က်ေနာ္ငယ္ဘဝ တခ်ဳိ႕ကို ယေန႔ကာလ၌ ျပန္သတိရ ေတြးေနမိသည္။ ထိုအထဲ တြင္
မ်ဳိးသန္းထြဋ္ (ေခၚ) မိုးသီးဇြန္ အေၾကာင္းလဲပါသည္။ က်ေနာ္တို႔ တရပ္ ကြက္ထဲ
ေနၾကသည္။ က်ေနာ္တို႔ဆိုရာ၌ ယေန႔ ျမန္ မာျပည္ စစ္အစိုးရမ်ား မုန္းတီး
ေၾကာက္ရြံ႕၊ ေထာင္ ၆၅ ႏွစ္ ခ်ထားခဲ့ေသာ အမည္ရင္း “ေပၚဦး ထြန္း” (ေခၚ)
ကိုမင္းကိုႏုိင္ တေယာက္လည္း ပါေသးသလို၊ ၁၉၈၈ ရွစ္ေလးလံုး အေရး
ေတာ္ ပံုႀကီးအၿပီး ဗမာျပည္ လူငယ္ေက်ာင္းသားထုတရအထူးသျဖင့္ ကိုမိုးသီးဇြန္ႏွင့္ ကိုသက္ထြန္း မွာ ငယ္ေပါင္းသူငယ္ခ်င္း အတြဲမ်ား ျဖစ္သည္။ က်ေနာ္ကလည္း က်ေနာ့္ အေပါင္းအသင္းမ်ားႏွင့္ သတ္သတ္၊ ကိုမင္းကိုႏုိင္ကလည္း သူ႔ခင္ရာမင္ရာ သူငယ္ခ်င္းေတြႏွင့္ ေပ်ာ္ေမြ႔ရာ၊ ထို႔အတူ ကိုမိုးသီးဇြန္ႏွင့္ ကိုသက္ထြန္း ႏွစ္ဦးကလည္း သူတို႔ အာ႐ံုႏွင့္ သူတို႔၊ ေသခ်ာသည္မွာ သူတို႔ ႏွစ္ဦးသည္ ၁၉၈၈ မတိုင္ ခင္ ၈၅ – ၈၆ ကာလမ်ားကတည္းက ဗမာျပည္ေက်ာင္း သားအေရး၊ ႏိုင္ငံေရးမ်ားကို စိတ္ဝင္စား၊ ထက္သန္ဝင္စားေန ၾကၿပီ ျဖစ္ၿပီး၊ တစံုတရာ ဗမာျပည္ႏုိင္ငံေရး၊ ေက်ာင္းသားေရးႏွင့္ သမုိင္းဆုိင္ရာ စာအုပ္စာေပမ်ား ကို ေလ့လာဖတ္ ႐ႈ ျမည္း စမ္းေန ခဲ့ၾကၿပီး ျဖစ္သည္။
အမွတ္တရ တခုမွာ က်ေနာ္တို႔ ရပ္ကြက္ထဲတြင္ ေဂၚရခ်ဳိ (ေခၚ) ေဂၚရခါး အရက္ခ်က္လုပ္ေရာင္း စားၾကေသာ
ဒါသည္ပင္ အထူးသျဖင့္ ကမာၻ႔ေက်ာ္ ဗမာျပည္ ရွစ္ေလးလံုး အေရးေတာ္ပံုႀကီးအတြင္း ဗမာျပည္ေက်ာင္း သား လူငယ္ထု တရပ္လံုးႏွင့္ ေနာက္ပိုင္း ရာဇဝင္တြင္မည့္ ဗမာျပည္ေက်ာင္းသား သူပုန္တပ္ဖြဲ႔၏ အေရး ပါေသာ ေခါင္းေဆာင္တဦး ျဖစ္ လာခဲ့သည့္ မုိးသီးဇြန္ (ေခၚ) မလိုသူ လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္ အင္အားစု တခ်ဳိ႕တို႔မွ စြပ္စြဲတံဆိပ္ကပ္ခဲ့ေသာ “ႀကိဳးမဲ့ေလတံခြန္” ျဖစ္လာမည့္ မ်ဳိးသန္းထြဋ္ ပဲ ျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္ လူရင္း (သို႔) ပုဂၢိဳလ္ေရး (ဝါ) သမိုင္းျဖတ္သန္းမႈမ်ားအရ က်ေနာ့္တဦးခ်င္း အျမင္သေဘာထားမွာ မိုးသီးဇြန္ သည္ “ႀကိဳးမဲ့ေလတံခြန္” တစင္းမဟုတ္၊ လံုးဝမဟုတ္၊ သူ႔သမိုင္း၊ သူ႔ေက်ာင္းသား အေရး၊ ႏိုင္ ငံေရး အေတြးအေခၚခံ ယူခ်က္မ်ားျဖင့္ သူ႔ ရစ္ဘီးလံုး၊ ဖိႏွိပ္ခံ ဗမာျပည္သူတို႔အတြက္ ဒီမိုကေရစီဟူေသာ ႀကိဳးတေခ်ာင္းျဖင့္ သူ႔ရည္ရြယ္ခ်က္ အိပ္မက္ရာ အနာဂတ္တခုဆီသို႔ အျမင့္ပ်ံေလတံခြန္တစင္းအျဖစ
သူသည္ ဗမာျပည္စစ္သံုးစစ္ ဒုကၡဘံုေအာက္မွ လြတ္ေျမာက္ေရးအခန္းက႑တြင္ ဗကသမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ၿပီးေတာ့ “လူ႔ေဘာင္သစ္ ပါတီ” ေနာက္ ပိုမိုခက္ခဲၾကမ္းတမ္း ဂႏၳဝင္ေျမာက္ “ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္” သူပုန္ဘဝသမုိင္းမ်ားကို ဆက္တုိက္ေရးသားခဲ့ရင္း၊ ယခုတုိင္ လူပုဂၢိဳလ္အက်ဳိးစီးပြားကို
ယေန႔ နယ္စပ္ေဒသတေနရာ၌ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ က်ေနာ္ႏွင့္ ျပန္လည္ေတြ႔ဆံုခ်ိန္၌ ဗမာျပည္ ေစာေမာင္၊ သန္းေရႊ၊ ေမာင္ ေအး စစ္အစိုးရတို႔ လံုးဝဖမ္းဆီးမရ၊ နရသိမ္အက်ဥ္းေထာင္ေတြထဲ ႏွိပ္ကြပ္မရသည့္ ပုဂၢိဳလ္ႏွစ္ဦးရွိသည္ဟု သူဟာ ေနာက္သလိုလို အတည္လိုလိုႏွင့္ ေျပာခဲ့၏။ တဦးဟာ ႏိုင္ငံေက်ာ္ “သာမည ဆရာေတာ္ ဘုရာႀကီး” ျဖစ္ၿပီး က်န္တဦး ဟာ “မိုးသီးဇြန္” ပဲဟု ေျပာသည္။ က်ေနာ္ မျငင္းခဲ့ပါ။ ေသ ခ်ာသည္မွာ သူ (သို႔မဟုတ္) မုိးသီးဇြန္ သည္၊ မည္သည့္ အာဏာရွင္မ်ား (ဝါ) ဗမာျပည္ စစ္အစိုးရ အဆက္ ဆက္မွ လံုးဝဖမ္းဆီး ႏွိပ္ကြပ္လို႔ ရမည္မဟုတ္သည့္ အျမင့္ပ်ံေလဆန္ ခြပ္ေဒါင္းတေကာင္ ပဲ ျဖစ္ေနပါလိမ့္ မည္။ ခံစားေဝဖန္ ၾကည့္ၾကပါကုန္။
ကိုဆက္
No comments:
Post a Comment