ရိုဟင္ဂ်ာပုုန္ကန္မွႈတြင္ ေသာ့ခ်က္က်ေနေသာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုုင္ငံေရး

ဘဂၤလားေဒ့ရွ္၏ လက္ရွိအာဏာရ အဝါမီညႊန္႔ေပါင္းပါတီ ဦးေဆာင္သည့္ အစိုးရက ရိုုဟင္ဂ်ာအုပ္စုတို႔ကို ႏိုုင္ငံေတာ္လံုုျခံဳေရးအႏၱရာယ္အျဖစ္ ရွႈျမင္ေနသည္။
(ေဆာင္းပါး အစ အဆံုး)

ရိုဟင္ဂ်ာပုုန္ကန္မွႈတြင္ ေသာ့ခ်က္က်ေနေသာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုုင္ငံေရး
================
ဘာေတးလင့္တနာ
(The Asia Times တြင္ သတင္းစာဆရာ ဘာေတးလင့္တနာ ေရးသားေသာ Bangladesh holds the key to Rohingya insurgency ေဆာင္းပါးကို ဘာသာျပန္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ ဤေဆာင္းပါးပါ ေဖာ္ျပခ်က္မ်ားသည္ Myanmar Now သတင္းဌာန၏ အာေဘာ္ႏွင့္သေဘာထား မဟုုတ္ပါ။ ႏိုုင္ငံတကာတြင္ ျဖစ္ေပၚေနေသာ ျမန္မာျပည္ဆိုုင္ရာ ထိပ္တန္းသံုးသပ္ခ်က္ေဆာင္းပါးတခ်ဳိ႕ကို ျမန္မာစာဖတ္ပရိသတ္ ဖတ္ရႈႏိုင္ရန္ ေဖာ္ျပေပးေနျခင္းသာျဖစ္သည္။)
ရခိုင္ျပည္နယ္ ပဋိပကၡသည္ ျမန္မာျပည္ ေျမာက္ပိုုင္းႏွင့္ အေရွ႕ေျမာက္ပိုုင္းတို႔တြင္ ႏွစ္ကာလၾကာရွည္ျဖစ္ေနေသာ အင္အားေတာင့္တင္းသည့္ ပုန္ကန္ထၾကြမွႈအဆင့္တစ္ခုသို႔ ကူးေျပာင္းသြားေတာ့မည္လား။
ၾသဂုတ္လ ၂၅ ရက္ေန႔က အာရကန္ရိုဟင္ဂ်ာကယ္ဆယ္ေရးတပ္ ေခၚ အာဆာ (ARSA) အဖြဲ႔က လံုုျခံဳေရးကင္းစခန္းမ်ားကိုု ဝင္ေရာက္တိုုက္ခိုုက္ၿပီး၊ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ကလည္း လူေပါင္း ၄ သိန္းေက်ာ္မွ် တစ္ဖက္ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုုင္ငံသိုု႔ ထြက္ေျပးေစေလာက္ေအာင္အထိ အလြန္ျပင္းထန္သည့္ လက္တုံ႔ျပန္ တိုုက္ခိုုက္မွႈ ျပဳလုုပ္ၿပီးေနာက္တြင္ အေရွ႕ေတာင္အာရွ လံုုျခံဳေရးေလ့လာဆန္းစစ္သူတိုု႔က အထက္ပါေမးခြန္းကိုု အေျဖထုုတ္ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။
ေမးခြန္း၏ အေျဖမွာ အခ်က္ႏွစ္ခ်က္ေပၚတြင္ အမ်ားႀကီးမူတည္သည္။ ပထမအခ်က္မွာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္တြင္ မည္သူအာဏာရေနသနည္းႏွင့္ ဒုတိယအခ်က္မွာ ရိုဟင္ဂ်ာစစ္ေသြးၾကမ်ားက ၄င္းတိုု႔၏ဗ်ဴဟာျဖစ္ေသာ ပစ္လိုုက္ေျပးလိုုက္ျပဳလုုပ္ေသာ ေတာတြင္းလွႈပ္ရွားမွႈကိုု စဥ္ဆက္မျပတ္ အရွိန္ျမွင့္လုပ္ေဆာင္ရန္ ႏိုုင္ငံတကာ အဆက္အသြယ္မ်ားထံမွ မည္၍မည္မွ်ေသာ ေထာက္ပံ့မွႈရေအာင္ ႀကိဳးစားႏိုုင္မည္နည္း ဆိုုေသာအခ်က္ ျဖစ္သည္။
အာဆာမွာ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔သစ္တစ္ဖြဲ႔ဟု ဆိုုႏိုင္ေသာ္လည္း ျမန္မာႏိုုင္ငံ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းရွိ အပယ္ခံရိုဟင္ဂ်ာတို႔သည္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္တြင္ အေျချပဳလွႈပ္ရွားေနေသာ ႏိုုင္ငံရပ္ျခား အကူအညီမ်ားျဖင့္ စစ္ေသြးၾကြလွႈပ္ရွားမွႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ အစဥ္အလာရွိသည္။
ဘဂၤလားေဒ့ရွ္အစိုးရ ေခါင္းေဆာင္ပိုုင္းသည္ ၄င္းတိုု႔၏ ပိုုင္နက္နယ္ေျမေပၚတြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ထိုုသမိုုင္းေၾကာင္းကိုု ေကာင္းစြာသိရွိသည္။ ၾသဂုတ္လ ၂၅ တိုုက္ခိုုက္မွႈျဖစ္ၿပီး ေလးရက္ေျမာက္အၾကာတြင္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ရွိတ္ဟာဆီနာ၏ အစိုုးရက အာဆာအား စစ္ေရးအရ အတူတကြ တိုုက္ခုိက္ရန္ ျမန္မာအစိုုးရကိုု ကမ္းလွမ္းခဲ့ၿပီး၊ ဝင္ေရာက္လာေသာ ဒုကၡသည္အားလံုးကိုုလည္း ျမန္မာႏိုုင္ငံသိုု႔ ျပန္ပိုု႔မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေၾကညာခဲ့သည္။
ရွိတ္ဟာဆီနာ၏ အဝါမီညြန္႔ေပါင္းပါတီသည္ ရိုဟင္ဂ်ာႏိုုင္ငံေရးအဖြဲ႔မ်ားအား လံုုျခံဳေရးအႏၱရာယ္ဟုု ရွႈျမင္ေနသည္မွာ ဘာသာေရးအစြန္းေရာက္ေသာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ဂ်မားအယ္အစၥလာမ္ (Bangladesh Jamaat-e-Islami-BJI) ပါတီ ႏွင့္ ရိုဟင္ဂ်ာႏိုုင္ငံေရးအဖြဲ႔အစည္းမ်ားၾကားတြင္ ကာလၾကာျမင့္စြာတည္ရွိလာသည့္ ဆက္ဆံေရးေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
ထိုု BJN ပါတီသည္ ရခိုုင္ျပည္အေနာက္ဖက္ႏွင့္ ကပ္လ်က္တည္ရွိေသာ စစ္တေကာင္းေဒသတြင္ အားေကာင္းေသာ ႏိုုင္ငံေရးအင္အားစုတစ္ခုျဖစ္ၿပီး၊ လက္ရွိ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုုင္ငံတြင္ အင္အားအႀကီးဆံုုးအတိုုက္အခံျဖစ္သည့္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္အမ်ဳိးသားေရးပါတီ (BNP) ၏ မဟာမိတ္လည္းျဖစ္သည္။
ျမန္မာႏွင့္တြဲၿပီး အာဆာကိုု စစ္ေရးအရ တိုုက္ခိုုက္ဖို႔ ရည္ရြယ္ခဲ့ေသာ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ဟာဆီနာ၏ အဆိုုမွာ ဒုုကၡသည္ အံုႏွင့္က်င္းႏွင့္ ျပံဳဆင္းလာသည့္အတြက္ အေကာင္အထည္ မေပၚခဲ့ပါ။ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ေထာင္ေသာင္းခ်ီ၍ နယ္စပ္ျဖတ္လာေနေသာ လူေပါင္းမ်ားစြာကိုု ဘဂၤလားေဒ့ရွ္တပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ားက တားဆီးပါက အေသအေပ်ာက္ မ်ားစြာျဖစ္ေပၚမည္ျဖစ္သည္၊ ထိုု႔ေၾကာင့္ သူ၏ မူလအဆိုုကိုု ျပန္လည္ ရုပ္သိမ္းသြားျခင္းျဖစ္သည္။
ရိုုဟင္ဂ်ာတို႔ကိုု ေထာက္ခံသည့္ လူထုုစုုေဝးမွႈမ်ား ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ျမိဳ႔ႀကီးမ်ားတြင္ ျဖစ္ေပၚလာသည့္အခါတြင္ ဟာဆီနာ၏အသံ ေျပာင္းလဲလာသည္။ စက္တင္ဘာ ၁၂ ရက္ေန႔က သူကိုုယ္တိုုင္ နယ္စပ္ရွိဒုကၡသည္စခန္းသို႔ပင္ သြားေရာက္ခဲ့သည္။ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံက ဒုကၡသည္မ်ားကိုု ယာယီေနထိုုင္စရာမ်ားႏွင့္ ကူညီပံ့ပိုုးမွႈမ်ားကိုု ျပဳလုုပ္ေပးသြားျဖစ္ေၾကာင္း၊ မၾကာခင္ ျမန္မာႏိုုင္ငံကလည္း သူ႔ႏိုုင္ငံသားမ်ားကိုု ျပန္လည္ေခၚယူသင့္ေၾကာင္း သူက ဆိုုခဲ့သည္။
ဘဂၤလားေဒ့ရွ္တြင္ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားကိုု လာမည့္နွစ္ ၂ဝ၁၈ သိုု႔မဟုုတ္ အနည္းဆံုုး ၂ဝ၁၉ ဇန္နဝါရီ ေနာက္ဆံုုးထားၿပီး က်င္းပမည္ျဖစ္သည္။ ထိုုေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အဓိကအတိုုက္အခံပါတီျဖစ္သည့္ BNP သာ အႏိုုင္ရရွိၿပီး တစ္ေက်ာ့ျပန္ အာဏာရလာပါက အေျခအေနသည္ အႀကီးအက်ယ္ ေျပာင္းလဲသြားႏိုုင္ၿပီး ရိုုဟင္ဂ်ာတိုု႔ကိုု ပိုုမိုုေထာက္ခံေသာ မူဝါဒတစ္ရပ္လည္း ျဖစ္ေပၚလာႏိုုင္သကဲ့သိုု႔၊ နယ္စပ္ေဒသတြင္ စစ္ေသြးၾကြမ်ား ခုုိေအာင္းရာေနရာသစ္မ်ား ဖန္တီးလာမွႈကိုု ထိုုတက္လာေသာအစိုုးရသစ္က မ်က္ကြယ္ျပဳႏိုုင္သည့္အေျခအေန ရွိသည္။
BNP ပါတီမွာ အစၥလာမ္ႏိုုင္ငံေရးပါတီျဖစ္သည့္ BJI ႏွင့္ ညႊန္႔ေပါင္းဖြဲ႔ကာ ၁၉၉၁ မွ ၁၉၉၆ ကာလ ႏွင့္ ၂ဝဝ၁ မွ ၂ဝဝ၆ ကာလမ်ားတြင္ အာဏာရပါတီျဖစ္ခဲ့သည္။
BJI ၏ ပါတီသေကၤတမ်ားသည္ ဥပေဒေၾကာင္းအရ ညီညြတ္မွႈမရွိေသာေၾကာင့္ လာမည့္ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားတြင္ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ျပိဳင္ခြင့္ ပိတ္ပင္ထားခံရသည္။ သိုု႔ေသာ္ ဟာဆီနာ၏ အဝါမီညြန္႔ေပါင္းပါတီက ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အေရးနိမ့္ပါက BJI ႏွင့္ ၄င္းကဲ့သိုု႔ေသာ ဘာသာေရးအစြန္းေရာက္အုုပ္စုုမ်ားသည္ အတိုုက္အခံ BNP ပါတီ ဦးေဆာင္မည့္အစိုုးရကိုု အႀကီးအက်ယ္ ၾသဇာလႊမ္းမိုုးႏိုုင္ေျခရွိသည္။
ျမန္မာ့တပ္မေတာ္၏ ႀကီးမားေသာစစ္ေရးလွႈပ္ရွားမွႈမ်ားကိုု တန္ျပန္ရန္ ၁၉၈၂ ခုႏွစ္တြင္
ရိုဟင္ဂ်ာေသြးစည္းညီညြတ္ေရး RSO အဖြဲ႔ ေပၚေပါက္လာခဲ့သည္။ RSO ၏ ဦးေဆာင္မွႈျဖင့္
ရိုုဟင္ဂ်ာသူပုုန္မ်ားသည္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္နယ္စပ္ကိုု ေျခကုပ္ယူလာခဲ့သည္။ RSO အဖြဲ႔အစည္းမွာ မရွိေတာ့သေလာက္ ပ်က္ျပယ္သြားၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ အေရွ႕ေတာင္ဖက္ရွိ အူခီယာၿမိဳ႕အနီးတြင္ စခန္းႀကီးတစ္ခု ဖြင့္လွစ္ခဲ့ေၾကာင္း သိရွိရသည္။
ရခိုုင္ေဒသတြင္ မြတ္စလင္မ်ား လက္နက္ကိုုင္ပုုန္ကိုုင္မွႈမွာ ၁၉၄၇ ခုနွစ္ ျဗိတိသွ်လက္ေအာက္မွ ျမန္မာႏိုုင္ငံမလြတ္ေျမာက္မီကပင္ စတင္ခဲ့သည္။ ထိုုအခ်ိန္က ရိုဟင္ဂ်ာဆိုုေသာ အသံုုးအႏွဳန္းမွာ ေရပန္းမစားေသးဘဲ ထိုုပုုန္ကန္သူ ျမန္မာမြတ္စလင္မ်ားက သူတိုု႔ကိုုယ္သူတိုု႔ မူဂ်ာဟစ္မ်ားဟုု သမုုတ္ခဲ့သည္။
ထိုုသူတိုု႔အနက္ လူသိမ်ားသည့္အဆိုုေတာ္ ဂ်ဖားေကာ္ဝဲလ္ (Jafar Kawwal) ေခၚ ဂ်ဖားဟူစိန္ဆိုုသူက ဦးေဆာင္ကာ မူဂ်ာဟစ္တိုု႔သည္ ရခိုုင္ျပည္နယ္၏ ေဒသတခ်ဳိ႔ကိုု လြတ္လပ္ေရးရခါစ ပါကစၥတန္ႏိုင္ငံတြင္းသိုု႔ သြတ္သြင္းရန္ၾကံရြယ္ခဲ့သည္။ ထိုုစဥ္အခ်ိန္က ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုုင္ငံမွာ ပါကစၥတန္ႏိုုင္ငံ၏ အေရွ႕ပိုုင္းေဒသေခၚ အေရွ႕ပါကစၥတန္အျဖစ္သာ တည္ရွိေနသည္။
သိုု႔ရာတြင္ ျမန္မာမြတ္စလင္ေခါင္းေဆာင္တိုု႔က ထိုုမူဂ်ာဟစ္မ်ား၏ ပုုန္ကန္ထၾကြမွႈကိုု လက္သင့္မခံခဲ့ေပ။ ၁၉၄၆ ခုႏွစ္ ေမလေစာပိုုင္းတြင္ ျမန္မာႏိုုင္ငံမွ ခြဲထြက္လိုုသူ မူဂ်ာဟစ္မ်ား၏ အင္အား အရွိန္ရလာေနသည္၊ သိုု႔ရာတြင္ လက္နက္ကိုုင္ လွႈပ္ရွားမွႈအဆင့္သိုု႔ မေရာက္ရွိေသး။ ထိုုအခ်ိန္တြင္ ဗိုုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ အတူ လုုပ္ၾကံခံခဲ့ရာသူ ျမန္မာ့အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးျဖစ္သူ ျမန္မာမြတ္စလင္အမ်ဳိးသား ဦးရာဇတ္က ပါကစၥတန္ႏွင့္ ပူးေပါင္းရန္ၾကံစည္မွႈအား လက္သင့္မခံရန္ ႏိုုင္ငံတြင္းရွိ မြတ္စလင္မ်ားကုုိ စာထုုတ္ျပန္သတိေပးခဲ့သည္။
ျမန္မာမြတ္စလင္မ်ားကို ေပါက္ဖြားႀကီးျပင္းရာ ဇာတိႏိုုင္ငံတြင္ အင္အားေကာင္းၿပီး၊ ဂုုဏ္သိကၡာရွိသည့္ အသိုုက္အဝန္းတစ္ခုုအေနျဖင့္သာ ျမင္လိုုခ်င္သည္မွာ ဦးရာဇတ္၏ဆႏၵျဖစ္သကဲ့သို႔၊ ထိုုအခ်ိန္မွ ယေန႔မ်က္ေမွာက္အခ်ိန္ထိလည္းေကာင္း၊ ယခုုၾကံဳေတြ႔ေနရေသာ အေရးအခင္းတြင္လည္းေကာင္း ျမန္မာမြတ္စလင္တိုု႔၏ ရပ္တည္ခ်က္မွာ ထိုုအတိုုင္းပင္ျဖစ္သည္။
စက္တင္ဘာ ၉ ရက္ေန႔တြင္ ျမန္မာႏိုုင္ငံလံုုးဆိုုင္ရာ အစၥလာမ္ဘာသာေရးအဖြဲ႔ႀကီးက အာဆာအဖြဲ႔ကိုု ရွဳတ္ခ်ေၾကာင္း၊ အစိုုးရ၊ ဘာသာေပါင္းစုံခ်စ္ၾကည္အဖြဲ႔မ်ား အပါအဝင္ ျပည္သူလူထုုႏွင့္ အတူတကြ လက္တြဲၿပီး အၾကမ္းဖက္မွႈမ်ားကိုု ကာကြယ္ တားဆီးသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ကတိကဝတ္ျပဳခဲ့သည္။
၁၉၅ဝ ျပည့္ႏွစ္မ်ားတြင္ မူဂ်ာဟစ္လွႈပ္ရွားမွႈမ်ား ေမွးမွိန္လာခဲ့သည္။ ၁၉၆၁ တြင္မူ လက္က်န္ မူဂ်ာဟစ္သူပုုန္မ်ားက အစိုုးရႏွင့္သေဘာတူညီမႈယူကာ လက္နက္ခ်ခဲ့သည္။ ထိုုသေဘာတူညီမွႈ၏ အက်ဳိးဆက္အားျဖင့္ ရခိုုင္ျပည္ေျမာက္ပိုုင္းတြင္ ေမယုနယ္ျခားခရိုုင္ အမည္ရ ေဒသႏၱရ ကိုုယ္ပိုုင္အုုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ျဖစ္ေပၚခဲ့သည္။ သိုု႔ေသာ္ ၁၉၆၂ စစ္တပ္အာဏာသိမ္းၿပီးေနာက္တြင္ ထိုုအုုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ကိုု ဖ်က္သိမ္းခဲ့သည္။
မိုဟာမက္ဂ်ဖားဟာဘစ္ဦးေဆာင္ေသာ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးအပါအဝင္ မြတ္စလင္အေရး တက္ၾကြလွႈပ္ရွားသူတခ်ဳိ႕ ၁၉၆၃ တြင္ ေတာခိုုကာ ရိုုဟင္ဂ်ာ လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္ကို ဖြဲ႔စည္းခဲ့ၿပီး ထိုုအဖြဲ႔မွာ ၁၉၇၄ တြင္ ရိုုဟင္ဂ်ာမ်ဳိးခ်စ္တပ္ဦး ဟူ၍ အသြင္ေျပာင္းလာခဲ့သည္။
သိုု႔ရာတြင္ ထုုိအဖြဲ႔မွာ ျမန္မာျပည္တြင္းတြင္ လွႈပ္ရွားမွႈမယ္မယ္ရရ ဘာမွ်မျပဳလုုပ္ခဲ့ဘဲ၊ ဦးေဆာင္သူေခါင္းေဆာင္မ်ားမွာ စစ္တေကာင္းတြင္ အေျခစိုုက္ၿပီး ရိုုဟင္ဂ်ာ လွႈပ္ရွားမွႈ အေၾကာင္း စာေစာင္မ်ား၊ သတင္းထုုတ္ျပန္ခ်က္မ်ားသာ ထုုတ္ေနခဲ့သည္။ ၄င္းတိုု႔၏ လက္နက္ကိုုင္အဖြဲ႔မွာလည္း မည္ကာမတၱမွ်သာျဖစ္ၿပီး၊ ထိုုလက္နက္ကိုုင္အဖြဲ႔ကိုု ျမန္မာႏိုုင္ငံနယ္စပ္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္အေရွ႕ေတာင္ဖက္စြန္းရွိ တက္နက္(ဖ္)ျမိဳ႔တဝိုုက္တြင္ အေျချပဳထားခဲ့သည္။
ရိုုဟင္ဂ်ာအေရးကိုု ႏိုုင္ငံတကာက သိသိသာသာ စိတ္ဝင္စားလာခဲ့သည္မွာ “တရားမဝင္ခုိးဝင္လာသူမ်ား” ဟု ယူဆခံရသူမ်ားအား သုုတ္သင္ရန္ ျမန္မာအစိုုးရက
၁၉၇၈ ခုႏွစ္ ရခိုုင္ျပည္နယ္တြင္ ျပဳလုုပ္ခဲ့သည့္ နဂါးမင္းစစ္ဆင္ေရးေနာက္ပိုုင္းမွ ျဖစ္သည္။ ဒုုကၡသည္ ၂ သိန္းခန္႔ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္သိုု႔ေရာက္ရွိလာခ်ိန္တြင္ ႏိုုင္ငံတကာမွ ေဝဖန္ျပစ္တင္မွႈမ်ားျဖစ္ေပၚလာသည္။ ထိုုအေရးအခင္းေၾကာင့္ ရက္ဘိတက္၊ အယ္ အလမ္မယ္အစၥလာမီအမည္ရ ေဆာ္ဒီအာေရးဗီးယားႏိုုင္ငံမွ ေငြအင္အား အလြန္ ေတာင့္တင္းသည့္ ပရဟိတအဖြဲ႔တစ္ခု ျမန္မာႏွင့္ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ နယ္နိမိတ္ေဒသမ်ားသိုု႔ စတင္ဝင္ေရာက္လာခဲ့သည္။
ထိုုပရဟိတအဖြဲ႔က ဒုုကၡသည္မ်ားကိုု အကူအညီေပးရံုမက ေဆးရံုုတစ္ရံုု၊ ဝတ္ျပဳဗလီတစ္လံုုး၊ ဘာသာေရးစာသင္ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းတိုု႔ကို အူခီရာျမိဳ႔တြင္ ေဆာက္ေပးခဲ့သည္။ ထိုုဘာသာေရးအေဆာက္အအံုမွာ အေရာင္အေသြးအမ်ဳိးမ်ဳိးရွိ မြတ္စလင္စစ္ေသြးၾကြမ်ား ဆံုစည္းရာေနရာတစ္ခုျဖစ္လာခဲ့သည္။
ေနာက္ပိုုင္းတြင္ ပိုုအစြန္းေရာက္ေသာပုဂၢိဳလ္မ်ားက ရိုုဟင္ဂ်ာမ်ုိးခ်စ္တပ္ဦး (Rohingya Patriotic Front) မွ ခြဲထြက္ၿပီး ရိုုဟင္ဂ်ာေသြးစည္းညီညြတ္ေရးတပ္ (RSO) ကိုု ဖြဲ႔စည္းခဲ့သည္။ ရခိုုင္ျပည္ဇာတိ ဆရာဝန္တစ္ဦးျဖစ္သူ မိုုဟာမက္ယူႏြတ္ ဦးေဆာင္သည့္ RSO အဖြဲ႔သည္ ေပၚထြက္ခဲ့သမွ်ေသာ ရိုုဟင္ဂ်ာအုုပ္စုုမ်ားအနက္ အင္အားအေကာင္းဆံုုးႏွင့္ စစ္ေသြးအၾကြဆံုုးအဖြဲ႔ ျဖစ္လာသည္။ မ်ားမၾကာမီ ထိုုအဖြဲ႔သည္ သေဘာထားျခင္းတိုုက္ဆိုုင္ေသာ မြတ္စလင္ကမၻာမွ အဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ ခ်ိတ္ဆက္မိၿပီး ေထာက္ပံ့မွႈမ်ား ရရွိလာခဲ့သည္။
RSO သည္ ကတ္ရွမီးယား ရွိ ဟစ္ဘီအူမူဂ်ာေဟဒင္အဖြဲ႔ႏွင့္ အာဖဂန္နစၥတန္ရွိ ဂါဘဒၵင္အဖြဲ႔မ်ား၏ ပံ့ပိုးကူညီမွႈမ်ားကိုုလည္း ရရွိခဲ့သည္။ RSO တိုု႔၏ အူခီယာအေျခစိုက္စခန္းသိုု႔ အာဖဂန္ စစ္သင္တန္းနည္းျပမ်ား ေရာက္ရွိလာၿပီး၊ RSO ၁ဝဝ ခန္႔မွာ အာဖဂန္ႏိုုင္ငံ ခိုု႔စ္ (Khost) ျပည္နယ္သိုု႔ ဟစ္ဘီအစၥလာမီအဖြဲ႔ႏွင့္အတူ စစ္ေရးေလ့က်င့္ရန္ သြားေရာက္ခဲ့သည္။ RSO အဖြဲ႔သည္ ေနာက္ပိုုင္းတြင္ ေဒသတြင္း ေမွာင္ခုုိေစ်းကြက္မ်ားမွ ေရာ့ကတ္အေျမာက္မ်ား၊ စက္ေသနတ္မ်ား ဝယ္ယူႏိုုင္ခဲ့သည္။
၁၉၉ဝ ျပည့္ႏွစ္အေစာပိုင္းတြင္ နယ္စပ္ရွိ ရိုဟင္ဂ်ာသူပုန္တို႔၏ လူသူ လက္နက္ ျဖည့္တင္းေနမွႈကို ဘဂၤလားေဒ့ရွ္သတင္းစာမ်ားက အထူးအသားေပး ေရးသားေဖာ္ျပၾကသည္။
သိုု႔ရာတြင္ RSO စစ္စခန္းမ်ားတြင္ စစ္ေရးေလ့က်င့္ေနသူတို႔မွာ ရိုဟင္ဂ်ာမ်ားသာမက၊ စစ္တေကာင္းတကၠသိုုလ္မွ အစၥလာမီခ်ားဟတ္တရားရွီဘား အဖြဲ႔ဝင္မ်ားပါ ပါဝင္ေနသည့္အခ်က္ ေပၚထြက္လာသည္။ ထိုုအဖြဲ႔မွာ ၄င္းတိုု႔၏ စစ္ေသြးၾကြ လွႈပ္ရွားမွႈမ်ားအတြက္ ရိုုဟင္ဂ်ာစခန္းမ်ားကိုု ေယာင္ျပ ျပဳလုုပ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။
အမွန္စင္စစ္ RSO မွာ ျမန္မာႏိုုင္ငံထဲတြင္ မည္သည့္တိုက္ခိုက္မွႈကိုုမွ် လုုပ္ေဆာင္မွႈ မရွိသေလာက္ဟု ဆိုုရမည္ျဖစ္သည္။ ၂ဝဝ၁ ခုႏွစ္ အေမရိကန္ရုပ္သံဌာန CNN သတင္းဌာနက အာဖဂန္ႏိုုင္ငံ ကဘူးလ္ေဒသရွိ အယ္ခိုုင္ဒါတို႔ထံမွ RSO စစ္စခန္းမ်ားအေၾကာင္း ရုပ္သံမွတ္တမ္းေခြမ်ား ရရွိခဲ့သည္။ ထိုုမွတ္တမ္းေခြမ်ားတြင္ အာရဗီဘာသာျဖင့္ ဗမာဟုု စာတမ္းေရးထိုုးထားသည္။ ထိုုမွတ္တမ္းမ်ားကို CNN သတင္းဌာနက ၂ဝဝ၂ ၾသဂုုတ္လတြင္ ကမၻာအႏွံ႔ထုုတ္လႊင့္ျပသခဲ့ၿပီး၊ မွတ္တမ္းတြင္ ပါရွိေသာ အခင္းအက်င္းအရ နယ္စပ္အူခီရာ တဝိုုက္တြင္မဟုုတ္ဘဲ ျမန္မာႏိုုင္ငံအတြင္းတြင္ ရိုုိက္ကူးခဲ့သည္ဟု ယူဆရသည္။
RSO အဖြဲ႔မွာ ယခုအခ်ိန္တြင္ မရွိေတာ့ဟုု ဆိုုႏိုုင္သည္။ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ျမန္မာ နယ္စပ္တစ္ေလွ်ာက္တြင္လည္း သူပုန္စခန္းမ်ား ဖြင့္လွစ္ထားျခင္းလည္း မရွိေတာ့ေပ။ သို႔ရာတြင္ ရိုဟင္ဂ်ာႏိုုင္ငံေရးအဖြဲ႔မ်ား အစြန္းေရာက္ လွႈပ္ရွားလာျခင္းမွာ ရိုဟင္ဂ်ာမ်ဳိးခ်စ္တပ္ဦး ေခတ္ဆန္းပိုုင္းမွ ရိုုဟင္ဂ်ာ ေသြးစည္းညီညြတ္တပ္ ျဖစ္ေပၚလာပံုုသမိုုင္းေၾကာင္းမ်ားကိုု ေထာက္ရွႈ၍လည္းေကာင္း၊ ထိုု႔ျပင္ ယခုု ျဖစ္ေပၚလာေသာ အာဆာအဖြဲ႔၏ ေခတ္မီေသာ လူထုုဆက္ဆံေရးယႏၱယား ႏွင့္ RSO အဖြဲ႔၏ မူလအဆက္အသြယ္မ်ားထက္ ပိုမိုေျခလွမ္းၾကဲေသာ ႏိုင္ငံတကာအခ်ိတ္အဆက္မ်ားကိုု ေထာက္ရွႈ၍လည္း သိႏိုုင္ပါသည္။
အာဆာမေပၚလာမီက ရွိခဲ့ေသာအဖြဲ႔မ်ားမွာ အူခီရာစခန္းမ်ားတြင္ စစ္ေရးေလ့က်င့္မွႈ မည္ကာမတၱမွ်သာ ေဆာင္ရြက္ေနခဲ့ၿပီး၊ စစ္တေကာင္းရွိ အျခားေသာ အစၥလာမ္အဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္းကာ ႏိုုင္ငံေရးလွႈပ္ရွားမွႈမ်ားတြင္သာ ပါဝင္ေနခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုု႔ေၾကာင့္ ယခုုတိုုက္ခိုုက္မွႈမ်ားမွာ ၁၉၅ဝ ျပည့္ႏွစ္မွစၿပီး ျမန္မာျပည္တြင္း မြတ္စလင္စစ္ေသြးၾကြတို႔၏ ပထမဦးဆံုုးေသာ တိုက္ခိုက္မွႈမ်ားဟု ဆိုုႏိုု္င္သည္။
အာဆာကို စစ္ေျမျပင္တြင္ အမွန္တကယ္အကဲစမ္းသည့္ပြဲမွာ ၄င္းက တစ္ဖက္သက္ ေၾကညာထားသည့္ တစ္လၾကာ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကာလ ကုန္ဆံုုးသည့္အခါတြင္ ေတြ႔ျမင္ရမည္ျဖစ္သည္။ ထုုိအပစ္ရပ္ကာလမွာ ေအာက္တိုုဘာ ၁ဝ တြင္ ကုုန္ဆံုုးမည္ျဖစ္သည္။ အာဆာက လက္နက္အလံုအေလာက္ စုေဆာင္းၿပီး ျမန္မာျပည္တြင္းတြင္ လက္နက္ကိုုင္လွႈပ္ရွားမွႈ ဆက္လုုပ္ႏိုုင္မည္၊ မလုုပ္ႏိုုင္မည္အေပၚတြင္ မူတည္ေနသည္။
တၿပဳိင္နက္တည္းတြင္ အာဆာတိုု႔၏ကံၾကမၼာမွာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္အစိုုးရေပၚ မူတည္ေနၿပီး၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုုင္ငံေရြးေကာက္ပြဲက အာဆာတိုု႔၏ နယ္စပ္လွႈပ္ရွားမွႈမ်ားအတြက္ ပိုုမိုု အေျခအေနေကာင္းေသာ အခင္းအက်င္းမ်ား ျဖစ္ေပၚေနမည္လားဆိုုသည္ကိုု ေတြ႔ျမင္ရမည္ျဖစ္သည္။
#
စက္တင္ဘာ ၂၄ ရက္ေန႔က ဘဂၤလားေဒ့ရ္ွ Cox's Bazar ၿမိဳ႕တြင္ ကူညီေရးပစၥည္းရရိွရန္ ေစာင့္ဆိုင္းစဥ္ တိုးေဝွ႔ေနၾကေသာ ရိုဟင္ဂ်ာဒုကၡသည္မ်ား (ဓာတ္ပံု - Reuters/Cathal McNaughton)

"ဒီနည္းးေကာင္းသားးး

Nay Toe Hlaing

"ဒီနည္းးေကာင္းသားးး"😂😂😂
ကိုယ္ေတြ MLM ကို ျပန္လိမ္ခဲ့ၾကတုန္းက...
တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္
ၿမိဳ႕ထဲ လမ္းမေပၚမွာ ေယာင္ေပေပနဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္ေနတုန္း
အသိတစ္ေယာက္နဲ႔ ပက္ပင္းသြားတိုးတယ္...

"မင္းတို႔ ဘာလုပ္ေနၾကတာလဲ"
"ငါတို႔ ဒီလိုပဲ ဟိုၾကည့္ ဒီၾကည့္ေလွ်ာက္သြားေနတာ"
"မင္းတို႔ အလုပ္မလုပ္ခ်င္ဘူးလား"
ဟာ ဒုကၡပဲ၊ ေက်ာင္းတက္ေနပါတယ္ဆို
အလုပ္မလုပ္ခ်င္ဘူးလားဆိုေတာ့...
ေအး လုပ္ခ်င္တယ္ပဲ ေျပာရတာေပါ့ ၾကည့္ေကာင္းေအာင္
"ေအး လုပ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ ငါလုပ္ေနတဲ့ အလုပ္႐ွိတယ္
ငါေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး အဆင္ေျပေနတယ္"
ဟာ ျပႆနာပဲ၊ အဆင္ေျပေနတယ္လည္းေျပာေသးတယ္
ေက်ာပိုးအိတ္တစ္လံုးနဲ႔ ၿမိဳ႕ထဲေလွ်ာက္သြားေနရသလားေပါ့
ဝတ္စားထားတာ ၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း ကိုယ့္ေလာက္ေတာင္
႐ုပ္ကမထြက္၊ ႏြမ္းဖတ္ဖတ္၊ ေပစုတ္စုတ္နဲ႔ ဟာကို...
ေအးေပ့ါေလ သူအဆင္ေျပတယ္ဆိုတာ ဘဏ္ထဲမွာမ်ား
ႀကိတ္စုထားလို႔ အဆင္ေျပေနတာလားဟေပ့ါ...
"မင္းတို႔ အခ်ိန္ရရင္ ငါမင္းတို႔နဲ႔ ဆိုင္တစ္ဆိုင္သြားၿပီး
ေအးေအးေဆးေဆး စားရင္းေသာက္ရင္း ႐ွင္းျပခ်င္တယ္ကြာ"
သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္
"ငါေကၽြးမွာပါကြ၊ လိုက္ခဲ့ပါ"
ႀကိဳက္ၿပီေလ၊ ႐ွယ္ကို တြယ္ပစ္လိုက္မယ္၊ သူေျပာခ်င္တာ
ေျပာပါေလ့ေစဆိုၿပီး လုိက္သြားၾကတာ...
ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ စားပြဲထိုး လွမ္းေခၚၿပီး
"ဝက္ေၾကးအိုး ပြဲႀကီး႐ွယ္ ႏွစ္ပြဲ၊ စေတာ္ဘယ္ရီလက္ေဖ်ာ္ႏွစ္ခြက္"
ေအးေရာ၊ မွတ္ထား...
ကိုယ္ေတြ ႏွစ္ေယာက္စထုိင္ကတည္းက သေကာင့္သားက
စလႊတ္ပါတယ္၊ တခါတေလ ဘိုလိုေတြလည္း ညွပ္ညွပ္ေျပာေလရဲ႕
သူေျပာေတာ့ ေျပာေနတယ္၊ သူေျပာတာေတြကို ကိုယ္ေတြက
နားထဲ တစ္လံုးမွ မဝင္ပါဘူး၊ ဘယ္ဝင္မလဲ ကိုယ္ေတြက
ဒကာ႐ွိတုန္းဆိုၿပီး ေၾကးအိုးကို အသက္မ႐ွဴဘဲ စားေနတာကို...
သူေျပာတဲ့အထဲမွာ ဘလဲေတြေရာ၊ ဂလဲေတြေရာ၊ သလဲေတြေရာ
စုံေနတာပဲ၊ လက္ဟန္ေျခဟန္နဲ႔ အာေပါင္အာရင္းသန္သန္နဲ႔
ဘိုလိုေတြ ေျပာတဲ့အခါ သူ႔တံေတြးေတြ ကိုယ္ေၾကးအိုးထဲ
မဝင္ေအာင္ေတာင္ မနည္းဂ႐ုစိုက္ေနရတာပါ...
စားလို႔ဝေတာ့ အေအးထပ္ေသာက္တယ္၊ သူကေတာ့
ေျပာေနတုန္းပဲ၊ ဘယ္ႏိုင္ငံမွာ ဘယ္လို၊ ဘယ္လိုအဆင့္ဆိုရင္
ဘယ္လို၊ ဘယ္လိုရင္းရင္ ဘယ္လိုျမတ္ မိုက္တာ...
"မင္းတို႔ ဘြဲ႕ရလို႔ အလုပ္လုပ္ရင္ အလြန္ဆံုးက သံုးသိန္းေပ့ါ
ဒါက မင္းတို႔ လုပ္ႏိုင္ရင္ သိန္းသံုးဆယ္၊ သိန္းသံုးရာ အသာေလး"
အမယ္ လူၾကည့္ေတာ့ ေပေပေတေတနဲ႔ ပါးစပ္က သိန္းကို
ဆယ္ဂဏန္းကေနကို မဆင္းဘူး၊ ဒီအလုပ္ကိုမွ မလုပ္ရင္
ကိုယ္ေတြ ဘဝက လမ္းေဘးေရာက္ၿပီး လုပ္လိုက္ရင္ေတာ့
ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္းကို မီလီယံနာ ျဖစ္သြားေတာ့မယ့္စတုိင္
သို႕ေသာ္ ေၾကးအုိး အလကားေသာက္ရနည္းလားဆိုၿပီး
သည္းခံေနေလရဲ႕...
"မင္းတို႔ စိတ္ဝင္စားရင္ ငါက မင္းတို႔ကို ဟိုတယ္မွာ
ငါတို႔႐ံုးက MD နဲ႔ ႐ွင္းျပေပးမယ္၊ ဟိုက မင္းတို႔ကို
Laptop ဖြင့္ၿပီးေတာ့ကို ေသခ်ာ႐ွင္းျပေပးမွာ"
ဟာ Laptop ဆိုပါလား၊ ငါတို႔ေတာင္ မျမင္ဖူးေသးဘူး
အားက်တယ္ကြာ၊ ေအးလာခဲ့မယ္...
ခ်ိန္းထားတဲ့ေန႔ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေကာင္သား
ဟိုတယ္ထဲကို ေယာင္ေပေပနဲ႔ ဝင္သြားၾကတယ္
အမယ္ သူတို႔ MD အလန္းဟ၊ ေၾကာင္လွ်ာသီးနဲ႔
လူၾကမ္းမင္းသားေတြဝတ္တဲ့ ကုတ္အက်ၤီဖားဖားႀကီးနဲ႔
Laptop ဆိုတာႀကီးကို ဖြင့္လို႔ ဖဲကစားေနေလရဲ႕
ကိုယ္ေတြ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္လည္း ေပ်ာ္တာေပါ့
ဘဝမွာ ဒီတစ္ခါပဲ ကိုယ္ေတြကို ေဆးေဖာ္ေၾကာဖက္လုပ္ၿပီး
ဟိုတယ္ဖိတ္လို႔ စကားေျပာတာ ဒါပထမဆံုးမလား...
ကို္ယ္ေတြကေတာ့ သူတို႔ေျပာတာ သိပ္နားမလည္ဘူး
ဟိုတယ္ဆိုေတာ့ ဘာထပ္စားရမလဲပဲ ေခ်ာင္းေနတာ...
ေျပာရင္း ေျပာရင္းနဲ႔ ကိုယ္ေတြကို ပစၥည္းေတြ ထုတ္ျပေလရဲ႕
ဝယ္ရမယ္ေတြေရာ၊ ေရာင္းရမယ္ေတြေရာ ႐ွဳပ္ေနတာပဲ
အမယ္ ဒါေကာ္ဖီ္မစ္တဲ့၊ ျပဳးျပဲၾကည့္မွ ေကာ္ဖီမစ္ဆိုေပမဲ့
႐ိုး႐ိုးမဟုတ္ဘူးတဲ့၊ အိပ္ေပ်ာ္စားဝင္၊ ေလးဖက္နာ၊
ဆီးခ်ိဳ၊ ႏွလံုး၊ ေသြးတိုး၊ ေလျဖတ္ ေလငန္း၊
ေက်ာက္ကပ္၊ အသဲ၊ အဆုတ္၊ ကလီစာ
အူမႀကီး ေျပာရင္းနဲ႔ တုတ္ထိုးေတာင္ စားခ်င္လာတယ္
အကုန္ေပ်ာက္သတဲ့...
အဲ ေပ်ာက္တဲ့အေၾကာင္းေျပာတာကလည္း ႐ိုး႐ုိးမဟုတ္ဘူး
ဆရာ၊ ဇာတ္လမ္းနဲ႔ ဇာတ္ထုပ္နဲ႔ ဇာတ္ညႊန္းနဲ႔ မသိရင္
႐ုပ္႐ွင္ေတာင္ ႐ုိက္ပစ္လို႔ရတယ္၊ သူတို႔ေျပာတဲ့
ေကာ္ဖီမစ္သမိုင္းေၾကာင္းက...
ၿပီးေတာ့ တခါ သြားတိုက္ေဆးတဲ့ သြားတိုက္ေဆးကလည္း
အလာႀကီးခင္ဗ်၊ သြားတင္တုိက္လို႔ရတာ မဟုတ္ဘူးရယ္
ဖင္လည္း လိမ္းလို႔႔ရတယ္၊ ေသာက္လို႔ရတယ္၊
႐ွဴလို႔ရတယ္၊ ေဖ်ာ္လို႔ရတယ္၊ ေရာလို႔ရတယ္၊
ပုိမုိက္တာ တစ္ခုက ဒီသြားတုိက္ေဆးဟာ HIV ေတာင္
ေပ်ာက္သလိုလို ဘာလိုလို ေျပာတယ္ ဟိုက္႐ွားဘား
ေသာက္က်ိဳးနည္းေဆးက အခုမွ လာေပၚၿပီဟေပ့ါ
ဒါေတာင္ ဒီသြားတုိက္ေဆးထြင္တဲ့သူ ႏုိဘယ္ဆု
မရေသးဘူးလားဟ
ဒီပံုစံအတိုင္းဆို ဒီသြားတုိက္ေဆး လူးထား႐ံုနဲ႔တင္
ကြန္ဒံုးေတာင္ စြပ္စရာ မလုိေလာက္ေတာ့ဘူးထင္ပ
အင္း ကြန္ဒံုးကုမၸဏီေတြ ေဒဝါလီခံရမယ့္ကိန္း
အမွ် အမွ် အမွ်...
ေဟာ ေျပာလို႔လည္းဝေရာ ကိုယ္ေတြကုိ
တစ္ခြန္းတည္းေျပာတယ္၊ သိန္းငါးဆယ္ထည့္ရမယ္တဲ့
သိန္းငါးဆယ္ဖိုး ပစၥည္းေတြ ေပးလိုက္မယ္တဲ့
ေၾသာ္ဟုတ္တယ္၊ အဲ့ဒီ သိန္းငါးဆယ္ကို
အိမ္ကေနသြားေတာင္းၿပီး က်ဳပ္တို႔က ေကာ္ဖီမစ္နဲ႔
သြားတုိက္ေဆးကို သိန္းငါးဆယ္ဖိုး ဝယ္သြားရမယ္ေပ့ါ
စဥ္းစဥ္းစားစားလည္း လုပ္ၾကပါဦး အရပ္ကတို႔
ၾကားလို႔မွ ေကာင္းၾကေသးရဲ႕လား
ေကာ္ဖီမစ္နဲ႔ သြားတုိက္ေဆးကို သိန္းငါးဆယ္ဖိုးတဲ့
ဒါေပမဲ့ အျပတ္ျငင္းရင္ သိကၡာက်မယ္ ေနာက္ၿပီး
ဟုိတယ္စာေတြကလည္း လြတ္သြားႏုိင္တယ္ဆိုေတာ့
႐ႊီးရတာေပ့ါ ခပ္တည္တည္နဲ႔...
"အိမ္ကေတာ့ က်ေနာ္ လုပ္ခ်င္တာလုပ္ဖို႔ဆိုၿပီး
က်ေနာ့္နာမည္နဲ႔ စုေပးထားတဲ့ ပိုက္ဆံေတာ့
ဘဏ္ထဲမွာ ႐ွိတယ္ဗ်၊ က်ေနာ္စဥ္းစားမယ္ေလ"
အဲ့လိုလည္းေျပာေရာ ဟို MD နဲ႔ ငတိတို႔မ်ား
မ်က္ႏွားေလးေတြ အေရာင္လက္လို႔
"ကဲ ကဲ ေျပာရတာလည္း ေမာလာၿပီ
စားရင္း ေသာက္ရင္း ဆက္ေျပာၾကတာေပ့ါ" တဲ့
ႀကိဳက္ၿပီေလ၊ ဒီခြင္ကိုရဖို႔ နားဒုကၡခံၿပီး
ေစာင့္ခဲ့ရတာ၊ လာခဲ့စမ္း ဆြဲမယ္ဆိုၿပီး
သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ တီးၾကတာ
ခါးပတ္ေတာင္ ေလွ်ာ့ယူရတယ္...
စားလို႔လည္း ၿပီးေရာ ေနာက္ေန႔
႐ံုးခန္းမွာ လက္မွတ္ထိုးမယ္၊ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္မယ္
ဘာညာဆိုၿပီး ျဖစ္ကုန္ေရာ...
ကိုယ္လည္း စားခ်င္တာ စားၿပီးၿပီဆိုေတာ့
အင္းအဲလုပ္ၿပီး ေခ်ာ္လဲေရာထုိင္ လုပ္ေနလိုက္ေရာ
ေဟာ ကိုယ့္ဆီက ဆက္သြယ္ရမယ့္
ဖုန္းနံပါတ္လည္းေတာင္းေရာ ကုိယ္ေပးခဲ့လိုက္တယ္
667766 လို႔...
သူတို႔ သိမယ္ထင္တာ၊ မသိၾကဘူးဗ်
လူလည္ႀကီးေတြေလ၊ ဘယ္သိၾကမလဲ
တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္ေပးလိုက္တဲ့
667766 ဆိုတာ အဲ့ဒီအခ်ိန္တုန္းက မိုးေလဝသ
အလိုေလ်ာက္ေျဖၾကားတဲ့ ဖုန္းႀကီးဗ်...
ေနာက္ေန႔ သူတို႔ဆက္ရင္ေတာ့ တိုးမွာေပါ့
ဦးထြန္းလြင္အသံနဲ႔ က်န္းမာေတာ္မူၾကပါစခင္ဗ်ားဆိုၿပီး...
Wai Phyo Maung
24.Sep.2017

ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ရခိုင္အေရးႏွင့္ ကုလသမဂၢလံုျခံဳေရးေကာင္စီ အျမဲတမ္းအဖြဲ႕၀င္တို႔၏ ဗီတိုအာဏာ

ၾသဂုတ္ ၂၅ ရက္တြင္ ဘဂၤါလီ မြတ္စလင္အစြန္းေရာက္ အၾကမ္းဖက္သမားမ်ားက ရဲစခန္းေပါင္း ၃၀ ခန္႔ႏွင့္ တပ္မေတာ္စခန္းတစ္ခုတို႔ကို တိုက္ခိုက္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ျမန္မာတပ္မေတာ္က စစ္ဆင္ေရးတစ္ရပ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယင္းေဒသတြင္ ေနထိုင္ေသာ ဘဂၤါလီမြတ္စလင္ အမ်ားအျပားသည္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံသို႔ ထြက္ေျပးခိုလံႈခဲ့ၾကသျဖင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံအေပၚ ကုလသမဂၢအပါအ၀င္ ႏုိင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀ိုင္းက ျပင္းထန္ေသာ ဖိအားေပးမႈမ်ား ျပဳလုပ္လာခဲ့သည္။ ယင္းကဲ့သို႔ ရခိုင္ျပည္နယ္၌ ဘဂၤါလီ အစြန္းေရာက္အၾကမ္းဖက္သမားမ်ား၏ တိုက္ခိုက္မႈမွစတင္ကာ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ႏိုင္ငံေတာ္လံုျခံဳေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ အက်ပ္အတည္း တစ္ရပ္အတြင္းသို႔ က်ေရာက္ခဲ့သည့္အျပင္ ျပည္ပႏိုင္ငံအခ်ဳိ႕၏ စြပ္စြဲျပစ္တင္မႈမ်ား၊ တစ္ဖက္သတ္ ဖိအားေပးမႈမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္လာရျခင္းျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံအေပၚ ကုလသမဂၢလံုျခံဳေရး ေကာင္စီ၏ အေရးယူမႈမ်ား ျဖစ္လာမည္လားဟု စိုးရိမ္မႈမ်ား ထြက္ေပၚလာသည္။

လံုျခံဳေရးေကာင္စီအေနျဖင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံအား အေရးယူရန္ ျပင္သစ္သမၼတ၏ လံႈ႔ေဆာ္မႈ
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဘဂၤါလီမြတ္စလင္တို႔အား တိုက္ခိုက္မႈမ်ားသည္ “လူမ်ဳိးတံုး သတ္ျဖတ္မႈ” ေျမာက္သည္ဟု ျပင္သစ္သမၼတ အီမန္ႏ်ဴယယ္မက္ခရြန္က စက္တင္ဘာ ၂၀ ရက္တြင္ ေျပာၾကားခဲ့သည္။ “က်ယ္ျပန္႔လာေနတဲ့ ဒီလူမ်ဳိးတံုး သတ္ျဖတ္မႈ၊ လူမ်ဳိးစုလိုက္ သုတ္သင္မႈ” ကုိ လံုျခံဳေရးေကာင္စီက ႐ႈတ္ခ်ရန္အတြက္ ျပင္သစ္က အျခားအဖြဲ႕၀င္မ်ားႏွင့္အတူ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္သြားမည္ဟု ျပင္သစ္႐ုပ္သံ TMC ႏွင့္ အင္တာဗ်ဴးတြင္ ၎က ေျပာၾကားခဲ့သည္။ မက္ခရြန္က “ကုလသမဂၢက ႐ႈတ္ခ်မႈ ထုတ္ျပန္ၿပီဆိုရင္ ကုလသမဂၢရဲ႕ ဦးေဆာင္မႈနဲ႔ ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္မႈအတြက္ မူေဘာင္တစ္ခုကို ေဆာင္ရြက္ႏိုင္တဲ့ အက်ဳိးဆက္ေတြရွိလာမွာပါ” ဟု ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ကုလသမဂၢ လူ႔အခြင့္အေရးအဖြဲ႕ အႀကီးအကဲက ဘဂၤါလီမြတ္စလင္တုိ႔ကို ျမန္မာလံုျခံဳေရးတပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားက စနစ္တက် တုိက္ခိုက္ေနၿပီး “လူမ်ဳိးစုလိုက္ သုတ္သင္မႈသင္႐ိုးနမူနာ” ဟု ေဖာ္ျပေျပာဆုိခဲ့သည္။
ႏိုင္ငံေပါင္း ခုနစ္ႏုိင္ငံ၏ လံုျခံဳေရးေကာင္စီ၌ ေတာင္းဆိုမႈ
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ျဖစ္ပြားေနေသာ ပဋိပကၡအား ေဆြးေႏြးရန္အတြက္ လာမည့္သီတင္းပတ္၌ ေတြ႕ဆံုရန္ ၿဗိတိန္၊ ျပင္သစ္၊ အေမရိကန္တို႔အျပင္အီဂ်စ္၊ ကာဇက္စတန္၊ ဆီနီေဂါႏွင့္ ဆြီဒင္တို႔က လံုျခံဳေရး ေကာင္စီကို ေတာင္းဆိုထားေၾကာင္းလည္း စက္တင္ဘာ ၂၂ ရက္တြင္ သတင္းထြက္ေပၚလာသည္။ ရခိုင္ျပည္နယ္တြင္ ဘဂၤါလီမြတ္စလင္တို႔အား ျမန္မာစစ္တပ္က ႏွိမ္နင္းမႈကို ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ အန္တိုနီယိုဂူတာရက္စ္က လံုျခံဳေရးေကာင္စီအား ရွင္းလင္းေျပာၾကားေစလိုသည္ဟု ေျပာၾကားခဲ့သည္။ လံုျခံဳေရးေကာင္စီက ရခိုင္ျပည္နယ္၌ အျပင္းအထန္ ႏွိမ္နင္းမႈမ်ား ရပ္တန္႔ရန္ ေတာင္းဆိုထားသည္။
လံုျခံဳေရးေကာင္စီ၏ အလွည့္က် ဥကၠ႒ျဖစ္ေသာ အီသီယိုပီးယားက အစည္းအေ၀းအတြက္ အခ်ိန္သတ္မွတ္ရန္ တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးခဲ့သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ႏွိမ္နင္းမႈမ်ား အဆံုးသတ္ရန္ လံုျခံဳေရးေကာင္စီက “ျပင္းထန္ၿပီး လ်င္ျမန္ေသာ အေရးယူေဆာင္ရြက္မႈ” ျပဳေစလိုေၾကာင္း အေမရိကန္သမၼတ ေဒၚနယ္ထရန္႔ကလည္း ေျပာၾကားခဲ့သည္ဟု အေမရိကန္ဒုတိယသမၼတ မိုက္ပင့္စ္က စက္တင္ဘာ ၂၀ ရက္တြင္ ေျပာၾကားခဲ့သည္။
လံုျခံဳေရးေကာင္စီသည္ ရခိုင္ အက်ပ္အတည္း စတင္ခဲ့ၿပီးေနာက္ပုိင္း ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ပတ္သက္၍ တံခါးပိတ္ေဆြးေႏြးမႈ ႏွစ္ႀကိမ္တုိင္တိုင္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ သီတင္းပတ္တြင္ ျပင္းထန္ေသာ ဖိႏွိပ္မႈမ်ား အဆံုးသတ္ရန္ ျမန္မာအာဏာပိုင္မ်ားအား လံုျခံဳေရးေကာင္စီက တုိက္တြန္းခဲ့ၿပီး ရခိုင္အေျခအေနႏွင့္ ပတ္သက္၍ ႐ႈတ္ခ်ေၾကာင္း တရား၀င္မဟုတ္ေသာ ေၾကညာခ်က္ကို ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။ အေျခအေနမ်ား မတုိးတက္ပါက လံုျခံဳေရးေကာင္စီသည္ တရား၀င္ေၾကညာခ်က္ ထုတ္ျပန္ရန္ စဥ္းစားႏိုင္ေၾကာင္း သံတမန္မ်ားက ေျပာၾကားထားသည္။
သို႔ေသာ္ ျမန္မာႏုိင္ငံအား ျပင္းထန္ေသာ အေရးယူေဆာင္ရြက္မႈ ျပဳလုပ္ေရးအတြက္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ထုတ္ျပန္ရန္လိုအပ္ၿပီး လံုျခံဳေရးေကာင္စီ၌ အတည္ျပဳရမည္ ျဖစ္သည္။ ယင္းကဲ့သို႔ လံုျခံဳေရးေကာင္စီ၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို အဖြဲ႕၀င္ ၁၅ ႏိုင္ငံအနက္ ကိုးႏုိင္ငံက ေထာက္ခံရန္ လိုအပ္သည့္အျပင္ အျမဲတမ္းအဖြဲ႕၀င္ ငါးႏုိင္ငံျဖစ္သည့္ ႐ုရွား၊ တ႐ုတ္၊ အေမရိကန္၊ ၿဗိတိန္ႏွင့္ ျပင္သစ္တုိ႔က ဗီတုိျဖင့္ ကန္႔ကြက္မႈ မရွိမွသာ အတည္ျပဳႏုိင္မည္ ျဖစ္သည္။
ဗီတိုအာဏာရိွေနေသာ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံ၏ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ပတ္သက္ေသာ အက်ဳိးစီးပြား
မည္သို႔ပင္ဆိုေစကာမူ တ႐ုတ္ႏွင့္ ႐ုရွားက ျပင္းထန္ေသာ အေရးယူ ေဆာင္ရြက္မႈကို သေဘာတူညီဖြယ္ မရွိေပ။ ႐ုရွားႏွင့္ တ႐ုတ္တုိ႔က ယင္းကဲ့သုိ႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ဳိးကို လံုျခံဳေရးေကာင္စီတြင္ ဗီတိုအာဏာသံုး ပယ္ခ်ႏိုင္သည္။
ယင္းအခ်ိန္မွာပင္ ႐ုရွားသတင္း ေအဂ်င္စီျဖစ္ေသာ Sputnik ၌ ရခိုင္တြင္ အက်ပ္အတည္းႏွင့္ ရင္ဆုိင္ေနရေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံ၌ တည္ၿငိမ္မႈ ျပန္လည္ထိန္းသိမ္းေရးကို တ႐ုတ္က စိတ္၀င္စားေနေၾကာင္း ကြၽမ္းက်င္သူမ်ားက ေျပာၾကားခဲ့သည္။ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံအတြက္ အျခားေရြးခ်ယ္စရာ စြမ္းအင္လမ္းေၾကာင္းတစ္ခုကို ျမန္မာက ေပးႏုိင္ေသာေၾကာင့္ ပထ၀ီႏုိင္ငံေရးၾသဇာရွိေသာ ျမန္မာတြင္ အစၥလာမၼစ္အစြန္းေရာက္မႈ တစ္ရွိန္ထိုး ျမင့္တက္လာႏုိင္ေျခရွိမႈအား တ႐ုတ္က စိုးရိမ္ေနသည္ဟု ဆိုသည္။
ရခိုင္၌အက်ပ္အတည္း ျဖစ္ပြားေနခ်ိန္တြင္ ယူနန္ျပည္နယ္ႏွင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္းသို႔ IS ဂ်ီဟတ္တို႔ ထိုးေဖာက္၀င္ႏုိင္ေျခကို တ႐ုတ္က အေလးအနက္ စိုးရိမ္ေနသည္ဟု ႏုိင္ငံတကာေရးရာ ကြၽမ္းက်င္သူ တ႐ုတ္ပညာရွင္တစ္ဦးက အမည္မေဖာ္ဘဲ Sputnil ကို ေျပာၾကားခ့ဲသည္။ အစြန္းေရာက္ ဘဂၤါလီမြတ္စလင္တို႔ႏွင့္ ၀ီဂါမြတ္စလင္တို႔သည္ အေရွ႕ေတာင္အာရွရိွ အစၥလာမၼစ္ အၾကမ္းဖက္မ်ားႏွင့္ ဆက္သြယ္ခ်ိတ္ဆက္ႏုိင္သည့္ အခြင့္အေရးရိွသည္ဟု အဆိုပါ ကြၽမ္းက်င္သူက ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ စီးပြားေရး အလ်င္အျမန္တိုးတက္မႈ စတင္ျဖစ္ေပၚလာႏုိင္ေသာေၾကာင့္ တ႐ုတ္၏ စိုးရိမ္မႈသည္ ပထ၀ီႏုိင္ငံေရး ေနာက္ခံရွိေၾကာင္း ၎က ထပ္မံေျပာၾကားခဲ့သည္။
႐ုရွားအျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ ေလ့လာေရးဌာနက Russian Institute of Strategic Studies (RISS) မွ အာရွေရးရာဥကၠ႒ ေဘာရစ္ေဗာ ခြန္စကီးက အိႏိၵယသမုဒၵရာႏွင့္ ယူေရးရွားကို ထိုးေဖာက္ေရး တ႐ုတ္မဟာဗ်ဴဟာအတြက္ ျမန္မာသည္ အဓိကက်ေၾကာင္း Sputnik ကို ေျပာၾကားခဲ့သည္။ အိႏိၵယသမုဒၵရာမွ တ႐ုတ္ေတာင္ပိုင္း ျပည္နယ္မ်ားသုိ႔ အထူးသျဖင့္ ယူနန္ျပည္နယ္သို႔ စြမ္းအင္ႏွင့္ အျခားမဟာဗ်ဴဟာက် ထုတ္ကုန္မ်ားသယ္ပို႔ေရးတြင္ မလကၠာ ေရလက္ၾကားကို မျဖတ္ဘဲ အလြန္တို ေသာလမ္းေၾကာင္းျဖင့္ ျမန္မာမွတစ္ဆင့္ ျဖတ္သန္းႏုိင္ေၾကာင္း ရစ္ေဗာခြန္စကီးက ရွင္းျပခဲ့သည္။
အၾကမ္းဖက္မႈ ပ်ံ႕ႏွံ႔ႏုိင္သည့္ ျဖစ္ႏုိင္ေျခရွိေသာ ၿခိမ္းေျခာက္မႈအတြက္ တ႐ုတ္အစိုးရသည္ ျမန္မာအာဏာပိုင္မ်ားအား သံတမန္ေရးႏွင့္ စိတ္ဓာတ္ေရးရာ အားေပးမႈမ်ား အရွိန္ျမႇင့္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ၿမိဳ႕ေတာ္ေနျပည္ေတာ္တြင္ ဆက္ဆံေရး႐ံုးကို တ႐ုတ္က မၾကာေသးမီက ဖြင့္လွစ္ခဲ့သည္။ ထို႔ျပင္ တ႐ုတ္သည္ ရခိုင္ရွိ ဒုကၡသည္မ်ားအတြက္ အေရးေပၚလူသားခ်င္း စာနာမႈအကူအညီ မ်ားေပးမည္ဟုလည္း ေျပာၾကားထားသည္။ အေစာပိုင္းကတည္းက တ႐ုတ္ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာနမွ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ ဂန္ရႊမ္က “ျမန္မာႏုိင္ငံ ရခိုင္ျပည္နယ္မွာ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ အၾကမ္းဖက္တိုက္ခိုက္မႈေတြကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျပစ္တင္႐ႈတ္ခ်ပါတယ္။ ရခိုင္ျပည္နယ္မွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းေရးကို ထိန္းသိမ္းဖု႔ိ ျမန္မာအစိုးရရဲ႕ အားထုတ္မႈေတြကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေထာက္ခံပါတယ္။ အဲဒီမွာ အမိန္႔အာဏာထိန္းသိမ္းေရးနဲ႔ ပံုမွန္ဘ၀ကို ျဖစ္ႏုိင္သမွ်အျမန္ ဆံုးျပန္ေရာက္ဖို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္” ဟု ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံ ရခိုင္ျပည္နယ္ ေက်ာက္ျဖဴမွအစျပဳမည့္ တ႐ုတ္၏ OBOR စီမံကိန္းႀကီးႏွင့္ ေက်ာက္ျဖဴေရနက္ဆိပ္ကမ္း စီမံကိန္းတို႔သည္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံအတြက္ ႀကီးမားလွေသာ အက်ဳိးစီးပြားရိွသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ စီမံကိန္းမ်ားျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံအေနျဖင့္ ရခိုင္ျပႆနာတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံအား ၀င္ေရာက္အကာအကြယ္ေပးမည္မွာ အေသအခ်ာပင္ျဖစ္သည္။ တ႐ုတ္သည္ လံုျခံဳေရးေကာင္စီ၌ ဗီတိုအာဏာ သံုးခြင့္ရိွေနေသာ အျမဲတမ္း အဖြဲ႕၀င္ႏုိင္ငံျဖစ္သည္။
ဗီတိုအာဏာဟူသည္
ကုလသမဂၢလံုျခံဳေရးေကာင္စီ၌ ဗီတိုအာဏာဟူသည္ လံုျခံဳေရးေကာင္စီ အျမဲတမ္းအဖြဲ႕၀င္ငါးႏုိင္ငံ (တ႐ုတ္၊ ျပင္သစ္၊ ႐ုရွား၊ ၿဗိတိန္ႏွင့္ အေမရိကန္) တို႔သာလွ်င္ အသံုးျပဳပိုင္ခြင့္ ရိွသည္။ လံုျခံဳေရးေကာင္စီ၏ ထိေရာက္ေသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားကို အတည္ျပဳျခင္းအား ဗီတိုအာဏာသံုး၍ ကာကြယ္ႏိုင္သည္။ အျမဲတမ္းအဖြဲ႕၀င္ ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံအေနျဖင့္ မဲမေပးဘဲေနျခင္း သို႔မဟုတ္ ပ်က္ကြက္ျခင္း ရိွခဲ့လွ်င္မူ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မူၾကမ္းကို အတည္ျပဳျခင္းမွ ကာကြယ္ႏုိင္မည္ မဟုတ္ပါ။
သို႔ေသာ္ အျမဲတမ္းအဖြဲ႕၀င္ ႏုိင္ငံမ်ားကိုယ္တိုင္က ဆံုးျဖတ္သည့္ က်င့္ထံုးဆိုင္ရာ မဲေပးမႈမ်ားကို ဗီတိုအာဏာ မသံုးႏုိင္ေပ။ အျမဲတမ္း အဖြဲ႕၀င္ႏိုင္ငံမ်ားသည္ က်င့္ထံုးဆိုင္ရာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မူၾကမ္းမ်ားကိုမူ လံုျခံဳေရးေကာင္စီက အတည္ျပဳျခင္းအား ပိတ္ဆို႔ျခင္း မျပဳႏုိင္ဘဲ မဲေပး႐ံုသာ ေပးႏုိင္သည္။ အျမဲတမ္း အဖြဲ႕၀င္ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံက ကန္႔ကြက္မဲေပးျခင္းသည္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မဟုတ္ဘဲ အေထြေထြညီလာခံက အဆိုျပဳျခင္းျဖစ္သည့္တိုင္ အတြင္းေရးမွဴး ခ်ဳပ္ေရြးခ်ယ္မႈကိုလည္း ပိတ္ဆို႔ႏုိင္သည္။
ကုလသမဂၢ ပဋိညာဥ္စာတမ္း အပိုဒ္ ၂၇
ကုလသမဂၢ ပဋိညာဥ္စာတမ္း အပိုဒ္ ၂၇ ၌ (၁) လံုျခံဳေရးေကာင္စီ အဖြဲ႕၀င္အသီးသီးအေနျဖင့္ မဲတစ္မဲ ေပးပိုင္ခြင့္ရိွသည္ (၂) က်င့္ထံုးဆိုင္ ရာကိစၥမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ လံုျခံဳေရးေကာင္စီ၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားကို အဖြဲ႕၀င္ကိုးႏုိင္ငံ၏ ေထာက္ခံမဲျဖင့္ ခ်မွတ္ရမည္ (၃) အျခားေသာ ကိစၥအားလံုးႏွင့္ပတ္သက္၍ လံုျခံဳေရးေကာင္စီ၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားသည္ အျမဲတမ္းအဖြဲ႕၀င္ႏုိင္ငံမ်ား၏ တညီတညြတ္တည္း ေထာက္ခံမႈ အပါအ၀င္ အဖြဲ႕၀င္ကိုးႏုိင္ငံ၏ ေထာက္ခံမဲျဖင့္ ဆံုးျဖတ္သည္။
ဗီတိုအာဏာ အသံုးျပဳမႈမ်ား
ဗီတိုအာဏာကို အမွန္တကယ္ အသံုးျပဳျခင္းႏွင့္ ယင္းကို အသံုးျပဳရန္ ျဖစ္ႏုိင္ေျခ အျမဲတမ္းရိွျခင္း တို႔သည္ ကုလသမဂၢသမိုင္းတစ္ေလွ်ာက္ လံုျခံဳေရးေကာင္စီ၏ လုပ္ငန္းေဆာင္ရြက္ျခင္း၏ အဓိကလကၡဏာ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္မွ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္အကုန္အထိ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေပါင္း ၂၁၅ ခုကို ဗီတိုအာဏာသံုးကာ ပယ္ခ်ခဲ့သည္။ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ အထိ ႏွစ္စဥ္ပ်မ္းမွ်ဗီတိုအာဏာ သံုးစြဲမႈသည္ တစ္ႏွစ္လွ်င္ ငါးႀကိမ္ႏႈန္းရိွသည္။ ယင္းေနာက္ပိုင္းတြင္ ပ်မ္းမွ်ႏွစ္စဥ္သံုးစြဲမႈႏႈန္းသည္ တစ္ႀကိမ္ေက်ာ္႐ံုသာ ရိွသည္။
အဆုိျပဳခ်က္တစ္ခုသည္ လိုအပ္ေသာ မဲအမ်ားစုပင္ ရရိွျခင္းမရိွပါက လံုျခံဳေရးေကာင္စီ အျမဲတမ္းအဖြဲ႕၀င္ႏုိင္ငံ တစ္ႏိုင္ငံအေနျဖင့္ ဗီတိုအာဏာသံုးစြဲရမႈကို ေရွာင္လႊဲႏုိင္သည္။ ဗီတိုအာဏာအသံုးျပဳျခင္းသည္ သက္ဆုိင္ရာ အေၾကာင္းအရာတစ္ရပ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ သံတမန္ဆိုင္ရာ သီးသန္႔ကန္႔သတ္ထားမႈ အဆင့္တစ္ဆင့္ကို ေဖာ္ျပေနသည္။ ဗီတိုအာဏာ အသံုးျပဳျခင္း သို႔မဟုတ္ ဗီတိုအာဏာျဖင့္ ၿခိမ္းေျခာက္ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ လုံျခံဳေရးေကာင္စီသည္ အျမဲတမ္းအဖြဲ႕ ၀င္ႏုိင္ငံမ်ား ပါ၀င္ပတ္သက္ေနသည့္ စြက္ဖက္မႈမ်ားႏွင့္ စစ္ပြဲအခ်ဳိ႕တြင္ အေကာင္းဆံုး ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ႏိုင္ရန္ အကန္႔အသတ္ရိွခဲ့သည္။ ဥပမာအားျဖင့္ အယ္လ္ဂ်ီးရီးယား (၁၉၅၄-၆၂)၊ စူးအက္ (၁၉၅၆)၊ ဟန္ေဂရီ (၁၉၅၆)၊ ဗီယက္နမ္ (၁၉၄၆-၇၅)၊ တ႐ုတ္-ဗီယက္နမ္စစ္ပြဲ (၁၉၇၉)၊ အာဖဂန္နစၥတန္ (၁၉၇၉-၈၈)၊ ပနားမား (၁၉၈၉)၊ အီရတ္ (၂၀၀၃) ႏွင့္ ေဂ်ာ္ဂ်ီယာ (၂၀၀၈) တို႔ ျဖစ္သည္။
ကုလသမဂၢ၏ လုပ္ကိုင္ႏုိင္စြမ္း အကန္႔အသတ္ရိွသည့္ ကိစၥအားလံုးသည္ ဗီတိုအာဏာအမွန္တကယ္ သံုးစြဲမႈေၾကာင့္ မဟုတ္ေပ။ ဥပမာအေနျဖင့္ အီရန္-အီရတ္စစ္ပြဲ (၁၉၈၀-၈၈)၌ ဗီတိုအာဏာသံုးစြဲခဲ့ျခင္း မရိွခဲ့ေသာ္လည္း ကုလသမဂၢ၏ အခန္းက႑သည္ အနည္းဆံုး ျဖစ္ခဲ့သည္။ ယင္းကဲ့သို႔ပင္ ဆူဒန္ ဒါဖာေဒသပဋိပကၡ (၂၀၀၃)၌လည္း ဗီတိုအာဏာ အမွန္တကယ္ သံုးစြဲမႈေၾကာင့္ မဟုတ္ဘဲ ကုလသမဂၢ၏ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ႏုိင္စြမ္းမွာ အကန္႔အသတ္ရိွခဲ့သည္။ အေရးယူရန္ အေထြေထြသေဘာအရ ဆႏၵနည္းပါးျခင္းက အဓိကျပႆနာ ျဖစ္သည္။
၁၉၉၀ ျပည့္လြန္ႏွစ္မ်ား ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဗီတိုအာဏာသံုးစြဲမႈ ေခြၽတာခဲ့ၾကသည္။ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ေမ ၃၁ ရက္မွ ၁၉၉၃ ခုႏွစ္ ေမ ၁၁ ရက္ အထိ ကာလသည္ ကုလသမဂၢ သမိုင္းတြင္ ဗီတိုအာဏာ လံုး၀သံုး စြဲခဲ့ျခင္း မရိွသည့္ အရွည္ၾကာဆံုးကာလ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ ကုန္အထိ လံုျခံဳေရးေကာင္စီက အတည္ျပဳခဲ့သည့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေပါင္း ၆၄၆ ခုရိွခဲ့ရာ တစ္ႏွစ္လွ်င္ ၁၅ ခုႏႈန္း ျဖစ္သည္။
၁၉၅၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ဆိုဗီယက္ယူနီယံသည္ ဗီတိုအာဏာသံုးစြဲရန္ အေရးႀကီးေသာ အခြင့္အလမ္းတစ္ရပ္ကို လက္လြတ္ခဲ့ရသည္။ ၁၉၅၀ ျပည့္ႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလမွစ၍ ဆုိဗီယက္အစိုးရသည္ လံုျခံဳေရးေကာင္စီ၌ မတက္ေရာက္ေရးမူ၀ါဒကို က်င့္သံုးခဲ့ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ကုလသမဂၢက တ႐ုတ္ျပည္သူ႔သမၼတ ႏုိင္ငံမွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို တရား၀င္ တ႐ုတ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳရန္ ျငင္းဆန္ခဲ့မႈကို မေက်နပ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
ယင္းအခ်ိန္က လံုျခံဳေရးေကာင္စီသည္ အျမဲတမ္းအဖြဲ႕၀င္ ႏုိင္ငံအသီးသီးကေပးသည့္ ေထာက္ခံမဲတစ္မဲ ရရိွမႈ မရိွေသာ္လည္း ဆံုးျဖတ္ခ်က္မူၾကမ္းမ်ားကို အတည္ျပဳခဲ့သည္။လံုျခံဳေရးေကာင္စီသို႔ ဆိုဗီယက္ တက္ေရာက္ရန္ ပ်က္ကြက္ခဲ့မႈေၾကာင့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္အမွတ္ ၈၃ (ဇြန္ ၂၇၊ ၁၉၅၀) ႏွင့္ ၈၄ (ဇူလုိင္ ၇၊ ၁၉၅၀) တို႔အရ အေမရိကန္ေခါင္းေဆာင္ေသာ ညြန္႔ေပါင္းအဖြဲ႕သည္ ေျမာက္ကိုရီးယား၏ တုိက္ခိုက္မႈကို တြန္းလွန္ရန္ ေတာင္ကိုရီးယားအား ကူညီခြင့္ ရရိွသြားခဲ့သည္။
ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံ၏ စြက္ဖက္မႈမ်ား
ဘဂၤလားေဒ့ရွ္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ရွိတ္ဟာစီနာသည္ ကုလသမဂၢအေထြေထြညီလာခံ တက္ေရာက္ရန္ စက္တင္ဘာ ၁၆ ရက္တြင္ ထြက္ခြာသြားၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ ႏွိမ္နင္းမႈမ်ားျပဳ လုပ္မႈေၾကာင့္ ထြက္ေျပးလာသည့္ ဒုကၡသည္ေပါင္း ၄၀၀,၀၀၀ ခန္႔ အတြက္ အေျခအေနရပ္မ်ား ဆုိးရြားေနသည္ဟုဆိုကာ ဘဂၤါလီမြတ္ စလင္အေရးကိုေျဖရွင္းရန္ ကမၻာက ၀ိုင္း၀န္းကူညီၾကရန္အတြက္ ကုလသမဂၢ၌ ေမတၱာရပ္ခံခဲ့သည္။ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ ျဖစ္ေပၚခဲ့ေသာ ကိစၥမ်ားအတြက္ ကန္႔ကြက္ရန္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ႏိုင္ငံဆုိင္ရာ ျမန္မာသံအမတ္ႀကီးကို တတိယအႀကိမ္ေျမာက္ဆင့္ ေခၚခဲ့ၿပီးေနာက္ တစ္ရက္အၾကာတြင္ ကုလသမဂၢသို႔ ထြက္ခြာလာျခင္း ျဖစ္သည္။ ဟာစီနာသည္ နယူးေယာက္ၿမိဳ႕၌ ေဆြးေႏြးေျပာဆုိမႈမ်ား ျပဳလုပ္စဥ္အတြင္း ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ ပိုမုိ၍ဖိအားေပးၾကရန္ ေတာင္းဆုိခဲ့သည္။ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံသည္ ဒုကၡသည္အေရးထက္ ေက်ာ္လြန္လွ်က္ ျမန္မာႏိုင္ငံအား ရန္စၿပီး ဖိအားေပးသည္ဟု ယူဆႏိုင္ေသာ အျပဳအမူမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
စက္တင္ဘာလ အေစာပိုင္းကလည္း ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ေအအိတ္ခ်္မာမြတ္အလီက ဒါကာၿမိဳ႕၌ အာရပ္ႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ အေနာက္တိုုင္းႏိုင္ငံမ်ားမွ သံတမန္မ်ား၊ ကုလသမဂၢေအဂ်င္စီမ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆံုရာတြင္ “ႏိုင္ငံတ ကာအသိုင္းအ၀ိုင္းက ဒါကို လူမ်ဳိးတံုး သတ္ျဖတ္မႈလို႔ ေျပာၾကပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကလည္း ဒါကိုလူမ်ဳိး တံုးသတ္ျဖတ္မႈလို႔ပဲ ေျပာပါတယ္” ဟု ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ျမန္မာအာဏာပိုင္မ်ားသည္ လူေပါင္း ၃၀၀၀ ထက္မနည္းကို သတ္ျဖတ္ခဲ့သည္ဟု ဘဂၤလားေဒ့ရွ္အစိုးရက စြပ္စြဲေျပာၾကားခဲ့သည္။ ၎အျပင္ ျမန္မာရဟတ္ယာဥ္မ်ားသည္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံပိုင္နက္အတြင္း ၾသဂုတ္ ၂၇၊ ၂၈ ႏွင့္ စက္တင္ဘာ ၁ ရက္ တို႔တြင္ က်ဴးေက်ာ္ပ်ံသန္းမႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့သည္ဟု စြပ္စြဲကာ ျမန္မာသံအမတ္ႀကီးအား ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ အာဏာပိုင္မ်ားက ေခၚယူသတိေပးခဲ့သည္။
အမွန္တကယ္၌ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံျဖစ္ေသာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံသည္ အိမ္နီးခ်င္းေကာင္းပီသစြာ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အက်ပ္အတည္းကို ေျဖရွင္းရာ၌ အျပဳသေဘာေဆာင္စြာျဖင့္ ပူးေပါင္းကူညီမႈကိုသာ ျပဳသင့္သည္။ စြပ္စြဲျပစ္တင္မႈမ်ားႏွင့္ ကမၻာက ၀ိုင္း၀န္းဖိအားေပး လာၾကေစရန္ လႈံ႔ေဆာ္ေတာင္းဆိုမႈမ်ား မျပဳသင့္ေပ။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ထြက္ေျပးလာသည့္ ဘဂၤါလီမြတ္စလင္ဒုကၡသည္ အေရအတြက္ကို ယခုအခါ ၄၂၉,၀၀၀ ရွိၿပီဟု ဆိုျခင္းမွာလည္း အမွန္တကယ္ရွိသည္ထက္ မ်ားစြာပိုမိုေနသည္ဟု ယူဆႏုိင္သည္။ ယခုဒုကၡသည္မ်ားသည္ ေမာင္ေတာေဒသမွ ထြက္ခြာလာခဲ့ၾကျခင္းသာျဖစ္ၿပီး ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္၏ လူဦးေရစုစုေပါင္းသည္ပင္လွ်င္ ၅၀၀,၀၀၀ ေက်ာ္႐ုံမွ်သာ ရွိသည္။
မည္သို႔ပင္ဆိုေစကာမူ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္ ႏိုင္ငံတစ္ႏုိင္ငံျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အျခားႏိုင္ငံမ်ားအေနျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္ဆိုင္မႈကို ေလးစားရမည္ျဖစ္သည္။ ျမန္မာတပ္မေတာ္အေနျဖင့္လည္း ႏုိင္ငံေတာ္၏ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ ပိုင္ဆိုင္မႈကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ကာ ႏုိင္ငံေတာ္လံုျခံဳေရးကို ကာကြယ္ရမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယခုရခိုင္အေရးတြင္ ၀ိုင္း၀န္းဖိအားေပးၾကျခင္းသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ဒီမိုကေရစီေဖာ္ေဆာင္ေရးအတြက္ အေထာက္အကူျပဳမည္မဟုတ္ဘဲ ျမန္မာလူထု၏ ေထာက္ခံမႈသည္ တပ္မေတာ္ဘက္သို႔ ယိမ္းသြား႐ံုသာ ျဖစ္ေစလိမ့္မည္ဟု ယူဆမိပါသည္။
Ly Mo News
Eleven Media Group
http://news-eleven.com/features/12831

တစ္ေယာက္တည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ေနနည္း

ေယာဆရာေတာ္ႀကီးက
အ​ေမေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေဟာၾကားခဲ့သည့္ အဆုံးအမ တရားေတာ္

"တစ္ေယာက္တည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ေနနည္း"၊
"အမ်ားနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ေနနည္း" လို႔ႏွစ္နည္းရွိတယ္။ တစ္ေယာက္တည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ ေနတတ္မွ အမ်ားနဲ႔လည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ ေနတတ္တယ္။
ကိုယ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ ေနတတ္မွ သူမ်ားကိုလည္းၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္တယ္။
တစ္ေယာက္တည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ ေနနည္းက"သတိ"ပါ။ သတိ အၿမဲထားေနတာပါ။
အမ်ားနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ေနနည္းအတိုခ်ဳပ္က
"ခႏၲီနဲ႔ ေမတၱာ"ပါ။
ဘ၀ထဲက ဓမၼလုပ္ငန္း အခ်ဳပ္က သစၥာေလးပါး အမွန္တရားပါ။
ပါဠိလို "ဒုကၡ၊ သမုဒယ၊နိေရာဓ၊ မဂၢ" ျမန္မာလို အတိုခ်ဳပ္ေခၚရင္
"ပိတာ၊ ၿငိတာ၊ အိတာ၊ သိတာ"ပါ။
ဒုကၡဆင္းရဲဆိုတာ သူ႕ကိုႏိုင္တဲ့ ဉာဏ္မေပၚေသးသမွ် ကိုယ့္အေပၚ ပိေနတာပါ။
သမုဒယေလာဘက ဒုကၡခႏၶာအေပၚ ျဖဳတ္ရ၊ ဖယ္ရ ခက္လွေအာင္ ၿငိေနပါတယ္။
မသိလို႔ ၿငိတယ္။ၿငိလို႔ ပိတယ္။
မသိႀကီးေလ အၿငိႀကီးေလ၊
အၿငိႀကီးေလ အပိႀကီးေလပါ။
နိေရာဓကအပိနဲ႔အၿငိ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းတာ၊
ေအးခ်မ္းတဲ့ နိဗၺာန္ပါ။ အိေပါ႔။
နိဗၺာန္မရေသးခင္ဘ၀ထဲမွာလည္း ၿငိတဲ့
ကိေလသာအပူကို ဖယ္ႏိုင္ရင္ ပိတဲ့ဒုကၡ ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ရင္ေအးခ်မ္းတဲ့ 'အိ' အေကာင္းကို ရႏိုင္တယ္။
ျငိတာကို ဖယ္ႏိုင္တဲ့အား၊
ပိတာကို ေလွ်ာ့ခ်ေပးႏိုင္တဲ့ အားပဲ လိုပါတယ္။
မဂၢဆိုတာ ဒုကၡကိေလသာ အပိ အၿငိ အဆိုး ဒီဘက္ကမ္းကေန နိေရာဓ 'အိ' အေကာင္း
ဟိုဘက္ကမ္းကို ကူးဖို႔ တံတားခင္း ေပးတာပါ။
မဂၢင္ ၈ ပါး ရွိပါတယ္။ မဂၢင္ ၈ပါးကို ခ်ံဳးလိုက္ရင္ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာသိကၡာ သံုးပါး၊
ဘ၀ထဲက ဓမၼစည္းကမ္းသံုးခ်က္ပါ။
အရာရာ စည္းကမ္းရွိတာ၊
တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းတာ၊ ရင့္က်က္တာပါ။
ဣေျႏၵရရ၊သိကၡာရွိရွိ ေျပာဆိုေနထိုင္တာပါ။ အသက္ႀကီးတိုင္း ဂုဏ္ျမင့္ေအာင္ ျမွင့္ေပးတာပါ။
သိကၡာဟာ အာဏာထက္ အရာေရာက္တယ္။ လူ႕အလုပ္အားလံုး သိကၡာ သံုးပါး၊ စည္းကမ္း
သံုးခ်က္အတိုင္းသာ လုပ္ႏိုင္ရင္ အရာရာ ေအာင္ျမင္ တိုးတက္ပါတယ္။
သီလသိကၡာကကိုယ္ႏႈတ္နဲ႔ က်ဴ းလြန္ေဖာက္ျပန္ ေသာင္းက်န္းတဲ့ ကိေလသာ အၾကမ္းစားကို
ထိန္းခ်ဳပ္ဖယ္ရွားေပးတာ။
သမာဓိသိကၡာက စိတ္ထဲမွာ ထၾကြေသာင္းက်န္း လႈပ္ရွားေနတဲ့ကိေလသာအလတ္စားကို ထိန္းခ်ဳပ္ဖယ္ရွား ပစ္တာ။
ပညာသိကၡာက စိတ္ထဲမွာအျမစ္တြယ္ေနတဲ့ အေၾကာင္းဆံုရင္ အခ်ိန္မေရြး ေပၚလာႏိုင္တဲ့ ကိေလသာအႏုစားကိုဖယ္ရွားပစ္ေနတာ ျဖစ္လို႔ အဆိုး ကင္းလြတ္ေၾကာင္းလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
မဂၢင္ ၈ ပါး၊ (သိကၡာ ၃ ပါး) ကို ထပ္ခ်ံဳးလိုက္ရင္
သတိ တစ္လံုးပဲက်န္တယ္။
သတိဟာျငိတာကိုလည္း ဖယ္ရွားေပးႏိုင္တယ္။ ပိတာကိုလည္း ေလွ်ာ့ခ်ေပးႏိုင္တယ္။
ေအးခ်မ္းတဲ့ အိ- ခ်မ္းသာကိုလည္း အရယူေပးႏိုင္တယ္။ အရွိန္အ၀ါ အႀကီးဆံုးတရားပါ။
က်န္တဲ့မဂၢင္ ၇ ပါးတရားေတြ အေကာင္းဂုဏ္ တက္ေနတာဟာ အဓိက "သတိ"ပါ၀င္ယွဥ္တြဲေနလို႔ပါ။ ဘယ္တရားမဆို "သတိ"ပါမွ အေကာင္းျပည့္စံု ႏိုင္ပါတယ္။
*သတိဆိုတာ -
၁။ကိုယ္လုပ္လိုတဲ့ အာ႐ံုကို ေပၚေအာင္ ေဖာ္ေပးတယ္။
၂။ေပၚလာတဲ့အာ႐ံုနဲ႔ စိတ္ကို ကိေလသာအပူ ၾကားမခိုႏိုင္ေအာင္ ကပ္ေပးတယ္။
၃။အခ်ိန္၊ အႀကိမ္၊ လုပ္ငန္း ပမာဏအားျဖင့္ သတ္မွတ္ထားတဲ့ အခ်ိန္အတြင္းမွာ
အဲဒီအာ႐ံုမေပ်ာက္ရေအာင္ ထိန္းေပးတယ္။
၄။အလုပ္တစ္ခု လုပ္ေနတုန္း အျခားအာ႐ံုတစ္ခုခု ၾကားျဖတ္ ၀င္မလာရေအာင္
ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေပးတယ္။
၅။အလုပ္တစ္ခု လုပ္ေနတုန္း ေရွ႕အသိနဲ႔ ေနာက္အသိ၊ အသိခ်င္းစပ္ေပးတယ္။
စိတ္ေပါက္ကို ဖာေပးတယ္။
စိတ္စုတ္ကို ခ်ဳပ္ေပးတယ္။
စိတ္ကို အာ႐ံုေပး လံုေနေအာင္ထိန္းေပးတယ္။
၆။လုပ္ေနဆဲ အလုပ္အားလံုး အေရးအႀကီးဆံုးလို႔ သတ္မွတ္ေပးတယ္။ စူးစိုက္ေပးတယ္။
အေရးတႀကီး စူးစိုက္လုပ္ရင္ အလုပ္အားလံုး တရားအလုပ္ခ်ည္းပဲ။
သတိဟာအခ်ိန္တိုင္းကို ကိုယ္ပိုင္ အခ်ိန္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးတဲ့ အခ်ိန္ထိန္း ကိရိယာပါ။
အာ႐ံုတိုင္းကို ကိုယ္ပိုင္ ကုသိုလ္အာ႐ံုျဖစ္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးႏိုင္တဲ့အာ႐ံုထိန္း ကိရိယာပါ။
စိတ္တိုင္းကို ကိုယ္ပိုင္ ကုသိုလ္စိတ္ျဖစ္ေအာင္
ဖန္တီးႏိုင္တဲ့ စိတ္ထိန္း ကိရိယာပါ။
ပစၥဳပၸန္ေရာက္ေနဆဲ အခ်ိန္တိုင္းကိုတန္ဖိုးထားတယ္။ ပစၥဳပၸန္လုပ္ေနဆဲ အလုပ္တိုင္းကို ေလးစားတယ္ဆိုရင္ တစ္ေယာက္တည္းျငိမ္းခ်မ္းေအာင္ ေနတာပါပဲ။ လူ႕ဘ၀မွာ တစ္ေယာက္တည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ေနတတ္ၿပီဆိုရင္အမ်ားနဲ႔လည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ ေနတတ္ပါၿပီ။
{ ၁၃၇၇ ခုႏွစ္၊ တေပါင္းလဆန္း ၁၃ ရက္၊ တနလၤာေန႔ ေနျပည္ေတာ္ရွိ ေရႊနန္းေတာ္
ဟိုတယ္္၌ တိပိဋက ေယာဆရာေတာ္ သီတင္းသံုးေနရာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဂာ
ဖူးေျမာ္လိုေၾကာင္း ႀကိဳတင္ခြင့္ေတာင္း အသိေပးၿပီး လာေရာက္ နာယူေတာ္မူေသာ
တရားေတာ္မွ ေကာက္ႏုတ္ေရးသား ပူေဇာ္ပါသည္
အရွင္ပညာသာရ သံသရာခရီးသည္
၁-၂-၂၀၁၇ (ဗုဒၶဟူးေန႔)
Ashin kalyarna

အသံတိတ္ သုသာန္ေျမ မွေက်းဇူး တင္သံ

*********************************
ေက်းဇူးပါ BBC
ငါ တို ့ေျမျမ ုပ္ရာ ကို ကင္မရာ နဲ႕ကြယ္ေပး တဲ႕ အတြက္

ေက်းဇူး ပါ CNN
သင္တို ့ သူတို ့ရဲ႕ အနုပညာ ေျမာက္တဲ႕ မ်က္ရည္ေတြ ကို မလြတ္တမ္း တင္ဆက္ ေနခ်ိန္ မွာ
ငါ တို ့ရဲ႕ လည္ေခ်ာင္းေသြးေတြ ဟာ ေျမျကီး ထဲကို တိတ္တဆိတ္ စိမ့္ဝင္ သြား ခဲ႕ျပီ။
ေက်းဇူးပါ Time magazine
အလွပ ဆံုး မ်က္ နွာ ဖံုး အတြက္
သင့္ေျကာင့္ ငါ တို ့ အားလံုး ရံႊႏြံ ေအာက္ဖံုး ခံ ခဲ႕ ရျပီ။
ေက်းဇူးပါ Al Jazeera
သင္တို ့ ရိုက္ျပတဲ႕ အေလာင္းေတြဟာ ငါ တို့အေလာင္းလဲ ျဖစ္ေန နိုင္ပါတယ္။
မွတ္ထား ပါ အသားမဲ တိုင္း ရိုဟင္ဂ်ာ မဟုတ္ပါ ဘူး။ ဟိႏၵဴ လည္းမဲ ပါတယ္။
ေက်းဇူးပါ UNHCR နဲ႕ UN
သင္တို ့ေက်ႊး တဲ႕ စြမ္းအားျပည့္ ဘီစကြတ္ ဟာ ငါ တို့ ကို လည္ လီွး ဖို ့ သူတို ့မွာ အားျဖစ္ေစ ခဲ႕ျပီ။
ငါတို ့ရဲ႕ အသံတိတ္ ငိုသံ ေတြ ကို ေက်ာခိုင္း ထားတဲ႕ သင္ တို့ကို ငါတို့ ေက်းဇူး တင္ ပါတယ္။
ဘက္ လိုက္တဲ႕ မီဒီယာ ဟာ လူသတ္ လက္ နက္ဆို တာ ကို ခုေတာ့ ငါ ယုံျပီ။
သင္တို ့ ေျကာင့္ လူမသိ သူမသိ စြန့္ ျပစ္ခံ ေမြးရပ္ေျမ ေအာက္ မွာ ငါ တို့ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ အိပ္စက္ ခဲ႕ ရျပီ။
။ ။
ရခိုင္ေဒသ မွာတကယ္ အသတ္ခံ လိုက္ရ ေသာ ေဒသ ခံ တိုင္းရင္းသား မ်ားနဲ႕ ဟိႏၵဴ လူမ်ိဳး မ်ား အတြက္
Thanking you all from our silent graves
*************************************
Thank you BBC,
For covering our graves with your camera
Thank you CNN,
for showing the world their artificial tears
While our blood seeped silently into the ground
Thank you Time magazine,
For making the best cover photo,
While we all were covered under the mud
Thank you Al Jazeera,
For filming our dead bodies as Rohinjas'
Just to let you know, we Hindus also have dark skin.
Thank you UNHCR and UN
For giving them strength to kill
( do you know ,they even took a bite of the energy biscuits before they cut our throat?)
Thank you all for turning your back from our silent cries.
Now we realised that biased media could kill.
You all did really well so that we can rest in peace under our desolate motherland ....
Dedicated for the murdered real victims of Rakhine state (Ethnic Rakhine people and Hindus)

Dead bodies found in the north-west of Yebawkya village

Information Committee

Dead bodies found in the north-west of Yebawkya village, Maungtaw township , Northern Rakhine State
Dead bodies were discovered buried in the earth pit, 1200 meter away in the north-west of Yebawkya village, Maungtaw township at 11:05 am on 24 September.
According to a villager of Hindu faith, a resident of Yebawkya village, who, nevertheless, was now in neighboring country made a contact by phone to U Ni Mal (a leader in helping Hindu people), a resident of 4 mile Maungtaw, now displaced to Sittway due to ARSA terrorist attacks, informing that about 300 ARSA terrorists had arrested and took away about 100 men and women of Yebawkya village on 25 August and at about 1000 meter in the west of the village the ARSA terrorists killed the villagers except 8 women who were forced-to covert to Islam and brought to Bengladesh.

He was currently staying at the house of a Hindu in Kutupalong refugee camp in Bengladesh, it was informed.
To confirm the information, the responsible group including U Ni Mal, U Shwe Ni, 3 villagers from Khamoungseik village and 4 villagers from Tamanthar village set out to Yebawkya village at 7 am on 24th September.
They were searching around the area in separate groups and found the suspicious ground condition and offensive smell at about 1200 meters sin the north-west of Yebawkya village.
They dug up the earth to discover two pits, each having 13ft. x 13 ft. and 10 ft apart from each other.
When they dug up the first pit at 11.30am 3 corpses were disinterred and 8 more corpses at 2pm and another corpse at 2.20 pm, altogether 12 bodies in total were discovered. Digging continued to 2nd pit at 2.30pm dead bodies of 6 boys under 10 years of age, 2 bodies of male under 16 years of age, 8 bodies of women above 16 years of age, 16 corpses in total were disinterred.
In total 28 dead bodies — 8 males and 20 females — were discovered yesterday. Necessary investigation will be done and more searches also will be continued.

ဟိႏၵဴဘာသာဝင္မ်ား၏ ေဖာ္ထုတ္ခ်က္အရ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္ ရဲေဘာ္က်ေက်းရြာ အေနာက္ေျမာက္ဘက္ တြင္ လူေသအေလာင္းမ်ား ေတြ႕ရွိ
စက္တင္ဘာ ၂၄၊၂၀၁၇
ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္ ရဲေဘာ္္က်ေက်းရြာ အေနာက္ေျမာက္ဘက္ မီတာ ၁၂၀၀ အကြာ ေျမက်င္း အတြင္းမွ စက္တင္ဘာလ ၂၄ ရက္ နံနက္ ၁၁ နာရီ ၅ မိနစ္က လူေသအေလာင္းမ်ား ျမႇဳပ္ထားသည္ကို ေတြ႕ရွိရေၾကာင္း သိရသည္။

ARSA အစြန္းေရာက္ အၾကမ္းဖက္သမားမ်ားေၾကာင့္ စစ္ေတြၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္ရွိေနေသာ ေမာင္ေတာေလးမိုင္မွ ဟိႏၵဴဘာသာဝင္ ဦးနီေမာလ္ (ဟိႏၵဴဘာသာဝင္ကူညီေရး ေခါင္းေဆာင္)ထံ တစ္ဖက္ႏိုင္ငံသို႔ ေရာက္ရွိေနသည့္ ရဲေဘာ္က်ေက်းရြာေန သူတစ္ဦးက ဖုန္းဆက္သြယ္ ေျပာၾကားခ်က္အရ ၾသဂုတ္လ ၂၅ ရက္ေန႔က ARSA အစြန္းေရာက္ အၾကမ္းဖက္သမား ၃၀၀ ခန္႔သည္ ရဲေဘာ္က်ေက်းရြာရွိ အမ်ဳိးသား၊ အမ်ဳိးသမီး ၁၀၀ ဦးခန္႔အား ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားခဲ့ေၾကာင္း။ ရြာ၏အေနာက္ဘက္ မီတာ ၁၀၀၀ ခန္႔အကြာသို႔ ေရာက္ရွိစဥ္ အမ်ဳိးသား၊ အမ်ဳိးသမီးမ်ားအား သတ္ျဖတ္ကာ အမ်ဳိးသမီး ၈ ဦးအား အစၥလာမ္ဘာသာသို႔ ၀င္ခုိင္းခဲ့ၿပီး ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံသို႔ ေခၚေဆာင္ သြားခဲ့ေၾကာင္း။
လက္ရွိတြင္ ဘဂၤလားေဒ႔ရွ္ႏုိင္ငံ၊ ကူတူပါေလာင္ ဒုကၡသည္စခန္းရွိ ဟိႏၵဴဘာသာဝင္ တစ္ဦး၏ ေနအိမ္တြင္ ေနထိုင္လ်က္ ရွိေၾကာင္း ဆက္သြယ္ေျပာၾကားခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။
အဆိုပါ ကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ ေျမျပင္သတင္းေဖာ္ထုတ္ရန္အတြက္ ဦးနီေမာလ္၊ ဦးေရႊနီတို႔ႏွင့္အတူ သက္ဆိုင္ရာ ပူးေပါင္းအဖြဲ႕မ်ားသည္ စက္တင္ဘာ ၂၄ ရက္ နံနက္ ၇ နာရီတြင္ ခေမာင္းဆိပ္ေက်းရြာမွ အမ်ဳိးသား၊ အမ်ဳိးသမီး၃ ဦး၊ တမန္းသားေက်းရြာမွ ၄ ဦးတို႔ႏွင့္အတူ ရဲေဘာ္က်ေက်းရြာသို႔ ထြက္ခြာခဲ့သည္။
၎ပူးေပါင္းအဖြဲ႕မ်ားက ျဖန္႔ခြဲရွာေဖြစဥ္ ရဲေဘာ္က်ေက်းရြာ၏ အေနာက္ေျမာက္ဘက္ မီတာ ၁၂၀၀ ခန္႔အကြာ၌ မသကၤာဖြယ္ ေျမအေနအထား ေတြ႕ရွိရၿပီး အပုတ္နံ႔ ရရွိသျဖင့္ တူးေဖာ္ရွာေဖြရာ အက်ယ္ ၁၃ ေပပတ္လည္ ေျမက်င္း ၂ က်င္းအား ၁၀ ေပ အကြာအေ၀းျခား ေတြ႕ရွိခဲ့ရသည္။
အဆုိပါ ေျမက်င္းတစ္က်င္းအား နံနက္ ၁၁ နာရီခြဲတြင္ စတင္တူးေဖာ္ရာ အေလာင္း ၃ ေလာင္း ေတြ႕ရွိခဲ့ၿပီး ဆက္လက္တူးေဖာ္ရာ မြန္းလြဲ ၂ နာရီတြင္ အေလာင္း ၈ ေလာင္း၊ မြန္္းလြဲ ၂ နာရီ မိနစ္ ၂၀ တြင္ အေလာင္း ၁ ေလာင္း၊ ေပါင္း အေလာင္း ၁၂ ေလာင္း တူးေဖာ္ရရွိခဲ့သည္။
ဆက္လက္၍ မြန္းလြဲ ၂ နာရီခြဲတြင္ ဒုတိယေျမက်င္းအား ထပ္မံတူးေဖာ္ရာ အသက္ ၁၀ ႏွစ္ ေအာက္ အမ်ဳိးသား ၆ ဦး၊ အသက္ ၁၆ ႏွစ္ေအာက္ အမ်ဳိးသား ၂ဦး၊ အသက္ ၁၆ ႏွစ္အထက္ အမ်ဳိးသမီး ၈ ဦး၊ ေပါင္း အေလာင္း ၁၆ ေလာင္းအား တူးေဖာ္ရရွိခဲ့သည္။
ယေန႔ တူးေဖာ္ရရွိသည့္ ရုပ္အေလာင္းမ်ားမွာ ဟိႏၵဴဘာသာဝင္ အမ်ဳိးသား ၈ ေလာင္း၊ အမ်ဳိးသမီး အေလာင္း ၂၀၊ စုစုေပါင္း ၂၈ ေလာင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရသည္။
တူးေဖာ္ရရွိသည့္ ႐ုပ္အေလာင္းမ်ားအား လိုအပ္သည့္ စစ္ေဆးမႈမ်ားျပဳလုပ္ကာ ရွာေဖြမႈမ်ား ဆက္လက္ ျပဳလုပ္သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရသည္။

သူေဠးသားဘဝမွ သုည ---> သုည မွ Billionaire အျဖစ္သို႔

+

သူေဠးသားဘဝမွ သုည ---> သုည မွ Billionaire အျဖစ္သို႔ ( စ - ဆံုး )

Tao Kae Noi လုပ္ငန္းပိုင္ရွင္ရဲ႕ ဘဝဇာတ္ေၾကာင္း
*တစ္စုတစ္စည္းထဲ ဖတ္လို႔ရေအာင္ ျပန္တြဲေပးလိုက္ပါတယ္ေနာ္*

ဒီ Tao Kae Noi ေရညိွေလးကို ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သိၾကမယ္ထင္ပါတယ္… လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ ႏွစ္ေလာက္က ထင္တယ္… သူေဠးေလးေရညိွဆိုျပီး နာမည္ၾကီးလာတာ… ေရညိွထုပ္ေလးက အရသာမ်ိဳးစံုပဲ… ကိုက္လိုက္ရင္ ၾကြပ္ၾကြပ္ရြရြေလး… စားသာစားျပီး တစ္ခါမွ ေရညိွထုပ္အိတ္ေလးေပၚက အက်ီ ၤ အနီဝတ္ထားတဲ့ အရုပ္ေလးအေၾကာင္း တစ္ခါမွ စိတ္ဝင္တစားမရွိခဲ့ဘူး… အမွတ္မထင္ စပ္စုမိရာမွ သိလာရတဲ့ ဒီေရညိွထုပ္ေလးရဲ႕ ေနာက္ကြယ္က ပဲ့ကိုင္ရွင္ျဖစ္သူရဲ႕ ေနာက္ေၾကာင္းေလးကလည္း စိတ္ဝင္စားဖို႔ေကာင္းတာမို႔ သိသေလာက္ေလး ျပန္မွ်ေဝလုိက္ပါတယ္ေနာ္…
Tao Kae Noi ကို စတင္တည္ေထာင္သူဟာ ထိုင္းႏိုင္ငံသား Aitthipat Kulapongvanich ျဖစ္ပါတယ္။ ခင္မင္ရင္းႏွီးသူေတြကေတာ့ အတိုေကာက္ Tob (ေတာ့ဘ္) လို႔ပဲ ေခၚၾကတယ္။ အေဖက ကုမၺဏီပိုင္ရွင္မို႔ မေတာင့္မတ မေၾကာင့္မက်ေနရတဲ့ ေတာ့ဘ္ ကေတာ့ ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက အြန္လိုင္းဂိမ္းကစားတာ မက္တယ္။ ဂိမ္းထဲမွာ ရတဲ့အမွတ္ေတြကို ျပန္ေရာင္းရာကေန ပိုက္ဆံကို စရွာတယ္။ (ကုိယ္ေတြျမန္မာျပည္မွာ Level ျမင့္ TownHall အဆင့္ျမွင့္ထားတဲ့ COC ဂိမ္းအေကာင့္ေတြကို ျပန္ေရာင္းသလိုမ်ိဳး/ Dota မွာ ပစၥည္းေတြေရာင္းသလိုမ်ိဳး).. သူက အြန္လိုင္းဂိမ္းမွာ ဆရာတစ္ဆူ… ဂိမ္းထဲမွာ သူမ်ားမရႏိုင္တဲ့ ရွားပါးပစၥည္းေတြ လက္နက္ေတြ ရတတ္တယ္… အဲဒီဟာေတြကို ျပန္ေရာင္းခဲ့တယ္။ အြန္လိုင္းဂိမ္းကေန ပိုက္ဆံရွာရာကေန ့သိန္း ၁၆၀ ေလာက္ဝင္ေငြရွိခဲ့ျပီး ကိုယ္ပိုင္ကားတစ္စီးဝယ္ႏုိင္ခဲ့တယ္။ ဒါက ေတာ့ဘ္အထက္တန္းေက်ာင္း တက္ေနတုန္းအရြယ္ေလာက္ကေပါ့။ အခ်ိန္ျပည့္ဂိမ္းကစားေနတဲ့အတြက္ ေက်ာင္းစာကို မလိုက္ႏုိင္ဘူး။ အတန္းေတြပ်က္ စာေတြမလိုက္ႏုိင္လို႔ အထက္တန္းမွာ ေက်ာင္းကေန ထြက္ခဲ့ရတယ္။
ေတာ့ဘ္ ၁၇ ႏွစ္အရြယ္ ေတာ့ဘ္ရဲ႕ဖခင္ကုမၺဏီဟာ အက်ဥ္းအက်ပ္ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ အခက္အခဲေတြ အရႈံးေတြမ်ားလာခဲ့တယ္။ ေတာ့ဘ္စိတ္မေကာင္းျဖစ္မွာစိုးတဲ့အတြက္ ေတာ့ဘ္ရဲ႕မိဘေတြဟာ အိမ္ရဲ႕စီးပြားေရးအေျခအေနကို ေတာ့ဘ္ကို ေျပာမျပဘဲဖံုးကြယ္ထားခဲ့တယ္။ တစ္ရက္မွာေတာ့ ေတာ့ဘ္က သူရဲ႕မိခင္ကို မုန္႔ဖိုးေတာင္းတယ္။ ေတာ့ဘ္မိခင္ကေတာ့ သားအတြက္ ပိုက္ဆံကို တစ္အိမ္လံုးအႏွံ ေခ်ာင္ၾကိဳေခ်ာင္ၾကားမွာ သိမ္းထားတဲ့ေငြစေၾကးစေလးေတြ ရွာေဖြျပီးေပးခဲ့တယ္။ ေတာ့ဘ္ကေတာ့ မိခင္ရဲ႕ မ်က္ႏွာအေျခအေနကိုၾကည့္ျပီး အိမ္တြင္းမွာတစ္ခုခုျဖစ္ေနျပီလို႔ အနည္းငယ္ေတာ့ ရိပ္မိသြားတယ္။ ခါတိုင္းဆို ေျပာလိုက္တာနဲ႔ အဆင္သင့္ထုတ္ေပးေလ့ရွိတဲ့ မိခင္က ဒီေန႔မွာ မ်က္ႏွာညိွဳးေနတာကို။
ေနာက္သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ အေၾကြးေတြကေတာ့ နစ္သထက္နစ္လာခဲ့တယ္။ ေတာ့ဘ္တို႔မိသားစုေနတဲ့ အိမ္နဲ႔ျခံကို ဘဏ္မွာ အေပါင္ထားရတယ္။ အိမ္ရဲ႕ အေျခအေနကို သိလာတဲ့ေတာ့ဘ္ကေတာ့ ပိုက္ဆံကို ရသေလာက္ရွာရမယ္ဆိုျပီး အခြင့္အလမ္းေတြကို အလုပ္အကိုင္ျပပြဲေတြမွာ လိုက္ရွာခဲ့တယ္။ အဲဲဒီအခ်ိန္မွာ ေတာ့ဘ္ အသက္ ၁၈ ႏွစ္ပဲရွိပါေသးတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ေတာ့ဘ္က ျပပြဲတစ္ခုမွာ သစ္အယ္သီးေလွာ္စက္ကို ေတြ႔ျပီး သူျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး သိမ္းထားခဲ့တဲ့ ဂိမ္းပစၥည္းေတြကို အကုန္ေရာင္းထုတ္ျပီး စက္ကို ဝယ္ခဲ့တယ္။ ရန္ကုန္မွာ လက္ဖက္ေျပာင္းဖူးသုပ္၊ သစ္ခ်သီးကို ေက်ာက္စရစ္ခဲနဲ႔ေလွာ္သမ်ိဳးပဲ ဘန္ေကာက္မွာ သစ္အယ္သီးေလွာ္ေရာင္းတဲ့ဆုိင္ေလးေတြကို ေစ်းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေတြ႕ႏုိင္ပါတယ္။ ေတာ့ဘ္ရဲ႕အေဖကေတာ့ ေတာ့ဘ္ကို သက္သက္မဲ့ အခ်ိန္ျဖဳန္း ေငြျဖဳန္းတယ္လို႔ပဲ ယူဆျပီး ေက်ာင္းျပီးေအာင္သာ တက္ခိုင္းခဲ့ပါတယ္။ ေတာ့ဘ္ကေတာ့ ဇြဲမေလွ်ာ့ဘူး။ Lecture လည္းမလိုက္ ေက်ာင္းလည္းမသြား သစ္အယ္သီးနဲ႔ ၾကီးပြားဖို႔ၾကံတယ္။ သစ္အယ္သီးကေတာ့ အရသာေကာင္းေပမဲ့ ထင္သေလာက္မေရာင္းရဘူး။
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ သူ႔အေဖရဲ႕ကုမၺဏီဟာ ေဒဝါလီခံလိုက္ရတဲ့အျပင္ ေနတဲ့အိမ္ကလည္း ဘဏ္ကို အတိုးမွန္မွန္မဆပ္ႏိုင္တဲ့အတြက္ ခ်ိတ္ပိတ္ခံလိုက္ရတယ္။ ေတာ့ဘ္မိဘေတြကလည္း အေၾကြးမဆပ္ႏိုင္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ တရုတ္ကို ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ခဲ့တယ္။ မိဘေတြအၾကိမ္ၾကိမ္ တရုတ္ျပည္ေခၚတာကို ေခါင္းမာစြာ ျငင္းပယ္ခဲ့တယ္။ ေတာ့ဘ္အေမဟာလည္း ဘယ္လိုမွ မတတ္ႏိုင္ေတာ့တဲ့အတြက္ ဦးေလးျဖစ္သူကို ေတာ့ဘ္ကို ေစာင့္ေရွာက္ေပးပါလို႔ ေတာင္းဆိုရင္း တရုတ္ျပည္သို႔ ထြက္ခြာသြားခဲ့တယ္။
ေတာ့ဘ္စဥ္းစားလုိ႔မရဘူး။ သူေရာင္းတဲ့ သစ္အယ္သီးေလွာ္ဟာ စားေကာင္းေပမဲ့ ဝယ္သူနည္းျပီး ဘာေၾကာင့္မေရာင္းရလဲဆိုတာ။ တစ္ရက္မွာ သူေစ်းသြားတယ္။ အျခားေစ်းသည္ေတြ ဘယ္လိုေရာင္းလဲ ဘာေၾကာင့္ေရာင္းေကာင္းတာလဲဆိုတာ စနည္းနာဖို႔… မွတ္စုထုတ္ဖို႔ ေဘာပင္နဲ႔ စာအုပ္ေလးလည္း လက္ထဲမွာကိုင္လို႔ေပါ့။ တခ်ိဳ႕ေစ်းသည္ေတြကေတာ့ ဝယ္သူေတြကို လာပါ ဝင္ၾကည့္ပါနဲ႔ ေခၚတယ္။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ေလွ်ာ့ေစ်းဆိုျပီး ဝယ္သူေတြကို ဆြဲေဆာင္တယ္။ တခ်ိဳ႕ကလည္း အျမည္းေကြ်းရင္း ဝယ္သူရွာၾကတယ္။ တစ္ခ်က္ခ်င္းစီ သူ႔ရဲ႕မွတ္စုစာအုပ္ေလးမွာ ခ်ေရးတယ္။ ေစ်းအိမ္သာနားအေရာက္မွာ အလွဴခံအဖြဲ႔တစ္ခုကို သတိထားမိတယ္။ အိမ္သာတက္ျပီးထြက္လာတဲ့လူေတြက ပိုက္ဆံအေၾကြေတြကို အလွဴခံတဲ့ပံုးေတြထဲ လွမ္းထည့္တဲ့အခါ ေတြးမိတာက ပရဟိတဆို လွဴၾက ပိုက္ဆံထည့္ၾကတယ္ေပါ့။ လမ္းဆက္ေလွ်ာက္ခဲ့တယ္။ မလွမ္းမကမ္းမွာ အလွဴခံတဲ့ အဖြဲ႔ေနာက္တစ္ဖြဲ႔။ ဒါမဲ့ သူတို႔အဖြဲ႕ကေတာ့ အလွဴေငြသိပ္မရဘူး။ ေခါင္းထဲ အေတြးတစ္ခ်က္ လွ်ပ္စီးလက္သလို ဝင္လာတယ္။ မဟုတ္ဘူး… ပရဟိတမို႔ လူေတြ ပိုလွဴတာမဟုတ္ဘူး။ အဓိကက ေနရာ… အခ်က္အျခာက်တဲ့ေနရာျဖစ္ရမယ္။ လူသြားမ်ားတဲ့ေနရာ တစ္နည္း လူေတြ ခလုတ္တိုက္မိတဲ့ေနရာ ျဖစ္ရမယ္။ ေစ်းအိမ္သာက တစ္ခါတက္ရင္ ၃ ဘတ္ ေပးရတယ္။ အိမ္သာကအထြက္ ျပန္အမ္းတဲ့အေၾကြေတြကို မ်ားေသာအားျဖင့္ အိမ္သာအေပါက္ဝက အလွဴခံပံုးထဲကို ထည့္လွဴလိုက္ၾကတာမ်ားတယ္။ သူ႔ရဲ႕ သစ္အယ္သီးဆုိင္ေလးရွိရာ Supermarket က အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးဆီ သြားတယ္။ သူ႔ရဲ႕ ေခ်ာင္က်တဲ့ဆိုင္ေလးကို ေနရာေျပာင္းေပးဖို႔ေတာင္းဆိုတယ္။ Supermarket က လည္း ေတာ့ဘ္ေတာင္းတဲ့ေနရာမွာ ေနရာလြတ္ရွိတဲ့အတြက္ ေနရာငွားေပးလိုက္တယ္။
ေတာ့ဘ္ရဲ႕ဆုိင္ေလးကလည္း အခ်ိန္တိုအတြင္း ေရာင္းေကာင္းလာခဲ့တာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ဒီေလာက္နဲ႔ မေရာင့္ရဲပါဘူး။ သူရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္က ျမိဳ႕အႏွံ သစ္အယ္သီးဆိုင္ခြဲေလးေတြဖြင့္ဖို႔။ ဆိုင္ခြဲမ်ားမ်ားဖြင့္ေလေလ ေငြရပိုမ်ားေလလို႔ ေတာ့ဘ္ယံုၾကည္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ တစ္ဆိုင္ကေန ႏွစ္ဆိုင္ဖြင့္တယ္။ လူငွားနဲ႔ထားတယ္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ဆိုင္ခြဲေတြ ဆယ္ဂဏန္းေက်ာ္အထိမ်ားလာတယ္။ ေတာ့ဘ္က franchise လည္း ေပးပါေသးတယ္။ ေတာ့ဘ္ရဲ႕ အသက္ ၁၉ ႏွစ္ေပါ့။
တစ္ရက္ ေတာ့ဘ္ ေရညိွခ်ပ္ေလးေတြထုပ္ထားတဲ့မုန္႔ေလးတစ္ခုကို စားမိတယ္။ အဲ့ေရညွိထုပ္က သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ေတာျမိဳ႕ေလးကို သြားရင္း လက္ေဆာင္ဝယ္လာတဲ့မုန္႔ေလးတစ္ခု… ဘန္ေကာက္ျမိဳ႕ေပၚမွာ မေရာင္းဘူး။ စားလို႔ေကာင္းတယ္… ဒါေပမဲ့ စားခ်င္ရင္ နယ္ကို တကူးတကသြားဝယ္စားမွ ရႏိုင္တယ္။ သူစဥ္းစားတယ္… သစ္အယ္သီးေလွာ္လုပ္ငန္းက အဆင္ေတာ့ေျပတယ္။ သို႔ေပမဲ့ သစ္အယ္သီးက ေရာင္းတဲ့သူလည္း မ်ားတယ္။ အျမတ္လည္း မ်ားမ်ားစားစားမရဘူး။ သစ္အယ္သီးေလွာ္တစ္ခုထဲေရာင္းေနလို႔ ၾကီးပြားမွာ မဟုတ္ေလာက္ဘူးဆိုျပီး ေရညိွတြဲေရာင္းဖို႔ စစဥ္းစားတယ္။ ဒါမဲ့ စဥ္းစားသာစဥ္းစားတာ ေရညွိအေၾကာင္း နားလည္တာ မဟုတ္ဘူးရယ္… ဘယ္ေလာက္အပူခ်ိန္မွာ ဘယ္လိုေၾကာ္ရမလဲဆိုတာေပါ့။ ေတာ့ဘ္ ေရညွိအရြက္ၾကမ္းကို ပံုးလုိက္ဝယ္တယ္။ ေၾကာ္ၾကည့္တယ္။ ဆရာမျပ နည္းမက်ဆိုသလို ေရညွိပံုးၾကီး တစ္ပံုးသာကုန္သြားတယ္။ လိုခ်င္တဲ့ေရညွိေၾကာ္အေနအထားကို မရဘူး။ တူးသြားလိုက္ ခါးသြားလိုက္နဲ႔ေပါ့။ ေရညွိေတြလည္း တစ္ပံုးျပီးတစ္ပံုးကုန္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆံုး ေရညွိဝယ္စရာပိုက္ဆံမရွိေတာ့လို႔ ေတာ့ဘ္ ဂိမ္းကစားတုန္းက ဝယ္ခဲ့တဲ့ကားကို ေရာင္းျပီး ေရညွိပံုးေတြထပ္ဝယ္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူ႔နားမွာ ရွိေနျပီး သူ႔ကို အားေပးခဲ့တာကေတာ့ ေတာ့ဘ္ရဲ႕ဦးေလးပါပဲ။ အနားမွာရွိေနေပးျပီး သူနဲ႔အတူ ေရညွိေတြလိုက္ေၾကာ္လို႔ လက္မွာလည္း ဆီပူမိထားတာလည္း မနည္းပါဘူး။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေရညွိကို ၾကြ႔ပ္ၾကြပ္ရြရြေလးျဖစ္ေအာင္ေၾကာ္တဲ့ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ကို ရွာေတြ႕ခဲ့ပါတယ္။ ေတာ့ဘ္တစ္ေယာက္ သူ႔ရဲ႕ေရညွိထုပ္ေတြကို Shopping Mall ေတြမွာ စတင္ေရာင္းခ်ခဲ့ပါတယ္။ ေရညွိက စားေကာင္းတဲ့အတြက္ ဝယ္တဲ့သူေတြကလည္း ၾကိတ္ၾကိတ္တိုးေပါ့။
တစ္ေန႔ သူ႔ရဲ႕အေဖကို ဖုန္းဆက္တယ္။ သူရဲ႕လုပ္ငန္းအဆင္ေျပေနတယ္။ အေၾကြးေတြဆပ္ျပီး သူတို႔ မိသားစု တစ္ေန႔အတူတူ ျပန္ေနႏိုင္ေတာ့မယ္ေပါ့။ သူ႔အေဖျပန္ေျပာတာက “မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး သားရယ္… တရုတ္ျပည္ကိုသာ လာျပီး ေက်ာင္းဆက္တက္ပါ… အေဖတို႔နဲ႔ အတူလာေနပါ” တဲ့… ေတာ့ဘ္က အေၾကြးက ဘယ္ေလာက္မို႔လဲလို႔ သူ႔အေဖကို ျပန္ေမးလိုက္တဲ့အခါမွာ သူ႕အေဖျပန္ေျပာလိုက္တာကေတာ့ ဘတ္သန္း ၄၀ တဲ့။ (ျမန္မာေငြနဲ႔ဆို သိန္းေပါင္း ၁၆,၀၀၀ နီးပါးရွိပါတယ္။ ) မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ အရာတစ္ခုကို ရယူဖို႔ၾကိဳးစားမိေနတာမ်ားလားလို႔ စိတ္ဓာတ္က်သြားခဲ့တယ္…
ေတာ့ဘ္စိတ္ဓာတ္ေတြလံုးဝက်သြားခဲ့တယ္။ တရုတ္ျပည္သြားဖို႔ ျပင္ဆင္တယ္။ ဒီတစ္ႏွစ္ေတာ့ ျပီးေအာင္ေျဖမယ္ဆိုျပီး အတန္းေတြ ျပန္တက္တယ္။ အဲ့ေန႔ညဘက္မွာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကူးေပးထားတဲ့ lecture recording ေလးတစ္ခုကို နားၾကပ္နဲ႔နားေထာင္ရင္း 7-Eleven စတိုးဆိုင္ေလးမွာ ညဘက္အဆာေျပစားမို႔ မုန္႔ထြက္ဝယ္တယ္။ Lecture က စီးပြားေရးအေၾကာင္း… Marketing Mix ကို ရွင္းျပေနတာ။ Marketing Mix ဆိုတာ အလြယ္ေျပာရရင္ေတာ့ ကုန္ပစၥည္းတစ္ခုကို ေစ်းကြက္မွာ ဘယ္လိုထိုးေဖာက္ရမလဲ စဥ္းစားတတ္ေအာင္လုပ္ေပးတာေပါ့။ ခုခ်ိန္မွာေတာ့ 7Ps ေတြ 8Ps ေတြ သီအိုရီအသစ္ေတြထြက္ေနျပီျဖစ္ေပမဲ့ အဲ့အခ်ိန္တုန္းကေတာ့ Product, Price, Promotion နဲ႔ Place ဆိုျပီး 4Ps ရွိတယ္ေပါ့ေနာ္။ Product ကေတာ့ ရွင္းပါတယ္… ကုန္ပစၥည္းတစ္ခုကို ေစ်းကြက္ထဲထည့္ဖို႔ ေရာင္းစရာပစၥည္း Product ရွိရမယ္ေပါ့။ Price ေစ်းသတ္မွတ္မယ္… ေစ်းဝယ္သူေတြကို ပရိုမိုးရွင္းေလွ်ာ့ေစ်းအစီအစဥ္ေတြလုပ္ျပီး ဆြဲေဆာင္မယ္။ Place ကေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕ ထုတ္ကုန္ကုိ စားသံုးသူေတြဆီအေရာက္ပို႔တာေပါ့။ ကိုယ့္ပစၥည္းကို စိတ္ဝင္စားျပီး ဝယ္ယူဖို႔အလားအလာရွိတဲ့ ေနရာေတြမွာ ထုတ္ကုန္ကို ထားရွိရမယ္ေပါ့။ Lecturer က Place အေၾကာင္း ရွင္းျပေနစဥ္မွာပဲ ေတာ့ဘ္က သူ႕ေရညိွကို 7-Eleven မွာ တင္ေရာင္းဖို႔ အေတြးေပါက္မိတယ္။ သူ႔ထုတ္ကုန္ရွိရာ စားသံုးသူမလာႏိုင္ရင္ ဝယ္သူရွိရာကို သူ႔ပစၥည္းအေရာက္ပို႔မယ္။ 7-Eleven ဆိုင္က ဒီမွာဆို ABC နဲ႔ Grab & Go စတုိးဆိုင္ေလးေတြလိုပဲ။ မုန္႔ေတြ၊ ေန႔စဥ္သံုးပစၥည္းေလးေတြ တိုတိုထြာထြာေရာင္းတယ္။ ထိုင္းႏုိင္ငံအႏွံ လမ္းေထာင့္တိုင္းမွာ 7-Eleven ရွိတယ္။
သူရဲ႕ ေရညိွေတြ ေနရာအႏွံမွာရွိတဲ့ စားသံုးသူေတြဆီကို ေရာက္ရမယ္လို႔ စိတ္ပိုင္းျဖတ္ျပီး 7-Eleven ရံုးခ်ဳပ္ကို သူ႔ရဲ႕ထုတ္ကုန္ ေရညွိထုတ္ကို ယူသြားတယ္။ ဒါေပမဲ့ 7-Eleven က တာဝန္ရွိသူအမ်ိဳးသမီးကေန ေတာ့ဘ္ရဲ႕ေရညွိထုပ္ကို ျမင္ျမင္ခ်င္း 7-Eleven ရဲ႕ စံႏႈန္းနဲ႔ ကိုက္ညီမႈမရွိတဲ့အတြက္ ေရာင္းခ်ခြင့္မေပးႏုိင္ပါဘူးတဲ့။ ေတာ့ဘ္က လက္မေလွ်ာ့ဘဲ သူ႕ေရညိွကို စားၾကည့္ပါ။ အရသာကို ၾကိဳက္သြားမွာပါဆိုေပမယ့္ အမ်ိဳးသမီးကေတာ့ မလိုအပ္ပါဘူးဟုသာ ျငင္းပယ္လိုက္တယ္။ ခဲေလသမွ် သဲေရက်သလိုျဖစ္သြားတဲ့ ေတာ့ဘ္ကေတာ့ ရံုးခန္းကအထြက္မွာ ဘာေၾကာင့္ သူ႔ရဲ႕ေရညွိကို တင္ခြင့္မရႏုိင္တာလဲကို ေမးလိုက္တဲ့အခါ အမ်ိဳးသမီးက အခ်က္သံုးခ်က္နဲ႔ျပန္ရွင္းျပခဲ့တယ္။ ပထမအခ်က္ကေတာ့ 7-Eleven ဆိုတာ ေန႔စဥ္အိမ္သံုးပစၥည္းေလးေတြ ေရာင္းတဲ့ဆိုင္၊ အဆာေျပမုန္႔ေလးေတြကို လြယ္လြယ္ကူကူဝယ္လို႔ရႏိုင္ေအာင္ ဖြင့္ထားေပးျခင္း ျဖစ္တယ္။ ေတာ့ဘ္ရဲ႕ အထုပ္က အၾကီးၾကီးျဖစ္တဲ့အတြက္ စင္ေပၚမွာ ေနရာယူလြန္းတယ္။ ဒုတိယတစ္ခ်က္က ေရညိွထုပ္က ၾကီးတဲ့အတြက္ တစ္ခါစားစာထက္မ်ားသလို ေစ်းကလည္းၾကီးတယ္။ 7-Eleven မွာ ဝယ္တဲ့ ေစ်းဝယ္သူအမ်ားစုက ေစ်းသက္သက္သာသာဝယ္ယူခ်င္တဲ့ တစ္ကိုယ္ေရတစ္ကာယသမားေတြမ်ားတယ္။ တတိယအခ်က္က ထုတ္ပိုးပံု… ေတာ့ပ္ရဲ႕ ေရညွိထုပ္အိတ္ခြံဒီဇိုင္းက ရိုးစင္းလြန္းတယ္။ ပလတ္စတစ္အၾကည္ပဲ သံုးထားတဲ့အတြက္ ေစ်းဝယ္သူေတြကို ဆြဲေဆာင္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။
အေၾကာင္းအရင္းကို သိသြားတဲ့ ေတာ့ဘ္ကေတာ့ ေရညွိထုပ္ေတြကို အိတ္လွလွေလးနဲ႔ ထုတ္ႏိုင္ဖို႔ ျပင္ဆင္ပါေတာ့တယ္။ ေရညွိေတြကိုလည္း အထုပ္ၾကီး မထုတ္ေတာ့ဘဲ တစ္ခါစားစာပဲ ထည့္ေတာ့တယ္။ စားသံုးသူေတြအတြက္ အျမင္လည္းလွ ေစ်းသက္သာတဲ့ Tao Kae Noi ေရညွိထုပ္အသစ္ေလးေတြ ေရာက္ရွိလာပါျပီ။ ေရညိွထုပ္အတြက္ အိတ္လွလွေလးဆိုေတာ့ နာမည္လွလွေလး၊ logo လွလွေလးေပးဖို႔လည္း လိုလာျပီျဖစ္တဲ့အတြက္ ေတာ့ဘ္ကေတာ့ သူ႔ရဲ႕လုပ္ငန္းနာမည္ကို Tao Kae Noi လို႔ေပးလိုက္ပါတယ္။
Tao Kae Noi နာမည္ေပးျဖစ္တာကလည္း အေၾကာင္းရွိတယ္။ ေတာ့ဘ္သစ္အယ္သီး စေရာင္းခဲ့တဲ့ေန႔ရက္မ်ားထဲက တစ္ရက္… အိမ္အျပန္မွာ ေတာ့ဘ္အေဖက သူ႕သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကို တစ္ေန႔မွာ ေတာ့ဘ္ဟာ Tao Kae ျဖစ္မွာလို႔ ေနာက္ေျပာင္တဲ့သေဘာေျပာလိုက္တာကုိ ေတာ့ဘ္တစ္ေယာက္ အမွတ္မထင္ၾကားမိတယ္။ Tao Kae /ေထာင္ကဲ/ ဆိုတာ တရုတ္ဘာသာစကားကေနဆင္းသက္လာတဲ့ စကားလံုး… အဓိပၸာယ္ကေတာ့ သူေဠးတဲ့။ Noi /ႏြိဳင္/ ဆိုတာကေတာ့ ထိုင္းလို ေသးေသးေလးလို႔ အဓိပၸာယ္ရပါတယ္။ Tao Kae Noi ဆိုေတာ့ သူေဠးေလးေပါ့။
ေတာ့ဘ္သူ႔ရဲ႕ ထုပ္ပိုးမႈအသစ္နဲ႔ ေရညွိထုပ္ေလးရရျခင္း 7-Eleven ကို ျပန္သြားတယ္။ ဒါမဲ့ ဒီတစ္ေခါက္မွာေတာ့ တာဝန္ရွိသူအမ်ိဳးသမီးက အလုပ္မအားလို႔ဟု အေၾကာင္းျပကာ ေတာ့ဘ္ကို ထြက္မေတြ႔။ ဇြဲမေလွ်ာ့တဲ့ ေတာ့ဘ္ကေတာ့ အားတဲ့အထိေစာင့္မယ္လို႔ ေျပာျပီး ရံုးခန္းအေရွ႕မွာ ထိုင္ေစာင့္ေနခဲ့တယ္။ သံုးေလးနာရီသာၾကာသြားတယ္။ ေတာ့ဘ္ကို ဘယ္သူမွထြက္မေတြ႕သလို အေရးတယူေတာင္မရွိ။ ေတာ့ဘ္စိတ္ပ်က္စြာ ျပန္လွည့္ခဲ့တယ္။ နမူနာအျဖစ္ ယူလာတဲ့ ေရညိွထုပ္ေတြကို လည္း 7-Eleven ရံုးခ်ဳပ္ရဲ႕ ဓာတ္ေလွကားမွာ ထားပစ္ခဲ့တယ္။ ရံုးခ်ဳပ္အခန္းက ေန႔လည္စာစားျပီး ျပန္ဝင္လာတဲ့ ဝန္ထမ္းေတြ ဓာတ္ေလွကားထဲမွာ ထုပ္ပိုးမႈလွလွေလးနဲ႔ေရညွိထုပ္ေတြကိုေတြ႕ေတာ့ တစ္ေယာက္တစ္ထုပ္ယူျမည္းက်ရင္း ေနာက္ဆံုး တာဝန္ရွိသူအမ်ိဳးသမီးကေတြ႔သြားျပီး ေတာ့ဘ္ကို ေခၚေတြ႕ခဲ့တယ္။
ရံုးခန္းမွာ အမ်ိဳးသမီးက ေတာ့ဘ္ရဲ႕ ေရညွိထုပ္ကို စိတ္ဝင္စားတာမို႔ စက္ရံုကို လိုက္ေလ့လာမည္။ 7-Eleven စံႏႈန္းႏွင့္ ကိုက္ညီမွသာ စင္ေပၚေရာင္းခ်ခြင့္ျပဳႏုိင္မယ္တဲ့။ သို႔ေပမဲ့ ေတာ့ဘ္မွာ စက္ရံုေဝးစြ… ခုေရညွိထုပ္ေတြကိုေတာင္ သူတစ္လွည့္ သူ႕ဦးေလးတစ္လွည့္ တစ္ပိုင္တစ္ႏိုင္ေၾကာ္ရံုသာ တတ္ႏုိင္သည္။ ေတာ့ဘ္တစ္ေယာက္ သူျဖစ္ခ်င္တဲ့ အေသးစားစက္ရံုဖြင့္ဖို႔ ေငြလိုသည္။ လိုေသာေငြကို ဘဏ္ကေန ေခ်းမည္ဟုဆံုးျဖတ္သည္။ ထိုအခ်ိန္ေတာ့ဘ္ရဲ႕ သစ္အယ္သီးဆိုင္ခြဲမ်ားသည္ တစ္လကို သိန္း ၄၀၀ အထိ လည္ပတ္ေငြရွိသည္။ သို႔ေသာ္ ၁၉ ႏွစ္အရြယ္ အထက္တန္းမေအာင္ေသာလူငယ္ေလးတစ္ဦးကို မည္သည့္ဘဏ္ကမွ ေငြထုတ္မေခ်းရဲၾက။ ၾကံမရတဲ့အဆံုး ေတာ့ဘ္တစ္ေယာက္ သစ္အယ္သီးဆိုင္ခြဲမ်ားအားလံုးႏွင့္ လုပ္ပိုင္ခြင့္လိုင္စင္အား ထုတ္ေရာင္းျပီး ေရညွိစက္ရံုေလးတစ္ရံုေထာင္ရန္ အတြက္ ေနရာငွားသည္။ ဝန္ထမ္းေခၚသည္။ 7-Eleven မွာ တာဝန္ရွိသူ အမ်ိဳးသမီးအား စက္ရံုကို လာေရာက္ေလ့လာရန္ဖိတ္ေခၚသည္။ ေတာ့ဘ္တစ္ေယာက္ 7-Eleven မွ တစ္ဆင့္ တစ္ႏိုင္ငံလံုးကို ေရညိွျဖန္႔ႏုိင္ေလျပီ။
7-Eleven ႏွင့္ ခ်ိတ္ဆက္ျပီး ႏွစ္ႏွစ္အၾကာတြင္ သူ႔အေဖ၏အေၾကြးမ်ားအားလံုး အေၾကဆပ္ႏိုင္ခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ေတာ့ဘ္ အသက္ ၂၂ ေလာက္သာ ရွိေသးသည္။ အခုဆိုလွ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံအပါအဝင္ ႏုိင္ငံေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားတြင္လည္း ေတာ့ဘ္ရဲ႕ ေရညွိကို အရသာမ်ိဳးစံုျဖင့္ ေတြ႔ျမင္ႏိုင္ျပီျဖစ္သည္။ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္သာမက ကမာၻမွာလည္း ကိုယ္ထူးကိုယ္ခြ်န္ အငယ္ဆံုး Billionaire တစ္ဦးအျဖစ္ ေတာ့ဘ္က စာရင္းဝင္ထားသည္။ အခ်ိန္တိုတိုျဖင့္ ေအာင္ျမင္မႈရသူ၊ စြန္႔ဦးတီထြင္သူတစ္ဦးအျဖစ္လည္း ေက်ာ္ၾကားသည္။ ယခုႏွစ္ ၂၀၁၇ တြင္ ေတာ့ဘ္ အသက္ ၃၃ႏွစ္ ရွိျပီျဖစ္သည္။
“Do not give up whatever happens, if we give up then we are finished for sure.” (Aitthipat Kulapongvanich)
#MelC (မယ္စီ)

The State Counsellor Daw Aung San Suu Kyi's Exclusive Interview with Nikkei Asian Review

GWEN ROBINSON, Chief editor
NAYPYITAW -- Myanmar's de facto leader and State Counselor Aung San Suu Kyi has signaled determination to address the criticisms of her government's handling of the refugee crisis engulfing the country's western Rakhine State while stepping up economic reform.
In a wide-ranging interview with the Nikkei Asian Review, she said she would "find out more" about forces that triggered the exodus of more than 410,000 mainly stateless Muslim Rohingya into neighboring Bangladesh, and reiterated her readiness to start the verification process for the return of some refugees at "any time."
Despite her offer to facilitate visits by Myanmar's diplomatic community to affected areas of northern Rakhine, she again ruled out allowing into the country the fact finding mission proposed earlier this year by the U.N. Human Rights Council.
Suu Kyi, who is also foreign minister, also addressed investor concerns that the Rakhine crisis could affect Myanmar's economic outlook, saying her government was stepping up economic reform -- particularly in agriculture and infrastructure development. Such reforms, she said, were essential to alleviate the kind of poverty that can breed radicalization.
A day after her televised speech to domestic and international audiences about the situation in western Rakhine -- and ahead of an address by one of Myanmar's two vice presidents to the United Nations General Assembly in New York -- she also tackled international criticism over a brutal military campaign that has razed more than 200 villages in Rakhine and driven entire Rohingya communities into Bangladesh. The exodus was triggered by the military's ferocious response to attacks by a Rohingya militant group on more than 30 police and military facilities on Aug. 25. About 12 security personnel and nearly 80 insurgents from the Arakan Rohingya Salvation Army were killed in the attacks, although at least 300 more ARSA suspects were killed in the military's ensuing "clearance operations."
Since then, former supporters -- including government leaders, international organizations and the United Nations -- have accused Suu Kyi of presiding over ethnic cleansing policies, while critics have claimed she is indifferent or unwilling to halt the military's campaign.
"Actually, nothing is surprising, because opinions change and world opinions change like any other opinion," she said. "Countries that have been through a transition themselves are much more understanding than those which have never gone through such a process," she added, referring to the range of reactions from Asian and Western countries.
"Domestically, yes, we do have an opposition force, which is how it should be in any democratic country ... it means we are open to criticism and debate."
Asked about her claim in her Sept. 19 speech that military operations had ceased in northern Rakhine from Sept 5, despite mass movement of refugees in the weeks since, she said her government needed to find out more about the circumstances behind the continuing outflow of refugees and the burning of villages.
Her remarks reinforced reports that mob violence by local Rakhine communities and paramilitary groups had continued to drive Rohingya communities out. They also hinted at a new search for evidence about the perpetrators of the attacks.
"We would like to know, because the largest number seems to have left over the past couple of weeks. [Military operations] had quietened down after Sept. 5, so I wondered why people started leaving after [then] ... It could be they were afraid there might be reprisals, it could be for other reasons. I am genuinely interested because if we want to remedy the situation, we've got to find out why -- why all the problems started in the first place," she said.
"If you're going to try to work in accordance with the rule of law, you have to have proper evidence, acceptable evidence -- not just hearsay, or not just something that might be considered evidence. It has to be acceptable in a court of law."
"I do not like to use the word 'investigation' because it looks as though we are going to grill people and ask them why ... But we do want to ... find out why now, after things have quieted down, the displacement began in real earnest..."
In the interview, Suu Kyi addressed various issues including her willingness to facilitate the return of refugees to Myanmar if they so wished.
On the return of refugees:
"We can start quickly; it doesn't mean it will be completed quickly ... we can begin any time, because this is nothing new. The criteria for the verification process [was] laid down in 1993 by the Bangladeshi and Myanmar government[s]; so there's nothing new and the Bangladeshi government has agreed to it. It can literally begin any minute ... When it begins will depend as much on the Bangladeshi government as on us. We cannot go in and carry out a process in their country unless they are willing."
On her assertion that 50% of villages are intact in affected areas of northern Rakhine State:
"I'm just talking about the Rakhine villages. Although 30% of the Muslim villages were as they were before -- no problems there, all quite calm, and everything carrying on as usual. But people overlook these villages; they concentrate on the ones where the conflicts have taken place and from where the exodus started. The 50% I am talking about are ones which were left untouched -- no damage, nobody leaving; just carrying on as normal."
On implementation of the report by an advisory commission chaired by former U.N. Secretary General Kofi Annan, released just before the Aug. 25 ARSA attacks:
"It is a great and admirable report. [Kofi Annan] tried to be as fair and balanced as possible. Some of the facts in the report were not quite accurate, but we pointed that out to the commission and they have agreed that some of the facts needed to be corrected."
On foreign policy priorities, and whether condemnation by Western governments could lead to further expansion of Myanmar's relationship with China:
"We will maintain our policy of trying to establish friendly relations with all countries all over the world. Of course, we are always aware that Myanmar is not just Rakhine. I think ASEAN [the Association of Southeast Asian Nations] as a regional force has done very, very well ... We are happy to be part of ASEAN, and we hope we will be able to contribute more; of course, so far we have been among the weaker members of ASEAN. I suppose our representative at the United Nations will be taking part in [an informal ASEAN meeting on Myanmar at the General Assembly in New York]. We have no plans to convene [another special meeting to brief countries on the Rakhine State situation] so far."
Whether Rakhine problems will affect foreign investment:
"Of course, we have to be aware of the possibility that there might be some impact. But I don't think we are unduly worried ... It would be foolish not to take into consideration the fact that these developments could impact investment possibilities ... We have to work on everything at the same time -- that's government. Those who are interested in the Rakhine situation from the outside will only focus on the Rakhine situation. But we have to carry on with the rest of the country -- including the economy, health, education, development, peace process, everything. And we keep our eyes open to make sure that we are doing the best in every possible sector."
Foreign investors:
"It's natural that they should be concerned about it. But they should step back a little and look at it coolly. They will be able to see that one of the reasons why we have problems like these is because of underdevelopment rather because of investments. So investments would actually help to make the situation better."
Investment priorities:
"We are concentrating a lot on basic infrastructure, which to people from Australia and Japan might seem almost laughable, like roads and electricity. But it is very important for potential investors that there should be basic infrastructure. And our infrastructure sector has gathered strength in recent years. This should be an incentive for more investment. There are new opportunities, developments which would make investment a lot easier, practically speaking. There are businesses interested in investing, but not interested in building roads, for example. But as the roads are bad ... that makes it so much simpler. Construction work has gone very well over the last 1.5 years. There's massive demand, but I think at the moment, the funding is adequate for what we are able to do. With all the funding in the world, you can't do everything at once."
Domestic economic priorities:
"We are concentrating on the agriculture sector, that's only practical, because about 70% of our people still earn their living in agriculture. And we do want to promote more investment in that area. We are going for more public private partnerships and for more SMEs in the agriculture sector."
On concerns about tourism and impact of the Rakhine crisis recent travel advisories by some mainly Western countries:
"It depends from where we expect the great majority of our tourists. I think our minister of tourism is very much aware of this, and where the great numbers of our tourists are coming from. At the moment we are getting the greater number from the East rather than the West. Domestic tourism is a little different from the way in which international tourists proceed -- because a lot of domestic tourism is due to pilgrimages to religious sites -- though more people are now going to the beaches."
Banking regulations, and concerns that harsh deadlines to meet tough new regulations on raising minimum capital and clearing non-performing loans will pressure the banking sector:
"I understand the concern about the timeframe. But that's negotiable. Of course, these regulations are necessary; but I think if the timeframe needs to be adjusted, I'm sure it can be adjusted. We are thinking about it because many people have voiced their concerns with regard to the timeframe, and I'm sure the central bank is very well aware of that."
On the government's first 18 months in office, and concerns that the government has gone too fast too soon on some fronts:
"If some people say it is going too quickly and some people say it is going too slowly, it is probably going at the right pace."
Nikkei staff writers Yuichi Nitta and Thurein Hla Htway contributed to this reportThe State Counsellor Daw Aung San Suu Kyi's Exclusive Interview with Nikkei Asian Review
GWEN ROBINSON, Chief editor
NAYPYITAW -- Myanmar's de facto leader and State Counselor Aung San Suu Kyi has signaled determination to address the criticisms of her government's handling of the refugee crisis engulfing the country's western Rakhine State while stepping up economic reform.
In a wide-ranging interview with the Nikkei Asian Review, she said she would "find out more" about forces that triggered the exodus of more than 410,000 mainly stateless Muslim Rohingya into neighboring Bangladesh, and reiterated her readiness to start the verification process for the return of some refugees at "any time."
Despite her offer to facilitate visits by Myanmar's diplomatic community to affected areas of northern Rakhine, she again ruled out allowing into the country the fact finding mission proposed earlier this year by the U.N. Human Rights Council.
Suu Kyi, who is also foreign minister, also addressed investor concerns that the Rakhine crisis could affect Myanmar's economic outlook, saying her government was stepping up economic reform -- particularly in agriculture and infrastructure development. Such reforms, she said, were essential to alleviate the kind of poverty that can breed radicalization.
A day after her televised speech to domestic and international audiences about the situation in western Rakhine -- and ahead of an address by one of Myanmar's two vice presidents to the United Nations General Assembly in New York -- she also tackled international criticism over a brutal military campaign that has razed more than 200 villages in Rakhine and driven entire Rohingya communities into Bangladesh. The exodus was triggered by the military's ferocious response to attacks by a Rohingya militant group on more than 30 police and military facilities on Aug. 25. About 12 security personnel and nearly 80 insurgents from the Arakan Rohingya Salvation Army were killed in the attacks, although at least 300 more ARSA suspects were killed in the military's ensuing "clearance operations."
Since then, former supporters -- including government leaders, international organizations and the United Nations -- have accused Suu Kyi of presiding over ethnic cleansing policies, while critics have claimed she is indifferent or unwilling to halt the military's campaign.
"Actually, nothing is surprising, because opinions change and world opinions change like any other opinion," she said. "Countries that have been through a transition themselves are much more understanding than those which have never gone through such a process," she added, referring to the range of reactions from Asian and Western countries.
"Domestically, yes, we do have an opposition force, which is how it should be in any democratic country ... it means we are open to criticism and debate."
Asked about her claim in her Sept. 19 speech that military operations had ceased in northern Rakhine from Sept 5, despite mass movement of refugees in the weeks since, she said her government needed to find out more about the circumstances behind the continuing outflow of refugees and the burning of villages.
Her remarks reinforced reports that mob violence by local Rakhine communities and paramilitary groups had continued to drive Rohingya communities out. They also hinted at a new search for evidence about the perpetrators of the attacks.
"We would like to know, because the largest number seems to have left over the past couple of weeks. [Military operations] had quietened down after Sept. 5, so I wondered why people started leaving after [then] ... It could be they were afraid there might be reprisals, it could be for other reasons. I am genuinely interested because if we want to remedy the situation, we've got to find out why -- why all the problems started in the first place," she said.
"If you're going to try to work in accordance with the rule of law, you have to have proper evidence, acceptable evidence -- not just hearsay, or not just something that might be considered evidence. It has to be acceptable in a court of law."
"I do not like to use the word 'investigation' because it looks as though we are going to grill people and ask them why ... But we do want to ... find out why now, after things have quieted down, the displacement began in real earnest..."
In the interview, Suu Kyi addressed various issues including her willingness to facilitate the return of refugees to Myanmar if they so wished.
On the return of refugees:
"We can start quickly; it doesn't mean it will be completed quickly ... we can begin any time, because this is nothing new. The criteria for the verification process [was] laid down in 1993 by the Bangladeshi and Myanmar government[s]; so there's nothing new and the Bangladeshi government has agreed to it. It can literally begin any minute ... When it begins will depend as much on the Bangladeshi government as on us. We cannot go in and carry out a process in their country unless they are willing."
On her assertion that 50% of villages are intact in affected areas of northern Rakhine State:
"I'm just talking about the Rakhine villages. Although 30% of the Muslim villages were as they were before -- no problems there, all quite calm, and everything carrying on as usual. But people overlook these villages; they concentrate on the ones where the conflicts have taken place and from where the exodus started. The 50% I am talking about are ones which were left untouched -- no damage, nobody leaving; just carrying on as normal."
On implementation of the report by an advisory commission chaired by former U.N. Secretary General Kofi Annan, released just before the Aug. 25 ARSA attacks:
"It is a great and admirable report. [Kofi Annan] tried to be as fair and balanced as possible. Some of the facts in the report were not quite accurate, but we pointed that out to the commission and they have agreed that some of the facts needed to be corrected."
On foreign policy priorities, and whether condemnation by Western governments could lead to further expansion of Myanmar's relationship with China:
"We will maintain our policy of trying to establish friendly relations with all countries all over the world. Of course, we are always aware that Myanmar is not just Rakhine. I think ASEAN [the Association of Southeast Asian Nations] as a regional force has done very, very well ... We are happy to be part of ASEAN, and we hope we will be able to contribute more; of course, so far we have been among the weaker members of ASEAN. I suppose our representative at the United Nations will be taking part in [an informal ASEAN meeting on Myanmar at the General Assembly in New York]. We have no plans to convene [another special meeting to brief countries on the Rakhine State situation] so far."
Whether Rakhine problems will affect foreign investment:
"Of course, we have to be aware of the possibility that there might be some impact. But I don't think we are unduly worried ... It would be foolish not to take into consideration the fact that these developments could impact investment possibilities ... We have to work on everything at the same time -- that's government. Those who are interested in the Rakhine situation from the outside will only focus on the Rakhine situation. But we have to carry on with the rest of the country -- including the economy, health, education, development, peace process, everything. And we keep our eyes open to make sure that we are doing the best in every possible sector."
Foreign investors:
"It's natural that they should be concerned about it. But they should step back a little and look at it coolly. They will be able to see that one of the reasons why we have problems like these is because of underdevelopment rather because of investments. So investments would actually help to make the situation better."
Investment priorities:
"We are concentrating a lot on basic infrastructure, which to people from Australia and Japan might seem almost laughable, like roads and electricity. But it is very important for potential investors that there should be basic infrastructure. And our infrastructure sector has gathered strength in recent years. This should be an incentive for more investment. There are new opportunities, developments which would make investment a lot easier, practically speaking. There are businesses interested in investing, but not interested in building roads, for example. But as the roads are bad ... that makes it so much simpler. Construction work has gone very well over the last 1.5 years. There's massive demand, but I think at the moment, the funding is adequate for what we are able to do. With all the funding in the world, you can't do everything at once."
Domestic economic priorities:
"We are concentrating on the agriculture sector, that's only practical, because about 70% of our people still earn their living in agriculture. And we do want to promote more investment in that area. We are going for more public private partnerships and for more SMEs in the agriculture sector."
On concerns about tourism and impact of the Rakhine crisis recent travel advisories by some mainly Western countries:
"It depends from where we expect the great majority of our tourists. I think our minister of tourism is very much aware of this, and where the great numbers of our tourists are coming from. At the moment we are getting the greater number from the East rather than the West. Domestic tourism is a little different from the way in which international tourists proceed -- because a lot of domestic tourism is due to pilgrimages to religious sites -- though more people are now going to the beaches."
Banking regulations, and concerns that harsh deadlines to meet tough new regulations on raising minimum capital and clearing non-performing loans will pressure the banking sector:
"I understand the concern about the timeframe. But that's negotiable. Of course, these regulations are necessary; but I think if the timeframe needs to be adjusted, I'm sure it can be adjusted. We are thinking about it because many people have voiced their concerns with regard to the timeframe, and I'm sure the central bank is very well aware of that."
On the government's first 18 months in office, and concerns that the government has gone too fast too soon on some fronts:
"If some people say it is going too quickly and some people say it is going too slowly, it is probably going at the right pace."
Nikkei staff writers Yuichi Nitta and Thurein Hla Htway contributed to this report

၁၉၉၃ ေနရပ္ျပန္ပို႕ေရး အတြက္ ၁၉၉၂ သေဘာတူညီခ်က္ ၇ (ဃ)

"State Counsellor said all refugees can return based on 1993 'principles'; the 28.4.92 Bangladesh/Myanmar MOU included this on verification:
(Thant Myint-U)
ဒုကၡသည္ အားလုံးကို ၁၉၉၃ နည္းလမ္းအတိုင္း ျပန္ေခၚပါမယ္လို႕ ႏိုင္ငံေတာ္အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ ေျပာၾကားပါတယ္ ။ ၂၈-၄-၁၉၉၂ ျမန္မာ- ဘဂၤလားေဒ့ရွ္႕ MOU မွာ ၎စိစစ္ေရးအခ်က္မ်ားပါဝင္ပါတယ္ ။ "
( သန္႕ျမင့္ဦး)

၁၉၉၃ ေနရပ္ျပန္ပို႕ေရး အတြက္ ၁၉၉၂ သေဘာတူညီခ်က္ ၇ (ဃ) ကို ဘာသာျပန္ေပးထားပါတယ္။
===========================================
၇ (ဃ) ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရသည္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ျခင္း စိတ္ႏွလုံးထားျဖင့္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္တြင္ အမိုးအကာယူ ခိုလံႈေနသူမ်ား ႏွင့္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္သို႕ အဝင္တြင္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္အစိုးရက ထုတ္ေပးေသာ ဒုကၡသည္ မွတ္ပံုတင္ကဒ္မ်ားျဖင့္ ေရာက္ရွိေနမႈကို မွတ္တမ္းတင္ ထားျပီးသူမ်ား၊ ထိုမွ တပါး အျခားေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေနထိုင္မႈ အေထာက္အထား ရရွိႏိုင္သမွ် စာရင္းဝင္သူမ်ား အားလုံးကို စိစစ္ျပီးေနာက္ လက္ခံရန္ သေဘာတူပါသည္။
ဘဂၤလားေဒ့ရွ္အစိုးရက ေပးအပ္ေသာ စာရင္းမ်ားမွ စိစစ္ေတြ႕ရွိမႈ အေျခခံအေပၚတြင္ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံ အစိုးရသည္ ထိုမွ တပါး အျခားေသာ ႏိုင္ငံသားသက္ေသခံကဒ္၊ အမ်ိဳးသားမွတ္ပံုတင္ကဒ္ ကိုင္ေဆာင္ထားသူမ်ား၊ သက္ဆိုင္ရာ ျမန္မာ အာဏာပိုင္မ်ားက ထုတ္ေပးေသာ အျခား စာရြက္စာတမ္းမ်ား တင္ျပႏိုင္သူမ်ား၊ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေနထိုင္ရာ သက္ေသအေထာက္အထား လိပ္စာသို့မဟုတ္ အျခားသက္ဆိုင္ရာ စသည္ကို ျဖည့္စည္းေပးႏိုင္သူမ်ား အားလုံးကို အသုတ္လိုက္ ေနရပ္ ျပန္ပို႕ရန္ သေဘာတူပါသည္။
ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံ အစိုးရသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေနထိုင္မႈဆိုင္ရာ စစ္မွန္ေသာ အေထာက္အထား တည္ရွိေနသမွ် ကာလပတ္လုံး ယင္းပုဂၢိုလ္မ်ား၏ အေရအတြက္အေပၚ ကန္႕သတ္ခ်က္ မရွိေၾကာင္း သေဘာတူပါသည္။ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္အစိုးရက ေပးအပ္ေသာ ၎စာရင္းမ်ားႏွင့္ ျမန္မာ အာဏာပိုင္မ်ားက စိစစ္ျပီး ပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္ နီးစပ္စြာ တိုက္ဆိုင္သည္ဟု ထပ္မံ၍ ေသခ်ာစြာ အတည္ျပဳပါသည္။
Translated by People's Democracy
------------------------------------------------------
အေၾကာင္းအရာ။ ။ ျမန္မာနိုင္ငံဆိုင္ရာ ျပန္ပို့ေရး နားလည္မႈ စာခြ်န္လွြာ
[ေအာက္ပါတို႕ကို ၁၉၉၃ နိုဝင္ဘာလ ၅ ရက္ေန့တြင္ ဒုကၡသည္မ်ားဆိုင္ရာ ကုလသမဂၢ မဟာမင္းျကီးရံုး UNHCR ျပန္ၾကားေရးဌာနမွ ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။]
ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ အစိုးရႏွင့္ ကုလသမဂၢဒုကၡသည္မ်ားဆိုင္ရာမဟာမင္းျကီးရံုး UNHCR အၾကား နားလည္မႈ စာခြ်န္လွြာကို ၁၉၉၃ နိုဝင္ဘာလ ၅ ရက္ေန့တြင္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕၌ လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္
လူဝင္မႈျကီးျကပ္ေရးႏွင့္ ျပည္သူ႕အင္အားဦးစီးဌာန ညွြန္ျကားေရးမႉးခ်ုပ္ ဦးေမာင္ေအာင္က အစိုးရကိုယ္စား နားလည္မႈ စာခြ်န္လွြာကို လက္မွတ္ေရးထိုးျပီး အာရွနွင့္ သမုဒၵရာေဒသမ်ား ဆိုင္ရာဗ်ူရို ဒါရိုက္တာ မစၥတာ ဒဗလ်ူ ဘလတၱာက ကုလသမဂၢ မဟာမင္းျကီးရံုး၏ ကိုယ္စား လက္မွတ္ေရးထိုးသည္။ အဆိုပါ နားလည္မႈစာခြ်န္လွြာကို လက္မွတ္ေရးထိုးျခင္းသည္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္မွ မိမိ ဆနၵအေလ်ာက္ ေနရပ္ ျပန္ပို့ေရး အစီအစဥ္၏ မွတ္တိုင္တစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။ ယခုႏွစ္ ဇူလိုင္လအတြင္း ဒုကၡသည္မ်ားဆိုင္ရာ ကုလသမဂၢ မဟာမင္းျကီး မစၥတာ ဆဒါကို အိုဂတာ ျမန္မာႏိုင္ငံ ခရီးစဥ္မွ သေဘာတူညီခ်က္၏ ရလဒ္ ျဖစ္ပါသည္။

နားလည္မႈစာခြ်န္လွြာတြင္ ရခိုင္ျပည္နယ္အတြက္ UNHCR ၏ ေရွ့ေမွာက္ရွိ လုပ္ငန္းပံုစံမ်ားႏွင့္ အစီအစဉ္မ်ား သတ္မွတ္သည္။ ျပန္လာသူမ်ားကို ဝင္ေရာက္ခြင့္ေပးျခင္း၊ သင့္ေလ်ာ္ေသာ မည္သူမည္ဝါျဖစ္ေၾကာင္း သက္ေသခံ စာရြက္မ်ား ထုတ္ေပးျခင္း၊ အျခားေသာ နိုင္ငံသားမ်ားကဲသို႕ ခရီးသြားလာမႈဆိုင္ရာ လြတ္လပ္ခြင့္ကို တူညီစြာ ခံစားခြင့္ ေပးျခင္းကို UNHCR ကို ေပးအပ္သည္။
ဆနၵအေလ်ာက္ ေနရပ္ျပန္ပို႕ေရး အစီအစဉ္တြင္ ေအာက္ပါအစိတ္အပိုင္းမ်ား ပါရွိသည္။
၁။ ေရြ႕ေျပာင္းကာလအတြင္း အေရအတြက္ မ်ားျပားေသာ ျပန္လာသူမ်ားကို လက္ခံေရး အဆင္ေျပ ေခ်ာေမြ့ေစရန္ လိုအပ္ေသာ အေျခခံ အေဆာက္အဦမ်ားကို ေနရာခ်ထားမည္။
၂။ မူလေနထိုင္ရာ ေက်းရြာတြင္ ကနဦး အကူအညီမ်ား ေပးအပ္မည္ ။ ျပန္လာသူမ်ားသည္ အိမ္သုံးကုန္ႏွင့္ ေဆာက္ လုပ္ေရးပစၥည္းမ်ား (ဝါး) ကဲ့သို႕ေသာ ကယ္ဆယ္ေရးဝတၳဳမ်ား အျပင္ WFP မွ ေထာက္ပံ့ေသာ ႏွစ္လစာ စားနပ္ရိကၡာကိုလည္း ရရွိမည္။
၃။ ျပန္လည္ေပါင္းစည္းေရး အဆင့္တြင္ စီးပြားေရးႏွင့္ လူမႈေရး တည္ျငိမ္မႈကို ျမႇင့္တင္ရန္နွင့္ စိုက္ပ်ိုးေရး၊ က်န္းမာေရး၊ ေရရရွိေရး၊ သန့္ရွင္းေရးနွင့္ ပညာေရး အသိုင္းအဝိုင္း စီမံကိန္းမ်ားကို သက္ဆိုင္ရာ နည္းပညာပိုင္း ဌာနမ်ားႏွင့္အတူ အေကာင္အထည္ေဖာ္မည္။ ကယ္ဆယ္ေရးမွ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေရးသို႕ အစဥ္အဆက္ ေသခ်ာေစရန္ႏွင့္ အကူအညီမ်ား ေရာထပ္ျခင္းကို ေရွာင္ရွားရန္အလို႕ငွါ UNDP၊ UNICEF၊ WHO ကဲ့သို႕ေသာ အျခားကုလသမဂၢေအဂ်င္စီမ်ားနွင့္အတူ အနီးကပ္ ညွိနွိုင္းေဆာင္ရြက္မည္။
ဤ အေရးျကီးေသာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္မွ ျမန္မာနိုင္ငံသို႕ ဆနၵအေလ်ာက္ ေနရပ္ ျပန္ပို့ေရး အစီအစဥ္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ UNHCR က ေရွ႕လာမည့္ သီတင္းပတ္ထဲမွာ နိုင္ငံတကာအသိုက္အဝန္းမွ ဘ႑ာေရးေထာက္ပံ့မႈကို ရွာေပးမည္။
Translated by People''s Democracy
------------------------------------------------------
http://www.burmalibrary.org/reg.burma/…/199401/msg00058.html
Subject: BURMA: memorandum on repatriation
/* Written 4:12 pm Nov 11, 1993 by wrts@xxxxxxxxxxx in igc:reg.seasia */
/* ---------- "BURMA: memorandum on repatriation" ---------- */
[the following was issued by the Information Section of the UNHCR on 5 November 1993.]
A Memorandum of Understanding between the Government of the Union of Myanmar and UNHCR was signed on 5 November 1993, in Yangon. The Director General of the Department of Immigration and Manpower, U Maung Aung singed the MOU on behalf of the Government and Mr. W. Blatter, Director, Regional Bureau for Asia and Oceania, UNHCR, Geneva, on behalf of the United Nations High Commissioner for Refugees. The signing of the MOU marks a milestone in the voluntary repatriation programme from Bangladesh. It is the result of an agreement reached during the visit to Myanmar of Mrs. Sadako Ogata, the United Nations High Commissioner for Refugees, in July of this year.
The MOU stipulates the modalities of UNHCR's presence and programmes in the Rakhine State. It states, interalia, that UNHCR will be given access to all returnees; that the returnees will be issued with the appropriate identification apers and that the returnees will enjoy the same freedom of movement as all other nationals.
The voluntary repatriation programme has the following components:
1. The movement phase, during which the necessary infrastructure will be put into place to facilitate the reception of a larger number of returnees.
2. Initial assistance in the villages of origin. In addition in relief items such as household goods and construction materials (bamboo), the returnees will also receive food assistance for two months, provided by WFP.
3. The Reintegration phase: to enhance the economic and social stability of the returnees, community level projects in the fields of agriculture, health, water and sanitation and education will be implemented with the respective technical departments which will also benefit the surrounding population. Close coordination will be maintained with UNDP and other UN agencies such as UNICEF and WHO; this is in order to avoid any overlapping and to assure the continuum from relief to development.
UNHCR will in the coming weeks seek the financial support of the International Community to implement this important voluntary repatriation programme from Bangladesh to Myanmar.

အတူေနထိုုင္ခြင္႔၊ အတူေမ်ွာ္လင္႔ခြင္႔

အတူေနထိုုင္ခြင္႔၊ အတူေမ်ွာ္လင္႔ခြင္႔ (အပိုုင္း ၁)
အစကေတာ႔မေရးဘဲေနမလိုု႔ပါဘဲ။ ဒါေပမယ္႔ အခုုအားလံုုးကိုု ေမတၱာေရွ႕ထားၿပီးေရးလိုုက္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တိုု႔လင္မယားနွစ္ေယာက္ကိုု ရိုုဟင္ဂ်ာကိစၥနဲ႔ပါတ္သက္ၿပီး အထူးသျဖင္႔ ဥမၼာက Human Rights Council ကိုု တင္သြင္းတဲ႔ Forum Asia ရဲ႕ တင္ျပခ်က္ကိုု ဖတ္ၿပီးတဲ႔ေနာက္ပိုုင္းမွာ လူကၽြံေဘာေတြအပါအဝင္ မ်ိဳးစံုုေအာင္ေျပာလာတာေတြေတြ႔ေတာ႔ ခ်စ္ခင္သူ၊ ရင္းနွီးသူမ်ားပါ သိေစခ်င္လိုု႔ ကၽြန္ေတာ္တိုု႔ရပ္တည္ခ်က္ကိုုရွင္းျပလိုုပါတယ္။ ဒီဟာကိုု ဖတ္ၿပီးလိုု႔ အျမင္ခ်င္းမတူရင္လဲ ၾကိဳက္သလိုုဆံုုးျဖတ္နိုုင္ပါတယ္။ ပုုဂၢိဳလ္ေရးဆန္တဲ႔ ေျပာဆိုုစြပ္ဆြဲတိုုက္ခိုုက္မႈေတြကိုုေတာ႔ အမုုန္းတရားကိုု အေျခခံတာမိုု႔လိုု႔ (ဘယ္ေတာ႔မွ) တုုန္႔ျပန္ေနမွာမဟုုတ္ပါဘူး။
ရိုုဟင္ဂ်ာ သိုု႔မဟုုတ္ ဘဂၤါလီ ခင္ဗ်ားတိုု႔ဘယ္လိုုဘဲေခၚေခၚ ထုုိပုုဂၢိလ္မ်ားအေပၚမွာ ကၽြန္ေတာ္႔ရပ္တည္ခ်က္ရွိပါတယ္…အဲဒါ ၂၀၁၃ ျမန္မာျပည္ဝင္ကတည္းကလဲ သတင္းစာမ်ားနဲ႔ ေျပာဘူးခဲ႔သလိုု အခုုလည္းထပ္ေျပာျပပါ႔မယ္……
လူ႔အခြင္႔အေရးရပ္တည္ခ်က္
သူတိုု႔ကိုု လြတ္လပ္ခြင္႔နဲ႔အတူ လူ႔ဂုုဏ္သိကၡာနွင္႔အညီေနထိုုင္ခြင္႔ရွိသင္႔ေသာ လူသားမ်ားအေနနဲ႔ျမင္ပါတယ္။ ဘယ္နိုုင္ငံသားျဖစ္ျဖစ္၊ ဘယ္ဘာသာကိုုးကြယ္ကြယ္၊ ဘာနိုုင္ငံေရးအယူဝါဒရွိရွိ လူသားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ လူပီသစြာအသက္ရွင္ေနထိုုင္ခြင္႔ရွိသင္႔တယ္လိုု႔ျမင္ပါတယ္။
အဲဒီအတြက္ လူသားခ်င္းစာနာမႈအရ
သက္သက္ကိုုဘဲ အသက္ရွင္သန္ခြင္႔၊ ဂုုဏ္သိကၡာရွိခြင္႔ ရွိရမယ္လိုု႔ျမင္ပါတယ္။ သူတိုု႔ အေပၚ အဲဒါေတြရွိခြင္႔မရေအာင္ လူပုုဂၢိဳလ္ေတြက ခ်ိဳးေဖာက္ေနတာေတြအျပင္၊ စံနစ္အရ၊ ဥပေဒအရပါ ခ်ဳိးေဖာက္ေနတာေတြရွိရင္လဲ ေထာက္ျပရမွာျဖစ္ၿပီး၊ ထပ္မံမခ်ိဳးေဖာက္ေအာင္လဲ တိုုက္တြန္းေဆာင္ရြက္ရမွာျဖစ္သလိုု၊ ခ်ိဳးေဖာက္မႈေတြရပ္တန္႔သြားေအာင္အျပင္ ထပ္မံမျဖစ္ရေအာင္ အေရးယူပညာေပးမႈေတြလုုပ္ေပးရမွာဘဲျဖစ္ပါတယ္။
ဒါ႔အတြက္ေၾကာင္႔ဘဲ ARSA အၾကမ္းဖက္အဖြဲ႔လိုု႔ ျမန္မာအစိုုးရကသတ္မွတ္ၿပီး ရွင္းလင္းေရးလုုပ္တဲ႔အခ်ိန္မွာ ရြာမီးရိႈ႕တာ၊ သတ္ျဖတ္တာ၊ ကယ္ဆယ္ေရးအကူအညီေတြျဖတ္ေတာက္ခံရတာ၊ေတြကိုု မဆိုုင္တဲ႔အရပ္သားေတြအေပၚခ်ိဳးေဖါက္ခံရမႈျဖစ္လိုု႔ အဲဒီအရွိအတိုုင္းဘဲေျပာဆိုုေထာက္ျပေဝဖန္ေနတာဘဲျဖစ္ပါတယ္၊ အနည္းဆံးုု လူဦးေရ ၄ သိန္းေလာက္ထြက္ေျပးေနတာ၊ ျမန္မာအစိုုးရနဲ႔စစ္တပ္ကိုုယ္တိုုင္က နယ္ေျမရွင္းလင္းေရးမွာ အရပ္သား ၄၀၀ ေက်ာ္ ေသဆံုုးသြားတယ္လိုု႔ထုုတ္ျပန္ခဲ႔တာ၊ နဲ႔ အျခားမီဒီယာအေထာက္အထားေတြအေျမာက္အျမားထြက္လာတဲ႔အေပၚမွာ လူ႔အခြင္႔အေရးအဖြဲ႕ေတြ၊ နိုုင္ငံတကာ နဲ႔ ကုုလသမဂၢက ေျပာလာၾကတာျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီလိုု အလားတူ လူ႔အခြင္႔အေရးခ်ိဳးေဖာက္ခံရမႈအျဖစ္အပ်က္ေတြကိုု ဥမၼာတိုု႔အပါအဝင္ လူ႔အခြင္႔အေရးအဖြဲ႔ေတြ ေျပာေနခဲ႔တာ အခုုမွမဟုုတ္ပါဘူး၊ တိုုင္းရင္းသားေဒသေတြကိုု တပ္မေတာ္က ထိုုးစစ္ဆင္တိုုင္း၊ တိုုက္ပြဲျဖစ္တိုုင္း ျဖတ္ေလးျဖတ္ေပၚလစီကိုု က်င္႔သံုုးၿပီး ရွင္းလင္းေရးလမ္းေၾကာင္းတေလ်ွာက္မွာရွိတဲ႔ တိုုင္းရင္းသားရြာေတြ မီးရိႈ႕၊ လက္လြတ္စပယ္သတ္ျဖတ္၊ မုုဒိန္းက်င္႔၊ အတင္းေရႊ႕ေျပာင္း၊ ေပၚတာဆြဲ၊ ဆက္ေၾကးေကာက္ အဲဒါေတြလုုပ္ခဲ႔လိုု႔ ျမန္မာျပည္အေရွ႔ နဲ႔ အေရွ႕ေတာင္ပိုုင္းမွာ ျပည္တြင္းေရႊ႔ေျပာင္းလွည္႔လည္ေနထိုုင္ေနရသူ ၄ သိန္းနီးပါး (၂၀၁၅ ေဒတာအရ) နဲ႔ ထိုုင္းနယ္စပ္တေလ်ွာက္မွာ ဒုုကၡသည္ ၁ သိန္း နီးပါး (အဲဒီအထဲမွာ အဲဒီစခန္းေတြထဲကေန တတိယနိုုင္ငံေတြကိုုေရႊ႕ေျပာင္းသြားတဲ႔ သိန္းနဲ႔ခ်ီတဲ႔ ဒုုကၡသည္ေတြမပါဘူး) လက္ရွိရွိေနတယ္။ အဲဒီလိုုအလားတူဘဲ ၁၉၉၆ တုုန္းက တိုုက္ပြဲေတြအၾကီးအက်ယ္ျဖစ္ၿပီး စစ္တပ္ရဲ႕ခ်ဳိးေဖာက္မႈေတြမခံနိုုင္လိုု႔ ရွမ္း ၃ သိန္းေက်ာ္ ထိုုင္းနယ္စပ္ကိုုထြက္ေျပးလာခဲ႔ရဘူးတယ္။ ဆိုုလိုုတာက အခုုေျပာေနတဲ႔ ကဏန္းေတြထဲမွာ ၂၀၁၁ ေနာက္ပိုုင္း ျပန္ျဖစ္လာတဲ႔တိုုက္ပြဲေတြေၾကာင္႔ အလားတူထြက္ေျပးလာရတဲ႔ ကခ်င္နဲ႔ရွမ္းျပည္နယ္ထဲက ျပည္တြင္းေရႊ႔ေျပာင္းထြက္ေျပးရသူူေတြ စာရင္းမပါေသးဘူး။ စစ္တပ္က စစ္ဆင္ေရးလုုပ္တိုုင္း ေဖၚျမဴလာလိုုျဖစ္ေနတဲ႔ကိစၥပါ။ အဲဒါမ်ိဳးအျဖစ္အပ်က္ေတြကိုု ဥမၼာအပါအဝင္ အျခားလူ႔အခြင္႔အေရးလႈပ္ရွားသူေတြက ကုုလသမဂၢနဲ႔နိုုင္ငံတကာမွာ အၿမဲတမ္း ေျပာခဲ႔၊ ေထာက္ျပခဲ႔၊ အဲဒီခ်ိဳးေဖာက္မႈေတြရပ္တန္႔သြားဘိုု႔ စစ္တပ္ကိုုဖိအားေပးခဲ႔ၾကတာပါဘဲ။ ဒါကိုုလည္း အားလံုုးက ဝိုုင္းဝန္းကန္႔ကြက္ၾက၊ ရပ္တန္းကရပ္ဘိုု႔အတြက္ အၾကံျပဳတိုုက္တြန္းၾက၊ ဖိအားေပးခဲ႔ၾကတာပါဘဲ။
အခုု ရခိုုင္မွာျဖစ္တဲ႔ကိစၥကိုု လူ႔အခြင္႔အေရးေကာင္စီမွာ ဥမၼာတိုု႔ေျပာတာေတြကလဲ နိုုင္ငံတကာအစိုုးရေတြေရွ႔မွာ အေထာက္အထားခိုုင္လံုုၿပီး ကုုလသမဂၢက အတည္ျပဳထားတဲ႔သတင္းအခ်က္အလက္ေတြကိုုဘဲ ေျပာျပတာျဖစ္ပါတယ္… နိုုင္ငံတကာကလဲ သတင္းေတြကိုု ဒီအတိုုင္းယံုုတတ္တာမ်ိဳးမဟုုတ္ဘဲ သူတိုု႔ကိုုယ္ပိုုင္ သတင္းေကာက္ယူစံုုစမ္းမႈေတြေရာ၊ အျခားနည္းလမ္းေတြနဲ႔ပါစီစစ္ၿပီးမွ လက္ခံတာမ်ိဳးဘဲျဖစ္ပါတယ္။
အရင္က တိုုင္းရင္းသားေတြအေပၚ အဲဒါမ်ိဳးအျဖစ္ခံရလိုု႔ နိုုင္ငံတကာကိုု တင္ျပတုုန္းကေတာ႔ အမ်ားသူငါ ေထာက္ခံနိုုင္ခဲ႔ၾကပီး အခုုက်မွ ဘာျဖစ္လိုု႔ အဲဒီလိုုမျမင္တာလဲ။
ဘဂၤါလီ သိုု႔မဟုုတ္ ရိုုဟင္ဂ်ာေတြကိုု အသားေရာင္အေပၚအေျခခံၿပီး ကၽြန္ေတာ္တိုု႔နဲ႔ မတူသူအျဖစ္ နွိမ္ခ်ခြဲျခားတာလား။ “ညစ္ပါတ္သူ၊ စည္းကမ္းမရွိသူ၊ လိမ္ညာသူ၊” အျဖစ္သတ္မွတ္ထားလိုုက္တာလား။ အိမ္ရွင္၊ ဧည္႔သည္အေနနဲ႔ စည္းျခားလိုုက္တာလား။ က်ဳးေက်ာ္သူ သိုု႔မဟုုတ္ အၾကမ္းဖက္သူ အျဖစ္ျမင္ထားလိုုက္တာလား။ မြတ္ဆလင္လူမ်ိဳး ၊ ျပင္းထန္တဲ႔ဘာသာေရးက်င္႔သံုုးမႈရွိသူအျဖစ္ သတ္မွတ္လိုုက္တာလား။ လူသားလိုု႔ျမင္နိုုင္တဲ႔အေျခအေနကေန အႏၱရာယ္ရွိသူအျဖစ္ အျမင္ေရာက္သြားတဲ႔ အခါက်ေတာ႔ လူသားဆန္စရာမလိုုဘူး၊ လူ႔အခြင္႔အေရးၾကည္႔စရာမလိုုဘူးဆိုုၿပီး အထက္က လူသားဆန္တဲ႔အျမင္၊ လူ႔အခြင္႔အေရးဖက္ကၾကည္႔သူေတြရဲ႕ အျမင္ကိုုပါ ရန္သူအျဖစ္စည္းျခားလိုုက္တာလား။ ဒါေတြအားလံုုးက ၂၀၁၂ ရခိုုင္ကိစၥ၊ မိတၱီလာကိစၥကေနျဖစ္လာခဲ႔ၿပီး၊ မဘသလႈပ္ရွားမႈကေနတဆင္႔၊ ရိုုဟင္ဂ်ာ မုုန္းတီးဆန္႔က်င္ေရးအထိ ေရာက္လာတာျဖစ္တယ္လိုု႔ ကၽြန္ေတာ္ေတာ႔ျမင္မိတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တိုု႔ စိုုးရိမ္တာကလဲ ဘက္ဆိုုတာ ၂ ဘက္ရွိေတာ႔ အဲဒီလိုု မုုန္းတီးမႈေတြကလဲ ဘဂၤါလီ သိုု႔မဟုုတ္ ရိုုဟင္ဂ်ာဘက္ထဲမွာလဲ ရွိလာနိုုင္တယ္ဆိုုတာကိုုပါဘဲ။ အမုုန္းတရားေတြကူးဆက္သြားနိုုင္တယ္။
နွစ္ဘက္ၾကားထဲမွာ အေနရအထိုုင္ရၾကပ္ၿပီး စိတ္ပူမလံုုျခံဳျဖစ္ေနရတာကေတာ႔ ျပည္တြင္းျမန္မာမြတ္ဆလင္ေတြအပါအဝင္ အျခားလူနည္းစုုေတြေပါ႔။ “ဒီ ဘဂၤါလီေတြက အားအားေန ကေလးေတြၾကီးဘဲ အမ်ားၾကီးေမြးေနတယ္ “ လိုု႔ ေျပာတဲ႔စကားကိုု “ေအး မင္းတိုု႔ေျပာတာလဲဟုုတ္သကြ၊ ကေလးေတအမ်ားၾကီးေမြးၿပီး မေကၽြးနိုုင္ရင္ ဒုုကၡေတြမ်ားမယ္၊ စီးပြားေရးခက္မယ္” လိုု႔ ေတြးၿပီး လက္ခံနားလည္ေပးနိုုင္ရင္ေတာင္ ဘာသာေရးအရ ကေလးဆိုုတာ ဘုုရားေပးတာဘဲလိုု႔ လက္ခံယံုုၾကည္ထားတဲ႔ မြတ္ဆလင္ေတြ၊ ကက္သလစ္ခရစ္ယာန္ေတြအတြက္ သြားစိတ္အေနွာက္အယွက္ျဖစ္ရတယ္၊ အေၾကာက္တရားနဲ႔မလံုုျခံဳမႈကိုု ျဖစ္သြားေစတယ္ဆိုုတာသတိထားလာမိတယ္။
အလားတူ “သူတိုု႔နိုုင္ငံက လူဦးေရေပါက္ကြဲမႈနဲ႔ ငါတိုု႔နိုုင္ငံကိုု လူေတြက်ုဳးေက်ာ္ခိုုးဝင္ေနေအာင္လုုပ္ေနတာ” လိုု႔ေျပာတဲ႔အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္တိုု႔နိုုင္ငံထဲက တိုုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုုလူနည္းစုုေတြအေနနဲ႔လဲ သူတိုု႔နယ္ေျမထဲကိုု ျမန္မာေတြအမ်ားၾကီး ေရႊ႕ေျပာင္းလာၾကၿပီး သူတိုု႔ျပည္နယ္မွာ မူလရွိသူေတြကိုု လူနည္းစုုျဖစ္ေအာင္လုုပ္ေနတယ္ဆိုုတဲ႔ ခံစားခ်က္ၾကီး သူတိုု႔ထဲမွာေရာ အလားတူရွိေနတယ္ဆိုုတာ ကၽြန္ေတာ္တိုု႔ ကိုုယ္ခ်င္းစာစိတ္နဲ႔ နားလည္ေပးရမယ္လိုု႔ထင္ပါတယ္။
နိုုင္ငံသားရပ္တည္ခ်က္
၁၉၅၈ ခုုနွစ္ေလာက္ကတည္းက မရွႈင္းနိုုင္ဘဲ တဝဲလည္လည္ နဲ႔ တစိုုးရတက္ တမ်ိဳးမူေျပာင္း ျဖစ္သလိုု အဆင္ေျပသလိုုေက်ာ္လႊားခဲ႔ၾကတဲ႔ကိစၥ အေျဖေတြမွားေနလိုု႔ ဒီအဆင္႔အထိေရာက္လာပါၿပီ။ အနည္းဆံုုး ၁၉၈၂ နိုုင္ငံသားဥပေဒနဲ႔ ေျဖရွင္းတာအဆင္မေျပဘူးဆိုုတာေတာင္သိသာေနပါၿပီ။ (ဒီကိစၥနဲ႔ဘာမွမဆိုုင္ဘဲေျပာရမယ္ဆိုုရင္ေတာင္ ၁၉၈၂ နိုုင္ငံသားျဖစ္မႈဥပေဒဟာ ေတာ္ေတာ္ၾကီးကိုု ေခတ္ေနာက္က်ေနတဲ႔ အေတြးအျမင္နဲ႔ အေျခခံထားတာမိုု႕ျပင္သင္႔ေနတာပါ။)
- လူ႔အခြင္႔အေရးအရ လူသားတိုုင္းဟာနိုုင္ငံသားအျဖစ္တနိုုင္ငံငံမွာ ျဖစ္ခြင္႔ရွိပါတယ္။ (နိုုင္ငံသားျဖစ္မေနရင္ေတာင္မွ အေျခခံလူ႔အခြင္႔အေရးကိစၥေတြကိုု ခ်ိဳးေဖာက္လိုု႔မရပါဘူး)
- မွန္ပါတယ္။ သက္ဆိုုင္ရာနိုုင္ငံရဲ႕ ဥပေဒနဲ႔အညီလဲျဖစ္ရမွာေပါ႔။ ဒါေပမယ္႔ တရားမ်ွတတဲ႔ဥပေဒျဖစ္ဘိုု႔လိုုပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္တာဝန္ေပးထားတဲ႔ကိုုဖီအာနန္ေကာ္မရွင္ရဲ႔အၾကံျပဳခ်က္ေတြကိုုလဲ ေဒၚစုုအစိုုးရက တာဝန္ယူအေကာင္ထည္ေဖၚမယ္လိုု႔ေျပာထားတာလဲရွိတယ္။ အဲဒါကလည္း ဒီျပသာနာေတြကိုုနည္းလမ္းတက်စတင္ေျဖရွင္းနိုုင္ဘိုု႔ လမ္းေၾကာင္းအစျဖစ္မယ္လိုု႔ထင္ပါတယ္။
- အဲဒါနဲ႔အညီ နိုုင္ငံသား စီစစ္ပါ။ (အရင္ အတုုလုုပ္ေပးခဲ႔တဲ႔ လဝကေတြကိုုပါျပန္ေမးၿပီး အတုုလုုပ္ထားတဲ႔ ဟာေတြပါျပန္ေဖၚထုုတ္စီစစ္တာေတာင္ေကာင္းေသးတယ္။)
- စီစစ္ၿပီးသားသူေတြကိုုလြတ္လပ္စြာသြားလာလုုပ္ကိုုင္စားေသာက္ခြင္႔ျပဳပါ။ နိုုင္ငံသား နဲ႔ နိုုင္ငံေရး အခြင္႔အေရးတန္းတူေပးပါ။
အဲဒီရိုုဟင္ဂ်ာေတြ နိုုင္ငံသားစီစစ္ေရးကိစၥမွာ အဓိက တာဝန္ရွိခဲ႔တဲ႔သူေတြက စစ္အစိုုးရအဆက္ဆက္ဘဲ၊ သူတိုု႔ရႈပ္ခဲ႔တဲ႔ကိစၥ၊ သူတိုု႔ျပန္မီးေမႊးေနတယ္ဆိုုတာကိုုျမင္ဘိုု႔လိုုတယ္။

 

 

 

Naing Aung is with Khin Ohmar.

2 hrs ·

အတူေနထိုုင္ခြင္႔၊ အတူေမ်ွာ္လင္႔ခြင္႔ (အပိုုင္း ၂)
ဒုုကၡသည္ (refugee) ဆိုုင္ရာကိစၥ
လူ႔အခြင္႔အေရးအေျခခံအရ လူတိုုင္းဟာ ဒုုကၡသည္အျဖစ္အသိအမွတ္ျပဳခံပိုုင္ခြင္႔၊ ေစာင္႔ေရွာက္ခံပိုုင္ခြင္႔၊ နိုုင္ငံေရးခိုုလႈံပိုုင္ခြင္႔ရွိပါတယ္။ နိုုင္ငံသားမဟုုတ္ဘူးလိုု႔စီစစ္ရၿပီးတဲ႔လူေတြကိုု ဘဂၤလားေဒ႔ရွ္ကေရာ၊ ျမန္မာနိုုင္ငံကေရာ နိုုင္ငံသားအျဖစ္နဲ႔လက္မခံနိုုင္ဘူးဆိုုရင္ အဲဒီလူေတြကိုု အသက္ရွင္ရပ္တည္နိုုင္ဘိုု႔ ၂ နိုုင္ငံစလံုုးက ဒုုကၡသည္ဦးေရကိုု မ်ွေဝယူၿပီး နိုုင္ငံတကာၾကီးၾကပ္မႈ၊ ကူညီမႈနဲ႔ လက္ခံေပးသင္႔ပါတယ္။ ပ်ဳပ်ဳငွာငွာလဲ ရွိသင္႔ပါတယ္။ ၿပီးရင္ နိုုင္ငံတကာအကူအညီနဲ႔ တတိယနိုုင္ငံေရႊ႕ေျပာင္းေနရာခ်ထားမႈ အစီအစဥ္ေတြလုုပ္သင္႔ပါတယ္။ ဒါကမူပါ။
လူဦးေရမ်ားေနတဲ႔ ဘဂၤလားေဒ႔ခ်္နိုုင္ငံအေနနဲ႔ ဒါကိုုအခြင္႔ေကာင္းယူၿပီး သူ႔နိုုင္ငံသားေတြကိုုပါထည္႔မလာနုုိင္ဘူးလား၊ အဲဒီစခန္းကိုု အၾကမ္းဖက္ေတြက ေျခကုုပ္မယူနိုုင္ဘူးလားဆိုုတာေတြရွိနိုုင္ပါတယ္။ သူတိုု႔က နိုုင္ငံေရးဒုုကၡသည္မွမဟုုတ္ဘဲဟာ၊ စီးပြားေရးဒုုကၡသည္ေတြဘဲဟာဆိုုတဲ႔အျမင္ေတြလဲရွိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္႔အျမင္ကေတာ႔ အကုုန္ျဖစ္နိုုင္တယ္။ ကိုုယ္ျဖတ္သန္းေနခဲ႔တဲ႔ ထိုုင္းနယ္စပ္တေလ်ွာက္မွာဘဲ အဲဒီအတိုုင္းဘဲျဖစ္ခဲ႔တာဘဲ။ ဒါေပမယ္႔ terrorist ေတြေနခဲ႔တယ္လိုု႔ေျပာတာမဟုုတ္ဘူး။ ရန္ကုုန္ကေတာင္ေက်ာ္လာ၊ ဂြင္ရိုုက္ၿပီး နိုုင္ငံျခားကိုု အန္အယ္ဒီ၊ ေမာင္ေက်ာင္းသားဆိုုၿပီး ေရာက္သြားတာလဲ အမ်ားၾက္ီး၊ ကုုလားေတြလဲ မြတ္ဆလင္ျဖစ္လိုုက္၊ ေကာ္လာသူးျဖစ္လိုုက္၊ ခြပ္ေဒါင္းျဖစ္လိုုက္၊ ရိုုဟင္ဂ်ာျဖစ္လိုုက္ဘဲ။ ဒါ႔အျပင္ အမ်ားစုုၾကီးကေတာ႔ ခင္ဗ်ားတိုု႔ကၽြန္ေတာ္တိုု႔ေျပာေနတဲ႔ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုုပ္သမားအမ်ားစုုၾကီးေလ။ အားလံုုးေသာ ထိုုသူမ်ားသည္ ဖိနွိပ္မႈေၾကာင္႔ဘဲျဖစ္ျဖစ္၊ စီးပြားေရးေၾကာင္႔ဘဲျဖစ္ျဖစ္ ေရၾကည္ရာမ်က္နုုရာကိုုေရႊ႕ေျပာင္းလာၾကရင္း ရုုန္းကန္ၿပီး အခြင္႔အေရးကိုုတိုုက္ပြဲဝင္ၾကရင္း၊ အိမ္ရွင္ေကာင္း၊ မိတ္ေဆြေကာင္း၊ နိုုင္ငံတကာေကာင္းေတြနဲ႔ေတြ႔ၿပီး အခုုလိုုမ်ိဳး နိုုင္ငံျခားေရာက္ အလုုပ္သမားအခြင္႔အေရးေတြရ၊ တခ်ိဳ႔ဆိုု ထိုုင္းထဲမွာေတာင္နိုုင္ငံသားေတြျဖစ္၊ ကိုုယ္ခ်င္းစာစရာေတြအမ်ားၾကီးပါ။ ကၽြန္ေတာ္တိုု႔ ၈၈ ေရာက္စကဆိုု ထိုုင္းေတြက ျမန္မာလိုု႔ေျဖမိလိုုက္တာနဲ႔ အတိတ္သမိုုင္းေၾကာင္႔တံေတြးေထြးခံရေသး၊ ေအာင္ေဇယ်လိုု႔နာမည္ရင္းကိုု ေျပာမိတာနဲ႔ အထိုုးခံရေသး၊ ဒါေပမယ႔္ အခုုဆိုုရင္ ျမန္မာအလုုပ္သမားေတြ ကၽြန္ျပဳခံရတယ္ဘဲေျပာေျပာ အသက္ရွင္သန္ပိုုင္ခြင္႔၊ အလုုပ္ကိုု တရားဝင္လုုပ္ပိုုင္ခြင္႔၊ ကေလးေတြ ေက်ာင္းတက္ပိုုင္ခြင္႔၊ ဘတ္ ၃၀ နဲ႔ ေဆးကုုပိုုင္ခြင္႔ …ဒါေတြရတယ္ေလ။ ထိုုင္းေတြ ငါတိုု႔နိုုင္ငံကိုု ျမန္မာေတြအုုပ္စီးသြားလိမ္႔မယ္၊ လူဦးေရေပါက္ကြဲမႈၾကီးနဲ႔ ငါတိုု႔ခံရလိမ္႔မယ္လိုု႔မေျပာပါဘူး။
နိုုင္ငံေရးပိုုင္းဆိုုင္ရာကိစၥ
ရိုုဟင္ဂ်ာေတြကလဲ ဘဂၤါလီမဟုုတ္ဘူးေျပာတယ္။ ဘဂၤလာေဒ႔ဂ်္ကလဲ သူတိုု႔နိုုင္ငံကမဟုုတ္ဘူး၊ ျမန္မာျပည္ကလဲ က်ဳးေက်ာ္သူေတြတဲ႔၊ ေျပာတယ္။ ကၽြန္ေတာ႔တစ္ေယာက္အျမင္အရေတာ႔ သမိုုင္းေၾကာင္းအရ ျငင္းၾကခုုန္ၾက တာေကာင္းတယ္။ အျဖစ္မွန္စီစစ္တာေကာင္းတယ္။ ဒါေပမယ္႔ သူ႔လူမ်ိဳးသူဘာဘဲေခၚေခၚ၊ ဘာ ဘာသာစကားဘဲေျပာေျပာ သူတိုု႔ရဲ႕ ျပ႒ာန္းခြင္႔ကိစၥလိုု႔ဘဲျမင္တယ္။ ဒါေပမယ္႔ အဓိကအျငင္းပြားခ်င္ေနၾကတာအဲဒါမဟုုတ္ဘူးလိုု႔ဘဲ ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္။ အဲဒါကိုုဘဲတည္႔ရွင္းသင္႔တယ္။ ကၽြန္ေတာ႔္ နိုုင္ငံေရးအျမင္အရေတာ႔ အဲဒီရခိုုင္ေဒသမွာရွိတဲ႔ ရိုုဟင္ဂ်ာ သိုု႔မဟုုတ္ ဘဂၤါလီေတြဟာ
႒ာေနတိုုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးတရပ္အေနနဲ႔ ျပည္နယ္ရယူပိုုင္ခြင္႔မရွိသင္႔ေပမယ္႔ နိုုင္ငံသားေတာ႔ျဖစ္ခြင္႔ရွိသင္႔တယ္ ဆိုုတာပါဘဲ။ လြန္ခဲ႔တဲ႔ နွစ္ေပါင္း ၃၀၀ ေက်ာ္၊ ၁၀၀၀ ေက်ာ္ေလာက္ကတည္းက ေနခဲ႔ဘူးခ်င္လဲေနခဲ႔ဘူးမယ္။ ဘုုရင္လဲျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ခဲ႔ဘူးမယ္။ ဒါေပမယ္႔ ျပည္နယ္အဆင္႔ေတာင္းတဲ႔ အဆင္႔ကိုု မၾကိဳးပမ္းဘဲ နိုုင္ငံသားအခြင္႔အေရးကိုု တန္းတူရည္တူရတဲ႔ နိုုင္ငံသားအဆင္႔မွာဘဲ ေနသင္႔တယ္လိုု႔ထင္ပါတယ္။ (အဲဒီအေၾကာင္းကိုု မတရားဘူးလိုု႔ထင္နိုုင္တဲ႔သူေတြလဲ ရွိနိုုင္ပါတယ္။ ေနာက္မ်ားမွ သီးသန္႔ေဆြးေႏြးပါ႔မယ္။)
နိဂံုုး - အတူေနထိုုင္ခြင္႔၊ အတူေမ်ွာ္လင္႔ခြင္႔
အထက္ပါတင္ျပမႈမ်ားဟာ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႔ပုုဂၢိဳလ္ေရးနိုုင္ငံေရးရပ္တည္ခ်က္မ်ားျဖစ္ပါတယ္။ လူသားခ်င္း မခြဲျခားဘဲ အသက္ရွင္သန္ခြင္႔ေပးရမယ္။ ခ်ိဳးေဖာက္ေနတာေတြ႕ရင္လဲေျပာရမယ္။ ဖိနွိပ္ခံရသူဘက္၊ မတရားမႈကိုု ခံေနရတဲ႔ဘက္မွာ ပိုုရပ္တည္ေပးရမယ္။
နိုုင္ငံသားျဖစ္ခ်င္သူေတြကိုုစီစစ္ၿပီး သေဘာထားေကာင္းေကာင္းနဲ႔ မခြဲမျခားလက္ခံေပးပါ။ တရားမ်ွတတဲ႔ျဖစ္စဥ္နဲ႔လုုပ္ပါ။ ေဒၚစုုအစိုုးရလက္ခံထားတဲ႔ ကိုုဖီအာနန္ေကာ္မရွင္ရဲ႕ အၾကံျပဳခ်က္ေတြလဲ လမ္းစရွိထားၿပီးၿပီ။ နိုုင္ငံသားမျဖစ္နိုုင္သူေတြကိုုလဲ အခ်ိန္ကန္႔သတ္ခ်က္နဲ႔ ဒုုကၡသည္အျဖစ္ေပးေနၿပီး အျခားတိုုင္းျပည္မွာ ဆက္လက္ရွင္သန္ခြင္႔ျပဳပါ။ ကိုုယ္႔တိုုင္းျပည္ကလူေတြ၊ တိုုင္းရင္းသားေတြလဲ ဒီလိုုၾကံဳခဲ႕ရတယ္ဆိုုတာ ျပန္လည္အမွတ္ရၾကလိမ္႔မယ္လိုု႔ထင္ပါတယ္။
ရိုုဟင္ဂ်ာေတြကိုု ျပည္နယ္ေပးဘိုု႔ကိစၥေတာ႔မျဖစ္နိုုင္ဘူးဆိုုတာ ကၽြန္ေတာ္လဲ လက္ခံတယ္။ ဒါေပမယ္႔ သူတိုု႔နာမည္ကိုု သူတိုု႔ဆႏၵအတိုုင္း ေခၚတာကိုုလက္ခံေပးနိုုင္ရမယ္လိုု႔ေတာ႔ထင္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တိုု႔ေတြအားလံုုးအတြက္ လူ႔အခြင္႔အေရးအရ သာတူညီမ်ွျဖစ္ဘိုု႔ပဓါန အက်ဆံုုး ဆိုုတာနဲ႔ အတူတူခ်စ္ခင္ရင္းနီွးစြာ ေနထိုုင္နိုုင္ေအာင္ၾကိဳးစားဘိုု႔ပါဘဲ။
အခုု ကမၻာ႔အလည္မွာ ေဒၚစုုေရာ၊ ျမန္မာျပည္ေရာ ကၽြန္ေတာ္တိုု႔အားလံုုး ဂုုဏ္သိကၡာက်ဆင္းေနတာအားလံုုးအသိပါ။ ခင္ဗ်ားတိုု႔က အစြန္းေရာက္အၾကမ္းဖက္မႈကိုုဆန္႔က်င္တယ္ေျပာတယ္၊ တျပိဳင္နက္တည္းမွာ နိုုင္ငံတကာလိမ္ညာေနတယ္၊ ျပည္တြင္းေရးကိုု ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္တယ္၊ ဘဂၤါလီေတြကိုုက်ဳးေက်ာ္သူဆိုုၿပီးလက္မခံဘူး၊ တပ္မေတာ္က စစ္ဆင္ေရးလုုပ္တာကိုုေထာက္ခံတယ္၊ ေဒၚစုုနဲ႔ အတူရပ္တည္တယ္ဆုုိတာေတြနဲ႔တုုန္႔ျပန္ၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က အစြန္းေရာက္အၾကမ္းဖက္မႈကိုု ဆန္႔က်င္တယ္။ ရိုုဟင္ဂ်ာ သိုု႔မဟုုတ္ ဘဂါၤလီ ေတြအေပၚမွာ စစ္တပ္က လူ႔အခြင္႔အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈေတြ လုုပ္ေနတာကိုု ေထာက္ျပရင္း ရပ္တန္႔ဘိုု႔ေတာင္းဆိုုတယ္။ ကိုုဖီအာနန္ေကာ္မရွင္ရဲ႕ အၾကံျပဳခ်က္ေတြ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ အစိုုးရက အျမန္ဆံုုး အေကာင္အထည္ေဖၚမယ္ဆိုုတာကိုုေထာက္ခံတယ္။
အစြန္းေရာက္အၾကမ္းဖက္မႈေတြကိုု မုုန္းတီးမႈေတြနဲ႔ ေျဖရွင္းရင္ေတာ႔ အၾကမ္းဖက္မႈသံသရာစက္ဝန္းထဲမွာ ခ်ာလပါတ္လည္ေနမယ္႔အျပင္ အစြန္းေရာက္အၾကမ္းဖက္မႈကိုု ေျဖရွင္းနိုုင္ဘိုု႔ ကၽြန္ေတာ္တိုု႔နိုုင္ငံက အဆင္သင္႔မျဖစ္ေနေသးတဲ႔အျပင္ တိုုင္းျပည္ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအလုုပ္ေတြအတြက္လဲ အမ်ားၾကီးေနွာင္႔ေနွးသြားကုုန္လိမ္႔မယ္။ အသားအေရာင္၊ ကိုုးကြယ္ရာ၊ လိင္၊ လူမ်ိဳး၊ မခြဲျခားဘဲ ကိုုယ္ခ်င္းစာနာစိတ္ထားၿပီး ေလာကပါလတရားျပည္႔စံုုတဲ႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြင္း အတူေနထိုုင္ခြင္႔ကိုုဘဲ ေမ်ွာ္႔လင္႔ၾကိဳးစားခ်င္တာပါ။