Thursday, December 29, 2011

ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊ ႏွင့္ ကင္ဂ်ံဳအီ - ဘယ္သူက ပိုေတာ္သလဲ



ကင္ဂ်ဳံအီ ေသဆံုးသြားတာ မ်က္ေမွာက္ေခတ္မွာ ကမၻာ့ အရက္စက္ဆံုး၊ လူထူး လူေၾကာင္၊ အထီးက်န္ဆန္ဆန္ေနထုိင္တဲ့ အာဏာရွင္တေယာက္ ဇာတ္သိမ္းသြားတာပါပဲ။
ေျမာက္ကိုရီးယားလည္း မေရမရာ၊ မတည္မၿငိမ္ အေျခအေန၊ ကုိရီးယားကြ်န္းဆြယ္မွာ တင္းမာမွႈေတြ အရင္ထက္ပိုလာႏိုင္မလား စိုးရိမ္စရာ အေျခအေနေတြျဖစ္ေပၚေနပါတယ္။  အာဏာရွင္ေတြ ဒယိမ္းဒယိုင္ ျဖစ္ေနၾကတဲ့ ႏွစ္တႏွစ္ရဲ႕ အဆံုးသတ္နိမိတ္ပံုလည္းျဖစ္ပါတယ္။
၁၉၈၉ ခုႏွစ္ကစလုိ႔ အာဏာရွင္ေတြ မ်ားမ်ားစားစား ျမင္ကြင္းကေန တေယာက္ၿပီး တေယာက္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားတာ မရွိခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္မွာေတာ့ တူနီးရွားက ဘန္အာလီ၊ အီဂ်စ္က မူဘာရတ္၊ လစ္ဗ်ားက ကဒါဖီတို႔ရဲ႕ က်ဆံုးခန္းေတြကို ျမင္ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။  ဆီရီးယားနဲ႔ ဘာရိန္းမွာလည္း ရက္စက္တဲ့ ဖိႏွိပ္မွႈေတြကို ရင္ဆုိင္ေနတဲ့ လူထုုအံုၾကြမွႈေတြ ျမင္ခဲ့ရပါတယ္။
ျမန္မာျပည္မွာဆုိရင္လည္း တုိင္းျပည္ကို ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ နီးပါး အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တဲ့ လူႀကီး အနားယူသြားျပီး၊ သူ႔ကိုဆက္ခံတဲ့ ေနာက္တေယာက္က ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေတြကို စတင္လုပ္ေဆာင္လာပါတယ္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးသန္းေရႊ အနားယူသြားျပီး၊ ဦးသိန္းစိန္ရဲ႕ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ကနဦး ေျခလွမ္းေတြအေပၚမွာ အေကာင္းျမင္သူေတြရွိသလိုပဲ သတိနဲ႔ ေစာင့္ၾကည္သူေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီး သန္းေရႊ နာမည္ေတာင္ မၾကားခ်င္တဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တေယာက္ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ျပီး၊ လႊတ္ေတာ္ထဲ ၀င္ဖို႔ကလည္း လပိုင္းအတြင္းမွာ တကယ္ျဖစ္လာေတာ့မွာပါ။
ေျမာက္ကိုရီးယားေခါင္းေဆာင္ ကင္ဂ်ံဳအီကို သတ္သြားတာ သတင္းေတြအရဆုိရင္ ႏွလံုးေရာဂါျဖစ္ပါတယ္၊ လူထုဆႏၵျပပြဲေတြမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေျမာက္ကိုရီးယားမွာ ခ်က္ခ်င္လက္ငင္း ထူးထူးျခားျခားအေျပာင္းအလဲျဖစ္လာႏုိင္ေျခမရွိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကင္ဂ်ံဳအီရဲ႕ အနိစၥသေဘာကေန တရားျပေနတာေတြေတာ့ ရွိပါတယ္။ ဥပမာအေနနဲ႔ အာဏာရွင္ေတြဟာ အားေပ်ာ့ေနျပီး၊ ဒယိမ္းဒယိုင္ျဖစ္ေနျပီး၊ ထာ၀ရၿမဲတဲ့ အရာမဟုတ္ဘူးဆုိတဲ့ အနိစၥတရားေတြပါပဲ၊ ဒါကို သံေ၀ဂယူျပီး အာဏာရွင္ေတြအေနနဲ႔ အခ်ိန္ရွိတုန္း၊ ကိုယ့္မွာ ေရြးခ်ယ္စရာရွိေသးတဲ့ အေျခအေနမွာ အာဏာကို စြန္႔မလား၊ သို႔မဟုတ္ ႏိုင္မႏိုင္သိမ္းမရျဖစ္ျပီး အာဏာာလက္လႊတ္သြားတာမ်ဳိး အျဖစ္ခံမလား၊ ပထမနည္းလမ္းက ပိုေကာင္းပါတယ္ေလ။
ေျမာက္ကိုရီးယားႏွင့္ ျမန္မာျပည္ဟာ အာရွမွာေတာ့ အပယ္ခံတုိင္းျပည္ခ်င္း အတူတူပါပဲ။ ကမၻာ့အရက္စက္ဆံုး အစိုးရေတြ အုပ္ခ်ဳပ္တာခ်င္းလည္း တူပါတယ္၊ အစိုးရႏွစ္ရပ္စလံုးဟာ ကိုယ့္ျပည္သူေတြအေပၚ လူသားေတြအေပၚ က်ဴးလြန္တဲ့ ရာဇ၀တ္မွဳကို က်ဴးလြန္တယ္လို႔ စြပ္စြဲခံရပါတယ္။ လူ႔အခြင့္အေရးလွဳပ္ရွားသူေတြက ကုလသမဂ စံုစမ္းေရးေကာ္မရွင္ဖြဲ႔စည္းဖို႔ တုိက္တြန္းထားၾကပါတယ္။ မူးယစ္ေဆး၀ါးကုန္သြယ္မွဳ၊ လူေတြကို ကြ်န္သဖြယ္ ကုန္ကူးမွႈေတြမွာလည္း အစိုးရႏွစ္ရပ္စလံုးဟာ နက္နက္ရွဳိင္းရွဳိင္း ပါ၀င္ပတ္သက္ ေနၾကပါတယ္၊ ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာ သူတို႔ အပ္ႏွ႔ံထားတဲ့ ဘဏ္စာရင္းေတြလည္း ခ်ိတ္္ပိတ္ ခံထားရတာခ်င္းလည္း တူပါတယ္။
စစ္တပ္ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံထားတဲ့ အစိုးရခ်င္းလည္း တူပါတယ္။ ေျမာက္ကိုရီယား စစ္တပ္က ကမၻာေပၚမွာ စတုထၳအၾကီးဆံုးျဖစ္သလုိ၊ ျမန္မာစစ္တပ္ကလည္း အေရွ႕ေတာင္ အာရွမွာ ဒုတိယအၾကီးဆံုးျဖစ္ပါတယ္။ ေျမာက္ကိုရီးယားက ႏ်ဴးကလီးယား ပုိင္ဆုိင္ထားသလုိ၊ ျမန္မာအစိုးရကလည္း ေျမာက္ကိုရီးယားအကူအညီနဲ႔ ႏ်ဴးကလီးယား ပိုင္ဆုိင္ဖုိ႔ ၾကိဳးစားေနပါတယ္။
အစိုးရႏွစ္ရပ္စလံုးဟာ တုိင္းျပည္စီးပြားေရးကို ဗုုန္းဗုန္းလဲေအာင္ စီမံခဲ့ၿပီး၊ ျပည္သူေတြ ငတ္ျပတ္ေနတာကို လက္ပိုက္ၾကည့္ခဲ့ၾကပါတယ္၊ ႏုိင္ငံတကာ အကူအညီေတြကို ျခယ္လွယ္ခ်င္တုိင္း ျခယ္လွယ္ျပီး အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြက်ေတာ့ မသန္႔ရွင္းတဲ့ စည္းစိမ္ ခ်မ္းသာေတြကို စံစားေနၾကပါတယ္။ ဒီလို အခ်က္ေတြမွာ ျမန္မာႏွင့္ ေျမာက္ကိုရီယား တူညီၾကပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ မတူတဲ့ အခ်က္ေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီး သန္းေရႊက သူအာဏာယူထားတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူ႔ကိုယ္သူ အမႊမ္းတင္ဖုိ႔ ၀ါဒျဖန္႔ ႀကိဳးစားခဲ့တာေတြရွိခဲ့ပါတယ္၊  ဥပမာအေနနဲ႔ သူ႔ဓာတ္ပံုကို အစိုးရရံုးေတြမွာ ခ်ိတ္ခုိင္းတာ၊ မင္းေနျပည္ေတာ္လို႔ အဓိပၸါယ္ရတဲ့ ေနျပည္ေတာ္ ျမိဳ႔ေတာ္သစ္ကို တည္ေဆာက္ခဲ့တာေတြမ်ဳိးပါ။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ၾကိဳးစားၾကိဳးစား ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီး သန္းေရႊဟာ ကင္ဂ်ံဳအီရဲ႕ ေျခဖ်ားကိုေတာင္ မမွီခဲ့ပါဘူး။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးရဲ႕ သားသမီးေတြ အစုိးရအဖြဲ႔ထဲမွာ ေနရာရခဲ့ပါတယ္။ သူ႔အခ်စ္ေတာ္ ေျမးကေလး လမ္းသရဲဂုိဏ္းဆန္းဆန္းေနတာကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးရာထူးက အကာအကြယ္ ေပးႏုိင္ခဲ့ပါတယ္၊ ဒါေတြဟာ သူ႔မိသားစုအေပၚ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီး ကာကြယ္ႏိုင္ခဲ့တာေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာႏွင့္ ေျမာက္ကိုရီးယားၾကားမွာ အသိသာဆံုးျခားနားခ်က္ကေတာ့ ႏိုိင္ငံေရးစနစ္ျဖစ္ပါတယ္။ ကင္ဂ်ံဳအီရဲ႕ ေျမာက္ကိုရီးယားဟာ ကြန္ျမဴနစ္ႏုိင္ငံပါလို႔ ေၾကြးေၾကာ္ျပီး လက္ေတြ႔မွာ ဘုရင္စနစ္လို အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံပါ၊ လက္ေတြ႔ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္မွဳေတြမွာ၊ ဥပမာ ညွဥ္းပမ္းႏွိပ္စက္မွႈ၊ မုဒိမ္းက်င့္မွႈ၊ အဓမၼလုပ္အားေပး၊ သတ္ျဖတ္မွႈေတြကေတာ့ ထူးမျခားပါ။ အစိုးရႏွစ္ရပ္စလံုးဟာ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ လူ႔အခြင့္အေရး ဥပေဒေတြကို ခ်ဳိးေဖာက္တာခ်င္းအတူတူလို႔ စြပ္စြဲခံရပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ကင္ဂ်ံဳအီ အစိုးရက ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးသန္းေရႊအစိုးရထက္သာတာက လူေတြရဲ႔ အေတြးအေခၚကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္တာျဖစ္ပါတယ္၊ ဒီေနရာမွာေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးသန္းေရႊ မေအာင္ျမင္ေပမယ့္၊ ကင္ဂ်ံဳအီက ေအာင္ျမင္ခဲ့ပါတယ္။
ေျမာက္ကိုရီယားမွာ အတုိက္အခံေတြ ဖြဲ႔စည္းခြင့္လည္းမရွိ၊ တရားမ၀င္နည္းလမ္းနဲ႔ မရွိပါဘူး၊ လူထုအေျချပဳအဖြဲ႔အစည္းေတြမရွိ၊ အတုိက္အခံလည္းမရွိပါဘူး၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လည္းမရွိ၊ အန္အယ္ဒီလည္းမရွိ၊ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ား အဖြဲ႔လည္း မရွိပါဘူး၊ ေျမာက္ကိုရီယားကို သြားမယ္ဆုိရင္ သူစိမ္းေတြနဲ႔ ရဲရဲတင္းတင္းစကားေျပာရဲတဲ့ လူတေယာက္ကို ရွာေဖြႏုိင္ဖုိ႔ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ ပုန္လွ်ဳိး၀ယ္လွ်ဳိးေျပာမယ့္ လူလည္းမရွိပါဘူး၊ လူတုိင္းလူတုိင္းဟာ တေယာက္ကိုတေယာက္ အခ်ိန္ျပည့္ ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကပါတယ္။
ေျမာက္ကိုရီးယားကို သြားရင္ အစိုးရက ေတြ႔ေစခ်င္တဲ့ လူေတြနဲ႔ ေတြ႔ရ၊ စကားေျပာရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ လမ္း္ေပၚက လူေတြကို သူတို႔ စိတ္ရင္းေတြကို သိရဖို႔ စကားေျပာဖို႔ ဆိုတာ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ အစိုးရက လုိက္ပို႔တဲ့ ေက်ာင္းေတြ၊ ေဆးရံုေတြဆီကို သြားရင္ေတာ့ ဆရာ၀န္ၾကီးေတြ၊ ပါေမာကၡေတြက မဟာေခါင္းေဆာင္ၾကီး ကင္အီဆြန္း၊ နဲ႔ ခ်စ္လွစြာေသာ သူတို႔ေခါင္းဆာင္ႀကီး ကင္ဂ်ံဳအီ ေကာင္းေၾကာင္းေတြ ရႊန္းရႊန္းေ၀ေအာင္ ေျပာတာကို ၾကားရမွာျဖစ္ပါတယ္၊ သူတို႔ ဓာတ္ပံုေတြက အခန္းတုိင္း၊ နံရံေတြေပၚကေန ခင္ဗ်ားကို စိမ္းစိမ္းၾကိး စုိက္ၾကည့္ေနပါလိမ့္မယ္္၊ သူတို႔ နာမည္ေတြကိုလည္း စာေၾကာင္း၊ သံုးေၾကာင္း၊ ေလးေၾကာင္းတုိင္းမွာ မၾကားခ်င္အဆံုး ၾကားရပါလိမ့္မယ္။
ေဖ်ာ္ေျဖပြဲတခုကို သူတို႔ျပလို႔ လုိက္ၾကည့္မယ္ဆုိရင္လည္း လယ္ကြင္းေတြ၊ စက္ရံုေတြဆီကို ကင္အီဆြန္နဲ႔ ကင္ဂ်ံဳအီတို႔ သြားေရာက္ စစ္ေဆးေနတဲ့ ပံုေတြကို သံစံုတီး၀ုိင္းၾကီးရဲ႕ အေနာက္ဘက္ ပိတ္ကားေပၚမွာ အဆက္မျပတ္ျပေနပါလိမ့္မယ္၊ တင့္ကားၾကီးေတြ ျဖတ္သြားတဲ့ ျမင္ကြင္း၊ ဒံုးက်ည္ေတြ ပစ္လႊတ္လုိက္တဲ့ ျပကြက္ေတြ ဆက္တုိက္ ျပေနပါလိမ့္မယ္။ ဒံုးက်ည္တခ်က္ပစ္လုိက္တဲ့ တုိင္းမွာ ပရိတ္သတ္ေတြအားလံုးက တခဲနက္ လက္ခုပ္တီးအားေပးေနလုိက္ၾကတာ ေဂ်ာ့ေအာ္၀ဲလ္ရဲ႕ ၁၉၈၄ ၀ထၳဳထဲ ေရာက္ေန သလားေတာင္ ေအာက္ေမ့ရပါတယ္၊
ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ ဒါမ်ဳိးမရွိပါဘူး၊ သာမန္လူမေျပာနဲ႔ အစိုးရထဲက လူေတြေတာင္ ဘယ္သူမွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးသန္းေရႊ ေကာင္းေၾကာင္း မေျပာၾကပါဘူး၊ လူတခ်ဳိ႕ကေတာ့ အရင္းအႏွီးႀကီးႀကီးေပးၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးသန္းေရႊ မေကာင္းတဲ့အေၾကာင္းကိုေတာ့ လူေရွ႕သူေရွ႕မွာ ေျပာၾကပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ တိုးတိုတိတ္တိတ္၊ အျမင္ကြယ္ရာမွာ ေျပာျပပါတယ္။
ေျမာက္ကိုရီးယားမွာေတာ့ ကင္ဂ်ံဳအီ မေကာင္းေၾကာင္း တစြန္းတစျဖစ္ျဖစ္ တိုးတုိးစကား၊ ေပါက္ၾကားသြားလုိ႔ကေတာ့ ေထာင္ခ်ခံရဖို႔ ေသခ်ာပါတယ္။ ကံဆုိးရင္ ေသဒဏ္ေပးခံရႏုိင္ပါတယ္။
ေျမာက္ကိုရီးယားမွာ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ၂ သိန္းရွိပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ ရွိတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအေရအတြက္ထက္ အဆတရာ ေလာက္ပိုမ်ား ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္က နုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြနဲ႔ မတူတာက ေျမာက္ကိုရီးယားက ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြဟာ အစိုးရကို သိသိသာသာ အတုိက္အခံလုပ္လို႔ ေထာင္ခ်ခံရတာ မ်ဳိးမဟုတ္ပါဘူး။
ကင္ဂ်ံဳအီရဲ႕ ဓာတ္ပံုကို အၾကည့္မေတာ္လို႔၊ ဒါမွမဟုတ္ တခ်ိန္တုန္းက ေတာင္ကိုရီးယာနဲ႔ အဆက္အသြယ္ရွိခဲ့ဖူးလို႔ အစိုးရက ရန္လုိတယ္လုိ႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့ မိသားစုအသိုင္းအ၀ုိင္းမွာ လူျဖစ္လာလို႔ ၊ ဒါမွမဟုတ္ သမၼာက်မး္စာကို လက္၀ယ္ေတြ႔ ရွိလုိ႔ အဖမ္းခံရတဲ့ လူေတြပဲ မ်ားပါတယ္။ ေျမာက္ကိုရီးယားမွာ လူတေယာက္အျပစ္က်ဴးလြန္မိရင္ မ်ဳိးဆက္ ၃ ဆက္ ဒဏ္ေပးခံရမယ္ဆုိတဲ့ ေပၚလစီ လည္းရွိပါတယ္၊
အခုေတာ့ ကင္ဂ်ံဳအီရဲ႕ သားျဖစ္တဲ့ ကင္ဂ်ံဳအန္းကို ႀကီးျမတ္ေသာ ဆက္ခံသူ Great Successor’ လို႔ ေခၚေ၀ါေနၾကပါၿပီ၊ ဒါေပမယ့္ သူရဲ႕ အာဏာအေျခခံက အားနည္းပါတယ္။ တကယ္ပဲ သူက ဆံုျဖတ္ခ်က္ခ်တဲ့ လူျဖစ္မလား၊ သို႔မဟုတ္ အာဏာျပိဳင္တာေတြျဖစ္မလား၊ မေသခ်ာပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ အကယ္၍ အေျခအေန ဖရိုဖရဲျဖစ္ရင္ အနာဂတ္ကို ခန္႔မွန္းဖို႔ ခက္ပါတယ္၊ ကင္ဂ်ံဳအန္းရဲ႕ ကံၾကမၼာကလည္း စိတ္ခ်ရတဲ့ အေျခအေနမရွိပါဘူး။ ေျမာက္ကိုရီးယားကေန ထြက္ေျပးခဲ့ရသူေတြက ကင္ဂ်ံဳအီ ကို အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ ရာဇ၀တ္မွဳခံုရံုးကို ပို႔ဖုိ႔ စည္းရံုးေဆာ္ၾသေနၾကပါတယ္။ ခံုရံုးမေရာက္ခင္မွာပဲ အေဖျဖစ္တဲ့ ကင္ဂ်ံဳအီ ကြယ္လြန္သြားပါတယ္၊ အသက္ ၂၈ ႏွစ္၀န္းက်င္ သားျဖစ္တဲ့ ကင္ဂ်ံဳအန္းအတြက္ ကံမေကာင္းလွပါဘူး။
ဒီအျဖစ္အပ်က္ေတြက ျမန္မာျပည္အတြက္ သင္ခန္းစာကေတာ့ သင္ခန္းစာေတာ့ အာဏာရွင္စနစ္ဟာ ေရရွည္မွာ ဘယ္လိုမွ အက်ဳိးမမ်ားႏိုင္ဘူးဆုိတဲ့ အခ်က္ပါပဲ။ ျပည္သူေတြက ဆန္႔က်င္အံုၾကြလို႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ က်န္းမာေရးေၾကာင့္ျဖစ္ျဖစ္၊ အသက္အရြယ္ ေၾကာင့္ျဖစ္ျဖစ္ တခုခုျဖစ္လာရင္ အာဏာရွင္ေတြနဲ႔ သူတို႔ မိသားစုလံုျခံဳေရးအတြက္လည္း ဘာအာမခံခ်က္မွ မရွိပါဘူး။
လူထုဆႏၵကို လိုက္ေလွ်ာတဲ့ အာဏာရွင္ေတြ၊ အခ်ိန္မလြန္ခင္မွာ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးအတြက္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးျပီး အာဏာလက္လႊတ္ေပးတဲ့ အာဏာရွင္ေတြဟာ အသက္နဲ႔ကိုယ္ အုိးစားမကြဲ၊ သူတို႔ မိသားစုေတြ အေျခမပ်က္ဘဲ ထြက္ေတာ္မူနန္းက ခြာႏိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္၊ ဥပမာအေနနဲ႔ ေတာင္အာဖရိက ဒီကလက္၊ ဆုိဗီယက္ျပညေထာင္စုက ဂိုဘာ့ေခ်ာ့ဗ္၊ အင္ဒိုနီးရွားက ဆူဟာတိုႏွင့္ ဟာဘီဘီတုိ႔က ၾကည့္ပါ။
ဒါေၾကာင့္ ကင္ဂ်ံဳအီရဲ႕ အနိစၥတရားက ျမန္မာျပည္က သမတဦးသိန္းစိန္ကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လမ္းေၾကာင္းကို ဆက္လက္အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔၊ လက္ေတြ႔ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ဖို႔ တုိက္တြန္းေနပါတယ္၊
သမုိင္းစာမ်က္ႏွာမွာေတာ့ ကင္ဂ်ံဳအီဟာ လူသတ္သမား၊ ႏိုင္ငံတကာ ရာဇ၀တ္ေကာင္ ဟစ္တလာ၊ စတာလင္ တို႔နဲ႔ တတန္းတည္းေနရာရသြားပါျပီး၊ ေနာက္ထပ္ ေထ့ေငါ့ခ်င္စရာေကာင္းတဲ့ တုိက္ဆုိင္မွႈ တခုက ကင္ဂ်ံဳအီ ေသျပီး ေနာက္တရက္မွာ ခ်က္ကိုစလိုဗက္ကီးယားက လြတ္ေျမာက္ေရး ေခါင္းေဆာင္ ဗားကလက္ဟာဗယ္လ္ အနိစၥေရာက္ပါတယ္၊ ဟာဗယ္လ္က ကင္ဂ်ံဳအီကို ကမၻာ့အဆုိးဆံုးအာဏာရွင္၊ လူသန္းေပါင္းမ်ားစြာရဲ႔ အသက္ကို သတ္တဲ့ တရားခံ လို႔ ေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္။
ျမန္မာျပည္က သမၼတဦးသိန္းစိန္အေနနဲ႔ အာဏာရွင္စနစ္ကို အဆံုးသတ္ျပီး တုိင္းျပည္ကို ဒီမုိကေရစီထြန္းကားေအာင္ အကူအညီေပးခဲ့တဲ့ ဒီကလက္တို႔၊ ဂိုဘာ့ေခ်ာ့တို႔၊ ဟာဗီဗီတို႔ အတန္းအစားထဲမွာ ပါခ်င္သလား၊ သို႔မဟုတ္ ကင္ဂ်ံဳအီတို႔ ဟစ္တလာတို႔ လမ္းလုိက္မလား၊ ဘယ္လမ္းေရြးမလဲ ဆုိတာကေတာ့ ဘယ္လိုလူမ်ဳိးကို အားက်သလဲဆုိတဲ့ အေပၚမွာပဲ မူတည္ပါတယ္။
ညီေစာလြင္

No comments: