သမၼတႀကီးေတာသြားေတာင္သြားလယ္သမားကိုတနပ္စားခိုင္းမယ္မထင္ -(ဟံသာဝတီဦးဝင္းတင္)
07 May 2013
သမၼတဦးသိန္းစိန္အစိုးရ အေတာ္ကၽြမ္းက်င္လိမၼာ ရွိလာသဗ်ာ။ ဝမ္းသာတယ္ဗ်ာ။ သာဓုေခၚစရာေပ့ါ။
သမၼတနဲ႔ အဖြဲ႕ ခ်င္းေတာင္သြားသတဲ့။ ေရကိစၥ၊ မီးကိစၥေတြ ေျဖရွင္းေပးမယ္ဆိုလားပဲ။ ေကာင္းတယ္ဗ်ာ။ လူထုဒုကၡပဲဗ်ာ။ အစိုးရဆိုတာ သိရမွာေပါ့။ ဆင္းရဲတြင္းနက္ၾကီးထဲ ေခါင္းျမဳပ္ေအာင္နစ္ေနတဲ့ ခ်င္းလူထုၾကီးကို ကယ္တင္ႏိုင္တဲ့အထိ ၾကိဳးစားသြားၾကလိမ့္မယ္လို႔ ထင္မိတယ္ဗ်ာ။
လယ္သမားၾကီးေတြနဲ႔လည္း ေတြ႕ဦးမယ္တဲ့ဗ်။ ဂ်ာနယ္သတင္းေတြမွာ ေတြ႕လိုက္ရတာပဲ။ ဟုတ္ပါလိမ့္ထင္ရဲ႕။ ေတြ႕ရင္ေတာ့ ေကာင္းသေပါ့ဗ်ာ။ လယ္သမားေတြဆိုတာက က်ဳပ္တုိ႔တိုင္းျပည္မွာ အဆင္းရဲဆံုး မြဲခ်ာတူးလန္ ခရုဆန္ကၽြတ္ေတြ မဟုတ္လား။ ေတြ႕တဲ့အခ်ိန္မွာ မြဲေစာ္နံတယ္ ျပန္ဦးမယ္ဆိုျပီး ဂြတ္ဘိုင္ေတာ့ မလုပ္တန္ရာဘူး ထင္ပါရဲ႕။
က်ဳပ္က သမၼတကိုေတာ့ ယံုတံုတံုပါ။ ဒါေပမဲ့ သူ႕အစိုးရရဲ႕ လယ္ဝန္းၾကီးတစ္ပါးကေတာ့ လယ္သမားကို ထမင္းတစ္နပ္ေလွ်ာ့စားခိုင္းထားတယ္ မဟုတ္လား။ အဲ့ဒီဝန္ၾကီးရဲ႕ ဓာတ္ေတြမ်ား ကူးစက္သြားေလမလားဟဲ့ရယ္လို႔ ရင္တမမ ျဖစ္ေနမိတာလည္း အမွန္ပဲဗ်ာ။ အဲ အဲ သမၼတကိုယ္တိုင္ကလည္း ဆင္းရဲသားလယ္သမား သားသမီးဆိုေတာ့ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ကေလး တစ္ဆိတ္တစ္ဖဲ့ေတာ့ ရွိဦးမွာပါ။ လယ္သမားေတြထမင္းတစ္နပ္ေတာင္ မဝတဝစားေနရတာဆုိေတာ့ တစ္နပ္ေလွ်ာ့စားခိုင္းမယ္ မထင္ပါဘူး။
က်ဳပ္တို႔ သမၼတၾကီး ကခ်င္ျပည္နယ္ တုိင္းခန္းလွည့္လည္ျခင္း မျပဳႏိုင္ေသးတာေတာ့ စိတ္ထဲ၊ ရင္ထဲ မခ်င့္ မရဲ ျဖစ္ရတာေပါ့ဗ်ာ။ ဟိုလႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒ၾကီးဘယ္သူဆိုလားေတာင္ မမွတ္မိပါဘူး။ ကခ်င္ျပည္နယ္ကို ထြက္ေတာ္မွဴးၾကီးနဲ႔ လွည့္သြားျပီးျပီေလ။ က်ဳပ္တို႔ သမၼတၾကီး တဖူနာသြားတယ္မေျပာနဲ႔။ ဘာတဖူနာ ရမွာလဲ။ တစ္ေန႔ေန႔ေတာ့ သမၼတၾကီးလည္း ကခ်င္ျပည္နယ္ စစ္ေျမျပင္ေတြအေရာက္ ၾကြခ်ီေတာ္မူဦးမွာေပါ့ကြယ္။
သမၼတၾကီးက ဟိုလြန္ေလျပီးေသာအခါက စစ္အာဏာေကာင္စီေတြရဲ႕ အတြင္းေရးမွဴးၾကီး၊ စစ္စိုးရေတြရဲ႕ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ၾကီး၊ စစ္အာဏာသား (ဟုတ္ေပါင္) အမ်ိဳးသားညီလာခံၾကီးရဲ႕ ဥကၠ႒ၾကီး စတာေတြအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သူမဟုတ္လား။ ဒီေတာ့ ကခ်င္စစ္ေျမျပင္မွာ ေလယာဥ္ဒံုးစာ၊ ဗံုးစာေတြမိျပီး က်ဆံုးရွာခဲ့ၾကရတဲ့ ကခ်င္လက္နက္ကိုင္ ရဲေဘာ္ေလးေတြရဲ႕ လက္ဝါးကပ္တိုင္ေလးေတြမွာ အေလးျပဳျပလိုက္ရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလဲေနာ္ဗ်ာ။
ဒီရက္ပိုင္းအတြင္း ျဗိတိသွ်ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္တစ္ေယာက္ အိႏိၵယေရာက္ေနတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္တရာေလာက္က ျဗိတိသွ်ေတြလက္ခ်က္နဲ႔ က်ဆံုးခဲ့ၾကရတဲ့ ပန္ခ်ာပီစစ္သားေတြရဲ႕ သခၤ်ဳိင္းမွာပန္းေခြခ် အေလးျပဳခဲ့တယ္။ လြန္သမွ်ဝန္ခ်တယ္ရယ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီေလာက္ကေလး လုပ္ျပလိုက္တာနဲ႔ အိႏိၵယျပည္သူေတြ ဝမ္းသာလိုက္ၾကတာ။
က်ဳပ္တို႔သမၼတၾကီးလည္း ဒီလို `လုပ္ျပ´ေလးေတြ လုပ္တက္ပါတယ္။ အဲဒီလို အျပေလးေလာက္ လုပ္ျပလိုက္ရင္ ကခ်င္လူထုၾကီးကေရာ၊ တျခားတုိင္းရင္းသား ျပည္သူေတြကပါ ဝမ္းသာလိုက္ၾကမယ့္ျဖစ္ခ်င္း။ ဗမာဆိုတာလည္း တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုတစ္စုဆိုေတာ့ ဗမာေတြလည္း ဝမ္းသာၾကမွာေပါ့ဗ်ာ။
မေန႔တစ္ေန႔က သမၼတၾကီးလူေတြ ထိုင္းႏိုင္ငံသြားလုပ္ေနတဲ့ တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ား ဖက္ဒရယ္ေကာင္စီနဲ႔ ျငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲလို ဟာမ်ိဳးေတြလည္းဇာတ္ေပါင္းခန္းျမန္ျမန္ဝင္ႏိုင္မွာေပါ့ဗ်ာ။
ေအးဗ်ာ။ က်ဳပ္တို႔ကေတာ့ ေမြးကတည္းက ၾကားလာခဲ့ၾကရတဲ့ ေသနတ္သံေတြ တိတ္သြားဖို႔ စိတ္ကူးယဥ္ ၾကည့္ေနမိတုန္းေပါ့ေလ။ အဲဒီတုန္း ဘယ္ႏွယ့္မ်ား ရွမ္းျပည္နယ္က ေသနတ္သံေတြ ထြတ္လာရျပန္တာလဲဗ်ိဳ႕။ မဟုတ္ေသးဘူး ထင္တယ္ေနာ္။ ၾကည့္လုပ္ၾကပါဦး။
ေနာက္တစ္မီးက ျငိမ္းမေယာင္ေယာင္ ထတဲ့လို႔ေလာင္ျပန္သဗ်။ ရန္ကုန္တုိင္း၊ သာေကတျမိဳ႕နယ္ဘက္မွာတဲ့။ အိမ္ကိစၥဆိုလား။ စာသင္ေက်ာင္းကိစၥဆိုလား။ ဗလီကိစၥဆိုလား။ ေသခ်ာမသိပါဘူး။ ျပႆနာဆိုတာ ဒီလိုပဲဗ်။ ေလာင္စာၾကြင္းရွိသေရြ႕ေတာ့ တဗ်င္းဗ်င္း ထေလာင္တတ္တာမ်ိဳးကလား။ ဝိုင္းျငွိမ္းၾကဦးစို႔ရဲ႕ေပါ့။
ဒါထက္ စကားမစပ္ ေျပာရဦးမယ္။ ရခိုင္အေရးကိစၥကေကာ ဘယ္စခန္းဆုိက္ေနသလဲဗ်။ စံုစမ္းေရးေကာ္မရွင္က ဘာသံမၾကား၊ ညာသံမၾကား။ ျငိမ္လို႔ပါလား။
လႊတ္ေတာ္ထဲက ထြက္လာတဲ့ အသံကေတာ့ ရခိုင္ေဒသမွာ ရိုဟင္ဂ်ာလူမ်ိဳးဆုိတာ လံုးဝမရွိဘူးတဲ့။ ျဗိတိသွ်ကိုလိုနီအစိုးရလက္ထက္ သန္းေခါင္စာရင္းေတြမွာလည္း ရိုဟင္ဂ်ာရယ္လို႔ ေဖာ္ျပတာမပါဘူးတဲ့။ ျမန္မာအစိုးရေတြလက္ထက္ သန္းေခါင္စာရင္းေတြမွာလည္း ထုိနည္းလည္းေကာင္းပဲတဲ့။
ျပည္ထဲေရးဌာနဒုတိယဝန္ၾကီးကလႊတ္ေတာ္ေမးခြန္းကိုေျဖရင္း ေျပာသြားသတဲ့။
ေအးဗ်ာ။ သမၼတၾကီး က်န္းမာပါေစ။ သူက အိတ္ခ်္ေရာဂါသမားဆိုေတာ့ သူ႕က်န္းမာေရးက တစ္ေန႔ေရႊ၊ တစ္ေန႔ေငြေလ။ သူ႕ရဲ႕အိတ္ခ်္ေရာဂါကေဒၚျဖဴျဖဴသင္း ကူရွင္းေပးစရာလိုတဲ့ေရာဂါမ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူး။ ဟတ္ဒီစီဆိုလား ႏွလံုးေရာဂါတဲ့ဗ်ား။
ေနျပည္ေတာ္မွာ အထူးကုသမားေတာ္ၾကီးေတြ တစ္ပတ္ႏွစ္ၾကိမ္ ႏွလံုးေရာဂါ စမ္းသပ္ကုသေပးေနသတဲ့။ တပ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းၾကီးကို စမ္းေပးေနသတဲ့။ ဦးသိန္းစိန္လည္း တပ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းၾကီးနဲ႔ အေပါင္းအသင္းလုပ္ေနလိုက္ရံုပါပဲ။ ေမွ်ာကု၊ ေရာကု လုပ္ႏိုင္သေပါ့ဗ်ာ။ ေကာင္းသြားမွာပါ။ ေကာင္းသြားမွာပါ။
က်ဳပ္ကေတာ့ဆုေတာင္းရံုေတာင္းတတ္ေတာ့သဗ်ာ။
က်ဳပ္လိုဟတ္သမားၾကီးေတြ မာပါေစ။ ခ်ာပါေစ။ သာပါေစေပါ့ဗ်ား။ ။
ဟံသာဝတီဦးဝင္းတင္
ဒီလိႈင္းဂ်ာနယ္။။ အတြဲ(၂)၊ အမွတ္(၈)။။။
No comments:
Post a Comment