အျဖစ္အပ်က္ေတြက
ဓားသြားေပၚက ပ်ားရည္စက္သ႑ာန္
ခ်ိဳမလိုလိုဟန္ပန္နဲ႔
ခါးသက္သက္ႏိုင္လြန္းတယ္။
ဘယ္သူ႔အက်ိဳးအတြက္ဆိုလား
ဆီမန္းမန္းသလိုနဲ႕
ပါးစပ္ဖ်ားက မခ်စတမ္း
ေျခကန္ျပီးေျပာေနၾကတုန္း
ေျမရွင္စနစ္က တျဖည္းျဖည္းဆန္းသစ္လာတယ္
ခ႐ိုနီတစုက ညစ္သထက္ညစ္လာတယ္
ေက်ာမြဲေတြအျဖစ္က နစ္သထက္နစ္လာတယ္။
လူမြဲေတြရဲ႕ ထြက္ရပ္လမ္း တဲ့...
မွန္းခ်က္က လြဲတာလား
ႏွမ္းထြက္က နည္းတာလား
ခ႐ုအဆံကၽြတ္ေနတဲ့
အလုပ္သမား လယ္သမားထု
ဟိုစုစု ဒီစုစုနဲ႔
လမ္းေပၚထြက္ ရပ္ေနၾကေပါ့...။
အေျပာင္းအလဲေခတ္ၾကီးထဲမွာမွ
ေန႔တဓူ၀ အသားက်ေနတဲ့
ကာလေပၚေတးသြားတပုဒ္လို
အဘ... အဘ... ေခၚသံေတြက
မ႐ိုးႏိုင္တဲ့ ပံုျပင္တပုဒ္ကို
ဆုပ္ကိုင္ထားေနသလိုလို....
ငုတ္တုတ္ထိုင္ ဘုရားထူးစံ
ေမြခံထိုက္ၾကေစေပါ့....။
ျငိ္မ္းခ်မ္းေရးတဲ့လား....
ေသနတ္ေျပာင္း၀က ယမ္းေငြ႕ေတြၾကား
ဒုကၡသည္ေတြအျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းသြားၾကတယ္
အေလာင္းေတြၾကားက ခ်ိဳးငွက္ေလးလည္း
မာန္တင္းပ်ံရင္း အေတာင္ေညာင္းရွာေပါ့....။
အျဖစ္အပ်က္ေတြကို
တိုးတက္တယ္လို႔ ၾကိဳရမလား...
ေခတ္ပ်က္တယ္လို႔ ငိုရမလား...။ ။
ေမာင္ပါလ
၁၅.၁၀.၂၀၁၂
No comments:
Post a Comment