Wednesday, October 31, 2012

ေဗာင္းဗီကၽြတ္တြားတာေတာင္ တေယၾကိဳးပဲနင္ေတ့တယ္ တေယၾကိဳးကို က်ိတ္နာဒယ္”

ကာလေပၚပံုျပင္ (၂)
ေဗာင္းဗီကၽြတ္တြားတာေတာင္ တေယၾကိဳးပဲနင္ေတ့တယ္ တေယၾကိဳးကို က်ိတ္နာဒယ္”

တခါက ရြာတရြာမွာ ခ်စ္ခ်စ္ဆိုတဲ့လူတေယာက္ရွိတယ္။ ဗိုလ္ရွစ္ေမာင္က
ေရွာက္လံုးျပဴးနဲ႔ ျမက္ေခ်ာကို ေရွာက္ရွက္ပစ္တာ
တရွက္ပဲခ်ပ္မွန္ပီးအကုန္ေရွာ္သြားတယ္ဆိုတဲ့ “ရွ” နဲ႔ “ခ်”
ကိုတလြဲသံုးေျပာတဲ့လယ္ေဝးသားေတြအေျပာနဲ႔ဆိုယင္ ရွစ္ရွစ္ေပါ့။ ရွစ္ရွစ္
အဲေလ ခ်စ္ခ်စ္ဆိုလို႔ ဣိတၳိယေခၚ မိန္းမတေယာက္ေတာ့မဟုတ္ဖူး။ ေယာက်ၤားမွ
အဆင္း အဂၤါ အလံုးအရပ္ေကာ သတိၱေကာ ေကာင္းတဲ့ ေယာက်ၤားၾကီးလံုးလံုးျဖစ္ေသာ
ပုရိႆေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ထိုးထြင္းသိျမင္ေဝဖန္ပိုင္းျခားျခင္း
ၾကံရည္ဖန္ရည္ဆိုတဲ့ ဗ်တၱိကေတာ့ နဲရွာတယ္အဲေလ နဲနဲခ်ာတယ္္။
စိတ္ေရာဂါဆန္ဆန္တခုေၾကာင့္ဒီလိုျဖစ္ေနတာပဲ။ ဒီအခ်က္ကိုေတာ့
နီးစပ္ရာလူတခ်ဳိ႕ပဲသိတယ္။ နာမည္ရင္းကေတာ့ ဘခ်စ္တဲ့။ တကယ္ေတာ့ သူ႔ရဲ႕အဆင္း
အဂၤါ အလံုးအရပ္ေကာ သတိၱေကာ ေကာင္းတဲ့အရည္အခ်င္းေတြ
အျပင္ရပ္က်ဳိးရြာက်ဳိးကိုလည္းတတ္စြမ္းသေလာက္ေစတနာေကာင္းေကာင္းနဲ႔အားက်ဳိးမာန္တက္ေဆာင္ရြက္တတ္တာေၾကာင့္
“ဘ”တင္မက ဘြားေကာ၊ ဦးေကာ ေဒၚပါမက်န္တရြာလံုးကဝိုင္းခ်စ္ၾက
ဦးစားေပၾကရတဲ့ ရြာ့မင္းသား ရြာ့မ်က္ရႈေပါ့။ ဒါေၾကာင့္လည္းခ်စ္စႏိုးနဲ႔
ဘခ်စ္ကို ခ်စ္ခ်စ္လို႔ အဖ်ားဆြတ္ေခၚေနၾကတာပဲ။ ရွစ္ရွစ္ အဲေလ
ခ်စ္ခ်စ္ဟာတေန႔မွာ
ရြာကိုတိုးတက္ၾကီးပြားေအာင္လုပ္ေပးနိုင္လိမ့္မယ္လို႔လဲေမွ်ာ္လင့္ၾကတယ္။
ဒါေပမယ့္အထက္မွာေျပာခဲ့သလို စိတ္ေရာဂါဆန္ဆန္အက်င့္တခုကရွိေနတယ္။
သူ႔သေဘာကေနရာတကာမွာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းရွိေစခ်င္တယ္၊
ျဖစ္ေစခ်င္တယ္။ ပြင့္လင္းေရာဂါေပါ့။ ဒါေၾကာင့္အပိတ္အဆို႔ေတြ
အတားအဆီးေတြလို႔ထင္တဲ့ တံခါးမွန္ေတြေတြ႕ယင္ သားေရၾကိဳးတေခ်ာင္းနဲ႔
ရိုက္မခြဲပဲမေနနိုင္ဘူး။ သူ႔စိတ္အထင္က ဒီမွန္တံခါးေတြမရွိယင္
လြတ္လပ္သြားမယ္ ပြင့္လင္းသြာမယ္ထင္ေနတာ။ ဒီတံခါးေတြဘာ့ေၾကာင့္ရွိေနတာ
ဘယ္လိုရွိေနတာကိုသူမသိဘူး။ အစပိုင္းေတာ့ဒီေရာဂါက သိပ္မဆိုးဘူး။
ကြဲသြားတဲ့မွန္ေတြအတြက္ ငွက္ပစ္ယင္းေခ်ာ္သြားလို႔ပါလို႔
ဆင္ေျခေပးတန္တာေပး၊ ေလ်ာ္တန္တာေလ်ာ္နဲ႔
ေရာဂါကိုလူမသိေအာင္ဖံုးဖိနိုင္ေသးတယ္။ ေနာက္ပိုင္းအေျခေနေတြဆိုးလာေတာ့
ဆင္ေျခေပးဖို႔ခက္လာတယ္။ ဖံုးဖိဖို႔ခက္လာတယ္။
ဒါေၾကာင့္နီးစပ္ရာေတြက ေဆးကုမွျဖစ္ေတာ့မယ္ဆိုျပီး
စိတ္ကုဆရာဝန္ရွိရာျမိဳ႕ကိုေခၚလာၾကတယ္။ ျမိဳ႕ေဆးခန္းေရာက္ေတာ့
ထံုးစံအတိုင္းတန္းစီ တိုကင္ျပားယူ ကိုယ့္အလွည့္ေစာင့္ေပါ့။
ကိုယ့္အလွည့္ေရာက္ေတာ့ ရွစ္ရွစ္ ဆိုျပီးေခၚလာတယ္။
ကုလားဆရာဝန္ကလဲစကားမပီေတာ့ ခ်စ္ခ်စ္ကို ရွစ္ရွစ္လို႔ပဲေခၚတာေပါ့။
ဒါနဲ႔အေဖာ္တေယာက္နဲ႔ဆရာဝန္အခန္းကိုဝင္သြားၾကတယ္။
အထဲေရာက္ေတာ့ပါလာတဲ့အေဖာ္ကျဖစ္ေၾကာင္းရယ္ကုန္စင္
ခ်စ္ခ်စ္ရဲ႕ေရာဂါအေျခေနကိုေျပာျပတယ္။ ခ်စ္ခ်စ္ကေတာ့ ေဘးနားကေနဘာမွ
မဟုတ္ပဲ ဒီလူေတြေရာဂါမဟုတ္တာကို ေရာဂါလုပ္ေနတယ္၊ သူကေတာ့ပံုမွန္ေအးေဆးပဲ၊
ဒီလူေတြစိတ္ခ်မ္းသာဖို႔
လုပ္ခ်င္တာလုပ္ေျပာခ်င္တာေျပာလိုက္ေလ်ာေပးေနတာဆိုတဲ့အေပါက္နဲ႔နားေထာင္ေနတယ္။
အေဖာ္ပါတဲ့သူကအက်ဳိးအေၾကာင္းစံုကိုေျပာျပီးတာနဲ႔ ဆရာဝန္က
က်ဳပ္ခ်စ္ခ်စ္နဲ႔ႏွစ္ေယာက္တည္းေဆြးေႏြးစရာရွိတယ္ဆိုျပီးအေဖာ္ပါလာတဲ့သူကိုအခန္ျပင္ထြက္ခိုင္းလိုက္တယ္။
ႏွစ္ေယာက္တည္းရွိတဲ့အခါ ဆရာဝန္က ခ်စ္ခ်စ္ကိုေမးတယ္။
“ဒီလူေျပာတာေတြဘယ္လိုလဲ”
“အလကားပါဗ်ာ ဒီလူေတြကက်ုဳပ္ကို အစိုးရိမ္လြန္ျပီးေပါက္ေနၾကတာ “
“မွန္ေတြကိုသားေရၾကိဳးနဲ႔ခြဲပစ္ေနတာၾကေတာ့ေကာ”
“ဒါကေတာ့ဟုတ္ပါတယ္၊ ဟုတ္တယ္ေလဗ်ာ
ဒီတံခါးေတြမွန္ေတြရဲ႕သေဘာကအပိတ္အဆို႔ေတြ၊ အခ်ဳပ္အေႏွာင္ေတြ၊ ဒါေတြမရွိမွ
လြတ္လပ္လာမယ္ ပြင့္လင္းလာမယ္ ဒါေၾကာင့္က်ေနာ္ကခြဲပစ္ေနရတာ”
“မွန္တာေပါ့၊ ပြင္းလင္းလာဖို႔က ဒီတံခါးေတြမရွိမွျဖစ္မွာေပါ့ “
“ဆရာက သေဘာေပါက္လြယ္တယ္၊ က်ေနာ့ရြာကလူေတြကေတာ့ မနိပ္ပါဘူး၊
အာေပါက္ေအာင္ရွင္းျပလဲသေဘာကမေပါက္ၾကဘူး က်ေနာ့ေတာင္ အရူးထင္ေနၾကတယ္”
“ဟုတ္တာေပါ့ ရွစ္ရွစ္ရာ၊ သူတို႔ကစာမွသိပ္မတတ္ၾကပဲ။ ဒါနဲ႔ ဒီတံခါးေတြ
ဘာေၾကာင့္ျဖစ္လာတယ္ ဘယ္လိုရွိေနတယ္ဆိုတာကိုစဥ္းစားၾကည့္ပါအံုး”
“ဒါေတြစဥ္းစားေနယင္အခ်ိန္တာပဲ အဖတ္တင္မယ္၊
လက္ေတြ႕လုပ္နိုင္တာအယင္လုပ္ရမွာပဲ။ က်ုဳပ္ကစိတ္ကူးယင္သမားမဟုတ္ဖူးဗ်။
ဒီရြာသားေတြနဲ႔ေတာ့ခက္တယ္ဗ်ာ၊ သူတို႔လြတ္လပ္ပြင့္လင္းဖို႔အတြက္
ဒီတံခါးေတြ မွန္ေတြကို ရိုက္ခြဲရမယ္ဆိုတာနားမလည္ၾကဘူး၊
ဒါေၾကာင့္က်ဳပ္ကေစတနာနဲ႔ဒိုင္ခံရိုက္ခြဲေပးေနရတာ။
က်ဳပ္ေစတနာေတြဘယ္ေလာက္ၾကီးမားျပင္းထန္ေနသလဲဆို မွန္တံခါးနဲ႔
သားေရၾကိဳးေတြ႕ယင္ ေနကို မေနနိုင္ဘူးရိုက္ခြဲလိုက္ရမွ ဆရာရဲ႕၊
ဆရာလဲရြာသားေတြကိုလြတ္လပ္ပြင့္လင္းေစခ်င္ယင္ က်ေနာ္နဲ႔ပူးေပါင္းပါ”
“ေကာင္းပါျပီ ရွစ္ရွစ္ရယ္၊ ဒါနဲ႔စကားမစပ္တခုေမးမယ္”
“ေမးပါဆရာ၊ ဆရာ မရွင္းတာေတြ နားမလည္တာေတြ အကုန္က်ေနာ္ရွင္းျပေပးပါ့မယ္။
က်ေနာ္ကပြင့္လင္းမွၾကိဳက္တယ္”
“ဒီလိုဗ်ာ ရွစ္ရွစ္.. အေက်ာ္အေမာ္ အေခ်ာအလွေမာ္ဒယ္ေလးတေယာက္နဲ႔ ခင္ဗ်ား
ႏွစ္ေယာက္တည္း မွန္လံုခန္းၾကီးထဲမွာရွိေနတယ္၊ ေမာ္ဒယ္ေလးကလဲ ခင္ဗ်ားကို
ရႊန္းလဲ့တဲ့မ်က္လံုးရြဲၾကီးေတြနဲ႔ ဖိတ္ေခၚသလိုၾကည္ေနမယ္ဆိုယင္
ခင္ဗ်ားဘာလုပ္မလဲ”
“ဟာဗ်ာဆရာကလဲ သိသားနဲ႔ေမးေနရတယ္ ဟဲဟဲ”
“ေျပာပါအံုး ခင္ဗ်ားဘာလုပ္မလဲ ေဆြးေႏြးတဲ့သေဘာေပါ့”
“ဟဲ ဟဲဆရာကလဲ..ပထမဆံုး ေဟ့ အလွေလး..ရုပ္ကေလးကလွသလို
မင္းရဲ႕နာမည္ေလးကလဲလွမယ္ဆိုတာကိုယ္သိပါတယ္၊
မင္းရဲ႕နာမည္လွလွေလးကဘာမ်ားပါလိမ့္..ဆိုျပီးသူနားကပ္ထိုင္လိုက္မယ္ဆရာ”
“ေနာက္ျပီးေတာ့ေကာ” “ သူ႕လက္ကေလးကိုကိုင္မယ္ဆရာ”
“ျပီးေတာ့ေကာ”“ပါးေလးကိုကိုင္မယ္ဆရာ”
“ျပီးေတာ့ေကာ” “နမ္းမယ္ဆရာ”
“ျပီးေတာ့ေကာ” “အကၤ်ီကိုခၽြတ္မယ္ဆရာ”
“ျပီးေတာ့ေကာ”“ေအာက္ခံအကၤ်ီကိုလဲခၽြတ္မယ္ဆရာ”
“ျပီးေတာ့ေကာ” “နမ္းမယ္ဆရာ”
“ျပီးေတာ့ေကာ” “ထမိန္ကိုခၽြတ္မယ္”
“ျပီးေတာ့ေကာ” “ေအာက္ခံေဗာင္းဗီကို ခၽြတ္မယ္”
“ျပီးေတာ့ေကာ” “ေအာက္ခံေဗာင္းဗီက သားေရၾကိဳးကိုထုတ္ျပီး
ေဘးကမွန္ေတြကိုခြဲပစ္မယ္ဆရာ” လဲဆိုေရာ ကုလားဆရာဝန္လဲ သူ႕နဖူးသူလက္နဲ႔
အားကုန္ရိုက္ျပီးေရရြတ္လိုက္တာက “ ဟေရး
ဘားဗေရး..ေဗာင္းဗီကၽြတ္တြားဒါေတာင္ တေယၾကိဳးပဲနင္ေတ့တယ္ တေယၾကိဳးဂိုု
က်ိတ္နာဒယ္”

No comments: