ေယာဆရာေတာ္ႀကီးက
အေမေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေဟာၾကားခဲ့သည့္ အဆုံးအမ တရားေတာ္
"တစ္ေယာက္တည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ေနနည္း"၊
"အမ်ားနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ေနနည္း" လို႔ႏွစ္နည္းရွိတယ္။ တစ္ေယာက္တည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ ေနတတ္မွ အမ်ားနဲ႔လည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ ေနတတ္တယ္။
ကိုယ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ ေနတတ္မွ သူမ်ားကိုလည္းၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္တယ္။
တစ္ေယာက္တည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ ေနနည္းက"သတိ"ပါ။ သတိ အၿမဲထားေနတာပါ။
အမ်ားနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ေနနည္းအတိုခ်ဳပ္က
"ခႏၲီနဲ႔ ေမတၱာ"ပါ။
ဘ၀ထဲက ဓမၼလုပ္ငန္း အခ်ဳပ္က သစၥာေလးပါး အမွန္တရားပါ။
ပါဠိလို "ဒုကၡ၊ သမုဒယ၊နိေရာဓ၊ မဂၢ" ျမန္မာလို အတိုခ်ဳပ္ေခၚရင္
"ပိတာ၊ ၿငိတာ၊ အိတာ၊ သိတာ"ပါ။
ဒုကၡဆင္းရဲဆိုတာ သူ႕ကိုႏိုင္တဲ့ ဉာဏ္မေပၚေသးသမွ် ကိုယ့္အေပၚ ပိေနတာပါ။
သမုဒယေလာဘက ဒုကၡခႏၶာအေပၚ ျဖဳတ္ရ၊ ဖယ္ရ ခက္လွေအာင္ ၿငိေနပါတယ္။
မသိလို႔ ၿငိတယ္။ၿငိလို႔ ပိတယ္။
မသိႀကီးေလ အၿငိႀကီးေလ၊
အၿငိႀကီးေလ အပိႀကီးေလပါ။
နိေရာဓကအပိနဲ႔အၿငိ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းတာ၊
ေအးခ်မ္းတဲ့ နိဗၺာန္ပါ။ အိေပါ႔။
နိဗၺာန္မရေသးခင္ဘ၀ထဲမွာလည္း ၿငိတဲ့
ကိေလသာအပူကို ဖယ္ႏိုင္ရင္ ပိတဲ့ဒုကၡ ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ရင္ေအးခ်မ္းတဲ့ 'အိ' အေကာင္းကို ရႏိုင္တယ္။
ျငိတာကို ဖယ္ႏိုင္တဲ့အား၊
ပိတာကို ေလွ်ာ့ခ်ေပးႏိုင္တဲ့ အားပဲ လိုပါတယ္။
မဂၢဆိုတာ ဒုကၡကိေလသာ အပိ အၿငိ အဆိုး ဒီဘက္ကမ္းကေန နိေရာဓ 'အိ' အေကာင္း
ဟိုဘက္ကမ္းကို ကူးဖို႔ တံတားခင္း ေပးတာပါ။
မဂၢင္ ၈ ပါး ရွိပါတယ္။ မဂၢင္ ၈ပါးကို ခ်ံဳးလိုက္ရင္ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာသိကၡာ သံုးပါး၊
ဘ၀ထဲက ဓမၼစည္းကမ္းသံုးခ်က္ပါ။
အရာရာ စည္းကမ္းရွိတာ၊
တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းတာ၊ ရင့္က်က္တာပါ။
ဣေျႏၵရရ၊သိကၡာရွိရွိ ေျပာဆိုေနထိုင္တာပါ။ အသက္ႀကီးတိုင္း ဂုဏ္ျမင့္ေအာင္ ျမွင့္ေပးတာပါ။
သိကၡာဟာ အာဏာထက္ အရာေရာက္တယ္။ လူ႕အလုပ္အားလံုး သိကၡာ သံုးပါး၊ စည္းကမ္း
သံုးခ်က္အတိုင္းသာ လုပ္ႏိုင္ရင္ အရာရာ ေအာင္ျမင္ တိုးတက္ပါတယ္။
သီလသိကၡာကကိုယ္ႏႈတ္နဲ႔ က်ဴ းလြန္ေဖာက္ျပန္ ေသာင္းက်န္းတဲ့ ကိေလသာ အၾကမ္းစားကို
ထိန္းခ်ဳပ္ဖယ္ရွားေပးတာ။
သမာဓိသိကၡာက စိတ္ထဲမွာ ထၾကြေသာင္းက်န္း လႈပ္ရွားေနတဲ့ကိေလသာအလတ္စားကို ထိန္းခ်ဳပ္ဖယ္ရွား ပစ္တာ။
ပညာသိကၡာက စိတ္ထဲမွာအျမစ္တြယ္ေနတဲ့ အေၾကာင္းဆံုရင္ အခ်ိန္မေရြး ေပၚလာႏိုင္တဲ့ ကိေလသာအႏုစားကိုဖယ္ရွားပစ္ေနတာ ျဖစ္လို႔ အဆိုး ကင္းလြတ္ေၾကာင္းလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
မဂၢင္ ၈ ပါး၊ (သိကၡာ ၃ ပါး) ကို ထပ္ခ်ံဳးလိုက္ရင္
သတိ တစ္လံုးပဲက်န္တယ္။
သတိဟာျငိတာကိုလည္း ဖယ္ရွားေပးႏိုင္တယ္။ ပိတာကိုလည္း ေလွ်ာ့ခ်ေပးႏိုင္တယ္။
ေအးခ်မ္းတဲ့ အိ- ခ်မ္းသာကိုလည္း အရယူေပးႏိုင္တယ္။ အရွိန္အ၀ါ အႀကီးဆံုးတရားပါ။
က်န္တဲ့မဂၢင္ ၇ ပါးတရားေတြ အေကာင္းဂုဏ္ တက္ေနတာဟာ အဓိက "သတိ"ပါ၀င္ယွဥ္တြဲေနလို႔ပါ။ ဘယ္တရားမဆို "သတိ"ပါမွ အေကာင္းျပည့္စံု ႏိုင္ပါတယ္။
*သတိဆိုတာ -
၁။ကိုယ္လုပ္လိုတဲ့ အာ႐ံုကို ေပၚေအာင္ ေဖာ္ေပးတယ္။
၂။ေပၚလာတဲ့အာ႐ံုနဲ႔ စိတ္ကို ကိေလသာအပူ ၾကားမခိုႏိုင္ေအာင္ ကပ္ေပးတယ္။
၃။အခ်ိန္၊ အႀကိမ္၊ လုပ္ငန္း ပမာဏအားျဖင့္ သတ္မွတ္ထားတဲ့ အခ်ိန္အတြင္းမွာ
အဲဒီအာ႐ံုမေပ်ာက္ရေအာင္ ထိန္းေပးတယ္။
၄။အလုပ္တစ္ခု လုပ္ေနတုန္း အျခားအာ႐ံုတစ္ခုခု ၾကားျဖတ္ ၀င္မလာရေအာင္
ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေပးတယ္။
၅။အလုပ္တစ္ခု လုပ္ေနတုန္း ေရွ႕အသိနဲ႔ ေနာက္အသိ၊ အသိခ်င္းစပ္ေပးတယ္။
စိတ္ေပါက္ကို ဖာေပးတယ္။
စိတ္စုတ္ကို ခ်ဳပ္ေပးတယ္။
စိတ္ကို အာ႐ံုေပး လံုေနေအာင္ထိန္းေပးတယ္။
၆။လုပ္ေနဆဲ အလုပ္အားလံုး အေရးအႀကီးဆံုးလို႔ သတ္မွတ္ေပးတယ္။ စူးစိုက္ေပးတယ္။
အေရးတႀကီး စူးစိုက္လုပ္ရင္ အလုပ္အားလံုး တရားအလုပ္ခ်ည္းပဲ။
သတိဟာအခ်ိန္တိုင္းကို ကိုယ္ပိုင္ အခ်ိန္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးတဲ့ အခ်ိန္ထိန္း ကိရိယာပါ။
အာ႐ံုတိုင္းကို ကိုယ္ပိုင္ ကုသိုလ္အာ႐ံုျဖစ္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးႏိုင္တဲ့အာ႐ံုထိန္း ကိရိယာပါ။
စိတ္တိုင္းကို ကိုယ္ပိုင္ ကုသိုလ္စိတ္ျဖစ္ေအာင္
ဖန္တီးႏိုင္တဲ့ စိတ္ထိန္း ကိရိယာပါ။
ပစၥဳပၸန္ေရာက္ေနဆဲ အခ်ိန္တိုင္းကိုတန္ဖိုးထားတယ္။ ပစၥဳပၸန္လုပ္ေနဆဲ အလုပ္တိုင္းကို ေလးစားတယ္ဆိုရင္ တစ္ေယာက္တည္းျငိမ္းခ်မ္းေအာင္ ေနတာပါပဲ။ လူ႕ဘ၀မွာ တစ္ေယာက္တည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ေနတတ္ၿပီဆိုရင္အမ်ားနဲ႔လည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ ေနတတ္ပါၿပီ။
{ ၁၃၇၇ ခုႏွစ္၊ တေပါင္းလဆန္း ၁၃ ရက္၊ တနလၤာေန႔ ေနျပည္ေတာ္ရွိ ေရႊနန္းေတာ္
ဟိုတယ္္၌ တိပိဋက ေယာဆရာေတာ္ သီတင္းသံုးေနရာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဂာ
ဖူးေျမာ္လိုေၾကာင္း ႀကိဳတင္ခြင့္ေတာင္း အသိေပးၿပီး လာေရာက္ နာယူေတာ္မူေသာ
တရားေတာ္မွ ေကာက္ႏုတ္ေရးသား ပူေဇာ္ပါသည္
အရွင္ပညာသာရ သံသရာခရီးသည္
၁-၂-၂၀၁၇ (ဗုဒၶဟူးေန႔)
Ashin kalyarna
"အမ်ားနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ေနနည္း" လို႔ႏွစ္နည္းရွိတယ္။ တစ္ေယာက္တည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ ေနတတ္မွ အမ်ားနဲ႔လည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ ေနတတ္တယ္။
ကိုယ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ ေနတတ္မွ သူမ်ားကိုလည္းၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္တယ္။
တစ္ေယာက္တည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ ေနနည္းက"သတိ"ပါ။ သတိ အၿမဲထားေနတာပါ။
အမ်ားနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ေနနည္းအတိုခ်ဳပ္က
"ခႏၲီနဲ႔ ေမတၱာ"ပါ။
ဘ၀ထဲက ဓမၼလုပ္ငန္း အခ်ဳပ္က သစၥာေလးပါး အမွန္တရားပါ။
ပါဠိလို "ဒုကၡ၊ သမုဒယ၊နိေရာဓ၊ မဂၢ" ျမန္မာလို အတိုခ်ဳပ္ေခၚရင္
"ပိတာ၊ ၿငိတာ၊ အိတာ၊ သိတာ"ပါ။
ဒုကၡဆင္းရဲဆိုတာ သူ႕ကိုႏိုင္တဲ့ ဉာဏ္မေပၚေသးသမွ် ကိုယ့္အေပၚ ပိေနတာပါ။
သမုဒယေလာဘက ဒုကၡခႏၶာအေပၚ ျဖဳတ္ရ၊ ဖယ္ရ ခက္လွေအာင္ ၿငိေနပါတယ္။
မသိလို႔ ၿငိတယ္။ၿငိလို႔ ပိတယ္။
မသိႀကီးေလ အၿငိႀကီးေလ၊
အၿငိႀကီးေလ အပိႀကီးေလပါ။
နိေရာဓကအပိနဲ႔အၿငိ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းတာ၊
ေအးခ်မ္းတဲ့ နိဗၺာန္ပါ။ အိေပါ႔။
နိဗၺာန္မရေသးခင္ဘ၀ထဲမွာလည္း ၿငိတဲ့
ကိေလသာအပူကို ဖယ္ႏိုင္ရင္ ပိတဲ့ဒုကၡ ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ရင္ေအးခ်မ္းတဲ့ 'အိ' အေကာင္းကို ရႏိုင္တယ္။
ျငိတာကို ဖယ္ႏိုင္တဲ့အား၊
ပိတာကို ေလွ်ာ့ခ်ေပးႏိုင္တဲ့ အားပဲ လိုပါတယ္။
မဂၢဆိုတာ ဒုကၡကိေလသာ အပိ အၿငိ အဆိုး ဒီဘက္ကမ္းကေန နိေရာဓ 'အိ' အေကာင္း
ဟိုဘက္ကမ္းကို ကူးဖို႔ တံတားခင္း ေပးတာပါ။
မဂၢင္ ၈ ပါး ရွိပါတယ္။ မဂၢင္ ၈ပါးကို ခ်ံဳးလိုက္ရင္ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာသိကၡာ သံုးပါး၊
ဘ၀ထဲက ဓမၼစည္းကမ္းသံုးခ်က္ပါ။
အရာရာ စည္းကမ္းရွိတာ၊
တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းတာ၊ ရင့္က်က္တာပါ။
ဣေျႏၵရရ၊သိကၡာရွိရွိ ေျပာဆိုေနထိုင္တာပါ။ အသက္ႀကီးတိုင္း ဂုဏ္ျမင့္ေအာင္ ျမွင့္ေပးတာပါ။
သိကၡာဟာ အာဏာထက္ အရာေရာက္တယ္။ လူ႕အလုပ္အားလံုး သိကၡာ သံုးပါး၊ စည္းကမ္း
သံုးခ်က္အတိုင္းသာ လုပ္ႏိုင္ရင္ အရာရာ ေအာင္ျမင္ တိုးတက္ပါတယ္။
သီလသိကၡာကကိုယ္ႏႈတ္နဲ႔ က်ဴ းလြန္ေဖာက္ျပန္ ေသာင္းက်န္းတဲ့ ကိေလသာ အၾကမ္းစားကို
ထိန္းခ်ဳပ္ဖယ္ရွားေပးတာ။
သမာဓိသိကၡာက စိတ္ထဲမွာ ထၾကြေသာင္းက်န္း လႈပ္ရွားေနတဲ့ကိေလသာအလတ္စားကို ထိန္းခ်ဳပ္ဖယ္ရွား ပစ္တာ။
ပညာသိကၡာက စိတ္ထဲမွာအျမစ္တြယ္ေနတဲ့ အေၾကာင္းဆံုရင္ အခ်ိန္မေရြး ေပၚလာႏိုင္တဲ့ ကိေလသာအႏုစားကိုဖယ္ရွားပစ္ေနတာ ျဖစ္လို႔ အဆိုး ကင္းလြတ္ေၾကာင္းလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
မဂၢင္ ၈ ပါး၊ (သိကၡာ ၃ ပါး) ကို ထပ္ခ်ံဳးလိုက္ရင္
သတိ တစ္လံုးပဲက်န္တယ္။
သတိဟာျငိတာကိုလည္း ဖယ္ရွားေပးႏိုင္တယ္။ ပိတာကိုလည္း ေလွ်ာ့ခ်ေပးႏိုင္တယ္။
ေအးခ်မ္းတဲ့ အိ- ခ်မ္းသာကိုလည္း အရယူေပးႏိုင္တယ္။ အရွိန္အ၀ါ အႀကီးဆံုးတရားပါ။
က်န္တဲ့မဂၢင္ ၇ ပါးတရားေတြ အေကာင္းဂုဏ္ တက္ေနတာဟာ အဓိက "သတိ"ပါ၀င္ယွဥ္တြဲေနလို႔ပါ။ ဘယ္တရားမဆို "သတိ"ပါမွ အေကာင္းျပည့္စံု ႏိုင္ပါတယ္။
*သတိဆိုတာ -
၁။ကိုယ္လုပ္လိုတဲ့ အာ႐ံုကို ေပၚေအာင္ ေဖာ္ေပးတယ္။
၂။ေပၚလာတဲ့အာ႐ံုနဲ႔ စိတ္ကို ကိေလသာအပူ ၾကားမခိုႏိုင္ေအာင္ ကပ္ေပးတယ္။
၃။အခ်ိန္၊ အႀကိမ္၊ လုပ္ငန္း ပမာဏအားျဖင့္ သတ္မွတ္ထားတဲ့ အခ်ိန္အတြင္းမွာ
အဲဒီအာ႐ံုမေပ်ာက္ရေအာင္ ထိန္းေပးတယ္။
၄။အလုပ္တစ္ခု လုပ္ေနတုန္း အျခားအာ႐ံုတစ္ခုခု ၾကားျဖတ္ ၀င္မလာရေအာင္
ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေပးတယ္။
၅။အလုပ္တစ္ခု လုပ္ေနတုန္း ေရွ႕အသိနဲ႔ ေနာက္အသိ၊ အသိခ်င္းစပ္ေပးတယ္။
စိတ္ေပါက္ကို ဖာေပးတယ္။
စိတ္စုတ္ကို ခ်ဳပ္ေပးတယ္။
စိတ္ကို အာ႐ံုေပး လံုေနေအာင္ထိန္းေပးတယ္။
၆။လုပ္ေနဆဲ အလုပ္အားလံုး အေရးအႀကီးဆံုးလို႔ သတ္မွတ္ေပးတယ္။ စူးစိုက္ေပးတယ္။
အေရးတႀကီး စူးစိုက္လုပ္ရင္ အလုပ္အားလံုး တရားအလုပ္ခ်ည္းပဲ။
သတိဟာအခ်ိန္တိုင္းကို ကိုယ္ပိုင္ အခ်ိန္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးတဲ့ အခ်ိန္ထိန္း ကိရိယာပါ။
အာ႐ံုတိုင္းကို ကိုယ္ပိုင္ ကုသိုလ္အာ႐ံုျဖစ္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးႏိုင္တဲ့အာ႐ံုထိန္း ကိရိယာပါ။
စိတ္တိုင္းကို ကိုယ္ပိုင္ ကုသိုလ္စိတ္ျဖစ္ေအာင္
ဖန္တီးႏိုင္တဲ့ စိတ္ထိန္း ကိရိယာပါ။
ပစၥဳပၸန္ေရာက္ေနဆဲ အခ်ိန္တိုင္းကိုတန္ဖိုးထားတယ္။ ပစၥဳပၸန္လုပ္ေနဆဲ အလုပ္တိုင္းကို ေလးစားတယ္ဆိုရင္ တစ္ေယာက္တည္းျငိမ္းခ်မ္းေအာင္ ေနတာပါပဲ။ လူ႕ဘ၀မွာ တစ္ေယာက္တည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ေနတတ္ၿပီဆိုရင္အမ်ားနဲ႔လည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ ေနတတ္ပါၿပီ။
{ ၁၃၇၇ ခုႏွစ္၊ တေပါင္းလဆန္း ၁၃ ရက္၊ တနလၤာေန႔ ေနျပည္ေတာ္ရွိ ေရႊနန္းေတာ္
ဟိုတယ္္၌ တိပိဋက ေယာဆရာေတာ္ သီတင္းသံုးေနရာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဂာ
ဖူးေျမာ္လိုေၾကာင္း ႀကိဳတင္ခြင့္ေတာင္း အသိေပးၿပီး လာေရာက္ နာယူေတာ္မူေသာ
တရားေတာ္မွ ေကာက္ႏုတ္ေရးသား ပူေဇာ္ပါသည္
အရွင္ပညာသာရ သံသရာခရီးသည္
၁-၂-၂၀၁၇ (ဗုဒၶဟူးေန႔)
Ashin kalyarna
No comments:
Post a Comment