Tuesday, September 28, 2010

ဒုကၡသည္စခန္းမွ မိသားစု၀င္တခ်ဳိ႕ ဂ်ပန္ေရာက္ၿပီ

    ဂ်ပန္အစိုးရႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာေရႊ႕ေျပာင္းေနထိုင္ေရးအဖြဲ႔ (IOM)တို႔၏ စီစဥ္ေဆာင္႐ြက္ေပးမႈျဖင့္ တတိယႏိုင္ငံ(ဂ်ပန္)တြင္ အေျခခ်ေနထိုင္ခြင့္ရေသာ ထိုင္း-ျမန္မာ နယ္စပ္ဒုကၡသည္စခန္းမွ မိသားစု ၅ စု (လူဦးေရစုစုေပါင္း ၂၇ ဦး) အနက္ အိမ္ေထာင္စု ၃ စု (လူဦးေရ ၁၈ ဦးသာ)ဂ်ပန္ႏိုင္ငံသို႔ ပထမဦးဆံုး အသုတ္အေနျဖင့္ ယေန႔နံနက္ ၇:၁၀ မိနစ္တြင္ JAL ေလေၾကာင္းလိုင္းျဖင္႔ ေရာက္ရွိလာၿပီ္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရသည္။ 

     ဂ်ပန္ႏိုင္ငံသို႔လာေရာက္အေျခခ်ေနထိုင္ခြင့္ရွိေသာ ကရင္မိသားစုမ်ား (ဓါတ္ပံု-မ်ဳိးျမင့္ေဆြ) 

   မူလအစီအစဥ္အရ မိသားစု ၅ စုစလံုး လာေရာက္ဖို႔စီစဥ္ထားေသာ္လည္း၊ မိသားစု ၂ စုမွာ ေနထိုင္မေကာင္းျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ တပါတည္းလိုက္ပါလာႏိုင္ျခင္းမရွိပဲ က်န္ရွိခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သြားေရာက္ႀကိဳဆိုေရးအဖဲြ႔တြင္ ပါ၀င္သူတစ္ဦးျဖစ္သည့္ ကိုမ်ဳိးျမင့္ေဆြ၏ ေျပာျပခ်က္အရသိရွိရသည္။ 

ဂ်ပန္ႏိုင္ငံသို႔ လာေရာက္အေျခခ်ေနထိုင္ခြင့္ရွိေသာ ကရင္မိသားစုမ်ား(ဓါတ္ပံု-မ်ဳိးျမင့္ေဆြ)  

   ဂ်ပန္သို႔လာေရာက္အေျခခ်မည့္သူမ်ားမွာ မယ္လဒုကၡသည္စခန္းမွ ကရင္မိသားစုမ်ားျဖစ္ၿပီး၊ အဆိုပါမိသားစုမ်ားကို ဂ်ပန္အစိုးရပိုင္းမွ တာ၀န္ရွိသူမ်ားကလည္း ႀကိဳဆိုၾကၿပီး ႀကိဳဆိုေရးအဖဲြ႔ တာ၀န္ခံမ်ားစီစဥ္ထားသည့္ေနရာတြင္ ေနထုိင္ၾကမည္ျဖစ္သည္။ အေျခခ်ေနထိုင္ခြင့္ရသည့္ ကရင္ဒုကၡသည္မိသားစုမ်ား၏ စား၀တ္ေနေရးအတြက္ ဂ်ပန္အစိုးရမွ (၆) လသာ တာ၀န္ယူမည္ျဖစ္ၿပီး သတ္မွတ္ကာလာေက်ာ္သြားပါက မိမိအစီအစဥ္ျဖင့္ဂ်ပန္တြင္ ရပ္တည္သြားၾကရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိ ရသည္။
 ကရင္ဒုကၡသည္ မိသား၀င္ေတြနဲ႕ကိုမ်ဳိးျမင့္ေဆြ(အက်ၤီပန္းေရာင္ႏွင့္အိတ္ကိုင္ထားသူ)

မုိးေသာက္ၾကယ္စာၾကည္႔တုိက္မွ ထုတ္ျပန္သည္႔ သတင္းအား ျပန္ပြားျခင္းျဖစ္သည္။
Read more...
>>  Posted by ကမာနီလာ at 7:31 PM |  add a comment  |  send email  |

http://arzarni.blogspot.com/

http://www.moethaukkye.co.cc/

http://kamarnilar.blogspot.com/    တုိ႕တြင္ ဖတ္ႏုိင္သည္

ျမန္မာစစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား ကုလညီလာခံထဲကို ျမန္မာ၀တ္စုံနဲ႔ ခ်ီတက္  

Tuesday, September 28, 2010
ျမန္မာစစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား ကုလညီလာခံထဲကို ျမန္မာ၀တ္စုံနဲ႔ ခ်ီတက္
ဓာတ္ပုံသတင္း
စက္တင္ဘာ ၂၉၊ ၂၀၁၀
နအဖ စစ္အစိုးရ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို စက္တင္ဘာလ ၂၈ ရက္ေန႔က နယူးေယာက္မွာ က်င္းပေနတဲ့ ၆၅ ႀကိမ္ေျမာက္ ကုလသမဂၢအေထြေထြညီလာခံမွာ ေတြ႔ရစဥ္။
နယူးေယာက္မွာ က်င္းပေနတဲ့ ၆၅ ႀကိမ္ေျမာက္ ကုလသမဂၢ အေထြေထြညီလာခံမွာ စကားေျပာေနတဲ့ နအဖ စစ္အစိုးရရဲ႕ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီး ဦးဉာဏ္ဝင္း တျဖစ္လဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဉာဏ္ဝင္း
 
ဦးဉာဏ္ဝင္း အပါအဝင္ နအဖ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားဟာ သူတို႔စိတ္ႀကိဳက္ ေရးဆြဲထားတဲ့ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုကို အတည္ျပဳႏိုင္ဖို႔ စစ္ယူနီေဖာင္းခၽြတ္ အရပ္ဝတ္လဲကာ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးသိန္းစိန္တျဖစ္လဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သိန္းစိန္ ေခါင္းေဆာင္တဲ့ ၾကံ႕ခိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးပါတီကိုဖြဲ႔ၿပီး လာမယ့္ ေအာက္တိုဘာမွာ က်င္းပမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ဖို႔အတြက္ နည္းလမ္းမ်ဳိးစံုနဲ႔ မဲဆြယ္စည္း႐ံုးေနၾကပါတယ္။ Photo : Getty Images, AP
 
 
လွ်ိဳ႕ဝွက္ႀကံစည္ထားခဲ့တဲ့ ပါတီ တခု     
 
             (၁)
၁၉၉၄-၉၅ ကာလေတြတုန္းက ရန္ကုန္စက္မႈတကၠသိုလ္၊ အတန္းတင္စာေမးပြဲနီးလာၿပီ ဆိုရင္၊  ရန္ကုန္စက္မႈတကၠသို္လ္ေက်ာင္းသားတခ်ိဳ႕ဟာ က်ေနာ္တို႔အတန္းထဲက အခန္းေဖာ္တေယာက္အိမ္ကို ေရာက္သြားေလ့ရိွတယ္။  ဒု သစ္ေတာဝန္ႀကီး ဦးေအာင္ဖုန္းရဲ႕သား စစ္တိုင္းေအာင္ ရဲ႕ အိမ္ပါ။  စက္မႈတကၠသိုလ္ေက်ာင္းကေန တည့္တည့္ဆင္းသြားၿပီး၊ ဘုရင္ေနာင္လမ္းမႀကီး အေနာက္ဘက္ၿခမ္းမွာ ဦးေအာင္ဖုန္းရဲ႕အိမ္ တည္ရိွတယ္။ ပညာေရးဝန္ႀကီး ဦးပန္းေအာင္ က ဦးေအာင္ဖုန္းနဲ႔နီးစပ္ခ်စ္ခင္သူဆိုေတာ့ ေက်ာင္းကေနႏႈတ္ထြက္ၿပီး ႏိုင္ငံၿခားကိုသြားခ်င္တဲ့ ပါေမာကၡေတြလည္း အလည္ေရာက္ေလ့ရိွတယ္။ အဲ့ဒီႏွစ္က ရန္ကုန္စက္မႈတကၠသိုလ္ အတန္းတင္စာေမးပြဲေမးခြန္းေတြကလည္း အဲ့ဒီေနရာကပဲ စေပါက္ေလ့ရိွတယ္။   ဦးေအာင္ဖုန္းရဲ႕အမ်ိဳးသမီး ေဒၚခင္စစ္ ဆိုတာ ရဲေဘာ္သံုးခ်ိပ္ဝင္ ဗိုလ္ဗလရဲ႕သမီး။ ဗိုလ္ဗလ က အိမ္မွာ ပါတီ က်င္းပတဲ့အခါတိုင္း “ ကဲ ဝန္ႀကီးေတြ အာဏာဘယ္ေတာ့ အပ္ႀကမွာလဲ။ ေရြးေကာက္ပြဲလုပ္ေပးၿပီး အာဏာအပ္ႀကအံုးေလ” လို႔ စကားနာထုိးေလ့ရိွတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဝန္ႀကီး ဦးေအာင္ဖုန္းဆိုတာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ညႊန္႔ရဲ႕အမာခံလူ။ ၁၉၈၈ အေရးေတာ္ပံုကာလမွာ ႏိုင္ငံရပ္ၿခားမွာ သံအမတ္အၿဖစ္တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနတယ္။ ( အီတလီႏိုင္ငံမွာ လို႔ထင္ပါတယ္)။ စစ္အာဏာမသိမ္းခင္တုန္းက ရာထူးၿပဳတ္ခဲ့ေပမဲ့ စက္တင္ဘာ အာဏာသိမ္းအၿပီးမွာေတာ့ ဗို္လ္ခ်ဳပ္ခင္ညႊန္႔က ေနရာၿပန္ေပးခဲ့တယ္။                                  ဒါေႀကာင့္လည္း သူတို႔အုပ္စုက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ညႊန္႕ကို ေက်းဇူးရွင္တေယာက္လို၊ ေလးေလးစားစားဆက္ဆံတယ္။
အဲ့ဒီကာလတုန္းက ဦးေအာင္ဖုန္းဟာ  ႀကံ႕ဖြံ႕ တိုင္းႏွစ္တိုင္းကို တာဝန္ယူထားတယ္ လို႔လည္းသိရတယ္။ ( ထားဝယ္ နဲ႔ ပဲခူး လို႔ ထင္ပါတယ္)။ စက္မႈတကၠသိုလ္ေက်ာင္းအတြင္းမွာလည္း ႀကံ႕ဖြံ႕အတြက္ ၿဖားေယာင္းမႈေတြေပးၿပီး အဖြဲ႔ဝင္အသစ္ေတြစ စုေနၿပီ။   တတိယႏွစ္မွာကတည္းက ႀကံ႕ဖြံ႕ကိုဝင္ထားမယ္ဆိုရင္ က်ဴရွင္ေႀကး၊ေနေရးထိုင္ေရးမပူရသလို၊ ေက်ာင္းၿပီးသြားရင္ အလုပ္ကအဆင္သင့္၊ ႏိုင္ငံၿခားခရီးေတြေတာင္ထြက္ရမယ္လို႔ဆိုတယ္။
အဲ့ဒီအေၿခအေနေတြကို  ယူဂ်ီလုပ္ငန္းလုပ္ေနတယ္ ဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားတခ်ိဳ႕ဆီ ခ်ၿပခဲ့ဘူးတယ္။ “ ရန္သူရဲ႕အတြင္းစီးထဲကိုဝင္ရမယ္။ သတင္းေတြႀကိဳသိေနဖို႔အတြက္ ၿပင္ဆင္ရမယ္ လို႔႔ ( မဆလ ေခတ္မွာတုန္းက တခ်ိဳ႕ယူဂ်ီေတြ အဲ့သလိုပဲ လုပ္ခဲ့တာမို႔လား)။”                           ဒါေပမဲ့ အရာအားလံုးေနာက္က်ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၈၉-၉၀ လူထုတိုက္ပြဲေတြႀကားမွာ အက်အဆံုးမ်ားခဲ့တဲ့ ဒီမုိကေရစီအင္အားစုေတြအတြက္ေတာ့ မ်ိဳးဆက္သစ္စုေဆာင္းေရး၊ လက္ဆင့္ကမ္းေရး ဆိုတဲ့ အရာေတြကိုသာ ခက္ခက္ခဲခဲလုပ္ေနရခ်ိန္ ဆိုေတာ့ ဒီအခ်က္ကို ဦးမလွည့္ႏိုင္ခဲ့ဘူး
                                                            (၂)
၁၉၉၅-၉၆ ခုႏွစ္မွာ က်ေနာ္တို႔ တကၠသိုလ္မ်ား၊ရန္ကုန္၊ မိသားစု က ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြ၊ ငပလီ ကမ္းေၿခ ကို (၆) ရက္ (၇)ည အိပ္ ေပ်ာ္ပြဲစားခရီးထြက္ခဲ့ႀကတယ္။ အဲ့ဒီတုန္းက ဟိုတယ္နဲ႔ ခရီးသြားလာေရးဝန္ႀကီးက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ဘ၊ ကမ္းေၿခေဟာ္တယ္ကို တာဝန္ယူအုပ္ခ်ဳပ္သူက ဗိုလ္မွဴးေမာင္ေမာင္ႀကီး၊ ငပလီ ကမ္းေၿခက၊ ေရႊဝါခ်ိဳင္ လူရည္ခြ်န္စခန္းမွာ စခန္းသြင္းေလ့က်င့္ေပးေနတဲ့ ႀကံ႕ဖြံ႕လူငယ္ေတြေရာက္ေနတယ္။ သူတို႔ကလည္းလက္ရိွတကၠသိိုလ္တက္ေနတဲ့ေက်ာင္းသားေတြလိုဆိုတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ႏိုင္ငံေရးသိပၸံသင္ခန္းစာေတြပို႔ခ်ေနတဲ့ အတန္းထဲကို က်ေနာ္တို႔တေတြသြားလည္ႀကည့္ဖို႔အတြက္  ငပလီကမ္းေၿခရဲ႕ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးအႀကီးအကဲလို႔ယူဆရတဲ့ သူတဦးက အေၿခအေနတခု ဖန္တီးေပးခဲ့တယ္။                                          တကယ္ေတာ့ ႀကံ႕ဖြံ႕အဖြဲ႔ဟာ ပါတီတခုအၿဖစ္ဖြဲ႔ဖို႔ ႀကံခဲ့တာ ၁၉၉၅-၉၆ ကာလကတည္းကပါ။ အနာဂတ္မွာ Potential Threat ၿဖစ္လာလိမ့္မယ္ဆိုတာ စစ္တပ္အသိုင္းအဝိုင္းနဲ႔ နီးစပ္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးလုပ္သူေတြရိပ္မိခဲ့ႀကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီမိုကေရစီေရးလႈပ္ရွားသူ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက  လူထုလႈပ္ရွားမႈတခုတည္းကိုသာ ေဇာင္ေပးတယ္။ ခဏေလးၿဖစ္ေပၚတတ္တဲ့ ဝုန္းကနဲႀကြတဲ့ လႈပ္ရွားမႈေလာက္သာ ပိုၿပီး စိတ္ဝင္စားခဲ့ႀကတယ္။ အဲ့ဒါေတြရဲ႕ အက်ိဳးဆက္ကေတာ့လက္ရိွမွာ ႀကံဳေတြ႔ေနရတဲ့ အေၿခအေနပါပဲ။ သူတို႔ေႀကၿငာ မွ ၿဖတ္ကနဲသေဘာေပါက္ခဲ့ရတဲ့အဆင့္။
 
(၃)
ေမးခြန္းတခ်ိဳ႕ရိွွေနတယ္။ ႀကံ႕ဖြံ႕ကို ဗို္လ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊ ဥကၠ႒လုပ္တယ္၊ ဦးေဆာင္တယ္ လို႔ ဆိုေပမဲ့ အုပ္စုႏွစ္စုက လူသစ္စုေဆာင္းႀကတယ္။ ေကဒါေမြးႀကတယ္။  တစုကေတာ့ သန္းေရႊအုပ္စု၊ ေနာက္တခုက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ညႊန္႔ရဲ႕အုပ္စု။ ဥပမာ ဦးေအာင္ဖုန္းတို႔ ကိုင္တြယ္ဦးေဆာင္တဲ့ တိုင္းေတြဆိုတာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ညႊန္႔အုပ္စုရဲ႕တိုင္းေတြၿဖစ္တယ္။ ( က်န္တ့ဲတိုင္းေတြကို အေသးစိတ္မေဆြးေႏြးေတာ့ပါ။) ဒါေပမဲ့  တကယ္တမ္း ႀကံ႕ဖြံ႕ရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းေတြ၊ အေတြးအေခၚေတြကို ေမာင္းႏွင္တာက စစ္ေထာက္လွမ္းေရးအုပ္စုဘက္က ပိုမ်ားမယ္ထင္တယ္။                  ႀက႕ံဖြံ႕က ပါတီအၿဖစ္အသြင္ေၿပာင္းလိုက္ၿပီ ဆိုေတာ့  အဲ့ဒီပါတီရဲ႕  လက္ရွိ ၂၀၁၀ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ၊ ဒုတိယ ေကဒါေတြ ႏိုင္ငံေရးကို ဘယ္လို ပံုစံခ်ၿပီး ဆက္သြားႀကမလဲ။  “ႀကံ႕ဖြံ႔ က အတင္းအဓမၼ မဲ့ထည့္ခိုင္းတယ္။ လူရိုက္တယ္။ ယုတ္မာတယ္” ဒီ အသံေတြက က်ေနာ္တို႔နားမွာ ယဥ္ပါးကြ်မ္းဝင္ေနက်အခ်က္ေတြ၊ ၿငင္းလို႔မရတ့ဲအခ်က္ေတြ၊ ဒါေပမဲ့ အဲ့ဒီပါတီရဲ႕လူလတ္ပိုင္းေတြ၊ မဆလေဟာင္းေတြရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးသိပၸံ သင္ခန္းစာေတြကို ေလ့လာသင္ႀကားလာတဲ့ ႀကံ႕ဖြံ႕ေက်ာင္းသားေတြ နဲ႔ တစည ပါတီ ဘယ္လိုဆက္စပ္ႏိုင္ပါသလဲ။         
   
(၄)
 
ႀကံ႕ဖြံ႕လို ႏိုင္ငံေရးပါတီဖြဲ႔ၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲေတြကို အုပ္စီးဖို႔ လုပ္ခဲ့တဲ့ အၿဖစ္အပ်က္ေတြ အာဖရိကႏိုင္ငံေတြမွာ ရိွေနပါတယ္။ ဥပမာ ဂါနာႏိုင္ငံကိုႀကည့္လိုက္မယ္ဆိုရင္ ဒီကေန႔ ဗမာၿပည္ရဲ႕စစ္အာဏာသိမ္းအစိုးရ လုပ္ကိုင္ေနပံုနဲ႔သြားၿပီးဆင္ေနတာကိုေတြ႔ရမယ္။ တခုပဲကြာတယ္။ ဂါနာႏိုင္ငံစစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ ၁၉၈၁ စစ္အာဏာသိမ္းမႈကို ၿပည္သူက ေထာက္ခံခဲ့တယ္။ အာဏာရွင္ဆန္လာမွ ဆန္႔က်င္ႀကတာကိုး။   စစ္အာဏာသိမ္းယူမႈကို ဦးေဆာင္ခဲ့တဲ့ “ဂ်ယ္ရီေရာလင့္ဂ္” ဟာ အမ်ိဳးသားႏိုင္ငံေရးကြန္ဂယက္ပါတီကို တည္ေထာင္လိုက္တယ္။  ၁၉၉၂ ေရြးေကာက္ပြဲကို လက္ဝါးႀကီးအုပ္ၿပီး မဲလိမ္ခဲ့တယ္။ ဒါေႀကာင့္ အဓိက အတိုက္အခံပါတီက သပိတ္ေမွာက္တယ္။  ၁၉၉၂ ေရြးေကာက္ပြဲကို “ဂ်ယ္ရီေရာလင့္ဂ္” ရဲ႕ ပါတီက တဘက္သတ္အႏိုင္ရၿပီး ပါတီဖြဲ႔ႏိုင္ခဲ့ေပမဲ့ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ထီးထီးႀကီးရပ္တည္ေနတဲ့ အမ်ိဳးသားကြန္ဂယက္ပါတီဟာ သူ႔တို႔ဘာသာ သေဘာေပါက္ေနတယ္။ အဲ့ဒါကေတာ့ သူတို႔ဟာ ပါတီစံုဒီမိုကေရစီစံနစ္ကို မက်င့္သံုးခဲ့ဘူး ဆိုတဲ့အခ်က္ပဲ ၿဖစ္တယ္။ ဒါေႀကာင့္ အာဏာရပါတီၿဖစ္တဲ့ အမ်ိဳးသားကြန္ဂယက္မွာ အုပ္စုအားၿပိဳင္မႈေတြၿဖစ္လာတယ္။
တဘက္မွာေတာ့ ၁၉၉၂ ကို သပိတ္ေမွာက္ခဲ့တဲ့ အဓိက အတိုက္အခံပါတီကလည္း ေနာက္တဆင့္ကိုၿပန္ၿပင္ဆင္ႀကရၿပန္တယ္။     ၁၉၉၆ ေရြးေကာက္ပြဲကို ဘယ္လိုၿဖတ္မလဲ ဆိုတဲ့အေပၚမွာ ေဆြးေႏြးႀက၊ သေဘာထားကြဲခဲ့ႀကၿပန္တယ္။ 
ဗမာၿပည္ ရဲ႕ ၿပႆနာက
 (၁) ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အႏိုင္ရပါတီရိွခဲ့ေပမဲ့ တခါမွ အသိအမွတ္ၿပဳမခံရဘူး။ ဒါဟာ က်န္တဲ့ႏိုင္ငံေတြမွာ ေတြ႔ရခဲတယ္။          
     (၂)  ၿပည္သူလူထု ဆႏၵမပါပဲ ေရးဆြဲခဲ့တဲ့အေၿခခံဥပေဒ ကို လက္မခံခဲ့ႀကဘူး။ ဒါေႀကာင့္ ေရြးေကာက္ပြဲကို ဝင္ဖို႔ ၿငင္းဆိုခဲ့ႀကတယ္။    ၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ နဲ႔ ၂၀၀၈ အေၿခခံဥပေဒေတြဟာ ၁၉၉၂ ဂါနာႏိုင္ငံမွာ ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရတဲ့ အေနအထားထက္   ပိုၿပီးရွင္းရခက္မဲ့  အရာတခုလိုၿဖစ္ေနတယ္။ ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ဂါနာႏိုင္ငံက ေရြးေကာက္ပြဲေတြအေႀကာင္းကို ေဆြးေႏြးတင္ၿပလိုက္ပါတယ္။   ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ၿပီး ပါလီမန္လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ကစားခ်င္တဲ့သူေတြ ဂါနာႏိုင္ငံရဲ႕စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ႕ ပါတီကို ယွဥ္ၿပိဳင္ဖို႔ ၿပည္သူနဲ႔ ေက်ာခ်င္းကပ္ႏိုင္တဲ့အေနအထားကို ဖန္တီးႏိုင္မလား။ ဒါမွမဟုတ္ စစ္အုပ္စု ႀကိဳးဆြဲရာ ကို ဘာမွ မၿငင္းဆိုစတမ္း လိုက္ကႀကမွာလား။
၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ မွာ တစည နဲ႔ ႀကံ႕ဖြံ႕ပါတီကေရာ တကယ့္ကို ၿပိဳင္ဘက္ပါတီၿဖစ္ပါ့မလား။   လႊတ္ေတာ္တြင္းမွာ သူတို႔ခ်င္းထိပ္တိုက္ၿငင္းခုန္ႏိုင္ႀကပါမလား။
တေကြ႔ေကြ႕မွာ အတိုက္အခံအင္အားစုေတြအတြက္ အေၿခအေနေတြ ပြင့္လာလိမ့္အံုးမွာပါ။  
စက္တင္ဘာ (၂၈) ရက္၊ အဂၤ ါေန႕ညပိုင္းအစီအစဥ္လြတ္လပ္တဲ့အာရွအသံမွာ တင္ဆက္ထားတဲ့ ေဆာင္းပါးတပုဒ္ပါ။
 
 
ဂါနာႏိုင္ငံ မွ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ား
 
ႀကီးၿမတ္မႈဆိုတဲ့အရာေတြကို ႏ်ဴကလီးယားဗံုးအစုအေဝးပိုင္ဆိုင္ေတြနဲ႔တိုင္းတာဒါမဟုတ္ဘူး။ ဥာဏ္ပညာနဲ႔ ဂုဏ္သိကၡာေတြဆီမွာ  အၿမစ္တြယ္ေနတဲ့၊ လူသားအေပၚေလးစားမႈစိတ္ဓါတ္ဝိညာဥ္ ေတြကသာ ႀကီးၿမတ္ၿခင္းေတြၿဖစ္တယ္ ဆိုတဲ့အခ်က္ကို  က်ေနာ္တို႔သက္ေသၿပႀကရမယ္။
ေသာတရွင္မ်ားခင္ဗ်ား
အာဖရိကအေနာက္ၿခမ္းမွာတည္ရိွတဲ့ ဂါနာႏိုင္ငံရဲ႕လြတ္လပ္ေရးဖခင္ “ကြမ္မီ ခရူမာဟ္”ရဲ႕ လြတ္လပ္ေရး မိန္႔ခြန္းကိုႀကားဖူးႀကပါလိမ့္မယ္။ သူဟာ အာဖရိကန္ၿပည္ေထာင္စုကို ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ထူေထာင္ခ်င္ခဲ့သူ တဦးၿဖစ္တယ္။  ဂါနာႏိုင္ငံကို ေရႊေရာင္ ကမ္းရိုးတန္း အၿဖစ္ ေခၚဆိုခဲ့သလို၊ လူၿဖဴေတြရဲ႕သခၤ် ိဳင္း အၿဖစ္လည္း နာမည္ႀကီးခဲ့ပါတယ္။ ေပၚတူကီ၊ ဒတ္ဂ်္၊ၿဗိတိန္ ကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ႕ေတြဟာ  ဒီေဒသအတြင္းမွာ ေရႊ၊တြင္းထြက္ပစၥည္းနဲ႔ကြ်န္ကုန္ကူးၿခင္းကို အႀကီးအက်ယ္လုပ္ခဲ့ႀကပါတယ္။  ငွက္ဖ်ားေရာဂါပိုးနဲ႔အတူ ရာသီအလိုက္ၿဖစ္ေပၚေနတဲ့ ေရာဂါပိုးေတြ ကလည္း ေစာင့္ႀကိဳေနၿပန္ပါတယ္။    ၁၉၅၇ မွာ ၿဗိတိန္ႏိုင္ငံဆီက လြတ္လပ္ေရးရခဲ့ပါတယ္။ စက္မႈႏိုင္ငံတခုတည္ေဆာက္မယ္။ အာဖရိကန္ညီညြတ္ေရးကိုတည္ေဆာက္မယ္ လို႔ စိတ္ကူးခဲ့တဲ့ “ခရူမာဟ္”ရဲ႕အိပ္မက္ေတြကို ၁၉၆၆ စစ္အာဏာသိမ္းမႈက ဖ်က္ဆီးပစ္ခဲ့ပါတယ္။ ခရူမာ ဟာ ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံအပါအဝင္ ၿပည္ပခရီးစဥ္ေတြကို ထြက္ခြာအသြားမွာ ဂါနာႏိုင္ငံတြင္းက စစ္ဝါဒီေတြက အာဏာသိမ္းယူလိုက္ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ဂါနာႏိုင္ငံဟာ အေတာမသတ္ႏိုင္တဲ့ၿပည္တြင္းစစ္၊ အာဏာသိမ္းမႈေတြ၊  ႏိုင္ငံေရးပဋိပကၡေတြႀကားမွာ နစ္ၿမွဳပ္ေနခဲ့ပါတယ္။
“ ၁၉၇၉ ဂြ်န္လ(၄) ရက္ေန႔ဟာ ဂါနာႏိုင္ငံစစ္အာဏာသိမ္းေခါင္းေဆာင္ေတြကို အံုႀကြဆန္႔က်င္မႈေႀကာင့္ သူပုန္ေတြနဲ႔အာဏာပိုင္ေတြႀကားမွာ အၿပန္အလွန္တိုက္ခိုက္မႈေတြၿဖစ္ပြားခဲ့တယ္။ စစ္ေခါင္းေဆာင္တဦးၿဖစ္တဲ့ ဂ်ယ္ရီေရာလင့္ဂ္ က စစ္ေကာင္စီ အႀကီးအကဲ (၈) ေယာက္ကို သတ္ၿဖတ္ပစ္ဖို႔ အမိန္႔ေပးလိုက္ၿပီး ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ လက္နက္ကိုင္တပ္ ကို ဖြဲ႔စည္းလိုက္တယ္။ တိုင္းၿပည္ဟာ မင္းမဲ့စရိုက္ ဆန္ဆန္ၿဖစ္ေနခဲ့တယ္။ ေသဆံုးသြားတဲ့ၿပည္သူေတြ၊ စစ္ေကာင္စီအႀကီးအကဲေတြအတြက္ တရားမွ်တတဲ့ႀကားနာပြဲေတြ ၿပဳလုပ္ေပးဖို႔ ၿပည္သူေတြကေတာင္းဆိုဆူပူႀကတယ္။ စစ္ေခါင္းေဆာင္ ဂ်ယ္ရီေရာလင့္ဂ္ က ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပေပးခဲ့ၿပီး၊ ၿပည္သူ႔အမ်ိဳးသားပါတီ ကို အာဏာလႊဲေၿပာင္းေပး လိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ့သိတ္မႀကာဘူး။ တရားဥပေဒရံုးခ်ဳပ္က ေရွ႕ေနႀကီးေတြအပါအဝင္၊ ဗိုလ္မွဴးတခ်ိဳ႕ သတ္ၿဖတ္ခံ လိုက္ရသလို၊ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ ကိုလည္း ၿဖဳတ္ခ်ပစ္လုိက္ၿပီး ၁၉၈၁ ခုႏွစ္မွာေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဂ်ယ္ရီေရာလင့္ဂ္ က စစ္အာဏာ သိမ္းယူလိုက္ပါတယ္။ ပါလီမန္ကိုဖ်က္သိမ္းလိုက္ပါတယ္”
အာဏာသိမ္းစစ္ေခါင္းေဆာင္ ဂ်ယ္ရီေရာလင့္ဂ္ ဟာ အမ်ိဳးသားကာကြယ္ေရးေကာင္စီကိုအရပ္သားေတြနဲ႔  ပူးေပါင္းဖြဲ႔စည္းလိုက္ၿပီး သမၼတအၿဖစ္တာဝန္ထမ္းေဆာင္လိုက္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဂ်ယ္ရီေရာလင့္ဂ္ရဲ႕ စစ္အာဏာသိမ္းမႈကို ဂါနာၿပည္သူေတြက ေထာက္ခံခဲ့ႀကပါတယ္။ တိုင္းၿပည္မွာေခါင္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ စစ္အာဏာသိမ္းအစိုးရေတြရဲ႕ၿခစားမႈေတြကို စိတ္ပ်က္ေနတာေႀကာင့္ စစ္ေခါင္းေဆာင္သစ္ ဂ်ယ္ရီေရာလင့္ဂ္ ဟာ လက္ေတြ႔က်က်တိုးတက္ေအာင္လုပ္ေပးႏိုင္သူၿဖစ္လိမ့္မယ္ လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေန ခဲ့ႀကပါတယ္။ ဂ်ယ္ရီေရာလင့္ဂ္ ကလည္း လူထုက်န္းမာေရးနဲ႔ေရာဂါကူးစက္မႈတားဆီးမႈေတြကို  အဓိကထား လုပ္ေဆာင္ခဲ့သလို၊  အိုင္အမ္အက္ဖ္ လို ႏိုင္ငံတကာ ဘဏ္ေတြနဲ႔ဆက္သြယ္ခဲ့ၿပီး ဂါနာႏိုင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရးအေဆာက္အဦတခုလုံးကို ေၿပာင္းလဲပစ္ဖို႔ႀကံစည္ ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ စစ္ေခါင္းေဆာင္ ဂ်ယ္ရီေရာလင့္ဂ္ ဟာ  သူ႔ရဲ႕ အမ်ိဳးသားကာကြယ္ေရးေကာ္မတီလက္ေအာက္မွာ အစိုးရကိုဆန္႔က်င္ေဝဖန္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈကို ခြင့္မၿပဳခဲ့ပါဘူး။လူထုဟာသူရဲ႕ သက္ဦးဆံပိုင္ ဘုရင္လိုၿပဳမႈဆံုးၿဖတ္ေနတာကိုၿပင္ဆင္ဖို႔ ဆႏၵၿပခဲ့ႀကတယ္။ ဒါ့အၿပင္ ႏိုင္ငံတကာအသိုင္းအဝုိင္းကလည္း သူတို႔အကူအညီေတြကုိ ရခ်င္ရင္ ပါတီစံုစနစ္ကို တည္ေဆာက္ေပးရမယ္ လို႔ ဖိအားေပးခဲ့ႀကပါတယ္။  
 
“ႏိုင္ငံေတာ္ကာကြယ္ေရးေကာ္မတီ အစိုးရအဖြဲ႔ဟာ ၁၉၈၂ မွာ ဗဟိုခ်ဳပ္ကိုင္မႈ စံနစ္ကိုနည္းနည္း ေလ်ာ့ခ်လိုက္တယ္။
ေဒသဆိုင္ရာ ခရိုင္အစိုးရအဖြဲ႔ေတြကို ဗဟိုကတိုက္ရိုက္ခ်ဳပ္ကိုင္ ခန္႔အပ္ခဲ့ေပမဲ့ ရပ္ကြက္၊ ကြန္ၿမဴနတီအဆင့္ကိုေတာ့ လြတ္လပ္မႈပိုေပးလိုက္ပါတယ္။ ရပ္ကြက္ထဲက ကြန္ၿမဴနတီ လႈပ္ရွားမႈေတြမွာ ဝင္ေရာက္ပါဝင္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးအေၿပာင္းအလဲတခုကိုလုပ္ဖို႔ ေစာင့္ေနတဲ့သူေတြအတြက္ ဒီအခြင့္အေရးကို တိတိက်က်အသံုးခ်ခဲ့ႀကပါတယ္။  
၁၉၈၇ မွာ စစ္အစိုးရ က ဒီမိုကေရစီေရးအတြက္ အမ်ိဳးသားေကာ္မရွင္ကိုဖြဲ႔လိုက္တယ္။ ေနာက္တႏွစ္မွာ ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပေပးလိုက္ၿပီး ခရိုင္လႊတ္ေတာ္သစ္ကိုဖြဲ႔စည္း ေပးလိုက္တယ္။ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ သံုးပံုတပံုေက်ာ္ကို အစိုးရက တိုက္ရိုက္ခံအပ္လိုက္တယ္။”  ေဒသေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ လူထုအဖြဲ႔အစည္းေတြ၊ စီးပြားေရး  ေကာ္ပိုေရးရွင္းေတြ ထူေထာင္ႏိုင္မဲ့ အခြင့္အေရးေတြပြင့္ခဲ့တာေႀကာင့္ အတိုက္အခံႏိုင္ငံေရးသမားေတြဟာ  ဒီမိုကေရစီ နဲ႔ ပါတီစံုစံနစ္ ကို လူထုႀကားမွာ ရိုက္သြင္းလိုက္ႀကၿပီး ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြတရားဝင္တည္ေထာင္ခြင့္ၿပဳဖို႔ ဖိအားေပး ခဲ့ႀကပါတယ္။ ဒါေႀကာင့္လည္း ၁၉၉၂ မွာ စစ္အစိုးရဟာ လူထုဆႏၵခံယူပြဲက်င္းပေပးလိုက္ရၿပီး ပါတီစံုဒီမိုကေရစီစံနစ္ကိုသြားဖို႔ ဆံုးၿဖတ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ႏိုဝင္ဘာလမွာ သမၼတေရြးေကာက္ပြဲ နဲ႔  ပါလီမန္ေရြးေကာက္ပြဲကို တလၿခားၿပီး က်င္းပေပးခဲ့တယ္။  စစ္အုပ္စုက အမ်ိဳးသား ဒီမိုကရက္တစ္ ကြန္ဂယက္ပါတီ ကို ဖြဲ႔စည္းၿပီး ဂ်ယ္ရီေရာလင့္ဂ္ ကို သူတို႔ကိုယ္စားလွယ္အၿဖစ္ ဝင္ေရာက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ေစတယ္။ ထံုးစံအတိုင္း ဂ်ယ္ရီေရာလင့္ဂ္ က သမၼတေရြးေကာက္ပြဲကိုအႏိုင္ရခဲ့တယ္။ ႏိုင္ငံတကာအသိုင္းအဝိုင္းက တရားမွ်တတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲ လို႔ သံုးသပ္ခဲ့ေပမဲ့၊ အတိုက္အခံႏိုင္ငံေရး သမားေတြဘက္မွ မသမာတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲအၿဖစ္သတ္မွတ္လိုက္ႀကၿပီး ေနာက္လမွာက်င္းပမဲ့ ပါလီမန္ေရြးေကာက္ပြဲကို အဓိက အတိုက္အခံပါတီေတြက သပိတ္ေမွာက္လိုက္ႀကပါတယ္။
“ ၁၉၉၂ ပါလီမန္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဂ်ယ္ရီေရာလင့္ဂ္ ရဲ႕ ပါတီက လႊတ္ေတာ္အမတ္ (၂၀၀) အနက္ ၁၈၉ ေနရာရခဲ့တယ္။အစိုးရဖြဲ႔ႏိုင္တဲ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြထဲမွာေရာ၊ အတိုက္အခံပါတီေတြဘက္မွာေရာ ႏွစ္ဘက္လံုးမွာ စဥ္းစားစရာ ၿပႆနာေတြ ရိွလာခဲ့တယ္။ အစိုးရဖြဲ႔ႏိုင္တဲ့ ပါတီ က သူတို႔ဟာ ပါတီစံုဒီမိုကေရစီအစစ္ကိုတကယ္မလုပ္ခဲ့ဘူး။ အာဏာရွင္ပံုစံၿဖစ္ေနတယ္ ဆိုတာကို ခံစားသိေန ခဲ့ႀကတယ္။အာဏာရပါတီတြင္းမွာ ၿငင္းခုန္မႈေတြ၊ ကြဲအက္မႈေတြၿဖစ္လာခဲ့တယ္။ အတိုက္အခံပါတီေတြအတြင္းမွာလည္း  ေရြးေကာက္ပြဲသပိတ္ေမွာက္ၿပီးရင္ ေနာက္သက္တမ္းမွာ ဘာဆက္လုပ္မလဲ ဆိုတဲ့ နည္းဗ်ဴဟာအေပၚစဥ္းစားခ်က္ေတြ ကြဲထြက္ခဲ့ႀကပါတယ္။ မ်ိဳးခ်စ္ပါတီသစ္က ၁၉၉၂ ေရြးေကာက္ပြဲ ရလဒ္ကို အသိအမွတ္ၿပဳလိုက္ၿပီး ၁၉၉၆ ေရြးေကာက္ပြဲကို ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ ခဲ့ႀကတယ္။ အမတ္ေနရာ (၆၀) ရခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္က်င္းပတဲ့ေရြးေကာက္ပြဲမွာေတာ့ အမတ္ေနရာအမ်ားဆံုးအႏုိင္ရခဲ့ၿပီး အစိုးရဖြဲ႕ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။”
 
ေသာတရွင္မ်ားခင္ဗ်ား
ဂါနာႏိုင္ငံေရြးေကာက္ပြဲေတြကုိႀကည့္မယ္ဆိုရင္ အတိုက္အခံပါတီေတြဟာ မဟာမိတ္ဖြဲ႔ၿခင္း၊ သန္႔ရွင္းတဲ့ေရြးေကာက္ပြဲၿဖစ္ေပၚလာေအာင္ လူထုကိုေစာင့္ႀကပ္ႀကည့္ရႈေစၿခင္း။ အာဏာရအစိုးရရဲ႕မတရားလိမ္လည္မႈေတြကို ထုတ္ေဖၚၿခင္း စတဲ့နည္းဗ်ဴဟာေတြသံုးၿပီး လူထုကို တဆင့္ၿပီး တဆင့္ ႏိုင္ငံေရးအသိတိုးၿမင့္ေပးခဲ့ပါတယ္။
ေသာတရွင္တို႔လည္း လူထုအသံကို ေနရာတိုင္းမွာ ေၿပာႀကားႏိုင္တဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ေတြၿဖစ္ႀကပါေစ။
                                                                                                                    ေအာင္မိုးဝင္း
မွတ္ခ်က္ ။    ။ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္ နဲ႔ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ေရြးေကာက္ပြဲကို အတိုက္အခံပါတီက အႏိုင္ရခဲ့ေပမဲ့
၂၀၀၈ ခုႏွစ္ကစၿပီး ယၡင္ စစ္အာဏာသိမ္းေခါင္းေဆာင္ ဂ်ယ္ရီ ေရာလင့္ ရဲ႕ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရက္တစ္ ပါတီကိုယ္စားလွယ္
ဂြ်န္အက္တာေမးလ္ က ၿပန္လည္အႏိုင္ရခဲ့တယ္။
 
             ရည္ညႊန္း ကိုးကား
Political Problems in Africa ၿပ႒ာန္းစာအုပ္၊ Ghana Vote Despite Party Boycott  ေဆာင္းပါးပါအခ်က္အလက္ႏွင့္ 
                     “ဂါနာဝက္ဘ္” မွ ေရြးေကာက္ပြဲသံုးသပ္ခ်က္မ်ားကိုယူသံုးပါတယ္။

Waihnin Pwint Thon Speaks for Burma and Political Prisoners at the UK Labour Party Conference

The issue of Political Prisoners and Burma has taken centre stage today at the annual British Labour Party conference being held in Manchester, UK. The short film made about this political prisoner work was shown as an introduction to the most incredible speech ever given in this country by anyone at any political conference or meeting about Burma. Waihnin Pwint Thon, daughter of jailed 88 Generation Student leader Ko Mya Aye, and one of the leading campaigners for Burma and political prisoners in her own right, gave an extraordinarily powerful speech that not only defied her young age, but deserved the lengthy standing ovation it received.
waihnin speech labour party conference 2010.mov.tempwaihnin speech labour party conference 2010.mov.temp
This movie requires Adobe Flash for playback.
Dressed in white out of memory for her father and his colleagues of the 88 Generation Students, she brought back memories of the famous speech Daw Aung San Suu Kyi delivered at the west gates of the Shwedagon Pagoda on 26th August 1988. Today Waihnin delivered a powerful speech that elevated the issue of Burma to centre stage of the newly formed Labour Party at this most crucial time with elections fast approaching and on the day the UN General Assembly meets to discuss Burma.
Please forward this link to everyone, everywhere.
Waihnin Pwint Thon demands the release of her father Mya Aye
Copyright © ENIGMA IMAGES and not to be reproduced without permission.
All Rights Reserved


Filed under: General News , , , , , , , , , , , , , , ,
 
တုိက္ပြဲ၀င္ခြပ္ေဒါင္းအလံလႊင္႔ထူၿခင္းရုပ္သံဖုိင္
- ဒါဟာ ဘတ္ဖဲလုိးၿမိဳ႕မွာရွိေနတဲ႔ ဒီမုိကရက္တစ္အင္အားစုေတြရဲ႕ ေအာင္ၿမင္မႈ႔တင္မဟုတ္ဘူး ၊ ၿမန္မာႏုိင္ငံအပါ၀င္ ကမၻာတစ္လႊားမွာရွိေနတဲ႔၊ အေမရိကံၿပည္ေထာင္စု တ၀ွမ္းမွာရွိေနတဲ႔ ၿမန္မာ႔ ဒီမုိကေရစီအင္အားစုေတြရဲ႕ ေအာင္ၿမင္မႈ႔ၿဖစ္တယ္။ ဒီရုပ္သံဖုိင္ကုိႀကည္႔ၿပီး က်ေနာ္ ႀကည္ႏႈးမိတယ္ဗ်ာ http://http://www.youtube.com/watch?v=5hKd22FpHvU
 
 
Flag Raising Ceremony, which is the Flag of Fighting Peacock .
 

No comments: