Wednesday, October 3, 2012

" ႏိုင္ငံေတာ္ " ႏွင့္ " ႏိုင္ငံသား " - ဘယ္ဒင္း က ပင္ရင္းမူလ




Photo credit - Naymyowai

ေအာက္တိုဘာ  ၂ - ၂၀၁၂


ျမန္မာသံေတာ္ဆင့္ သေဘာတရားေရးရာ


မၾကာေသးမီကမႏၱေလးၿမိ့ဳဆင္ေျခဖံုးတေနရာတြင္ျမဴနီစပါယ္ကပိုင္သည္ဆိုေသာေျမေနရာ
မွ
က်ဴးေက်ာ္သူ(squatters) ဆိုသူမ်ား၏ေနအိမ္မ်ားကိုအတင္းအဓမၼစက္ယႏၱယားႀကီးမ်ားသံုးစြဲ၍
ဖယ္ရွားပစ္ခဲ့သည္။

တိုးလာေနေသာၿမိ့ဳျပေနဆင္းရဲသားလူဦးေရကိုအုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းကအခ်ိန္မွီစီမံ၍ေနရာခ်ထား
မေပးႏိုင္ဘဲ-ေနစရာမရိွျဖစ္ေနၾကေသာႏိုင္ငံသားမ်ားကိုသူတိုေနခ်င္ေသာေနရာ၌
ခြင့္မျပဳႏိုင္
လွ်င္အျခားသင့္ေတာ္မည့္အစီအစဥ္တခုခုကိုသူတို ့ႏွင့္ညိႇႏိႈင္း၍စီစဥ္ေပးသည့္
ဒီမိုကေရစီနည္းက် ေျဖရွင္းမႈမ်ိဳးမရိွေသးျခင္းမွာစိတ္ပ်က္စရာပင္။

အလားတူအျဖစ္အပ်က္မ်ားရန္ကုန္တိုင္းအတြင္း၌လည္းေနရာအေတာ္မ်ားမ်ား၌လည္းျဖစ္ခဲ့သည္။
ျဖစ္ေနသည္။ ရန္ကုန္တိုင္းမဂၤလာဒံုႏွင့္ထား၀ယ္ေရနက္ဆိပ္ကမ္းစီမံကိန္း၀င္ေျမယာမ်ားကို
အလကားမူးတင္းေစ်းျဖင့္သိမ္းယူေနသည့္ကိစၥသည္ျပႆနာအႀကီးမားဆံုးျဖစ္ေနသည္။

တဖန္အစဥ္အဆက္ကထြန္ယက္စိုက္ပ်ိဳးလုပ္ကိုင္လာၾကေသာလယ္ယာေျမမ်ားကို
လည္းေျမေအာက္သယံဇာတမ်ားတူးေဖၚရန္လယ္သမားယာသမားမ်ားကိုမျဖစ္
စေလာက္
ေလွ်ာ္ေၾကးပမာဏမ်ားေပး၍ဖယ္ ရွားပစ္ခဲ့သည္။

မံုရြာခရိုင္လက္ပန္းေတာင္းေတာင္ေၾကးနီစီမံကိန္းသည္လူသိအမ်ားဆံုးအမႈတစ္မႈျဖစ္သည္
ယခုတိုင္အျပင္းအထန္ဆက္ျဖစ္ေနဆဲျဖစ္သည္။ ေသြးထိုးလံႈ ့ေဆာ္မႈေတြရိွေနတယ္ဟူေသာ
သမတႀကီး၏မွတ္ခ်က္ကိုေဒသခံေတြကမေက်နပ္ၾက။

ဤေဒသမ်ားတြင္ေဒသခံမ်ားက၄င္း၊လယ္သမားမ်ားက၄င္းအေရးဆိုေသာအခါသူတို ့သေဘာတူလို ့ေရာင္းထားၿပီးသားဟူေသာအေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္၄င္း၊ႏိုင္ငံေတာ္ကလုပ္ကိုင္ရန္အတြက္ဟူေသာ
ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ကိုင္ေပါက္သည့္
ဆင္ေျခကိုသံုး၍၄င္း-ထိပ္တန္းအစိုးရအရာရိွမ်ားကိုယ္တိုင္
ကျပည္တြင္းမွာေကာ
ျပည္ပခရီးမ်ားတြင္ပါလူသိရွင္ၾကားေျပာဆိုေနၾကသည္။

မၾကာေသးမီကသမတႀကီး၏အေမရိကန္ျပည္ခရီးစဥ္တြင္အတူလိုက္ပါလာ
သူအရာရိွတစ္ဦးကထိုဆင္ေျခကိုသံုးသြားရာသူ ့အေျပာကိုဘာသာျပန္၍
အေမရိကန္ပရိႆတ္ကိုအသိေပးလိုက္ရလွ်င္အေတာ္ေဒါသျဖစ္ၾကေပလိမ့္
မည္။
ျမန္မာလူမ်ိဳးေခတ္ေျပာင္းေရးသမားမ်ား(reformers) အားလည္းသံသယရိွသြားၾကလိမ့္မည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဟူသည္ကိုဆက္ေရးရင္းရွင္းျပသြားပါမည္။

ျမန္မာျပည္တြင္ေျမယာမ်ားသိမ္းယူသူမ်ားဘက္ကေပးေနက်ဆင္ေျခႏွစ္ခုမွာ
တစ္ - သူတို ့ကိုယ္တိုင္က(မူလပိုင္ရွင္မ်ားက)သေဘာတူလို ့ေရာင္းထားၿပီးသားျဖစ္သည္
ဟူေသာအေၾကာင္းျပခ်က္ - -

ႏွစ္ - ႏိုင္ငံေတာ္ကလုပ္ကိုင္မည္။ ႏိုင္ငံေတာ္သည္မည္သူတစ္ဦးခ်င္းကိုမွ်
ဦးစားေပးရန္မလိုဟူေသာပါးစပ္ကအတိအလင္းထုတ္မေျပာေသာ္လည္း
ၾကားနာရသူမ်ားကိုဤအတိုင္းနားလည္ေစ၍ဤအတိုင္းလက္ခံခိုင္းေသာအဓိပၸါယ္။

ပထမအေၾကာင္းျပခ်က္တြင္အမွန္တ၀က္အမွားတ၀က္ျဖစ္ေနသည္။
အမွန္ဟူသည္မွာမူလလုပ္ကိုင္သူလယ္သမားမ်ားကသေဘာတူ
လို ့ေရာင္းထားၿပီးသားဟူေသာအေပၚယံအခ်က္ျဖစ္သည္။

အမွားဆိုသည္မွာထိုေျမမ်ားကိုလယ္သမားမ်ားကမေရာင္းဘဲမေနရဲေအာင္ႏိုင္ငံေတာ္
ကျပန္သိမ္းေတာ့မေယာင္ေယာင္လိမ္ျငာလွည့္ဖ်ား၍ရယူခဲ့သည္ဟူ 
ေသာအခ်က္ကိုဖံုးကြယ္ထား၍ျဖစ္သည္။

“စာမတတ္ေသာက်ေနာ္တို ့ကိုစာတတ္ေသာမိဘျပည္သူေတြကကူညီၾကပါ” ဟူေသာဆႏၵျပလယ္သမားမ်ား၏ေတာင္းပန္ခယမႈမ်ိဳးသည္လူသားအသည္း ႏွလံုးကိုပိုင္ဆိုင္ကာလူတန္းစားအျမင္လည္းရိွေသာသူတိုင္း၏ရင္ကိုလႈပ္ခါေစသည္။

ပဋိဉာဥ္ဥပေဒအရေျပာရလွ်င္တဘက္သားကိုလိမ္လည္လွည့္ဖ်ားရယူထားေသာ
သေဘာတူညီခ်က္သည္ Fraud ျဖစ္သည္။ သေဘာတူညီခ်က္မေျမာက္ေပ (null and void)။
ထို ့အတူအတင္းအၾကပ္ကိုင္၍ (coersion) ရယူထားေသာသေဘာတူညီခ်က္
သည္လည္းပဋိဉာဥ္မေျမာက္ေပ(void)။

ဤအမႈမ်ိဳးမ်ားယခုမွေစ်းကြက္စီးပြားေရးဖြင့္ခါစျမန္မာျပည္တြင္တင္းက်မ္းျဖစ္ေနသည္။
စစ္အာဏာပိုင္မ်ားႏွင့္တအိပ္ယာထည္းအတူူတူအိပ္ခဲ့သူခရိုနီမ်ားသည္အဆိုးဆံုးႏွင့္
ဒိုင္ခံက်ဴးလြန္သူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။

မည္သို ့ပင္ျဖစ္ေစကာမူအေၾကာင္းျပခ်က္ ၂ခုအနက္ ပထမအေၾကာင္းျပခ်က္သည္
အေၾကာင္းခ်င္းရာ(argument based on factual accuracy) အေပၚအေျခခံသည္။
အရုပ္ဆိုးအက်ည္းတန္ေသာ္လည္းအပင္ပမ္းခံ၍ျပင္လွ်င္ - တိုက္ယူလွ်င္ - ရႏိုင္သည္။

ဆိုလိုသည္မွာေခတ္ႏွင့္မညီေတာ့သေဘာတရားေရးအျမင္တစ္ခုအေပၚအေျခစိုက္ထား
သည့္ဒုတိယအမ်ိဳးအစားအေၾကာင္းျပခ်က္ (an argument based on an ideology
of the bygone era) ေလာက္ေတာ့အႏၱရယ္မႀကီးဟုဆိုလိုရင္းျဖစ္သည္။

မံုရြာလက္ပန္းေတာင္းေတာင္ေၾကးနီစီမံကိန္းကိုျမန္မာ့စီးပြားေရးဦးပိုင္ကုပၼဏီက
တရုပ္ကုပၼဏီတစ္ခုႏွင့္စပ္တူလုပ္ကိုင္ေနသည္။ ထိုစီမံကိန္းမွထြက္ရိွမည့္ေ
ၾကးနီ
ကုန္ၾကမ္းမ်ားကိုျမန္မာ့တပ္မေတာ္မွာယူထားေသာယႏၱယားႏွင့္လက္နက္ႀကီးမ်ား

ထုတ္လုပ္ရာတြင္အသံုးျပဳမည္ဟုအတည္မျပဳႏိုင္ေသာသတင္းတစ္ခုအရသိရသည္။
ထို ့ေၾကာင့္ထိုစီမံကိန္းကိုျမစ္ဆံုကိစၥလိုသမတႀကီးကရပ္ဆိုင္းခိုင္းလိမ့္မည္မဟုတ္ဟု
ထိုအရာရိွကေျဖၾကားသည္ဟုသိရ သည္။

သူဆုိလိုခ်င္သည္မွာဤစီမံကိန္းသည္ႏိုင္ငံေတာ္အက်ိဳးစီးပြားျဖစ္သည္ဤစီမံကိန္းကို
ကန္ ့ကြက္ေနသူေဒသခံေတာင္သူမ်ားဘက္ကသာလက္ေလွ်ာ့၍ေနာက္ဆုပ္ေပးရမည္။အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ႏိုင္ငံသားမ်ားသည္ႏိုင္ငံေတာ္အက်ိဳးစီးပြားကိုမဆန္ ့က်င္ႏိုင္။
အနစ္နာခံၾကရမည္ဟုဆိုလုိရင္းျဖစ္ေနသည္။ 
ထို ့ေၾကာင့္စကားအရခ်ဳိသာေျပျပစ္
ေကာင္းေျပျပစ္မည္ျဖစ္ေသာ္လည္းဆိုလိုသည့္အဓိပၸါယ္မွာဒီကိစၥမွာႏိုင္ငံေတာ္
အက်ိဳးစီးပြားျဖစ္ေနတယ္။က်ဳပ္တို ့ဘက္ကမေလွ်ာ့ႏိုင္ဘူး၊ခင္ဗ်ားတို ့ဘက္
ကေလွ်ာ့ဘို ့ပဲရိွတယ္ဟုထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္သေဘာျဖင့္သတိေပးေနျခင္းျဖစ္သည္။

ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ႏိုင္ငံသားမ်ားထိပ္တိုက္ေတြ ့လွ်င္ႏိုင္ငံသားဘက္ကစြန္ ့လႊတ္
အနစ္နာခံအေလွ်ာ့ေပးရသည္မွာဆိုရွယ္လစ္ေခတ္ေဟာင္း၏သင္ၾကားခ်က္ျဖစ္သည္။


ထိုေခတ္ကႏိုင္ငံေတာ္ကိုလူတန္းစားမ်ားျဖင့္ဖြဲ ့စည္းထားသည္ဟုအဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုခဲ့ၾကသည္။
(defined as a class society, the state is comprised of classes.) ထိုေခတ္တြင္ႏိုင္ငံသား တစ္ဦးခ်င္းအေနျဖင့္မိမိသည္ဘယ္လူတန္းစား၀င္ျဖစ္သည္ဆိုသည့္အခ်က္ကသာအေရးႀကီး၍
လူပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးခ်င္းအေနျဖင့္မူ - ထိပ္တန္းေခါင္းေဆာင္မ်ားမွအပ -လံုး၀အေရးမႀကီးေပ။ 

လူကိုလူတန္းစား၀င္ျဖင့္သာသတ္မွတ္၍လူတစ္ဦးခ်င္းအားျဖင့္အေရးတယူလုပ္မေနေတာ့ေပ။

ထို ့ေၾကာင့္ထိုေခတ္ကႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ လူတန္းစားတို ့သည္သာအေရးပါၾက၍တစ္ဦးခ်င္း
လူပုဂၢိဳလ္
(private individual) သည္သာမညျဖစ္ကာႏိုင္ငံေတာ္၏အလိုဆႏၵႏွင့္အက်ိဳးစီပြား
ကိုႏိုင္ငံသားေတြကေစာဒကတက္ခြင့္မရိွနာခံရသည္။

ဒီမိုကေရစီေခတ္တြင္ကားလူတန္းစားသေဘာကိုဖယ္ထုတ္ထားလိုက္၍ႏိုင္ငံေတာ္
ကိုႏိုင္ငံသားတစ္ဦးခ်င္းစီ၏အစုအေပါင္းအားျဖင့္ဖြဲ ့စည္းသည္ဟုေျပာင္းလဲမွတ္ယူလာၾကသည္။
ထိုေၾကာင့္ ႏိုင္ငံသားႏွင့္ႏိုင္ငံေတာ္တို ့ဆက္ဆံေရးသည္တိုက္ရိုက္ျဖစ္လာကာ၊

ႏိုင္ငံသားတစ္ဦးခ်င္းသည္၄င္း၊ အစုအေ၀းအားျဖင့္၄င္းႏိုင္ငံေတာ္၏ပင္ရင္းမူလျဖစ္လာသည္။
(Each citizen or the citizenry as a whole has the primacy in relation with the state.)

ဒီမိုကေရစီစံနစ္၏တစ္ခုေသာအဓိကအုပ္ျမစ္သည္လူပုဂၢိဳလ္အဓိက၀ါဒ (((

(individualism) ျဖစ္သည္။ အျခားေသာအဓိကအုပ္ျမစ္တစ္ခုမွာလြပ္လပ္ခြင့္မ်ား
(freedoms) ျဖစ္သည္။ ထို ့ေၾကာင့္ႏိုင္ငံေတာ္သည္ပုဂၢလိကလြပ္လပ္ခြင့္မ်ားကိုမထိပါးႏိုင္ေပ။
ဤလြပ္လပ္ခြင့္မ်ားထည္းတြင္ပုဂၢလိကလူ ့အခြင့္အေရးသာမကပစၥည္းပိုင္ဆိုင္မႈအခြင့္အေရး
(individual rights, property rights) မ်ားလည္းပါ၀င္သည္။


ထို ့ေၾကာင့္ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံမ်ားတြင္ႏိုင္ငံေတာ္၏အက်ိဳးစီးပြားႏွင့္ပုဂၢလိက
အက်ိဳးစီးပြားထိပ္တိုက္ျဖစ္
လာတိုင္းပုဂၢိလကဘက္ကိုေက်နပ္ေအာင္ေဆာင္
ရြက္ေပးၿပီးမွ
ဆက္လက္အေကာင္အထည္ေဖၚေလ့ရိွသည္။

ခြ်င္းခ်က္ေတာ့ရိွပါသည္။ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္မိမိဆႏၵအေလွ်ာက္အတိအလင္း
အသက္အပါအ၀င္ကိုယ္က်ိဳးမ်ားစြန္ ့ထားေသာပုဂၢိဳလ္မ်ားရိွသည္။ ထိုသူတို ့မွာ
စစ္သည္ေတာ္မ်ား၊ သူလွ်ိဳမ်ား၊ ရဲအမႈထမ္းမ်ား၊မီးသတ္သမား မ်ားစသည္တို ့ျဖစ္သည္။
၄င္းတို ့မွအပမည္သည့္ႏိုင္ငံသားတစ္ဦးတစ္ေယာက္၏အက်ိဳးစီးပြားကို
မွ်ႏိုင္ငံေတာ္
အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ဟူေသာအေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ခ်မနင္းပစ္ႏိုင္။ 


အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ႏိုင္ငံသားမ်ားအတြက္ႏိုင္ငံေတာ္တည္ရိွေနျခင္းျဖစ္သည္။
ႏိုင္ငံေတာ္
အတြက္ႏိုင္ငံသားမ်ားရိွေနျခင္းမဟုတ္ဟုေျပာင္းလဲခံယူလာၾကေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာလူ ့အခြင့္အေရးေၾကျငာစာတမ္းပါအခ်က္မ်ားလူသား၏ရပိုင္ခြင့္မ်ား
ကိုျပည္တြင္းဥပေဒတစ္ခုခုကမေက်ာ္လႊားရသည္မွာကမၻာ့စံႏႈံးတစ္ခုျဖစ္ေနၿပီ။


အျခားဥပမာအားျဖင့္ေျပာရလွ်င္အိမ္သူအိမ္သားေတြေနဘို ့အိမ္ေဆာက္ထားျခင္းျဖစ္သည္။
အိမ္ဟူ၍အမည္တပ္ႏိုင္ဘို ့အိမ္သားေတြထည့္ထားရျခင္းမဟုတ္။အကယ္၍အိမ္ဟု
အမည္တပ္ႏိုင္ဖို ့သက္သက္ေလာက္သာအိမ္သားေတြထည့္ထားေသာအခါ
အိမ္သည္အိမ္မဟုတ္ ေတာ့ဘဲေထာင္ျဖစ္လာမည္။
ထိုအိမ္သားေတြသည္လည္းေထာင္သားေတြျဖစ္လာသည္။ 


၁၉၉၀ ခုႏွစ္ကန၀တေခတ္ကျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား၏ဘ၀ကိုၿဗိတိသွ်စာေရး
ဆရာမာတင္စမစ္ (Martin Smith) က "ဓါးစာခံေပါင္းသန္းေလးဆယ္"
(Forty Million Hostages) ဟူေသာအမည္ျဖင့္ Documentary တစ္ခုရိုက္ကူးျဖန္ ့ေ၀ခဲ့ဘူးသည္။  

ထို ့ေၾကာင့္တင္ျပခဲ့ေသာခြ်င္းခ်က္စာရင္း၀င္ပုဂၢိဳလ္မ်ားမွအပအိမ္၏

အက်ိဳးစီးပြားအလို ့ငွာအိမ္သားတစ္ဦးဦးကိုေသာ္၄င္း၊ အိမ္သားအမ်ားကိုေသာ္၄င္း၊
အားလံုးကို၄င္းအနစ္နာခံခိုင္းတာ၊ စေတးပစ္တာတရားနည္းလမ္းက်သည္
ဟူသည့္
အယူအဆမ်ိဳးဒီမိုကေရစီလူ ့အဖြဲ ့အစည္းတြင္မက်င့္သံုးေတာ့ေပ။

ဘိနပ္ႏွင့္ မေတာ္သျဖင့္ဖေနာင့္ကိုလွီးျဖတ္မျပစ္သင့္။
(ေမာ္စီတံုးကိုးကားဘူးေသာေရွးတရုပ္ဆိုရိုးစကားတစ္ခု)

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏စပ္ကူးမတ္ကူးအေျပာင္းအလဲတြင္ဤသေဘာတရားေရးရာ
ရႈပ္ေထြးမႈ(ideological confusion) ကိုေက်ာ္လႊားႏိုင္ၾကရမည္။

သေဘာတရားအေဟာင္းကိုဆက္လက္ကိုင္စြဲ၍လုပ္ကိုင္ေနသူမ်ား၊

သိလွ်က္ႏွင့္တမင္ရႈပ္ေအာင္လုပ္ေနသူမ်ား
ရိွေနပါကလည္းထိုသူမ်ား
ကိုေခတ္ကိုေနာက္ျပန္ဆြဲေနသည့္ေဖါက္ျပန္ေရးသမားေတြျဖစ္သည္ဟု 

အားမနာတမ္းေထာက္ျပရန္မွာကြ်ႏ္ုပ္တို ့၏မီဒီယာသမားမ်ား

တာ၀န္ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။

အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ဒီမိုကေရစီႏွင့္လြပ္လပ္ခြင့္ကိုအျခားသူမ်ားထက္
သူတို ့့ကပို၍ခံစားသံုးေဆာင္ေနၾကသည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
ဤအရာမ်ားေပ်ာက္ကြယ္သြားရန္မဆိုထားႏွင့္ေလွ်ာ့ပါးသြားသည္ႏွင့္

အဦးဆံုးအသက္ကုန္သြားမည္မွာမီဒီယာေလာကျဖစ္သည္။

လက္ပံေတာင္းေတာင္အေရးတြင္အဖမ္းခံရသူအမ်ိဳးသမီးမ်ားလြတ္ေျမာက္
ေရးကိုေဆာင္ရြက္ေပးၿပီးေနာက္သူမတို ့အား - ဤေၾကးနီတူးေဖၚေရးသည္ ႏိုင္ငံေတာ္အက်ိဳးစီးပြားေရးျဖစ္ေန၍ေနာက္ဆုပ္ေပးရန္အတိအလင္းမဟုတ္
သည့္တိုင္ထိုသေဘာမ်ိဳးသက္ေရာက္ေစသည့္နားခ်မႈကိုရွစ္ဆယ့္ရွစ္မ်ိဳးဆက္
ေက်ာင္းသားေဟာင္းတစ္ခ်ိဳ ့ကလုပ္ခဲ့ၾကသည္ဟုဖတ္ရသည္။

သူတို ့အားျပည္ပမွေ၀ဘန္သူတစ္ဦးက Facebook တြင္ ‘ခြပ္ေဒါင္း’ ေတြလား
‘ဖြတ္ေဒါင္း’ေတြလားဟုေမးခြန္းထုတ္ကာေ၀ဘန္ထားသည္ကိုလည္းဖတ္ရသည္။
အာဏာရွင္ေခတ္ႀကီးထည္းတြင္လူျဖစ္လာၾကရသူေတြျဖစ္၍
အာဏာရွင္စံနစ္ကိုတိုက္ဖ်က္ေနရင္းမွာပင္မသိသားဆိုး၀ါးစြာျဖင့္
အာဏာရွင္ေတြေတြးေခၚပံုအတိုင္းလိုက္၍ေတြးေခၚေနမိၾကသည္
ဟုသာသံုးသပ္လိုပါသည္။


နိဂံုးခ်ဳပ္အားျဖင့္ - ဒါျဖင့္ႏိုင္ငံေတာ္အက်ိဳးစီးပြားဆိုတာမရိွရေတာ့ဘူးလား
ဟုေမးစရာရိွပါသည္။ ဤသို ့မဟုတ္ပါ။ ႏိုင္ငံေတာ္၏ေရွ  ့ေဆာင္မႈတစ္ခု

ခုသည္အမ်ားျပည္သူအက်ိဳးစီးပြားကိုသိသိသာသာႀကီးျဖစ္ေစေသာအခါ
မျဖစ္မေနအေကာင္အထည္ေဖၚယူသင့္သည္။ အေရးႀကီးသည္မွာေဖၚယူပံု
ယူနည္း သာျဖစ္သည္။

ဥပမာအျဖစ္ေျပာရလွ်င္သက္တမ္းရင့္ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံတစ္ခုျဖစ္ေသာကေနဒါ
တြင္လမ္းသစ္တစ္ခုခုေဖါက္လိုလွ်င္ၿမိ့ဳေတာ္၀န္ကႏွစ္လ-သံုးလႀကိဳတင္၍
Zoning Advisory တစ္ခုအားျဖင့္ေၾကာ္ျငာ၍အမ်ားျပည္သူဆႏၵႏွင့္အၾကံျပဳ
ခ်က္မ်ားကိုရယူသည္။ ထို ့ေနာက္ Town hall meeting တစ္ခုက်င္းပ၍ခ်ျပ
သည္ေဆြးေႏြးသည္။


အႀကိမ္ႀကိမ္လူထုႏွင့္ႏွီးေႏွာတိုင္ပင္ရသျဖင့္ဒီမိုကေရစီနည္းသည္ေႏွးေကြး၍
စကားေတြအမ်ားႀကီးေျပာရသည့္အခ်က္ကိုေတာ့မေရွာင္လႊဲႏိုင္။ သို ့ေသာ္တစ္ဦးခ်င္း
ထိခိုက္နစ္နာမည့္အေရးႏွင့္အမ်ားအက်ိဳးစီးပြားသဟဇာတျဖစ္ေရးတစ္ထိုင္

တည္းႏွင့္ေျပလည္ေအာင္ရွင္းပစ္ႏိုင္သည္။

စင္စစ္လက္ပန္းေတာင္းေတာင္ေၾကးနီစီမံကိန္းသည္ႏိုင္ငံေတာ္အက်ိဳးစီးပြားဟုပင္
တထစ္ခ်မေျပာႏိုင္ေပ။ ပါတနာတစ္ဦးျဖစ္ေသာျမန္မာကုပၼဏီ  “ဦးပိုင္”သည္ပင္စင္စား စစ္တပ္အရာရိွႀကီးမ်ားအဓိကအားျဖင့္စုေပါင္းပိုင္ဆိုင္ေသာကုပၼဏီတစ္ခုသာျဖစ္သည္။ 


လက္ရိွတာ၀န္ယူေနေသာတပ္မေတာ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားအေနျဖင့္

အလကားရတာမဟုတ္ဘဲတန္ရာတန္ေၾကးေပး၀ယ္ရမည့္အတူတူတရုပ္ျဖစ္

စစ္လက္နက္ပစၥည္းမ်ားထက္မၾကာခင္ပူးေပါင္း၍စစ္ေရးေလ့က်င့္ေတာ့မည့္

အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုထံမွ၀ယ္ယူခြင့္ရရန္ေျပာင္းလဲအားထုတ္သင့္ပါသည္။


မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္အမာထည္မ်ား (strategically important hardwares)

လက္၀ယ္ရိွထားေရးတြင္ supply sources diversification သည္အေရးႀကီးပါသည္။

သို ့ေသာ္ဦးပိုင္အက်ိဳးစီးပြားအတြက္တပ္မေတာ္ကအလိုလိုေန
ရင္း
ျပည္သူ
တို  ့“အထင္လြဲခံရမည့္အခ်က္ကိုသတိမလြတ္သင့္။ သို ့ျဖစ္ေသာေၾကာင့္

အကယ္၍
ဤစီမံကိန္းကိုမျဖစ္မေနေရွ  ့ဆက္ရမည္ဆိုလွ်င္လည္းတပ္မေတာ္ဦးစီးခ်ဳပ္
ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္မႈးႀကီး
မင္းေအာင္လိႈင္အေနျဖင့္မံုရြာခရိုင္မွေဒသခံေတာင္သူမ်ားေၾကနပ္
လက္ခံလာၾကသည္
အထိလိုက္ေလွ်ာမႈမ်ားျဖစ္ေပၚလာေစရန္ၾကား၀င္ေဆာင္ရြက္ ေပးႏိုင္လွ်င္သမတႀကီးဦးသိန္းစိန္နည္းတူျပည္သူလူထု၏ေကာင္းခ်ီးၾသဘာ
မ်ိဳးကိုရယူႏိုင္လိမ့္မည္။ ဘာဆိုင္လို ့လဲဟူေသာအေတြးျဖင့္တြန္ ့ဆုတ္ေနစရာမလို။

ယခုေခတ္သည္ဘုန္းႀကီးေတြကႏိုင္ငံေရးလုပ္၊ ရုပ္ရွင္မင္းသားကသုဘရာဇာလုပ္၊
ေက်ာင္းသားေတြကကယ္ဆယ္ေရးလုပ္၊ ဆရာ၀န္ေတြကအယ္ဒီတာလုပ္၊ 

စစ္ဗုိလ္ေတြကစာေရး၊ 
စာေရးဆရာ(မ)ေတြက NGO လုပ္စသည္ျဖင့္ ကိုယ္ထင္ရာျမင္ရာလုပ္ေနၾကေသာေခတ္ျဖစ္သည္။   

အရပ္သားေလသံျဖင့္ရွင္းရွင္းေျပာရလွ်င္စစ္ဗိုလ္ေဟာင္းဦးသိန္းစိန္ - ဦးေရႊမန္းတို ့နည္းတူ

မင္းေအာင္လိႈင္လည္းအမွတ္ယူခ်င္လွ်င္ယူလို ့ရသည့္အခြင့္အေရးေတြရိွေနသည္။


အမ်ိဳးသားႏိုင္ငံေရးတြင္တပ္မေတာ္ကဦးေဆာင္မႈအခဏ္းကပါ၀င္ေရး

သည္
လႊတ္ေတာ္ထည္းသို ့မိမိ၏အရာရိွမ်ားေစလႊတ္၍ထိုင္နားေထာင္
ခိုင္း
ထားယံုျဖင့္လံုေလာက္ၿပီဟုမယူဆသင့္။

ျမန္မာသံေတာ္ဆင့္

No comments: