သဘာဝအရင္းအၿမစ္ က်ိန္စာ

by Aung Moe Win on Thursday, October 18, 2012 at 9:13pm ·

 ဒီမိုကေရစီလမ္းေႀကာင္းရဲ႕ အနိမ့္အၿမင့္၊ အက်ယ္အၿပန္႔ကို အဓိကသက္ေရာက္ေစတဲ့ အခ်က္ (၁၃) ခ်က္ ရိွတယ္ လို႔ဆိုႀကတယ္။
သဘာဝအရင္းအၿမစ္ ၿပည့္စံုႀကြယ္ဝမႈေႀကာင့္ က်ိန္စာသင့္တဲ့ အၿဖစ္အပ်က္ေတြကေရာ ဘယ္ႏွစ္ခုရိွႏိုင္မလဲ။
လြတ္လပ္တဲ့အာရွအသံရဲ႕ ေအာက္တိုဘာ (၁၈) ရက္ေန႔၊ ႀကာသာပေတးေန႔ညပိုင္းမွာ တင္ဆက္ခဲ့တဲ့ေဆာင္းပါးေလးပါ။


၁၇ ရာစုမွာ ၿဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ အဂၤလိပ္ၿပည္တြင္းစစ္ပြဲဟာ ဘုရင္ နဲ႔ အခြင့္ထူးခံ လူတန္းစားေတြႀကားက တိုက္ပြဲၿဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမ့ဲ အဲ့ဒီစစ္ပြဲအၿပီးမွာေတာ့ ပါလီမန္စံနစ္တခုေပၚေပါက္လာခဲ့ပါတယ္။ ၁၈၆၁ မွာ ၿဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ အေမရိကန္ၿပည္တြင္းစစ္ထဲမွာပဲ ကြ်န္စံနစ္ ကို ဖ်က္သိမ္းပစ္မဲ့အေတြးအေခၚေတြ
စတင္လာခဲ့သလို၊ အဲ့ဒီအေတြးအေခၚေတြဟာ ၁၉၆၀ စစ္ေအးတိုက္ပြဲအရွိန္ရလာခ်ိန္က်မွ အာဖရိကန္လူမည္းေတြအတြက္ လူထုအခြင့္အေရးေတြ အၿပည့္အဝရရိွဖို႕အေႀကာင္းအရာေတြစုဆံုေရာက္ရိွလာပါတယ္။ ၿပည္သစ္ အင္ပါယာ မွ သမၼတႏိုင္ငံေတာ္အၿဖစ္ေၿပာင္းလဲလာခဲ့ပံုေတြ၊ ၁၉ ရာစု ဂ်ပန္ႏိုင္ငံရဲ႕ မီဂ်ီၿပဳၿပင္ေၿပာင္းလဲေရးကာလေတြဟာ စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းသလို၊ ႏိုင္ငံေတြေၿပာင္းလဲဖို႔အတြက္ ၿပည္တြင္းၿပည္ပမွ ဖိအားေပးေနတဲ့ ဇာတ္ေကာင္ေတြရဲ႕ အေနအထားေတြကေရာ ဘယ္ေလာက္အေရးပါသလဲ ဆိုတဲ့ အခ်က္ကလည္း စဥ္းစားႀကရမွာ အေသအခ်ာပါ။
Freedom House အဖြဲ႔ရဲ႕ေလ့လာသံုးသပ္ခ်က္အရဆိုရင္- ၁၉၇၂ ခုႏွစ္ကတည္းကစၿပီး အာဏာရွင္ႏိုင္ငံေပါင္း ၆၇ ႏိုင္ငံ က်ဆံုးခဲ့ၿပီး ဒီမိုကရက္တစ္ အသြင္ကူးေၿပာင္းေရးကို လုပ္ခဲ့ႀကရတယ္ လို႔ ဆိုပါတယ္။ ၿပဳၿပင္ေၿပာင္းလဲေရးလုပ္ခဲ့ရတဲ့ၿဖစ္စဥ္ေတြရဲ႕ ၇၀ ရာခိုင္ႏႈန္းကို ႀကည့္လိုက္မယ္ ဆိုရင္၊ အႀကမ္းမဖက္တဲ့
လူထုလႈပ္ရွားမႈေတြေႀကာင့္ ၿဖစ္တယ္။ ႏိုင္ငံရပ္ၿခားတုိင္းၿပည္ေတြက ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္မႈ၊ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရး နဲ႔ အခြင့္ထူးခံလူတန္းစားေတြႀကားက အေပးအယူလုပ္မႈေႀကာင့္ ၿဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ ၿပဳၿပင္ေၿပာင္းလဲေရးေတြဟာ အေၿခခိုင္မာမႈမရိွသလို၊ ေအာင္ၿမင္မႈနည္းပါးခဲ့တယ္ လို႔ ဆိုပါတယ္။


ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္တံုးက ရင့္မွဲ႕ၿပည့္စံုတဲ့ ဒီမိုကရက္တစ္ႏိုင္ငံေတာ္တခုၿဖစ္ဖို႔အတြက္ လိုအပ္တဲ့ အေၿခအေနေတြ၊ ဇာတ္ေကာင္ေတြကို တင္ၿပခဲ့ပါတယ္။
ဒီ တပတ္မွာေတာ့ ဒီမိုကေရစီလမ္းေႀကာင္းရဲ႕ အနိမ့္အၿမင့္၊ အက်ယ္အၿပန္႔အေပၚမွာ အဓိက သက္ေရာက္ေစမဲ့ အေႀကာင္းအရာေတြကို ေဆြးေႏြးႀကည့္ခ်င္ပါတယ္။
ႏိုင္ငံတခုကိုေလ့လာတဲ့အခါတိုင္း အဲ့ဒီႏိုင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈ နဲ႔ သမိုင္းဆိုင္ရာ ေနာက္ခံကားခ်ပ္ေတြဆိုတာ မရိွမၿဖစ္စဥ္းစားႀကည့္ရမဲ့ အေႀကာင္းအရာေတြပဲၿဖစ္ပါတယ္။
ဒီမိုကေရစီေရးလမ္းေႀကာင္းကို အဓိက သက္ေရာက္ေၿပာင္းလဲေစတဲ့ အခ်က္ (၁၃) ခ်က္ကို ေလ့လာႀကည့္ႀကရေအာင္ပါ။

ပထမ တခုကေတာ့ သဘာဝအရင္းအၿမစ္ က်ိန္စာ ဆိုတဲ့ အခ်က္ပဲၿဖစ္ပါတယ္။ အိုးပက္အဖြဲ႔ကို စတင္တည္ေထာင္သူအနက္ တဦးၿဖစ္တဲ့ ဂ်ဴယန္း အယ္လ္ဖြန္ဇို ကေတာ့ ေနာက္ဆယ္ႏွစ္ႀကာတဲ့အခါ၊ ေနာက္ထပ္ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ ႀကာတဲ့အခါ ကမၻာႀကီးကို ႀကည့္လိုက္ပါ။ ေရနံ ဆိုတဲ့အရာဟာ ငါတို႔အားလံုးကို ပ်က္စီးသြားေအာင္ လုပ္လိမ့္မယ္။ ေရနံဆိုတာ မေကာင္းဆိုးဝါးတေယာက္က ေစလႊတ္လိုက္တဲ့အရာပဲၿဖစ္တယ္ လို႔ဆိုခဲ့ဘူးပါတယ္။

ပညာရွင္ေတြရဲ႕ အဆုိအရေတာ့ ေရနံ၊ သဘာဝဓါတ္ေငြ႔-- စတဲ့ သဘာဝအရင္းအၿမစ္ ၿပည့္စံုႀကြယ္ဝလြန္းတဲ့ ႏိုင္ငံေတြဟာ ဒီမိုကရက္တစ္ႏိုင္ငံေတာ္တခုကို တည္ေဆာက္ဖို႔အတြက္ က်ဆံုးေလ့ရိွတယ္ လို႔ဆိုပါတယ္။ ဒီအခ်က္ဟာ သဘာဝဓါတ္ေငြ႔ နဲ႔ ေရနံအႀကီးအက်ယ္ထုတ္လုပ္ေလ့ရိွတဲ့  ေဆာ္ဒီအာေရးဗီးယား၊ အီရန္၊
ရုရွားၿပည္ေထာင္စု ၊ အန္ဂိုလာ၊ ႏိုက္ဂ်ီးရီးယား လို အာဖရိကႏိုင္ငံေတြအပါအဝင္ လက္တင္အေမရိကားႏုိင္ငံတခ်ိဳ႕က ႏိုင္ငံေရးၿဖစ္စဥ္ေတြကို ႀကည့္လိုက္မယ္ဆုိရင္ ေသြးထြက္ေလာက္ေအာင္မွန္ေနတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ေဆာ္ဒီ ဘုရင္ေတြဟာ သူ႔ႏိုင္ငံရဲ႕ သဘာဝအရင္းအၿမစ္ေတြေႀကာင့္ ထိတ္ထိတ္ႀကဲႀကြယ္ဝခ်မ္းသာၿပီး၊ ဇိမ္ခံေနႀကေပမဲ့ ေဆာ္ဒီအာေရဗီးယားႏုိင္ငံမွာ အမ်ိဳးသမီးေတြ မဲေပးခြင့္မရ၊ ကားေမာင္းခြင့္မရသည္အထိ၊ ဒီမိုကေရစီ အဆင့္အတန္းေခါင္းပါးနိမ့္က်ခဲ့ပါတယ္။ ၿပည္သူလူထုအမ်ားစုဟာ ဆင္းရဲတြင္းနက္ခဲ့ႀကပါတယ္။ ထို႔အတူပဲ ရွရွားၿပည္ေထာင္စု ရဲ႕ သမိုင္းကို ႀကည့္လိုက္မယ္ ဆိုရင္လည္း၊ သမိုင္းစဥ္တေလွ်ာက္လံုးမွာ နယ္ေၿမလႊမ္းမိုးေရး၊ ႏိုင္ငံတည္ၿငိမ္ေရးအတြက္ ႏိုင္ငံမွာရိွတဲ့ သဘာဝအရင္းအၿမစ္ေတြကို မဟာဗ်ဴဟာ က်က် အသံုးခ်ရင္း၊ ၿပင္းထန္လြန္းတဲ့အာဏာရွင္စံနစ္ေတြကို က်င့္သံုးခဲ့ရပါတယ္။
ဒီလိုအုပ္ခ်ဳပ္ေနရတဲ့ အေႀကာင္းရင္းကေတာ့ အုပ္စိုးသူ လူတန္းစားဟာ သဘာဝအရင္းအၿမစ္ေတြဟာ သူတို႔ရပ္တည္ရွင္သန္ေရးအတြက္ အသက္ေသြးေႀကာၿဖစ္ၿပီး၊ ၿပည္သူေတြဆီကေကာက္ခံရရိွမဲ့ အခြန္ေတြအေပၚ မွီခိုခ်င္စိတ္ရိွမေနႀကပါဘူး။ ဒါ့အၿပင္ ဒီလိုစီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြအေပၚ ရင္းႏွီးၿမွဳပ္ႏွံထားတဲ့သူေတြကလည္း ေတာ္လွန္ေရးေတြ၊ လူမႈမၿငိမ္သက္မႈေတြကို ၿမင္ေတြ႕လိုခ်င္စိတ္ မရိွပါဘူး။ ဒါေႀကာင့္လည္း ပါးနပ္လိမ္မာတဲ့ အစိုးရတခ်ိဳ႕ဟာ သူတို႔ရဲ႕သဘာဝအရင္းအၿမစ္ေတြအေပၚ အႏၱရာယ္ေတြ၊ အေႏွာက္အရွက္ေတြမက်ေရာက္ဖို႔အတြက္၊ အတိုက္အခံနဲ႔ေပါင္းၿပီး ၿပဳၿပင္ေၿပာင္းလဲေရးလုပ္ငန္းေတြကို မၿဖစ္မေနလုပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေလ့ရိွႀကပါတယ္။

ကုလသမဂ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး ဘန္ကီမြန္းရဲ႕ အႀကံေပးတဦးလည္းၿဖစ္၊ ကိုလံဘီယာတကၠသိုလ္ရဲ႕ ပါေမာကၡတဦးလည္းၿဖစ္ၿပီး၊ သဘာဝအရင္းအၿမစ္နဲ႔ စီးပြားေရးဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ ႀကားက ဆယ္ႏြယ္မႈေတြကို အထူးၿပဳေလ့လာၿပီး စာတမ္းတေစာင္ေရးသားတင္ၿပခဲ့တဲ့၊ ပါေမာကၡ ဂ်က္ဖရီ ဆက္ခ်္ ကေတာ့  ေရနံထုတ္လုပ္တဲ့ အိုဘက္အဖြဲ႔အစည္း လို ႏိုင္ငံေတြမွာ ၿဖစ္ေပၚေနတဲ့ စီးပြားေရးဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈႏႈန္းေတြကို ေဆြးေႏြးတင္ၿပခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၆၅ -၁၉၉၈ အတြင္းမွာ သဘာဝအရင္းအၿမစ္ မ်ားမ်ားစားစားမရိွတဲ့ႏိုင္ငံေတြဟာ စီးပြားေရးဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈႏႈန္း၊ ၂.၂ ရာခိုင္ႏႈန္းရိွခဲ့ေပမဲ့ သဘာဝအရင္းအၿမစ္ေတြ ႀကြယ္ဝခ်မ္းသာခဲ့တဲ့ အိုပက္ ႏိုင္ငံေတြဟာ ၁.၃ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္အထိ က်ဆင္းခဲ့တယ္ လို႔ဆိုပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ေငြေႀကးစီးဆင္းမႈ နဲ႔ ႏိုင္ငံရပ္ၿခားအကူအညီေတြဟာလည္း သဘာဝအရင္းအၿမစ္က်ိန္စာ ကို လံႈ႕ေဆာ္ေစတဲ့ အေႀကာင္းအရာတခုၿဖစ္တယ္ လို႔ ၿပန္လည္ၿငင္းခုန္ႀကပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ သဘာဝအရင္းအၿမစ္ က်ိန္စာ ကို ဖန္တီးေလ့ရိွတဲ့ဇာတ္ေကာင္ေတြထဲမွာ ေကာ္ပိုေရးရွင္းႀကီးေတြရဲ႕ အခန္းက႑ကလည္း ထင္ထင္ရွားရွားပါဝင္ေနပါတယ္။ သဘာဝအရင္းအၿမစ္ေတြကို ရရိွဖို႔အတြက္ ႏိုင္ငံရပ္ၿခားကုမၼဏီႀကီးေတြဟာ သက္ဆိုင္ရာအာဏာပိုင္ေတြကို လဒ္ေပးလဒ္ယူလုပ္ေလ့ရိွပါတယ္။ စီးပြားေရးမူဝါဒေတြအေပၚ ႀသဇာေညာင္းဖို႔အတြက္ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြကို သူတို႔ရဲ႕ ခါးပိုက္ထဲထည့္ဖို႔ ႀကိဳးစားလာႀကပါတယ္။ ၿပႆာနာ တိုင္းၿပည္တခုကို ၿပည္သူလူထုရဲ႕
အခြန္ေငြနဲ႔ တည္ေဆာက္လည္ပတ္တဲ့ႏိုင္ငံေတြ နဲ႔ သဘာဝအရင္းအၿမစ္ေပၚမွီခုိေနတဲ့အစိုးရေတြႀကားမွာ ကြာၿခားခ်က္တခုက ႀကီးႀကီးမားမားရိွေနတယ္။

ၿပည္သူလူထုရဲ႕ အခြန္ေငြအေပၚမွာ မွီခိုေနရတဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြဟာ သူ႔ရဲ႕ေဒသဖြံ႔ၿဖိဳးေရးလုပ္ငန္းေတြအပါအဝင္ တိုင္းၿပည္မွာႀကံဳေတြ႕ေနရတဲ့အရာေတြကို ၿပည္သူလူထုထံေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ရတယ္. လူထုနဲ႔ႏိုင္ငံေရးသမားႀကားက ဆက္ဆံေရးက ပိုၿပီးနီးစပ္လာတယ္။ သဘာဝအရင္းအၿမစ္အေပၚမွီခိုေနတဲ့ႏိုင္ငံေတြက်ေတာ့ အဲ့သလိုမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး။ အုပ္စိုးသူလူတန္းစားဟာ ၿပည္သူလူုထုအေပၚေဆြးေႏြးတိုင္ပင္စရာမလိုဘူး။ ငါတုိ႔ရွင္သန္ဖို႔အတြက္ သဘာဝအရင္းအၿမစ္ေတြ ရိွေနတာပဲဆိုၿပီး၊ ေမာက္မာမာန္တက္ေလ့ရိွတယ္။ ဒါေႀကာင့္လည္း အဲ့ဒီႏိုင္ငံေတြမွာ ၿပႆနာေတြမ်ားတယ္။ ၿပည္တြင္းစစ္ပြဲေတြ၊ ခြဲထြက္ေရးသူပုန္ေတြ နဲ႔ သဘာဝဝန္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးလႈပ္ရွားမႈေတြမ်ားတယ္။

ေသာတရွင္မ်ားခင္ဗ်ား
သဘာဝအရင္းအၿမစ္ႀကြယ္ဝခ်မ္းသာတဲ့ႏိုင္ငံေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ လူ႔အခြင့္အေရး၊ ဒီမိုကေရစီေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဂုဏ္သိကၡာညိဳးႏြမ္းမႈေတြနဲ႔ ႀကံဳေတြ႕႔ေနရတာကို ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။ သဘာဝအရင္းအၿမစ္ခ်မ္းသာႀကြယ္ဝမႈနဲ႔ လူမႈေရးမညီမွ်မႈ၊ ခ်မ္းသာတဲ့ႏိုင္ငံေတြမွာ အာဏာရွင္စံနစ္ၿဖစ္ေပၚႏိုင္မႈအေၿခအေန၊ ပညာေရးနဲ႔ စြမ္းအားၿမင့္တင္မႈ-- စတဲ့အခ်က္ ၁၂ ခ်က္ကို ေနာက္တပတ္မွာ ဆက္ၿပီး ေဆြးေႏြးပါရေစ။ ေသခ်ာတာတခုကေတာ့ ဒုတိယလူဆိုတာ ပထမလူရဲ႕ အမွားေတြကို သင္ယူၿပီး အေကာင္းဆံုးၿဖစ္ေအာင္ႀကိဳးစားခြင့္ရႀကတယ္ ဆိုတဲ့စကားပံုတခုရိွေနပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ၿမန္မာႏိုင္ငံက ၿပဳၿပင္ေၿပာင္းလဲေရးလုပ္ေနတဲ့ အစိုးရသစ္လည္း သဘာဝအရင္းအၿမစ္ေတြကို ၿပည္သူေတြရဲ႕ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး၊ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြမွာ တန္ဘုိးရိွရိွ အသံုးခ်ႏုိင္ႀကပါေစ။