“ဗုိလ္ခ်ဳပ္အသစ္နဲ႔ ဓါးဘခက္တုိ႔ေခတ္”-

**ဓါးဘခက္**
ကြ်န္ေတာ္ငယ္ငယ္က ကြ်န္ေတာ္႔အဘုိးေျပာျပခဲ႔တဲ႔ ပံုျပင္ေတြ၊ ရယ္စရာေတြထဲက တစ္ခု ေပါ႔။ ကြ်န္ေတာ္႔အဘုိးရဲ႕ရြာမွာ ဓါးဘခက္ဆုိတဲ႔လူၾကီးတစ္ေယာက္ရွိ

ခဲ႔ဖူးတယ္တဲ႔။ ရြာထဲမွာျဖစ္ျဖစ္၊ ရြာရဲ႕အေ၀း မွာျဖစ္ျဖစ္ ရြာရဲ႕ေရွးေဟာင္းေနွာင္းျဖစ္ေတြ ကိုေျပာျဖစ္ၾကရင္ ဓါးဘခက္အေၾကာင္းဟာ မပါမျပီး ဆုိပဲ။ အဘုိးက လည္း မၾကာခဏေျပာတတ္တယ္။ ဓါးဘခက္၊ ဓါးဘခက္နဲ႔…။ ကြ်န္ေတာ္ေတြးထားတာက ဓါးဘခက္ဆုိတာ တကယ္႔ ဓါးသမားလူမုိက္ၾကီးလုိ႔ထင္တာေပါ႔။ တကယ္အဘုိး ရဲ႕ရြာကိုမေရာက္ဖူး သူေတြလည္း နားစြန္နားဖ်ားၾကားရင္ ဓါးဘခက္ဆုိတာ အဘုိးတုိ႔ရြာရဲ႕ ရာဇ၀င္လူမုိက္ ဓါးသမားၾကီးတစ္ေယာက္လုိ႔ထင္ၾကေတာ႔ တာဘဲေလ။ အသက္နည္းနည္းရလာေတာ႔မွ ရြာက ဦးရီးေတြကို အဘိုး ေျပာျပခဲ႔ဖူးတဲ႔ ဓါးဘခက္အေၾကာင္းကို ေမးျမန္းပူဆာေတာ႔မွ အဘိုးတုိ႔ေျပာခဲ႔ဖူးတဲ႔ ဓါးဘခက္ဆုိတာ အရက္သ မား ကေဇာ္သမားလူေပၾကီးတစ္ဦးပါ။ တစ္ကိုယ္လံုးမွာေတာ႔ အမာရြတ္ေတြနဲ႔ခ်ည္းဘဲ။ ရြာကဦးရီးေတြ ျပန္ေျပာ ျပေတာ႔မွာ သူ႔အေၾကာင္းက ငိုးအားထက္ရယ္အားသန္အျဖစ္မ်ိဳးဗ်။ တကယ္ေတာ႔ ဓါးဘခက္ဆုိတာ ဓါးသမားလူမုိက္၊ လူဆုိးၾကီးမဟုတ္ဘူး။ သူ႔ေနရာနဲ႔သူ အေနအထုိင္မတတ္၊ မူးလာျပီဆုိလုိ႔ကေတာ႔ အမွတ္မရွိေနရာတကာ ေဟာင္ဖြာေဟာင္ဖြာလုပ္လြန္းလုိ႔ သူမ်ားနဲ႔ မၾကာခဏရန္ျဖစ္ျပီး၊ ရန္ျဖစ္တုိင္းလည္း သူမ်ားက ခ်ည္း ဓါးနဲ႔ထုိးသြား၊ ဓါးနဲ႔ ေခ်ာင္းခုတ္သြား၊ ဦးေအာင္မႊန္းသြားတာခံရလြန္းလုိ႔ တစ္ ကိုယ္လံုး ဓါးဒဏ္ရာေတြနဲ႔ ခ်ည္းျဖစ္ေနရာကေန သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ အရပ္က စေနာက္၊ က်ီစယ္ေခၚေျပာရာကေန အုို ၾကီး အုိမေသခါနီးအခ်ိန္ထိ နာမည္ရင္းေပ်ာက္ျပီး ဓါးဘခက္ဆုိျပီး တြင္ေနတာတဲ႔။ ဒီအဘုိးၾကီး ဓါးဘခက္အေၾကာင္းကိုငယ္ငယ္က အျမင္အေတြးမ်ိဳးမဟုတ္တဲ႔ အျဖစ္အပ်က္မ်ိဳးနဲ႔ ျပန္ၾကားရ ေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္႔မွာ စဥ္းစားစရာတစ္ခုလက္ခနဲျဖစ္လာခဲ႔တယ္။ အဲဒါကေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ပတ္၀န္းက်င္မွာ လည္း အဲလုိ ဓါးဘခက္ေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ားရွိေနျပီလဲလုိ႔ ဆင္ျခင္ၾကည္႔မိေတာ႔မွ လားလား ကိုယ္တုိင္ ေတာင္ပါေနပါေသးလားလုိ႔ သြာေတြ႔မိတယ္။ တခ်ိဳ႕ဆုိ လူမႈေရးနယ္ပယ္က ဓါးဘခက္ေတြ၊ စီးပြားေရးနယ္က ဓါးဘခက္ေတြ၊ ႏုိင္ငံေရးနယ္ ပယ္က ဓါးဘခက္ေတြဟာ သက္ရြယ္ၾကီးငယ္ဆုိဒ္စံုမွာ အမာရြတ္အစံုနဲ႔ အုန္း အုန္းကိုထေနၾကပါလားလုိ႔ ေတြ႔မိ၊ ေတြးမိတယ္။ ကိုယ္တုိင္ဆုိလည္း အဲဒီဓါးဘခက္ၾကီးလုိဘဲ လူမႈနယ္ပါယ္၊ ပုဂၢလိကဘ၀နယ္ပါယ္၊ မိသားစုဘ၀နယ္ပါယ္ေတြ မွာ အေနအထုိင္မတတ္ခဲ႔လုိ႔၊ အေၾကာင္းအက်ိဳး အေျခက်က် ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာမျပတတ္လုိ႔ အမုန္းမ်က္ေစာင္း ဓါး ခ်က္ေတြမွသည္ ျပစ္တင္ေ၀ဖန္ ဖယ္က်ဥ္ခံရတဲ႔ ရင္ကိုတည္႔တည္႔စူးခဲ႔ရတဲ႔ ဓါးခ်က္ေတြအျပည္႔ဘဲ။ ကိုယ္႔ကိုယ္ ကိုျပန္ဆင္ျခင္ရင္းေတြးမိတာတစ္ခုက ဓါးဘက္ခက္ၾကီးဟာ ဓါးဒဏ္ရာအမာရြတ္ေတြကို တစိမ္႔စိမ္႔ပြတ္သပ္ရင္း ဓါးဘခက္ဘ၀ သက္ထက္ဆံုးခ်စ္ခင္ ခံယူသြားတာမ်ားလားေပါ႕။ ေနာက္ျပီး ကြ်န္ေတာ္ဆုိတဲ႔၊ ငါဆုိတဲ႔ ဓါးဘ ခက္ေပါက္စေလးကေရာ ဒီလူမႈေလာကဓံ ဓါးခ်က္ေတြကို သက္၀င္ခ်စ္ခင္ျပီး ဓါးဘခက္ဘ၀ကိုခံယူခ်င္ေနတာ လာ၊ တြယ္တာယစ္မူးေနတာမ်ားလားလုိ႔ အလန္႔တၾကားသံုးသပ္မိတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ရလုိက္တဲ႔ အေျဖကိုေတာ႔ စာဖတ္သူ ခင္ဗ်ားကိုျပန္မေျပာျပဘူးဗ်ာ။ အကယ္၍ ခင္ဗ်ားလည္း ဓါးဘခက္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနရင္ ခင္ဗ်ား အမာရြတ္ေတြကို ခင္ဗ်ားဘယ္လုိသေဘာထားနဲ႔ ပြတ္သပ္ေနမိတယ္ဆုိတာေလး ေတြးၾကည္႔ေပါ႔။ ေဘာ္ေက်ာ႔ေအာင္ဆန္း။ ။ေနာက္တစ္ခုကေတာ႔ ေဘာ္ေက်ာ႔ေအာင္ဆန္းဆုိတဲ႔လူတစ္ေယာက္အေၾကာင္း၊ မသိရင္၊ အမွတ္တမဲ႔ၾကားမိ လုိက္ရင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလုိ႔ ထင္စရာရွိတယ္။ တကယ္က ဒီလုိ။ အဲဒီလူနာ မည္ကို သူ႔မိဘေတြက ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကိုေလးစားလြန္းလုိ႔ ေအာင္ဆန္းဆုိျပီးနာမည္ေပးထားခဲ႔တာတဲ႔။ သူကေတာ႔ အရြယ္ေရာက္ကတည္းက အတန္းပညာလည္းဆံုးခန္းမတုိင္၊ အလုပ္အကိုင္နဲ႔ ဘ၀ကိုျဖတ္သန္း ရမယ္႔အရြယ္မွာလည္း အလုပ္ကို တည္တည္က်က်မလုပ္ဘဲ အရပ္ထဲမွာ ေက်ာ႔ေက်ာ႔ေမာ႔ေမာ႔နဲ႔ ေပါ႔ေပါ႔ေန ေပါ႔ေပါ႔စားလုပ္ေနလုိ႔၊ ေအာင္ဆန္းကို အားက်အဲဒီနာမည္ေပးခ႔ဲတဲ႔သူ႔အေမကိုယ္တုိင္နဲ႔ ပါတ္၀န္းက်င္က ေအာင္ဆန္းေတာ႔ ေအာင္ဆန္းဘဲ မင္းက ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေတာ႔မဟုတ္ဘူး။ ေဘာ္ေက်ာ႔ေအာင္ဆန္းဆုိျပီး နာမည္ေပးလုိက္ၾကသတဲ႔။ သူက အဲဒီနာမည္ကို ႏွစ္လုိစြာခံယူလုိက္သလား။ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေအာင္က်ိဳးစားေသးလားဆုိတာေတာ႔ ဆက္ မသိရေတာ႔ေပမယ္႔။ အဲဒီလူအေၾကာင္းကို အေၾကာင္းတုိက္ဆုိင္လာလုိ႔ စားျမံဳ႕ျပန္ေျပာၾကရင္ ေဘာ္ေက်ာ႔ ေအာင္ဆန္းကို မွတ္မိလားဆုိတာေလးနဲ႔ ျပန္စတတ္ၾကတယ္ဗ်။ ေသခ်ာတာကေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ပါးစပ္ရာဇ ၀င္ေလးထဲမွာေတာ႔ အႏွီေအာင္ဆန္းဆုိတဲ႔ လူငယ္ဟာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလုိ လူငယ္မ်ိဳးျဖစ္ မလာေတာ႔ဘဲ လပ္ယား လပ္ယား၊ ဟိုေနရာပါ၊ ဒီေနရာပါနဲ႔ ေဘာ္ေက်ာ႔ေန ေဘာ္ေက်ာ႔စားတဲ႔ ေဘာ္ေက်ာ႔ ေအာင္ဆန္းအျဖစ္ နဲ႔သာ နာမည္ တြင္ေနရစ္ေတာ႔တယ္။ ဒီေန႔ေခတ္ၾကီးကို ေျမပံုတစ္ခ်ပ္ၾကမ္းေပၚခ်ၾကည္သလုိေသခ်ာ ေထာက္ၾကည္႔မယ္ဆုိရင္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ နဖူးေတြ႔၊ ဒူးေတြ႔ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ၾကီးမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ သခင္ေအာင္ဆန္း၊ ကိုေအာင္ဆန္းလုိ လြတ္လပ္ေရးဗိသုကာကို အားက် ရင္း ေဘာ႔ေက်ာ႔ေအာင္ဆန္းလုိ လူငယ္ေတြ၊ လူလတ္ေတြျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္လာလုိက္ၾကတာ ကြ်န္ေတာ္အပါအ၀င္ လက္ညွိဳးထုိးမလြဲျဖစ္လြန္းလုိ႔ ဒီေခတ္ၾကီးကို ေနာင္မွာ နာမည္ ျပန္ေပးရရင္ ေဘာ္ေက်ာ႔ေအာင္ ဆန္းေတြထြန္းေတာက္ ခဲ႔တဲ႔ ေခတ္လုိ႔ေပးရမလုိဘဲဗ်။ အရာရာမွာ သိသလုိလုိ၊ တတ္သလုိလုိနဲ႔ ဘာမွဟုတ္တိပတ္တိမသိမတတ္။ ႏုိင္ငံရဲ႕ အုတ္တခ်ပ္သဲတစ္ပြင္႔ ကဏၰေတြမွာလည္း ကိုယ္႔ေရွ႕က ေဘာ္ေက်ာ႔ေအာင္ဆန္းေတြေၾကာင္႔ သံသရေတြ၊ အမုန္းေတြက ပိုေလးေန ၾကလုိ႔ အုတ္တခ်ပ္သဲတစ္ပြင္႔သယ္ကူဖုိ႔လည္း ရင္ခုန္သံေတြ၊ ပခုံးေတြက ဒီေခတ္ေဘာ္ေက်ာ႔ေအာင္ဆန္းေတြ အတြက္ အလြန္ဘဲေလးလံေနခဲ႔ရတယ္။ ေျပာသာေျပာရတာ ကြ်န္ေတာ္ဓါးဘခက္ ခ ေဘာ္ေက်ာ႔ေအာင္ဆန္း လူလတ္တစ္ေယာက္ဟာ ကြ်န္ေတာ္႔သူ ငယ္ခ်င္း လူငယ္၊ လူလတ္ ဓါးဘခက္ ေဘာ္ေက်ာ႔ေအာင္ဆန္းေတြနဲ႔အတူ ေယာင္၀ါး၀ါးအေမွာင္ေခတ္ၾကီး တစ္ေခတ္ကို ျပိဳင္တူကူးေနတာတူ သလုိ။ ေခါင္းေဆာင္ အေၾကာင္းေျပာၾကေၾကးဆုိ စကား၀ဲ၀ဲ၊ အသားမည္း မည္း၊ မ်က္ႏွာနီနီ၊ မ်က္လံုးျပာျပာ ဘယ္လုိအရည္ျပားရွိတဲ႔ ဓါးဘခက္ ခ ေဘာ္ေက်ာ ႔ေအာင္ဆန္းေတြဟာ လြတ္လပ္ေရးဗိသုကာၾကီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကိုေတာ႔ တိုးတုိးတမ်ိဳး၊ က်ယ္က်ယ္တဖံုခ်စ္ၾကေသးသဗ်။ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္အခုတေလာ ကြ်န္ေတာ္႔အေတြးေတြ၊ ရင္ခုန္သံေတြမွာ မခုသာမခံသာလာလာ ျဖစ္ျပီးေနတာက ငါတုိ႔ရဲ႕ ဓါးဘခက္၊ ေဘာ္ေက်ာ႔ေအာင္ဆန္းေခတ္ကို အေရခြံခြ်တ္လဲျပစ္သင္႔ျပီလုိ႔ တစ္ကိုယ္ တည္းေတြးမိလာတယ္ဗ်။ ဒဏ္ရာအတိမ္အနက္ေတြ မတူကြဲျပားေပမယ္႔ စနစ္ဆုိးရဲ႕ ဓါးအမိုးဟာ ဓါးဘခက္ တုိင္း ရင္ဆုိင္ျဖတ္သန္းခဲ႔ရတာမဟုတ္လား။ အဲလုိဘဲ အဲေလာက္ၾကပ္ညပ္မြန္းသိပ္ဖိစီးခဲ႔ပါတယ္ဆုိတဲ႔ စနစ္ ဆုိးတစ္ခုေအာက္မွာဘဲ ေဘာ္ေက်ာ႔ေနလုိ႔ရေအာင္ ခင္းထားခဲ႔တဲ႔ လမ္းေတြ၊ ဖြင္႔ထားခဲ႔တံခါးေတြကို မသိလုိက္ မသိဖာနဲ႔ တစ္မ်ိဳး၊ သိသိၾကီးနဲ႔တသြယ္ ေမႊေႏွာက္ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ႔ျပီးသြားျပီ။ ခုေပၚလာတဲ႔ အလင္းဖ်ဖ်ေခတ္မွာေတာ႔ ရခဲ႔တဲ႔ ဒဏ္ရာေတြကို အခ်င္းခ်င္းေစာင္႔ေရွာက္ကူညီျခင္း၊ ေဖးမစာနာ ျခင္းေတြနဲ႔ ေဆးထည္႔ျပီး ေဘာ္ေက်ာ႔တံခါးေတြကိုပိတ္၊ ေဘာ္ေက်ာ႔သြားလုိ႔ရတဲ႔လမ္းေတြကို လွန္လုိ႔ အလင္းဖ် ဖ်ကို အလင္းေတာက္ေတာက္ျဖာျဖာျဖစ္ေအာင္ ႏိုင္ရာ၀န္နဲ႔ က်ရာေနရာကေန ၀င္ထမ္းၾကရေအာင္လား သူငယ္ခ်င္း ဓါးဘခက္တုိ႔၊ ေဘာ္ေက်ာ႔ေအာင္ဆန္းတုိ႔ေရ………။ သိပ္ႏွေျမာစရာေကာင္းတာက က်န္ခဲ႔တဲ႔ေခတ္ၾကီးမဟုတ္ ဘူး။ လက္ရွိ ကြ်န္ေတာ္တို႔အသက္ရွင္ျဖတ္သန္းေနတဲ႔ေခတ္ၾကီးလုိ႔ ကြ်န္ေတာ္ေတာ႔ယံုတယ္။ အဲဒီေတာ႔ တေလာကေရးျဖစ္ခဲ႔တဲ႔ ကဗ်ာ ေလးတစ္ပုဒ္နဲ႔ ဒီစာေလးကိုအဆုံးသတ္မယ္ဗ်ာ......ကဗ်ာနာမည္က `ေအာက္စီဂ်င္လုိလူ´ တဲ႔ အႏုျမဴဗံုးဆုိရင္ေတာင္၊ ခလုတ္ႏွိပ္မွာ ကြဲေပါက္ အႏၱရာယ္ရွိတာပါ။ ငါတုိ႔ခ်င္း လံုလံုျခံဳျခံဳေနျခင္းနဲ႔ ခ်စ္ရင္လည္း ၾကည္ေမြ႔ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ျဖစ္မွာပါ။ လူ႔အခြင္႔အေရး ဘာသာတရားနဲ႔ ႏုိင္ငံေရး ဘယ္လုိေတြးေတြး၊ ဘာကိုေရးေရး အေရျပားေပၚမွာ အယားေျပမေျပာမေရးမိေရးက ပိုအေရးၾကီးပါတယ္..။ ကီးဘုတ္ေပၚက က်လာတဲ႔ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္နဲ႔ ဘယ္စူပါမင္းမွ ကမာၻၾကီးကိုကယ္တင္လုိ႔မရဘူး ခုလုိ..မိုးဦးေလဦးဆုိတာ မွ်စ္ခ်ိဳႏုႏုေတြလုိက္ခူးၾကမယ္ဆုိ သိပ္ေပ်ာ္စရာေကာင္းတာေပါ႔။ လူမိုက္ရႈရႈ လူလိမၼာရႈရႈ ေအာက္စီဂ်င္ဆုိတာ သူ႔မူကိုတျပားသားမွ ေလ်ာ႔မေပးပါဘူး ေအာက္စီဂ်င္လုိ လူအျဖစ္ကို ကိုယ္ကိုယ္တုိင္နဲ႔ ကိုယ္႔လူမ်ိဳးအတြက္ ငါတုိ႔မင္းတုိ႔ က်င္႔ၾကစို႔လား သူငယ္ခ်င္း။ ။

ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာျဖင္႔

**စိမ္းခက္စိုး** --