ကမၻာ့ဆရာမ်ားေန႔ ျမန္မာ့အျမင္
- Written by ေမာကၡ
ေအာက္တိုဘာ ၅ ရက္ေန႔ကို ကမၻာ့ ဆရာမ်ားေန႔အျဖစ္သတ္မွတ္ကာ ႏိုင္ငံတကာတြင္ ဂုဏ္ျပဳပြဲမ်ားက်င္းပျပဳလုပ္ေလ့ရွိ သည္။ အစဥ္အလာေကာင္း တစ္ခုအေနျဖင့္ ဂုဏ္ျပဳေလာက္သည့္ အေနအထားတြင္ သတ္မွတ္ျခင္းခံေနရဆဲျဖစ္ေသာ ဆရာ့ဘဝကား ေလးစားစရာျဖစ္ပါသည္။ ယခုႏွစ္အတြက္ ေဆာင္ပုဒ္မွာ Take a Stand for Teachers! ျဖစ္ပါသည္။ ဆရာမ်ားဘက္မွ မားမားမတ္မတ္ ရပ္တည္ေပးၾကရန္ ႏႈိးေဆာ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။
ျမန္မာ့လူ႕ေဘာင္တြင္ ဆရာဆိုသည္မွာ ႀကီးျမတ္သူတစ္ေယာက္အေနျဖင့္ အစဥ္ ေလးစား တန္ဖိုးထားျခင္း ခံရသည္။ သဂၤဇာဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက ထို႔ေၾကာင့္ပင္ “အတတ္လည္းသင္၊ ပဲ့ျပင္ဆုံးမ၊ သိပၸမခ်န္၊ ေဘးရန္ဆီးကာ၊ သင့္ရာအပ္ပို႔၊ ဆရာတို႔၊ က်င့္ဖို႔ ဝတ္ငါးျဖာ” ဟူ၍ ဆိုဆုံးမေတာ္မူခဲ့ ပါသည္။ ဆရာတစ္ဦး၏တာဝန္ကို အေရး ႀကီးစြာျဖင့္ သတ္မွတ္ျပ႒ာန္းေပးေတာ္မူခဲ့ ျခင္းလည္းျဖစ္ပါသည္။ ဆရာတို႔ မိမိတို႔တာဝန္ ေက်ပြန္ၿပီလား ျပန္စဥ္းစား သင့္ပါသည္။
ကမၻာ့ႏိုင္ငံအသီးသီးတြင္ မူလတန္းျပ ဆရာအျဖစ္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ရန္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္တြင္ ဆရာဦးေရ ၆ ဒသမ ၈ သန္းခန္႔ အထိ လိုအပ္လာ မည္ျဖစ္သည္။ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္တြင္ အမ်ားစုသင္ယူႏိုင္သည့္ မူလတန္း ပညာေရးရည္မွန္းခ်က္မ်ား ျပည့္မီေအာင္ ေဆာင္႐ြက္ရန္ ဆရာဦးေရ ခန္႔မွန္းေျခ ၁ ဒသမ ၇ သန္းခန္႔ လိုအပ္မည္ျဖစ္ပါသည္။အၿငိမ္းစားယူသြားသည့္ ဆရာႀကီး ဆရာမ ႀကီးမ်ားႏွင့္ လုပ္ငန္းမွ ထြက္ခြာသြားၾကေသာ ဆရာ ဆရာမမ်ား ေနရာတြင္ အစားထိုးရန္ အတြက္ ဆရာသစ္ေပါင္း ၅ ဒသမ ၁ သန္း လိုအပ္ေနပါသည္။
လူတိုင္းအတြက္ ပညာေရးရည္မွန္းခ်က္မ်ား ျပည့္မီေစရန္ ေဆာင္႐ြက္ရာတြင္ ဆရာမ်ားသည္ အဓိက အခန္းက႑တြင္ တာဝန္ယူေနရဆဲျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဆရာသစ္မ်ားသည္ လူ႕ေဘာင္တြင္ အစဥ္ လိုအပ္ေနဦးမည္သာျဖစ္သည္။
ႏိုင္ငံတကာတြင္ ဆရာလိုအပ္ခ်က္ ျပႆနာမ်ားကို မည္သို႔ေျဖရွင္းရမည္အား အေျဖရွာၾကရန္လိုပါသည္။ ဆရာသစ္မ်ား ေမြးထုတ္ႏိုင္ေရးအတြက္ မည္သည့္လႈပ္ရွား မႈမ်ားျဖင့္ ေဆာင္႐ြက္ၾကသနည္း။ ဆရာတို႔၏ လစာႏွင့္ အခြင့္အေရးသည္ နည္းပါးလွ ေသာေၾကာင့္ မည္သို႔ဆြဲေဆာင္မႈမ်ား၊ မက္လုံးမ်ားေပးကာ ဖိတ္ေခၚၾကသနည္း။ ဆရာ့ အရည္အေသြး၊ အဆင့္အတန္းျမင့္မားေရး အတြက္ မည္သို႔ေဆာင္႐ြက္ ေနၾကသနည္း။ ဆရာအလုပ္ကို ေလးစားျမတ္ႏိုးတန္ဖိုးထားေစရန္၊ ဆရာကို ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးတန္ဖိုးထား တတ္ေစရန္ ေနရာေပးသေလာက္ ဆရာမ်ားကလည္း ထိုအဆင့္အတန္း ဂုဏ္တို႔ႏွင့္ အညီ ေနထိုင္၊ လုပ္ကိုင္ႏိုင္ၿပီေလာ။ တာဝန္ရွိမႈ၊ တာဝန္သိမႈ၊ တာဝန္ယူမႈေပါင္း မ်ားစြာျဖင့္ ဆရာအလုပ္ကို ဦးေဆြးဆံျမည့္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၾကေသာ ဆရာ ဆရာမမ်ား အေပၚ မည္သို႔ထိုက္တန္စြာ ဂုဏ္ျပဳေပးခဲ့ ၾကသနည္း။
အရည္အေသြးရွိသည့္ ပညာေရးကို ေတာင္းဆိုသည့္ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ အရည္ အေသြးရွိသည့္ ပညာေရးႏွင့္ အရည္အေသြး ျပည့္ေသာ ဆရာမ်ားကို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ထား ႏိုင္ရမည္ျဖစ္ပါသည္။ ဆရာမ်ား အရည္ အေသြးျပည့္ဝေစရန္ သင့္ေလ်ာ္သည့္ အရည္အခ်င္းမ်ားကိုလိုက္၍ သင္တန္း တက္ေရာက္ခြင့္မ်ား၊ လုပ္ငန္းခြင္ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုး တက္ေရးအတြက္ ဆက္လက္သင္ယူႏိုင္ သည့္ အခြင့္အလမ္းမ်ားေပးရမည္ျဖစ္သည္။ ဆရာမ်ားကလည္း ဆက္လက္သင္ယူခ်င္ စိတ္ရွိၿပီး၊ ဘဝတစ္သက္တာ ေက်ာင္းသားႀကီး မ်ားဟုခံယူကာ ေလ့လာသင္ယူလို စိတ္မ်ား ရွိရန္လိုပါသည္။
ျမန္မာ့လူ႕ေဘာင္တြင္ ဆရာဆိုသည္မွာ အနႏၲဂိုဏ္းဝင္အျဖစ္ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ၊ မိဘ၊ ဆရာဟူ၍ တစ္တန္းတည္း ထားၿပီး ျမတ္ႏိုးခ်စ္ခင္ ကိုးကြယ္ယုံၾကည္ခဲ့ၾကပါသည္။ ဆရာကိုျမတ္ႏိုးခ်စ္ခင္ ဦးထိပ္ တင္ခဲ့ၾကရာမွ ေခတ္ႏွင့္စနစ္ေၾကာင့္ ဆရာ ဘ၀ ေျမာင္းထဲေရာက္သြားခဲ့ပါသည္။ ပညာေရးဆိုင္ရာ မတည္ၿငိမ္ေသာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ား၊ ပညာေရးတြင္ ပညာမေပးႏိုင္ေသာ၊ ပညာေရးႏွင့္ မသက္ဆိုင္ေသာ၊ ပညာေရးကို စိတ္မဝင္စားေသာ္လည္း ရာထူးႏွင့္ေနရာကို စိတ္ဝင္စားေသာသူမ်ား လႊမ္းမိုးလာမႈေၾကာင့္ ျမန္မာ့ပညာေရးသည္ ရင္ေလးဖြယ္ရာေကာင္းလွပါသည္။
ေခတ္စနစ္ကို မ်က္ကြယ္ျပဳသူမ်ား၊ မိမိတို႔ခ်မွတ္ခဲ့ေသာ ပညာေရးစနစ္ႀကီးသည္ ယေန႔တိုင္ ေဟာင္း ေသာ္လည္း ေကာင္းေန ဆဲျဖစ္ေၾကာင္း ဘဝင္ခိုက္ေနသည့္ပညာရွင္ ႀကီးမ်ား ကာဆီးထားလၽွင္၊ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ သင့္ပါလ်က္၊ အာဏာပိုင္မ်ားကိုေၾကာက္၍ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ မိမိတို႔ေနရာမၿမဲမည္ကို စိုးရိမ္ေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ မျပဳရဲ၊ မျပင္ရဲ၊ မေျပာင္းရဲေသာသူမ်ားၾကားတြင္လည္း ဆရာမ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ ေျမစာပင္ျဖစ္ခဲ့ရပါသည္။
ေနရာေပးသည္ဆိုျခင္းမွာ ေနရာေပး အပ္ေသာအရည္အခ်င္းမ်ားႏွင့္ ျပည့္စုံေသာေၾကာင့္သာျဖစ္သည္။ ဘုရားႏွင့္တစ္ဂိုဏ္းတည္းထားၿပီး ရွိခိုး႐ိုေသၾကရျခင္းသည္ ႐ိုေသျမတ္ႏိုး တန္ဖိုးထားေလာက္သည့္ အရည္အခ်င္းႏွင့္ ပညာဂုဏ္ေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။
မဝေရစာေၾကြး၊ ေနရာမေပး၊ အေလးအျမတ္မျပဳ၊ သူ႕ေနရာႏွင့္ေဝး၊ ေျမာင္းေဘးထိုင္ေစ၊ ေခြးေမာင္း က်ီးေျခာက္၊ အာေလာက္ေလာက္ေအာ္၊ က်ီးဆိတ္ ေခြးေဟာင္ခံေနရသည့္ဘဝျဖင့္ထားလၽွင္ ဆရာ ဆိုသည္မွာ ေလးစားဂုဏ္ယူဖြယ္ဟု ျမင္ မည္မဟုတ္ေပ။
ထို႔အတူပင္ ဆရာဟူသည္ ပညာသင္ ၾကား ပို႔ခ်ေပးသူ၊ သြန္သင္ဆုံးမ နည္းလမ္း ျပသူ၊ အတတ္ လုပ္ငန္းတစ္ရပ္ရပ္တြင္ ကၽြမ္းက်င္သူ ပုဂၢိဳလ္အျဖစ္ သတ္မွတ္ခံထား ရျခင္းမွ ေသြဖီကာ သင္ၾကား ႏိုင္စြမ္းရွိေစရန္ မေလ့က်င့္ျခင္း၊ သြန္သင္ဆုံးမႏိုင္ေလာက္ေအာင္ စံျပဳေလာက္သူအျဖစ္ ေနထိုင္က်င့္ႀကံမႈ မရွိျခင္း၊ မိမိအလုပ္တြင္ မကၽြမ္းက်င္ ျခင္းမ်ားေၾကာင့္လည္း ဆရာဘဝ ေျမာင္းထဲ ေရာက္တတ္ပါသည္။
လစာနည္းျခင္းသည္ အက်င့္ပ်က္ရန္ အေျခခံဆိုသည့္အယူအဆကို ဆရာေလာကတြင္ လက္ခံရန္မဟုတ္ပါ။ ဆရာဆိုသည္မွာ ကိုယ္က်င့္တရားကအစ စံျပဳေလာက္သည့္ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ေနရန္လိုပါသည္။ ငါ့ဝမ္းပူဆာ မေန သာသျဖင့္ အက်င့္ပ်က္ရမည္ဆိုလၽွင္ ဆရာအလုပ္ကို မေ႐ြးခ်ယ္ျခင္းက အေကာင္းဆုံးျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ ဆရာဟူ သည္ “ပီတိစားကာ အားရွိသူမ်ား” ၊ “ေစတနာ၊ ဝါသနာ၊ အနစ္နာ” နာသုံးနာကို ခံယူႏိုင္စြမ္းရွိသူမ်ားအျဖစ္ ျမန္မာ့လူ႕ေဘာင္ေလာကတြင္ အဆိုမ်ားထားခဲ့ျခင္းမွာလည္း အေၾကာင္းမဲ့မဟုတ္ပါ။ ဆရာေလာက ေရရွည္တည္တံ့ခိုင္ၿမဲေရး၊ ဆရာ့ဂုဏ္သိကၡာ တည္ၿမဲေရးအတြက္ ဝိုင္းဝန္းႀကိဳးစားသင့္ေၾကာင္း တိုက္တြန္းအပ္ပါသည္။
ကမၻာ့ဆရာမ်ားေန႔မဲေဆာက္ၿမိဳ႕တြင္ က်င္းပ
ေအာက္တိုဘာလ ၅ရက္၊ ၂၀၁၂ခုႏွစ္။ နန္းသူးေလ (ေကအိုင္စီ)
ထိုင္းႏိုင္ငံ
တာ့ခ္ခ႐ိုင္၊ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ရွိ Child Development Center- CDCေက်ာင္းတြင္
ေရႊ႕ေျပာင္းျမန္မာေက်ာင္းမ်ား စုေပါင္း ၍ ၈ႀကိမ္ေျမာက္ ကမၻာ့ဆရာမ်ားေန႔ကို
ယေန႔ နံနက္က စည္ကားသိုက္ၿမိဳက္စြာ က်င္းပခဲ့ၾကသည္။ေစတနာ၊ ၀ါသနာ၊ အနစ္နာ ဆိုသည့္ နာသံုးနာႏွင့္ အနာဂတ္မ်ဳိးဆက္သစ္ေလးမ်ားအတြက္ ပညာသင္ၾကားေပးေနေသာ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားကို ဂုဏ္ျပဳသည့္အေနျဖင့္ အခမ္းအနားကို ႏွစ္စဥ္ က်င္းပခဲ့ရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း မဲေဆာက္အေျခစိုက္ ျမန္မာေရႊ႕ ေျပာင္းေဒသ ဆရာ၊ဆရာမမ်ားအစည္းအ႐ံုး-BMTA ဥကၠဌလည္းျဖစ္၊ CDC ေက်ာင္းအုပ္လည္းျဖစ္သည့္ ဆရာမန္းေရႊႏွင္းက ေျပာသည္။
ဆရာမန္းေရႊႏွင္းက “ေရႊ႕ေျပာင္းဆရာ၊ ဆရာမေတြရဲ႕ တန္ဖိုး၊ ေပးဆပ္မႈေတြက သမိုင္းတြင္ေလာက္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီလိုမ်ဳိးပြဲ ကို က်ေနာ္တုိ႔က ဆရာ၊ ဆရာမေတြ စုစုစည္းစည္းနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ခံစားခ်က္ေတြ၊ သူတို႔ရဲ႕ ရင္ထဲက အပူအပင္ေတြ နည္းနည္းေလး ျဖစ္ျဖစ္ သက္သာသြားႏိုင္ဖို႔လည္းပဲ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း က်င္းပခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္”ဟု ေကအိုင္စီသို႔ ေျပာသည္။
မနက္ ၉နာရီခြဲတြင္ စတင္သည့္ ၎အခမ္းအနားကို ဆရာ၊ ဆရာမမ်ား ေရွ႕ဆက္ ရပ္တည္သြားႏိုင္ၾကရန္ Take a Stand For Teachers! ဆိုသည့္ ေဆာင္ပုဒ္ျဖင့္ ယေန႔ ျပဳလုပ္သည့္ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားေန႔တြင္ ျပသခဲ့ၾကသည္။
ေရႊ႕ေျပာင္းျမန္မာေက်ာင္းဆရာတဦးျဖစ္သူ ဆရာေဇာ္ထက္က “ေရႊ႕ေျပာင္းေက်ာင္းက ဆရာ၊ ဆရာမေတြကို ဂုဏ္ျပဳၿပီးေတာ့ ေဆာင္ပုဒ္ေလးတစ္ခုလုပ္တာ သိပ္ေကာင္းပါတယ္။ ဒီမွာရွိတဲ့ ဆရာ၊ ဆရာမေတြကလည္း ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသားေတြအ တြက္ စံျပျဖစ္ဖို႔ လိုအပ္တယ္”ဟု ေျပာသြားခဲ့သည္။
ကမၻာ့ဆရာမ်ားေန႔ အခမ္းအနား တက္ေရာက္သည့္ CDC မွ ဆယ္တန္းေက်ာင္းသူ ေနာ္႐ိုမီထူးကလည္း ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔ အနစ္နာ ခံၿပီး လူမႈေရးစိတ္ဓါတ္ အျပည့္အ၀ျဖင့္ ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသားမ်ားကို ပညာသင္ၾကားေပးေနသည့္ ဆရာ၊ဆရာမမ်ားအေပၚ ေက်းဇူးတင္မိေၾကာင္း ယခုလို ေျပာသည္။
ေနာ္ေမထူးက “အခုအခ်ိန္မွာဆိုရင္ ေက်ာင္းတိုင္းမွာလိုလို ေထာက္ပံ့မႈေတြ ေလ်ာ့သြားတယ္။ ေလ်ာ့သြားေပမယ့္လို႔လည္း သူတို႔ရဲ႕ အခက္အခဲေတြၾကားကေနပဲ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြကို ပစ္မသြားဘူး။ အနစ္နာခံၿပီး ပညာသင္ၾကားေပးေနၾက တာပါ”ဟု ေျပာသည္။
BMTA မွ ဦးစီးက်င္းပခဲ့သည့္ ယေန႔အခမ္းအနားသို႔ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္းဆရာ၊ဆရာမမ်ား၊ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ား၊ ရပ္မိရပ္ဖ မ်ား၊ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ားႏွင့္ သတင္းေထာက္မ်ား အပါအ၀င္ လူဦးေရ ၄၀၀နီးပါး တက္ေရာက္ခဲ့ၾကၿပီး အခမ္းအနား အစီအစဥ္အ ရ ပရိႆတ္မ်ားကို BMAT ၏ လုပ္ငန္းအစီရင္ခံစာမ်ား၊ ဘ႑ာေရးအစီရင္ခံစာမ်ားကို တင္ျပျခင္းမ်ားအျပင္ စာစီစာကံုးၿပိဳင္ပြဲ၊ ေဘာလံုးၿပိဳင္ပြဲမ်ားအတြက္ ဆုေပးပြဲမ်ား၊ ေဖ်ာ္ေျဖေရးအစီအစဥ္မ်ားျဖင့္ ညေန ၄နာရီတြင္ ႐ုတ္သိမ္းခဲ့သည္။
မဲေဆာက္ၿမိဳ႕တြင္ ထိုင္းပညာေရးဌာနတြင္ မွတ္ပံုတင္ထားသည့္ တရား၀င္ေက်ာင္းေပါင္း ၇၄ေက်ာင္းႏွင့္ မွတ္ပံုမတင္ရေသး သည့္ေက်ာင္း ၈ေက်ာင္းရွိရာ စုစုေပါင္း ဆရာ၊ဆရာမဦးေရ ၈၃၀ရွိသည္။
Burma Migrant Teacher Association-BMTA ကို ၂၀၀၅ခုႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာလ ၁၇ရက္ေန႔တြင္ စတင္ ဖြဲ႔စည္းခဲ့ၿပီး မဖြဲ႔စည္း မီကတည္းက ကမၻာ့ဆရာမ်ားေန႔ကို ထိုင္းႏိုင္ငံေရာက္ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္းေက်ာင္းဆရာ၊ဆရာမမ်ားက စုေပါင္းက်င္းပခဲ့ၾကသည္။
No comments:
Post a Comment