ရယ္ေမာျခင္းအပိုင္းအစမ်ား

by မင္းလူ၏ ၀တၱဳတိုမ်ား on Monday, August 20, 2012 at 1:40am ·

    ဆရာ၀န္က လူနာကိုစမ္းသပ္ၾကည့္ၿပီးေနာက္...
    "ခင္ဗ်ားအသည္းက အားနည္းေနတယ္။ အသည္းအားေဆးေတြ ေသာက္ရမယ္။ ဒါနဲ႔ ခင္ဗ်ား အရက္ေကာ ေသာက္တတ္သလား"
    "ဟုတ္ကဲ့"
    "မျဖတ္ႏိုင္ဘူးလား"
    "ရုတ္တရက္ေတာ့ ျဖတ္ဖို႔မလြယ္ဘူးဆရာ"
    "ေကာင္းၿပီ။ ဒါဆို ေလွ်ာ့ေသာက္ရမယ္။ တစ္ေန႔ကို ၂ယူနစ္ထက္ ပိုမေသာက္ပါနဲ႔"
    ေနာက္တစ္လခန္႔ၾကာေသာအခါ လူနာျဖစ္သူသည္ ေဆးခန္းသို႔ ျပန္ေရာက္လာသည္။
    "မသက္သာဘူးဆရာ"
    ဆရာ၀န္က စမ္းသပ္ၾကည့္ၿပီး...
    "ဟင္.. အသည္းက ပိုၿပီးေတာ့ေတာင္ဆိုးလာေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္စကား နားမေထာင္ဘူးထင္တယ္"
    "ဆရာညႊန္ၾကားခ်က္ကို အတိအက်လိုက္နာပါတယ္။ ဆရာက တစ္ေန႔ ႏွစ္ယူနစ္ထက္ ပိုမေသာက္ရဘူးဆိုလို႔ ဘီယာႏွစ္ဂ်ားပဲေသာက္တာပါ"

                            * * * *

    ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔ ေတာမွတက္လာေသာ လူႀကီးတစ္ေယာက္သည္ လွ်ပ္စစ္ႏွင့္ အီလက္ထေရာနစ္ဆိုင္တစ္ဆိုင္သို႔ ၀င္လာသည္။ စင္ေပၚမွာတင္ၿပီးျပသထားေသာ ေရဒီယိုကက္ဆက္တစ္လံုးကို ယူၿပီး ဖင္ျပန္ ေခါင္းျပန္ အေသးစိတ္ စစ္ေဆးသည္။ ထို႔ေနာက္ ေခါင္းခါၿပီး ျပန္ခ်ထားလိုက္သည္။ ေနာက္တစ္လံုး ယူၾကည့္ျပန္သည္။ ေစာေစာကလိုပဲ ေသေသခ်ာခ်ာ စစ္ေဆးၿပီး ေခါင္းခါျပန္သည္။ ဒီလိုနဲ႔ ေရဒီယိုကက္ဆက္ေတြ တစ္လံုးၿပီးတစ္လံုး ယူၾကည့္လိုက္၊ ေခါင္းခါလိုက္ လုပ္ေနသည္။ ထိုအခါ ဆိုင္မွ အေရာင္း၀န္ထမ္းက...
    "ပစၥည္းအားလံုး အမွန္အကန္ေတြခ်ည္းပါပဲ။ ကြဲတာ၊ အက္တာ၊ က်ဳိးတာ၊ ပဲ့တာ လံုး၀မရွိပါဘူး ဘႀကီးရဲ႕"
    ထိုအခါ လူႀကီးက...
    "အက်ဳိးအပဲ့ရွိလားလို႔ စစ္ေဆးတာမဟုတ္ဘူးကြ။ အိပ္စပိုင္ယာဒိတ္ကို ရွာၾကည့္ေနတာ၊ မင္းတို႔ၿမိဳ႕က ဆိုင္ေတြက ယံုရတာမဟုတ္ဘူး။ သက္တမ္းရက္လြန္ေနတဲ့ပစၥည္းေတြျဖစ္ေနရင္
ဘယ္ႏွယ္လုပ္မလဲ"
    ဟု ျပန္ေျပာေလသည္။

                            * * * *

    လူပ်ဳိႀကီးတစ္ေယာက္သည္ အသက္ ငါးဆယ္ေက်ာ္ခါမွ မိန္းမယူခ်င္စိတ္ေပါက္လာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ႕ထက္ ငါးႏွစ္ေလာက္ငယ္ေသာ အပ်ဳိႀကီးတစ္ေယာက္ကုိ ႀကံစည္ေလသည္။
ဟိုကလည္း အပ်ဳိႀကီးပီပီ ဇီဇာေၾကာင္သူျဖစ္၏။
    တစ္ရက္မွာေတာ့ အပ်ဳိႀကီးအိမ္သို႔ သြားလည္သည္။ လူပ်ဳိႀကီးသည္ ကြမ္းစားတတ္သူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ စကားေျပာရင္း ကြမ္းတံေတြး တပ်စ္ပ်စ္ေထြးေန၏။ ဒါကိုျမင္ေတာ့ အပ်ဳိႀကီးက ရႈံ႕မဲ့လိုက္ၿပီး...
    "ကၽြန္မကေတာ့ ကြမ္းစားတာကို လံုး၀သေဘာမက်ဘူး။ ၾကည့္ပါလား ကြမ္းသိပ္စားေတာ့ သြားေတြေတာင္ မည္းေနၿပီ"
    လူပ်ဳိႀကီးမွာ ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိျဖစ္သြားၿပီးမွ...
    "သြားေတြမည္းေပမယ့္ ဆံပင္ကေတာ့ ျဖဴပါတယ္ဗ်ာ"
    ဟု ေျပာမိေျပာရာ ေျပာလိုက္ေလသည္။

                            * * * *

    လူႀကီးေတြနဲ႔ စကားေျပာရာမွ ေစာဒကတက္ေလ့ရွိသည့္ ကေလးတစ္ေယာက္ရွိ၏။ ထိုအခါမ်ုိးမ်ားတြင္ သူ႕အေဖက...
    "မင္းက အေဖလား၊ ငါက အေဖလား"
    ဟု ေဟာက္တတ္သည္။
    အေမလုပ္သူႏွင့္ စကားေျပာရာမွာ အထြန္႔တက္မိသျဖင့္...
    "မင္းက အေမလား၊ ငါက အေမလား"
    ဟု အေျပာခံရျပန္သည္။
    အစ္ကိုျဖစ္သူႏွင့္ က်ျပန္ေတာ့လည္း ...
    "မင္းက အစ္ကိုလား၊ ငါက အစ္ကိုလား"
    ဆုိၿပီး အႏိုင္က်င့္ခံရေသးသည္။
    တစ္ရက္က်ေတာ့ ေက်ာင္းမွာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ႏွင့္ ျငင္းၾကခုန္ၾကရာ ထိုကေလးငယ္က လူႀကီးေတြရဲ႕ေလသံကို အတုယူၿပီး ေျပာလိုက္သည္။
    "မင္းက သူငယ္ခ်င္းလား၊ ငါက သူငယ္ခ်င္းလား"

                            * * * *

    ၿမိဳ႕လယ္ေခါင္မွာ လမ္းေလွ်ာက္ေနသူတစ္ဦး၏ေဘးသို႔ ဆလြန္းကားအသစ္တစ္စင္း ထိုးဆိုက္လာၿပီး ...
    "ေဟ့ သူငယ္ခ်င္း"
    ဟု ကားေပၚမွလူက လွမ္းေခၚသည္။ လမ္းေပၚမွလူက လွည့္ၾကည့္သည္။ ခဏၾကာမွ မွတ္မိသြားၿပီး ...
    "ဟာ.. ေဟ့ေကာင္ႀကီး မင္းကိုျပန္ေတြ႕ရတာ ၀မ္းသာလိုက္တာကြာ"
    ထို႔ေနာက္ ေမာ္ေတာ္ကားကို တစ္ခ်က္အကဲခတ္လိုက္ၿပီးေနာက္ လမ္းေပၚမွလူက ...
    "မင္း ေတာ္ေတာ္ႀကီးပြားေနတယ္ထင္တယ္"
    ကားေပၚမွလူက ..
    "ဟုတ္တယ္ကြ အစကေတာ့ ငါလည္း ေတာ္ေတာ္ရုန္းကန္ခဲ့ရတာ။ ေနာက္ေတာ့မွ အလုပ္အကိုင္တစ္ခု အဆင္ေျပသြားတာနဲ႔ ခုလိုအေျခအေနထိ တိုးတက္လာတာပဲ"
    "မင္းက ဘာအလုပ္နဲ႔ အဆင္ေျပသြားတာလဲ"
    "လက္ေဆာင္ျခင္းေတြ ၀ယ္/ေရာင္း လုပ္တာေလကြာ"

                            * * * *

    အသက္ခုနစ္ဆယ္ခန္႔ရွိေသာ အဘိုးႀကီးတစ္ေယာက္က ဆယ္ႏွစ္သားအရြယ္ေျမးေလးကို ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ၿပီး..
    "ၾကည့္စမ္း၊ ငါ့ေျမးက ထြားလာလိုက္တာ။ တစ္ႏွစ္ေလာက္အတြင္းမွာကိုပဲ အရပ္က ႏွစ္လက္မေလာက္ ပိုျမင့္လာတယ္"
    ေျမးျဖစ္သူေကာင္ေလးမွာ အတန္ၾကာေအာင္ ေတြ၍စဥ္းစားေနၿပီးမွ
    "အဲဒါဆိုရင္ေတာ့ ဒုကၡပဲ"
    "ဘာျဖစ္လို႔လဲကြ"
    "သားရဲ႕အရပ္က ဒီႏႈန္းအတိုင္းရွည္ရွည္လာရင္ ဘိုးဘိုးတို႔အရြယ္ကို ေရာက္တဲ့အခါ မ်က္ႏွာက်က္နဲ႔လြတ္မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး"

                            * * * *

    တဲအိမ္ကေလးတစ္အိမ္အတြင္းမွ လူႀကီးတစ္ေယာက္၏ ဆူပူႀကိမ္းေမာင္းသံကို ေအာက္ပါအတုိင္း ၾကားၾကရ၏။
    "ဟင္း.. ပညာမတတ္ရင္ ငါတို႔လို ဆင္းရဲမွာစိုးလို႔ မိဘက ျခစ္ျခစ္ကုပ္ကုပ္မရွိမဲ့ရွိမဲ့ေလးနဲ႔ ေက်ာင္းထားေပးရတယ္။ မင္းက မႀကိဳးစားခ်င္ဘူး။ လတ္လ်ားလတ္လ်ားလုပ္ေနလို႔ စာေမးပြဲ တဖုတ္ဖုတ္က်တယ္။ ေအး.. တစ္ခါထဲ သတိေပးထားလိုက္မယ္။ ဒီတစ္ခါ စာေမးပြဲက်ရင္ေတာ့ ေက်ာင္းဆက္မထားႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ဆိုက္ကားထြက္နင္းဖို႔သာ ျပင္ထားေပေတာ့"
    ႏွစ္ထပ္တိုက္ႀကီးတစ္လံုးအတြင္းမွ လူႀကီးတစ္ေယာက္၏ ဆူပူႀကိမ္းေမာင္းသံကို ေအာက္္ပါအတိုင္းၾကားၾကရ၏။
    "ဟင္း... မိဘက ပညာတတ္ႀကီးျဖစ္ေစခ်င္လို႔ အာမခံထူးရွယ္၀ိုင္းမွာ ထားေပးတယ္။ အေကာင္းဆံုးဂိုက္ကို ငွားေပးတယ္။ မင္း ပညာေရးအတြက္ ေငြေတြ ေသာက္ေသာက္လဲ အကုန္ခံခဲ့တာေတာင္ မင္းက မႀကိဳးစားဘူး။ စာေမးပြဲ တဖုတ္ဖုတ္က်တယ္။
ေအး.. ေျပာလိုက္ပါေပရဲ႕။ ဒီႏွစ္စာေမးပြဲက်လို႔ကေတာ့ ေက်ာင္းဆက္တက္ဖို႔ မစဥ္းစားနဲ႔ သေဘၤာလိုက္ဖို႔သာ
ျပင္ထားေပေတာ့"

မင္းလူ