန္းကလည္း ဒီမိုကေရစီ ဆိုၿပီး ပါလိုက္တာပဲ။ အခု စစ္ကြ်န္ေ႐ြးေကာက္ပြဲ 
ဆိုေတာ့လည္း ေခြးမစင္ငတ္သလို ေျပးဝင္ဟပ္လိုက္ ၾကတာပဲ။ 
ၿပီးေတာ့ သူတို႔လို ေခြးဇာတ္မခင္းႏိုင္တဲ့ သူေတြကို ကိုယ့္ေခါင္းေဆာင္ပါမခ်န္ ေဟာင္ၾက 
အူၾကေသး တယ္။ ဒီလိုေခြးတစီစီနဲ႔ ေတာ္လွန္ေရးရထားႀကီးကို ဘယ္လို ေခါင္းတြဲေမာင္း 
ေခါင္းေဆာင္က လိုရာခရီးေရာက္ ေအာင္ ေမာင္းႏုိင္ပါ့မလဲ။ 
ဒီၾကားထဲ ကတၱီပါအိတ္စြပ္ထားတဲ့ သံလက္သီး အက္စစ္လို ေခြးဆိုးက ပါေသးတယ္။
          ဒီေခါင္းေဆာင္ ဆိုသူေတြပဲ ကိုးဆယ္ခု ေ႐ြးေကာက္ပြဲမွာ လူထုက အာဏာအပ္ႏွင္းထားတာ
ကိုေတာင္ စစ္အာဏာရွင္ေတြ ေၾကာက္ၿပီး တာဝန္ေရွာင္ခဲ့ၾကတာ၊ လက္နက္ကိုင္မယ္ဆိုၿပီး 
နယ္ျခားထြက္လာကာ အင္ဂ်ီအို ခိုင္းတာေတြပဲ ေ႐ြးလုပ္ ၿပီးေတာ့ အက်ဥ္းက်ေနတဲ့ ေဒၚစုကို 
လက္ညႈိးထုိး ဆင္ေျခရွာၾကတယ္။ ၈၈ ၿပီးစ ပုသိမ္မွာ ရန္ကုန္ေျမနီကုန္းမွာ အသက္ေဘးအႏၱရာယ္
ကို ရင္ဆိုင္ၿပီး လူထုကို ဦးေဆာင္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားတယ္။ ဘယ္မွာလဲ သူ႔ေနာက္လိုက္ သူ႔ပါတီဝင္ေတြ။ 
၉၈ က အညာစုမွာ ပိတ္မိေနတယ္။ ကိုးဆယ္ေျခာက္ ရန္ကုန္မွာ၊ ၂၀၀၃ ဒီပဲရင္းမွာ ႀကံ႕ဖြတ္ေတြက
သတ္ဖို႔လုပ္တယ္။ ဘယ္မွာလဲ သိန္းခ်ီရွိတယ္ဆိုတဲ့ ပါတီဝင္ေတြ။ ေခါင္းေဆာင္ဆိုသူေတြ။ 
နယ္စပ္က လက္နက္ကိုင္ ဆိုသူေတြကေကာ အဲဒါေတြကို လက္တုံ႔ျပန္တဲ့ အေနနဲ႔ တိုက္ပြဲ 
ဘယ္ႏွပြဲ တုိက္ခဲ့သလဲ။ ျပည္တြင္းမွာေကာ ဘာေတြ ေဖာက္ခြဲ ျပခဲ့ၾကသလဲ။ ကိုယ္ကျဖင့္ 
တူတူတန္တန္ ဘာမွ မလုပ္ပဲ ေခါင္းေဆာင္းကို အျပစ္ရွာတယ္။ ဒါဟာ ေဖာက္ျပန္တာပဲ။ 
ရန္သူကို အလုပ္ေႂကြးျပဳတာပဲ။
          လူတကာသိၿပီးသား ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ပုဂၢဳိလ္ေရး၊ ႏိုင္ငံေရး စြန္႔လႊတ္မႈေတြကို 
ဒီမွာ မေျပာ ေတာ့ပါဘူး။ ေတာ္လွန္ေရး အက်ဳိးကို ေမွ်ာ္ကိုးၿပီး သူ႔အခန္းက႑ကိုပဲ 
ေျပာခ်င္ပါတယ္။ စစ္အုပ္စုဟာ သူ႔စိတ္တိုင္းၾက ႏိုင္ငံေရး အခင္းအက်င္းကို ဖန္တီးသြားခဲ့ပါၿပီ။ 
႐ုပ္ေသး အစိုးရတခုကို ေ႐ြးေကာက္ပြဲ တခုနဲ႔ လုပ္သြားတယ္။ လူထု ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တတဲ့ 
ဒီမုိကေရစီ မဆိုထားတဲ့ ႏိုင္ငံေရး ပုံစံတခုလို႔ေတာင္ ေျပာမရတဲ့ အခင္းအက်င္းျဖစ္တယ္။ 
စစ္အာဏာရွင္က စစ္အာဏာရွင္ပါပဲ။ ႏိုင္ငံတကာကို ဝင္ဆန္႔႐ုံ သက္သက္အတြက္ 
လုပ္ခဲ့တယ္ဆိုတာ ကေလးအစ ေခြးအဆုံး တေလာကလုံး သိပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာ 
ဆိုတာေတြကလည္း သိပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ကိုယ္က်ဳီးစီးပြား ပဓာန လႊမ္းမိုးေနတဲ့ 
ဒီေန႔ ကမၻာ့ႏိုင္ငံေရးမွာ ဘယ္တုိင္းျပည္ကမွ ဒီဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြရဲ႕ ကလိမ္ၿခဳံဇာတ္ထုတ္ကို 
အေရးမလုပ္ၾကေတာ့ပါဘူး။ ေျပလည္ေအာင္ ေပါင္းဖို႔ပဲ စိုင္းျပင္းေနၾကပါၿပီ။ တခ်ဳိ႕ေသာ 
ႏုိင္ငံႀကီးေတြကေတာ့ မသူေတာ္ ဗမာဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြနဲ႔ ေပါင္းဖက္ရတာကို သိပ္စိတ္မသန္႔ဘူးနဲ႔ 
တူပါတယ္။ သူတို႔ လက္ေဝခံေတြရဲ႕ ပါးစပ္ကတဆင့္ ဒီအရပ္သား ႐ုပ္ေသးအစိုးရမွာ 
ေဒၚစုကပဲ ႏိုင္ငံျခားဆက္ဆံေရးတာဝန္ ယူေတာ့မေယာင္၊ ေဒၚစုရဲ႕ ဦးေဆာင္မႈက 
မျပည့္ဝသေယာင္ တီးတိုးဝါဒျဖန္႔ေနၾကတယ္။ တဖက္ကလည္း စစ္အုပ္စုနဲ႔ ေပါင္းသင္းတာ၊ 
စစ္အုပ္စု မႀကိဳက္တာ မလုပ္ မေျပာတာ လက္ေတြ႕ ႏိုင္ငံေရးလိုလို ဆိုေနၾကတယ္။
          ဒါေပမဲ့ စစ္အုပ္စု ကိုယ္တုိင္ကေတာ့ ဒီအခင္းအက်င္းသစ္ဟာ သူတို႔အာဏာ တည္ၿမဲေရး 
အတြက္ မခိုင္မာဘူးဆိုတာ သိပါတယ္။ ဒါက ႏိုင္ငံေရး အႏၱိမ မဟုတ္သလို သူတို႔ရဲ႕ ေအာင္ပြဲလို႔လဲ 
မေျပာႏိုင္ဘူး။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ NLD, CRPP ထဲက ခိုင္မာ ျပတ္သားတဲ့ 
ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ အက်ဥ္းေထာင္ေတြထဲက ၈၈ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြ ရွိေနေသးသေ႐ြ႕ 
ဗမာလူထုရဲ႕ စစ္အာဏာရွင္ ဆန္႔က်င္ေရးနဲ႔ ဒီမိုကေရစီ တိုက္ပြဲေတြ ရွိေနတုန္းပဲဆိုတာ 
စစ္အုပ္စုသိထားပါတယ္။ ဒီေတာ့ အတုအေယာင္ေ႐ြးေကာက္ပြဲနဲ႔ ႐ုပ္ေသး အစိုးရ 
ထူေထာင္ႏိုင္တာဟာ စစ္အုပ္စုအတြက္ ေအာင္ပြဲ မဟုတ္သလို ဒီမိုကေရစီအေရးအတြက္လည္း 
လမ္းဆုံးမဟုတ္ပါဘူး။
          စစ္အုပ္စုဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အမႉးရွိတဲ့ လူထု ဒီမိုကေရစီတိုက္ပြဲ ေခါင္းေဆာင္မႈရဲ႕ 
အခန္းက႑ကို ေသးသိမ္း ေမွးမွိန္ေအာင္ အားထုတ္ေနတယ္။ ဒါဟာ သူ႔တို႔ လက္ငင္း 
မဟာတာဝန္ ျဖစ္တယ္။ ေနာက္တခ်က္ကလည္း စစ္အုပ္စုအတြက္ မခံခ်င္စရာေကာင္းတာက 
ဗမာလူထုသာမက ကမၻာ့လူထုကပါ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ဗမာျပည္လူထုေခါင္းေဆာင္အေနနဲ႔ 
လက္ခံ အသိအမွတ္ျပဳထားတာ ျဖစ္တယ္။ ဒါကို ေျခဖ်က္ႏိုင္မွသာ စစ္အုပ္စုရဲ႕ ႐ုပ္ေသးအစိုးရက 
လူရာဝင္ႏိုင္မွာ ျဖစ္တယ္။
          ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ေခါင္းေဆာင္မႈကို ေသးသိမ္း ေမွးမိွန္ေအာင္ စစ္အုပ္စုက လက္ရွိ 
အခ်ိန္အထိ ကိုယ္တုိင္ မလုပ္ႏုိင္ေသးဘူး။ အခင္းအက်င္းသစ္ေၾကာင့္ သူတို႔ထဲက လူအေျပာင္းလဲ 
ေနရာ အေျပာင္းလဲေတြ အသားက်ေအာင္ စီမံေနရတုန္းပဲ။ ေလာေလာဆယ္ ဒီတာဝန္ကို 
ေဆာင္႐ြက္ေနတာက လက္ရွိ အခင္းအက်င္းသစ္ကို တကယ္ခိုင္မာတဲ့ အေျပာင္းအလဲတို႔ 
ထင္ေယာင္မွားေနၾကတဲ့ လုပ္စားသမား ေတြပဲျဖစ္တယ္။ ငါးမင္းေဆြဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံေရး 
အုတ္ၾကားမ်က္ေပါက္က စတယ္။ ဟိုတေလာကလည္း ဧရာဝတီမွာ ဗမာႀကီးဆိုတဲ့ နာမည္နဲ႔ 
ေဒၚစုနဲ႔ NLD ရဲ႕ ႏိုင္ငံ ရပ္တည္ခ်က္ကို မထိတထိ လွီးဖဲ့သြားတယ္။ အခု အက္စစ္ရဲ႕ 
အပုပ္ခ်စာကေတာ့ ေျဗာင္အက်ဆုံးပဲ။ လူထုဘဝကိုစာနာသေယာင္ သၾကားေလးေတာ့ 
အုပ္ထား တယ္။ အရင္ကေတာ့ ဦးဝင္းတင္ကိုအဓိက ဦးတည္တိုက္ၾကတယ္။ အခုေတာ့ 
ေဒၚစုကိုပါ ဖြင့္တိုက္ လာတာျဖစ္တယ္။
          အေၾကာင္းကို စီစစ္ၾကည့္ရင္ ဒီအေခ်ာင္သမားေတြ စစ္အုပ္စုနဲ႔ ေပါင္းၿပီးသြားခ်င္ေနတဲ့ 
လူထုအတြက္ မပါတဲ့ “ငါ့ဒီမိုကေရစီ လမ္းေၾကာင္းမွာ ဒီေခါင္းေဆာင္ေတြက အတားအဆီးျဖစ္ေန
တယ္။ ဒီေခါင္းေဆာင္ေတြ ရွိေနသေ႐ြ႕ လူထုကို ႏွပ္ခ်ႏွပ္စား လုပ္လို႔ မရႏိုင္ဘူးေလ။ 
ဒီေတာ့ ေခါင္းေဆာင္မႈကို ၿဖိဳဖ်က္ရေတာ့တာပဲ။ ေသးသိမ္ေအာင္ လုပ္ၾကရေတာ့တာပဲ။ 
ဒါမွလဲ ေခါင္းေဆာင္ လုပ္စားခြင့္ ရလာမွာ ျဖစ္သလို စစ္အုပ္စုကလည္း သေဘာက် 
ေတာ္ေကာက္ခံရမွာကိုး။
          ဒီေတာ့ ကိုလြဏ္းေဆြေရ၊ ျပည္တြင္း ျပည္ပက အေခ်ာင္သမား ေပါင္းစုံတို႔ရဲ႕ မထိတထိ 
ထိုးႏွက္တာ ခံေနရတဲ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တိုက္ပြဲရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္မႈ (Leadership) ကို ႏိုင္ငံေရးအရ 
ဝိုင္းဝန္းကာကြယ္ဖုိ႔ရာ ဒီမိုကေရစီလိုလားသူတိုင္းရဲ႕ တာဝန္ပါပဲ။ လက္နက္၊ ေထာင္၊ တရား႐ုံးနဲ႔ 
မတရားဥပေဒ အေဆာင္အေယာင္ ယႏၱယားေတြနဲ႔ တိုင္းျပည္ဘ႑ာတိုက္ကို ဖင္ခုထိုင္ထားတဲ့ 
ရန္သူကို တုိက္ဖို႔ ဆိုတာက လူထုပါ႐ုံနဲ႔တင္ မၿပီးႏိုင္ဘူး။ ေခါင္းေဆာင္မႈဆိုတာလည္း အေရးတႀကီး 
လိုအပ္ခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း တခ်ဳိ႕က ေခါင္းေဆာင္မႈကို မ်က္လုံးအိမ္သဖြယ္ 
ေစာင့္ေရွာက္ၾကလို႔ ဆိုၾကတာပဲ။ လက္ရွိ ေခါင္းေဆာင္မႈ ဆိုတာဟာ ၈၈ အေရးေတာ္ပုံရဲ႕ 
လက္က်န္ ရလာဒ္တခုလည္း ျဖစ္တယ္မဟုတ္လား။ သူတို႔ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး အျမင္ကို 
သေဘာမတူႏိုင္ရင္ေတာင္ ကိုယ္ယုံၾကည္ရာလမ္းကို ေ႐ြးေလွ်ာက္ၾကရင္း ဒီေခါင္းေဆာင္မႈကို 
ႏိုင္ငံေရးအရ ကာကြယ္ထိန္းသိမ္းသြားၾကရမွာပဲ။ ဒီေန႔ အထိေတာ့ လူထုက သူတို႔အေပၚ 
ယုံၾကည္ေနဆဲပါပဲ။ ဒီယုံၾကည္မႈက အခြင့္အခါ ေပၚတဲ့အခါ အလြယ္စည္း႐ုံး လႈံ႕ေဆာ္ၿပီး 
ေအာင္ပြဲကို သယ္ေဆာင္သြားႏုိင္ပါတယ္။ ႏုိင္ငံေရး ဆိုတာကလည္း အခြင့္အခါ မက်ဘဲ 
ကိုယ္ထင္ရာ ဇြတ္လုပ္ျပန္ရင္လည္း တဖ်တ္ဖ်တ္ခုန္တဲ့ငါး ေလွာ္တက္စာ မိသြားသလို 
ႀကံဳရတတ္တယ္ မဟုတ္လား။
ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႔ ကိုလြဏ္းေဆြကို ဆရာေမာင္ထင္ရဲ႕ စကားလက္ေဆာင္ေလး 
ထပ္ဆင့္ပါးလိုက္ခ်င္ ပါတယ္။ ဆရာေမာင္ထင္က က်ေနာ္ ႏိုင္ငံေရးမွာ 
ပါဝင္ပတ္သက္ေနမွန္းသိေတာ့ ေဟ့ေကာင္ မင္းႏိုင္ငံေရးမွာ သတၱိမရွိရင္ 
သစၥာေဖာက္ ျဖစ္တတ္တယ္ မွတ္ထား ေျပာပါတယ္။ ဒီအဓိပၸါယ္က ဗိုလ္ငါးပါးနဲ႔ ယွဥ္ၿပီး 
ယူရပါတယ္။ ဒါေတြက ကာယသတၱိ၊ ဉာဏသတၱိ၊ ဝီရိယသတၱိ၊ စာရိတၱသတၱိႏွင့္ 
ေဘာဂ သတၱိတို႔ ကြဲသြားပါတယ္။ ကာယသတၱိမရွိရင္ ေၾကာက္ၿပီး သူမ်ားခိုင္းတိုင္း 
မွားမွားမွန္မွန္ လုပ္မိၿပီး သစၥာေဖာက္ ျဖစ္တတ္တယ္။ ဉာဏသတၱိနည္းရင္ အသိအဉာဏ္ 
ဆင္ျခင္တုံတရား ေခါင္းပါးေတာ့ အမွားအမွန္ မခြဲျခားႏိုင္ပဲ သစၥာေဖာက္ျဖစ္တတ္တယ္။ 
ဝီရိယသတၱိနည္းလို႔ ပ်င္းရိငိုင္ေမာ ပ်င္းေက်ာဆြဲရင္း ေရသာခိုအေခ်ာင္လိုက္ ရင္း 
ကလည္း သစၥာေဖာက္ျဖစ္တတ္တယ္။ ေဘာဂသတၱိဆိုတဲ့ စြန္႔သင့္တာ မစြန္႔ရဲ 
ေပးကမ္းသင့္တာ မေပးကမ္းရဲ လိုခ်င္ေလာဘေတြ မထိန္းႏိုင္ရင္ ႐ုပ္ဝတၳဳ ေငြေၾကးေတြရဲ႕
လႊမ္းမိုးမႈ ခံရတတ္ၿပီး အဲဒါေတြေနာက္ တေကာက္ ေကာက္လိုက္ရင္း သစၥာေဖာက္ျဖစ္
တတ္တယ္။ ေနာက္ဆုံးကေတာ့ စာရိတၱသတၱိပဲ သူမရွိရင္ သူ႔က သတၱိေတြ 
ဘယ္ေလာက္ပဲ ျပည့္စုံပါေစ စာရိတၱိမခိုင္ရင္ အကုန္ယိုင္လဲသြားတတ္တယ္။ 
အက်င့္သီလ ကင္းတဲ့သူကို လူမၾကည္ညိဳဘူး၊ အသေရမဲ့တယ္။ စာရိတၱအမည္းစက္ေတြ
ေၾကာင့္ သူတပါးက အၾကပ္ကိုင္ ဗိုလ္က်ခံရရင္း သစၥာေဖာက္ ျဖစ္တတ္တယ္။ 
ဒါေၾကာင့္ တကယ့္ႏိုင္ငံေရး လူထုကို အလုပ္ေႂကြးျပဳမဲ့ ႏိုင္ငံေရး လုပ္မယ္ဆိုရင္ 
ဒီသတၱိငါးပါးကို အစဥ္တစိုက္ အားျဖည့္ေနရ ပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီလိုမွ မဟုတ္ရင္ 
ဆရာေမာင္ထင္ေျပာသလို သစၥာေဖာက္ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ သာဓကအေနနဲ႔ 
ေလ့လာဖုိ႔ လူထုဦးလွရဲ႕ ႏုိင္ငံေတာ္ လုပ္ႀကံမႈထဲက ကိုသုခအေၾကာင္း စာကေလး 
ထည့္ေပးလိုက္တယ္။
          ကိုလြဏ္းေဆြရဲ႕ ဘေလာ့ဂ္မွာ နတ္သုဒၶါထဲ မစင္တခဲ ျမင္လိုက္ရသလို 
ေအာ့ႏွလုံးနာမိလို႔ ဒီစာကို ေရးမိပါတယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ ကိုလြဏ္းေဆြဘေလာ့ဂ္ဟာ 
ဗမာလူထုအတြက္ အတိုင္းအတာ တခု အထိ အသိဉာဏ္အလင္းေဆာင္ခဲ့သလို 
ဆက္လက္ထြန္းလင္းႏိုင္ဖို႔ ဆႏၵျပဳပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးအေန နဲ႔က ေတာ့ ရန္သူရဲ႕ရန္သူဟာ
မိတ္ေဆြလို႔ဆိုျငားေသာ္လည္း တခ်ဳိ႕ေသာ ရန္သူ႔ရန္သူေတြဟာ ကိုယ့္အတြက္လည္း 
ရန္အႏၱရာယ္ျဖစ္တတ္ပါတယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္းေမတၱာစကား လက္ေဆာင္ပါးအပ္ပါတယ္ ကိုလြဏ္းေဆြ။

ရဲေဘာ္ေက်ာ္သန္း
၅၊ ၂၊ ၂၀၁၁။
Attachment(s) from Kyaw Than
3 of 3 File(s)

No comments: