...အရွင္ေကာမလ(ခ)ဆန္နီေနမင္
း
သီလရွင္စတင္ျဖစ္ေပၚလာပံု၊ သီလရွင္ထံမွ သီလယူလုိ႔ရမရ၊ သီလရွင္အား မိဘမ်ား၊ ေယာက်္ားေလးမ်ားက ရွိခုိးသင့္လားစတဲ့ ေမးခြန္းမ်ားကုိ ဦးဇင္းဆီ မၾကာခဏ ေမးခြန္းေတြ ေရာက္လာပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ သီလရွင္အေၾကာင္းနဲ႔ပတ္သတ္ၿပ
ီး ဆရာရေ၀ထြန္း ေရးသား ထားတဲ့ ဘိကၡဳနီသာသနာနဲ႔သီလရွင္ သမိုင္းစာအုပ္ကုိ ေလ့လာခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီမွာေဖာ္ျပထားတာ က သီလရွင္ေတြဟာ ဘိကၡဳနီသာသနာကြယ္ၿပီး သာသ
နာႏွစ္ကိုးရာေက်ာ္၊ ေအဒီသံုးရာစု ၀န္းက်င္ေလာက္မွာ သီလရွင္စတင္ျဖစ္ေပၚလာတယ္လုိ
႔
မွတ္ခ်က္ျပဳထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဘိကၡဳနီသာသနာဟာ သီဟုိဠ္ကၽြန္းတြင္
ေအဒီသံုးရာစု၀န္း က်င္မွာ ေနာက္ဆံုးတည္ရွိခဲ့ၿပီး ကြယ္ေပ်ာက္သြားခဲ့တယ္လုိ႔
ဘိကၡဳနီသာသနာအေၾကာင္းေရးသားထားတဲ့ တရုတ္ရဟန္းေတာ္ ဖာဟီယန္မွတ္တမ္းက ဆုိပါတယ္။
အဲဒီလုိ ဘိကၡဳနီသာသနာကြယ္ၿပီးေနာက္ပ
ုိင္း သာသနာႏွစ္ (၉၀၀)ကေန (၁၄၀၀) အတြင္း (ေအဒီသံုးရာစုကေန ေအဒီကိုးရာစု) ပ်ဳေခတ္မွာ ပ်ဳအမ်ဳိးသမီးမ်ား သီလရွင္၀တ္လာၾကပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက သီလရွင္ကိုေတာ့ ပရိဗိုဇ္မယ္လို႔ ေခၚပါတယ္။ အဲဒီကေန ပုဂံေခတ္၊ အင္း၀ေခတ္အထိ သီလရွင္မ်ား အဆက္ဆက္ထြန္းကားလာၿပီး ကုန္းေဘာင္ေခတ္ထိ ေရာက္လာပါတယ္။ ကုန္းေဘာင္ေခတ္တြင္ မယ္ေခမာအမည္ရွိတဲ့ သီလရွင္မယ္ကင္းတို႔ေခတ္မွာ သီလရွင္မ်ား ပုိမုိထင္ရွားလာပါတယ္။ အဲဒီလုိ ထင္ရွားလာရာကေန တျဖည္းျဖည္းခ်င္း သီလရွင္၀တ္ၾကသူ အမ်ိဳးသမီးမ်ားေပါမ်ားတာေၾက
တစ္ခါ သီလရွင္ကုိ ေယာက်္ားေလးမ်ား၊ မိဘမ်ားက ရွိခုိးသင့္၊ ရွိမခုိးသင့္နဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ေျပာျပေပးရမယ္ဆုိရင္
သီလသိကၡာပုဒ္အနည္းအမ်ားအေပၚ
မူတည္ၿပီး သီလနည္းသူက သီလမ်ားသူကို ရွိခုိးရပါမယ္။ ဒါနဲ႔စပ္ၿပီး ရွင္းလင္းသြားေအာင္ ျမတ္ဗုဒၶမိန္႔ၾကားခဲ့တဲ့ စကားေတာ္ေလးပါ
ေျပာျပေပးပါမယ္။
Click Here For English Version
ျမတ္ဗုဒၶ ေ၀သာလီျပည္ကေန သာ၀တၳိျပည္၊
ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္ကို ၾကြေတာ္မူတဲ့အခါ ဆဗၺဂၢီရဟန္းမ်ားဟာ ဒါက ငါတုိ႔ဥပဇၥ်ာယ္ဆရာအတြက္၊ ဒါက ငါတုိ႔ကမၼ၀ါစာ
ဆရာအတြက္၊ ဒါက ငါတုိ႔အတြက္ဆိုၿပီး အိပ္ရာေနရာမ်ား ဦးထားၾကပါတယ္။ အဲဒီလုိဦးထားတဲ့အခါ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းကုိ
ေနာက္မွေရာက္လာတဲ့ မေထရ္မ်ားအတြက္ အိပ္ရာေနရာ မရွိၾကဘဲ ျဖစ္ေနပါတယ္။ အဆုိးဆံုးကေတာ့ ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ လက္ယာရံ၊ ဉာဏ္ပညာမွာ ဧတဒဂ္ရထားတဲ့ ရွင္သာရိပုတၱရာေရာက္လာတာကုိ
အိပ္စရာေနရာမေပးဘဲ ေနၾကတာပါ။ ဒါနဲ႔ သူေတာ္ေကာင္း ဆုိေတာ့ ဘယ္သူကုိမွ ဒုကၡမေပးဘဲ ရွင္သာရိပုတၱရာဟာ ျမတ္စြာဘုရားက်ိန္းစက္ရာ ဂႏၶကုဋီေက်ာင္းေဆာင္နားက သစ္ပင္ရင္းမွာ ထုိင္ရင္း၊ စႀကၤန္သြားရင္းနဲ႔ ညဥ့္အခ်ိန္ကို ကုန္လြန္ေစခဲ့ပါတယ္။
မနက္မိုးလင္းေတာ့ ဘုရားရွင္က ေက်ာင္းနားရပ္ေနတာ “ဘယ္သူလဲ” လို႔ေမးေတာ္မူတဲ့အခါ ရွင္သာရိပုတၱရာက “တပည့္ေတာ္ သာရိပုတၱရာပါဘုရား” လို႔ ေလွ်ာက္ပါတယ္။ ထုိအခါ ဘုရားရွင္က “ဘာ့ေၾကာင့္ဒီလိုျဖစ္ရတာလဲ”
လို႔ ေမးေတာ့ ရွင္သာရိပုတၱရာက ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စဥ္ ေလွ်ာက္ထားလိုက္ပါ တယ္။ မေထရ္စကားကိုၾကားရတဲ့အခါ ျမတ္ဗုဒၶက “ငါဘုရားရွိစဥ္မွာေတာင္ ရဟန္းတစ္ပါးနဲ႔တစ္ပါး ရိုေသေလးစားျခင္းမရွိၾကဘူးဆ
ျဖစ္ေတာ္မူပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားကို စည္းေ၀းေစၿပီး “ရဟန္းတို႔ ဘယ္ရဟန္းက ေနရာဦး၊ ဆြမ္းဦးထုိက္ပါသလဲ၊ ဘယ္ရဟန္းကို အရိုေသေပးသင့္ပါသလဲ”လို႔ ဘုရားရွင္က ေမးေတာ္မူ
ပါတယ္။ အဲဒီအခါ ရဟန္းေတာ္မ်ားက “အရွင္ဘုရား မင္းမ်ဳိးကလာတဲ့ ရဟန္းကို အရုိေသေပးထိုက္ပါတယ္”၊ “ပုဏၰားမ်ဳိးကလာတဲ့ရဟန္းကို
အရိုအေသေပးထိုက္တယ္”၊ “သူေဌးကေနရဟန္းျဖစ္လာတဲ့ရဟန
အဲဒီလုိ အမ်ိဳးမ်ိဳးေလွ်ာက္ၾကတဲ့အခါ
ဘုရားရွင္က “ရဟန္းတို႔ အခုသင္တို႔ေျပာတဲ့မင္းမ်ဳိး
ျပဳလုပ္ရမယ္” လို႔ မိန္႔ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာဂုဏ္၊ အရြယ္ဂုဏ္ႀကီးသူတုိ႔ကုိ အစဥ္အတုိင္း ရုိေသေလးစားရွိခုိးရပါမယ္။ ဒါေၾကာင့္ သီလဂုဏ္ျပည့္စံုတဲ့ပုဂၢိဳလ္
ကို သီလသိကၡာပုဒ္နည္းတဲ့သူက ရွိခိုးရမွာျဖစ္တဲ့အတြက္ မိဘမ်ားက ငါးပါးသီလသာရွိၿပီး၊ သီလရွင္က ရွစ္ပါး၊ ဆယ္ပါးသီလရွိတယ္ဆိုရင္ေတာ့ မိဘက သီလရွင္ကို ရွိခုိးရပါမယ္။ တကယ္လို႔ မိဘက ဆယ္ပါးသီလယူထားမယ္ဆိုရင္ေတာ
ဒါျပင္ ျမတ္ဗုဒၶက သူတစ္ပါးကုိ ရုိေသေလးစားရွိခုိးျခင္းေၾက
ာင့္ မိမိမွာ အျပစ္မရပါဘူး။ မိမိရွိခုိးရုိေသေလးစားတဲ့ပ
ႏံုးခ်ာတဲ့မ်ိဳးႏြယ္တြင္ ေပါက္ဖြားလာရၿပီး ဘ၀မွာ အၿမဲတမ္းႏံုျခာေနပါလိမ့္မယ္
။ ဒါေၾကာင့္ မာန္မာနဆုိတာဟာ မထားသင့္တဲ့ေနရာမွာ လံုး၀မထားမိဘဲ တစ္ခါတေလ နဂါးမွန္းသိေအာင္ အေမာက္ေထာင္ျပသင့္တဲ့ေနရာသာ
တစ္ဖန္ သီလယူျခင္းနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ေျပာျပရမယ္ဆုိရင္
သီလရွင္ဆရာေလးမ်ားဟာ ကုိးပါးသီလေဆာက္တည္သူမ်ား ျဖစ္ၾကတဲ့အတြက္ ငါးပါးသီလ၊ ရွစ္ပါးသီလ၊ ကုိးပါးသီလ ယူခ်င္တဲ့လူမ်ားကုိ သီလေပးႏုိင္ပါတယ္။ ျမတ္ဗုဒၶကလည္း အဂၤုတၱရ တိကအ႒ကထာမွာ “ဥေပါသထဒိ၀ေသ ပန ပါေတာ၀ ဘိကၡဳႆ၀ါ ဘိကၡဳနိယာ၀ါ ဒသသီလ လကၡဏာညဳေနာ ဥပါသကႆ၀ါ ဥပါသိကာယ၀ါ-ဥပုသ္သီလခံယူရာမ
ွာ ရဟန္းထံျဖစ္ေစ၊ ဘိကၡဳနီမထံျဖစ္ေစ၊ သီလလကၡဏာကိုသိတဲ့ ဥပါသကာ၊ ဥပါသိကာမထံျဖစ္ေစ သီလေဆာက္တည္ႏုိင္ေၾကာင္း မိန္႔ဆုိခဲ့ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ သီလရွိသူထံမွသာ သီလယူႏိုင္တာမဟုတ္ဘဲ သီလလကၡဏာကိုသိသူ၊ သီလကုိအစဥ္မွန္မွန္ အေရွ႕ကတိုင္ေပးႏိုင္သူ မည္သူ႔ထံမွမဆို
ေဆာက္တည္လုိ႔ရပါတယ္။ မိမိကိုယ္တုိင္လည္း သီလကိုအစဥ္အတုိင္း မွန္မွန္ဆိုႏုိင္ရင္ အိမ္ေရွ႕ဘုရားစင္မွာျဖစ္ေစ၊
သြားရင္းလာရင္းလမ္းႀကံဳလုိ႔
ေစတီပုထုိးမ်ားေရွ႕မွာျဖစ္ေ
စ သီလေဆာက္တည္လုိ႔ ရပါတယ္။ သီလယူတဲ့အခါ မိမိေဆာက္တည္ထားတဲ့သီလကုိ မက်ိဳးမေပါက္ေအာင္ ေစာင့္ထိန္းမယ္ဆုိတဲ့ သႏၵိ႒ာန္ျပတ္သားဖုိ႔သာ အဓိကက်ပါတယ္။
မ်ားေသာအားျဖင့္ သီလယူတဲ့အခါမွာ ဘာ့ေၾကာင့္ရဟန္းသံဃာမ်ားထံ သီလယူရသလဲဆုိရင္ မိမိသီလေဆာက္တည္ထားတာကုိ ဆရာေတာ္မ်ား၊ နေဘးလာေရာက္ သီလယူသူမ်ား သိရွိၾကတဲ့အတြက္ မိမိသီလက်ိဳးေပါက္မဲ့ဟာကုိ မလုပ္ျဖစ္ေအာင္လုိ႔ပါ။ တကယ္လုိ႔မ်ား မိမိက သီလတစ္ပါးပါးကုိ က်ဳးလြန္ခ်င္စိတ္ျဖစ္လာရင္ “ေအာ္-ငါသီလက်ိဳးရင္ ငါ့ကုိအျပစ္ေျပာမဲ့လူေတြ၊ ငါသီလက်ိဳးရင္ ငါ့ကုိလူမိုက္လုိ႔ ထင္ျမင္မဲ့လူေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါလား”လုိ႔ေတြး
မိၿပီး မိမိသိကၡာမက်ေအာင္၊ မိမိအရွက္မရေအာင္ထိန္းတဲ့အေ
သီလရွင္ေလးမ်ိဳး
ဒါနဲ႔ ဒီေနရာမွာ ဆပ္စပ္မိလုိ႔ သဂၤဇာဆရာေတာ္ရဲ႕ သီလရွင္ေလးပါးရွိေၾကာင္း ဥပမာသမူဟဂီရတၱမက်မ္း၊ သဂၤဇာဆရာေတာ္ စကားပံုေပါင္းခ်ဳပ္မွာ မိန္႔ေတာ္မူခဲ့တာကုိလည္း အမွတ္ရတာနဲ႔ ေရးသားလုိက္ပါတယ္။ သဂၤဇာဆရာေတာ္ဟာ ဒကာ၊ ဒကာမမ်ားရဲ႕ ပင့္ဖိတ္မႈေၾကာင့္ မႏၱေလးကေန ရန္ကုန္ကုိၾကြလာတဲ့အခါ သီလရွင္ဆရာေလးမ်ားက ဆရာေတာ္ကုိ လွဴဖြယ္မ်ား လာေရာက္လွဴဒါန္းၾကပါတယ္။ ဆရာေတာ္လည္း ဆရားေလးမ်ားကုိ စကားစပ္မိတာနဲ႔ နင္တုိ႔ မယ္သီလဘယ္ႏွစ္မ်ိဳးရွိလဲဆုိ
တာ သိၾကလား။ အဲဒီလုိေမးေတာ့ ဆရားေလးမ်ားလည္း ေယာင္၀ါး၀ါးျဖစ္ေနၿပီး တပည့္ေတာ္တုိ႔ မယ္သီလဘယ္ႏွစ္မ်ိဳးရွိတယ္ဆု
(၁) ရွစ္ပါးသီလႏွင့္၀ိပႆနာကမၼ႒ာ
န္းကုိ စီးျဖန္းႀကိဳးကုတ္အားထုတ္ၿပ
(၂) အရပ္တကာသုိ႔ လွည့္ပတ္ၿပီး အၿမဲဆြမ္းဆန္အသျပာ အလွဴခံေနကာ ေက်ာင္းတြင္းမွာမေနတဲ့သီလရွ
င္ကုိ မယ္သီေလလုိ႔ ေခၚတယ္။
(၃) ေတာင္အရပ္နဲ႔မတဲ့ျပန္ ေျမာက္အရပ္သြားလုိက္။ တစ္ခါ ေျမာက္အရပ္သြားေတာ့ ေျမာက္အရပ္နဲ႔ မတဲ့ျပန္ျဖစ္လုိက္။ တစ္ဖန္ အေရွ႕အရပ္နဲ႔မတဲ့ျပန္ အေနာက္အရပ္လန္ျဖစ္ေနတဲ့ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာမွာ အေနမမွန္တဲ့သီလရွင္ကုိ မယ္သီလံလုိ႔ ေခၚတယ္။
(၄) မိမိအေဖာ္မ်ား တစ္ျခားသြားေနခ်ိန္ ဆန္လုိက္ခုိးၿပီး မိမိထဲသုိ႔ မရုိးသားတဲ့နည္းနဲ႔ ဆန္ခုိးေရာတဲ့သီလရွင္ကုိ မယ္သီေလာလုိ႔ ေခၚတယ္။
ဒီေလးေယာက္မွာ ပထမတစ္ေယာက္သာ ခ်ီးမြမ္းထုိက္တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ နင္တုိ႔လည္း မမုိက္ၾကနဲ႔ဟု ေျပာဆုိၿပီး ျပန္လြတ္လုိက္ပါတယ္။ ဒါက သဂၤဇာဆရာေတာ္မိန္႔ခဲ့တာကုိ ဒီေနရာမွာ ဆက္စပ္မိလုိ႔ အမွတ္ရတာနဲ႔ ေရးလုိက္တာပါ။ သိခ်င္လုိ႔ ေမးထားၾကတဲ့ ေမးခြန္းေတြထဲမွာေတာ့ မပါပါဘူး။
ယခုေလာက္ဆုိ ရွင္းျပရင္ သီလရွင္ျဖစ္ေပၚလာပံုနဲ႔ပတ္သ
တ္တာကအစ သီလရွင္ ဆုိင္ရာမ်ားကုိ အားလံုးနားလည္ေလာက္ၿပီလုိ႔ ထင္ျမင္ပါတယ္။ အားလံုး ဗဟုသုတအသိဉာဏ္မ်ား တုိးပြားၾကၿပီး မိမိတုိ႔ပန္းတုိင္ကုိ လ်င္ျမန္စြာ
ေလွ်ာက္လွမ္းႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ႏုိင္ၾကပါေစ
။
ဆရာေတာ္အရွင္ေကာမလ(ခ)ဆန္နီေ
နမင္း
No comments:
Post a Comment