အတိတ္က ၿမိတ္သမိုင္း,

ရွစ္ ေလးလံုး မတိုင္ ခင္မွာ က်ေနာ္ တို ့အဓိ က ထားလုပ့္ ျဖစ္ တာ က အုပ့္ စု အစု လိုက္ ေလးေတြ ႏွင့္ တကၠသိုလ္ ေကာလိပ့္ ေတြ ပိတ္ လိုက္ လို ့ အိမ္ျပန္လာၾက သူေတြဆီ ကေန ပါလာတဲ့ ႏိုင္ငံေရး စာ ေတြ၊ ကဗ်ာ ေတြ၊ ေၾကြး ေက်ာ္ သံေတြ စတာ ေတြ ကို လက္ ေရးေတြ နွင့္ ျပန္ကူးေရး၊ ျပီး ရင္ လက္ဆက္ကမ္း ျဖန္ ့ ေဝ၊ ေနာက္ ေစ်းတို ့ လဘက္ရည္ ဆိုင္ ေတြမွာ လိုက္ျဖန္ ့ တာ တို ့၊
( ဒီေနရာမွာ အ. ထ. က (၁) က သူငယ္ ခ်င္းတေယာက္ က်ေနာ့္ ရဲ့ မက္ ေဆ့ ေဘာက္ ထဲမွာ ေျပာလာတာကို ျပန္ တင္ ျပေပးလိုက္ပါတယ္၊ “ကြ်န္ေတာ္တို႔အဖြဲ႕က ေျမေအာက္လႈပ္ရွားမႈပဲ လုပ္ေတာ့ အသံသိပ္မထြက္ဘူး၊ ေက်ာင္းေနဖက္ သုငယ္ခ်င္း ၁၀ ေက်ာ္ နဲ႔ စာရြက္စာတမ္းေတြကို ရိုက္ထုတ္တာ ေက်ာင္းသားႀကီးေတြဆီက ရတဲ့စာေတြ ပြားထုတ္ေပးတာေလ၊ လက္နွိပ္စက္က ဦး XXXXXX ရိုက္ေပးတာ သခ်ိဳင္းထဲက သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ၾကက္ၿခံထဲမွာ စာလွည့္ရတယ္၊ အဲအခ်ိန္က 8.8.88 ကို မစ ၾက ေသးဘူး၊ ထ၃ က ဆရာမ တေယာက္ ရဲ့ အေဖ ဆိပ္ငယ္ရပ္ သေဘၤာရံုးလမ္းက ဦးေလာင္ဝါး အသုဘ ကို 7.8.1988 ခ်တယ္ ။ အဲဒီအသုဘ အမွိ ေက်ာင္းသားေတြကို စာေဝလို႔ရေအာင္ လုပ္ရတယ္၊ သခ်ိဳင္းထဲက ၾကက္ၿခံက သူငယ္ခ်င္း ေမာင္ xxxxx ရဲ႕ၿခံ သူလည္း ကြ်န္ေတာ္တို႔အဖြြဲ႕ထဲကပဲ၊ ၾကက္ျခံကိုဝင္တဲ့လမ္းက ဗမာသခ်ိဳင္းအဝင္ ဘယ္ဘက္ ေဘးနားမွာ သာရနာဂံုတင္တဲ့ဇရပ္ရွိတယ္ ခ်ံဳနဲနဲပိတ္ေနတယ္ လူသြားလမ္းေလာက္ပဲရွိတယ္ ။ သုႆ န္ေက်ာင္း ေနာက္ဘက္ေလာက္မွာရွိတယ္ ။တခါတေလ ေက်ာင္းသားႀကီးေတြ၊ဝင္လာပီးစာလာေပးတယ္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ လွည့္ထားတဲ့စာေတြယူသြားတယ ္၊ ဦးေလာင္ဝါး အသုဘ စာေဝတဲ့အစီစဥ္ ေပါက္ၾကားသြားေတာ့ ရဲ စစစ အဖြဲ႕ေတြ သခ်ိဳင္းေဘးက ဂိုေဒါင္နားမွာ ကိုယ္ေယာင္ေဖ်ာက္ေစာင့္ၾကတယ္ ။
တကယ္တမ္းေဝေတာ့ ေကာလိပ္ကုကၠဳိ ေက်ာင္းေရွ႕နားေလးမွာ ေဝေပးပီး တပ္ျပင္လမ္းထဲဆင္းေျပးၾကတယ္၊ “ )
ကိုယ့္ ႏွင့္ သိၾကသူေတြသာ အတူလုပ့္ျဖစ္ ၾကျပိး။ တဦး ႏွင့္ တဦး တဖြဲ ့ ႏွင့္ တဖြဲ ့ လည္း မယံု ၾက သလို ႏွင့္ ယၡဳ ့ လို ပြင့္ လင္းစြာ မလုပ့္ ႏိုင္ခဲ့ၾကပါ။
မ၊ ဆ၊ လ ေခတ္မွာ ေသြးခြဲ အုပ့္ခ်ဳပ့္ ခံ ခဲ့ၾကရတဲ့၊ ဦးေနာက္ ေတြ ေဖါက္ ေဆး ေက်ာ တာေတြ ခံခဲ့ၾကရတဲ့ က်ေနာ္ တို ့တေတြ ဟာ ကိုယ့္ အခ်င္းျခင္း ေတြ အတြင္းမွာ ကို ယံုၾကည္မူ ့ဆိုတာ မရွိ ၾကသေလာက္ ကို စိုးရိမ္မူ ့ေတြ ျပည့္ နက္ ေနခဲ့ ၾကရပါတယ္။ ေနာက္ ဆံုး ဆရာ / ဆရာ မေတြ ကို မ်က္နာလို ၊ မ်က္နာရ သြားလုပ့္ ျပိး သတင္းေပးလိုက္ရင္ ေတာင္ အဲ ေက်ာင္းသားမိဘေတြ ေခၚေတြ ့ ခံရ၊ ေက်ာင္းထုတ္ ခံရတာ ေတြ ျဖစ္ ႏိုင္ၾကတာမို ့ လုပ့္ ေနၾကတာာ ကိုသိလွ်က္ ႏွင့္ ပင္ ဒီလို အစု ေတြ ကြဲျပီး ကို လုပ့္ ခဲ့ ၾကရတာပါ။ သို ့ေသာ္ ဒီလို ကြဲ ျပား ျပိး လုပ့္ ခဲ့ရတာ က ပင္ အစိုးရ ေထွာက္ လွမ္း ေရးေတြ လိုက္ လို ့မရေအာင္ ဗ် ဳ ဟာ ေျမာက္ လုပ့္ သလိုလည္းျဖစ္ ေနခဲ့ပါတယ္။ ရီစရာ အေနႏွင့္ ေျပာျပရပါက ေက်ာင္း အမ်ားသံုးအိမ္သာ ေတြ ထဲ မွာ ေတာင္ မွ ဘယ္သူက ကပ့္ သြားမွန္း မသိ တဲ့ ႏိုင္ငံေရးစာရြတ္ ေတြ ကို ဆရာ ဆရာမေတြ က ေန ျဖဳတ္ သိမ္း လို ့မႏိုင္ ျဖစ္ ခဲ့ရပါတယ္။ တခ်ိ ဳ ့ တပ့္ ဥိး ကြ ်ံ တယ္ လို ့ေျပာရမယ္ ့ သူငယ္ ခ်င္းတခ်ိိ ဳ ့ ကေတာ့ အထိမ္းသိမ္း ခံရတာ ေတြေခၚယူ သတိ ေပးခံရတာ ေတြ ရွိ ခဲ့ပါတယ္။ (ဥပမာ က်ေနာ္ ့ တို ့အစု ထဲ က ျမတ္သူရ (ခ) ဖိုးျမတ္ လိုေပါ့။ အေရးခင္းမစခင္မွာ ကို သက္ ဆိုင္ရာ လူၾကီး ေတြ ေခၚယူ သတိ ေပးခံ ခဲ့ရျပီး ျငိမ္ ေနလိုက္ ရပါတယ္။) ေနာက္ ဘာ အစည္းေဝးဘဲ့ျဖစ္ျဖစ္ သြားၾကရင္လည္း လွ်ိ ဳ ့လ ွ်ိဳ ့ ဝွက္ဝွက္ ႏွင့္ အစု အစု လိုက္ သဲထိပ့္ ရင္ဖို စြန္ ့စားခန္း တခု ့လို ပါ။ က်ေနာ္ တို ့ ေက်ာင္း မွာ ေတာ့ အထက္ မွာ ေျပာခဲ့ သလိုပါဘဲ့ သက္ ဆိုင္ ရာ အတန္း အလိုက္ ကြဲ ေနတာရယ္၊ တဦး ကို တဦး မယံု ၾကည္ သလို ျဖစ္ ေနၾကတာရယ္ ေၾကာင့္ ရွစ္ ေလးလံုး ေန ့ ေရာက္သည့္ တိုင္ ဘယ္သူူေတြ က ဦး ေဆာင္ ျပီး စတင္ မယ္ လို ့ က်ေနာ္တို ့ ေသခ်ာ မသိ ခဲ့ လိုက္ ပါ။ ( ေနာက္ ပိုင္းမွာ လင္းေဇာ္ ႏွင့္ ေနာက္ တေယာက္ အထက(၂) စထြက္ ခ်ိန္မွာ ေရာက္သသြားၾကျပိး သြား ပူးေပါင္းခဲ့ ၾက တာ လို ့ျပန္ေျပာ လို ့သာ သိ လာ ရတာပါ။)
ဒီေနရာ မွာ ကတည္း က ေက်ာင္းပိတ္ လို ့ျပန္ ေရာက္ ေနၾကတဲ့ တကၠသိုလ္ ေကာ ့ လိပ့္ ေတြ က ျပန္ ေရာက္ ေနတဲ့ ေက်ာင္းသား/ သူ ေတြ ၊ ေနာက္ ေက်ာင္းသားေဟာင္းၾကိးေတြ၊ ႏိုင္ငံ ေရးစိတ္ဝင္စားၾကတဲ့ အရပ့္ သူ/သား ရဲ့ အခနး္ က႑ ကို ေမ့ ခ်န္ ထားခဲ့ လို ့မရပါ။ သူတို ့ရဲ့ ကူညီ ေဖးမမူ ့ေတြ ့ေၾကာင့္ ရွစ္ ေလးလံုး ေန ့ ေတြမွာ က်ေနာ္ တို ့ အျဖဴ အစိမ္း ေတြ အထိခိုက္ က်ဆံုး မူ ့နဲ ျပီး ပြဲ ထြက္ လွ ခဲ့ ၾကတာပါ။
၈.၈.၈၈ ေန ့မွာ ေတာ့ အ.ထ.က (၂) ေက်ာင္းက ေက်ာင္းသားလူငယ္တခ်ိဳ ့ ရယ္ တျခား ေက်ာင္း က ေက်ာင္းသား ေတြ ရယ္၊ ဝန္းရံ ပန့္ပို ့ၾကတဲ့့ သူေတြ တခ်ိဳ ့ႏွင့္ အ၊ ထ၊ က (၂) ျမိတ္ ကေန ဘိတ္ ရွစ္ ဆယ့္ ရွစ္ အေရးအခင္း ကို စ တင္ ခဲ့ၾကၿပီး၊ အ.ထ.က(၁) ၊ အ.ထ.က (၄) ၊ အ.ထ.က (၃) စသျဖင့္ အရွိန္အဟုန္ျပင္းစြာႏွင့္ ၿမိတ္တၿမိဳ ့လံုးကို ျပန္ ့နံ ့သြားေစခဲ့ၾကပါတယ္။ အျဖဴ အစိမ္း ေက်ာင္းသားလူငယ္ ေတြ သာမက၊ ေက်ာင္းပိတ္ထားလို ့ျပန္ေရာက္ေနၾကတဲ့ တကၠသိုလ္၊ ေကာလိပ့္ ေတြက ေက်ာင္းသားမ်ား လည္းပါဝင္ခဲ့ၾက သလို ျပည္သူူေတြ ကလည္း တခဲ တနက္ ကို ေထွာက္ခံ ခဲ့ ၾကတာ ကို သတိရမွတ္မိေနပါတယ္။ စထြက္ၾကတဲ့ ၈.၈.၈၈ ေန ့ မွာပင္ အသက္ေပးသြားခဲ့ၾကရတဲ့ သူရဲေကာင္းေတြ ျမန္မာျပည္
အနံ ့အျပားမွာ ရွိခဲ့ၾကပါတယ္။ က်ေနာ္တို ့ၿမိတ္(ဘိတ္) မွာလည္း ၈၊ ၈၊ ၁၉၈၈ ေန ့မွာ
သူတို ့ရဲ့ ႏွလံုးေသြးေတြြ ႏွင့္ ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ သမိုင္းတေခတ္ကိုဖြင့္လင့္ ေပးခဲ့ၾကတဲ့ က်ဆံုးသြားခဲ့ၾက တဲ့ ရဲေဘာ္ (ကိုကိုဦး ႏွင့္ ညီညီလြင္) တို ့ကိုေလးစားဦးညြတ္စြာႏွင့္ မွတ္တမ္းတင္အပ့္ ပါတယ္။
ကိုကိုဦး ေရာ ညီညီလြင္ပါ သိမ္ေတာ္ႀကီးေတာင္တက္မိခင္နွင့္ခေလး အနီး အနားေရႊေက်ာင္းနားကအတက္လမ္းမွာ (အခုေမာ္ေတာ္ပီကယ္ရုံးေရွ႕
မွာ) ၂ဦးလံုး အတူ က်ခဲ့ တာ လို ့မွတ္ မိေနပါတယ္။
( မတူေသာ အျမင္ အသိမ်ား ကို ၾကိဳဆိုပါတယ္)
မဆလပါတီရုံးေရွ႕ကိုေရာက္ေတာ့ရံုးေပၚကဓါတ္ပံုခိုးရိုက္တာနဲ႔အေစာင့္မီးသတ္ေတြကိုစည္းရံုးျပီးပါတီရုံးေပၚကိုဝိုင္းတက္ႀကတယ္။
ဖလင္ေတာင္းတာရခ့ဲတယ္၊ လို ့ေျပာတယ္။ ဘယ္သူဆီမွာ လည္း လို ့ေတာ့ မသိေတာ့ပါ။ အဲ ကေန တဆင့္ျမိ႔ဳပတ္ဆႏၵျပႀကတယ္။
အစပိုင္းမွာေက်ာင္းသားေလး
ေတြပဲေအာ္ျပီး
လူထုကဝန္းရံတာ။
ေစ်းနားကမဆလ႐ံုးကိစၥပီး ဆက္ခ်ီတက္မွအားလံုပါဝင္လာႀကတယ္။
ခ်ီတက္ရငး္နဲ႔သပိတ္စခန္းကိုထ(၁)မွာဖြင့္ဖို႔ဆံုးျဖတ္ႀကတယ္။
ဦးပုတိုက္ေပၚကဗီြဒီယိုခိုးရိုက္ျပီး
ရဲစခန္းကိုရိုက္ကူးသူေျပးသြားလို႔
ရဲစခန္းကို တေႀကာင္းခြဲလိုက္တယ္။ပင္မေႀကာင္းကထ(၁)ကိုဆက္တက္သြားတယ္။
ရဲစခန္းေရွ႕မွာလူစုလူေဝးမ်ားလာတ့ဲအခ်ိန္မွာ
အခုကညနရုံးအေရွ႕ဘက္
အေဆာက္အဦးထဲမွစ ပစ္တယ္။
ေသနတ္ပစ္သမားေတြကစေနေမာင္ေမာင္နဲ႕ေအာင္ေငြလို႕ေျပာၾကပါတယ္။
မေသဘဲတျခားေနရာေတြကိုထိတဲ႕ေက်ာင္းသားေတြလည္းရွိတယ္တဲ႕။(အဲ ေနရာမွာ အမည္ ကြဲ လြဲ ေနတာ ရွိပါတယ္) အလက(၂)ေက်ာင္းသားစိုးနိုင္ဆိုသူမွာလည္းလက္ေမာင္းထိသြားတယ္တဲ႕ေဆးရုံႀကီးသြားျပတာမလုပ္ေပးဘူးတဲ႕။ ( အဲ ဒီ စိုးႏိုင္ဆိုတာက ဦးပါေလးရဲ့သား၊ ပထက္ ေတာင္ ကမ္းမွာ ဘုန္းၾကိးဝတ္ ေနသူ လို သိရပါတယ္)
ေနာက္ တဦး ေျပာတာက ေတာ့
ထိသူသံုးဦး။
ကိုကိုဦး၊ညီညီလြင္၊ကိုသိန္းထြန္း။
ကိုသိန္းထြန္းကဒေကာက္ေကြးမွာ
ထိျပီးဂံုညင္းထြက္သြားတယ္၊
ညီညီလြင္ကဆီးခုံ။
မိန္းခေလးတဥ္ီးလက္ေခ်ာင္းမွာ
အနည္းငယ္ဒါဏ္ရာရသည္။
ဆိုင္ကယ္အကူအညီနဲ႔ေဆးရံုပို႔တယ္၊
ပစ္ ခတ္သံေတြ ဆက္တိုက္ျဖစ္လာေတာ့လူစုကြဲသြားၾကတယ္။
ကိုကိုဦး၊ညီညီလြင္ေဆးရံုမွာက်ဆံုးတယ္။
ကိုကိုဦးအေလာင္းကို သူ ့မိဘ ခြင့္ ျပဳခ်က္ ႏွင့္ ဘိတ္ ေဆးရံုႀကီး မွ အ.ထ.က (၁) ေက်ာင္းကိုသယ္ေဆာင္လာခဲ့ၾကၿပီး
သပိတ္စခန္းဖြင့္ႏိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ညီညီလြင္ ကိုေတာ့ သူ ့မိသားစုဆႏၱအရအားျခင္းဘဲ့ ျမဳပ့္နံသၿဂၤဳလ္လိုက္ၾကပါတယ္။
ညီညီလြင္မိသားစုသေဘာအရ ထ(၁)သပိတ္စခန္းသို႔မသယ္ခ့ဲရဘူး။
ဒီည ေနမွာ ဘဲ့ အထက (၁) ေက်ာင္းနားက သမ ဂို ေထာင္ ကို ျမစ္ ငယ္ ရပ့္ က လူ တစု ကေန ဖြင့္ လိုက္ ၾကတယ္။
---------------------------------------------------------------
အထက (၁) သပိတ္ စခန္း အေၾကာင္း ကို ဆက္ပါ့မယ္။
မတူေသာ အျမင္မ်ား ေဆြးေႏြး ခ်က္မ်ား ကိုၾကိဳ ဆိုပါတယ္။

 https://www.facebook.com/groups/1396640697119767/permalink/1396783287105508/

အထက (၁) သပိတ္ စခန္း အေၾကာင္း ကို ဆက္ပါ့မယ္။
မတူေသာ အျမင္မ်ား ေဆြးေႏြး ခ်က္မ်ား ကိုၾကိဳ ဆိုပါတယ္။
သိတဲ့သူေတြ ကို က်ေနာ္ ေရးထားတဲ့ အေၾကာင္းရာေတြ အေပၚမွာ ေစတနာ ေမတၱာ ထားျပီး ဝင္ေရာက္ ေဆြးေႏြးျပီး ျပင္ ဆင္ေပးဘို ့ အေလးနက္ထားဖိတ္ေခၚပါတယ္။
က်ေနာ္တို ့ အ.ထ.က (၁) မွာ ဖြင့္ခဲ့ၾကတဲ့ သပိတ္စခန္းကို၃ရက္ပဲ ့ ဆက္တိုက္ ဖြင့့္ႏိုင္ခဲ့ၾက ပါတယ္။
ဒုတိယေန ့မွာ ကိုကိုဦး အေလာင္း ႏွင့္ အတူ ျမိဳ ့လွည့္ ကာ ဆႏၱ ျပခဲ့ ၾကပါတယ္။ ဟိုတယ္မားဂြီး ကေန ဓါတ္ပံု ရိုတ္ လို ့ ဆိုျပီး ျပႆနာ အနည္းငယ္ တက္ခဲ့ ပါတယ္။ ျမိဳ ့သစ္ မွာ ဦး ျမေမာင္ ေနအိမ္ ကို ဖ်က္ ဆီး မူ ့ ျဖစ္ ခဲ့ ပါတယ္။
ယခုလက္ရွိ ျမင္းစီးရုပ္တု ေနရာမွာ အရင္က ရွိ ခဲ့ တဲ့ အစိုးရဓါတ္ဆီဆိုင္ ကို အေရးခင္း မွာ ျပည္သူေတြ က အစိုး ရ ကို မေက်နပ္လို႔မီးရိႈ႕ခဲ့ၾကပါတယ္ ။ ကံအားေလ်ွာ္စြာဘဲ့ ဓါတ္ ဆီဆိုင္္ မွာ ဓါတ္ဆီလံုးဝမရွိလို႔ ဓါတ္ ဆီဆိုင္ မီးမေလာင္ခဲ့ ပါ။ ေနာက္ေတာ့ လမ္းေပၚေမာင္းနွင္ လာ ေနတဲ့ဆိုင္ကယ္တစ္စီးကိုတားပီး ဆိုင္ ကယ္ မွ ဓါတ္ဆီ ထုတ္ယူကာ အနီးရွိ ရံုး ထဲ က ရံုးစာရြက္စာတမ္းေတြနဲ႔ မီးရိႈ႕ မူ ့ တခု ့ ျဖစ္ခဲ့ ပါတယ္။
တတိယေန ့မွာ ေတာ့့ ျမိဳ ့ခံ ျပည္သူေတြ ေတာင္းဆိုမူ ့ႏွင့္ ကိုကိုဦး အေလာင္း ကို ေျမခ် ျပီး
အေျခအေန အရ အားလံုးတိုင္ပင္ၿပီးသပိတ္လွန္ခဲ့ၾက ရပါ တယ္။
အ.ထ.က (၁) သပိတ္ စခန္းမွာ အဓိ က တာဝန္ယူ ခဲ့ ၾကတဲ့ ေခါင္း ေဆာင္ ေတြ ကေတာ့
( ဘိတ္) တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသာႀကီးေတြ ထဲက ကိုေအးေသာ္၊ ကိုတင္ဝင္း(ေဆး)၊ ကိုညီညီ၊ ကိုထြန္းေအး၊ ကိုေက်ာ္ဝင္း တို႔နဲ႔ အတူ (ရန္ကုန္သား) ကိုေအာင္ေဇာ္မင္း (ခ) ခ်ိ ဳ တူး ေဇာ္ (YIT) ႏွင့္ ကိုရဲလင္း တ-သခ်ၤာ (လုပ္သားေကာလိပ္)တို႔ေတာ့ အဓိက သပိတ္ ေခါင္းေဆာင္ေတြပါ။
ကို ျမင့္ေ၀ (ေရေျမြ) ႏွင့္ အဖြဲ ့ က ေက ်ာင္း၀င္းလုံၿခံဳေရးကို အဓိက တာ၀န္ယူေပးခဲ့ ပါတယ္။
သပိတ္ စခန္းဖြင့္ထားတဲ့ ကာလေတြမွာ ဂိုေဒါင္ ေတြ ေပါက္ေတာ့ က်ေနာ္တို ့ ေက်ာင္းသားေတြအတြက္ဆိုကာ၊ က်ေနာ္တို ့သပိတ္စခန္းဖြင့္ရာ အ.ထ.က (၁) ေက်ာင္း ကို ကိုယ္တိုင္ ကိုယ္က် သယ္ယူလာေပး ၾကတဲ့ ျပည္သူေတြရဲ့ ေစတနာကို ေလးစားစြာ မွတ္တမ္း တင္ ပါတယ္။ က်ေနာ္တို ့မွလည္း ျပည္သူမ်ား ယူလာေပးတဲ့ သမ ပစၥည္းေတြကို ေက်ာင္းခန္းေတြထဲမွာ ထည့္ထားၾကၿပီး က်ေနာ္တို ့တေတြ အေလအလြင့္မရွိေအာင္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ထိမ္းသိမ္း ေစာင့္ေလွ်ာက္ေပးခဲ့ၾကရတယ္။ ေနာက္လံုျခံဳေရးေတြယူေပးခဲ့ၾကတယ္။ သပိတ္ လွန္ေတာ့ အဲဒီေသာ့ေတြကို ဆရာတေယာက္ဆီသြားေပးထားခဲ့တယ္။ အဲဒီတံုးက က်ေနာ္တို ့ လူငယ္အမ်ားစု ဟာ အဖြဲ ့စည္း ေတြ အထဲမွာ ေနရာေတြ ဘာေတြ ယူရေကာင္းမွန္း မသိခဲ့ၾကပါ။ ရိုးရိုးသားသား၊ တက္တက္ၾကြၾကြ ႏွင့္ ျပည္သူေတြအတြက္ ( အသက္ ကိုပင္ မူ မထားဘဲ) ေပးဆပ့္ လုပ့္ေပး ခ်င္တဲ့ စိတ္ဆႏၱ ေတြသာရိွခဲ့ၾက ပါတယ္။
သို ့ေသာ္………..
သပိတ္ ျပီး သြားတဲ့ အခါ ၾကေတာ့ လူေတြ ရင္ ထဲမွာ မတင္မက် ျဖစ္ က်န္ ေနခဲ့ တာ တခု ့ကေတာ့ သပိတ္ ကို လာလွဴ ၾကတဲ့ အလွဴ ေငြြြ ေတြ ဟာ မ်ားလြန္း လို ့ အိတ္ ေတြ ႏွင့္ ေတာင္ ထည့္ သိမ္း ၾကရပါတယ္။ အဲ ဒီ အလွဴ ေငြ ေတြ ဘယ္ ကို ေရာက္ သြားၾကတာလဲ ဆိုတာပါဘဲ့။
အေရးေတာ္ပံု ကာလအတြင္း မွာ ၿမိတ္ေက်ာင္းသားသမဂၢ၊ ေက်ာင္းအလိုက္ဖြဲ ့ျဖစ္ၾကတဲ့ ေက်ာင္းတြင္းသမဂၢ ေတြၢ ႏွင္ ဗမာ့ မ်ိဳး ခ်စ္လူငယ္( APBY ) အဖြဲ ့ တို ့ဟာ ေက်ာင္းသားလူငယ္ ေတြ အမ်ားဆံုးပါဝင္ၾကတဲ့ အမာခံ၊ အင္ အားေကာင္း တဲ့ သပိတ္အဖြဲ ့ေတြျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ တျခား အေရးပါတဲ့ အဖြဲ ့စည္း ေတြ မွတ္မိသေလာက္ ကေတာ့ ဆရာဦး ခင္ေမာင္ညိဳအဖြဲ႔။ ေရွ႕ေနမ်ားျဖစ္ႀကတ့ဲ ဦး ခင္ေမာင္လတ္၊ ဦး ျမင့္စိန္ တို႔အဖြဲ႔။ ဆရာဝန္ ဦး ခင္ေမာင္ဦးနဲ႔ ေဒၚတင္တင္ရီတို႔အဖြဲ႔။ ေဒါက္တာဦး သာစိန္အဖြဲ႔။ ဆရာမႀကီးေဒၚသန္းရွင္တို႔၏ဘံုတိုက္စိမ္းအဖြဲ႔။ ဆရာကေနဒီနဲ႔ ကိုသန္းထြန္းတို႔၏ ေတာင္ပိုင္းအဖြဲ႔ ၊ အမွတ္ (၃) ေက်ာင္းေဘးအေျခစိုက္ မ်ဳိးခ်စ္ဒီမိုကေရစီညီညြတ္ေရး အဖြဲ ့ခ်ဳပ္။……..အစရွိသည္ျဖစ္ေပါ့ မွတ္မိသေလာက္ ကိုမွတ္တမ္းတင္ထားပါတယ္။ ေဖၚျပပါ အဖြဲ ့ စည္းမ်ားမွ ယေန ့ ထက္တိုင္ သက္ရွိထင္ရွားရွိသူမ်ားက်န္ဦးမွာပါ။ ထိုအဖြဲ႔တို႔မွလွဳပ္ရွားပံုနဲ႔ အေတြ႔အႀကံဳကို မွတိတမ္းျပဳ စုနိင္ရန္ အတြက္ သက္ဆိုင္ရာ လူ ပုဂၢိဳ လ္ ေတြ ကို ဝင္ေဆြးေႏြး ေပးၾကဘို ့ကို ဖိတ္ေခၚ ပါရေစ။ သို ့မွသာ က်ေနာ္ တို ့ထုဆစ္လိုတဲ့ သမိုင္း ပံု ေပၚ လာ မွာ ပါ။ အေရးေတာ္ ပံု ကာလမွာ ဘုန္းေတာ္ ၾကိး ၂ပါး ကေန ဦး ေဆာင္ ျပီး ေဟာ ေျပာလုပ့္ ေဆာင္ ခဲ့တာ ကိုလည္းသတိထားမွတ္မိပါတယ္။ ထို ဘုန္း ဘုန္း ေတြ ကို သိ သူမ်ားမွ ေဖၚ ထုတ္ တင္ျပေပးေစလိုပါတယ္။
( ဒီ ေနရာမွာ သမိုင္း မွတ္တမ္း အမွန္ တခု ့ ကို သူ သိခဲ့ သလို သိေစ ခ်င္ ပါတယ္ လို ့ မွတ္ ခ်က္ ေပး ေျပာဆို လာ တဲ့ “Waylwint Zin ေနာက္တခု က်ေနာ္သိတဲ့ေသခ်ာတာတခုရွိေသးတာက ထံုးစံအတုိင္း ျမန္မာပီပီ အဖြဲေတြ မိဳွလုိေပါက္ သမဂၢ ေတြမ်ားလာေတာ့ လက္ကမ္းစာေစာင္နဲ့ ဖိတ္ေခၚျပီး ဘိတ္ေတာင္ ဘုရား ကိုင္ဘုန္းျကီးေက်ာင္းမွာ အဖြဲ့ေပါင္း ၃၄ ဖြဲ့ နဲ့ အမ်ားသေဘာတူ မ်ဳိးခ်စ္ဒီမိုကေရစီညီညြတ္ေရးအဖြဲ့ခ်ဳပ္ဆို ဖြဲ့လိုက္ျပီး အေရးအခင္းကာလ (မင္းမဲ့ကာလ) မွာ ျမိဳ့ကို ထိန္းေက်ာင္းႏုိင္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္၊ အဲဒီနာမည္ကို ေဒၚစုက သေဘာက်လို့ပဲ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲံခ်ဳပ္ နာမည္ကို ေပးခဲ့တာ ျဖစ္ေျကာင္း ေနရာတကာ နံပါတ္ (၁) မွာလားမသိ ထည့္ေရးဖူးပါတယ္။ ဒါ တိက်ခိုင္လံုတဲ့ သက္ေသေတြရွိတာမို ့ေျပာရဲတာပါ၊ သမိုင္းမို ့ အမွန္အတိုင္း သိေစခ်င္တာသက္သက္ပါခင္ဗ်၊ “ ေနရာ တကာ ဂ်ာ နယ္ အယ္ဒီတာ ကို ေဖေသာင္း ရဲ့ မွတ္ ခ်က္ ကို မွတ္တမ္း တင္ ေပးထားပါတယ္။
အဖြဲ ့ စည္းေတြမ်ားလြန္လြန္း လို ့ စိတ္ပ်က္ စရာ ေတြ လို ေတြ ့ၾကံဳ ခဲ့ရပါေသးတယ္။
ၿမိတ္ေက်ာင္းသားသမဂၢ၊ ကို ဝက္တိုက္ေက်ာင္း၊ ဗမာ့ မ်ိဳး ခ်စ္လူငယ္( APBY ) အဖြဲ ကို ဘုရားႀကီးေက်ာင္း တြင္၎ ၿမိတ္ၿမိဳ ့ အ.ထ. က ေက်ာင္းမ်ားတြင္ ေက်ာင္းအလိုက္
ေက်ာင္းတြင္း သမဂၢ မ်ားကိုဖြင့္ၿပီး ရဟန္းရွင္လူ မိဘျပည္သူမ်ားႏွင့္ တူညီစြာ လက္တြဲလုပ့္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။
(ဒီေနရာမွာ ပါဝင္ ေဆာင္ ရြက္ ခဲ့ ၾကသူေတြ ကို မွတ္တမ္း တင္ ထားဘို ့လိုလာပါလိမ့္မယ္။ မွတ္မိ သလို ဝိုင္းစဥ္းစားျပီး အၾကံ ျပဳ ၾကေစလိုပါတယ္။)
အ.ထ.က (၁)ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္ေတြက ေအာင္ခိုင၊္ လွဦး၊ အုန္းေက်ာ္၊ ေမာင္မင္း ၊ ၊( ေထြးညီ ) ငဗိုလ္(ခ) တင္သူရ
အထက(၂) သန္း ထိုက္ဦး၊ မ်ိဳး ျမင့္ ေအာင္၊
အထက(၃) ရဲနိုင္ေထြး၊
အထက (၄) လင္းေဇာ္၊ ေအာင္မ်ိဳးလြင္၊ ေအာင္မိုး၊ သိိန္းထြန္း၊ ေအးပို ၊ စိုးမိုးလိွဳင္၊ ေအာင္ႏိုင္ဦး
ျမိတ္ ေက်ာင္းသားသမဂၢ မွာ
ကိုျမင့္ေဝ (ဥပေဒ) ဥကၠ႒
သန္းထိုက္ဦး (ထ. ၂) ဒု ဥကၠ႒
ကိုသန္းဝင္း(RIT) အတြင္းေရးမူး
လင္းေဇာ္ (ထ. ၄ တြဲဘက္ အတြင္းေရးမူး)
----------------------------ဘ႑ာေရး
----------------------------တြဲ ဘက္ ဘ႑ာေရး
ျပန္ၾကားေရး
မ်ိဳး ျမင့္ ေအာင္ (ထ. ၂)
ေအာင္မ်ိဳးလြင္ (ထ.၄)
…………………………
လံုျခံဳ ေရး ႏွင့္ စည္းကမ္းထိမ္းသိမ္းေရး
(မွတ္မိသလို ျဖည့္ထားတဲ့ အတြက္ အမွားအယြင္းမ်ား ရွိႏိုင္ပါတယ္။)
က်ေနာ္တို ့အ.ထ.က(၄)မွ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားတခ်ိဳ ့မွ လည္း သပိတ္ကာလအတြင္း နယ္မ်ားသို ့စည္းရံုးေရးမ်ားထြက္ၾကျခင္း၊ ျမိတ္တြင္ သပိတ္ ကို တျခားအဖြဲ ့မ်ားႏွင့္အတူ ပူးေပၚင္း ေဖၚေဆာင္ၾကျခင္း၊ ရပ့္ကြက္အတြင္းလုပ္ျခံဳေရးယူေပးျခင္း တို ့ကို ေက်ာင္းတြင္းတြင္ ေက်ာင္းအိပ့္ ေက်ာင္းစား ေနထိုင္ၿပီး လုပ့္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကပါတယ္။
အ.ထ.က(၄) ေက်ာင္းတြင္း သမဂၢ မွာ တာဝန္ ယူသူ အမာခံ မ်ား ကို က်ေနာ္ မွတ္မွိသလို (က်ေနာ္မွတ္မိသေလာက္) ေအာင္မ်ိဳးလြင္ (ေအဘီ ၁၀၂) ၊ လင္းေဇာ္ (AB 201)၊ ေဇာ္ႀကီး၊ ေအာင္မိုး(AB 201) ၊ ေအးပို(AB201)၊ စိုးမိုးလိွ ုင္ (AB 102/ 201 and PDF) ၊ လြင္မိုး( AB 201)၊ ေအာင္သူဇာ(AB 201)၊ သန္းေအး(တပ့္ျပင္ရပ့္) ေက်ာ္ ႏိုင္(တပ့္ျပင္ရပ့္)၊ ေမာင္ ဦး (ေရႊက်င္ တိုက္ မယ္သီလရွင္ ေက်ာင္း ကို အဓိက လံုျခံဳေရး ယူေပးခဲ့တဲ့သူ)၊ ျမတ္သူရ (ျမန္ေအာင္)၊ တင္မိုးထြန္း (AB 201)၊ ေဇာ္ဦး(AB 210)၊ ေအာင္ႏိုင္ဦး၊ (ႏိုင္ႏိုင္)၊ ညီညီ လြင္( ကြက္သစ္)၊ ………….( က်ေနာ္ ့ အေနျဖင့္ ေတာခိုလာၾကသူေတြ တခ်ိဳ ့ေတြ ကိုသာ အထူးျပဳ မွတ္မိၿပီး၊ တခ်ိဳ ့ အမည္ေတြကို ေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ပါ) အားလံုး လူ ၂၀ခန္ ့ အမာခံဖြဲ ့ကာ လွဳပ့္ရွားႏိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။
အ.ထ.က (၄) ေက်ာင္းမွာ က်ေနာ္ တို ့ကို ေထွာက္ခံ အားေပး ကူညီ ခဲ့ ၾကတဲ့ ဆရာ/ ဆရာမ ေတြ အားလံုး ကို ေလးစား ဂါ ရဝ ျပဳ စြာႏွင့္ က်ေနာ္ မွတ္မိသမွ် ကို မွတ္တမ္း တင္ လိုက္ပါတယ္။
ဆရာ မ ေဒၚသန္းရီ
ေဒၚေအးေအး၀င္း( ျမန္မာစာ)
ေဒၚ ဟုန္ ေရႊ (ဖုိး၀) ( အဂၤလိပ္.)
ေဒၚၾကည္လွ (သခ်ၤာ)
ေဒၚ ၾကည္ၾကည္ေအး (ရူ ပ ေဗဒ)
ေဒၚ စန္းစန္းျမင့္ (ဓါတုေဗဒ)
ေဒၚတင္ေလးေ၀ ( ဘိုင္ အို ေလာ္ဂ်ီီ)………………………။
ဆရာ ဦးသန္းဝင္း……………။
ျပည္သူလူထုတရပ့္လံုးမွပါဝင္ေသာ အေထြေထြ သပိတ္ေမွာက္မွ ုေတြေၾကာင့္ ဘိတ္မွာ အစိုးရအုပ့္ခ်ဳပ့္ေရးမ်ား ယိုယြင္းပ်က္စီး ခဲ့ၾကရ ေသာ္လည္း
ေနာင္တြင္တက္လာမယ့္ စစ္အစိုးရ ဝါဒျဖန္ ့သလို အေရးေတာ္ပံု ကာလအတြင္းမွာ ဥပေဒမဲ့လုပ့္ရပ့္ မ်ား မျဖစ္ပြါးၾကရေအာင္ အားလံုးမွထိမ္းသိမ္းလုပ့္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ သို ့့ေသာ္
တဘက္မွာ လည္း ။ စစ္ တပ္ျမိဳ႔ထဲ၀င္လာရင္..ဘယ္နည္းဘယ္ပံု ကာကြယ္ၾကမယ္.. လမ္းပိတ္ဆုိ႔မယ္.. ဆုိျပီ းတုိင္ပင္ၾက..လက္နက္ေတြ စု ၾက..နဲ႔..ေပါ့။ တခ်ိဳ ့ေနရာေတြမွာ စစ္သင္တန္းေတြ၊ စစ္လက္နက္ပစၥည္း ေတြ ကိုဘယ္လို အသံုးျပဳၾကရတယ္ ဆိုတဲ့့ သင္တန္းေတြ၊ ေပးခဲ့ လုပ့္ခဲ့ ၾကတာကိုလည္းမွတ္မိေနပါတယ္။
၁၉ရက္ ေန ့ ညေနပိုင္း စစ္တပ့္မွ အာဏာသိမ္း ျပီး ခ်ိန္တြင္ ခလရ (၁၇) တပ္ရင္းမွဴး ဗိုလ္မွဴးတင္ေအးနဲ႔ ဘံုတိုက္စိမ္း မွာ ျမိဳ ့မိျမိဳ ့ဖ မ်ား၊ ေက်ာင္းသားသမဂၢ မွ တာဝန္ရွိသူမ်ား ( ) ေတြ ့ဆံု စည္းေဝး ၾကပါတယ္။ ဘံုတိုက္စိမ္းေရွ႕ရင္ဆိုင္ေနရစဥ္ ၁၀၁နဲ႔၁၀၃မွစစ္ကူလာေသာကားမ်ားကို ျပည္သူေတြ လမ္းခုလတ္ ကေန တားဆီးျပီးျပန္ခိုငး္ခ့ဲၾကပါတယ္။ စစ္ အကူမေရာက္လာ၍ ၁၇တပ္ရင္းမူးျပန္ဆုတ္ခ့ဲရျပီးထိပ္တိုက္ ရင္ဆိုင္ ပစ္ခပ္မွဳမျဖစ္ခ့ဲရ ပါ။
(ကိုျမင့္ စိုး ရဲ့မွတ္ခ်က္အရ၊ (Myint Soe ဘုံတိုက္စိမ္းကေအးခ်မ္းသာယာေရး အေၾကာင္းအရာ အရာေတြအားလံုးမွတ္တမ္းမ်ားေဒၚတင္တင္ရီမွာ႐ွိႏုိင္ၿပီး ၁၉၈၉၊၉၀ခုႏွစ္ေတြမွာထုတ္ေ၀တဲ့ ၿမိတ္ မဂၢဇင္းမွာလည္းဓါတ္ပံုမွတ္တမ္းမ်ား ပါဘူးပါတယ္) လို ့မွတ္တမ္း တင္ပါတယ္။ )
စင္တင္ဘာ ၁၉ ရက္ေန ့မွာ ေနာက္ထပ့္ စစ္တပ့္ က ျမိဳ ့ထဲ ဝင္လာေတာ့ (ဧမာေႏြလေက်ာင္းေတာင္ကုန္း ဘက္က ဂ်င္ဂလိ နဲ႔ ေခ်ာင္းပစ္လုိ႔ စစ္ တပ္ဘက္မွာ ထိခုိက္မႈေတြ ရွိခဲ႔ပါတယ္။(ေသဆံုးမူ ့ ေတြ ေတာင္ ရွိ ခဲ့ ၾက တယ္လို ့ေတာ့ မွတ္ မိေနပါေသးတယ္။) ) ေနာက္ထပ့္ ပစ္ခတ္မွ ုေတြ ျဖစ္ခဲ့ၾကရၿပီး ရဲေဘာ္ မ်ိဳး ဦး (ခ) ေနာင္မဲ ထပ့္မံက်ဆံုးခဲ့ရတာကို ဝမ္းနဲစြာႏွင့္မွတ္တမ္းတင္ အပ့္ပါတယ္။
ရွစ္ ေလးလံုး အေရး ေတာ္ ပံု ထဲ တြင္ က် ဆံုး သြား ၾက ေသာ ရဲ ေဘာ္ ကို ကို ဦး၊ ညီ ညီလြင္ ႏွင့္ မ်ိ ုဳ းဦး (ခ) ေနာင္ မဲ တို ့ကို တပ္ျပင္သခ်ိဳင္းေစာင့္ (ဦးအိုငယ္(ေပါက္ခြန္း)) ႏွင့္ - ပန္းရန္ဆရာ အဖြဲ ့ေခါင္းေဆာင္က (ကိုကိုဦး) အေဖ ဦးတင့္ဟို တို ့မွ ဦး စီး ဦး ေဆာင္ ျပဳ ျပီး တေနရာ ထဲ တြင္ တစု တစည္း တည္း အထိမ္း အမွတ္အုတ္ ဂူူ မ်ား ျပဳ လုပ့္ ေပးထားခဲ့ ပါသည္။

 https://www.facebook.com/groups/1396640697119767/permalink/1398732006910636/

လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ကတည္းကေန ယေန ့အခ်ိန္အထိတိုင္ အိမ္မျပန္ႏိုင္ခဲ့ၾကေသးတဲ့၊ ဘဝေပး အေျခအေနေတြေၾကာင့္ ကမၻာ့ႏိုင္ငံအသီးသီးကို ျပန္ ့ႀကဲ ေရာက္ရွိသြား ခဲ့ၾကတဲ့ က်ေနာ္တို ့ တေတြ ဟာ ၂၉ႏွစ္ ဆိုတဲ့ ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္ခုေက်ာ္ ၾကာခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္ ၂၀၁၇ ခုႏွစ္ မွာ မေမွ်ာ္လင့္ၾကဘဲ ျပန္လွယ္ ဆံုေတြ ့ခဲ့ၾက ရျပန္ပါတယ္္။
ဒီလိုဆံုျဖစ္ခဲ့ၾကေတာ့ ေရွးေဟာင္း၊ ေႏွာင္းျဖစ္ေတြ ေျပာၾကရင္းနဲ ့ျဖတ္သန္းခဲ့ၾကတဲ့ သမိုင္းေတြကို တတ္ႏိုင္သေလာက္ အနီးစပ့္ဆံုး မွန္မွန္ကန္ကန္ မွတ္တမ္းတင္ထားၿပီး၊ အတိတ္ သမိုင္းအျဖစ္အပ်က္ေတြထဲမွ သင္ခန္းစာယူသင့္တာေတြ ကို သင္ခန္းစာ ယူႏိုင္ၾက ဘို ့၊ ဘဝတကၠသိုလ္က သင္ၾကားပို ့ခ်လိုက္တဲ့ ဒီသင္ခန္းစာေကာင္းေတြကေနတဆင့္ ေကာင္းမြန္တဲ့ အနာဂတ္ေတြကို ေနာင္ က်ေနာ္ တို ့ မ်ိဳး ဆက္ သစ္ ေတြ အတြက္ တည္ေဆာက္ေပးႏိုင္ ၾကမယ္ဆိုရင္ ဆိုတဲ့ ဆႏၱေတြ ရင္ထဲမွာျဖစ္ေပၚလာခဲ့ၾကရပါတယ္။
ဒီလို ဆႏၱေတြ က်ေနာ္တို ့ ရင္ထဲမွာျဖစ္ေပၚလာခဲ့ၾက တယ္ လို ့ဆို ပင္ ဆိုျငား အတိတ္က အျဖစ္အပ်က္ေတြကို သမိုင္း တခု ့အျဖစ္ မွတ္တမ္းတင္ၾကေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ ဘယ္လို အေၾကာင္းရာေတြ ကေန၊ ဘယ္လိုအျဖစ္အပ်က္ေတြအေပၚမွာ၊ ဘယ္သူေတြကို ဦးတည္ထားျပီး ဘယ္လို မွတ္တမ္းတင္ၾကမယ္ဆိုတဲ့ ထင္ျမင္ခ်က္ ေတြ အေျခခံအခက္ခဲေတြအျပင္၊ လက္ေတြ ့ လုပ့္ၾကရမယ့္၊ စာစီ၊ စာရိုတ္၊ စာေရးတာေတြ၊ အခ်က္အလက္ေတြစုစည္းတာေတြ၊ ကိုယ့္အျမင္ကို အျမင္အတိုင္းတင္ျပေပမယ့္ ဒီ့အေပၚ ျဖစ္ေပၚရိုတ္ခတ္လာႏိုင္တဲ့ ေကာင္းက်ိဳး ၊ ဆိုးျပစ္၊သက္ေရာက္မွ ု အက်ိဳးဆက္ေတြ ကို ႀကိဳတင္ စဥ္းစားရင္း၊ အဲဒါေတြကိုခံႏိုင္ရည္ရွိရွိနဲ ့ လကၡံႏိုင္ဘို ့ ကို သတၱိေမြးရတာေတြ၊ စတဲ့စတဲ့ အခက္အခဲေတြ ကို စတင္ ရင္ဆိုင္ရပါေတာ့တယ္။
ဥပမာ ဆိုၾကပါစို ့၊ က်ေနာ္သိတဲ့ ကိုယ္တိုင္ႀကံဳခဲ့တဲ့ အျဖစ္အပ်က္တခုကို က်ေနာ္ ႀကံဳ ဆံုခဲ့ရတဲ့အတိုင္း မွတ္တမ္းတင္ၿပီဆိုပါေတာ့၊ ပထမ ဆံုး က်ေနာ့္အေနႏွင့္ အျဖစ္အပ်က္ထဲမွာပါဝင္တဲ့အေၾကာင္းအရာမ်ား ကို အဂတိတရားေလးပါးနဲ ့ကင္း လြတ္ေအာင္ မွတ္တမ္းတင္ႏိုင္ဘို ့လိုလာပါေတာ့တယ္။ က်ေနာ့္အေနႏွင့္ အေကာင္းဆံုး အတတ္ႏိုင္ဆံုး မွတ္တမ္းတင္ထားပါတယ္ ဆိုဦး အဲ ဒီ မွတ္တမ္း အေပၚမွာ စာရွ ု ့သူတို ့မွ သမာသမတ္ က်စြာ ခ်င့္ ခ်ိန္ျပီး နားလည္ေပးႏိုင္ ၾကပါမွအျဖစ္အပ်က္မွန္ဆိုတာကို က်ေနာ္ တို ့ ရုပ့္လံုးမွန္ေပၚလာေအာင္ ထုဆစ္ႏိုင္ၾက မွာျဖစ္ပါတယ္။
နားလည္မွ ုေပးႏိုင္ဦးေတာ့ ၊ ဒီလို အျဖစ္ပ်က္ေတြ ထဲမွာ ပါခဲ့ၾကတဲ့သူ အခ်င္းျခင္း ေတြ ထဲမွာေတာင၊္ သူ ့ဘက္ ကိုယ့္ဘက္ဆိုတဲ့ မတူတဲ့ အျမင္ေတြ ဆိုတာ ရွိေနႏိုင္ ပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ က်ေနာ့္သေဘာထားအျမင္ကို အားလံုးသိေအာင္ ပြင့္လင္းစြာေျပာထားခ်င္တာက၊
သမိုင္းတေကြ ့မွာ က်ေနာ္ၾကံဳခဲ့၊ သိခဲ့သမွ်ေတြအေပၚ တတ္ႏိုင္သမွ် က်ိဳးစားၿပီး မွတ္တမ္းတင္ထားႏိုင္ဘို ့ ရယ္၊ အဲ ဒီအေၾကာင္းအရာေတြကေန ယူသင့္တဲ့ သင္ခန္းစာေတြထုတ္ယူအသံုးခ်ႏိုင္ၾကေစဘို ့ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြ ကလြဲလို ့ မည္သည့္ အဖြဲ ့အစည္း ေတြ လူပုဂၢိဳလ္ ေတြ ကို ကိုးကြယ္မွ ုေတြတိုက္ခိုက္ရန္ရည္ရြယ္ မွ ု ေတြ မပါဘဲ၊ မေျပာမျဖစ္ေျပာရမယ့္ အေၾကာင္းအရာေတြကို ျပန္ေျပာျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္..လို ့ နားလည္ထားေပးေစလိုပါတယ္။
(မည္သည့္အဖြဲ ့အစည္းႏွင့္ မည္သူကိုမွ ဆန္ ့က်င္တိုက္ခိုက္ ရန္မရည္ရြယ္ပါ၊ တဦးခ်င္းစီမွာ မတူေသာအျမင္ သေဘာထားမ်ားရွိေနၾကမွာျဖစ္ပါတယ္။)
မွတ္တမ္း မွတ္ရာမ်ား သိမ္းထားေလ့ မရွိတဲ့၊ ေတာ္လွန္ေရး ကာလေတြအတြင္းမွာ ထမ္းေဆာင္ခဲ့ရတဲ့ တာဝန္ေတြ ေၾကာင့္ မွတ္တမ္း မွတ္ရာမ်ား မသိမ္းထားႏိုင္ခဲ့ တဲ့ က်ေနာ့္ အတြက္ ၂၉ ႏွစ္ၾကာခဲ့ၿပီ ဆိုတဲ့အခ်ိန္ကာလတခုရဲ့ ကြာဟမွ ုကလည္း က်ေနာ့္ရဲ့ မွတ္သားႏိုင္မွ ု မွတ္ဥာဏ္ ကိုစိမ္ေခၚ ေနပါတယ္။
ဘာျဖစ္ျဖစ္ က်ရာ က႑ တခု ့ကို သိသေလာက္ မွတ္တမ္း တင္ထားဘို ့ လိုလာျပီဆိုေတာ့ လည္း
ကိုယ္က်ိဳးစြန္ ့၊ ပိုၿပီး အႏွစ္နာခံလုပ့္ခဲ့ၾကတဲ့ အာဇာနည္ သူရဲေကာင္းေတြ မ်က္နာကို မဝ့ံမရဲ လွမ္းျမင္ၾကည့္ရင္း ကိုယ္သိခဲ့တာေတြကို မျဖစ္လို ့သာ ထုတ္ေဖၚရတဲ့ ဒီလိုေျပာဆိုရမွ ု အတြက္ကို စိုးရြံ ့အားငယ္မွ ု ေတြျဖစ္မိပါတယ္။
ဒီလိုအခက္အခဲေတြရွိေနေပမယ့္ က်ေနာ့္တို ့သမိုင္းအမွန္ျပဳစု ထားႏိုင္ၾကဘို ့အတြက္ တေဒါင့္ တေနရာမွ အက်ိဳးျပဳေပးႏိုင္ခဲ့ရင္ ဆိုတဲ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ျဖင့္ ဒီအေၾကာင္းအရာေတြကို က်ေနာ့္အျမင္ရွ ု ့ ေဒါင့္တေနရာမွတင္ျပေပးလိုက္ရပါတယ္။
(ဆက္လက္ ေဖၚျပပါမည္။ က်ေနာ္ ့ အျမင္ မ်ား ကို ဝင္ ေရာက္ ေဆြးေႏြးၾကဘို ့ကိုလည္း ဖိတ္ေခၚပါတယ္။)