အာရွစစ္တပ္မ်ားသည္ စစ္ေအးလြန္ေခတ္ကာလတြင္
အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ စိန္ေခၚမႈမ်ားကို ရင္ဆိုင္ႀကံဳေတြ႔ရေပသည္။ ဒီမုိကေရစီ
ျဖစ္ေပၚတိုးတက္ေရးျဖစ္စဥ္သည္ အမွန္တကယ္ပင္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြင္း၌
(အဖြဲ႔အစည္းမ်ားအၾကား၊ အစိုးရ အဖြဲ႔အစည္းအဆင့္ဆင့္မ်ား အၾကားႏွင့္ အရပ္ဘက္
လူ႔အဖြဲ႔အစည္း (civil society) ႏွင့္ ႏုိင္ငံေတာ္အၾကား) အာဏာျပန္လည္ခြဲေ၀မႈ
လိုအပ္ခ်က္ကို ျဖစ္ေပၚေစပါက အရပ္ဘက္ - စစ္ဘက္ဆက္ဆံေရး ပုံစံအသစ္
ေပၚထြက္လာေသာေၾကာင့္ ဒီမိုကေရစီကို ခုိင္မာေအာင္ တည္ေဆာက္ေနေသာ
ႏုိင္ငံမ်ားမွ စစ္တပ္မ်ားသည္ ၄င္းတို႔၏ လူမႈေရးႏွင့္ ႏုိင္ငံေရး
အခန္းက႑မ်ားကို ေသးငယ္ သြားသည္ဟု ေရွာင္လႊဲမရစြာျဖင့္
ၾကည့္ျမင္ေပးလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။ တိုးတက္ျဖစ္ေပၚလာေနေသာ ဒီမိုကေရစီအေရး
လႈပ္ရွားမႈမ်ားကို ရင္ဆိုင္ေနရေသာ စစ္တပ္မ်ားရွိသည့္ ထိုႏုိင္ငံမ်ားတြင္
မည္သည့္ရလာဒ္ တခုခုမ်ဳိးမဆို ထြက္ေပၚလာႏုိင္ေပသည္။ ဥပမာအားျဖင့္
ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ စစ္တပ္၏အာဏာကို အတိုခ်ဳပ္ပစ္ေရး လုပ္ေဆာင္နုိင္မႈ
အလားအလာသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ထက္ ပိုေကာင္းေနေပသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္
ထိုင္းႏုိင္ငံသည္ demi-democracy (အဓိပၸါယ္ရွိေသာ ဒီမိုကေရစီ မရွိဘဲ
လြတ္လပ္မႈ ရွိေနေသာေနရာ) ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာလည္ ပတ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
ျမန္မာစစ္တပ္သည္ ၄င္းကိုယ္၄င္း
အမ်ဳိးသားအက်ဳိးစီးပြားကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္သည့္ တဦးတည္းေသာ
အေစာင့္(သို႔မဟုတ္) ကယ္တင္ရွင္ ျဖစ္သည္ဟု ရႈျမင္ေနသမွ် ေသာ္လည္းေကာင္း၊
အရပ္သား ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားကို အခုိင္အမာ အျမစ္တြယ္ေနေသာ သံသယမ်ားျဖင့္
ရႈျမင္ေနသမွ်ေသာ္လည္းေကာင္း (အထူးသျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား
ဗဟိုျပဳ၍ျဖစ္ေပၚေသာ အတိုက္အခံ ျပဳမႈမ်ားႏွင့္ ဆက္စပ္လ်က္ရွိ္)
ျမန္မာစစ္တပ္သည္ အခ်ိန္တိုကာလ အတြင္း၌သာမက အခ်ိန္အေတာ္ အတန္ၾကာျမင့္သည္အထိ
အာဏာအား စြန္႔လႊတ္သြားမည့္ ပုံမေပၚေပ။ တရုတ္ႏုိင္ငံတြင္ အစဥ္အလာအားျဖင့္
ႏိုင္ငံေရးဆက္ဆံမႈမ်ားကို ေဆာင္ရြက္ေသာ ကာလမ်ားအတြင္း၌ အေရးပါေသာ
ဇာတ္ရုပ္အျဖစ္ တည္ရွိလာခဲ့ၿပီးသည့္ စစ္တပ္သည္ အထူးသျဖင့္ အေတာ္အတန္
ႀကီးမားေသာ စီးပြားေရးအာဏာကို ရယူလာႏုိ္င္ခဲ့ၿပီးသည့္ အခုကာလတြင္
အသြင္ကူးေျပာင္းေရး ကာလအတြင္း၌ ပို၍ပင္ အာဏာပိုရွိလာေနေပသည္။
ျပင္ပဆိုင္ရာ ၿခိမ္းေျခာက္မႈမ်ား အၿမဲတမ္းမဟုတ္ေသာ္လည္း မၾကာခဏဆိုသလို
တည္ရွိျခင္းက ဒီမိုကေရစီကို တည္ေဆာက္ေနေသာ ႏုိင္ငံမ်ားတြင္ အရပ္ဘက္ -
စစ္ဘက္ ဆက္ဆံေရး ပုံမွန္ျဖစ္ေအာင္ ျပဳလုပ္ျခင္းျဖစ္စဥ္ကို ေႏွာင့္ေႏွး၊
ေႏွးေကြးေစေပသည္။
ေတာင္ကိုးရီးႏွင့္ ထိုင္၀မ္ႏုိင္ငံတို႕တြင္
စစ္ဘက္တို႕၏ ဆက္လက္တည္ရွိေနေသာ ျပင္ပဆိုင္ရာ အခန္းက႑မ်ားက ႏုိင္ငံေရးတြင္
စစ္ဘက္တို႔၏ ၾသဇာအာဏာအား ေလွ်ာ့ခ်ေရး လုပ္ငန္းစဥ္အား ေႏွးေကြး ေစေနေပသည္။
သို႕ေသာ္ျငားလည္း စစ္ဘက္တို႕ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ အရပ္ဘက္ ထိန္းခ်ဳပ္မႈသည္
မၾကာေသးမီ ႏွစ္ကာလမ်ားအတြင္း၌ တိုးတက္လာေနေပသည္။ ထိုနည္းတူစြာပင္ ပါကစၥတန္၏
အရွည္သျဖင့္ တည္ရွိလာခဲ့ေသာ အိႏၵိယႏွင့္ ျဖစ္ပ်က္သည့္ လက္နက္ကိုင္
ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္မႈက ၄င္း၏ စစ္တပ္အား ပါကစၥတန္ အရပ္ဘက္ေခါင္းေဆာင္မႈႏွင့္
ဆက္စပ္ျဖစ္ေပၚေသာ အေရးအရာမ်ားတြင္ အေရးပါေသာ ၾသဇာအာဏာမ်ားကို ေထာက္ပံ့
ေပးလ်က္ရွိေပသည္။ ေျပာင္းလဲလာေနေသာ လုံျခံဳေရးဆိုင္ရာ အေတြးအျမင္မ်ားက
စစ္ဘက္၏ အခန္း က႑ကို ခ်ဲ႕ထြင္ရန္ သို႕မဟုတ္ အနည္းဆုံးအားျဖင့္ စစ္တပ္အား
ျပည္တြင္း သန္႕သန္႕ ျပင္ပ (ျပည္ပ) သန္႕သန္႕ ကာကြယ္ေရးဆိုင္ရာ တာ၀န္မ်ား
သတ္မွတ္ထားရွိရန္ ဆိုသည္မ်ား မထားရွိ ေတာ့ရန္ဆိုသည္ကို ျပန္လည္၍
ဆုံခ်က္ျပဳေျပာဆိုလာျပန္ပါသည္။ ထိုေၾကာင့္ ျပည္သူအက်ဳိးအတြက္
ကာကြယ္ရန္လိုအပ္သည့္ အစီအမံမ်ား ခ်မွတ္ထားရွိရန္ လိုအပ္လာပါ သည္။
ထိုအစီအမံမ်ားမွာ ကာကြယ္ေရးႏွင့္ မပတ္သက္သည့္
အေရးအရာ ကိစၥမ်ားတြင္ စစ္တပ္၏ ပါ၀င္ပတ္သက္မႈကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္
ကန္႔သတ္ထားရန္ႏွင့္ အခ်ိန္တိုအတြင္းသာ ေဆာင္ရြက္ရန္၊ ပုံမွန္ သို႔မဟုတ္
ပုိ၍က်ယ္ျပန္႔ ျပည့္စုံေသာ အမ်ားျပည္သူ လူထုတရပ္လုံးႏွင့္ အျပန္အလွန္
ဆက္စပ္ပတ္သက္ ေဆာင္ရြက္ရေသာ ကိစၥရပ္မ်ားတြင္ စစ္တပ္အေနျဖင့္ မပါ၀င္ရန္ႏွင့္
စစ္တပ္အား အရည္အေသြး ျပည့္စုံေသာ အရပ္ဘက္ အာဏာပိုင္မ်ား၏ တင္းက်ပ္ေသာ
ထိန္းခ်ဳပ္မႈမ်ားေအာက္တြင္ ထားရွိရန္ ဆိုသည္တို႔ျဖစ္ေပသည္။
ေနာက္တစ္ပတ္တြင္ ဆက္လက္ေဖာ္ျပသြားပါမည္...

No comments:
Post a Comment