အရင္းရွင္စနစ္

by Bo K Nyein on Monday, June 4, 2012 at 10:55am ·

အရင္းရွင္စနစ္
အပိုင္း(၁)

လစ္ဖရယ္ဒီမိုကေရစီ၊ အရင္းရွင္စနစ္ ႏွင္႔ မာက္စ္၀ါဒ

ဒီေန႔ကမၻာၾကီးမွာ ျဖစ္ပ်က္မႈေတြက လွ်င္ျမန္လြန္းလွတယ္။ မၾကံဳစဖူး တခ်ိန္ထဲမွာ ျဖစ္ပ်က္ၾကတာ။ အာရပ္ကမၻာမွာ အစိုးရေတြကို ပုန္ကန္ၾကတဲ႔ အာရပ္ေႏြဦးရယ္ ၊ တကမၻာလံုးျပန္႔ႏွံ႔ သြားတဲ႔ Occupy Wall St ဆိုတဲ႔ ေ၀ါစတိ (လမ္း) ကိုသိမ္းပိုက္္ၾကဆိုတဲ႔ လူထုဆႏၵျပမႈေတြရယ္ ၊ဥေရာပ ယူလို(Euro) ေငြေၾကး ျပႆနာေတြ အေၾကာင္းကိုေျပာတာပါ။

တကယ္တန္းဆန္းစစ္ၾကည္႔ရင္ လက္ရွိကမၻာမွာရင္ဆိုင္ေနၾကရတဲ႔ ျပႆနာေတြ အားလံုးဟာ အရင္း ရွင္ စီးပြားေရးစနစ္နဲ႔ ဆက္စပ္ေနပါတယ္။ သို႔ ေသာ္ ဆက္စပ္မႈေတြဟာ သိမ္ေမြ႔သလို ရႈပ္ေထြး မႈေတြ ရွိတာေၾကာင္႔ ျပႆနာအရင္းခံကိုသိရခက္တယ္။ တခ်ိန္ထဲမွာ အေပၚယံရွပ္ၾကည္႔ရင္ အရင္းရွင္စနစ္ ဟာ မာက္စ္၀ါဒလို လမ္းဆံုးေရာက္ျပီလားလုိ႔ ထင္ စရာ၊ ေမးစရာ ရွိတယ္။

အေမရိကန္ သတင္းသမားေတြက ျမိဳ႕  အႏွံ႔ျပန္႕သြားတဲ႔ (သိမ္းပိုက္ၾက) ဆိုတဲ႔လူထုဆႏၵျပပြဲကလူငယ္ ေတြကို မင္းတို႔ရဲ႕  ရည္ရြယ္ခ်က္ကဘာလဲ၊ မင္းတို႔ရဲ႔ ဦးတည္ခ်က္ကဘာလဲ၊ လို႔ေမးခြန္းထုတ္တဲ႔အခါ၊ တေယာက္တေပါက္၊ စိတ္ထင္ရာေတြေျဖၾကတယ္။ အမ်ားစု ရဲ႔ မေၾကနပ္မႈဟာ သဘာ၀က်တယ္။ ခံစားခ်က္ေတြဟာ တရားတယ္လို႔ဆိုႏုိင္ေပမဲ႔ လူနည္းစုျဖစ္တဲ႔ လက္၀ဲအစြန္းေရာက္ ႏုိင္ငံေရး စိတ္ကူး ယဥ္သမားအခ်ိဳ႔နဲ႔ မင္းမဲ႔၀ါဒီ (Anarchist) ေတြေၾကာင္႔ သတင္းသမားတခ်ိဳ႔ ရဲ႕  ေ၀ဖန္မႈ အထင္ေသးမႈ ကို ခံၾကရရွာတယ္။

ႏုိင္ငံေရးမွာ လက္ေတြ႔က်က်ေတြးတတ္ႏုိင္ဖို႔ဟာ အလြန္အေရးၾကီးပါတယ္။ ဒီလိုလက္ေတြ႔က်က် ေတြးတတ္ နုိင္ဖို႔ရာ ၊ အခ်က္အလက္ကို မွီကိုးတဲ႔ သံုးသပ္မႈရွိရပါမယ္။ သံုးသပ္မႈမွန္ဖို႔ရာ နားလည္မႈ (အသိ) နဲ႔ (အေတြးအေခၚ) ရွိရပါမယ္။ ေနာက္ဆံုး (စနစ္) ကို သိရပါမယ္။

အရင္းရွင္ စနစ္ဆိုတာဟာ (စီးပြားေရး) စနစ္တခုသာလွ်င္ျဖစ္တယ္။ ႏိုင္ငံေရး(၀ါဒ) မဟုတ္ပါ။ ဒုတိယကမၻာစစ္ၾကီးအျပီး မွာ ထင္ရွားတဲ႔ ႏုိင္ငံေရးကမၻာ ႏွစ္ခုေပၚထြက္လာပါတယ္။ တခုက အေမရိကန္ ဦးေဆာင္တဲ႔ (လြပ္လပ္) တဲ႔ကမၻာနဲ႔ ဆိုဗီယက္ရုရွား ဦးေဆာင္တဲ႔ (ကြန္ျမဴနစ္) ကမၻာ တုိ႔ပါ။ လြပ္လပ္တဲ႔ကမၻာ (Free World) လို႔ဆိုရရင္းက လစ္ဖရယ္ဒီမိုကေရစီလို႔ ေခၚတဲ႔ အစိုးရကိုျပည္သူက ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ ေရြးခ်ယ္ႏုိင္တဲ႔ စနစ္၊ တနည္းအားျဖင္႔ (ကိုယ္စားျပဳ ဒီမိုကေရစီစနစ္) Representative Democracy ကိုက်င္႔သံုးၾကလို႔ပါ။

ကြန္ျမဴနစ္စနစ္ကေတာ႔ မာက္စ္နဲ႔ လီနင္တို႔ထူေထာင္သြားတဲ႔ ပစၥည္းမဲ႔အာဏါရွင္စနစ္ (ကြန္ျမဴနစ္) ၀ါဒ ကိုလိုက္နာၾကလို႔ပဲ။ တကယ္ေတာ႔ မာက္စ္၀ါဒ နဲ႔လီနင္၀ါဒ Marxism-Leninism ကိုမွ ကြန္ျမဴနစ္ လို႔ သတ္မွတ္ ႏုိင္ပါတယ္။  ကြန္ျမဴနစ္စနစ္မွာ (ပါ၀င္မႈဒီမိုကေရစီ) Participatory Democracy ကိုက်င္႔ သံုး ၾက ပါတယ္။ ကြာျခားခ်က္က လစ္ဖရယ္ဒီမိုကေရစီမွာ ျပည္သူလူထု က မိမိကိုကိုယ္စားျပဳမဲ႔ ကိုယ္စားလယ္ (representatives) ေတြကိုထိုက္ရိုက္ ေရြးခြင္႔ရွိပါတယ္။ အစိုးရကို မဲနဲ႔ ျဖဳတ္ ခ်ခြင္႔ ရွိၾကတယ္။ ကြန္ျမဴနစ္စနစ္မွာ ကြန္ျမဴနစ္ (ေကတာ) ေတြက သာ ဗဟို ေကာ္ မီတီ ကိုေရြးရပါတယ္။ ျပည္သူကထိုက္ရိုက္ ေရြးခ်ယ္ခြင္႔္ (မရရွိ) ၾကပါ။ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကိုလည္း မၾကိဳက္ရင္ ျဖဳတ္ခ်ခြင္႔ မရိွၾကရွာပါ။

မာက္စ္၀ါဒရဲ႕  ဦးတည္ခ်က္က Communist Utopia လို႔ေခၚတဲ႔ ကြန္ျမဴနစ္ (ဘံု) နိဗၺန္ကို ေရာက္ရွိဖို႔။
ဒီဘံု နိဗၺန္ကို ေရာက္ခဲ႔ၾကရင္ အစိုးရဆိုတာလည္း မရွိေတာ႔ဖူး ဖိနိပ္မႈ အျမတ္ထုတ္မႈ ဆိုေတြလည္းမရွိ ေတာ႔ဖူး။ လုိတာကို ပဲ အားလံုးက၀ိုင္းထုတ္လုပ္ၾကမဲ႔ ဘ၀ နိဗၺန္ ကို ရည္မွန္းထာပါ။ ဒီအဆင္႔ကို ေရာက္ ရင္ မာက္စ္က အဂၤလိပ္လို (From each according to its ability to each according to its need) လို႔ေရးခဲ႔ပါတယ္။ လူတဦးစီရဲ႔ စြမ္းေဆာင္ႏုိင္မႈမွ လူတဦးစီ၏ လုိအပ္မႈ သို႔ -- လို႔ဆိုခဲ႔တာပါ။

ဆိုလိုတာ က လူေနမႈအေတြးအေခၚနဲ႔ အဆင္႔အတန္းျမင္႔တက္လာတဲ႔အခါ လူ႔အသိုင္း အ၀ိုင္း ရဲ႔ လိုအပ္ ခ်က္ေတြကို လူတိုင္းသန္ရာသန္ရာ ၀ိုင္း၀န္းထုတ္လုပ္ၾကမယ္ေပါ႔၊ ဥပမာ ဆရာ၀န္ေတြက ေဆးကု ေပး မယ္၊ အင္ဂ်င္ နီယာေတြက တိုက္ေတြ တံထားေတြ အဆာက္အဦးေတြေဆာက္၊ လိုအပ္တဲ႔ ပစၥည္း ကရိယာ ေတြထုတ္၊ ေက်ာင္းဆရာ ၊ ဆရာမေတြက ကေလးေတြကိုစာသင္ေပး ၊ အိုသာယာ လွ တဲ႔ (ဘံု) နိဗၺန္ၾကီးပဲေပါ႔။

မာက္စ္ကတကယ္ေတာ႔ စိတ္ကူးယဥ္သမား။ ဒါေပမဲ႔ အေၾကာင္းမဲ႔ စိတ္ကူးယဥ္သူမဟုတ္။ အရင္းရွင္ စီးပြားေရးစနစ္ ရဲ႔ အနိ႒ါရံုေတြကို ႏႈိက္ႏႈိက္ခၽြပ္ခၽြပ္ေလ႔လာသံုးသတ္ျပီးမွ အရင္းရွင္ေလာကရဲ႔ (အရင္း) အေၾကာင္းနဲ႔ ဘယ္လို အလုပ္သမားလူတန္းစား ေတြကို အျမတ္ထုတ္ေခါင္းပံုျဖတ္တယ္ဆိုတာကို Das Kapital ဆိုတဲ႔ (အရင္းက်မ္း) ကို ဂ်ာမန္လိုေရးျပခဲ႔ျပပါတယ္။ (မွတ္ခ်က္။ မာက္စ္ က ဂ်ာမဏီမွာေမြးတဲ႔ ဂ်ဴးလူမ်ိဴး မို႔လို႔ပါ)

မာက္စ္က ကြန္ျမဴနစ္ေခတ္ (ဘံု) နိဗၺန္ ကိုမေရာက္ခင္ ဆိုရွယ္လစ္ေခတ္ကို ျဖတ္သန္းရလိမ႔္္ဦးမည္။
အေၾကာင္းက စက္ရံုေတြတည္ဖို႔ (အရင္း) တည္ေဆာက္ရဦးမည္။ ထုတ္လုပ္သည္႔ ထုတ္ကုန္ ေတြကို ျဖန္႔ျဖဴးသည္႔ စနစ္ေတြထူေထာင္ရဦးမည္။ ဒီစနစ္ ဒီအရင္းအႏီွးေတြထူေထာင္ဖို႔ တည္ေဆာက္ဖို႔ ဆိုရွယ္လစ္စီးပြားေရးစနစ္ ကိုထူေထာင္ရမည္။ ဒီစီးပြားေရးစနစ္ကို “ ျပင္ဆင္ စီမံ စီးပြားေရး Planned Economy” လို႔ ေခၚ ၾကပါတယ္။ တနည္းအားျဖင္႔ မာက္စ္၏ ဆိုရွယ္လစ္စီးပြားေရးစနစ္ Marxist
 Socialist Economy လို႔သိၾကပါတယ္။

မာက္စ္ရဲ႔ စီးပြားေရးစနစ္နဲ႔ အရင္ရွင္စီးပြားေရးကြာျခားခ်က္က အရင္းရွင္စီးပြားေရးစနစ္မွာ ထုတ္ကုန္ကို စားသံုးသူကတဆင္႔ ေစ်းကြက္ကဆံုးျဖတ္လိမ္႔မယ္။ ဒီပစၥည္း ထုတ္မယ္/မထုတ္ဖူး ဆိုတဲ႔ (အာဏါ) ဟာ (စားသံုးသူ Consumer) လက္ထဲမွာပဲရွိွတယ္။ ပစၥည္းတခုကို ၀ယ္မယ္/မ၀ယ္ဖူးဆိုတာကို ေစ်းကြက္ ကပဲ (ဆံုးျဖတ္)ပါတယ္။ လူၾကိဳက္မ်ားရင္ (၀ယ္အား) လိုက္မယ္။ ဒါဆို မ်ားမ်ားပိုထုတ္ေပါ႔။ လူ မၾကိဳက္ ရင္ အ၀ယ္မလိုက္ပဲ စံခ်ိန္မွီေအာင္ ထုတ္ႏုိင္ရင္ထုတ္ ။ မထုတ္ႏုိင္ရင္ စက္ရံုေတြပိတ္ ေပါ႔။ ဒါကို အရင္းရွင္စနစ္ရဲ႔ဖခင္လို႔ ေျပာၾကတဲ႔ အဒန္စမစ္ (Adam Smith) က မျမင္ရတဲ႔လက္ ၾကီး  (Invisible Hand) က ေစ်းကြက္ကိုထိန္းေပးပါလိမ္႕မယ္လို႔ ဆိုခဲ႔လို႔ နံမည္ေက်ာ္ခဲ႔ရပါတယ္။

ဥပမာ အရင္က ႏိုကီရာ (Nokia) ၊ မိုတိုရိုလာ (Motorola) ၊ ဆမ္ဆန္ (Samsung) တုိ႔က မိုဖိုင္းဖံုး ေစ်းကြက္မွာ အေအာင္အျမင္ဆံုးပဲ။ အဲလ္ပယ္ (Apple) က ၀င္လာျပီး ပိုေကာင္းေအာင္လုပ္ျပ လိုက္ ေတာ႔ အိုင္ဖံုး (iphone) ဟာထိပ္ေရာက္သြားတယ္။ သံုးစြဲသူအၾကိဳက္ ထြင္ႏုိင္ရင္ ေစ်းကြက္ က အ၀ယ္ လိုက္သူကို အႏုိင္ေပးမွာပဲ။ ဒါေၾကာင္႔ အျမဲေကာင္းေအာင္ ၾကိဳးစားေနၾကရတယ္။ (ျပိဳင္ဆိုင္မႈ) က တြန္းအားလာျဖစ္တယ္။ ဒီတြန္းအားက တိုးတက္မႈ ၊ တီထြင္မႈ ကို ဖန္တီးေပးတယ္။ ေဟာ အခု Samsung ရဲ႔ galaxy ကေရပန္းစားလာျပန္တယ္။

ဆိုရွယ္လစ္စီးပြားေရးစနစ္မွာေတာ႔ ဒီပစၥည္း ထုတ္မယ္/မထုတ္ဖူး ဆိုတဲ႔ (အာဏါ) ဟာ (၅) ႏွစ္စီမံကိန္း ကိုေရးဆြဲတဲ႔ ဗ်ဴရိုကရက္ေတြရဲ႔ လက္ထဲမွာရွိပါတယ္။ သံုးစြဲသူ လက္ထဲမွာမရွိ။ သံုးစြဲသူအၾကိဳက္ ထုတ္လုပ္တာမဟုတ္။ လိုအပ္တာကို အစိုးရကထုတ္ေပးတာေလ။ ျပိဳင္ဆိုင္မႈ မရွိတာေၾကာင္႔ တိုးတက္ မႈ မရွိ။ ေရာင္းမထြက္တဲ႔ ပစၥည္းေတြ ေတာင္လိုပံုေနျပီး ေနာက္ဆံုး ေမွာင္ခိုေစ်းကြက္ ေပၚလာရတာပဲ။

ဒီစီးပြားေရးစနစ္ကို ျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြေကာင္းေကာင္း မွတ္မိၾကမွာပါ။ ဦးေန၀င္းရဲ႔ မဆလ ေခတ္ (၂၆) ႏွစ္ လံုးလံုး ငတ္ခဲ႔ၾကတာ မာက္စ္ရဲ႔ စီးပြားေရးစနစ္ေၾကာင္႔ပဲ။ မာက္စ္၀ါဒီ ဦးဘျငိမ္ရဲ႔ ေစတနာ ေတြပါ။

ဆိုရွယ္လစ္စီးပြားေရးစနစ္မွာ လိုအပ္တဲ႔ (အရင္းအႏွီး) ေတြကို ဘယ္ကရမွာလဲ။ အစိုးးရအာဏါနဲ႔ အားလံုးကို (ျပည္သူပိုင္) သိမ္းရပါတယ္။ ဒီလို မတရား ျပည္သူပိုင္သိမ္းဖို႔ရာ လြပ္လပ္မႈနဲ႔ တရားမွ်တ မႈ ကိုရည္စူးတဲ႔ ျပည္သူက ေရြးခ်ယ္တဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ တက္လာတဲ႔ အစိုးရ ေအာက္ မွာ ျပည္သူပိုင္ မသိမ္းႏုိင္ပါ။ အာဏါရွင္စနစ္ ေအာက္မွာပဲ လိုခ်င္တာကို ျပည္သူပိုင္သိမ္းႏုိင္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင္႔ မာ႔က္စ္က ပစၥည္းမဲ႔တို႔ရဲ႔အာဏါရွင္စနစ္ ကိုထူေထာင္ရမယ္လို႔ မိန္႔ဆိုခဲ႔တာပါ။

မာက္စ္ရဲ႔ ေနာက္ခံက အဂၤလန္ရဲ႔ စက္မႈေတာ္လွန္ေရး Industrial Revolution ေခတ္။ အရင္းရွင္စနစ္ ေခါင္းေထာင္ျပီး ေသာင္းက်န္းေနတဲ႔ေခတ္။ ဆင္းရဲသားေတြကိုမတရား ေခါင္းပံုျဖတ္ေနတဲ႔ေခတ္။ ဒါေၾကာင္႔ မာ႔က္စ္က အဖိႏိွပ္ခံေတြျဖစ္တဲ႔ ပစၥည္းမဲ႔ေတြ ဦးေဆာင္တဲ႔ ပစၥည္းမဲ႔ ေတာ္လွန္ေရးၾကီးကို ဆင္ ႏႊဲျပီးသကာလ ပစၥည္းမဲ႔အာဏါရွင္စနစ္ကို ထူုေထာင္ရမယ္လို႔ မိန္႔ဆိုခဲ႔တာျဖစ္တယ္။ ပစၥည္းမဲ႔ အာဏါ ရွင္ စနစ္ကို ထူုေထာင္ျပီးမွ အရင္းရွင္ေတြရဲ႔ အရင္းအႏွီးနဲ႔ လုပ္ငန္းေတြကို အာဏါနဲ႔ ျပည္သူ ပိုင္သိမ္း၊ ထိုမွ ဆိုရွယ္လစ္စီးပြားေရး လမ္းေၾကာင္းအတိုင္း ဆိုရွယ္လစ္ေခတ္ၾကီးကိုျဖတ္သန္း။ ထိုမွ ကြန္ျမဴနစ္ (ဘံု)နိဗၺန္ စီသို႔ ခ်ီတက္ၾကဖို႔ပါ။

ဆိုရွယ္လစ္ကာလမွာ မာက္စ္က From each according to its ability to each according to its work ၊ လူတိုင္းကိုယ္စီ အစြမ္းရွိသမွ်မွ ၊ ကိုယ္စီ (လုပ္) သမွ် လို႔ ဆိုခဲ႔တယ္။ ဆိုလိုတာက လူတိုင္း ကိုယ္စီ မိမိလုပ္သမွ်ခံစားရဦးမည္။ ကြန္ျမဴနစ္ (ဘံု)နိဗၺန္ ေရာက္မွ လိုသေလာက္သာခံစားၾကရမည္။

အမ်ားသိၾကတဲ႔အတိုင္း ကြန္ျမဴနစ္စနစ္ဟာ လမ္းခုလပ္ ဆိုရွယ္လစ္စနစ္ ကိုပင္မေရာက္ရပဲ ကမၻာၾကီး မွာ ေရတိမ္နစ္ခဲ႔ရပါျပီ။

ဘာေၾကာင္႔လဲ

မာက္စ္ရဲ႔ေစတနာအရင္းခံဟာ အဖိႏွိပ္ခံေတြအတြက္ ေစတနာမွန္ခဲ႕တာ မျငင္းႏုိင္ဖူး။ ထို႔ျပင္ မာက္စ္ဟာ ဒႆနိက အေတြးပညာရွင္ (Philosopher) ၊ စီးပြားေရးပညာရွင္ (Economist) ၊ စြယ္စံုရတဲ႔ ပညာရွင္စစ္စစ္ျဖစ္တယ္။

သို႔ေသာ္ စာေရးသူ၏ အျမင္အရ စထြက္ကတည္းက လမ္းမွားၾကီးကိုေလွ်ာက္ခဲ႔မိလို႔ ခံယူမိတယ္။
မာက္စ္ ဟာ သူ႔ရဲ႔ အေတြးကမၻာကို Materialism (ရုပ္၀ါဒ) ကို အေျခခံျပီး သခင္စိုးၾကီးရဲ႔ စကားနဲ႔ ေျပာရရင္ Dialectical Materialism အႏုပဋိ ေလာမ ရုပ္၀ါဒ နည္းနဲ႔.အားလံုးကို ရႈ့ျမင္သံုးသပ္ခဲ႔ တာေၾကာင္႔ လူေတြရဲ႔စိတ္ဓါတ္ေရးရာအပိုင္း ကိုလ်စ္လ်ဴရႈခဲ႕တယ္လို႔ ခံစားမိတယ္။

လူေတြကို (ရုပ္) ပိုင္းဆိုင္ရာ အျမင္နဲ႔ပဲၾကည္႔တာေၾကာင္႔ ေက်ာက္ရုပ္လို ၊ လိုရာအသံုးခ်ႏုိင္မယ္လို႔ ထင္ခဲ႔တယ္။ လူေတြရဲ႔ အတၱစိတ္ ၊ တကိုယ္ေကာင္းဆန္တဲ႔စိတ္၊ နံမည္လိုခ်င္မႈ ၊ ေမာဟ ၊ ေဒါသ ၊ မလို၀န္တိုစိတ္ စတဲ႔ စိတ္ပိုင္း ဆိုင္ရာ အားနဲမႈေတြကို ထဲ႔မတြက္ခဲ႔တာေၾကာင္႔ လို႔သံုးသတ္မိတယ္။

ဗုဒၶရဲ႔တရားအရ ေမာဟေၾကာင္႔ လူသားေတြဟာ အတၱ မကင္းႏုိင္ၾကပဲ၊  (တဏွာ) ျငိတြယ္ေနတာ  ေၾကာင္႔ သံသရာ ၀ဋ္ဆင္းရဲကမကၽြပ္ႏုိင္ၾကတာပဲမဟုတ္ပါလား

ေနာက္ဆံုးေတာ႔ လူေတြရဲ႔ (ေလာဘ) ၊ (အတၱ) နဲ႔ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာအားနဲခ်က္ေတြကို လစ္လ်ဴရႈခဲ႔ တာ ေၾကာင္႔ မာက္စ္ရဲ႔ စိတ္ကူးယဥ္မႈဟာ လက္ေတြ႔ အေကာင္အထည္ မေဖၚႏုိင္တာမို႔ ကြန္ျမဴနစ္စနစ္ က်ဆံုးခဲ႔ရရွာတာပါ။

အေရးၾကီးတဲ႔ ေနာက္တခ်က္က (အာဏါ) ပဲ။

မာက္စ္က ပစၥည္းမဲ႔အာဏါရွင္ စနစ္ကိုထူေထာင္ရမယ္လို႔ ေရးခဲ႔ေပမဲ႔ သူေရာ အိမ္ဂယ္ (Engles) ေရာမ်က္စိ ထဲျမင္ေနတာက သူတို႔မွီတဲ႔ ျပင္သစ္ေတာ္လွန္ေရး က ျပင္သစ္ဘံုစနစ္ (Paris Commune).ျဖစ္တယ္။ လီနင္က ပစၥည္းမဲ႔ေတြဦီးေဆာင္တဲ႔ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ကိုဘယ္လို ထူ ေထာင္ရမလဲ။ ဘယ္လိုဖြဲ႔စည္းရမလဲ ဆို တာ ကို ဦးေဆာင္ျပခဲ႔တာပါ။ ဒါကို (ဗဟိုဦးစီးစနစ္) Democratic Centralization လို႔ေခၚပါတယ္။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ လီနင္ေရးခဲ႔တဲ႔ “ႏို္င္ငံေတာ္ႏွင္႔ ေတာ္လွန္ေရး” (State and Revolution) ဆိုတာကို အင္တာနက္မွာ ရွာဖတ္ေစခ်င္တယ္။

လီနင္က သူဘာေၾကာင္႔ ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီကို လက္မခံရတာလဲ၊ Separation of Power အာဏါ ခြဲေ၀မႈကိုဘာေၾကာင္႔လက္မခံတာလဲ ၊ သူယံုၾကည္တဲ႔ Participatory Democracy ကိုဘယ္လို balance မွ်တေအာင္လုပ္မယ္ ဆိုတာေတြကို သတိထား ဖတ္ေစခ်င္တယ္။ ဒါေပမဲ႔ လီနင္ေသျပီး တက္ လာတဲ႔ စတာလင္က အာဏါကို ေမာင္ပိုင္စီးလိုက္တာ က်န္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီေတြအားလံုး စတာလင္႔ ပံုသ႑န္ျဖစ္ကုန္ၾကတာပဲ။

စာေရးသူဟာ အာဏါရွင္စနစ္နဲ႔ ကြန္ျမဴနစ္၀ါဒကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ဆန္႔က်င္သူျဖစ္ေပမဲ႔ မာ႔က္စ္နဲ႔ လီနင္တို႔ကိုေလးစားပါတယ္။

မာက္စ္ရဲ႔ အေတြးအေခၚ ေတြဟာ သိမ္ေမြ႔ အဆင္႔ျမင္႔ပါတယ္။ သူ႔ရဲ႔ေစတနာဟာ ျမင္႔ျမတ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင္႔ လူငယ္ေလးေတြကို မာက္စ္ နဲ႔ လီနင္ရဲ႔ မူရင္းက်မ္း (Original Classics) ေတြကို ဖတ္ျပီးေလ႔လာေစခ်င္ပါတယ္။ သံေယာင္ၾကားနဲ႔ ထေအာ္တာမ်ိဳးမျဖစ္ေစခ်င္ဖူး။

ဥပမာ နယူးေရာက္ျမိဳ႔က ေ၀ါလ္စတိကိုသိမ္းပိုက္ၾက ဆိုတဲ႔ ဆႏၵျပေနသူလူငယ္တခ်ိဳ႔ကို သတင္းသမား ေတြက မင္းတို႔ဘာလိုခ်င္တာလဲ လို႔ေမးတဲ႔အခါ အရင္းရွင္စနစ္ မလိုခ်င္ဖူး၊ ဘဏ္လူၾကီး (Bankers) ေတြကို အခြန္တိုးေကာက္ စတဲ႔ အျမင္ေတြအျပင္ အစိုးရမလိုခ်င္ဖူး စတဲ႔ ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြကိုလည္း ေတာင္းဆိုၾကျပန္တယ္။

ထို႔နည္းတူစြာပဲ ေဖ႔စ္ဘုဒ္ (facebook) မွာျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္း က လက္၀ဲသမား တခ်ိဳ႔ကလည္း အစိုးရ မလိုအပ္ေၾကာင္း ေဆြးေႏြးလာပါတယ္။ ဒါမာ႔က္စ္ရဲ႔ ေဟာၾကားခ်က္ ေတြကို ၾကားဖူးနား၀ နဲ႔သံေယာင္လိုက္ၾကတယ္ဆိုတာကို ခ်က္ခ်င္းနားလည္လိုက္တယ္။ သို႔ေသာ္ ကြာတာက မာ႔က္စ္က ရုတ္တရက္ၾကီး အစိုးရဆိုတာကိုဖယ္ရွားခိုင္းတာမဟုတ္။ အစိုးရ မလိုေတာ႔တဲ႔ လူေနမႈ အဆင္႔ေရာက္ေအာင္ ဆိုရွယ္လစ္အရင္းအႏွီးေတြစုေဆာင္း၊ ထုတ္လုပ္မႈေတြတည္ေဆာက္၊ လူ႔ အေတြး အေခၚ ေတြ တိုးတက္ျမင္႔မားလာမွ လူလူခ်င္းအုပ္ခ်ဳပ္တဲ႔ အစိုးရ မလိုအပ္ေတာ႔တဲ႔ အဆင္႔ ေရာက္ဖို႔လမ္းညႊန္ခဲ႔တာပါ။

အရင္းရွင္စနစ္က်ဆံုးပါေစ၊ ေ၀ါလ္စတိကိုသိမ္းပိုက္ၾက လို႔ေအာ္ေနၾကတဲ႔ စိတ္ကူးယဥ္ လူငယ္ေလးေတြ ဟာ အိုင္ဖံုး (iPhone) ၊ အိုင္ပက္ (iPad) ကိုင္ျပီးေအာေနၾကတာပါ။ တကယ္ေတာ႔ ဒီပစၥည္းေတြကို ေပၚထြက္လာတာ အရင္းရွင္စနစ္ေၾကာင္႔ပဲ မဟုတ္လား။ ဒီ အဲလ္ပယ္ပစၥည္းေတြကို ဦးစီးထုတ္လုပ္ ေပးတဲ႔ စတိေဂ်ာ႔ဘ္ (Steve Jobs) ဟာ အဲလ္ပယ္စေတာ႔ (Apple Stocks) ေတြေၾကာင္႔ သန္း၆၀၀၀ အထိခ်မ္းသာသြားတဲ႔ လုပ္ငန္းရွင္ ၾကီးပဲမဟုတ္ပါလား။ အရင္းရွင္ၾကီးပဲ မဟုတ္ပါလား။ ဒီလို သူရဲ႔တည္ ထြင္မႈေၾကာင္႔ သူကိုယ္တိုင္ခ်မ္းသာရံုမက လူေပါင္းမ်ားစြာကိုလည္း (အလုပ္) ေပးႏုိင္တယ္။

Wall St သာ မရွိခဲ႔ရင္ အဲလ္ပယ္ကုမၸဏီဆိုတာ ဘယ္လိုေပၚေပါက္လာႏုိင္မွာလဲ ဆိုျပီးေမးခြန္းထုတ္ လာသူေတြ ရွိ ပါတယ္။ တကယ္ေတာ႔ ဒီဆႏၵျပေနၾကတဲ႔ လူငယ္အမ်ားဟာ Wall St ဘာေၾကာင္႔ အေရးပါရတယ္ဆို တာကိုမသိၾကဖူး။ အလြန္အကၽြံေတြရွိတယ္။ Wall St ကလူၾကီးေတြ ေငြေတြ မတရား၀င္တယ္-ျဖံဳးၾကတယ္ ဆိုတာကိုပဲ အၾကမ္းျပင္းသိၾကတယ္။ ဂဃနဏ မသိၾကဖူး။ လူရီစရာ လာျဖစ္ၾကရတယ္။

မာ႔က္စ္ရဲ႔၀ါဒနဲ႔ပတ္သက္လာရင္ မူရင္း အရင္းခံက်မ္းေတြကိုဖတ္ျပီးမွ က်က်နန လံုးေစ႔ပတ္ေစ႔ မိမိအျမင္ ကို ဘာေၾကာင္႔ ဒီလိုေကာက္ခ်က္ခ်ရပါတယ္ဆိုတာကို ေဖၚ ျပသင္႔တယ္လို႔ ထင္မိတယ္။ တို႔ထိတို႔ထိ “မာ႔က္စ္ ၀ါဒဟာ အာဏါရွင္စနစ္မဟုတ္ဖူး” တို႔ “အာဏါရွင္စနစ္ ကို လက္မခံဖူး ၊ သို႔ေသာ္ မာ႔က္စ္ ၀ါဒကိုေတာ႔ႏွစ္သက္ပါတယ္တို႔” ဆိုတာေတြဟာ “ဒို႔အေရး၊ ဒို႔အေရး” ေနာက္က လိုက္ေအာ္တဲ႕ အဆင္႔ သာသာ ပဲရွိ တယ္လို႔ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ ပညာတတ္အျမင္အရ ၾကည္႔ရင္ Intellectually lazy ပညာတတ္ေရသာ ခိုျခင္းပဲ။

ဒါဟာ မာ႔က္စ္ရဲ႔ မူရင္းက်မ္းစာေတြကို တိတိက်က်မဖတ္လို႔လား ၊ ေလ႔လာမႈ မျပည္႔စံုတာပဲလား၊ အဂၤလိပ္စာ မႏုိင္လို႔နားလည္မွားသည္ပဲလားမေျပာတတ္ပါ။ သို႔ေလာ၊  သို႔ေလာ ထင္စရာေတြ အမ်ားၾကီးေပၚေပါက္ေစပါတယ္။

မာ႔က္စ္၀ါဒရဲ႔ ေက်ာရိုးဟာ ပစၥည္းမဲ႔ အာဏါရွင္စနစ္ပဲ။

ေနာက္အေရးၾကီးတဲ႔အခ်က္က မာ႔က္စ္နဲ႔ပတ္သက္လာရင္ အစအဆံုး အလံုးစံုကိုေျခခံျပီးမွ Full Context အရေျပာၾကေစျခင္ပါတယ္။ ဖင္တပိုင္း ၊ေခါင္းတပိုင္းျဖတ္ေျပာရင္ ဟိုမေရာက္၊ ဒီမေရာက္ ရြာလည္ေနမွာေသျခာပါတယ္။

အာဏါရွင္ စနစ္ကိုမတည္ေထာင္ပဲ၊ ျပည္သူပိုင္မသိမ္းႏုိင္၊ ဆိုရွယ္လစ္အရင္း (မ)တည္ဖို႔မျဖစ္ႏုိင္ ၊ အရင္းရွင္စနစ္ကို မျဖိဳဖ်က္ႏုိင္။ လီနင္ရဲ႔ ဗဟိုဦးစီးစနစ္ကို လက္မခံပဲ ၊ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီမထူေထာင္ရင္၊ ဘယ္သူက ပစၥည္းမဲ႔ေတာ္လွန္ေရးကိုဦးေဆာင္မွာလဲ။ ပစၥည္းမဲ႔ေတာ္လွန္ေရး ေအာင္မွ ပစၥည္းမဲ႔ အာဏါရွင္စနစ္ကို ထူေထာင္ႏုိင္မွာပါ။

လူသားတိိုင္းမွာ ရုပ္နဲ႔နာမ္ ကိုယ္စီရွိမွ အသက္ရွင္ႏုိင္ၾကတာပါ။ ထို႔နည္းတူစြာ မာ႔က္စ္၀ါဒမွာ ပစၥည္းမဲ႔ အာဏါရွင္စနစ္ဟာ (နာမ္) (၀ိဌါဥ္) အလား ပါပဲ။ ပစၥည္းမဲ႔အာဏါရွင္ လက္နက္မပါပဲ အသက္မရွင္ႏုိင္ပါ။ ထို႔ေၾကာင္႔ အာဏါရွင္စနစ္ကိုေတာ႔ လက္မခံပါ ၊ မာက္စ္၀ါဒကိုေတာ႔ လက္ခံပါသည္ဟု ဆိုလာရင္ ဆား မပါ တဲ႔ ဟင္းလို ေပါ႔ရႊတ္ရႊတ္ ႏိုင္ပါလိမ္႔မည္။ တဖက္ကျပန္ၾကည္႔လွ်င္လည္း ႏုိင္ငံေရးမရိုးသားတာ ျဖစ္ႏုိင္ သလို ဖါးတပိုင္း ငါးတပိုင္းႏုိင္ငံေရး ခံယူခ်က္ဆိုတာ ထင္ေပၚေနပါသည္။

သတင္းစာေလာကမွာ သတင္းေရးသူနဲ႔ Opinion Writer လို႔ေခၚတဲ႔ မိမိအျမင္ကိုေရးသူရယ္လို႔ ရွိၾကပါတယ္။ သတင္းေရးသူက ဒီကေန႔ ဟစ္ေဟာ႔ပြဲမွာလူမစီ။ ေဘာပြဲမွာလူခ်တယ္ဗ်ာ႔ ဆိုျပီး လုိရွင္းတိုရင္း ေရးလို႔ရပါတယ္။ Opinion Writer က ဒီလို ေရးလို႔မရပါ။

နယူးေရာက္တိုင္းက ကမၻာေက်ာ္ အျမင္ေရးဆရာ တြန္ဖရီးမင္း (Tom Friedman) က ကမၻာၾကီးျပားတယ္ဗ်ာ႔ (The World is Flat) ဆိုျပီး ရပ္ထား၍မရပါ။ ဘာေၾကာင္႔ ကမၻာၾကီးျပားရလဲ ဆိုတာကိုရွင္းျပဖို႔ စာအုပ္ေရး ျဖစ္ ခဲ႔ရပါတယ္။ အီလစ္ (Elite) စစ္လို႔ထင္ပါရဲ႔ သူ႔စာအုပ္ဟာကမၻာေက်ာ္ျပီး လူၾကီးလူငယ္ အလုအရက္ ၀ယ္ ဖတ္ၾကရပါတယ္။

ထို႔ေၾကာင္႔ ျမန္မာႏုိင္ငံမွ လူငယ္ကေလးမ်ား ႏိုင္ငံေရးခံံယူခ်က္ တိက်ေစခ်င္တဲ႔ ေစတနာနဲ႔ အရင္းရွင္ စီးပြားေရးစနစ္ ဆိုတာဘာလဲ၊ Wall St ရဲ႔ က႑က ဘာလဲ၊ လက္ရွိ ကမၻာမွာက်ေရာက္ေနတဲ႔ စီးပြားေရး အခက္အခဲ ေတြဟာဘာလဲ၊ ျမန္မာႏုိင္ငံအပါအ၀င္ အာရပ္ကမၻာ မွာျပည္သူလူထု မခံမရပ္ႏုိင္ျဖစ္ရတဲ႔ ေရာင္ရင္း/ လက္ရင္းအရင္းရွင္စီးပြားေရးစနစ္ (Crony Capitalism) ဆိုတာဘာလဲ စသည္ေတြကိုို ခ်င္႔ခ်ိန္ ႏိုင္ေအာင္ ဥါဏ္မွီသမွ် တင္ျပေဆြးေႏြးခ်င္ တာ ေၾကာင္႔ ဒီေဆာင္းပါးကိုေရးရတာပါ။

ဆက္ရန္ ..အပိုင္း (၂)